Νιώθω πως απειλούμαι από άλλες και από το θυμό μου θα πάω φυλακή!

[donald_girl]

Originally posted by Paolo_1
Donald προσωπικά δεν σε λυπάμαι καθόλου.

ί
Ποιος είπε πως ζητάω κανείς να με λυπηθεί; Είπα κάτι τέτοιο; Είπα πως θέλω να πει κανείς \" α την καημένη κοίτα τι περνάει;\".
Έλεος!

Κάποιοι άνθρωποι είναι έτσι και άλλοι αλλιώς... Δεν λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο σαν να μάστε κουρδισμένοι το ίδιο!

Καλό βράδυ

[pelariry]

Originally posted by donald_girl

Καταρχήν να αναφέρω πως πάσχω από κατάθλιψη και μεταιχμιακή διαταραχή- με λίγα λόγια δεν είμαι \"νόρμαλ\"...

Originally posted by Paolo_1
Donald προσωπικά δεν σε λυπάμαι καθόλου.Εσύ έχεις επιλέξει να είσαι το θύμα της υπόθεσης και ως γνωστόν όταν σε μια σχέση κάποιος έχει για δεδομένο τον άλλον,τότε του συμπεριφέρεται όπως θέλει.Επιπλέον,γράφει πουθενά ότι ερωτευόμαστε μόνο μια φορά στην ζωή μας;Ακου εκεί \'δεν θέλω κανέναν άλλο\'.Τί κόλλημα είναι αυτό,έλεος πια.

Οι ψυχολόγοι λένε ότι όταν κάποιος δεν έχει εισπράξει όση αγάπη θα ήθελε από την οικογένειά του τότε γίνεται εξαρτημένος από τον πρώτο άνθρωπο που γνωρίζει.Μήπως αυτό συμβαίνει στην περίπτωσή σου;

Paolo_1 μήπως αντί για μεταιχμιακή διαταραχή και κατάθλιψη διάβασες \"ΕΙΜΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ\";

**************************************************

donald_girl, την ιστορία σου δεν την ξέρω και όσο αναλυτικά και να την περιγράψεις ακόμα και να σε καταλάβω θα είμαι έξω από τον χορό σου. έχω μια ερώτηση να σου κάνω όμως. δεν σε ενοχλεί που \"ο άντρας της ζωής σου\" μετά από 3 χρόνια σχέσης σε αποκαλεί \"γκόμενα\"; είμαι βέβαιος ότι σου μοιάζει ακατόρθωτο να απαγκιστρωθείς αλλά εσύ είσαι βέβαιη ότι δεν υπάρχει άλλος άντρας που να σου φέρεται καλλίτερα;

επειδή από αυτήν σου την απάντηση:

Originally posted by donald_girl

Originally posted by Paolo_1
Donald προσωπικά δεν σε λυπάμαι καθόλου.

ί
Ποιος είπε πως ζητάω κανείς να με λυπηθεί; Είπα κάτι τέτοιο; Είπα πως θέλω να πει κανείς \" α την καημένη κοίτα τι περνάει;\".
Έλεος!

Κάποιοι άνθρωποι είναι έτσι και άλλοι αλλιώς... Δεν λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο σαν να μάστε κουρδισμένοι το ίδιο!

Καλό βράδυ

καταλαβαίνω ότι αξίζεις να σου φέρονται καλλίτερα. εσύ δεν θέλεις; και ωραία θέλεις να μένεις με αυτόν τον άνθρωπο που κουβαλάει αυτά τα μυαλά γιατί δεν απαιτείς να σου φέρεται καλλίτερα; γιατί υποθέτω μετά από 3 χρόνια θα σου λέει πως κι αυτός έχει αισθήματα για σένα. η ψυχραιμία δεν βλέπω να είναι μια λέξη που λείπει από το λεξιλόγιό σου γι\' αυτό την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να τιμωρήσεις τον εαυτό σου που όπως λες \"έμαθες να τιμωρείς καλά\" μήπως να \"τιμωρούσες\" και τον \"άντρα της ζωής σου\";

[weird]

Originally posted by donald_girl

Καταρχήν να αναφέρω πως πάσχω από κατάθλιψη και μεταιχμιακή διαταραχή- με λίγα λόγια δεν είμαι \"νόρμαλ\"...



Η ζωή μου είναι πολύ δύσκολή και απαιτείται πολύ υπομονή και δύναμη για να αντέξω το μέσα μου. Έρχεται μετά και το έξω και τα κάνει άνω κάτω!

Έχω σχέση 3 χρόνια, μια δύσκολη σχέση που καμιά φορά αμφιβάλλω πως μου κάνει καλό. Δεν έχω όμως δύναμη να τον αφήσω, νιώθω πως το να τον χάσω είναι το τέλος του κόσμου, πως χάνω τα πάντα. Κάθε φορά που το απόφασίζω γίνομαι πολύ χάλια, τελικά δεν αντέχω τον πόνο και κάνω πίσω γιατί χάνομαι.

Και έπειτα ήρθαν οι άλλες... Τρομερό πλήγμα στην αυτοπεποίθηση μου και στο πως νιώθω. Ο δικός μου τυχαίνει να είναι τραγουδιστής. Δεν με έχει κερατώσει (πιστεύω) αλλά τώρα που αρχίζει να γίνεται γνωστός τον πλησιάζουν πολλές και διάφορες- και όχι από αγνό και φιλικό θαυμασμό. Αυτός δεν τις αποθαρρύνει, \"δημόσιες σχέσεις\" λέει... \'Για να έρχονται να με βλέπουν στα λάιβ\"... Και με κάποιες έμαθα πως μιλούσε στο τηλέφωνο, στο msn, στο facebook... \"Αν έρθεις στο λάιβ μην κάθεσαι και κοιτάς σαν χωροφύλακας. Δεν πρέπει να καταλάβουν πως έχω γκόμενα. Μετά θα παρεξηγηθούν και δεν θα ξαναέρθουν\"... Τέτοια με ρίχνουν στον πάτο.

Και μετά νιώθω ακόμη πιο άσχημα που 3 χρόνια έχω κάνει πάρα πολλά για αυτόν τον άνθρωπο. Μέχρι και σε ξένη πόλη μένω,σε μια ξένη και αφιλόξενη πόλη που μόνο δυσκολίες μου δίνει. Πίκρες, προβλήματα, ανεργία, δυσκολίες... Και το \"ευχαριστώ\" να μην πρέπει να φαίνομαι... Να μην πρέπει να υπάρχω.

Είπα πάει τέλος... Τέρμα, τον αφήνω δεν μπορώ... 4 μέρες έκλαιγα 12 ώρες τη μέρα και τη νύχτα στον ύπνο μου εφιάλτες. Δεν έτρωγα, δεν έπινα, δεν βγήκα από το σπίτι. Μόνο έτρεμα και έκλαιγα. Και φυσικά μόνη στην κόλαση μου. Αυτός στην κοσμάρα του, στη \"δουλειά\" του...Και εγώ στην κόλαση χωρίς να υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ να μου πει έστω μια λέξη... Και ούτε ένα τηλεφώνημα να μου πει \"έλα\" ... Δεν είχε χρόνο να μου τηλεφωνήσει λέει...

Ούτως σοι άλλως δεν ελπίζω σε τίποτα, μόνο ένα μαύρο τοίχο βλέπω μπροστά μου και κατευθύνομαι με ταχύτητα προς τα εκεί!

Ο μόνος τρόπος να ηρεμήσω ήταν να τον πάρω εγώ τηλέφωνο...

Και σχετικά με το πως θα πάω φυλακή... Ανακάλυψα μία από εκείνες που τον κυνηγάνε. Πολύ φοβάμαι πως αν την είχα μπροστά μου το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω είναι να τη χτυπήσω άσχημα. Της έστειλα ένα απειλητικό μήνυμα λοιπόν όπου ούτε λίγο ούτε πολύ της είπα πως αν συνεχιστεί αυτό θα την βρουν κάπου σφαγμένη.

Ξέρω πως έτσι μπορεί ακόμη και μήνυσή να μου κάνει και γενικά έτσι γίνομαι στόχος της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος...

Μάλλον δεν θα μπορούσα να το κάνω όμως. Είναι δύσκολο να κάνω κακό σε άλλον, και πανεύκολο να κάνω κακό σε μένα. Μάλλον φούσκωσα πολύ από το θυμό μου, δεν άντεξα.
Πολύς πόνος... Και ναι είναι άδικο όλο αυτό και την αδικία δεν την αντέχω. Και στο τέλος εκείνη που θα πάθει κακό θα είμαι πάλι εγώ...

Αυτά είχα να σας πω.
Μη γίνετε σκληροί μαζί μου.
Είμαι ήδη πολύ σκληρή με τον εαυτό μου. Ξέρω να με τιμωρώ καλά...

O τρόπος με τον οποίο μιλάς για την ασθένειά σου, μου δίνει την αίσθηση οτι έχεις βρει σε αυτήν και ένα μαξιλαράκι \"δεν είμαι νορμάλ\", προσοχή πώς θα μου φερθείτε.

Γράφεις το εξής σοφό:Η ζωή μου είναι πολύ δύσκολή και απαιτείται πολύ υπομονή και δύναμη για να αντέξω το μέσα μου. Έρχεται μετά και το έξω και τα κάνει άνω κάτω!

Ντον, εφόσον κυριολεκτικά παλεύεις με τον εαυτό σου, δεν χρειάζεται να ανοίγεις νέα μέτωπα ( εξωτερικά) . Κι αν χρειάζεσαι στήριγμα απο έξω, αυτό να το βρεις σε φίλους και σε έναν ειδικό.
Μην μπλέκεσαι περισσότερο απο ότι είσαι ήδη μπλεγμένη.
Μείνε με τον εαυτό σου, όσο κι αν πονάει.

Είναι δύσκολο να βάλεις το τέλος, κάθε διαδικασία του εξαρτημένου που στερείται την δόση του, είναι δύσκολη, αλλά δεν θα σπάσεις, θα το αντέξεις.
Για να το αποφάσισες, σημαίνει οτι θα το αντέξεις. Ζήτησε στήριξη απο όπου μπορείς και κοίτα να απεξαρτηθείς απο αυτόν τον άνθρωπο.

Δεν κινδυνεύεις απο τις άλλες, απο εσένα είναι που κινδυνεύεις.
Εσένα, που ξέρεις καλά να σε τιμωρείς.
Εσένα και τον θυμό σου.

Βγάλε λοιπόν τους αλλους έξω απο την αρένα και μείνε εσύ, με τον εαυτό σου και κάποιον αρρωγό.. για να μην τραυματιστείς στην \"πάλη\".

Καλή δύναμη κοπέλα μου.
Εύχομαι να ξαναμπείς και να μας γράψεις πόσο θα χεις προχωρήσει :)

[donald_girl]

Ναι έχετε δίκιο. Πρέπει να διεκδικώ το σεβασμό και να μου φέρονται καλύτερα... Ξέρετε κάτι όμως; Μια ζωή κανείς δεν παραδέχεται τίποτα... \"Λες μαλακίες. Τίποτα δεν είναι έτσι\"....
Και ναι είναι μαλακία να με αποκαλεί \"γκόμενα\" έπειτα από 3 χρόνια. Και ναι είναι εξαρτήση, πρέζα που ξέρω με σκοτώνει...
Επίσης ξέρω πως με θεωρεί δεδομένη. Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που όσα πιο πολλά τους δώσεις τοσο πιο σκατά σου φέρονται, ενώ αμα είσαι κωλοπαίδι σε σέβονται. Το κακό είναι πως στη ζωή μου γενικά δεν έχω δει κάτι άλλο. Δεν έχω πάρει κάτι άλλο. Μπορεί να ναι αυτη η ανθρώπινη φύση;
Πάντως αν ήμουν καθικάκι θα απολάμβανα περισσότερα στη ζωή, θα ήμουν ο μάγκας, η σουπερ γυναίκα και η τέλεια φίλη. Δυστυχώς είμαι απλώς ένα κοριτσακι- από άλλο πλανήτη ίσως

[Θεοφανία]

Originally posted by donald_girl


Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που όσα πιο πολλά τους δώσεις τοσο πιο σκατά σου φέρονται, ενώ αμα είσαι κωλοπαίδι σε σέβονται. Το κακό είναι πως στη ζωή μου γενικά δεν έχω δει κάτι άλλο. Δεν έχω πάρει κάτι άλλο. Μπορεί να ναι αυτη η ανθρώπινη φύση;

ντον...δεν θέλω να διαβάζω βλακείες από ένα άτομο σαν εσένα που ξέρω πόσο έξυνη και ψαγμένη είσαι. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να τους φερόμαστε σκατα για να μας εκτιμούν. Θέλουν όμως να βλέπουν πως πρώτα απ\' όλα σεβόμαστε τον εαυτό μας και έχουμε τα όρια μας. Δεν σε κατηγορώ που τα έφτασες εκεί τα πράγματα, (γιατί εσύ τα έφτασες με την πλήρη παραδοση σου), αλλα σε καλώ έστω και τελευταία στιγμή να δεις την κατάσταση καθαρά και αμερόληπτα.
Σκέψου πως ο φίλος σου είσαι εσύ και έχεις έναν άντρα που είναι κρεμασμένος πάνω σου, που όλη μέρα κλαίγεται πως δεν τον αγαπάς, που απαιτεί συνεχή προσοχή, συναισθηματική περίθαλψη και τροφοδοσία της τεράστιας ανασφαλειας του. Απ\' τη μία αυτό θα σε δυνάμωνε γιατί θα είχες το σίγουρο λιμάνι σου, από την άλλη θα σε κούραζε γιατί δεν θα είχες να διεκδικήσεις τίποτα.
Τώρα που είσαι σε αυτή τη συναισθηματική φόρτιση θα το ήθελες πολύ, αλλα αν το καλοσκεφτεις θα δεις πως καποια στιγμή θα μπούκωνες και θα ήθελες λίγο αέρα.
Παράλληλα, είσαι μια πανέμορφη κοπέλα με τόσα ταλέντα και αντί να ρίξεις το βαρος σου σε αυτά, σε τραβάει η αρρώστια προς τα κάτω. Ξέρω πως δεν είναι εύκολο και δεν σου κάνω την έξυπνη, απλά προσπαθώ να σε ταρακουνήσω λίγο και να καταλάβεις πως αν δεν αλλάξεις εσύ αυτή την κατάσταση κανένα μαγικό ραβδάκι δεν θα το κάνει.

[Remedy]

Originally posted by donald_girl
Ναι έχετε δίκιο. Πρέπει να διεκδικώ το σεβασμό και να μου φέρονται καλύτερα... Ξέρετε κάτι όμως; Μια ζωή κανείς δεν παραδέχεται τίποτα... \"Λες μαλακίες. Τίποτα δεν είναι έτσι\"....
........

δεν ξερω πως εχεις στο μυαλο σου το \"διεκδικω σεβασμο και καλη συμπεριφορα\".
δεν διεκδικεις αυτα τα πραγματα ζητωντας τα, συζητωντας...τα διεκδικεις με την σταση, τις πραξεις, τις επιλογες σου...ο σεβασμος εμπνεεται,δεν επιβαλλεται, κερδιζεται.
και για να τον κερδισεις απο τους γυρω σου, θα πρεπει να δουν στην δικη σου συμπεριφορα οτι τον αξιζεις, δεν ειναι θεμα καποιας συζητησης....

[Paolo_1]

Εγω θέλω να πω ότι κάποιοι άνθρωποι σπαταλάνε πολλά χρόνια της ζωής τους άσκοπα,κυνηγώντας τα ακατάλληλα γι\'αυτούς άτομα.Αλλά όταν τα χρόνια περάσουν τότε κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν σκέφτονται \'τί μλκας,ηλίθιος-α ήμουν τότε\'.Και φυσικά κλαίνε για τη ζωή που δεν έζησαν.

[donald_girl]

Ξέρω... Καταλαβαίνω όσα μου λέτε. Με το μυαλό. Με έστρωσε και μια φίλη μου για τα καλά κ μου τα είπε ένα χεράκι...

Πάντα όμως μόλις παίρνω την απόφαση να φύγω, γίνομαι συναισθηματικά ακόμη πιο χάλια. Η κατάθλιψή χτυπάει κόκκινο. Και πριν το ίδιο έκανα , είπα όχι ρε γαμώτο δεν το αξίζω....
Είπα να δώσω κ κάποια πράγματα του σε ένα φίλο του να του τα πάει πακέτο. Και μετά τη χαρά μερικών λεπτών έπεσα πάλι στην κόλαση. Μετά είπα δεν μπορώ. Τόσες μέρες είμαι έτσι... δεν γαμιέται! Δεν μπορώ άλλο! Επιλογή μου τα σκατά, αλλά δεν αντέχω να πιάνω πάτο και κάνω κακό στον εαυτό μ... Καλυτερα να ζω σε μια ψευδαίσθηση, αλλά να ζω... Να μην κάνω καμιά μαλακία....

Και μετά έκανα πάλι στροφή.
Ίσως προέχει καταρχάς να μην κάνω επικίνδυνα πράγματα για μένα. Θα πάω αύριο στο γιατρό να τα πω όλα....

Πρέπει και να διαβάσω γαμώτο... Να κάνω τη πτυχιακή μ, να πάρω το χαρτί , να ξαναβρω δουλειά...
Δεν μπορώ να κλαιω συνέχεια. Και ναι δεν μπορώ! Δεν μπορώ!
Γαμώτο!!!!!!!!!!!!!!!!
Μακάρι να μπορούσα
μα δεν μπορώ
ας μη κλάψω σημερα

[donald_girl]

Δεν ξέρω

[weird]

Ντον, μπορείς.
Αρκεί να το θέλεις πραγματικά.

Ακούγεται κλισέ, αλλά αυτή η φράση, με έχει αναστήσει.
Και την σέβομαι και την πιστεύω.

Φυσικά και μπορείς, αλλά για κάποιον-ους λόγους, δεν θέλεις...

[RainAndWind]

To θέμα δεν είναι πώς πρέπει να είμαστε για να μας σέβονται οι άλλοι,αλλά πώς πρέπει να είμαστε για να μας σεβόμαστε εμείς.Ο σεβασμός των άλλων έπεται.
Ο θυμός σου προβάλλεται στις άλλες,ενώ η \"απειλή\"για ένα υγιές εγώ είναι τα αισθήματα εξάρτησης που δένουν σε σχέσεις υποτίμησης.Καμία άλλη δεν με απειλεί,όταν εγώ νιώθω ασφαλής.Αυτό να δουλέψεις με έναν ψυχολόγο.