Μη βιάζεσαι να \"συγχωρέσεις\"

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi




Ωχχ, με αυτό το μήνυμα νιώθω ένα βάρος στους ώμους μου ασήκωτο...για τις ψυχές κάποιων μαθητών...Όχι άλλες ενοχές, δε θα πάρωωωω))))

Χαχα. Το γελάς? Το θεωρώ πολύ σημαντικό και είναι κρίμα που οι καθηγητές γυμνασίου και λυκείου δεν έχουν καμια παιδαγωγική γνώση. Κακα τα ψέματα ένα μεγάλο μέρος τους (για να μην πω η πλειονότητα) δεν είναι κατάλληλοι (και όχι αν-ίκανοι) για αυτή την δουλειά αφού οι ποιο πολλοί πήγαν για το βόλεμα και επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή στην Ελλάδα όχι επειδή αγαπάνε την διδασκαλία και τα παιδιά. Έτσι δεν είναι?

[Sofia]

Originally posted by PETRAN
Κοίτα δεν είναι θέμα αισιοδοξίας η όχι απλά γράφω ότι ξέρω. Απλά αυτά τα πράγματα δεν μονόπλευρα και γραμμικά όπως κάποτε πίστευε η εκλιπούσα ψυχοδυναμική σχολή στις αρχές-μέσα του 20ου αιώνα, δηλαδή γονείς χ- παιδί/άτομο έτσι, γονείς ψ-παιδί/άτομο γιουβέτσι. Είναι παρα πολοί παράμετροι που καθορίζουν αυτά τα πράγματα και αυτοί οι παράμετροι βρίσκονται σε δυναμική αλλαγή. Είναι μη-γραμμικό, πιθανοκρατικό και διαδραστικό το όλο θέμα.

Νομιζω πώς κανενας παραγοντας δεν μπορει να εχει την ισχυ της οικογενειας, των γονιων. Ο τροπος που μεγαλωνει κανεις, δεν νομιζω να αφηνει ανεπηρεαστο τον ανθρωπο. Δεν νομιζω ολοι οι παραγοντες να ειναι ιδιας βαρυτητας. Οπως και το οτι ολα τα ατομα, δεν θα εχουν ιδιες πορειες στη ζωη τους, ακομα κ αν τους συμβουν τα ιδια γεγονοτα. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν επηρεαζονται με καποιο τροπο.

[anwnimi]

Originally posted by PETRAN

Χαχα. Το γελάς? Το θεωρώ πολύ σημαντικό και είναι κρίμα που οι καθηγητές γυμνασίου και λυκείου δεν έχουν καμια παιδαγωγική γνώση. Κακα τα ψέματα ένα μεγάλο μέρος τους (για να μην πω η πλειονότητα) δεν είναι κατάλληλοι (και όχι αν-ίκανοι) για αυτή την δουλειά αφού οι ποιο πολλοί πήγαν για το βόλεμα και επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή στην Ελλάδα όχι επειδή αγαπάνε την διδασκαλία και τα παιδιά. Έτσι δεν είναι?

Έτσι, έτσι...
Όπως άλλωστε και σε πολλά λειτουργήματα συμβαίνει το ίδιο.
Η ευθύνη ανήκει και στον καθένα που χρησιμοποιεί το λειτούργημά του για να βγάλει μόνο λεφτά, στην ελλιπή παιδαγωγική κατάρτιση που του δόθηκε, αλλά και στην έλλειψη της δικής του προσπάθειας να εμπλουτίσει τις παιδαγωγικές του γνώσεις.

Πωωω γιατί τόσο μίσος για τους εκπαιδευτικούς; Πες τα όλα Πετράν, θα σε ακούσουμε και θα σε συμπονέσουμε...))

[RainAndWind]

Originally posted by Sofia

Originally posted by PETRAN
Κοίτα δεν είναι θέμα αισιοδοξίας η όχι απλά γράφω ότι ξέρω. Απλά αυτά τα πράγματα δεν μονόπλευρα και γραμμικά όπως κάποτε πίστευε η εκλιπούσα ψυχοδυναμική σχολή στις αρχές-μέσα του 20ου αιώνα, δηλαδή γονείς χ- παιδί/άτομο έτσι, γονείς ψ-παιδί/άτομο γιουβέτσι. Είναι παρα πολοί παράμετροι που καθορίζουν αυτά τα πράγματα και αυτοί οι παράμετροι βρίσκονται σε δυναμική αλλαγή. Είναι μη-γραμμικό, πιθανοκρατικό και διαδραστικό το όλο θέμα.

Νομιζω πώς κανενας παραγοντας δεν μπορει να εχει την ισχυ της οικογενειας, των γονιων. Ο τροπος που μεγαλωνει κανεις, δεν νομιζω να αφηνει ανεπηρεαστο τον ανθρωπο. Δεν νομιζω ολοι οι παραγοντες να ειναι ιδιας βαρυτητας. Οπως και το οτι ολα τα ατομα, δεν θα εχουν ιδιες πορειες στη ζωη τους, ακομα κ αν τους συμβουν τα ιδια γεγονοτα. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν επηρεαζονται με καποιο τροπο.

Συμφωνώ με τη Σοφία.Μέγιστης σημασίας είναι το γονεικό πρότυπο και οικογενειακό περιβάλλον.Γιατί αυτό παίζει ως μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου μας σε ηλικίες που σημαντικότατα κομμάτια της προσωπικότητας δομούνται.

[Alobar]

Originally posted by weird

Originally posted by Alobar
\'... Να αποδώσεις τις ευθύνες, και αυτές να γίνουν αποδεκτές.
Κι όχι μόνο θεωρητικά ή στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Να δεις τον άνθρωπο που σε έχει κακοποιήσει να συνειδητοποιεί πώς ακριβώς το έκανε αυτό και να αλλάζει στάση απέναντί σου.

Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει.
Δεν μπορώ να περιμένω οτι ένας άνθρωπος που με κοκοποιούσε λόγω των αδούλευτων θεμάτων του και επιμένοντας οτι θέλει το καλό μου, θα αλλάξει έυκολα τη φιλοσοφία του και την θεώρησή του των πραγμάτων.
Θα αντιμετωπίσει εύκολα την αλήθεια του και την ευθύνη του...
Και δυστυχώς, αν η συγχώρεση δοθεί πριν ή χωρίς να προηγηθούν όλα αυτά, τότε είναι γράμμα κενό.

Είναι μια συγνώμη βολική, που προσπαθεί να οικοδομήσει ( σε σαθρά θεμέλια) αυτό που θα έπρεπε να είναι η αιτία της...\'


... και μάλιστα να έχεις ήδη αναλάβει το δικό σου μερίδιο ευθυνών προτού προχωρήσεις στη... μοιρασιά. Ένα τόσο βαρύ φορτίο που όταν σε βρίσκει εξαντλημένο όπως στην περίπτωσή μου, είναι για να αναρωτιέσαι αν τελικά μπορείς να το αντέξεις για άλλη μια φορά, για όλες τις προηγούμενες φορές, ποιούς τελικά έχει αποδέκτες και μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Δε πρόκειται ποτέ να δω τον άνθρωπο αυτό να παραδέχεται ο,τιδήποτε συνειδητά. Συνεχίζει ακάθεκτος να με κακοποιεί με βάση τη δική του αντίληψη για τα πράγματα, μια αντίληψη διαστρεβλωμένη για την οποία μόνο \'ευχαριστώ\' στον εαυτό μου μπορώ να πω, που παρόλο που τη βίωσε και τη βιώνει ακόμη δε την έκανε ποτέ κομμάτι του, συνεχίζοντας να την ακυρώνει και να την αποποιείται με όσες δυνάμεις έχουν απομείνει. Ένας άνθρωπος που μου συμπεριφέρεται χειρότερα από τότε που ήμουν εξαρτημένη, γιατί απλά καταλαβαίνει υποσυνείδητα πλέον πως \'τελειώνουν τα ψωμιά του\' και δεν υπάρχει περίπτωση να τα βγάλει πέρα με τον υγιέστατο θυμό μου και την αλήθεια μου. Έδινα συχωροχάρτια με τη σέσουλα, ορμώμενη απ\' το αδιαμφισβήτητο γεγονός της σχέσης αίματος και ταυτόχρονα κατάφερνα να βγαίνω πάνω από τη σχέση αυτή και να \'βλέπω\' την κακοποίηση που με τη σειρά της οδηγούσε στην αυτοκαταστροφή. Είναι εξαιρετικά αντιφατικό να βιώνεις και να παρατηρείς ταυτόχρονα.

Αν υπάρχει κάτι που με χαροποιεί έστω και στο ελάχιστο στο σήμερά μου είναι που δεν έχω να συγχωρέσω κανέναν και για τίποτα, γιατί όσοι μας κάνουν κακό απλά είδαν φως και μπήκαν... για το συγκεκριμένο άνθρωπο δε θέλω να κάνω καμιά \'προσπάθεια\' προκειμένου να κατανοήσει πράγματα, δε πρόκειται να αναλωθώ ούτε στο ελάχιστο γιατί απλούστατα έχω να συγχωρέσω τον εαυτό μου και μόνο. Έχω να κάνω το πιο δύσκολο πράγμα με το οποίο ήρθα ποτέ αντιμέτωπη. Προς το παρόν βιώνω την απόσυρσή μου σα μια κατάσταση που την είχε ανάγκη ο οργανισμός μου. Δε με κατηγορώ, σα να πρόκειται για ακόμη ένα είδος αυτοτιμωρίας. Είμαι φάτσα - κάρτα με όλες μου τις πλευρές, χωρίς πατερίτσες, χωρίς στήριξη γνωρίζοντας ενστικτωδώς πως ο κύκλος θέλει ακόμη για να κλείσει. Η μόνη συγγνώμη που οφείλω είναι σε μένα που με καταπόνησα όσο δε πήγαινε. Τα σαθρά θεμέλια είναι πολύ γερά τελικά. Φτιάχνονται με μεράκι και θέλουν ζήλο και δύναμη για να γκρεμιστούν...

Αλόμπαρ, όταν μιλούμε για την κακοποίηση στην παιδική ηλικία, θαρρώ η ευθύνη βαραίνει τις πλάτες των γονιών, κι όχι του παιδιού, ακόμα κι αν ήταν \"ζόρικο\" ή \"δύσκολο\" ή ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, παιδί.

Δεν θα συμφωνήσω οτι τα σαθρά θεμέλια είναι γερά.
Βλέπω μια αντίφαση στα γραφόμενά σου.
Απο την μια λες \"δεν με κατηγορώ\"
απο την άλλη λες οτι η μόνη συγχώρεση που οφείλεις, είναι σε σένα...
και κατι τελευταίο. Λες οτι δεν πρόκειται να κάνεις καμιά προσπάθεια για να κατανοήσει πράγματα αυτός ο άνθρωπος που σε κακοποίησε.
Προσωπικά δεν κάνω κάποια προσπάθεια για κέινον, αλλά για μένα.
Ανοίγω το κουτί της Πανδώρας για να το βγάλω απο μέσα μου, να είμαι εγώ πιο καλα, κι όποιος αντέξει.
Κι αν αποφασίσει να αναθεωρήσει κιόλας, ακόμα καλύτερα. Είναι δικό του θέμα το αν θα ωφεληθεί.
Αφήνω πάντως ανοιχτό το ενδεχόμενο συγχώρεσης, σε μια τέτοια περίπτωση.

Φυσικά συνταγές δεν υπάρχουν και ο καθένας κρίνει βάσει της δικής του περίπτωσης, απλά ήθελα να σου κανω περισσότερο σαφή την θέση μου.

... Γουίρντ καλησπέρα... μάλλον δεν έγινα τόσο σαφής όσο θα ήθελα... φυσικά και η ευθύνη βαραίνει τους γονείς, αλλά εγώ έχω ξαναμιλήσει για τους δικούς μου γονείς. Έκανα το λάθος να πιστέψω ότι έφταιγα εγώ που με απέρριπταν, δε θέλει και πολύ, το ξέρεις... τους αγαπούσα πολύ, πήρα όλο το βάρος πάνω μου και δε βρέθηκε ποτέ κανείς να μου εξηγήσει ότι έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Μιλώντας για \'γερά\' σαθρά θεμέλια Γουίρντ, απλά θέλησα να αφήσω μ\' ένα είδος λογοτεχνικής υφής, ένα είδος υπονοούμενου. Έκανα δηλαδή με τη στάση μου απέναντι στον εαυτό μου, τα σάπια θεμέλια να φαντάζουν ως \'σωστά\' και \'αλάθητα\' για την πορεία μου. Φτιάχτηκαν με περίτεχνο μεράκι, με το ίδιο μεράκι οφείλω να τα γκρεμίσω. Εξέλαβα ως γερό και αληθές - την εικόνα μου - κάτι που μου έδωσαν για να πορεύομαι, μόνο που αυτό το \'κάτι\' ήταν αυτό που έβλεπαν αυτοί που με μεγάλωναν και πάτησα πάνω του με όλο μου το βάρος. Δε πάτησα δηλαδή πάνω σε αυτό που πραγματικά είμαι. Τώρα νομίζω με καταλαβαίνεις.
Λέγοντας ότι δε με κατηγορώ πια, εννοώ τη συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία έχω περιέλθει τον τελευταίο καιρό. Δε νιώθω ότι είμαι σε αδράνεια επειδή αυτομαστιγώνομαι ξανά, αλλά επειδή πραγματικά έχω ανάγκη να ξεκουραστώ. Σε μένα Γουίρντ, δε πληρώνεται μόνο το κόστος μιας σειράς χαμένων πραγμάτων μιας ολόκληρης ζωής ως τα τώρα, γιατί ταυτόχρονα προσπαθώ να συμβιώσω με έναν εαυτό που έχασε την πατερίτσα του πιώματος. Δε θα κάνω ξανά λοιπόν το λάθος να με φορτώσω παραπέρα ενοχές. Όταν θα αντιδράσω σε όλο αυτό, ναι θα μ\' έχω συγχωρέσει ειλικρινά και τίμια. Και ακόμη δεν είμαι σίγουρη να σου πω αν τελικά ο λόγος που με συγχωρώ είναι επειδή θα έχω κατανοήσει πλήρως ότι δεν ήμουν παρά μόνο ένα παιδάκι ή επειδή δε κατάφερα να αγαπήσω τη ζωή όσο της αναλογεί. Πίστεψέ με, παρόλο που είμαι υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και προς το παρόν δε \'κουνιέμαι\', καταφέρνω πάραυτα να μένω έξω από την ουσία κι αυτό λέει πάρα πολλά σε μένα τουλάχιστον.

Το κουτί όντως άνοιξε, και ο μόνος που μπορεί ν\' αντέξει σε όσα ξεπηδάνε από μέσα είμαι σίγουρα εγώ. Οι υπόλοιποι ας κάνουν όπως νομίζουν. Μόνο που αυτό που ενδεχομένως θα πράξουν από \'δω και πέρα, δε θα αφορά εμένα... νά \'σαι καλά!

[PETRAN]

Originally posted by mstrouf


Πετραν, θα μου λυσεις μια απορια... τι κακο εχει η ψυχοδυναμικη θεωρια;

Καλά τώρα αν αρχίσουμε τέτοια συζήτηση δεν θα τελειώσουμε ποτέ! Χώρια που θα γίνει πολύ τεχνική. Δεν είναι θέμα καλού η κακού, είναι αν κάτι ισχύει η όχι. Γενικά η παραδοσιακή ψυχοδυναμική θεωρία είναι ποιο πολύ ελιτιστικη θρησκεία όχι επιστήμη. Είτε πιστεύεις είτε όχι. Την στιγμή που δεν έχει καμία επιστημονική βάση δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικός τρόπος θεώρησης και προσέγισης των προβλημάτων. Βέβαια αν και η ψυχοδυναμική θεωρία έχει μπει στο μουσείο σαν βασική προσέγγιση της ψυχολογίας, κάποια στοιχεία της έχουν μείνει και διερευνώνται ακόμα και σήμερα, κυρίως ως προς την σχέση τους με την ανάπτυξη της ψυχοπαθολογίας. Οι ασυνείδητες επιρροές (όχι με τον αυστηρό παραδοσιακό τρόπο), και η έννοια της σύγκρουσης είναι μερικά από τα χρήσιμα στοιχεία που έχουν μείνει. Αλλά φυσικά μιλάμε για εφαρμοσμένη ψυχολογία (π.χ. συμβουλευτική και κλινική), στην βασική θεωρητική ψυχολογία έχουν εκλείψει όλα αυτά εδώ και παρα πολλές δεκαετίες. Τώρα δεν υπάρχουν προσεγγίσεις, τώρα υπάρχουν απλά μοντέλα που βασίζονται σε ερευνητικά δεδομένα. Αν στέκει κάτι στέκει.



Υπάρχουν κάποιες σύγχρονες μορφές \"βραχείας ψυχοδυναμικής\" που επικεντρώνονται σε ποιο συγκεκριμένα προβλήματα και είναι ποιο \"επιστημονικά ενημερωμένες\", και είναι ουσιαστικά μια ανάμιξη ιδεών παραδοσιακής ψυχοδυναμικής θεωρίας με σύγχρονα επιστημονικά ευρήματα της ψυχολογίας. Π.χ. το παραδοσιακό μοντέλο του ασυνείδητου που είναι σαν \"παγόβουνο\" έχει αντικατασταθεί από το ποιο επιστημονικά-supported \"γνωστικό ασυνείδητο\" (cognitive unconscious) που είναι κάπως διαφορετικό και κάνει κάπως διαφορετικές παραδοχές και προβλέψεις κάτι που επηρεάζει και την θεραπεία και το πως να γίνεται. Τέτοιες ποιο σύγχρονες προσεγγίσεις έχουν δείξει να είναι υποσχόμενες σε κάποιες καταστάσεις αλλά ακόμα τα στοιχεία είναι ελλιπή. Το μέλλον θα δείξει κατα ποσο τέτοιες εκδοχές είναι αποτελεσματικές.

[PETRAN]

Originally posted by Sofia


Νομιζω πώς κανενας παραγοντας δεν μπορει να εχει την ισχυ της οικογενειας, των γονιων. Ο τροπος που μεγαλωνει κανεις, δεν νομιζω να αφηνει ανεπηρεαστο τον ανθρωπο. Δεν νομιζω ολοι οι παραγοντες να ειναι ιδιας βαρυτητας. Οπως και το οτι ολα τα ατομα, δεν θα εχουν ιδιες πορειες στη ζωη τους, ακομα κ αν τους συμβουν τα ιδια γεγονοτα. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν επηρεαζονται με καποιο τροπο.

Ο παράγοντας των γονίών είναι σίγουρα σημαντικός αλλά είνα ακόμα άγνωστο το κάτα ποσο ακριβώς επηρεάζει το άτομο. Δεν έχει εξακριβωθεί επιστημονικά δηλαδή το κατα πόσο συμβάλλουν οι γονείς.Αν και υπάρχουν πολλές μελέτες που υποστηρίζουν την επιρροή των γονέων, υπάρχουν άλλες τόσες που να την θεωρούν απλά ακόμα ένα παράγοντα. Έχει αποδειχθεί ότι δύο άτομα που μεγάλωσαν στο ίδιο σπίτι δεν μοιάζουν περισσότερο κατα μέσο όρο σε σχέση με δύο οποιαδήποτε άτομα έξω. Υπάρχουν πολλές ακόμα παρόμοιες έρευνες. Η επιστημονική ψυχολογία πολλες φορές δεν συμφωνούσε με την κοινή λογική (όπως και γενικότερα η επιστήμη). Η αλήθεια βρίσκεται συνήθως στην μέση. Ιδώμεν.

[PETRAN]

Originally posted by anwnimi


Πωωω γιατί τόσο μίσος για τους εκπαιδευτικούς; Πες τα όλα Πετράν, θα σε ακούσουμε και θα σε συμπονέσουμε...))

Προβλεπέ λολ




Τι να σου πρωτοπώ τώρα άσε...ένας καθηγητής με χτυπούσε με τον χάρακα, άλλος με την ζώνη, άλλη με είχε βάλει στην σιδηρά παρθένο και το χειρότερο...η μανούλα δεν μου έλεγε νανουρίσματα στην κούνια ούτε με άφηνε να παίζω με τις κούκλες. Και τώρα τα αρνούμαι όλα αυτά!





ευτυχώς βρήκα την λύτρωση και την σοφία (no pan) στην σαιεντολογία και στην χριστιανική drum n bass!


http://www.youtube.com/watch?v=A3CzptgIvcU

[anwnimi]

Originally posted by PETRAN
Τι να σου πρωτοπώ τώρα άσε...ένας καθηγητής με χτυπούσε με τον χάρακα, άλλος με την ζώνη, άλλη με είχε βάλει στην σιδηρά παρθένο και το χειρότερο...η μανούλα δεν μου έλεγε νανουρίσματα στην κούνια ούτε με άφηνε να παίζω με τις κούκλες. Και τώρα τα αρνούμαι όλα αυτά!





ευτυχώς βρήκα την λύτρωση και την σοφία (no pan) στην σαιεντολογία και στην χριστιανική drum n bass!


http://www.youtube.com/watch?v=A3CzptgIvcU

Α ΤΩΡΑ πλέον εξηγείται κατά ένα μεγάλο μέρος η συμπεριφορά σου:Ρ (=καρα-προβλεπέ)
Ειδικά αυτό με τις κούκλες νομίζω ήταν από τα χειρότερα!

Μη στενοχωριέσαι, θα σου στείλουμε ένα φωτεινούλη αγκαλίτσα, μια ευγενική χορηγία του φόρουμ!

(ΥΓ. το αγαπημένο μου παιχνίδι, ακόμα θυμάμαι τη διαφήμισή του, και όταν το έβλεπα σε σπίτια φιλικά, άγνωστο γιατί αλλά δεν το απέκτησα ποτέ)

[anwnimi]

Originally posted by Alobar
Όταν θα αντιδράσω σε όλο αυτό, ναι θα μ\' έχω συγχωρέσει ειλικρινά και τίμια. Και ακόμη δεν είμαι σίγουρη να σου πω αν τελικά ο λόγος που με συγχωρώ είναι επειδή θα έχω κατανοήσει πλήρως ότι δεν ήμουν παρά μόνο ένα παιδάκι ή επειδή δε κατάφερα να αγαπήσω τη ζωή όσο της αναλογεί.


Τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ Alobar...



Το κουτί όντως άνοιξε, και ο μόνος που μπορεί ν\' αντέξει σε όσα ξεπηδάνε από μέσα είμαι σίγουρα εγώ. Οι υπόλοιποι ας κάνουν όπως νομίζουν. Μόνο που αυτό που ενδεχομένως θα πράξουν από \'δω και πέρα, δε θα αφορά εμένα... νά \'σαι καλά!


Για να επέλθει η συμφιλίωση με τους άλλους, αν επέλθει, πρέπει να ξεδιπλωθεί πρώτα όλη η ένταση.
Αν και δύσκολη διαδικασία, ψυχοφθόρα, η έκφραση του θυμού, έστω και καθυστερημενα, βγάζει το εσωτερικό φορτίο. Είσαι σε καλό δρόμο Alobar, αφού κάνεις αυτό που νιώθεις τη δεδομένη στιγμή και δεν καταπιέζεσαι.
Είχα μπει κι εγώ σε αυτή τη διαδικασία, μέχρι και όνειρα θυμού έβλεπα πολύ συχνά, αλλά τα πνεύματα ξαφνικά ηρέμησαν. Ίσως, βιάστηκα να τα κατευνάσω. Θα δείξει.

[Θεοφανία]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by anwnimi


Πωωω γιατί τόσο μίσος για τους εκπαιδευτικούς; Πες τα όλα Πετράν, θα σε ακούσουμε και θα σε συμπονέσουμε...))

Προβλεπέ λολ




Τι να σου πρωτοπώ τώρα άσε...ένας καθηγητής με χτυπούσε με τον χάρακα, άλλος με την ζώνη, άλλη με είχε βάλει στην σιδηρά παρθένο και το χειρότερο...η μανούλα δεν μου έλεγε νανουρίσματα στην κούνια ούτε με άφηνε να παίζω με τις κούκλες. Και τώρα τα αρνούμαι όλα αυτά!





ευτυχώς βρήκα την λύτρωση και την σοφία (no pan) στην σαιεντολογία και στην χριστιανική drum n bass!


http://www.youtube.com/watch?v=A3CzptgIvcU

αχααααααααααααααα
πετραν είσαι απίστευτος!!!! (ανωνυμη συγνωμη, δεν εχει να κανει με σενα)
λολλλλλλλλλλλλλλλλλλλλ


υγ. Πετραν ψήφισε λάος και θα δεις! Θα σου φυγουν όλοι οι πόνοι.

[RainAndWind]

Θεοφανία,ελπίζω αυτό με το λάος να ήταν πλάκα,αλλά ακόμη και ως πλάκα εμένα με ανατριχιάζει.Προτιμώ ας πούμε να κόψω το δεξί μου χέρι,να περνώ τα βράδια σε σκυλάδικο ακούγοντας Άντζελα Δημητρίου ή να τρώω ισοβίως για μεσημεριανό sushi.Tόσο όμως.:P:P:P

[nature]

Ta sushi μου αρέσουν πολύ.
Εχω μάθει και φτιάχνω και μόνη μου και καλώ τους φίλους μου για δείπνο sushi .....
Λες από μέσα τους να με βρίζουν???

[weird]

Originally posted by Alobar

... Γουίρντ καλησπέρα... μάλλον δεν έγινα τόσο σαφής όσο θα ήθελα... φυσικά και η ευθύνη βαραίνει τους γονείς, αλλά εγώ έχω ξαναμιλήσει για τους δικούς μου γονείς. Έκανα το λάθος να πιστέψω ότι έφταιγα εγώ που με απέρριπταν, δε θέλει και πολύ, το ξέρεις... τους αγαπούσα πολύ, πήρα όλο το βάρος πάνω μου και δε βρέθηκε ποτέ κανείς να μου εξηγήσει ότι έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Μιλώντας για \'γερά\' σαθρά θεμέλια Γουίρντ, απλά θέλησα να αφήσω μ\' ένα είδος λογοτεχνικής υφής, ένα είδος υπονοούμενου. Έκανα δηλαδή με τη στάση μου απέναντι στον εαυτό μου, τα σάπια θεμέλια να φαντάζουν ως \'σωστά\' και \'αλάθητα\' για την πορεία μου. Φτιάχτηκαν με περίτεχνο μεράκι, με το ίδιο μεράκι οφείλω να τα γκρεμίσω. Εξέλαβα ως γερό και αληθές - την εικόνα μου - κάτι που μου έδωσαν για να πορεύομαι, μόνο που αυτό το \'κάτι\' ήταν αυτό που έβλεπαν αυτοί που με μεγάλωναν και πάτησα πάνω του με όλο μου το βάρος. Δε πάτησα δηλαδή πάνω σε αυτό που πραγματικά είμαι. Τώρα νομίζω με καταλαβαίνεις.
Λέγοντας ότι δε με κατηγορώ πια, εννοώ τη συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία έχω περιέλθει τον τελευταίο καιρό. Δε νιώθω ότι είμαι σε αδράνεια επειδή αυτομαστιγώνομαι ξανά, αλλά επειδή πραγματικά έχω ανάγκη να ξεκουραστώ. Σε μένα Γουίρντ, δε πληρώνεται μόνο το κόστος μιας σειράς χαμένων πραγμάτων μιας ολόκληρης ζωής ως τα τώρα, γιατί ταυτόχρονα προσπαθώ να συμβιώσω με έναν εαυτό που έχασε την πατερίτσα του πιώματος. Δε θα κάνω ξανά λοιπόν το λάθος να με φορτώσω παραπέρα ενοχές. Όταν θα αντιδράσω σε όλο αυτό, ναι θα μ\' έχω συγχωρέσει ειλικρινά και τίμια. Και ακόμη δεν είμαι σίγουρη να σου πω αν τελικά ο λόγος που με συγχωρώ είναι επειδή θα έχω κατανοήσει πλήρως ότι δεν ήμουν παρά μόνο ένα παιδάκι ή επειδή δε κατάφερα να αγαπήσω τη ζωή όσο της αναλογεί. Πίστεψέ με, παρόλο που είμαι υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και προς το παρόν δε \'κουνιέμαι\', καταφέρνω πάραυτα να μένω έξω από την ουσία κι αυτό λέει πάρα πολλά σε μένα τουλάχιστον.

Το κουτί όντως άνοιξε, και ο μόνος που μπορεί ν\' αντέξει σε όσα ξεπηδάνε από μέσα είμαι σίγουρα εγώ. Οι υπόλοιποι ας κάνουν όπως νομίζουν. Μόνο που αυτό που ενδεχομένως θα πράξουν από \'δω και πέρα, δε θα αφορά εμένα... νά \'σαι καλά!

Η αίσθηση που έχω απο τα γραπτά σου, είναι εκείνη ενός ανθρώπου που έχει πονέσει πολύ.
Αλλά και εκείνη του ανθρώπου που έχει μεγάλα αποθέματα εσωτερικού πλούτου και δύναμης.

Καλή δύναμη στην ακινησία σου.
Καμιά φορά η ακινησία είναι ο μόνος τρόπος για να περάσουμε στην κίνηση, την δράση.

Να συγχωρέσεις τον εαυτό σου, επειδή ήσουν απλά ένα παιδί.
Ένα παιδί που πόνεσε, χωρίς να φταίει σε τίποτα.
Και μετά πήρε απο το ένα χέρι τον πόνο, απο το άλλο τον κομματιασμένο του εαυτο΄( αφού ποτέ δεν του δόθηκε χώρος να ολοκληρωθεί) και τα ένωσε μέσα σην εξάρτηση: το ποτό.
Την τεχνητή μπατερίτσα.

Ήθρε η ώρα το κουτί να ανοίξει.
Το πέπλο της λήθης μακριά να φυσήξει.
Τα ψεύτικα να δώσουν τη θεση τους στα αληθινά.
Οι μπατερίστες να είναι αχρείαστες πια....

καλή μου αλο, μην πιστέψεις οτι δεν αγάπησες την ζωή αρκετά.
Δεν φταις εσύ.
Αυτό που σου συμβαίνει, δεν είναι η τιμωρία σου.
Είναι η δυσκολία που πασχίζει χρόνια ολόκληρα να σε φέρει κοντά στην αληθινή εσένα.
Σε αυτή που δεν σε άφησαν να είσαι.

Φιλάκια πολλά πολλά

[anwnimi]

Originally posted by Θεοφανία

αχααααααααααααααα
πετραν είσαι απίστευτος!!!! (ανωνυμη συγνωμη, δεν εχει να κανει με σενα)
λολλλλλλλλλλλλλλλλλλλλ

Θεοφανία, καλά κι εγώ γέλασα πάρα πολύ, αλλά δεν το δείχνω πολύ να μην το πάρει και πολύ πάνω του