'Οταν καθρεφτίζεσαι στα μάτια του άλλου ως ιδανικός...

[anwnimi]

Είναι φίλος σου, πολύ καλός. Μοιάζετε σε πολλά, συμφωνείτε σε πολλά, οι απόψεις σας πολλές φορές ταυτίζονται.
Σου εκδηλώνει το ενδιαφέρον του, από πιο παλιά.
Δεν τον βλέπεις όμως ερωτικά.
Μετά από μια φάση λίγο πιο έντονης και συνεχούς διεκδίκησης, νιώθεις ότι κάνει πως δεν καταλαβαίνει, δε σέβεται το δικό σου συναίσθημα και αυτο σου δημιουργεί εκνευρισμό.
Αποφασίζεις να του μιλήσεις.
Σου λέει ότι καταλαβαίνει πολύ καλά το συναίσθημά σου, εύχεται να ήταν διαφορετικό, αλλά δεν μπορεί να προσποιηθεί κάτι άλλο, όπως φιλία. Ότι θα συνεχίσει να σε διεκδικεί με τον τρόπο του, σεβόμενος ότι αυτό μπορεί να μην έχει και ποτέ αποτέλεσμα, ότι δέχεται τις απομακρύνσεις σου.
Ε δεν περίμενες τέτοια ειλικρίνεια, αμεσότητα, που είναι όντως αφοπλιστική και δεν μπορείς να θυμώσεις ή να μη δεχτείς τα δικά του επιχέιρήματα.
Και όχι μόνο αυτό.
Ακούς οτι είσαι το ιδανικό του, ένας άγγελος, ότι έχεις όλο το πακέτο, εμφάνιση, μυαλό, αγωνιστικότητα, όχι βόλεμα, ψάξιμο.
Δεν μπορώ να πω ότι δε με κολάκευσε, θα ήταν ψέματα!:)
Ή ότι δε με έβαλε για λίγες στιγμές στην παγίδα του να αφεθώ σε κάποιον που βλέπει έναν ιδανικό μου εαυτο (που δεν υπάρχει) για να πλησιάσω αυτήν την εικόνα ή και να εξαπατηθώ από αυτήν. Προσπάθησα να του θρυματίσω αυτή την εξιδανικευμένη εικόνα με ότι λογικό επιχείρημα βρήκα γιατί νοιάζομαι για εκείνον αλλά δεν μπόρεσα. Γιατί ίσως δε θέλει ή τη βρίσκει έτσι.

Όμως αυτό που με προβληματίζει είναι το εξής. Μηπως εγώ δεν ελκύομαι από άτομα που θα με αγαπήσουν για αυτό που είμαι; Επειδή δεν πιστεύω πραγματικά σε αυτό που βλέπουν;
Γιατί να ελκύομαι από άτομα διαφορετικά από εμένα ή που μου έχουν φερθεί ίσως όχι με τον καλύτερο τρόπο; Γιατί να θέλω να αλλάξω τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου ενώ με ελκύει ακριβώς για το λόγο ότι διαφέρει;
Το γιατί μάλλον δεν είναι τόσο η ερώτησή μου - έχω δώσει στον εαυτό μου απαντήσεις στο γιατί - αλλά η ερώτησή μου είναι μπορεί αυτό να αλλάξει; Και αν ναι, πως;
Γιατί στο τι μας ελκύει δεν μπορούμε να πάμε κόντρα, όπως πάμε πχ στο φόβο, στις φοβίες κτλ.

[Remedy]

Originally posted by anwnimi
.......Όμως αυτό που με προβληματίζει είναι το εξής. Μηπως εγώ δεν ελκύομαι από άτομα που θα με αγαπήσουν για αυτό που είμαι; Επειδή δεν πιστεύω πραγματικά σε αυτό που βλέπουν;
Γιατί να ελκύομαι από άτομα διαφορετικά από εμένα ή που μου έχουν φερθεί ίσως όχι με τον καλύτερο τρόπο; Γιατί να θέλω να αλλάξω τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου ενώ με ελκύει ακριβώς για το λόγο ότι διαφέρει;
Το γιατί μάλλον δεν είναι τόσο η ερώτησή μου - έχω δώσει στον εαυτό μου απαντήσεις στο γιατί - αλλά η ερώτησή μου είναι μπορεί αυτό να αλλάξει; Και αν ναι, πως;
Γιατί στο τι μας ελκύει δεν μπορούμε να πάμε κόντρα, όπως πάμε πχ στο φόβο, στις φοβίες κτλ.

αμαν κοπελια...σου πηρε πανω απ το μισο μηνυμα για να περασεις απο δευτερο ενικο σε πρωτο προσωπο...ΕΜΕΝΑ?????

χαλαρωσε λιγο ;)

οσο για το ερωτημα που τελικα σε απασχολει, εχω να σου πω, οτι περα απο τα προβληματα μας, υπαρχει και η χημεια...
εισαι σιγουρη οτι ελκυεσαι απο ατομα που δεν σου φερονται αψογα, για το γεγονος ακριβως οτι δεν σου φερονται αψογα, η απλα ειναι μια παραπλευρη απωλεια?
μπορει να σε ελκυουν σε αυτα πολλα αλλα χαρακτηριστικα τους και οχι η κακη τους συμπεριφορα...
το ιδιο ισχυει και για ατομα που εσυ ελκυεις, οπως ο φιλος που μας περιγραφεις...καλος , χρυσος,σε αγαπαει,σε εκτιμαει,σε θαμαζει,αλλα αν δεν σου κανει αυτο το \"κλικ\", τι να λεει....μην εισαι βεβαιη οτι σου ειναι αδιαφορος επειδη σε θαυμαζει, μπορει απλα να μη σου ταιριαζει σαν αντρας...

αν ομως εισαι σιγουρη οτι ο κοινος παρανομαστης ειναι η οχι και τοσο καλη τους συμπεριφορα, αυτο κατι πρεπει να σου λεει για ελλειψεις δικες σου...
απο ελλειψη αυτοπεποιθησης και αυτοεκτιμησης μεχρι ελλειψη καποιου που σου φεροταν καπως ετσι, και πολλα αλλα...
η απαντηση λοιπον στο πως σταματαει η λειτουργια σου αυτη, βρισκεται (και αυτη) μεσα σου....
οταν θα ξερεις ποιος ειναι ακριβως ο λογος που σε ωθει σε τετοιες σχεσεις, θα βρεις την ακρη και για τον αναστρεψεις...

[Alobar]

\'... Μηπως εγώ δεν ελκύομαι από άτομα που θα με αγαπήσουν για αυτό που είμαι; Επειδή δεν πιστεύω πραγματικά σε αυτό που βλέπουν;...\'

... γεια σου Ανώνυμη... είπες τεράστιας σημασίας κουβέντα... :) ... μήπως επειδή έχουμε τη λαθεμένη κατ\' εμέ ανάγκη ή επιδίωξη να προσδιοριζόμαστε μέσα απ\' τους άλλους;... είναι πολλά... επιφυλάσσομαι για περαιτέρω...

:)

[anwnimi]

Ρεμ, χαλαρή είμαι:)
Δεν ήθελα να φανώ \"ξιπασμένη\" ή κάπως γι\'αυτό άλλωστε μίλησα για ιδανική εικόνα και όχι πραγματική. Αν όλο αυτό φάνηκε κάπως δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου και αν ίσχυε 100% αυτή η ιδανική εικόνα θα είχα ουρά να με περιμένουν αλλά ...:)
Κι επίτηδες χρησιμοποίησα το δεύτερο πρόσωπο για να αιστανθει κάποιος πως μπορεί να νιώσει αν ακούει κάτι παρόμοιο, για να νιώσει ίσως περισσότερο αυτά που περιγράφω.

Τέσπα...Τα γιατί τα ξέρω ή νομίζω πως τα ξέρω. Το θέμα είναι το πως:( Αλλά μάλλον δύσκολο το ερώτημα, ίσως και αναπάντητο.


Άλομπαρ, περιμένω τα περαιτέρω:)

[RainAndWind]

Εμένα μου συνέβη το αντίθετο anwnimi.Κάποιος άντρας με το ανάλογο σχόλιο με έκανε όχι να κολακευτώ αλλά να προβληματιστώ για μένα.Η διαφορά είναι πως εκείνος είχε την διεισδυτική ματιά να καταλάβει πέρα από την επιφάνεια,δηλαδή με ρώτησε γιατί δεν του έδειχνα παρά την τέλεια εικόνα μου.(λολ,είμαι σίγουρη πως το μετάνιωσε βαθιά ο καημένος όταν του έδειξα όλα τ\'άλλα,χαχαχα).
Όμως η ουσία ποια ήταν;Πώς ενώ ένας προηγούμενος δεσμός μου ήταν σαν τον δικό σου,εκθείαζε την τελειότητα,ο συγκεκριμένος την κριτίκαρε,γιατί γνώριζε πως δεν ήταν αληθινή,αλλά μία επίφαση,που είχε να κάνει με τον τρόπο που εγώ ήθελα να είμαι.
Ερώτηση κρίσεως:με ποιον παρέμεινα και έγινε σημαντικό κομμάτι της ζωής μου;
Mε αυτόν που του άρεσε ο ιδεατός,πανψεύτικος εαυτός,ή με αυτόν που ήθελε εμένα,με τα κουσούρια μου,τα μέλια μου,τα πικρά μου,τα απωθημένα,τις μανίες μου,τις βωμολοχίες μου,την τρυφερότητα αλλά και την τσουχτριά μου;λολ
ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ.Good for me,σημαίνει πως είχα βαρεθεί τον καταπιεστικό μου νευρωτικό εαυτό και ήθελα να τον αποτινάξω για να βρω εμένα,που θα μπορούσε να αγαπήσει ως κοινός θνητός και όχι ως ημίθεος σύντροφος μίας θεάς δοσμένης/και καταπιεσμένης από τα δικά της κυνήγια.
Για μένα ο λάθος λοιπόν δεν είσαι εσύ εδώ,καλά αναρωτιέσαι,είναι και αυτός που αντί να σε αφήσει να πας στην αλήθεια σου,μένει με το ψέμα που σε κολακεύει και που κι αυτόν τον βολεύει στην δική του παραμύθα I-Am-With-The-Superwoman-οέο.λολ

[Θεοφανία]

ανώνυμη......δεν θέλω να σε προσγειώσω ανώμαλα, αλλα συνήθως τετοιου είδους σχόλια ακούμε από άντρες που θεωρούν σχεδόν αδύνατο πως θα είναι μαζί μας.
Ένας άντρας που είναι σίγουρος για τον εαυτό του, ενώ θα σε ήθελε μεν, δεν πιστεύω πως θα κατέφευγε σε τέτοιου είδους μπουρδες, (και συγνώμη για την έκφραση), προκειμένου να προσεγγίσει το \"ιδεατό\" αλλά μόνο για τον εαυτό του.
Μήπως...λέω μήπως, μέσα απ την στενή φιλική σας σχέση έχει καταλάβει πως είσαι ανασφαλείς και εύαλωτη και βρήκε ακριβώς αυτό που σου έλειπε για να σε προσεγγίσει?
Προς Θεού, δεν υποτιμώ την αξία σου, αλλα έχω ακούσει τόσο καλά/θεικά σχόλια από άτομα που δεν θα γύριζα ποτέ να τους κοιτάξω και γι αυτό σου εφιστώ την προσοχή....

[anwnimi]

Rain, μου άρεσε το μήνυμά σου:) Ειδικά το σημείο: \"με αυτόν που ήθελε εμένα,με τα κουσούρια μου,τα μέλια μου,τα πικρά μου,τα απωθημένα,τις μανίες μου,τις βωμολοχίες μου,την τρυφερότητα αλλά και την τσουχτριά μου;\"
:):):)
Λοιπόν, ο συγκεκριμένος τα θέλει όλα κι αυτός όπως λέει. Γιατί του έχω κάνει κι εγώ σκηνικά όταν εκνευριζόμουν και έδειχνα και εγώ την τσουχτριά μου (σε λάιτ έκδοση) :):) Τι γκρίνιαζα συχνά, τι μιλούσα για ψώνια (2 άκρως απωθητικά για τους άντρες γυναικεία χαρακτηριστικά), τι του την έλεγα, τι έμφανιζόμουν με φαρδιές φόρμες και αχτένιστη, τι μιλούσα για τον πρώην μου, ότι θες. Αλλά απτόητος:):) Έχουμε μερικοί άνθρωποι μαζοχισμό μέσα μας (κι εγώ μέσα σε αυτούς:):) )

Μου άρεσε πάντως η εκδοχή του ότι προτίμησες τον άνθρωπο που ήταν πιο ειλικρινής μαζί σου και με αυτή θα στραφώ να αντικαταστήσω την εκδοχή τη δική μου που θεωρούσα επιβλαβές να έλκομαι από αντίθετα από εμένα άτομα.


Όχι Θεοφανία, σε ευχαριστώ για την ειλικρινή απάντησή σου.
Κοίτα, αν δεν τον ήξερα και τον είχα γνωρίσει χτες αμέσως εκεί θα πήγαινε το μυαλό μου. Όχι πως τώρα δεν πάει καθόλου κατά εκεί αλλά δεν το πολυπιστεύω ότι το κάνει επίτηδες για 2 λόγους: πρώτον είναι σοβαρό άτομο και τον ξέρω χρόνια και τον εκτιμώ παρααααα πολύ ως φίλο, μπορώ να κάθομαι μαζί του πχ με τις ώρες και δεύτερον ε αυτό θα μου χαλάσει και λίγο τη μέρα μιας και μου την είχε φτιάξει (για να κάνω και λίγο χιούμορ μεταξύ αστείου και σοβαρού) :)


Τέσπα...Σημασία έχει να στα πει αυτά τα όμορφα λόγια (και όχι τόσο εξιδανικευμένα) κάποιος που πραγματικά θέλεις...
:)

[PETRAN]

Anwnimi, δεν είναι απαραίτητο ότι το βασικό κριτήριο που σε ελκύει σε έναν άντρα είναι το \"πόσο διαφορετικός είναι/δεν είναι\" από σένα, μπορεί να είναι πάρα πολλές άλλες αιτίες αλλά εσύ να απενοχοποιείς αυτή, είτε γιατί αυτή θες , είτε γιατί σου φαίνεται ποιο πιθανή από άλλες (χωρίς απαραίτητα να είναι). Ας πούμε έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες τείνουν να παραθέτουν πολλά \"βαθύτερα\" ψυχολογικά κριτήρια να είναι υπ-αίτια για την ερωτική έλξη, ενώ τελικά πολλές φορές βασικά κριτήριά είναι πράγματα όπως η εξωτερική εμφάνιση η το \"status\" του ατόμου, χωρίς οι ίδιες να το καταλαβαίνουν η ίσως και να μην θέλουν και να το δεχτούν (γιατί θα θεωρήσουν κατα-το-στερεότυπον τους εαυτούς τους \"ριχές\" η κάτι τέτοιο).

Δεν λέω φυσικά ότι και εσύ έχεις αυτά τα κριτήρια, απλά θέτω ένα παράδειγμα που τελικά να είναι κάτι άλλο και όχι απαραίτητα αυτό. Π.χ. μπορεί να έχει τύχει μέχρι τώρα να σου αρέσει κάποιος με κάποια \"άγνωστα\" (ίσως και ασυνείδητα η \"άρρητα\") κριτήρια αλλά να τυχαίνει αυτά τα κριτήρια να συνοδεύονται από την \"διαφορετικότητα\" του ατόμου σε σχέση με σένα, οπότε και εσύ να θεωρείς αυτή την \"διαφορετικότητα\" ως υπάιτια για την έλξη που νιώθεις, χωρίς όμως απαραίτητα να είναι έτσι. Π.χ. μπορεί να σου αρέσουν οι ποιο \"σκληροτράχηλοι τύποι\" (στην εμφάνιση και στην συμπεριφορά) και αυτοί μπορεί εξ\'ορισμού να είναι \"διαφορετικοί\" από εσένα. Φυσικά αυτό είναι ένα πολύ \"μπακάλικο\" παράδειγμα, απλά προσπαθώ να δείξω πως μπορεί να λειτουργεί κάτι τέτοιο.


Είναι όπως είπε η \"ρεμ\" να σου κάνει το \"κλικ\" και αυτό το \"κλικ\" συνήθως είναι ένα συνοθύλευμα διαφορων πραγματων που μπορεί να σου αρέσουν και που μπορεί και η ίδια μην τα σκέφτεσαι.

[Sofia]

Originally posted by anwnimi
Δεν μπορώ να πω ότι δε με κολάκευσε, θα ήταν ψέματα!:)
Ή ότι δε με έβαλε για λίγες στιγμές στην παγίδα του να αφεθώ σε κάποιον που βλέπει έναν ιδανικό μου εαυτο (που δεν υπάρχει) για να πλησιάσω αυτήν την εικόνα ή και να εξαπατηθώ από αυτήν. Προσπάθησα να του θρυματίσω αυτή την εξιδανικευμένη εικόνα με ότι λογικό επιχείρημα βρήκα γιατί νοιάζομαι για εκείνον αλλά δεν μπόρεσα. Γιατί ίσως δε θέλει ή τη βρίσκει έτσι.

Μα δεν θελει. Την εξιδανικευμενη σου εικονα αυτος την φτιαχνει. Αυτος θα την θρυμματισει. Συνηθως ο ιδιος ανθρωπος που εξιδανικευει ειναι αυτος που ριχνει και στα ταρταρα.Εύκολα.

[anwnimi]

PETRAN,
έχεις δίκιο, δεν μπορούμε να ξέρουμε κάθε φορά τι είναι αυτό που μας ελκύει σε έναν άνθρωπο, γιατί δεν είναι ένα μόνο χαρακτηριστικό. Όπως εκτός από τα χαρακτηριστικά του άλλου παίζουν χίλια δυο ρόλο, το μέσα μας, τι βλέπουμε εμείς σε εκείνον, ακόμα και η μυρωδιά του άλλου ή η εποχή (μιας και είμαστε θηλαστικά:P) Οπότε ίσως εγώ να το έθεσα κάπως πιο μονοδιάστατα...

Βέβαια, όταν κάποια χαρακτηριστικά ανθρώπων που μας ελκύουν επαναλαμβάνονται στη ζωή μας, τότε αυτό σημαίνει κάτι. Και καλό είναι να το ψάχνουμε αν αυτό μας οδηγεί σε δύσκολες σχέσεις, αν όχι με γεια μας με χαρά μας, γιατί να αλλάξουμε γούστα;:)

Ναι, αυτό που λες για την εξωτερική εμφάνιση ή ακόμα και για το status ενός ανθρώπου που θεωρούνται \"ρηχά\" χαρακτηριστικά ισχύει και γι\'αυτό πολλοί δεν θέλουν να τα παραδεχτούν είτε στους άλλους είτε και στον ίδιο τους εαυτό.
Όσον αφορά εμένα, ναι παίζει ρόλο για μένα η εμφάνιση - θα ήθελα να παίζει μικρότερο ρόλο γιατί δίνω παραπάνω βάρος χωρίς να το θέλω συνειδητά τουλάχιστον στην αρχή - αλλά καλώς ή κακώς παίζει. Βέβαια, η γοητεια που μπορεί να εκπέμπει κάποιος μπορεί να ανυψώσει μια μέτρια εμφάνιση και να το θεωρήσω στην πορεία, όπως και άλλες κοπέλες, πολύ καλύτερο προσόν από μία πολύ καλή εμφάνιση χωρίς γοητεία.

Όσον αφορά το στάτους εκεί ήταν που δε με τραβούσε καθόλου κάτι τέτοιο. Γι\'αυτό και προβληματιζόμουν, γιατί ανέκαθεν μου άρεζαν άντρες χωρίς κατασταλλαγμένο στάτους ή μάλλον με διαλλυμένο στάτους! Τρέχα γύρευε δηλαδή. Τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο άρχισε αυτό να αλλάζει μέσα μου, όχι τελείως, αλλά δεν έκανα καμιά μέχρι τέλους προσπάθεια προσέγγισης μιας και ήμουν σε σχέση και ακόμη κι αν δεν ήμουν καλά στη σχέση, δεν θα μπορούσα να λειτουργησω όπως θα μου έβγαινε αν ήμουν τελείως ελεύθερη. Ή η ηλικια. Έχει τύχει να με ελκύουν και να ελκύω άτομα με 6 και παραπάνω χρόνια διαφορά λιγοτερα από εμένα. Γι\'αυτό και προβληματίζομαι έντονα με τον εαυτό μου:( Ευτυχώς και αυτό άρχιζε να αλλάζει πιστεύω.

Είναι τρεις - τέσσερις (... δεν ξέρω αν ο αριθμος είναι και τόσο καλό σημάδι:)) άνθρωποι που μου αρέσουν αυτό τον καιρό. Εκ διαμέτρου αντίθετοι σαν προσωπικότητες. Ο ένας σχετικά απόμακρος (αυτή η ένδειξη απομάκρυνσης μου τη σπάει όταν με ελκύει), πολύ έξυπνος, πολύ δοτικός και επαγγελματίας στη δουλειά του (πως το\'παθα;=μια ένδειξη αλλαγής). Ο άλλος χαλαρός, συζητήσιμος, με χιούμορ και καλός στη δουλειά του. Ο τρίτος έχει τα χαρακτηριστικά που περιέγραψα στην προηγούμενη παραγραφο. Ο τέταρτος είναι λίγο με από όλα:) Αχ εαυτέ μου:Ρ
Αυτό που με παραξενεύει είναι το πως μπορεί να μου αρεσουν εντελώς διαφορετικοί τύποι ανθρώπων. Είναι σαν να μη ξέρω τι ζητάω από το άλλο φύλο, κάπως έτσι.

Σοφία,
αν με ρίξει στα τάρταρα τουλάχιστον θα ξέρω πως δεν υποβοήθησα καθόλου στη διαμόρφωση της εικόνας που έχει για μένα. Το αν θα γίνει εύκολα κιόλας, αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα. Ας γίνει, θα το ήθελα να είμαι για κείνον αυτό που πραγματικά είμαι:) Αυτό δε σημαίνει ότι θα επιδιώξω να του το προκαλέσω με έναν άσχημο τρόπο που θα μπορούσα να σκεφτώ πχ προσβάλλοντάς τον, δοκιμάζοντας τα όριά του δηλαδή. Γιατί είναι φίλος μου. Και είναι δική του δουλειά.

[Alobar]

\'... Αυτό που με παραξενεύει είναι το πως μπορεί να μου αρεσουν εντελώς διαφορετικοί τύποι ανθρώπων. Είναι σαν να μη ξέρω τι ζητάω από το άλλο φύλο, κάπως έτσι...\'

... κάποτε το έβλεπα κι εγώ κάπως έτσι... με τα χρόνια - δε ξέρω καν τί ηλικία έχεις βέβαια - διαπιστώνω ότι μπορεί να υπάρχει κι άλλο ενδεχόμενο... καθώς ανακαλύπτω μια - μια όλες τις πλευρές μου και λειτουργώ ενίοτε με κάθε μια απ\' αυτές ή και με συνδυασμούς αυτών, ίσως τελικά οι διαφορετικοί αυτοί τύποι ανθρώπων που λες κι εσύ, να έχουν ο καθένας και κάτι δικό μου κατά περίπτωση... χτες είπες κι αυτό...

\'... Μηπως εγώ δεν ελκύομαι από άτομα που θα με αγαπήσουν για αυτό που είμαι; Επειδή δεν πιστεύω πραγματικά σε αυτό που βλέπουν;...\'

... έγραψα πως ίσως φταίει η ανάγκη ή επιδίωξη να ψάχνουμε πολλές φορές την ταυτότητά μας και την ουσία μας μέσα απ\' τους άλλους... τώρα που το ξανασκέφτομαι, λέω πως ίσως μας ελκύει κι ο βαθμός δυσκολίας... εμένα μου έχει συμβεί λόγω δικής μου χαμηλής αυτοεκτίμησης... έφτανα στο σημείο να αυτοσαρκάζομαι με έντονο κυνισμό κι ώρες - ώρες απορούσα πραγματικά για το πώς κατάφερναν και βλέπουν πράγματα που δεν έβλεπα η ίδια... αναρωτιέμαι κιόλας, είμαστε τελικά πάντα σε θέση να βλέπουν οι άλλοι αυτό που πραγματικά είμαστε έτσι ώστε να το αγαπήσουν;... λέω δηλαδή, να μη γίνεται προσπάθεια απ\' την πλευρά μας, αλλά να έχουμε φτάσει σε έναν επαρκή βαθμό γνώσης του εαυτού μας έτσι ώστε να εκπέμπεται ξεκάθαρα το είναι μας και ο άλλος να μπορεί να το διακρίνει εύκολα χωρίς να χρειάζεται να περνά από σαράντα κύμματα... :) ... θαρρώ πως αν πραγματικά πιστεύαμε σε ικανοποιητικό βαθμό σε αυτό που οι ίδιοι έχουμε, θα προσελκύαμε τους ανθρώπους που \'κουμπώνουν\' το δυνατόν καλύτερο μαζί μας... έχω την αίσθηση πως αυτός που θα με αγαπήσει πραγματικά, θα είναι αυτός που μου μοιάζει περισσότερο... μου συνέβη και το πιστεύω. Γιατί αν δεν ελκύομαι από κάποιον, δε ξέρω κατά πόσο η ευθύνη είναι θέμα δικό μου μόνο... μήπως νομίζει ότι θα με αγαπήσει γι\' αυτό που βγάζω, οπότε στην ουσία \'απέχει\' απ\' τα δικά μου χαρακτηριστικά;... λέω εγώ τώρα...

:)

[weird]

Originally posted by Sofia

Originally posted by anwnimi
Δεν μπορώ να πω ότι δε με κολάκευσε, θα ήταν ψέματα!:)
Ή ότι δε με έβαλε για λίγες στιγμές στην παγίδα του να αφεθώ σε κάποιον που βλέπει έναν ιδανικό μου εαυτο (που δεν υπάρχει) για να πλησιάσω αυτήν την εικόνα ή και να εξαπατηθώ από αυτήν. Προσπάθησα να του θρυματίσω αυτή την εξιδανικευμένη εικόνα με ότι λογικό επιχείρημα βρήκα γιατί νοιάζομαι για εκείνον αλλά δεν μπόρεσα. Γιατί ίσως δε θέλει ή τη βρίσκει έτσι.

Μα δεν θελει. Την εξιδανικευμενη σου εικονα αυτος την φτιαχνει. Αυτος θα την θρυμματισει. Συνηθως ο ιδιος ανθρωπος που εξιδανικευει ειναι αυτος που ριχνει και στα ταρταρα.Εύκολα.

Βρήσκω πολύ εύστοχη αυτήν την φράση.

Αυτό που προσωπικά θα με τρόμαζε σε μια εξιδανίκευση, θα ήταν η απόσταση που θα υπήρχε ανάμεσα σε μένα και στον άλλο, ο οποίος ουσιαστικά μέσα απο το καθρέπτισμα θα έβλεπε όχι εμένα αλλά δικά του είδωλα πάνω μου.

Όσο για το οτι αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να μην σε κεντρίζει κι εσένα ανώνυμη ερωτικά ένα \"καλό παιδί\", θα έλεγα οτι πίσω απο την ερωτική έλξη βρίσκονται τόσοι πολλοί παράγοντες που την σχηματίζουν, που το να τους βρούμε, εκτός του οτι είναι ίσως ανέφικτο, θα είναι και εμπόδιο στο να ζήσουμε αυτό το άγριο πράγμα που λέγεται έλξη και έρωτας.

:)

[RainAndWind]

Aνώνυμη,αν κάποιον δεν τον βλέπω ερωτικά,αλλά εκείνος για μεγάλο διάστημα συνεχίζει να με πολιορκεί,παίζει να μη φταίει μόνο εκείνος,αλλά να είναι τα μηνύματα που του στέλνω αντιφατικά;Το θεωρώ αρκετά πιθανό.;)

[oboro]

Originally posted by Sofia
Μα δεν θελει. Την εξιδανικευμενη σου εικονα αυτος την φτιαχνει. Αυτος θα την θρυμματισει.

Δεν συμβαινει παντα ετσι. Οντως οταν μας εξιδανικευουν, το κατασκευασμα ειναι παντα του αλλου, αρα και δικο του προβλημα - εφοσον δεν ειμαστε διατεθειμενοι να ανεχθουμε αλλο μια σχεση με ιδεατο θεμελιο. Στην πραξη ομως συμβαινει και το αντιθετο... Πολλοι επιλεγουν εμμεσα η αμεσα να θρυμματισουν την εικονα αυτη, αντιδρωντας εντονα και επιθετικα. Δινοντας τελος. Αν και η ανωνυμη δεν μου φαινεται τοσο σκληρος τυπος ;)

Συνηθως ο ιδιος ανθρωπος που εξιδανικευει ειναι αυτος που ριχνει και στα ταρταρα.Εύκολα.

Συχνα, ναι. Για το συνηθως τωρα δεν ξερω... Δεν αντιδρουν ολοι τοσο ακραια και πολωμενα, και προτιμω να μην ειμαι απολυτος. Ειναι, ας πουμε, εξισου συχνο φαινομενο η καταρρευση της εξιδανικευσης να αφηνει τον αλλο μουδιασμενο, αβεβαιο για το τι πραγματικα συνεβη στη σχεση του που τοσο ειχε θεοποιησει. \'Η το σεναριο που εγω βρισκω πιο πιθανο για την περιπτωση τη συγκεκριμενη: η εξιδανικευση να κρυβει τοσες ανασφαλειες, ωστε να ειναι απλως μια ακραια εκφραση της προσπαθειας του ατομου να διατηρησει τη συνοχη του κοσμου των σχεσεων, οπως υπαρχουν μεσα του... Ενα χρυσο χανζαπλαστ δηλαδη σε ενα εκ των προτερων πληγωμενο σωμα, που ο αλλος σκοπευει να διατηρηρει επ\' αοριστον.

Στον αγγελικα πλασμενο κοσμο της εξιδανικευσης, παιζουν πολλα σεναρια, οχι μονο ενα.

[oboro]

Ανωνυμη ηθελα απο το παλαιοτερο σου θεμα ακομη να καταθεσω τις αποψεις μου για την εξιδανικευση, ειχα στην πορεια ομως βρει πως δεν ηταν τοσο καθαρες οι σκεψεις μου, ακομη. Συγκεκριμενα ηθελα να προσφερω την οπτικη καποιου που εχει υποστει ο ιδιος πολλες την εξιδανικευση απο το αλλο φυλο. Στο νεο σου θεμα συναντησα πολλα αυτα που ηθελα να βγαλω απο μεσα μου: την αδικια του να εισαι μερος μιας σχεσης θαυμασμου η και λατρειας ακομη, μεσα απ΄την οποια δεν αναγνωριζεις τον εαυτο σου. Οταν τα κοσμητικα επιθετα και η απονομη τιτλων ειναι σε καθημερινη διαταξη, παντα ομως και μυστηριωδως αφορουν κομματια αλυτρωτα του ανθρωπου που στα παραδιδει, μην εχοντας ο ιδιος μπορεσει να τα κανει μερος του εαυτου του. Μια σχεση οπου βασικα δεν υπαρχεις - νιωθεις οτι εισαι μια ιδεα στο μυαλο του αλλου, για να παραφρασω εναν μεγαλο της ψυχαναλυτικης θεωριας.

Ισως το παιρνω πιο προσωπικα οταν συμβαινει, με περισσοτερο εγωισμο και λιγοτερη ματαιωση απο οτι οι γυναικες. Βλεπετε η μοναδικοτητα ειναι μεγαλη \"υποθεση\" για πολλους αντρες :) και μεσω της εξιδανικευσης αθελα του σφετεριζεται ο αλλος ακριβως τη μοναδικοτητα αυτη. Παντως ειναι εξισου απογοητευτικο να σε εξιδανικευουν με το να εχεις εξιδανικευσει και αργοτερα απογοητευτει. Με τη διαφορα πως η συγκεκριμενη μορφη απογοητευσης βιωνεται πολλες φορες εξαρχης, σιγουρα πολυ πριν το περας της σχεσης.

Θα συμφωνησω με τη Rain: με την αβεβαιη σταση μας πολλες φορες ενθαρρυνουμε τον αλλον να εκκινησει μια τετοια φαυλη εσωτερικη διεργασια, πριν μας πλησιασει... Το καλυτερο θα ηταν να ξεκαθαριζαμε απ΄την αρχη ποιοι ειμαστε, και πιο συγκεκριμενα τι και τι δεν ειμαστε. Πρωτα απ\' ολα στον ιδιο μας τον εαυτο...