Results 1 to 15 of 105
-
22-11-2009, 02:27 #1
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Η πολυγαμικότητα είναι γραμμένη στα γονίδιά μας...
Μετά από... μακροσκελείς:) συζητήσεις με παντρεμένες φίλες, αλλά και μετά από παρατήρηση του εαυτού μου μέσα σε μακροχρόνια σχέση, αναρρωτιέμαι,
η πολυγαμικότητα η οποία είναι όντως γραμμένη στα γονίδιά μας, μας κάνει τελικά ευτυχισμένους ή δυστυχισμένους;
Πάντα οι επιλογές αποκλείουν άλλες. Ποτέ δυστυχώς δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Αυτο σε μερικούς ανθρώπους μοιάζει τόσο τρομακτικό και περιοριστικό, που τους δημιουργεί τέτοιο αίσθημα ανημποριάς να κάνουν οποιαδήποτε επιλογή, έτσι ώστε να μην αποκλείσουν καμία άλλη...
Με αυτό τον τρόπο όμως στην ουσια αποκλείουν κάθε επιλογή όμως.
\"Την απιστία φυγείν αδύνατον;
«Θεωρητικά όχι, πρακτικά παίζεται!», απαντάει η ψυχοθεραπεύτρια Νάνσυ Χριστοφόρου και εξηγεί:
«Αν οι σχέσεις ανδρών και γυναικών ήταν σε γενικές γραμμές καλές η επιθυμία «να μην πληγώσω τον άνθρωπο που αγαπώ και να μη βάλω σε κίνδυνο τη σχέση μου», θα μπορούσε στις περισσότερες των περιπτώσεων να αποτρέψει, άνδρες και γυναίκες από την απιστία.
Όμως τα ζευγάρια σήμερα δεν δουλεύουν τη σχέση τους, δεν κάθονται να λύσουν τα προβλήματα τους, γεγονός που τα οδηγεί στην εφήμερη λύση της απιστίας, που όμως δημιουργεί ακόμα περισσότερα προβλήματα, κυρίως στις γυναίκες, που είναι και τα περισσότερα αριθμητικά θύματα απιστίας. Αυτός είναι ο ένας και βασικός λόγος.
Ο δεύτερος λόγος που οδηγεί στην απιστία είναι το γενικότερο πλαίσιο του καταναλωτισμού και της επιφάνειας, όπου ζούμε, δηλαδή πηγάζει από την ανάγκη μας για ποσότητα, εναλλαγή, χωρίς να σκεφτόμαστε πού μπορεί να μας οδηγήσει τελικά η κάλυψη αυτής της ανάγκης.
Ο άνδρας διαπράττει απιστία για να επιβεβαιώσει το εγώ του και συνήθως βιώνει την επαφή του με μια άλλη γυναίκα μόνο σαρκικά χωρίς να επενδύσει συναισθηματικά, γεγονός που δεν του δημιουργεί ενοχές.
Η γυναίκα δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνο σεξουαλικά, και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επενδύει συναισθηματικά. Ο βαθύτερος λόγος που την ωθεί στην απιστία είναι να καλύψει τα συναισθηματικά της κενά. Συνήθως δηλαδή μια γυναίκα πέφτει στην αγκαλιά ενός άλλου άνδρα όταν η σχέση της δεν πάει καλά, ή όταν υπάρχει έλλειψη ερωτικού πάθους. Μπορεί αρχικά να μην νιώσει ενοχές, ιδιαίτερα αν έχει πληγωθεί στο παρελθόν από την απιστία του άντρα της ή αν αυτός δεν την ικανοποιεί σεξουαλικά. Όμως οι ενοχές αργά ή γρήγορα θα έρθουν. Γιατί τα μπερδέματα και τα ψέματα φέρνουν πάντα ενοχές. Αλλά και οι γυναίκες που μπορούν σε μεγάλο βαθμό να διαχωρίσουν το σεξουαλικό από το συναισθηματικό τους κομμάτι, δεν θα αρκεστούν για πολύ σε μια σκέτη αγκαλιά.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η απιστία κλονίζει τη σχέση, και όταν αυτή η σχέση είναι καλή, είναι κρίμα να την βάζουμε σε κίνδυνο, απλώς και μόνο γιατί το σπινθηροβόλημα είναι συγκλονιστικό».
Από τη δικτατορία του έρωτα, στη δημοκρατία της συνύπαρξης
Ο έρωτας είναι δικτατορία: θέλεις να έχεις την απόλυτη κυριαρχία πάνω στον άνθρωπο που αγαπάς και να του ανήκεις ολοκληρωτικά. Επομένως ανάμεσα στους δυο τρίτος δεν χωράει, που σημαίνει ότι έρωτας και απιστία δεν πάνε ποτέ μαζί. Μόνο μετά το καταλάγιασμα του ερωτικού πάθους, μπορεί να εμφανιστεί ως προοπτική. Όταν δηλαδή από τη δικτατορία του έρωτα περάσουμε στη δημοκρατία της συνύπαρξης. Γιατί ως γνωστό στη δημοκρατία όλοι μπορούν να έχουν τη δική τους άποψη καθώς και την ελευθερία να πράξουν κατά το δοκούν, πάντα βέβαια μέσα στους κανόνες της δημοκρατίας.
Όμως η παράβαση των κανόνων είναι μέσα στο πρόγραμμα, η ψυχή του ανθρώπου είναι άβυσσος και η ζωή μας οδηγεί πάντα σε σταυροδρόμια με αόριστη ή και ανύπαρκτη σήμανση. Γι αυτό καλό είναι να μην προδικάζουμε ποτέ τι θα κάνουμε ή δεν θα κάνουμε εμείς, αν ποτέ μπούμε στον πειρασμό της απιστίας, ή αν ο σύντροφός μας απατήσει. Όταν και αν έρθει εκείνη η στιγμή, θα δούμε τι θα κάνουμε.
Ως τότε όμως δεν πρέπει να παραλείπουμε: να ξετυλίγουμε συνεχώς το κουβάρι των σκέψεων, των προκαταλήψεων και των συναισθημάτων μας, και να συνειδητοποιούμε κάθε στιγμή ποιοι είμαστε, τι μπορούμε και τι θέλουμε από τον εαυτό μας και τον σύντροφό μας, ποια είναι τα όρια της ελευθερίας μας και που πρέπει να βάζουμε φραγμό στην ελευθερία του άλλου.
\"
Πηγή: http://www.anew.gr/psychology/print.php?aid=43
Ποια είναι λοιπόν τα όρια της ελευθερίας μας; Και πόσο πονάει το να αποδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα; Μήπως μέσα μας κατοικεί ένα αιώνιο παιδί που τα θέλει όλα; Και πόσο ωφέλιμο είναι να σκοτώσουμε αυτό το παιδί; Πόσο ανώφελο είναι να ακολουθήσουμε αυτό το παιδί;
Σίγουρα για τον κάθε άνθρωπο ποι απαντήσεις μπορεί να διαφέρουν. Ωστόσο νομίζω πως το δίλλημα αυτό το έχουν αντιμετωπίσει οι περισσότεροι από εμάς:(-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
- 22-11-2009, 08:46 #2
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
ειναι πολυ δυσκολο και στην πραγματικοτητα θεμα ταμπου αυτο...
προσωπικα πιστευω πωσ ποτε δεν παβουμε να θελουμε και αλλουσ ανθρωπουσ ερωτικα...
οοοοσο καλη και αν ειναι η σχεση μασ..εκτοσ και μονο εκτοσ αν εισαι σε φαση τρελου ερωτα και δεν βλεπεισ τιποτα μπροστα σου εκτοσ απο τον συντροφο σου...
..και απλα βαζουμε την λογικη ...ζυγιζουμε τι εχουμε να χασουμε..και την ζημια που μπορει να κανουμε...και απλα ..αποφασιζουμε πωσ το κοστοσ ειναι μεγαλητερο απο το κερδοσ...
...εκτοσ και μονο εκτοσ..παλι αν ημαστε τρελα ενθουσιασμενοι..η η χειμια με τον αλλον καινουριο ανθρωπο ειναι σουπερ εντονη...και δεν μπορεισ να τησ αντισταθεισ...
...εχω βρεθει και στισ 3 θεσεισ... οταν ομωσ το κοστοσ θα ηταν μεγαλητερο απο το εφημερο κερδοσ...(το οποιο κερδοσ δεν λεω..ειναι \'\'ολα τα λεφτα\'\')..αποφασησα πωσ εφοσων δεν μπορουσα να αντισταθω στον \'\'τριτο ανθρωπο\'\'..επιδιωκα κατα καποιο τροπο..εστω και ενα αγγιγμα...το οποιο ξεραμε και οι 2 πωσ δεν ηταν τυχαιο...
..αποφασησα να απομακρινθω απο εκεινον...και του απαγορευσα να ερχεται σε επαφη μαζι μου ..σε αποσταση μικροτερη απο 2 μετρα....
με τον καιρο...η επιθυμια εφηγε...το ατομο αυτο απομυθοποιηθηκε στα ματια μου...και ..επαψε να ειναι πειρασμοσ......Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
22-11-2009, 12:28 #3
- Join Date
- Mar 2009
- Location
- Hrakleio Krhths
- Posts
- 3,599
ειμαι μονογαμηκο ον.δεν μπορω να απαντησω στην ερωτηση.οσο για απιστιες κλπ γινοντε οταν πολυ απλα δεν ειναι αμοιβαιο το συναισθημα αναμεσα στο ζευγαρι.μην μου λετε τετοια γιατι ειμαι πολυ ευτηχησμενηηηηηηη λαλαλαλαλαλ.βρηκα τον αντρα της ζωης μου δεν το πυστευω.:P:P:P:P;):cool::D
22-11-2009, 12:47 #4
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Και πάλι υπάρχουν και άλλες οπτικές(όπως σε καθετί θεωρώ πως υπάρχουν πάνω από ένας τρόπος θεώρησης).
Αυτό το επιχείρημα ας πούμε του η γυναίκα επενδύει συναισθηματικά,ενώ ο άντρας κοιτάει μόνο να πηδήξει,αποτελεί ένα στερεότυπο πάνω στις διαφορές αρσενικού και θηλυκού.
Κάλλιστα μία γυναίκα μπορεί να μην επενδύει συναισθηματικά και κάλλιστα ένας άντρας μπορεί να επενδύει.Και το αντίστροφο.Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες η ματιά μας πάνω στο τι εστί απιστία και τι όχι.Προσωπικότητα,περιβάλλ ον,ιστορική πραγματικότητα,κοινωνικοθ� �ησκευτικές νόρμες,ιδεολογικό υπόβαθρο,ταύτιση ή αμφισβήτηση στερεότυπων,κλπ.
Ας μην ξεχνάμε πως οι γενικότητες σπάνια αντικατοπτρίζουν την πραγματική διάσταση κάθε ζητήματος που εξετάζεται.Βρίσκω την παραπάνω ανάλυση αρκετά μονοδιάστατη για να με προβληματίζει.Τείνει να θεωρεί την πολυγαμικότητα ως αποκύημα της υπερκατανάλωσης,ενώ τη μονογαμικότητα σημάδι γνώσης και προσωπικής εξέλιξης.Ας σημειώσω απλά πως οι όροι πίστη και απιστία αποτελούν περισσότερο μία μυωπική ματιά της κοινωνίας πάνω σε θεσμικά πλαίσια σχέσεων,παρά μία σοβαρή εξέταση των πολυεπίπεδων διαβαθμίσεων στις αποχρώσεις των ανθρώπινων σχέσεων.Και σαφώς αποτελεί κοινωνικό taboo η απιστία,παραγόμενο από πατριαρχικά ιδεώδη και θρησκευτικά κατεστημένα."Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
22-11-2009, 14:05 #5
- Join Date
- Jul 2008
- Location
- Θεσ/νικη
- Posts
- 2,195
ειναι θεμα χαρακτηρα,θεμα σεβασμου προς τον εαυτο σου και προς τον συντροφο σου (γιατι αν δεν υπαρχει σεβασμος το μονο σιγουρο ειναι πως το κερατο θα παει συννεφο),αν αγαπας το συντροφο σου,αν βαζεις τον εαυτο σου στη θεση του συντροφου σου,αν εχει κανει και εκεινος κατι παρομοιο,αν θελεις να πληγωσεις καποιον αλλον,αν υπαρχει περιπτωση να νοιωσεις ενοχες(γιατι υπαρχουν και οι καρδιες \"πετρες\").
η λεξη πολυγαμικοτητα ειναι δικαιολογια,γιατι αν εισουν σε μια χωρα που ολοι οι αντρες ηταν 75 χρονων ουτε θα σου περνουσε απο το μυαλο.απλα λιγουρευσαι και θελεις να το αποκτησεις και να το δοκιμασεις γιατι ειναι αγνωστο σε σχεση με το γνωστο που ηδη εχεις.εξαρταται βεβαια και τι εχεις,γιατι αν εχεις κατι που δεν αξιζει το μυαλο ειναι πως θα φυγεις.
οπως κατααβες ανωνυμη οι παραγοντες ειναι παρα πολλοι και η καθε μια περιπτωση ξεχωριστη.το ερωτημα ειναι θα ηθελες να σου το κανουν;γιατι οπως εχεις εσυ προκλησεις εχουν και οι αντρες...και δεν διακινδυνευεται μονο να το μαθει και να χωρισετε,αλλα αλλαζεις και εσυ μεσα στη σχεση μετα απο μια εξωσυζηγικη \"ξεπετα\".εκτος αν ειναι μια σχεση \"ανοιχτη\" που πχ εγω δεν προκειται καν να ειχα μια τετοια γιατι δεν με γεμιζει.
22-11-2009, 14:28 #6
- Join Date
- Sep 2009
- Location
- Dreamland
- Posts
- 894
Ειναι θεμα χαρακτηρα, ωριμοτητας και ποσο σεβεσαι την σχεση σου. Εγω αν ηθελα να απατησω τον συντροφο μου, θα χωριζα απο την σχεση και μετα θα εκανα οτι θελω.
Ουτε θα κοροιδευα την σχεση μου, ουτε θα το επαιζα σε διπλο ταμπλο.Αν δεν εκδηλώνεις όσα βρίσκονται μέσα σου, αυτά που δεν εκδηλώνεις θα σε καταστρέψουν
22-11-2009, 15:00 #7
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 3,623
Originally posted by RainAndWind
Και πάλι υπάρχουν και άλλες οπτικές(όπως σε καθετί θεωρώ πως υπάρχουν πάνω από ένας τρόπος θεώρησης).
Αυτό το επιχείρημα ας πούμε του η γυναίκα επενδύει συναισθηματικά,ενώ ο άντρας κοιτάει μόνο να πηδήξει,αποτελεί ένα στερεότυπο πάνω στις διαφορές αρσενικού και θηλυκού.
Κάλλιστα μία γυναίκα μπορεί να μην επενδύει συναισθηματικά και κάλλιστα ένας άντρας μπορεί να επενδύει.Και το αντίστροφο.Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες η ματιά μας πάνω στο τι εστί απιστία και τι όχι.Προσωπικότητα,περιβάλλ ον,ιστορική πραγματικότητα,κοινωνικοθ� �ησκευτικές νόρμες,ιδεολογικό υπόβαθρο,ταύτιση ή αμφισβήτηση στερεότυπων,κλπ.
Ας μην ξεχνάμε πως οι γενικότητες σπάνια αντικατοπτρίζουν την πραγματική διάσταση κάθε ζητήματος που εξετάζεται.Βρίσκω την παραπάνω ανάλυση αρκετά μονοδιάστατη για να με προβληματίζει.Τείνει να θεωρεί την πολυγαμικότητα ως αποκύημα της υπερκατανάλωσης,ενώ τη μονογαμικότητα σημάδι γνώσης και προσωπικής εξέλιξης.Ας σημειώσω απλά πως οι όροι πίστη και απιστία αποτελούν περισσότερο μία μυωπική ματιά της κοινωνίας πάνω σε θεσμικά πλαίσια σχέσεων,παρά μία σοβαρή εξέταση των πολυεπίπεδων διαβαθμίσεων στις αποχρώσεις των ανθρώπινων σχέσεων.Και σαφώς αποτελεί κοινωνικό taboo η απιστία,παραγόμενο από πατριαρχικά ιδεώδη και θρησκευτικά κατεστημένα.
+1000
thread winner! Συμφωνώ απόλυτα με κάθε πρόταση. \'Ολα αυτά για τις σχέσεις και την πολυγαμικότητα και τα στερεότυπα άντρες έτσι γυναίκες γιουβέτσι είναι καθαρά στερεότυπα και κοινωνικά-πρέπει που αντικατοπτρίζουν την μοντέρνα κουλτούρα και τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει καμιά βαθύτερη αλήθεια σε αυτά ούτε το \"αντικειμενικά σωστόν\".
Thanks RainAndWind.
Και στους προ-ελληνικούς πολιτισμούς η πολυγαμιτκότητα ήταν το κάτι απολύτως φυσικό, όπως και σε άλλους πολιτισμούς σήμερα. Πιστεύω ότι η μονογαμικότητα επικράτησε στις δυτικοποιημένες κοινωνίες (όπως στην Ελλάδα) γιατί ευνόησε εν μέρη τον τρόπο που στήθηκε ο δυτικός κόσμος που θέλει άτομα να παράγουν σε σταθερή βάση.
Ούτε υπάρχει κάποια ανώτερη ηθική συμπαντική αλήθεια που να λέει ότι οι μονογαμικοί είναι με κάποιο τρόπο ποιο σωστοί, ποιο ώριμοι η ποιο ανώτεροι από τους πολυγαμικούς, εννοιες που κυρίως διέδωσε/υπονόησε η χριστιανική θρησκεία μέσω του \"ου μοιχεύσεις\" αφού θέλει τον γάμο απαραίτητο στύλο μιας σχέσης (κάτι που έχασε την αίγλη του με την έκπτωση του πουριτανισμού, την επικράτηση του διαφωτισμού και του φιλελευθερισμού κάτι που έκανε τώρα να επιτρέπονται οι προ-γαμιαίες σχέσεις).
Ούτε υπάρχει σχέση μεταξύ του καταναλωτισμού και του ατόμου που επιλέγει να είναι πολυγαμικός, το συγκεκριμένο επιχείρημα το έχω ξανασυνατήσει και πιστεύω ότι είναι εντελώς κλισέ και λάθος. Ο πολυγαμισμός άρχισε να ξανα-επικρατεί στις μοντέρνες δυτικές κοινωνίες επειδή οι πουριτανικές θρησκευτικές δομές που τον μάστιζαν άρχισαν και αυτές σιγά σιγά να αποδυναμόνωνται (κάτι που βοήθησε και η σεξουαλική επανάσταση των 60s -μια εποχή που η πολυγαμία ήταν σε μέγιστη έξαρση μεταξύ των ομάδων των hippies)
Τώρα γιατί το τι θα κάνει ο καθένας στα τωρινά κοινωνικά πλαίσια που έχουν στηθεί με αυτό τον τρόπο είναι επιλογή του, αλλά είναι γεγονός ότι είναι δύσκολο κάποιος να πάει εναντίων τους αφού-σε σχέση με τα τωρινά δεδομένα- θα θεωρηθεί \"ανώριμος\", \"ανήθικος\" κλπ. (και αναγκαστικά θα περιθωριοποιηθεί)
22-11-2009, 15:19 #8
- Join Date
- Jul 2008
- Location
- Θεσ/νικη
- Posts
- 2,195
ετσι πετραν,οταν παντρευτεις με το καλο να μας δινεις την γυναικα σου να την περναμε ενα χερακι ;) και εμεις νερακι στην υγεια σου θα πινουμε :)
22-11-2009, 15:46 #9
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 3,623
Originally posted by Empneustns
ετσι πετραν,οταν παντρευτεις με το καλο να μας δινεις την γυναικα σου να την περναμε ενα χερακι ;) και εμεις νερακι στην υγεια σου θα πινουμε :)
Embneusti-μαικήνα της ελειπέστατης σκέψης και του σκοταδισμού δες τι λέω στην τελευταία παράγραφο για το ότι αφού μεγαλώνουμε σε αυτό το κοινωνικό περιβάλλον έτσι αναγκαστικά μαθαίνουμε, Dumbo!
Η θέση μου είναι απλά ότι αυτά δεν είναι δεδομένα και αντικειμενικά όσο όλοι νομίζουν και ότι τα \"πρέπει\", ορίζονται πάντα από το εκάθοστε κοινωνικό περιβάλλον και φυσικά αφού αυτό είναι έτσι, έτσι θα \"παίξουμε\" όλοι. Μερικές φορές δύσκολα αφού κάποια ένστικτα έρχονται σε αντίθεση με τα κοινωνικά πρέπει οδηγόντας σε αμφίσημες αντιλήψεις και στάσεις για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει, γι\'αυτό και υπάρχουν συνήθως μεγάλες διαφορές στις θέσεις μεταξύ των ανθρώπων γι\'αυτά τα θέματα (κάτι που υποδηλώνει και αυτό το θρεντ).
Αυτό ήθελα να πω και όχι \"κάντε σεξ με όλους αβέρτα\"¨όπως βαθειά μέσα σου επιθυμούσες παίζοντας το κομποσκοίνι επαναλαμβάνοντας νοερά την φράση \"το κορμί μου θα παραμείνει παρθένο δεν θα υπο-πέσω στας σατανικάς πειρασμούς του βελζεβούλ-πετραν\" ενώ ταυτόχρονα άρχισες να αλοίφεσαι με φυστικοβούτυρο κάνοντας φαντασιώσεις για τις γυναίκες των άλλων.
Πήγαινε τώρα πίσω στην εκκλησιά να μετανοήσεις για τις μύχιες σκέψεις που σπέρνεις στο διαδύκτιο χριστιανόπουλο του διαβόλου και του χαρδάβέλλα.
22-11-2009, 16:05 #10
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Originally posted by RainAndWind
Και πάλι υπάρχουν και άλλες οπτικές(όπως σε καθετί θεωρώ πως υπάρχουν πάνω από ένας τρόπος θεώρησης).
Αυτό το επιχείρημα ας πούμε του η γυναίκα επενδύει συναισθηματικά,ενώ ο άντρας κοιτάει μόνο να πηδήξει,αποτελεί ένα στερεότυπο πάνω στις διαφορές αρσενικού και θηλυκού.
Κάλλιστα μία γυναίκα μπορεί να μην επενδύει συναισθηματικά και κάλλιστα ένας άντρας μπορεί να επενδύει.Και το αντίστροφο.Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες η ματιά μας πάνω στο τι εστί απιστία και τι όχι.Προσωπικότητα,περιβάλλ ον,ιστορική πραγματικότητα,κοινωνικοθ� �ησκευτικές νόρμες,ιδεολογικό υπόβαθρο,ταύτιση ή αμφισβήτηση στερεότυπων,κλπ.
....................
Ας σημειώσω απλά πως οι όροι πίστη και απιστία αποτελούν περισσότερο μία μυωπική ματιά της κοινωνίας πάνω σε θεσμικά πλαίσια σχέσεων,παρά μία σοβαρή εξέταση των πολυεπίπεδων διαβαθμίσεων στις αποχρώσεις των ανθρώπινων σχέσεων.Και σαφώς αποτελεί κοινωνικό taboo η απιστία,παραγόμενο από πατριαρχικά ιδεώδη και θρησκευτικά κατεστημένα.
Αναλογα, ειναι κριμα να βλεπω τον ΚΑΘΕ αντρα απεναντι μου ως αυτον που θελει να βιωσει καθε ερωτικη επαφη μονο σαρκικα. Ή πώς φτανει να θελει να βιωνει καθε επαφη ετσι.
Ειναι παγιδα τοσο για μας, τοσο για τον καθε ανθρωπο με τον οποιο συσχετιζομαστε. Νομιζω οτι μεσα απο στερεοτυπα χανουμε τον εαυτο μας και την ουσια κ την αληθεια των σχεσεων μας.
Κατι τελευταιο: διαβαζω πώς η \"απιστια\" καταστρεφει. Δεν το πιστευω. Αλλα πραγματα καταστρεφουν μια σχεση: ο εγωισμος, ο εγωκεντρισμος κ ο φοβος για αλλαγη. Ολα τα αλλα ειναι παρελκομενα.πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
22-11-2009, 16:08 #11
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 430
φερτε κ κανα γωνιδιο απο δω βρε παιδια...;)
22-11-2009, 16:12 #12
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Originally posted by anwnimi
Ποια είναι λοιπόν τα όρια της ελευθερίας μας; Και πόσο πονάει το να αποδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα; Μήπως μέσα μας κατοικεί ένα αιώνιο παιδί που τα θέλει όλα; Και πόσο ωφέλιμο είναι να σκοτώσουμε αυτό το παιδί; Πόσο ανώφελο είναι να ακολουθήσουμε αυτό το παιδί;πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
22-11-2009, 16:22 #13
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 2,515
Originally posted by Empneustns
ετσι πετραν,οταν παντρευτεις με το καλο να μας δινεις την γυναικα σου να την περναμε ενα χερακι ;) και εμεις νερακι στην υγεια σου θα πινουμε :)
22-11-2009, 16:23 #14
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Originally posted by Empneustns
ετσι πετραν,οταν παντρευτεις με το καλο να μας δινεις την γυναικα σου να την περναμε ενα χερακι ;) και εμεις νερακι στην υγεια σου θα πινουμε :)πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
22-11-2009, 16:36 #15
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Ok,έχετε δίκιο, μάλλον το κείμενο που πόσταρα δεν έδινε τόσο έμφαση σε αυτό που ήθελα να δώσω, δηλαδή στο ότι είμαστε από τη φύση μας όλοι οι άνθρωποι πολυγαμικοί. Και επιπλέον στο πόσο κόντρα πάμε ή όχι στα γονίδιά μας.
Δεν ήθελα να κατατάξω τους ανθρώπους σε δύο στρατόπεδα, οι γυναίκες έτσι, οι άντρες αλλιώς (έπρεπε να βγάλω την παράγραφο από το ποστ αλλά δεν ήθελα να το αλλοιώσω, μιας και δεν είναι δικό μου και το παρέθεσα αυτούσιο) γιατί σίγουρα η γενίκευση αυτοί αδικεί πολλούς ανθρώπους και δημιουργεί κοινωνικές προκαταλήψεις. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που δεν \"υπακούουν\" σε αυτή την εσφαλμένη γενίκευση. Άλλωστε έτσι ξεκίνησα τη συζήτηση, λέγοντας για συζητήσεις με παντρεμένες φίλες μου που η φυσική τους πολυγαμικότητα (και όχι των αντρών συζύγων τους) ενίοτε τις βασανιζει. Αλλά μάλλον δεν το έκανα κατανοητό.
Ο προβληματισμός της Adzik συμπίπτει με τον δικό μου, με αυτόν που ήθελα να δώσω.
Originally posted by Adzik
ειναι πολυ δυσκολο και στην πραγματικοτητα θεμα ταμπου αυτο...
προσωπικα πιστευω πωσ ποτε δεν παβουμε να θελουμε και αλλουσ ανθρωπουσ ερωτικα...
οοοοσο καλη και αν ειναι η σχεση μασ..εκτοσ και μονο εκτοσ αν εισαι σε φαση τρελου ερωτα και δεν βλεπεισ τιποτα μπροστα σου εκτοσ απο τον συντροφο σου...
..και απλα βαζουμε την λογικη ...ζυγιζουμε τι εχουμε να χασουμε..και την ζημια που μπορει να κανουμε...και απλα ..αποφασιζουμε πωσ το κοστοσ ειναι μεγαλητερο απο το κερδοσ...
...εκτοσ και μονο εκτοσ..παλι αν ημαστε τρελα ενθουσιασμενοι..η η χειμια με τον αλλον καινουριο ανθρωπο ειναι σουπερ εντονη...και δεν μπορεισ να τησ αντισταθεισ...-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
Αποστολή χειρόγραφου γραμματος
21-07-2025, 18:22 in Σχέσεις και Επικοινωνία