DEN MPORO NA STAMATISO NA KLAIO

[runner]

αντα σε ευχαριστω γιατι μου δινεισ τοσο κουραγιο.Βαγια με λενε. πραγματικα νομιζα πωσ ειμαι η μονη στο κοσμο που εχει αυτο με το κλαμα!!!! νομιζα πωσ αλλοι απλα δεν μιλανε η κατι αλλο....!!!

ναι θα το παω βημα βημα. θα δωσω κι αλλο χρονο στον ευατο μου και δεν θ αφησω να με πιανει αγχοσ και αγωνια. θα εχω πιστη. ηδη διαβαζω στο ιντερνετ για τα ssris και τι κανουν στον εγεφαλο. κατι ηξερα ηδη απλα επειδη την πρωτη φορα που πηρα με εκαναν χειροτερα ..γιαυτο τα απεριψα. και σαν το μπαλετο εχω μαθει να σηκωνομαι. μου εχω εμπιστοσυνη.Ομοσ το πεσιμο καποιεσ φορεσ ειναι τοσο οδυνηρο που σε κραταει κατω για πολυ.

Ξερεισ οτι δεν ειχα στην ουσια παιδικη ηλικια? οτι μασ φερναν την αστυνομια για να διακψουν τουσ καβγαδεσ? οτι μετα απο πολλα τροχαια και καωβγαδεσ το αλλκοολικο αδερφακι μου διγνοστικε και αυτο με καταθλιψη? και πωσ εγω ειμουν παντα αυτοσ που μαζευε τουσ παντεσ.... τι στα λεω.... απλα γιατι νιωτθω πωσ δεν ειμαι εγω αυτη που εκανα το κακο.Δεν ειχα καποιον να με εξηγησει πωσ δεν ειναι ετσι η ζωη. Δεν ειχα κατποιον να μου δειξει πωσ υπαρχει το παιχνιδι και η αγαπη και ολα οσα δεν εχω λαβει στην ουσια. και οταν ενασ δυο μου ταπροσεφεραν ....εγω ειμουν καχυποπτη. Δεν ηξερα πωσ να τα χειριστω. Και φοβομουνα.

διαβαζω πωσ εκανεσ 3 αποπειρεσ. εγω κανω μονο τισ σκεψεισ. και το χω πει στο γιατρο μου. Σε παρακαλω μην το ξανακανεισ!!!! σε χρειαζεται η οικογενεια σου!!! και ειμαι σιγουρη πωσ σε αγαπανε πολλοι εκει εξω.
Σευχαριστω πολυ πολυ πολυ

[Adzik]

να μια πολυ καλη εικονα..




αριστερα ειναι ενασ εγκεφαλοσ που εχει καταθλιψη..και οπωσ βλεπεισ υπολειτουργει...

και δεξια οπωσ ησουν..και θα γινεισ...Θα δεισ...

εμενα αυτη η εικονα με βοηθησε πολυ να καταλαβω πολλα...

[runner]

δεν με επρηξεσ καθολου.
με βοηθησεσ. με βοηθαει που διαβασα τα ποστ σου.
και χαρομαι που τα καταφερεσ!!

[Adzik]

Originally posted by runner
αντα σε ευχαριστω γιατι μου δινεισ τοσο κουραγιο.Βαγια με λενε. πραγματικα νομιζα πωσ ειμαι η μονη στο κοσμο που εχει αυτο με το κλαμα!!!! νομιζα πωσ αλλοι απλα δεν μιλανε η κατι αλλο....!!!

ναι θα το παω βημα βημα. θα δωσω κι αλλο χρονο στον ευατο μου και δεν θ αφησω να με πιανει αγχοσ και αγωνια. θα εχω πιστη. ηδη διαβαζω στο ιντερνετ για τα ssris και τι κανουν στον εγεφαλο. κατι ηξερα ηδη απλα επειδη την πρωτη φορα που πηρα με εκαναν χειροτερα ..γιαυτο τα απεριψα. και σαν το μπαλετο εχω μαθει να σηκωνομαι. μου εχω εμπιστοσυνη.Ομοσ το πεσιμο καποιεσ φορεσ ειναι τοσο οδυνηρο που σε κραταει κατω για πολυ.

Ξερεισ οτι δεν ειχα στην ουσια παιδικη ηλικια? οτι μασ φερναν την αστυνομια για να διακψουν τουσ καβγαδεσ? οτι μετα απο πολλα τροχαια και καωβγαδεσ το αλλκοολικο αδερφακι μου διγνοστικε και αυτο με καταθλιψη? και πωσ εγω ειμουν παντα αυτοσ που μαζευε τουσ παντεσ.... τι στα λεω.... απλα γιατι νιωτθω πωσ δεν ειμαι εγω αυτη που εκανα το κακο.Δεν ειχα καποιον να με εξηγησει πωσ δεν ειναι ετσι η ζωη. Δεν ειχα κατποιον να μου δειξει πωσ υπαρχει το παιχνιδι και η αγαπη και ολα οσα δεν εχω λαβει στην ουσια. και οταν ενασ δυο μου ταπροσεφεραν ....εγω ειμουν καχυποπτη. Δεν ηξερα πωσ να τα χειριστω. Και φοβομουνα.

διαβαζω πωσ εκανεσ 3 αποπειρεσ. εγω κανω μονο τισ σκεψεισ. και το χω πει στο γιατρο μου. Σε παρακαλω μην το ξανακανεισ!!!! σε χρειαζεται η οικογενεια σου!!! και ειμαι σιγουρη πωσ σε αγαπανε πολλοι εκει εξω.
Σευχαριστω πολυ πολυ πολυ

Για σου Βαγια μου..

οι αλλοι λενε...ελα μωρα..κλαμμα ειναι ..μπορεισ να το κουμανταρεισ....ή ...αμαααν πια..μασ ζαλισεσ....γονιοσ μου βρεθηκε στο σημειο να μου πει καποτε.....\'\'ωωω παλι κλαισ?πηγαινε στο δωματιο σου να μην σε βλεπω...\'\' ο φιλοσ μου πλεον νευριαζε...λεγοντασ μου..\'\' εισαι προβληματικη δεν αντεχω αλλο να σε βλεπω να κλαισ..\'\'

και αλλα πολλα.. νομιζω πωσ με εχουν δει οι μισοι αθηναιοι να κλαιω στα λεοφωρεια..xexexexe.....

καταλαβαινω ακριβωσ πωσ νιωθεισ...ολα θα πανε καλα...
Δευ υπαρχει αλλη λυση μονο αυτη...ειμαι σιγουρη θα δεισ..!!!!

[Adzik]

Originally posted by runner
αντα σε ευχαριστω γιατι μου δινεισ τοσο κουραγιο.Βαγια με λενε. πραγματικα νομιζα πωσ ειμαι η μονη στο κοσμο που εχει αυτο με το κλαμα!!!! νομιζα πωσ αλλοι απλα δεν μιλανε η κατι αλλο....!!!

ναι θα το παω βημα βημα. θα δωσω κι αλλο χρονο στον ευατο μου και δεν θ αφησω να με πιανει αγχοσ και αγωνια. θα εχω πιστη. ηδη διαβαζω στο ιντερνετ για τα ssris και τι κανουν στον εγεφαλο. κατι ηξερα ηδη απλα επειδη την πρωτη φορα που πηρα με εκαναν χειροτερα ..γιαυτο τα απεριψα. και σαν το μπαλετο εχω μαθει να σηκωνομαι. μου εχω εμπιστοσυνη.Ομοσ το πεσιμο καποιεσ φορεσ ειναι τοσο οδυνηρο που σε κραταει κατω για πολυ.

Ξερεισ οτι δεν ειχα στην ουσια παιδικη ηλικια? οτι μασ φερναν την αστυνομια για να διακψουν τουσ καβγαδεσ? οτι μετα απο πολλα τροχαια και καωβγαδεσ το αλλκοολικο αδερφακι μου διγνοστικε και αυτο με καταθλιψη? και πωσ εγω ειμουν παντα αυτοσ που μαζευε τουσ παντεσ.... τι στα λεω.... απλα γιατι νιωτθω πωσ δεν ειμαι εγω αυτη που εκανα το κακο.Δεν ειχα καποιον να με εξηγησει πωσ δεν ειναι ετσι η ζωη. Δεν ειχα κατποιον να μου δειξει πωσ υπαρχει το παιχνιδι και η αγαπη και ολα οσα δεν εχω λαβει στην ουσια. και οταν ενασ δυο μου ταπροσεφεραν ....εγω ειμουν καχυποπτη. Δεν ηξερα πωσ να τα χειριστω. Και φοβομουνα.

διαβαζω πωσ εκανεσ 3 αποπειρεσ. εγω κανω μονο τισ σκεψεισ. και το χω πει στο γιατρο μου. Σε παρακαλω μην το ξανακανεισ!!!! σε χρειαζεται η οικογενεια σου!!! και ειμαι σιγουρη πωσ σε αγαπανε πολλοι εκει εξω.
Σευχαριστω πολυ πολυ πολυ

Να μασ τα πεις...εχουμε πει εμεισ...εδω..τα απιστευτα..

ολα ανθρωπινα ειναι.. οπωσ επισεισ δεν φταινε ποτε και τα παιδια....εσυ ησουν το παιδι...

ο αλκοολισμοσ παντα κρυβει καταθλιψη απο πισω...να το ξερεισ...

τα ssris..που κι εγω επαιρνα...θελουν ενα μισημηνα περιπου 2εβδομαδεσ με 2 μηνεσ να λειτουργησουν....ειναι φισιολογικο...

οι αποπιρεσ ηταν πριν τα φαρμακα..μακρια απο εμασ..πια..

οταν προτο αρχισα να νιωθω καλα...δεν μπορουσα να πιστεψω πωσ γινεται να εινια κανεισ απλα\'\'καλα\'\'....

σαν θαυμα ειναι...θα το δεισ κι εσυ...κι εμενα η παιδικη μου ηλικια ηταν...τι να πω... εγω μεγαλωσα με την μοναξια...ειχα πολλη αγαπη μεσα μου και κανεναν να θελει να την παρει απο εμενα...δεν ηθελα καν να μου δωσουν αγαπη....απλωσ να την παρουν.... φαντασου...

θα ερθει και η αγαπη...αλλα πρωτα πρεπει να σταθεισ στα ποδια σου...τοτε μονο θα ειναι υγιεισ αγαπη...

αλλα δες τα θετικα...δεν τι υπεροχοσ και ευαισθητος ανθρωποσ εγεινεσ...ουδεν κακο αμιγεσ καλου....να το ξερεισ αυτο...

να ξερεισ πωσ εσυ εχεισ την ικανοτητα να νιωθεισ και να βλεπεισ πραγματα που οι αλλοι αδυνατουν...και αυτο ειναι ευλογια...

ολα θα πανε καλα..

[runner]

Aν ηξερα θα σου εστελνα και γω snoopy!!! να περασεισ ομορφα τισ γιορτουλεσ , και πιστευω θα τα ξαναπουμε εδω. Μακαρι καποια στιγμη να μπορεσω και γω να σου γραψω κατι που θα σου προσθεσει κατι θετικο.


..ολα θα πανε καλα. και θα μαι δω να το γραψω και να ενθαρυνω ισωσ αλλα ατομα. οπωσ εσυ εμενα.
φιλια και καλο σου βραδυ

[Adzik]

δεσ επισεισ σε παρακαλω εδω..

http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=5400#pid144554

[Adzik]

εγω ζω πλεον το θετικο...τωρα ειναι η σειρα σου..

ονειρα γλυκα και ηρεμα σου ευχομαι..


καλα χριστουγεννα..

[weird]

Originally posted by runner
οταν ερχεται εκεινη η ωρα που νιωθω το κλαμα ειναι σαν ναι μαι διχασμενη προσωπικοτητα. Δηλαδη δεν ειμαι γω. Μια αλλη κανονιζει τη ζωη μου. και δυσκολευομαι να την κουμανταρω.Αλλα το ξερω τουλαχιστον. Και δεν αποδεχομαι πραγματα. μου πηρε ενα χρονο θεραπειασ για να αποδεχτω τισ σκηνεσ βιεσ στο σπιτι μου και πωσ ουτε φταιω γιαυτο, αλλα ουτε και μπορω να κανω κατι γιαυτο να το σταματησω. Μπορω ομω να βοηθησω εμενα. .

Αυτό που λες εδώ είναι πολύ σημαντικό.
Μια άλλη μπλέκεται στην ζωή μου, μια άλλη, που δεν μπορώ να κουμαντάρω... παλιά δεν ήμουν έτσι, αχ και να με ξέρατε παλιά.

Αλλά τώρα, μπλέκεται στα πόδια σου αυτό το κλάμα το βαθύ και σε ακινητοποιεί....

Κάλή μου, ίσως, αν \"γνώριζες\" καλύτερα αυτή την άλλη πλευρά του εαυτού σου, αν έβρισκες γιατί κλαίει, τι θέλει να σου πει, για ποιον λόγο σε επισκέπτεται, όλο αυτό θα σε βοηθούσε πολύ.

Μοιάζει το κλάμα να μην θέλει να σε αφήσει, αν δεν κατανοήσεις, αν δεν ΒΙΩΣΕΙΣ, αυτό που σου ψιθυρίζει...

Κι ίσως μέχρι να βιωθεί αυτό, όλα τα άλλα βιώματα να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

Δοκίμασε να επισκεφτείς και άλλον ειδικό.
Πολύ καλή μορφή θεραπείας με εστίαση στα συναισθήματα,είναι η gestalt.

Δεν θα σου πω μην κλαις καλή μου, θα σου πω, κουράγιο και έυχομαι να βρεις έναν δρόμο να βοηθηθείς.

[Adzik]

καλησπερα πωσ εισαι σημερα?

[RainAndWind]

Bάγια μου,χρόνια σου πολλά!
Γιατί σου κάνει εντύπωση που κλαις;Έχεις αρχίσει να βλέπεις την οικογένειά σου στις πραγματικές της διαστάσεις,έχεις μπει στη διαδικασία του πένθους για τα χαμένα σου.Γράφεις πως ήσουν ο μεσάζοντας,ο εξισορροπιστής,πως μάζευες όσα έπρεπε άλλοι να μαζεύουν.Ήσουν το παιδί θύμα αναστροφής των ρόλων στην οικογένειά σου,αυτό ήταν άδικο για σένα,όπως και σε κάθε παιδί που το βιώνει.Από παιδί φορτώθηκες το ρόλο του γονέα,ενώ δεν ήταν η υποχρέωσή σου αυτή.Λόγω ανεπάρκειας των γονέων,εσύ επωμίστηκες τις ευθύνες.Αυτό εμπεριέχει αρκετό κατακάθι πίκρας,απογοήτευσης,θυμού και λύπης.Στερήθηκες το δικαίωμά σου στην παιδικότητα και τώρα που το συνειδητοποιείς θρηνείς.Αλλά πρέπει να γνωρίζεις πως μετά το θρήνο-γιατί πενθούμε για ότι χάνουμε στη ζωή-έρχεται το επόμενο στάδιο,της αποδοχής.Και μετά από αυτό της απελευθέρωσης από τα κατακάθια και της νέας συνειδητότητας του εαυτού.Θα έρθει και αυτό.Αλλά για να γιατρέψεις τις πληγές θέλει λίγο χρόνο και θέλει κυρίως δουλειά με ειδικό.Με έναν ψυχολόγο,που θα σε καθοδηγήσει στην κατανόηση και αποδοχή αυτών των συναισθημάτων που δεν έβγαζες,ως καλό παιδί,και στην έκφρασή τους,ώστε να ξαλαφρώσεις το Βαγιουλίνι.Και να ζήσεις τη δική σου ζωή χωρίς τα βαρίδια των ενοχών που πάντα βαραίνουν τα παιδιά σε οικογένειες δυσλειτουργικές.

Πίστεψέ με,μπορείς να το κάνεις.Αλλά μη βιάζεσαι και μην απογοητεύεσαι.Σου είπα,θέλει να επενδύσεις.Αλλά μετά,να δεις τι καλά που θα είναι όταν η Βάγια θα αισθάνεται δυνατή,ξέχωρη από τους γονείς και όσα κουβάλαγε χρόνια τώρα...Σε κάθε οικογένεια,η οποία είναι ένα σύστημα αλληλεπιδράσεων και πολλές φορές κρυμμένων ακόμη μηνυμάτων που αποθηκεύονται μέσα μας,υπάρχουν κομμάτια που δεν έχουν εξεταστεί,σχέσεις εξάρτησης που δεν έχουν λυθεί,συναισθήματα που δεν έχουν εκφραστεί.Οι τρόποι υπάρχουν όμως,να μην το ξεχνάς αυτό.Και ο δρόμος προς έναν εαυτό απαγκιστρωμένο από τα λάθη του παρελθόντος επίσης υπάρχει.Θα τον βρεις με δουλίτσα και υπομονή.Λίγο λίγο.Όπως όλοι μας.