ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

[aeolus74]

Broken_DoLL ,

Πολύ καλο το ποστ, κραταω αυτο που λες στο τέλος, που είναι σαν συμπέρασμα μέσα από τα δικά σου βιώματα, ο καλύτερος τρόπος είναι να το φροντίσεις μαζι τους όσο μπορείς, δλδ τους με γονείς. Αγάπη πάντα έχουν για τα παιδια τους , αυτο είναι πλην εξαιρέσεων πάντοτε δεδομένο, δεν σημαίνει όμως ότι τα όσα κανουνε για τα παιδια τους είναι σωστα, μπορεί στο τέλος η υποτίθεται καλή ανατροφή που προσφέρουν να αποδειχτεί καταστροφική. Και εδω είναι το πρόβλημα. Κι αυτο οφείλεται είτε επειδή κουβαλούν τα δικά τους τραυματικά βιώματα είτε έγιναν γονείς χωρίς να ξέρουν τον τροπο να ανατρέψουν είτε είχαν λανθασμενες πεποιθήσεις. Πολύ αυθεντικος ο τροπος με τον οποιο γραφεις.

Πετραν,

Όντως η ανάμνηση παιδικών τραυμάτων δεν βοηθά, ίσα ίσα νοιώθεις πιο άσχημα αμα τα φερνεις στη μνημη. Νοιώθεις άσχημα απλά με την σκέψη ότι πρεπει να τα επαναφεις στη μνημη. Και το συναίσθημα που μενει μετα την επικληση τους είναι η απογοήτευση για αυτα που έζησες και ένα αίσθημα ότι είσαι ο ίδιος και στην ιδια θεση που ήσουν τότε. Νοιωθεις το ίδιο πληγωμενος όπως τότε και κατα τα λοιπά η ζωή συνεχίζει στα ίδια, ίσα ίσα το συναισθημα που προκληθηκε με την επίκληση τους σε ριχνει ψυχολογικα. Άρα η επαναβίωση τους με την αναμνηση τους ως μέθοδος θεραπειας δεν βοηθα.
Συμφωνω με την μεθοδο της έκθεσης, σε καταστασεις που φοβίζουν, τουλάχιστον περιορίζεται ο φόβος και οι λανθασμενες πεποιθήσεις, και τονωνεται η αυτοπεποιθηση. Και αμα το άτομο νοιώθει έντονο αίσθημα φοβιας σε βαθμο να τρεχει μακρια για να αποφυγει, κάθε φορα που κατορθωνει να εκτεθεί και να κανει έστω ένα μικρο βημα το αποτέλεσμα είναι ένα έντονο συναίσθημα νίκης και προσωπικης επιτυχίας.
Ως προς την αλλαγή, μεσα απο αναδρομες συμφωνω αν σκοπος δεν είναι να ξαναβιώσεις γεγονότα στη σκέψη σου αλλά να αντλήσεις διδάγματα. Κάτι σαν τη θεωρία με την λακκούβα, που βοηθα στο να μην πεσεις στα ιδια λαθη.

Λυπάμαι που θα το θέσω έτσι αλλά....είστε εκτός πραγματικότητας

[aeolus74]

Κι ένα άλλο τραγικό συμπέρασμα είναι, ότι οι νορμάλ γονείς δυστυχώς είναι ελάχιστοι κι αυτό,
γιατί δεν υπάρχει παιδεία, άσε που σε λίγο έτσι όπως πάει στο Ελλάντα δεν θα υπάρχει ούτε εκπαίδευση, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα..
Κι αντί λοιπόν για πρωτογενή θεραπεία, θάπρεπε να υπάρχει κυρίως πρωτογενής πρόληψη, μια κι αποδεδειγμένα η καλύτερη
θεραπεία είναι η πρόληψη! Έλα όμως που δεν συμφέρει η πρόληψη, γιατί προσβάλει καίρια το σάπιο σύστημα και τα μεγάλα συμφέροντα..

Υ.Γ Οι γονείς καλό θα ήταν πολύ πριν το ρόλο αυτό να ξανακάτσουν σε θρανία!..

Γράφεις αλήθειες

[μαρκελα]

Σ' ευχαριστώ αίολε!

[eretzoum]

καποιος με προσωπικη εμπειρια πανω στο θεμα που θα μπορουσε να δωσει περαιτερω συμβουλες / πήροφοριες?

[jane-do-ni]

Προσοχή στους ψυχολόγους που λένε ότι ασκούν πρωτογενή θεραπεία! ΡΩΤΗΣΤΕ στα εκπαιδευτικά κέντρα primal center και primal institute γι αυτούς πριν αποφασίσετε. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ πιστοποιημένος! Υπάρχουν ορισμένοι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ που εκμεταλλεύονται την επίδραση των βιβλίων του Άρθουρ Τζάνοφ και την ανάγκη των ανθρώπων για γίνουν καλά, για να βγάλουν λεφτά!

[ioannis2]

Προσοχή στους ψυχολόγους που λένε ότι ασκούν πρωτογενή θεραπεία! ΡΩΤΗΣΤΕ στα εκπαιδευτικά κέντρα primal center και primal institute γι αυτούς πριν αποφασίσετε. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ πιστοποιημένος! Υπάρχουν ορισμένοι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ που εκμεταλλεύονται την επίδραση των βιβλίων του Άρθουρ Τζάνοφ και την ανάγκη των ανθρώπων για γίνουν καλά, για να βγάλουν λεφτά!

ποιος το λεει ότι ειναι πάντα αποτελεσματκή η πρωτογενης θεραπεια? όταν υπάρχουν ανθρωποι που τους πληγωνει μια απλή επικληση στη σκεψη τραυματων της παιδικης ηλικιας, ποσο μάλλο να τα ξαναζησουν στη σκεψη τους στην ενταση που απαιτει η μεθοδος αυτη. μηπως η μεθοδος αυτη δεν ειναι καταλληλη για όλους και δη για καποιους που για Χ ή Ψ λόγους ειναι υπερευαισθητοι?

[mina9]

Γεια σου nnkos,
Ενδιαφέρομαι για τη πρωτογενή θεραπεία ,θα ήθελα να σε ρωτήσω αν μπορείς να μου πεις γι αυτήν την ψυχολόγο στην Αθήνα που έχει κάνει Πρωτογενή θεραπεία
και πως μπορώ να την βρω.
Σ'ευχαριστώ

[mina9]

γεια σου aelus 74

[jane-do-ni]

Γεια σου Μίνα,
Γυναίκα ψυχολόγο που να κάνει πρωτογενή θεραπεία στην Αθήνα δεν γνωρίζω. Υπάρχει βέβαια ένας ψυχολόγος που λεει οτι κανει πρωτογενή θεραπεία αλλά δεν είναι εκπαιδευμένος σε αυτή την μέθοδο και θεωρώ ότι θα πάνε τζάμπα τα λεφτά σου και θα πλησιάσεις κατα πολύ την ψύχωση(παλαβωμάρα) αν επιχειρήσεις να κανεις μαζί του αυτο που έχει καθιερωθεί ως πρωτογενή θεραπεία. Από την πολύχρονη προσπάθεια που έχω κάνει για ψυχοθεραπεία είδα απτά και σωτήρια αποτελέσματα μόνο στο Primal Institute στο Los Angeles. Δεν γνωριζω λοιπόν κάποιον/κάποια στην Ελλάδα που να κανουν την Πρωτογενή . Αν ξέρεις συγκεκριμένο όνομα θεραπεύτριας πες μου παντως.

[mina9]

Σ'ευχαριστώ πολύ nnkos. Θα θελα ακόμη να σε ρωτήσω ότι πόσο καιρό πρέπει κάποιος να μείνει στο Los Angeles στο Primal institute, για να ολοκληρώσει την όλη θεραπεία του? Γιατί είναι και το οικονομικό θέμα.. Δεν ξέρω κι εγώ κάποια γυναίκα που να κάνει πρωτογενή θεραπεία στην Αθήνα, απλά αν θυμάμαι καλά είχες αναφέρει ότι πήγαινες σε κάποια που ήταν ψυχολόγος και απλά είχε κάνει και η ίδια πρωτογενή θεραπεία και αυτό ήταν πολύ βοηθητικό. Σε αυτήν αναφερόμουν και αν γινόταν κι εγώ να την βρω να μου λύσει απορίες. Γενικά πάντως έχει αποτέλεσμα, ε?

[jane-do-ni]

Καλησπέρα Μίνα. Το πόσο πρεπει να μείνει κάποιος στο ινστιτούτο στο Los Angeles εξαρτάται από τα προβλήματα που έχει. Δεν υπάρχει στάνταρ χρονικο διάστημα. Εγώ χρειάσθηκα 20 μερες ατομικής και 7 μέρες ομαδικής θεραπείας για να βοηθηθώ σε αυτά που είχα ανάγκη. Το οικονομικό σίγουρα είναι το φλέγον ζήτημα , ειδικά στις μέρες μας. Θεωρώ πάντως ότι αν κάποιος θέλει πολύ να κάνει πρωτογενή θεραπεία για να λύσει σοβαρά προβλήματα και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πάει Αμερική, μπορεί να ζητήσει μια συμβουλευτική βοήθεια μέσω τηλεφώνου ή skype από τους θεραπευτές του primal institute, οι οποίοι έχουν μια εμπειρία 50 ετών έχοντας θεραπεύσει χιλιάδες κόσμο.

Όνομα δεν μπορώ να αναφέρω εδώ δημοσίως.Αν μου δώσεις ενα εμαιλ μπορώ να σου πω περισσότερα. Ούτε νομίζω ότι θα σου λύσει απορίες. Το αντίθετο: θα σου δώσει λαθεμένες πληροφορίες για το τι είναι πρωτογενής θεραπεία γιατί δεν την κατέχει.
Ναι η πρωτογενής θεραπεία έχει αποτέλεσμα γιατί προσπαθείς να βρεις την αλήθεια για τον εαυτό σου και να λες την αλήθεια στους άλλους για ό,τι αισθανεσαι απέναντί τους. Ένας κορυφαίος θεραπευτής μου είχε πει το εξής:"Η βασική αιτία των ψυχολογικών προβλημάτων δημιουργείται όταν προσπαθεις ν αποφύγεις τον πόνο που εχεις μέσα σου" Και όντως, η πρωτογενής θεραπεία δεν είναι τίποτε άλλο από μια διαδικασία που προσπαθείς να αντιμετωπίσεις όλα αυτά που σε πονάνε αλλά τα χεις ανάγκη και συνεχώς τα σκέφτεσαι.

[brainstem]

Το 1992 διάβασα την Πρωτογενή Κραυγή και στη συνέχεια απέκτησα τα περισσότερα βιβλία του Arthur Janov. Η πρωτογενής θεωρία με σημάδεψε βαθιά. Ο Αρτ βασίστηκε εν πολλοίς στο έργο του σπουδαίου γιατρού, νευροεπιστήμονα και διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ Paul D. MacLean για τον τριαδικό εγκέφαλο (ερπετοειδής, μεταιχμιακό σύστημα, νεοφλοιός). Προχωρώντας βαθύτερα από τα συναισθηματικά τραύματα του μεταιχμιακού συστήματος της πρώιμης παιδικής ηλικίας (second line pain), πρωταρχικής σημασίας για τη θεωρία είναι τα σοβαρότερα και με τη μεγαλύτερη επίπτωση τραύματα (first line imprints), αυτά που έχουν αποτυπωθεί στον παλαιότερο εγκέφαλο του "ερπετού", που συνδέεται με την ομοιόσταση και την επιβίωση. Τέτοια για παράδειγμα είναι τα περιγεννητικά τραύματα. Κάποιος που κινδυνεύει να πεθάνει από έλλειψη οξυγόνου σφηνωμένος (στην κυριολεξία) σε ένα μακρύ επώδυνο (και για το έμβρυο) τοκετό, είναι πιθανό να εμφανίσει αργότερα στη ζωή κάτω από ιδιαίτερα πιεστικές συνθήκες κλειστοφοβία και κρίσεις πανικού. Αυτό το τραύμα δεν μπορεί να αναβιωθεί σε λεκτικό επίπεδο, αλλά μόνο στο πρωτόγονης νευρολογικής ωριμότητας επίπεδο που είχε ο οργανισμός εκείνη την εποχή, είναι δηλαδή όχι μια συνειδητή αλλά μια "σωματική" ανάμνηση.
Είναι λυπηρό που η θεραπεία δεν αναγνωρίστηκε ευρέως από την επιστημονική κοινότητα (σε κάποιο βαθμό αναγνωρίστηκε πάντως) και δεν κατέχει την περίοπτη θέση που της αξίζει. Τα δε βιβλία του Janov είναι για μένα από τα σημαντικότερα που έχω διαβάσει σε ψυχολογικό, ανθρωπολογικό και κοινωνικό επίπεδο. Θα χρησιμοποιούσα και τον όρο "φιλοσοφικό" αλλά δεν ταιριάζει στον Janov, που θεωρεί τη φιλοσοφία (κατ' εμέ όχι άδικα) ένα διαστρεβλωμένο μηχανισμό άμυνας ενάντια στον πρωτογενή πόνο.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει θεραπευτής πρωτογενούς θεραπείας. Και το να είσαι με τον λάθος θεραπευτή (mock therapists τους αποκαλεί ο Αρτ) είναι επικίνδυνο, το να είσαι κοντά σε πανίσχυρα συναισθήματα ζωής και θανάτου, που ξεχύνονται ανεξέλεγκτα σε ένα μη ασφαλές περιβάλλον, μπορεί να σε οδηγήσει στην ψύχωση όπως ανέφερε ο nnkos. Σε περίπτωση που κάποιος είναι ιδιαίτερα ευάλωτος (έγινε ερώτημα παραπάνω), χρησιμοποιείται ακόμα και αγχολυτική αγωγή περιορισμένης χρονικής διάρκειας ώστε να μη κατακλυσθεί από τα συναισθήματα που έρχονται στην επιφάνεια και να προχωρήσει ελεγχόμενα στη θεραπεία.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Καλησπέρα! Αν πάρει κανείς τα βιβλία μπορεί να βοηθηθεί μόνος του, χρησιμεύουν;
Μήπως ξέρει κάποιος;

[M87]

Δεν υπολειπόμαστε "θεραπευτικών τεχνικών". Έχουμε αρκετές. Άλλη μια είναι βέβαια καλοδεχούμενη και ίσως φανεί χρήσιμη σε κάποιο ποσοστό, ποσοστού θεραπευομένων. Όμως το ουσιαστικό πρόβλημα μας είναι ότι υπολειπόμαστε θεραπευτών με ηθικές αξίες και θεσμικού πλαισίου το οποίο να εξασφαλίζει πριν από όλα τον θεραπευόμενο από απατεώνες και χειραγώγιση και εν συνεχεία όλους τους υπόλοιπους. Με το τρέχον θεσμικό πλαίσιο, ο θεραπευόμενος όχι δεν εξασφαλίζεται, αλλά δεν λογίζεται καν' ούτε από την πλευρά των συλλόγων (ΣΕΨ, ΠΨΣ), ούτε από την πλευρά του νομοθέτη, ούτε από την πλευρά του υπουργείου υγείας αλλά ούτε και από την πλευρά των σχολών ψυχολογίας (Πάντειος, Καποδιστριακό, Αριστοτέλειο, Πανεπιστήμιο Κρήτης).

Αν χρειάζεται κανείς να διασχίσει τον ατλαντικό - πρακτικά να αλλάξει θεσμικό πλαίσιο - για να βρει θεραπεία, αυτό σημαίνει ότι η θεραπεία αυτή είναι προσβάσιμη μόνο από το 0,1% του πληθυσμού ή λιγότερο, το οποίο συμπτωματικά έχει αρκετά βαθιές τσέπες ώστε να μπορεί να ταξιδέψει και να μείνει στο εξωτερικό. Δηλαδή είναι θεραπεία για τους πλούσιους και μόνο. Παράλληλα, τα όσα έχω ήδη πει σε προηγούμενες αναρτήσεις μου σχετικά με την κατάσταση της παιδείας και την έλλειψη γονιών με ψυχική υγεία στην Ελλάδα, και τα οποία επιβεβαιώνουν τουλάχιστο η μαρκέλα και ο aeolus74 σε αυτό το νήμα, είναι πιστεύω πολύ σημαντικότερα από "άλλη μια ψυχοθεραπευτική τεχνική". Με άλλα λόγια ΚΑΜΙΑ ψυχοθεραπευτική μέθοδο δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την κοινή λογική και το συναισθηματικά ισορροπημένο οικογενειακό περιβάλλον... Εκτός και αν ο σκοπός δεν είναι η μείωση των ψυχικά ασθενών, αλλά η αύξηση τους.

Άντε και την αποκτήσαμε την καινούργια ψυχοθεραπευτική τεχνική. Να δω τους ΣΕΨ, ΠΨΣ και το υπουργείο υγείας να την εφαρμόζουν για να καμαρώσω τα αποτελέσματα τους! Τώρα δηλαδή που "ανακαλύψαμε" την πρωτογενή θεραπεία θα μπορέσουμε επιτέλους να μετρήσουμε αποθεραπευμένους; Με τις άλλες τεχνικές γιατί δεν βλέπουμε αποθεραπευμένους δηλαδή;

Μήπως φταίει ότι ο ψυχοθεραπευτής έχει συμφέρον να μη γίνει καλά και απεξαρτηθεί ο θεραπευόμενος από τις συνεδρίες; Μήπως να μην εστίαζανε με εμμονικό τρόπο στην επίλυση δευτερευόντων προβλημάτων αποφεύγοντας παράλληλα τα κύρια προβλήματα των θεραπευομένων; Μήπως ένα σκασμό συμφέροντα που βασίζονται πάνω στα μόνιμα άγχη μας (βιομηχανία ζάχαρης, καπνών, οινοπνεύματος, νόμιμων/παράνομων ναρκωτικών, ψυχοφαρμάκων, τζόγου, πορνείας, ιδιωτικής υγείας λόγω βλαβών που προκαλούνται από τα παραπάνω) δεν επιθυμούν την αποθεραπεία μας γιατί θα κοπούν τα έσοδα τους; Λέω ΜΗΠΩΣ...

Όπως σωστά επισημαίνει πιο κάτω στο αμέσως επόμενο σχόλιο [#45] ο brainstem:

Οι μηχανισμοί άμυνας χρειάζεται να αρθούν σταδιακά, τα γεγονότα να αναβιωθούν πλήρως στις αρχικές τους συνθήκες από έναν οργανισμό που δεν είναι πλέον τόσο ευάλωτος και ιδανικά το σύστημα θα επιστρέψει στις θεμελιώδεις παραμέτρους στις οποίες ήταν γενετικά προγραμματισμένο να ρυθμιστεί.

Τα γεγονότα πρέπει να αντιμετωπιστούν με εξωτερική βοήθεια επειδή εσωτερικά δεν είμαστε ικανοί να τα αντέξουμε ακόμα μόνοι μας. Ο τρόπος να βγείς από τον λαβύρινθο σου είναι ανάλογος με την χρήση του μίτου της Αριάδνης. Ένα, ένα, τα προβλήματα τα οποία σε απασχολούν θα αντιμετωπιστούν. Και αν έκανες τον κόπο να καταγράψεις το "πότε" αντιμετώπιζες το κάθε ένα από τα προβλήματα αυτά, θα διαπίστωνες μια διαδοχή από νίκες η οποία έχει σημασία για σένα και μόνο. Δυστυχώς όμως, αν δεν εξασφαλίσεις πρώτα και πάνω από όλα, τους θεραπευόμενους από ασυδωσία, χειραγώγιση κλπ, καταλήγεις στα όσα καταγγέλω στις αναρτήσεις μου... ή σε ψυχοθεραπευτικές μεθόδους για να λέμε ότι έχουμε ψυχοθεραπευτικές μεθόδους... χωρίς αποθεραπευμένους. Αυτό είναι πολύ συμφέρον για τους ψυχολόγους, ψυχιάτρους, καπνοβιομήχανους, βιομήχανους ζάχαρης, οινοπνευματωδών, νόμιμων/ παράνομων ναρκωτικών, τους ιδιοκτήτες καζίνο, μαστροπούς, και το σύνολο των υπηρεσιών υγείας.

"Η πρωτογενής θεραπεία είναι η πρώτη θεραπεία που βγήκε για τις μάζες: ο ένας σύζυγος θα βοηθάει τον άλλο και οι γονείς τα παιδιά τους. Αυτό περιορίζει το ελιτίστικο σώμα των ειδικών, των κατόχων της ειδικής γνώσης, που έχουν τη δική τους γλώσσα. Είναι πραγματικά σπάνιο μια ελίτ να προτείνει την ίδια της την κατάργηση και ο τομέας μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα ιατρικά διπλώματα και οι διατριβές είναι σύμβολα επιτυχίας, ευφυΐας και πείρας. Δεν είναι σύμβολα που εγκαταλείπονται εύκολα. Ο σκοπός όμως της ιατρικής θα έπρεπε να είναι η κατάργηση των γιατρών."

Κάποτε η ιατρική υπηρετούσε τον άνθρωπο. Πλέον η ιατρική υπηρετεί τα ιδιωτικά συμφέροντα, είτε αυτά είναι τα συμφέροντα του χειρουργού που ονειρεύεται να καβαλάει ακριβό σπορ αυτοκίνητο και να κάνει διακοπές στις Μπαχάμες, είτε είναι τα συμφέροντα - άλλοτε μικρής και άλλοτε μεγάλης - ιδιωτικής κλινικής. Το μόνο πράγμα το οποίο στέκεται εμπόδιο στα όνειρα είτε του μεμονομένου γιατρού είτε της οποιαδήποτε κλινικής είναι η εναλλακτική της δημόσιας υγείας - όχι όπως την γνωρίζουμε σήμερα.

Η έλλειψη γονέων (ανθρώπων) με ψυχική υγεία είναι πρόβλημα της Ελλάδας; Δεν νομίζω. Είναι πρόβλημα του είδους μας.

Διαφωνώ. Η κάθε επιστήμη ασπάζεται τα μετρήσιμα αποτελέσματα. Το φαινόμενο της "γονικής ανεπάρκειας" είναι χρονικά μεταβαλόμενο φαινόμενο και συγκεκριμένα έχει γνησίως αύξουσα εξέλιξη. Το ότι κάποιοι λίγοι "επενδύουν" σε ανθρώπινες αδυναμίες - όπως π.χ. η οικονομία κινήσεων η οποία μας έσωσε σε εποχές λιγοστής τροφής - και είτε άμεσα, είτε έμμεσα, μας δίνουν κίνητρα προκειμένου να γίνουμε χειρότεροι ηθικά, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πείραμα μεγάλης κλιμακας. Ο στόχος για αυτούς τους λίγους είναι το high-score στον τραπεζικό λογαριασμό. Και επειδή η απουσία ηθικής τους ΚΑΠΟΤΕ τους ξεχώριζε από τους υπόλοιπους γι' αυτό παλαιότερα οι χωρικοί καταφτάνανε με πυρσούς και δικράνια και τον καίγανε τον πλούσιο. Αν όμως ΟΛΟΙ κατέβουν στο επίπεδο ηθικής του πλούσιου, εκείνος δεν ξεχωρίζει και μπορεί πλεόν να βολτάρει ανενόχλητος ανάμεσα στους ομοίους του.

Λίγη απώθηση χάριν της επιβίωσης φαίνεται να είναι ωφέλιμη. Αλλά υπερβολική απώθηση φαίνεται να είναι καταστροφική. Ούτε είναι θέμα παιδείας. Πρόκειται για τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα (και οι πρωτόγονες αισθήσεις) είναι πανίσχυρα, γιατί σε αυτά βασίζεται η επιβίωση. Όλη η παιδεία του κόσμου δεν πρόκειται να αλλάξει το παραμικρό σε αυτούς που δεν είναι σε επαφή με τα συναισθήματά τους.

Διαφωνώ. Η λίγη ή πολύ απώθηση είναι το ίδιο πράγμα. Μη-αντιμετώπιση της Αλήθειας. Και αναλόγως, αυτό μπορεί να σου σώσει την ζωή πρόσκαιρα - με αρκετές μακροχρόνιες συνέπειες - ή να σε αλλάξει σε "κάτι" [όχι άνθρωπος] το οποίο "ζεί στον κόσμο του" και δεν θέλει να έχει να κάνει οτιδήποτε με την πραγματικότητα πέρα από τα πολύ επιφανειακά και υλικά. Παρότι κατανοώ την χρησιμότητα της απώθησης, δεν θα συνηγορήσω ποτέ υπέρ της επειδή αποτελεί έναν πολύ ύπουλο τρόπο διάβρωσης μας. Μας αλλάζει χωρίς να το καταλαβαίνουμε επειδή αυτό το οποίο ΕΠΡΕΠΕ να καταλαβαίνουμε μας πονάει φριχτά. Είναι ανάλογο με την αναισθησία με την οποία ο γιατρός μπορεί να σε χειρουργήσει και να σε σώσει. Έτσι και η απώθηση μπορεί να σου δώσει χρόνο προκειμένου να προετοιμαστείς καλύτερα και να αντιμετωπίσεις κάτι εξαιρετικά επίπονο. Όταν όμως η απώθηση γίνεται τροπος ζωής, οι άνθρωποι αποκοπτουμε τους εαυτούς μας από αυτά τα οποία ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να βιώνουμε και τα οποία μας κάνουν ανθρώπινους. Το σίγουρο είναι ότι η ζωή είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ χωρίς πόνο και γι αυτό πολλοί καταφεύγουν στην κατάχρηση της απώθησης.

Αυτή η θεραπεία στηρίζεται στην επιστήμη (γιατί η ψυχιατρική αποκόπηκε από τη νευρολογία). Στους ασθενείς μετριούνται τα ζωτικά σημεία πριν και μετά από τις συνεδρίες ώστε να ξέρουν αν υπήρξε αληθινή αναβίωση. Δεν θεωρείται κάποιος θεραπευμένος επειδή το δηλώνει ή επειδή τροποποίησε τη συμπεριφορά του. Η μόνιμη αποκατάσταση των ζωτικών λειτουργιών του σε επίπεδα που εξασφαλίζουν μακροβιότητα το δηλώνει.

Διαφωνώ. Καμία επιστήμη η οποία υπηρετεί τον "βιομήχανο" και όχι τον άνθρωπο δεν επιθυμεί την θεραπείας μας. Ας μου αποδείξει κάποιος την αποσύνδεση των συμφερόντων για να το ξανασκεφτώ αυτό. Μέχρι τότε όμως, η θέση μου είναι "ότι κάνεις μόνος σου, ή με την οικογένεια και τους φίλους σου".

Αυτά σαν σκέψεις.

[brainstem]

Ποιο είναι το νόημα να υπάρχουν αρκετές ψυχοθεραπευτικές τεχνικές, όταν δεν απευθύνονται στο αίτιο του προβλήματος αλλά στη διαχείριση του συμπτώματος; Η επιστημονική θεωρία είναι ότι η ασθένεια, η δυσλειτουργία, η διαστρέβλωση της φυσιολογίας δεν έρχονται από το πουθενά. Η γενετική πληροφορία εκφράζεται σε ένα περιβάλλον. Το πρωιμότερο περιβάλλον είναι η ενδομήτρια ανάπτυξη και τα περιγεννητικά συμβάντα. Απειλητικά για τη ζωή γεγονότα απωθούνται νευροχημικά (μηχανισμοί άμυνας) για να εξασφαλισθεί η επιβίωση του νεαρού ευάλωτου οργανισμού. Η νευροχημική ενέργεια παραμένει στο σύστημα, δημιουργεί αντηχούντα κυκλώματα (reverberating circuits) και συμπτώματα. Οι μηχανισμοί άμυνας χρειάζεται να αρθούν σταδιακά, τα γεγονότα να αναβιωθούν πλήρως στις αρχικές τους συνθήκες από έναν οργανισμό που δεν είναι πλέον τόσο ευάλωτος και ιδανικά το σύστημα θα επιστρέψει στις θεμελιώδεις παραμέτρους στις οποίες ήταν γενετικά προγραμματισμένο να ρυθμιστεί.
"Η πρωτογενής θεραπεία είναι η πρώτη θεραπεία που βγήκε για τις μάζες: ο ένας σύζυγος θα βοηθάει τον άλλο και οι γονείς τα παιδιά τους. Αυτό περιορίζει το ελιτίστικο σώμα των ειδικών, των κατόχων της ειδικής γνώσης, που έχουν τη δική τους γλώσσα. Είναι πραγματικά σπάνιο μια ελίτ να προτείνει την ίδια της την κατάργηση και ο τομέας μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα ιατρικά διπλώματα και οι διατριβές είναι σύμβολα επιτυχίας, ευφυΐας και πείρας. Δεν είναι σύμβολα που εγκαταλείπονται εύκολα. Ο σκοπός όμως της ιατρικής θα έπρεπε να είναι η κατάργηση των γιατρών."
The Primal Revolution, Arthur Janov, 1972, μετάφραση Δ. Λίβας, εκδόσεις Μπουκουμάνη
Η "καθεστηκυία τάξις" θα αποδεχόταν ευχαρίστως μια τέτοια θεώρηση των πραγμάτων; Η έλλειψη γονέων (ανθρώπων) με ψυχική υγεία είναι πρόβλημα της Ελλάδας; Δεν νομίζω. Είναι πρόβλημα του είδους μας. Λίγη απώθηση χάριν της επιβίωσης φαίνεται να είναι ωφέλιμη. Αλλά υπερβολική απώθηση φαίνεται να είναι καταστροφική. Ούτε είναι θέμα παιδείας. Πρόκειται για τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα (και οι πρωτόγονες αισθήσεις) είναι πανίσχυρα, γιατί σε αυτά βασίζεται η επιβίωση. Όλη η παιδεία του κόσμου δεν πρόκειται να αλλάξει το παραμικρό σε αυτούς που δεν είναι σε επαφή με τα συναισθήματά τους.
Αυτή η θεραπεία στηρίζεται στην επιστήμη (γιατί η ψυχιατρική αποκόπηκε από τη νευρολογία). Στους ασθενείς μετριούνται τα ζωτικά σημεία πριν και μετά από τις συνεδρίες ώστε να ξέρουν αν υπήρξε αληθινή αναβίωση. Δεν θεωρείται κάποιος θεραπευμένος επειδή το δηλώνει ή επειδή τροποποίησε τη συμπεριφορά του. Η μόνιμη αποκατάσταση των ζωτικών λειτουργιών του σε επίπεδα που εξασφαλίζουν μακροβιότητα το δηλώνει.