Katathlipsh meta ton strato!

[jimmaster]

Θα σας πω εν ολιγοις την ιστορια μου. Μικρος ημουν χοντρος και ευαισθητο παιδι και ντροπαλο. Ειχα παρεες αλλα παντα ειχα την αισθηση οτι οι αλλοι ηταν καλυτεροι απο μενα. Οι σχεσεις με το αλλο φυλο ανυπαρκτες. Στο γυμνασιο οταν καταφερα μια κοπελα που μου αρεσε να με προσεξει, απ την ντροπαλοτητα μου συν το οτι ημουν χοντρος τελικα ντραπηκα να την προσεγγισω να τα φτιαξουμε! Τα ιδια και στο λυκειο.

Μετα στην σχολη, στα 18, δεν ειχα τοσες καυλες οσο αλλοι οταν εβγαινα απ το σπιτι γιατι παντα ενω μπορει να εδειχνα καλα, απο μεσα μου ενιωθα κομπλεξ λογω κιλων και λογω καποιων οικονομικων προβληματων που ειχαμε στο σπιτι ΣΥΝ το οτι ντρεπομουνα τις κοπελες. Δεν αφηνα τον εαυτο μου ελευθερο. Σεξ μονο με τον εαυτο μου μπροστα απο πορνο. Βεβαια δεν ειχα ασχοληθει με το αν εχω καποιο προβλημα τυπου καταθλιψη ή δυσθυμια. Απλα πιστευα οτι φταιει το παχος. Στα 20-21 εχασα πολλα κιλα και ερωτευτηκα μια κοπελα αλλα τπτ δεν αλλαξε γιατι η απειρια μου στο σεξ με τρομαζε. Ενιωθα καλα που αδυνατισα αλλα και παλι ντρεπομουν να την προσεγγισω. Ετσι τελειωσε κι αυτη η ιστορια. Βεβαια ολο αυτον τον καιρο ημουν παρθενος. Οταν μετακομισα σπιτι με επιασε καταθλιψη ή κατι τετοιο. Καμια ορεξη για τπτ και ετσι επισκεφθηκα ψυχολογο η οποια θελησε να μου δωσει δυναμη να πλησιασω μια κοπελα. Ετσι αποφασισα σε ενα ταξιδι στην αθηνα για να δωσω μαθηματα, να επισκεφθω ενα πορνειο (στα 22μισο-23!!!) για να κανω επιτελους ερωτα με κοπελα. Ολο τον καιρο πριν ετρεμα σα το ψαρι να κανω κατι τετοιο...Μιλαμε για μεγαλη κοτα. Βεβαιως απο τον φοβο μου δεν καταφερα να καυλωσω. Με πηρε απο κατω μετα ενας κυκεωνας αγχους που εχασα καθε ειδους στυσης οταν η ***** τσατιζονταν που εχανε τον χρονο της και μου λεγε καλα ποσο χρονων εισαι? εσυ δεν ξερεις τπτ απο σεξ και αλλα τετοια! Περιττο να πω οτι μετα απ αυτο ακολυθησε απιστευτος πονος και κλαμα και βεβαιως ειπα στην θεραπευτρια τι εγινε. Απο τοτε με επιασε ενας φοβος οτι δεν μου σηκωθηκε γιατι δεν μαρεσουν οι γυναικες!! Και φοβαμαι να πλησιασω θηλυκο σε περιπτωση που ξανααποτυχω! Παραταω τις επισκεψεις και απλα ειπα θα το αντιμετωπισω μονος μου. Περασε λιγος καιρος και συνηλθα. Ημουν αλλος ανθρωπος. Πανε ολα. Ημουνα παραγωγικος, χαρουμενος. Γυμναζομουν εντονα, ειχα καλο σωμα και περιμενα να παω φανταρος. Βεβαια κοπελα δεν ξαναπροσεγγισα αλλα δεν πολυφοβομουν τοσο οσο πριν. Ειχα μια αυτοπεποιθηση α μεσα μου ως ανθρωπος. Στον στρατο λοιπον, στην αρχη ολα καλα. Εβλεπα τσοντες με γυναικες και φτιαχνομουν στο φουλ (ειδικα μετα το κεντρο οπου εισαι εγκλειστος) Μετα ομως που περνουσε ο καιρος αρχισα να μην την παλευω. Ξυπνησαν μεσα μου τα παλια, θυμηθυκα και το περιστατικο στο πορνειο και αρχισε να με παιρνει απο κατω. Αγχωνομουνα, μαλωνα με τους αλλους, με κοροιδευανε και ημουν ευαισθητος. Εν τω μεταξυ εγινα 25 μεσα στον στρατο. Αυτη ειναι και η ηλικια μου σημερα. Πλεον 3 μηνες αφου απολυθηκα, ψαχνω για δουλεια και αγχωνομαι πολυ αφου αισθανομαι οτι γερασα πριν την ωρα μου. Μαλιστα πριν απο ενα μηνα επαθα ενα επεισοδιο που δεν ξερω τι ειναι. Ενιωθα πως θα λιποθυμουσα, μπερδευα τα λογια μου, ειχα δυσκολια στην ομιλια. Οποιος με εβλεπε δεν το καταλαβαινε αλλα εγω απο μεσα μου ετρεμα ολοκληρος! Ε πηγα στον γιατρο μου και του τα πα ολα. Μου πε για κανα μηνα να παιρνω ταβορ ενα την μερα (αν το χρεαιζομαι) και μου εγραψε efexor 37,5 για ενα μηνα. Παντως ειμαι ηδη στην τεταρτ εβδομαδα θεραπειας και δεν νιωθω μεγαλη αλλαγη. Αντιθετα καθε μερα συνεχως εχω στο μυαλο μου ολα τα παραπανω και με εχει τρελανει! Ξυπναω πιστιλι στον ιδρωτα και χωρις γυμναστικη ή κανα χαπι ή αλκοολ ολα ξαναρχονται. Ρε παιδια γερασα πριν την ωρα μου? Τι γινεται? Θα ξεπλεξω ποτε να χαρω κι εγω την νεοτητα μου? να ερωτευτω? ή γερασα και δεν γινεται τπτ? Μεσα αισθανομαι οτι ειμαι μικρος ακομα! Δλδ τα 25 -26 δεν καιρος για ερωτες? Τα χασα ολα ή εχω ελπιδες? Ειμαι σχετικα ωραιος και μορφωμενος. Επαγγλεματικα εχω προοπτικες καλες αλλα δεν θελω μια ζωη να ειμαι μονος και να υποφερω...μαλακια μεγαλη μου εχει κατσει ε?

[Asterix]

Φίλε μου,ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα.Δεν είσαι ο μόνος.Διάβασα την ιστορία σου και με άγγιξε.Είμαι μικρότερος ηλικιακά από εσένα και έχω περάσει και εγώ πολλά.Φυσικά και είσαι ακόμα πολύ νέος ακόμα και έχεις ολόκληρη την ζωή μπροστά σου.Εμένα με άγγιξε πιο πολύ εκεί που λες ότι ντράπηκες να προσεγγίσεις μία κοπέλα στο λύκειο,επειδή ντρεπόσουνα.Το ίδιο είχα πάθει και εγώ.Πάντως,είσαι ακόμα νέος.Άλλοι,κάνουνε σχέση στα 35 τους και στα 40 τους για πρώτη φορά.Πάντως,θα σου συνιστούσα να συνέχιζες στην ψυχολόγο,εάν έχεις σταματήσει δεν ξέρω για να σε βοηθήσει και άλλο.Και κάτι τελευταίο.Μην κοιτάς τι κάνουνε οι άλλοι,εάν έχουνε κοπέλες,σχέσεις,κ.τ.λ.,γιατί εσύ μπορεί να γνωρίσεις μία κοπέλα και καλή...Ποτέ δεν ξέρεις...

[RainAndWind]

Καλησπέρα jimmaster.Απ,ό,τι κατάλαβα για λίγο καιρό έθαψες το πρόβλημα,με το αδυνάτισμα αλλά και με γυμναστική που ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή σου,και κατά τη διάρκεια του στρατού το πρόβλημα επανήλθε.Άρα κατανοείς πως το πρόβλημα δεν ήταν τα κιλά προφανώς,ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτά.Ήταν και τα παιδικά σου αισθήματα αναξιότητας που συνδέθηκαν μέσα σου με τα παραπάνω κιλά και η αδεξιότητα και ντροπή πάλι πήγαζαν από την αίσθηση πως δεν ανήκες κάπου,πως ξεχώριζες με αρνητικό πρόσημο όμως.
Αυτά θα πρέπει να τα αντιμετωπίσεις με τη βοήθεια ενός ειδικού,ώστε οι ρίζες της δειλίας να χτυπηθούν,ο τρόπος που έμαθες να βλέπεις τον εαυτό σου ως μέρος ενός περιθωρίου,να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου,να τον αγαπήσεις εσύ πρώτα,για να περάσεις μετά και στην αποδοχή των άλλων,ιδιαίτερα του γυναικείου φύλου,που σε απασχολεί.

Όχι,δεν είναι αδύνατο,ούτε καταδικασμένος πρέπει να αισθάνεσαι.Όλα θα διορθωθούν με υπομονή,επιμονή και σταθερότητα στη δουλειά με την βοήθεια του ειδικού που θα σε καθοδηγήσει.

[Winston_man]

Μαλακιες... Φιλε μην ακους τιποτα οι πιθανοτητες να γινεις καλα ειναι ΜΗΔΑΜΙΝΕΣ και στο λεω απο τη προσωπικη μου εμπειρια μετα 10-11 χρονια θεραπειας με διαφορα χαπια. Τα ιδια σκατα ειμαι και τωρα. Τα πραγματα ειναι απλα. Ή το χεις η οχι. Αν δεν το χεις θα ζεις και θα υποφερεις. Καλη τυχη.

[Paolo_1]

Ρε Jim αν το μοναδικό πρόβλημά σου είναι το πως θα βρεις κοπέλα,τότε σου λεω ότι αυτό γίνεται μόνο μέσω κοινής παρέας.Εσύ έχεις ελεύθερες κοπέλες στον κύκλο σου;Αν δεν έχεις τότε λυπάμαι γιατί όντως μπορεί να περάσεις και χρόνια ολόκληρα μοναξιάς.Με δεδομένο ότι φλερτ σε καφετέριες και μπαρ δεν υπάρχει στην Ελλάδα,τότε δικέ μου αν δεν έχεις κάποιον να σου γνωρίσει καμία είσαι καταδικασμένος.Ωστόσο,μην αναλωθείς μόνο μ\'αυτό το θέμα,ασχολήσου και με τα επαγγελματικά σου ή οτιδήποτε άλλο,γιατί αλλιώς θα τρελαθείς.

[Winston_man]

Εγω δεν εχω κοπελα 27 χρονια τωρα. jim να τα εκατοστησουμε. :P

[Asterix]

Kαι εγώ 21,5...Ούτε εγώ είχα κοπέλα ποτέ μου...Και εγώ να τα εκατοστήσω...Πάντως,αυτό είναι αλήθεια...Εάν δεν έχεις κοινές παρέες,κοπέλα...γιοκ Jim.

[Winston_man]

Originally posted by Asterix
Εάν δεν έχεις κοινές παρέες,κοπέλα...γιοκ Jim.

Το θεμα δεν ειναι αυτο αλλα αν παρουσιαστει η ευκαιρια το ερωτημα ειναι \"εχεις τα ΚΟΤΣΙΑ να της την πεσεις\" ή εισαι ΧΕΣΤΗΣ???

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Πολυ απελπισια ρε Winston. Αν δεν πιστεψεις εσυ ο ιδιος στον εαυτο σου τοτε πως θα στηριχθει μια κοπελα πανω σου;

[RainAndWind]

Παιδιά,φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης ονομάζεται.Όσοι δε νιώθετε πως μπορείτε να υποστηρίξετε κάπου,μην το κάνετε καθόλου καλύτερα,πηγαίνετε σε άλλο thread.Winston,αυτό ονομάζεις εσύ ψυχολογική υποστήριξη;Επειδή το δικό σου πρόβλημα έχει παραμείνει,αυτό δε σημαίνει αυτόματα πως θα παραμείνουν όλων τα θέματα άλυτα,ούτε έχεις το δικαίωμα σε κάποιον που ζητά υποστήριξη να του κόβεις τα πόδια λέγοντάς του πως οι πιθανότητες είναι ΜΗΔΑΜΙΝΕΣ.ΜΗΔΑΜΙΝΕΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,δεν σημαίνει ΜΗΔΑΜΙΝΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...

[Winston_man]

Μου θυμιζεις τη παροιμια παρηγορια στον αρρωστο μεχρι να βγει η ψυχη του... Λυπαμαι αλλα δεν ακολουθω αυτη τη τακτικη-δεν οδηγει πουθενα. Καλυτερα να λεμε την αληθεια με οποιοδηποτε κοστος.

[agkat]

παιδιά, μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια.
για το εάν ο jim -ή οποιοσδήποτε άλλος- βρει μία κοπέλα-σύντροφο που να αρέσει ο ένας στον άλλον και να επικοινωνούν, δεν υπάρχει αντικειμενική παρά μόνο υποκειμενική απάντηση.
το γεγονός ότι βίωσε μία ψυχοφθόρα κατάσταση δικαιολογεί απόλυτα την μετέπειτα δύσκολη πορεία του σε σχέση με το άλλο φύλλο αλλά επ΄ουδενί δεν προδιαγράφει το μέλλον του. ίσα-ίσα που καταλαβαίνω ότι έχοντας πλήρη επίγνωση του παρελθόντος, προσπαθεί να πετύχει κάτι που πραγματικά το θέλει, δηλαδή μία σχέση-συντροφικότητα. είτε μέσω γνωστών ή μέσω τύχης.
και καλά κάνει και εύχομαι να το πετύχει.

[Θεοφανία]

Συμφωνώ και γω με τις προλαλήσαντες. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλον και δεν μπαίνουν ολοι στο ίδιο τσουβάλι, ακόμη και αν πάσχουν απ την ίδια ασθένεια.
Ο κάθε ένας έχει το χαρακτήρα του.
Ακόμη και αυτό που λέει ο Τζιμ, πως έχασε τόσα κιλά, για μένα είναι από μόνο του μια μεγάλη επίδειξη δύναμης.
Ακόμη και το γεγονός πως έφτασε μέχρι και στον οίκο ανοχής, επίσης.
Φίλε τζιμ, κάνε τον αγώνα σου. Είσαι πολύ μικρός για να τα παρατήσεις. Ξεκίνα με μικρά βηματάκια. Γίνε πιο κοινωνικός.
άρχισε τις δραστηριότητες, (γυμναστήριο, εξοδους).
Το θέμα είναι να το θες εσύ και το πόσο. Όσο πιο πολύ, τόσο πιο γρήγορα θα φτασεις στο στόχο σου.
Μη το βάζεις όμως κάτω. Είσαι στην πιο όμορφη ηλικία. Να εισαι σίγουρος πως εκεί έξω υπάρχουν κοπέλες που σε περιμένουν για μια όμορφη σχεση....

[Winston_man]

Jimmaster απαντησε αν θες στην ερωτηση μου. ΕΙΣΑΙ ΧΕΣΤΗΣ????? (Ενα ναι ή οχι αρκει)

[badboy]

φιλαρακι ξερεις ποσοι ξεπαρθενιαζονται στα 30? μην περιμενεις να στο πουν. η πρωτη φορα ειναι δυσκολη για ολους. και η δευτερη. μπορει και η 5η. δεν προκειται να βρεις κοπελα να ξεπαρθενιαστεις μεσω ξεπετας.θα κολησεις.στο λεω απο τωρα.
και η *******....τι περιμενεις τωρα να σου πω? περιμενες απο ******* να σε καταλαβει? ε τοτε ασε την ψυχολογο και πηγαινε να κανεις ψυχοθεραπεια στην *******.
εχεις ενα ψυχολογικο. μια φοβια. επομενως βρες μια κοπελα που να μην εχει το μυαλο της στο ******. αγαπησε την και να σε αγαπησει και εσενα. το ****** δεν ειναι το εχω η δεν το εχω. ειναι εγκεφαλικη λειτουργια.αμα κομπλαρεις πως δεν μπορεις να τα καταφερεις...απλα δεν τα καταφερνεις.
θα στον παιξει την πρωτη φορα, θα τριφτειται, θα γινει μια δυο τρεις θα χαλαρωσεις.
εγω αγχωνομουν οτι δεν θα τελειωσω...γιατι με τα αντικαταθλιπτικα εκανα πολυ ωρα. οι πουτανες τα επαιρναν στο κρανιο....δημιουργηθηκε φοβια σαν την δικια σου.ετσι λοιπον μολις βρηκα μια κοπελα που να αξιζει τον κοπο οταν φτασαμε σε αυτο το σημειο της εξηγησα.ξερεις? αγχωνομαι...γιατι πινω αυτα τα φαρμακα και δεν τελειωνω.το καταλαβε το εκτιμησε.η ******* ρε φιλε τι να εκτιμησει? κοροιδευεις τον εαυτο σου? οι γυναικες ειναι καλοψυχες ρωτα και καμια απο εδω μεσα. το ****** δεν ειναι το παν.
εγω τωρα τελειωνω και το ευχαριστιεμαι.γιατι εχω εμπιστοσυνη...δεν εχω να κρυψω κατι και δεν αγχωνομαι. ειναι απλο.
ο γατος με τη γατα δεν αγχωνεται. δεν απεχουμε απο τις γατες πολυ. μονο στη μαλακια.
κανε το ιδιο και κοψε τις μαλακιες.
και γενικα και ειδικα
πες της πως πινεις καπια χαπια για αρχη.και αν κολας στην γνωριμια...ρωτα εδω μεσα ποσες γουσταρουν τους ντροπαλους και ποσες τους μαγκες.
οσο για τους πανικους παρε την θεραπεια που σου δινει ο γιατρος. παιρνε και κανενα xanax αρχισε και γυμναστηριο κυριως!!!!ακομα και αυριο.θα αρχισεις να παιρνεις τα πανω σου.
δεν γερασες ουτε θα σε βγαλουν στο βιβλιο γκινες.
εισαι ενας απο τους 00000000000000000000000000.
βαλε το προτο ψηφιο εσυ.