Ο εξορκισμός της D.

[DissolvedGirl]

Με προτροπή την τροπή που έχουν πάρει πολλά θέματα τελευταία προς τον θρησκευτικό τομέα και δη χριστιανικού περιεχομενου, αποφάσισα να γράψω αυτό το post για να ξεσπάσω και να βγάλω από μέσα μου κάτι που με έχει στοιχειώσει εδώ και 3 χρονια τώρα.

Από μικρή δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με το χριστιανικό δογμα (ισα ισα που μου άρεσαν οι ιστορίες από τη βίβλο που διαβάζαμε στο σχολειο) αλλα η σχέση μου με την εκκλησια δεν ήταν τόσο αθώα. Όσο ήμουν στο δημοτικό ακόμα, παρόλο που στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές (Πάσχα, Χριστούγεννα, 15αυγουστο) που με τραβολογούσαν στη ενορία δεν γκρίνιαζα τόσο, δεν ήθελα να ξυπνήσω την Κυριακή και να πάω στο κήρυγμα με τίποτα. Όσο μεγάλωνα περισσοτερο, άρχισα να βγαίνω τα Σαββατόβραδα, με αποτέλεσμα το κυριακάτικο ξύπνημα, εκτος από μη εθελούσιο, εξελισσόταν και σε επίπονο. Η μητέρα μου, έχοντας περάσει πολλά, είχε στραφεί εκτος των άλλων, και στη παρηγοριά του να πιστεύει πιο έντονα στον χριστιανικό θεό, κάτι που ποτε δεν της αμφισβήτησα ακόμα και αν μεγαλώνοντας, εγώ προσωπικά άλλαξα γνώμη. Οι κυριακάτικοι καβγάδες μας όμως όσο πήγαιναν και γίνονταν πια εβδομαδιαίο φαινόμενο, εκτεινόμενοι τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση. Πάμπολλες κατηγοριες εκτοξεύονταν και από τις 2 πλευρές, όπου εγώ την κατηγορούσα για φανατισμό και εκείνη με κατονόμαζε σατανίστρια.

Κατά την 3η γυμνασίου με 1η λυκείου, όταν πια έβγαινα μέχρι αργά το Σάββατο αλλα και είχαν αρχίσει τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και πέρασα από τους ψυχολόγους στους ψυχιάτρους, η πίεση της να παρακολουθώ την Κυριακάτικη λειτουργία έγινε πλέον αφόρητη. Η μητέρα μου είχε αρχίσει πλέον να κατηγορεί την "απομάκρυνση μου από το θεο" για όλα τα περίεργα που σκεφτόμουν καθώς και για τη συμπεριφορά μου (που μεταξύ μας, λέγεται εφηβεία) και πάμπολλες φορες, μετά από μεγάλους καβγάδες μας, ερχόταν με το λιβανιστήρι μες το δωμάτιο μου να "εξαγνίσει την ατμόσφαιρα". Μια κλασσική Κυριακή πρωί όπου εγώ είχα γυρίσει μόλις 2-3 ώρες πριν από ένα πολύ δύσκολο βραδυ, η μητέρα μου απαίτησε να σηκωθώ και να πάω στην εκκλησια. Όντας εξαιρετικά κουρασμένη και απείρως τσαντισμένη που με ξύπνησε τόσο νωρίς ενώ γνώριζε πως είχα γυρίσει αργά, άρχισα πάλι τον ίδιο καβγά, με τα ίδια αποτελέσματα φυσικά: ότι ο διάβολος με παρασέρνει κάθε βραδυ και "αλητεύω" ποιος ξέρει που, πως άσχημα πνεύματα με συμβουλεύουν να τσακώνομαι μαζί της για να την τρελάνω και πως ένα σωρό δαιμόνια είναι μέσα μου και δεν θέλει να πάω εκκλησια, για αυτό αρνούμαι με τόση λύσσα.

Πέρασαν μερικές μέρες, και ένα απόγευμα μου είπε η μητέρα μου να ντυθώ για να βγούμε έξω βόλτα. Μετά από έναν μεγάλο, σιωπηλό περίπατο, καταλήξαμε στην εκκλησια της ενορίας μας, που αθώα η μητέρα μου με ρώτησε αν ήθελα να πάω μέσα να ανάψω ένα κεράκι. Μέσα λοιπόν με περίμενε ένας από τους 3 παράδες, ο πιο νέος, ο οποιος επίσης με ρώτησε αν αισθάνομαι καλά και αν θα ήθελα την ευλογια του. E τώρα, πως να του πω όχι και να μην αρχίσει πάλι τσακωμός. Αφού λοιπόν, προς εκπλήξεις μου, με έβαλε να γονατίσω και έριξε και το πετραχήλι πάνω από το κεφάλι μου, του λέει η μητέρα μου "Πατερ, δεν μας κάνετε και έναν εξορκισμό, έτσι για καλο και για κακό" Στην αρχή νόμιζα πως το είπε για αστείο, όταν όμως της απάντησε ο παππάς "μα για αυτό δεν ήρθατε" κατάλαβα το μεγαλείο του διαβολικού (ειρωνεία;) σχεδίου της μητέρας μου.

Όλη την ώρα που ήμουν εκεί, ούτε που σκεφτόμουν τι γινόταν, σκεφτόμουν ποιο μάθημα δεν τελειωσα, ποιον θα πάρω τηλέφωνο μετά και αλλα διαφορα, για να μην αρχίσω τις φωνές και επιβεβαιώσω τις κατηγοριες της μαμάς. Φυσικά και μετά τον εξορκισμό τίποτα δεν άλλαξε ούτε στην συμπεριφορά μου ούτε στις αντιδράσεις της, αλλα παρόλα αυτά η μητέρα μου επέμενε πως βρήκα τη φώτιση και βελτιώθηκαν τα πράγματα.
Είναι όμως αυτή ακριβώς η εμπειρία που με απομάκρυνε τελείως από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησια, και ομολογώ πως πήρε μαζί της και κάθε μου διάθεση να πιστέψω στον Χριστιανικό θεό. Από εκείνη την εμπειρία φοβάμαι τόσο πολύ το κάθε τι μεταφυσικό, μου είναι σχεδόν επίπονο να παρακολουθήσω θρησκευτικά θρίλερ, και μου πήρε αρκετό καιρό να μετατρέψω το μισος μου προς την εκκλησια σε απλή αδιαφορία.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά, δεν ξέρω ακριβώς. Νιώθω πολύ καλύτερα όμως τώρα που τα έγραψα.

[πανος12345]

Originally posted by DissolvedGirl
Με προτροπή την τροπή που έχουν πάρει πολλά θέματα τελευταία προς τον θρησκευτικό τομέα και δη χριστιανικού περιεχομενου, αποφάσισα να γράψω αυτό το post για να ξεσπάσω και να βγάλω από μέσα μου κάτι που με έχει στοιχειώσει εδώ και 3 χρονια τώρα.

Από μικρή δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με το χριστιανικό δογμα (ισα ισα που μου άρεσαν οι ιστορίες από τη βίβλο που διαβάζαμε στο σχολειο) αλλα η σχέση μου με την εκκλησια δεν ήταν τόσο αθώα. Όσο ήμουν στο δημοτικό ακόμα, παρόλο που στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές (Πάσχα, Χριστούγεννα, 15αυγουστο) που με τραβολογούσαν στη ενορία δεν γκρίνιαζα τόσο, δεν ήθελα να ξυπνήσω την Κυριακή και να πάω στο κήρυγμα με τίποτα. Όσο μεγάλωνα περισσοτερο, άρχισα να βγαίνω τα Σαββατόβραδα, με αποτέλεσμα το κυριακάτικο ξύπνημα, εκτος από μη εθελούσιο, εξελισσόταν και σε επίπονο. Η μητέρα μου, έχοντας περάσει πολλά, είχε στραφεί εκτος των άλλων, και στη παρηγοριά του να πιστεύει πιο έντονα στον χριστιανικό θεό, κάτι που ποτε δεν της αμφισβήτησα ακόμα και αν μεγαλώνοντας, εγώ προσωπικά άλλαξα γνώμη. Οι κυριακάτικοι καβγάδες μας όμως όσο πήγαιναν και γίνονταν πια εβδομαδιαίο φαινόμενο, εκτεινόμενοι τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση. Πάμπολλες κατηγοριες εκτοξεύονταν και από τις 2 πλευρές, όπου εγώ την κατηγορούσα για φανατισμό και εκείνη με κατονόμαζε σατανίστρια.

Κατά την 3η γυμνασίου με 1η λυκείου, όταν πια έβγαινα μέχρι αργά το Σάββατο αλλα και είχαν αρχίσει τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και πέρασα από τους ψυχολόγους στους ψυχιάτρους, η πίεση της να παρακολουθώ την Κυριακάτικη λειτουργία έγινε πλέον αφόρητη. Η μητέρα μου είχε αρχίσει πλέον να κατηγορεί την \"απομάκρυνση μου από το θεο\" για όλα τα περίεργα που σκεφτόμουν καθώς και για τη συμπεριφορά μου (που μεταξύ μας, λέγεται εφηβεία) και πάμπολλες φορες, μετά από μεγάλους καβγάδες μας, ερχόταν με το λιβανιστήρι μες το δωμάτιο μου να \"εξαγνίσει την ατμόσφαιρα\". Μια κλασσική Κυριακή πρωί όπου εγώ είχα γυρίσει μόλις 2-3 ώρες πριν από ένα πολύ δύσκολο βραδυ, η μητέρα μου απαίτησε να σηκωθώ και να πάω στην εκκλησια. Όντας εξαιρετικά κουρασμένη και απείρως τσαντισμένη που με ξύπνησε τόσο νωρίς ενώ γνώριζε πως είχα γυρίσει αργά, άρχισα πάλι τον ίδιο καβγά, με τα ίδια αποτελέσματα φυσικά: ότι ο διάβολος με παρασέρνει κάθε βραδυ και \"αλητεύω\" ποιος ξέρει που, πως άσχημα πνεύματα με συμβουλεύουν να τσακώνομαι μαζί της για να την τρελάνω και πως ένα σωρό δαιμόνια είναι μέσα μου και δεν θέλει να πάω εκκλησια, για αυτό αρνούμαι με τόση λύσσα.

Πέρασαν μερικές μέρες, και ένα απόγευμα μου είπε η μητέρα μου να ντυθώ για να βγούμε έξω βόλτα. Μετά από έναν μεγάλο, σιωπηλό περίπατο, καταλήξαμε στην εκκλησια της ενορίας μας, που αθώα η μητέρα μου με ρώτησε αν ήθελα να πάω μέσα να ανάψω ένα κεράκι. Μέσα λοιπόν με περίμενε ένας από τους 3 παράδες, ο πιο νέος, ο οποιος επίσης με ρώτησε αν αισθάνομαι καλά και αν θα ήθελα την ευλογια του. E τώρα, πως να του πω όχι και να μην αρχίσει πάλι τσακωμός. Αφού λοιπόν, προς εκπλήξεις μου, με έβαλε να γονατίσω και έριξε και το πετραχήλι πάνω από το κεφάλι μου, του λέει η μητέρα μου \"Πατερ, δεν μας κάνετε και έναν εξορκισμό, έτσι για καλο και για κακό\" Στην αρχή νόμιζα πως το είπε για αστείο, όταν όμως της απάντησε ο παππάς \"μα για αυτό δεν ήρθατε\" κατάλαβα το μεγαλείο του διαβολικού (ειρωνεία;) σχεδίου της μητέρας μου.

Όλη την ώρα που ήμουν εκεί, ούτε που σκεφτόμουν τι γινόταν, σκεφτόμουν ποιο μάθημα δεν τελειωσα, ποιον θα πάρω τηλέφωνο μετά και αλλα διαφορα, για να μην αρχίσω τις φωνές και επιβεβαιώσω τις κατηγοριες της μαμάς. Φυσικά και μετά τον εξορκισμό τίποτα δεν άλλαξε ούτε στην συμπεριφορά μου ούτε στις αντιδράσεις της, αλλα παρόλα αυτά η μητέρα μου επέμενε πως βρήκα τη φώτιση και βελτιώθηκαν τα πράγματα.
Είναι όμως αυτή ακριβώς η εμπειρία που με απομάκρυνε τελείως από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησια, και ομολογώ πως πήρε μαζί της και κάθε μου διάθεση να πιστέψω στον Χριστιανικό θεό. Από εκείνη την εμπειρία φοβάμαι τόσο πολύ το κάθε τι μεταφυσικό, μου είναι σχεδόν επίπονο να παρακολουθήσω θρησκευτικά θρίλερ, και μου πήρε αρκετό καιρό να μετατρέψω το μισος μου προς την εκκλησια σε απλή αδιαφορία.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά, δεν ξέρω ακριβώς. Νιώθω πολύ καλύτερα όμως τώρα που τα έγραψα.

δεν υπαρχει χριστιανικος θεος ! Εβραιοι Χριστιανοι και Μουσουλμανοι πιστευουν ακριβως στον ιδιο θεο ! οι Εβραιοι περιμενουν ακομα τον Μεσια ,οι Χριστιανοι θεοποιησαν αυτον που αυτοαποκαληφθηκε σαν Μεσιας και οι Μουσουλμανοι τον εκαναν απλα προφητη, αφαιρωντας του την θεικη καταγωγη σαν γυιος του θεου , τον τελευταιο μετα τον Μωυση και πριν τον δικο τους δηλαδη τον Μωαμεθ !

[πανος12345]

Originally posted by DissolvedGirl
Με προτροπή την τροπή που έχουν πάρει πολλά θέματα τελευταία προς τον θρησκευτικό τομέα και δη χριστιανικού περιεχομενου, αποφάσισα να γράψω αυτό το post για να ξεσπάσω και να βγάλω από μέσα μου κάτι που με έχει στοιχειώσει εδώ και 3 χρονια τώρα.

Από μικρή δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα με το χριστιανικό δογμα (ισα ισα που μου άρεσαν οι ιστορίες από τη βίβλο που διαβάζαμε στο σχολειο) αλλα η σχέση μου με την εκκλησια δεν ήταν τόσο αθώα. Όσο ήμουν στο δημοτικό ακόμα, παρόλο που στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές (Πάσχα, Χριστούγεννα, 15αυγουστο) που με τραβολογούσαν στη ενορία δεν γκρίνιαζα τόσο, δεν ήθελα να ξυπνήσω την Κυριακή και να πάω στο κήρυγμα με τίποτα. Όσο μεγάλωνα περισσοτερο, άρχισα να βγαίνω τα Σαββατόβραδα, με αποτέλεσμα το κυριακάτικο ξύπνημα, εκτος από μη εθελούσιο, εξελισσόταν και σε επίπονο. Η μητέρα μου, έχοντας περάσει πολλά, είχε στραφεί εκτος των άλλων, και στη παρηγοριά του να πιστεύει πιο έντονα στον χριστιανικό θεό, κάτι που ποτε δεν της αμφισβήτησα ακόμα και αν μεγαλώνοντας, εγώ προσωπικά άλλαξα γνώμη. Οι κυριακάτικοι καβγάδες μας όμως όσο πήγαιναν και γίνονταν πια εβδομαδιαίο φαινόμενο, εκτεινόμενοι τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση. Πάμπολλες κατηγοριες εκτοξεύονταν και από τις 2 πλευρές, όπου εγώ την κατηγορούσα για φανατισμό και εκείνη με κατονόμαζε σατανίστρια.

Κατά την 3η γυμνασίου με 1η λυκείου, όταν πια έβγαινα μέχρι αργά το Σάββατο αλλα και είχαν αρχίσει τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και πέρασα από τους ψυχολόγους στους ψυχιάτρους, η πίεση της να παρακολουθώ την Κυριακάτικη λειτουργία έγινε πλέον αφόρητη. Η μητέρα μου είχε αρχίσει πλέον να κατηγορεί την \"απομάκρυνση μου από το θεο\" για όλα τα περίεργα που σκεφτόμουν καθώς και για τη συμπεριφορά μου (που μεταξύ μας, λέγεται εφηβεία) και πάμπολλες φορες, μετά από μεγάλους καβγάδες μας, ερχόταν με το λιβανιστήρι μες το δωμάτιο μου να \"εξαγνίσει την ατμόσφαιρα\". Μια κλασσική Κυριακή πρωί όπου εγώ είχα γυρίσει μόλις 2-3 ώρες πριν από ένα πολύ δύσκολο βραδυ, η μητέρα μου απαίτησε να σηκωθώ και να πάω στην εκκλησια. Όντας εξαιρετικά κουρασμένη και απείρως τσαντισμένη που με ξύπνησε τόσο νωρίς ενώ γνώριζε πως είχα γυρίσει αργά, άρχισα πάλι τον ίδιο καβγά, με τα ίδια αποτελέσματα φυσικά: ότι ο διάβολος με παρασέρνει κάθε βραδυ και \"αλητεύω\" ποιος ξέρει που, πως άσχημα πνεύματα με συμβουλεύουν να τσακώνομαι μαζί της για να την τρελάνω και πως ένα σωρό δαιμόνια είναι μέσα μου και δεν θέλει να πάω εκκλησια, για αυτό αρνούμαι με τόση λύσσα.

Πέρασαν μερικές μέρες, και ένα απόγευμα μου είπε η μητέρα μου να ντυθώ για να βγούμε έξω βόλτα. Μετά από έναν μεγάλο, σιωπηλό περίπατο, καταλήξαμε στην εκκλησια της ενορίας μας, που αθώα η μητέρα μου με ρώτησε αν ήθελα να πάω μέσα να ανάψω ένα κεράκι. Μέσα λοιπόν με περίμενε ένας από τους 3 παράδες, ο πιο νέος, ο οποιος επίσης με ρώτησε αν αισθάνομαι καλά και αν θα ήθελα την ευλογια του. E τώρα, πως να του πω όχι και να μην αρχίσει πάλι τσακωμός. Αφού λοιπόν, προς εκπλήξεις μου, με έβαλε να γονατίσω και έριξε και το πετραχήλι πάνω από το κεφάλι μου, του λέει η μητέρα μου \"Πατερ, δεν μας κάνετε και έναν εξορκισμό, έτσι για καλο και για κακό\" Στην αρχή νόμιζα πως το είπε για αστείο, όταν όμως της απάντησε ο παππάς \"μα για αυτό δεν ήρθατε\" κατάλαβα το μεγαλείο του διαβολικού (ειρωνεία;) σχεδίου της μητέρας μου.

Όλη την ώρα που ήμουν εκεί, ούτε που σκεφτόμουν τι γινόταν, σκεφτόμουν ποιο μάθημα δεν τελειωσα, ποιον θα πάρω τηλέφωνο μετά και αλλα διαφορα, για να μην αρχίσω τις φωνές και επιβεβαιώσω τις κατηγοριες της μαμάς. Φυσικά και μετά τον εξορκισμό τίποτα δεν άλλαξε ούτε στην συμπεριφορά μου ούτε στις αντιδράσεις της, αλλα παρόλα αυτά η μητέρα μου επέμενε πως βρήκα τη φώτιση και βελτιώθηκαν τα πράγματα.
Είναι όμως αυτή ακριβώς η εμπειρία που με απομάκρυνε τελείως από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησια, και ομολογώ πως πήρε μαζί της και κάθε μου διάθεση να πιστέψω στον Χριστιανικό θεό. Από εκείνη την εμπειρία φοβάμαι τόσο πολύ το κάθε τι μεταφυσικό, μου είναι σχεδόν επίπονο να παρακολουθήσω θρησκευτικά θρίλερ, και μου πήρε αρκετό καιρό να μετατρέψω το μισος μου προς την εκκλησια σε απλή αδιαφορία.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά, δεν ξέρω ακριβώς. Νιώθω πολύ καλύτερα όμως τώρα που τα έγραψα.

μακαρι να εισουν η μονη κοπελα που εχει υποστει τετοιο απεχθη βιασμο της συνειδησης της !
ας ειναι καλα η πολιτεια μας !

[vince]

DissolvedGirl, καλώς η κακώς όλα αυτά τα αίσχη τα έχουν αναγνωρίσει οι νεότερες γενιές και αμφιβάλλω αν σε μερικά χρόνια θα ζούμε το ίδιο παραμύθι.

[krino]

πανο,
αν ο καθενας μας απανταει με quote ολοκληρο το κειμενο που μπηκε,
θα εχουμε καθε σελιδα τρεις απαντησεις και για να διαβαζει κανεις την απαντηση σου, θα πρεπει να στραμπουλιξει το χερι του ανευ λογου.


Στο θεμα μας,


1. ξερω καμποσες μαναδες που εχουν εγκληματισει με αυτο το τροπο, συνηθως επειδη μεγαλωσαν σε μια εποχη που ολα αυτα, ηταν αρκετα νορμαλ. Δεν λεει κατι αυτο, περα απο μια διαπιστωση.

2. Θεωρω αστοχο να μισει κανεις την εκκλησια και τους θρησκευομενους.
Μπορουμε να πουμε οτι εχουν εξαπατηθει αλλα οχι και να υπαρχει και μισος.
Στο μονο που θα μπορουσες να κρινεις ασχημα ειναι οταν βλεπουμε περιπτωσεις που εμπλεκεται χρημα η διαφθορα.
Δυστυχως επειδη υπαρχει στην ελλδα ενα κρατος που η θεοκρατια καλα κρατει, τετοια φαινομενα σκεπαζονται αντι να κοβονται απο την ριζα.


Μην κρατας κακια στη μητερα σου,
θα την αδικουσες.
Πιστευω οτι καποια στιγμη οταν ηρεμησεις θα καταλαβεις τι λεω.

[Ακροβατης]

βρε πανο ασε το θεο και το χρηστο να τον πιστευουν ελευθερα οσοι θελουν,ανεξηθρησκεια εχουμε.ε μα μενος....

[Helena]

ο πιο σιγουρος τροπος για να απομακρυνεις καποιον απο το θεο ειναι να προσπαθεις να του τον επιβαλλεις με το ζορι..

[nature]

Originally posted by krino
.................................................. ......

Μην κρατας κακια στη μητερα σου,
θα την αδικουσες.
Πιστευω οτι καποια στιγμη οταν ηρεμησεις θα καταλαβεις τι λεω.

Εδώ συμφωνώ. Αλλά αυτό είναι το ένα σκέλος. Το σκέλος που αφορά τη μητέρα. Σίγουρα δεν της αξίζει να τη μισήσει η κόρη της. Γιατί προφανώς αυτή η μάνα τόσα ήξερε, τόσα έκανε. Προφανώς δεν ήθελε να κρεμάσει τη κόρη της.
Ομως.....
Ομως.....
Το άλλο σκέλος αφορά τη Ντι.
Η Ντι υπέστη βιασμό συνείδησης κατά τη γνώμη μου.
Βέβαια είσαι κοπέλα με ώριμη και καθαρή σκέψη και δεν έγινε και τίποτα, θα το προσπεράσεις. Ο, τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς άλλωστε.
Αλλά γιατί έπρεπε να γίνει αυτό? Ντροπή και στον παπά που έγινε συνένοχος στο ψέμα.

[πανος12345]

Κυριες και κυριοι συμφορουμιτες , αν πιστεψατε ετσω για μια στιγμη οτι δεν ειμαι Χριστιανος , σφαλετε ! Ειμαι αθεος χριστιανος! Θα ανοιξω δικη μου θεματικη για οσους ενδιαφερονται να καταλαβουν τι εννοω !
Ομως σας υπενθυμιζω οτι βρισκομαστε σε ενα φρουμ ψυχολγικης υποστηριξης
Ο εχθρος μας ειναι οι ιδεες καποιων ανθρωπων για δυναμεις απο ενα αλλο κοσμο οι οποιες καθοδηγουν την ζωη τους ..... Μην το ξεχνατε ποτε αυτο αν ειστε πραγματικοι Χριστιανοι !
Δειτε αλιγορικα το διδαγμα του Χριστου και οχι δογματικα ....
με ενα καρβελι ψωμι και ενα ψαρι ταισε μια ολοκληρη πλατεια !
δεν εχει σημασια το πως το κανε ...
Λεει ο λαος μας \"Φατε ματια ψαρια και κοιλια περιδρομο\"
Ο Χριστιανισμος , ειναι η πιο μοντερνα και η πιο τελεια φιλοσοφικη θεωρηση του Ανθρωπου ! Ειναι το επιστεγασμα της αυταπαρνησης , της αδελφοτητας και της αλληλεγυης ... Ειναι η αναρχια στην πιο πληρη της μορφη ! Ειναι η επανασταση του Ανθρωπου κοντρα στο κατεστημενο χωρις οπλα , χωρις ιχνος βιας , χωρις ιχνος μισους για τον συνανθρωπο του .
Μονο που ο Χριστιανισμος δεν καταφερε να ριξει τον εχθρο του , δηλαδη την Ρωμαικη Αυτοκρατορια ! Γιατι ? Μα γιατι η Ρωμαικη Αυτοκρατορια τον εκανε επισημο δογμα της !
αυτο σημαινει πολιτικη ! χησιμοποιησε τον Χριστο και την θυσια του για να μεταρεψει σε προβατα τους πιστους και να μπορει ο Βυζαντινος Αυτοκρατορας να ελεγχει τον λαο του βαζοντας τπυς παπαδες να τον φοβιζουν , δηλαδη να τον σπρωχνουν συνειδητα στην ψυχωση , οτι αν δεν κανει οτι του λενε θα παει στην κολαση !
Αυτο ειναι το εγκλημα της μαμας της φιλης μας ! Ακουσιο μεν , αλλα τραυματικη εμπειρια για το παιδι της ! Ηθελε να την κανει να παει στον παραδεισο και την εστειλε απο παιδακι στην κολαση αναγκαζοντας την να αποθησει την πιο σημαντικη φιλοσοφια που μπορει μια μερα να ενωσει τον πλανητη !
ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ....

[nature]

Πάνο, ενδιαφέρων ο προβληματισμός σου, αλλά αν τα έλεγες λίγο πιο χαλαρά θα ήταν πιο ευχάριστη η κουβέντα.

[alexandergreek]

Εγώ πάντως πιστεύω στο Θεό, όπως μας τον παρουσιάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Τώρα, όσον αφορά στον εξορκισμό, η κοπέλα ήταν 15 χρονών, αρκετά μεγάλη για να κάνει τόσα και τόσα άλλα πράγματα. Αν ήθελε να φύγει, θα έφευγε. Παρέμεινε με τη θέληση της.

Μη μου πείτε ότι ήταν ανήλικη διότι στα 15 σου φεύγεις όχι μόνο απο την Εκκλησία, αλλά και απο το σπίτι σου! Με τη θέληση της έμεινε στον εξορκισμό. Γιατί μετα απογοητεύτηκε, δικό της θέμα.

[RainAndWind]

Ξέρω γω Αλέξανδρε,γιατί να απογοητεύτηκε άραγε η Ντι;Σάμπως μας ρωτήσανε όταν μωρά μας βουτάνε σε κάτι κολυμπήθρες και κάτι γενειοφόροι άγνωστοι μας πιάνουν με τις χερούκλες τους και μας λαδώνουν σαν ψητό για φούρνο;
Σάμπως μας ρωτήσανε όταν μας μαθαίνανε το κάνε το σταυρό σου,να σε λυπηθεί ο Θεούλης γιατί έχεις αμαρτίες και πρέπει να ζητήσεις συγχώρεση;Σάμπως μας ρωτήσανε όταν μας πήγαιναν να ξομολογηθούμε;(αααχ,αυτά τα βαριά,ασήκωτα κρίματα των παιδιών!παπούλη χτες στο διάλειμμα έφτυσα το Γιωργάκη,γιατί μου τράβαγε τα μαλλιά-αμάρτησες τέκνον μου!
Δεν υπάρχουν σαφή όρια ανάμεσα στη θρησκεία και στη μαγεία,γιατί πολύ απλά αποτελεί μία μορφή εξουσίας,οπότε αυτή χρησιμοποιείται εύκολα από τους έχουσιν την ευθύνη της μετάδοσης της πάνσοφης ουσίας ως επάγγελμα.Οι μεσάζοντες της επικοινωνίας μας με το υπερπέραν,έχουν ένα σωρό μαγείες για να μας πείσουν.Εικόνες δακρύζουν,κόκκαλα θυμιάζουν,δαίμονες εκδιώχνονται στο πυρ το εξώτερον,τάματα συσσωρεύονται,παγκάρια στήνονται,φυλαχτά πουλιούνται,λαμπάδες πάνε κι έρχονται,πιστοί περπατάνε στα γόνατα,νερά αγιάζονται,ευχέλαια και τρισάγια,ψαλμωδίες και λιβάνια,μοναστήρια θησαυρίζουν,εικόνες έρχονται από το εξωτερικό και ουρές χιλιομέτρων ανθρώπων περιμένουν το θαύμα.Η σωτηρία μας είναι χλωμή και το τέλος του κόσμου έρχεται!ΔΑΙΙΙΙΜΟΝΕΕΕΣ που τραγούδαγε και η Βίσση,λολ.

Εγώ προσωπικά έχω επιλέξει να μην έχω καμία σχέση με όλο αυτό.Όσοι πιστεύουν καλά κάνουν,δεν έχω το δικαίωμα να πω στον καθένα τι θα επιλέξει.Αλλά μακριά από μένα οι αγιαστούρες τους!

[DissolvedGirl]

Originally posted by alexandergreek
Τώρα, όσον αφορά στον εξορκισμό, η κοπέλα ήταν 15 χρονών, αρκετά μεγάλη για να κάνει τόσα και τόσα άλλα πράγματα. Αν ήθελε να φύγει, θα έφευγε. Παρέμεινε με τη θέληση της.

Μη μου πείτε ότι ήταν ανήλικη διότι στα 15 σου φεύγεις όχι μόνο απο την Εκκλησία, αλλά και απο το σπίτι σου! Με τη θέληση της έμεινε στον εξορκισμό. Γιατί μετα απογοητεύτηκε, δικό της θέμα.

Εδώ υπάρχει ένα λάθος συμπέρασμα στο οποιο κατέληξες, και για να μην το υποθέσουν και άλλοι το διευκρινίζω αμέσως. Άσε που νομίζω ότι δε θυμάσαι καθόλου το βαθμό εξάρτησης που είχες από τους γονείς σου στα 15 σου, ποσο μάλλον όταν είσαι σε μονογονική οικογένεια :)

Δεν παρέμεινα στην εκκλησια γιατί ενέκρινα τα τεκταινόμενα, ούτε επειδή ήθελα να εξορκιστώ. Παρέμεινα γιατί ήξερα ότι, εάν φώναζα και έφευγα, το περαιτέρω θα ήταν ακόμα χειρότερα, περισσότεροι καβγάδες, η μητέρα μου πλέον ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΗ ότι έχω δαίμονες μέσα μου επειδή θα είχα φύγει από τον εξορκισμό, και πολλά αλλα που θα έκαναν την ζωή μου πολύ χειρότερη από το να κάτσω για 20 λεπτά γονατισμένη σε ένα πάτωμα.

Είναι αυτό που λέμε \"the less of 2 evils\" φάση. Δε μετάνοιωσα καθόλου που έμεινα, και έμεινα με τη θέληση μου άσχετα αν διαφωνούσα κάθετα και οριζόντια και πλαγίως με αυτό που μου συνέβαινε, ακριβώς γιατί γνωρίζω πως ήταν η πιο αναίμακτη λύση. \"Άσε την να κάνει το κέφι της μπας και ξεκολλήσει\" είπα από μέσα μου, και μετά αναλώθηκα σε ένα σωρό άλλες άσχετες σκέψεις...

[Ολα_ειναι_δανεικα]

ΔIABAZONTAΣ TO ΘEMA ΣOY EIΔA ΠΩΣ O BAΣIKOΣ ΛOΓOΣ ΠOY ΔEN ΠIΣTEYΩ EINAI OYΣIAΣTIKA O IΔIOΣ. H ΠPOΣΠAΘEIA ΠPOΣYΛHTIΣMOY AΠO THN ΓENNHΣH MAΣ AKOMA ME TO ZOPI.
BEBAIA EΣY TO BIΩΣEΣ ΣTHN XEIPOTEPH TOY MOPΦH

[Triella]

dissolved girl πραγματικα με προβληματισε το γεγονος οτι η μητερα σου φοραει τετοιες παρωπιδες...φυσικα δεν φταιει γιατι ολο αυτο δεν εγινε εν γνωση της....εχει αποτραβηχτει τοσο πολυ που στο τελος οπως το ειπες και συ εχει φανατιστει χωρις να εχει κριση αν ο τροπος που σου φερεται ειναι σωστος η οχι....κριμα γιατι αυτο σε εφερε σε μια πολυ δυσκολη θεση να δεχτεις \"πλυση εγκεφαλου\" η οποια απετυχε φυσικα.
Ειναι πολυ καλο το οτι εχεις ενα μυαλο ανοιχτο και καταλαβαινεις την μητερα σου περισσοτερο απο οσο σε καταλαβαινει εκεινη....εχει ζησει τοσο διαφορετικα πραγματα απο εσενα και αν δεν ειχε και καποια ιδιαιτερη μοφωση ειναι φυσικο να αγεται και να φερεται τοσο ευκολα...

ο παπας δε που εκανε τον εξορκισμο.... για μενα δεν θα επρεπε να ειναι καν παπας αφου εχει βιασει το ιδιο του το λειτουργημα και το εχει βρωμισει με αυτο που εκανε. Οπως ειπαν και καποιοι προλαλησαντες αυτο που διεπραξε ηταν βιασμος συνειδησης και προσωπικη μου αποψη ειναι οτι ισοδυναμει με βιασμο του σωματος... ενα απο τα χειροτερα πραγματα.

Κατι αλλο που με προβληματισε, ειναι οι εξοδοι σου. Ειπες οτι γυριζες καθε σαββατο βραδυ πολυ αργα...ειμαι της αποψης οτι λογω της ηλικιας σου δεν θα επρεπε να εισαι μεχρι τις πρωινες ωρες εξω γιατι ελωχευουν ενα σωρο κινδυνοι για την σωματικη σου ακεραιοτητα. Δε λεω μπορει να ησουν με φιλους, αλλα και παλι εδινες τροφη στην μητερα σου να πιστευει οτι κατι δεν παει καλα με εσενα. Το εκανες απο αντιδραση φανταζομαι.