ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΥΘΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ

[Θεοφανία]

Originally posted by RainAndWind
Χμμ...
Λοιπόν,psychology vs philosophy.:P

Έχετε διαβάσει ποτέ για το φαινόμενο\"online disinhibition effect\";Κακώς.Μαθαίνει κανείς πολλά για το πώς μπορεί η διαδικτυακή μας επικοινωνία να φτάσει να γίνει τόσο σημαντική για μας,να διογκωθεί τόσο πολύ,ώστε να καταλήξει να έχει αρνητικές συνέπειες και στην ζωή μας <εκεί έξω>.
Γιατί ταυτίζετε τη ζωή σας με ένα μέρος της επικοινωνίας σας;
Get real,κανένας δεν σκοτώθηκε μέσα σε flaming threads.
Είναι απλώς ένας τρόπος εκτόνωσης αρνητικών συναισθημάτων για κάποιους,όταν συσσωρευθεί αρκετό υλικό που δεν έχει άλλο τρόπο να βγει,θα βγει μέσω διαδικτυακών καβγάδων.

Το θέμα είναι,για μένα,γιατί μόνο για μένα μπορώ να μιλάω σε τούτο το ζήτημα,το πόσο θα με αφορά το καθετί που ποστάρεται.Και αυτό θα το κουλαντρίζω εγώ.Aν πάψω να το κουλαντρίζω και με κουλαντρίζει αυτό,τότε σαφέστατα έχω δημιουργήσει στον εαυτό μου άλλο ένα πρόβλημα,που δεν το χρειάζομαι.Αν εσείς το χρειάζεστε,καλά να πάθετε.:P

Ερώτημα.Τι άλλο λες μπορείς να κάνεις όταν διαπιστώνεις μία αδικία στο internet;Tην επισημαίνεις.Αν ο άλλος καταλάβει,αυτό εξαρτάται από πολλά και-πίστεψέ με-δεν μπορείς να προκαλέσεις τις αλλαγές σε κανέναν άνθρωπο,εδώ ζοριζόμαστε να προκαλέσουμε αλλαγές σε μας τους ίδιους.Την επισημαίνεις λοιπόν.Κάποιοι θα καταλάβουν,κάποιοι θα το σεβαστούν.Αυτοί σε ενδιαφέρουν βασικά.Αυτός που δεν είναι έτοιμος,δε νοιάζεται,δε θα του κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη,είναι παρτάκιας,σε τι σε αφορά;Nιώθεις να είσαι ΕΣΥ,ο σωτήρας,αυτός που σηκώνει το βάρος της κάθε αλλαγής στους ώμους του;
Μπου!Δεν είσαι.

Αυτό σε βοηθάει να καταλάβεις τα όριά σου,πως τη δουλειά την κάνεις ουσιαστικά εκεί έξω,εδώ μέσα από ένα profile δεν θα κάνεις τα πάντα.Δεν αντικαθιστά τη ζωή μας το internet.Και προσωπικά αισθάνομαι μια χαρά με τον εαυτό μου όταν μπορώ να νιώθω ok με μένα και δίχως να έχω σώσει σήμερα τον πλανήτη Γη από την καταστροφή.:P
Τουτέστιν.Με αγαπάω αρκετά ώστε να έχω βάλει όρια μέχρι πού φτάνει η σημασία κάθε συμμετοχής για μένα.Αν είναι να μου γίνεται η συμμετοχή σε κάθε forum μονομανία,το καμπανάκι οφείλει να χτυπήσει,πως το λάθος είναι η ταύτιση,η εξάρτηση και όχι η κοινωνική αδικία.

Για την κοινωνική αδικία,υπάρχει η ζωή μου εκεί έξω,που συμμετοχικά και με δρόμους ενημέρωσης,ευαισθητοποίησ� �ς και ενεργής αλληλεπίδρασης θα μπορέσω αυτό που θεωρώ απαραίτητο σε αγώνες και δράσεις.

Για πέστε μου,έχετε συμμετάσχει ποτέ σε καμιά πορεία μέσα στο internet;Ή σε κανένα συγκρουσιακό δρώμενο;Don\'t think so.
Πέραν τούτου,η ζαχαρένια μου.Ναι,και μην σκιάζεστε,δεν την χαλώ.Άμα την χαλώ θέλω να ορίζω εγώ γιατί,όχι να μου το ορίζουν άλλοι.Πρέπει να αποφεύγω τα burn out syndromes στο ίντερνετ,έχω και ζωή και γκομενικά να κοιτάξω.:P

Επίσης,κάνω το σωστό δε σημαίνει το παρακάνω,γιατί μετά γίνομαι σαν κάτι δασκάλες που πέτρα σηκώνεις,κάτω με το δάχτυλο τεντωμένο σε περιμένουν,να σε βάλουν στον ίσιο δρόμο.Κάνε μας τη χάρη ρε μεγάλε,το σωστό του καθενός είναι τόσο υποκειμενικό,που να κωλοχτυπιέσαι όλα τα λεπτά των επόμενων ημερών σου στα εγκόσμια δεν θα πιάσεις παρά το δικό σου.

Έχετε βάλει όρια μερικοί στην σπατάλη σας;Δε νομίζω.Αντί για ιντερνετικό ράκος προτιμώ το εξής,αν δεν περνάω καλά,κανένας υψηλός σκοπός δε θα με φτιάξει.Οι υψηλοί σκοποί απαιτούν ισορροπίες,ώστε να κρατάς πάντα δυνάμεις για να βοηθάς.Do your part,respect your limits.Αμφίδρομη πορεία.

Α,και επειδή κάποιοι έχετε αγιοποιήσει και το forum,ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ.Δεν αγιοποιούμε τίποτε,ποτέ,για κανέναν.Έτσι,γιατί εξιδανικεύοντας πάντα τσουλήθρα περιμένει παρακάτω.:P

ρειν...συμφωνώ στα περισσότερα μαζί σου.
Θα σου πω το εξής: το ιντερνετ, δεν είναι η ζωή μας, το φόρουμ δεν είναι η ζωή μας.
Δεν καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος στην καθημερινότητα μας. Είναι όμως ένας χώρος, (και τώρα μιλάω για το φόρουμ), που πολλοί από μας έχουμε αγαπήσει, έχουμε μισήσει, έχουμε γελάσει, έχουμε κλάψει, έχουμε σπαταλήσει ώρες γιατί κάτι εισπράτουμε, (δεν πιστεύω πως κανείς το κάνει αγγαρία, ή τον αναγκάζουν).
Όταν λοιπόν δένεσαι με έναν χώρο, όταν έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους μέσα από αυτό, (και δεν μιλάω για νετ-επαφή, αλλα δια ζώσης), τότε δεν μπορείς παρά να δεθείς συναισθηματικά μαζί του και ξέρεις κάτι; Δεν το βλέπω καθόλου μεπτό αυτό.
Έχει τα καλά του και τα κακά του.
Εγώ προσωπικά το βλέπω σαν μια μεγάλη παρέα, όπου-δυστυχώς-δεν μπορεί να περιοριστεί στα μέλη που εγώ η ο καθένας επιλέγουμε να έχουμε στο τραπέζι μας.
Ενα μεγάλο τραπέζι που κάθεται όποιος θέλει, μας αρέσει, δεν μας αρέσει.
Από κει ξεκινούν οι κόντρες/καυγάδες.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ακόμα και αυτοί οι καβγάδες όλο και κάτι μας μαθαίνουν, κάτι μας δίνουν, κάτι μας μένει.
Από κει και πέρα ο καθένας επιλέγει αν του αρέσει και μένει, αν δεν του αρέσει φεύγει.

[krino]

Originally posted by Θεοφανία

Θα σου πω το εξής: το ιντερνετ, δεν είναι η ζωή μας, το φόρουμ δεν είναι η ζωή μας.
Δεν καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος στην καθημερινότητα μας.




Είναι όμως ένας χώρος, (και τώρα μιλάω για το φόρουμ), που πολλοί από μας έχουμε αγαπήσει, έχουμε μισήσει, έχουμε γελάσει, έχουμε κλάψει, έχουμε σπαταλήσει ώρες γιατί κάτι εισπράτουμε, (δεν πιστεύω πως κανείς το κάνει αγγαρία, ή τον αναγκάζουν).



εχει ενδιαφερον να διαπιστωσει οποιος μπορει την αντιφατικοτητα της πρωτης με τη δευτερη προταση.

Αν το φορουμ δεν ειναι η ζωη καποιου,
πως μπορει να εχει καποιος αγαπησει, μισησει, γελασει, κλαψει??
το συνολο σχεδον των δραστηριοτητων ενος ανθρωπου?




Εγώ προσωπικά το βλέπω σαν μια μεγάλη παρέα, όπου-δυστυχώς-δεν μπορεί να περιοριστεί στα μέλη που εγώ η ο καθένας επιλέγουμε να έχουμε στο τραπέζι μας.



το δυστυχως που μπαινει στη προταση ειναι το ολο προβλημα.
Γιατι αυτο ακριβως ειναι η φυση του ιντερνετ.
το ιντερνετ δεν φτιαχθηκε για να στηνονται μεγαλες παρεες, αλλα για να υπαρχει αδιακοπη ροη πληροφοριων.

Βεβαια στο μεταξυ, αρκετος κοσμος κανει και διαφορες αλλες χρησεις, καλο η κακο αυτο αραγε?
Ασχετο θα ελεγα και αδιαφορο.




Ενα μεγάλο τραπέζι που κάθεται όποιος θέλει, μας αρέσει, δεν μας αρέσει.



ακριβως αυτο ειναι το ιντερνετ και αυτη ειναι η αξια του και η δημοκρατια του.
Στο τραπεζι καθεσαι και ας εχεις και τρυπιο παντελονι που λεει ο λογος.




Από κει ξεκινούν οι κόντρες/καυγάδες.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ακόμα και αυτοί οι καβγάδες όλο και κάτι μας μαθαίνουν, κάτι μας δίνουν, κάτι μας μένει.
Από κει και πέρα ο καθένας επιλέγει αν του αρέσει και μένει, αν δεν του αρέσει φεύγει.



ποτε δεν ειπα οχι σε καυγαδες η κοντρες αρκει να εβγαινε ενα ζουμι απο αυτο.

Απο την αλλη ομως, ελεγα παντα οχι στο κατινισμο και τα παραγωγα αυτου.

Εχετε προβλημα αυτο ειναι σιγουρο και τσεκαρισμενο.
Εκεινο που δεν καταλαβαινετε οτι διαμορφωνεται τις εμπειριες σας, στου κασιδη το κεφαλι.
Οσο υπαρχει η \"πελατεια\" σας εχετε και ψωμι για το βουτυρο σας.


Εδω ομως υπαρχει και η αλλη πλευρα, την οποια και θα επισημανω.
Μπαινει ο Χ νεος χρηστης με ενα σοβαρο προβλημα.
Και ζηταει λυσεις.
Και φυσικα απαντα με καθε καλη η κακη διαθεση η Χ θεοφανια.
Ειναι σοβαρη κινηση για ενα ανθρωπο που αντιμετωπιζει μια δυσλειτουργια στην ζωη του, να προσπαθει να λυσει τετοιου μεγεθους προβλημα απο το ιντερνετ?

Ετσι η κριτικη δεν εστιαζετε μονο απο την μια πλευρα αλλα και απο την αλλη.
Οσο ασοβαρη ειναι μια κινηση να δωσεις απαντησεις σε καποιον που πασχει απο μια δυσλειτουργια στη ζωη του, αλλα τοσο ασοβαρος ειναι εκεινος που ψαχνει την λυση με τετοιο τροπο.




Μενει τωρα να ξαναρθει ο πετραν,
να μου πει αν κανω serious business στο ιντερνετ....
Γεια σου πετραν με τα ωραια σου.....

[Θεοφανία]

http://www.youtube.com/watch?v=RhKJDt-BOI0&feature=related

[krino]

Originally posted by Θεοφανία
Αυτό έκανα και γω αγαπητή ρεμ, αλλα με έπιασε κορόιδο κανά-δυο μέρες τώρα. Βλέπεις και η υπομονή καμιά φορά έχει όριο. Συμφωνώ 100% με αυτό που λες και δεν υπάρχει περίπτωση να του ξανά απαντήσω όσο και να χτυπιέται.

εεεε οχι και οσο και να χτυπιεμαι....
μην ειμεθα υπερβολικοι, ενα ποστ μου μονο φτανει....




ΥΓ......κοροιδο δεν εισαι μονο κανα δυο μερες, αλλα πολυ παραπανω. Αλλα αυτο δεν ειναι δικη μου υποθεση.

[Θεοφανία]

http://www.youtube.com/watch?v=RjwWbATuyw4&feature=related

[krino]

Originally posted by krino

Originally posted by Θεοφανία
Αυτό έκανα και γω αγαπητή ρεμ, αλλα με έπιασε κορόιδο κανά-δυο μέρες τώρα. Βλέπεις και η υπομονή καμιά φορά έχει όριο. Συμφωνώ 100% με αυτό που λες και δεν υπάρχει περίπτωση να του ξανά απαντήσω όσο και να χτυπιέται.

εεεε οχι και οσο και να χτυπιεμαι....
μην ειμεθα υπερβολικοι, ενα ποστ μου μονο φτανει....




ΥΓ......κοροιδο δεν εισαι μονο κανα δυο μερες, αλλα πολυ παραπανω. Αλλα αυτο δεν ειναι δικη μου υποθεση.

[DissolvedGirl]

Originally posted by krino

Originally posted by Θεοφανία
Θα σου πω το εξής: το ιντερνετ, δεν είναι η ζωή μας, το φόρουμ δεν είναι η ζωή μας.
Δεν καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος στην καθημερινότητα μας.

Είναι όμως ένας χώρος, (και τώρα μιλάω για το φόρουμ), που πολλοί από μας έχουμε αγαπήσει, έχουμε μισήσει, έχουμε γελάσει, έχουμε κλάψει, έχουμε σπαταλήσει ώρες γιατί κάτι εισπράτουμε, (δεν πιστεύω πως κανείς το κάνει αγγαρία, ή τον αναγκάζουν).


εχει ενδιαφερον να διαπιστωσει οποιος μπορει την αντιφατικοτητα της πρωτης με τη δευτερη προταση.

Αν το φορουμ δεν ειναι η ζωη καποιου,
πως μπορει να εχει καποιος αγαπησει, μισησει, γελασει, κλαψει??
το συνολο σχεδον των δραστηριοτητων ενος ανθρωπου?

Κλασσικά στέκομαι σε ο,τι μου χτυπάει περισσότερο ως αντιφατικό.

Πάω τακτικά κινηματογράφο και θέατρο. Τα λατρεύω και τα 2 ως μορφές ψυχαγωγίας αλλα κάποια από τα έργα που έχω δει να παίζονται κατά καιρούς τα έχω μέχρι και μισήσει από ψυχής. Κλαίω πολλές φορες, γελάω ακόμα περισσότερες, περνάω καλά και -ακόμα και σε παραστάσεις που δεν μου άρεσαν- δε θεωρώ την ώρα που πέρασε σπαταλη. Ούτε το θέατρο ούτε ο κινηματογραφος όμως είναι η ζωή μου, και επ\' ουδενί δεν καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας μου.

Όταν οδηγάς και ακούς μουσική ή ειδήσεις ή απλά παρατηρείς τους άλλους οδηγούς, δεν τσαντιζεσαι με όσους σε κόβουν οδηγώντας επικίνδυνα, γελάς με τα αστεία στο ραδιόφωνο, ξεδίνεις τραγουδώντας δυνατά όταν ακούς ένα τραγούδι που σου αρέσει, στενοχωριέσαι αν μάθεις κάποια δυσάρεστη είδηση, ακόμα και χαίρεσαι το να οδηγάς γρήγορα; Αυτό σημαίνει ότι η οδήγηση είναι η ζωή σού; Όταν πας ένα ταξίδι σε μια ξένη χωρα, δεν περνάς καλά, γελάς, τρως, κοιμάσαι, στενοχωριέσαι, τσαντιζεσαι με τα όσα συμβαίνουν εκεί, και μετά γυρνάς στον τόπο σου και βιώνεις τα ίδια συναισθήματα; Είναι κομμάτι της ζωής σου κατ\'επιλογήν σου... καμια αντίφαση δεν βρίσκω προσωπικά

[krino]

Originally posted by DissolvedGirl

Originally posted by krino

Originally posted by Θεοφανία
Θα σου πω το εξής: το ιντερνετ, δεν είναι η ζωή μας, το φόρουμ δεν είναι η ζωή μας.
Δεν καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος στην καθημερινότητα μας.

Είναι όμως ένας χώρος, (και τώρα μιλάω για το φόρουμ), που πολλοί από μας έχουμε αγαπήσει, έχουμε μισήσει, έχουμε γελάσει, έχουμε κλάψει, έχουμε σπαταλήσει ώρες γιατί κάτι εισπράτουμε, (δεν πιστεύω πως κανείς το κάνει αγγαρία, ή τον αναγκάζουν).


εχει ενδιαφερον να διαπιστωσει οποιος μπορει την αντιφατικοτητα της πρωτης με τη δευτερη προταση.

Αν το φορουμ δεν ειναι η ζωη καποιου,
πως μπορει να εχει καποιος αγαπησει, μισησει, γελασει, κλαψει??
το συνολο σχεδον των δραστηριοτητων ενος ανθρωπου?

Κλασσικά στέκομαι σε ο,τι μου χτυπάει περισσότερο ως αντιφατικό.

Πάω τακτικά κινηματογράφο και θέατρο. Τα λατρεύω και τα 2 ως μορφές ψυχαγωγίας αλλα κάποια από τα έργα που έχω δει να παίζονται κατά καιρούς τα έχω μέχρι και μισήσει από ψυχής. Κλαίω πολλές φορες, γελάω ακόμα περισσότερες, περνάω καλά και -ακόμα και σε παραστάσεις που δεν μου άρεσαν- δε θεωρώ την ώρα που πέρασε σπαταλη. Ούτε το θέατρο ούτε ο κινηματογραφος όμως είναι η ζωή μου, και επ\' ουδενί δεν καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας μου.

Όταν οδηγάς και ακούς μουσική ή ειδήσεις ή απλά παρατηρείς τους άλλους οδηγούς, δεν τσαντιζεσαι με όσους σε κόβουν οδηγώντας επικίνδυνα, γελάς με τα αστεία στο ραδιόφωνο, ξεδίνεις τραγουδώντας δυνατά όταν ακούς ένα τραγούδι που σου αρέσει, στενοχωριέσαι αν μάθεις κάποια δυσάρεστη είδηση, ακόμα και χαίρεσαι το να οδηγάς γρήγορα; Αυτό σημαίνει ότι η οδήγηση είναι η ζωή σού; Όταν πας ένα ταξίδι σε μια ξένη χωρα, δεν περνάς καλά, γελάς, τρως, κοιμάσαι, στενοχωριέσαι, τσαντιζεσαι με τα όσα συμβαίνουν εκεί, και μετά γυρνάς στον τόπο σου και βιώνεις τα ίδια συναισθήματα; Είναι κομμάτι της ζωής σου κατ\'επιλογήν σου... καμια αντίφαση δεν βρίσκω προσωπικά

φαντασου ολα αυτα τα ωραια που περιγραφεις,
να τα νιωθεις στον χωρο της εικονικης πραγματικοτητας.....
Εκει ακριβως χρειαζεται προσοχη, γιατι αν δεν το παρεις χαμπαρι τοτε εχεις χασει το παιχνιδι.


Ξερεις, οταν πρωτοηρθε το ιντερνετ στην ελλαδα (αν θυμαμαι καλα κοντα στα τελη της δεκαετιας του \'90) τις πρωτες μερες δεν ειχα κλεισει το πισι για μερες.....
Στην συνεχεια και για μηνες εκλεινα ελαχιστα το ματι για υπνο.
Αργοτερα και για 2-3 χρονια περνουσα αρκετες ωρες.
Η υποθεση αρχισε να με ρουφαει επικιμδυνα.
Βεβαια ολα αυτα που γραφω ειναι μια εξτρεμ περιπτωση.
Καπου εκει γυρω συνηλθα.
Εκτοτε οταν μπαινω στο πισι μου, γνωριζω καλα τι κανω και για πιο λογο.
Ολες αυτες οι συναισθηματικες καταστασεις που περιγραφεις,
οταν περνουν μεσω καλωδιων, ειναι σαφες οτι εχεις χασει τον μπουσουλα, το που θα καταληξεις και ποσο θα ξεφυγει η ζωη σου, ειναι κατι που διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο.

Ομως ολα αυτα που λες,
για σινεμα, αυτοκινητα κλπ κλπ.....
δεν εχουν καμια σχεση με την εικονικη πραγματικοτητα.
Σορρυ για αυτο.

Φανταζομαι οτι δεν σε επεισα,
ευχομαι βεβαιως σε ολους να μπορουν να χειριζονται το ιντερνετ σαν ενα μεσο οπως ειναι: μια μεγαλη τραπεζα πληροφοριων με συνεχόμενη ροη, οτι αλλο σε παραπεμπτει αλλου.

[keep_walking]

Εγω δεν ανησυχω οτι περναω πολλες ωρες στο ιντερνετ μιας και η μερα μου κατα περιεργο τροπο διαθετει 30 ωρες αντι για 24...time paradox.

[DissolvedGirl]

Μα το internet είναι άλλη μια δραστηριότητα -η μάλλον καλύτερα, πλατφόρμα δραστηριοτήτων- όπως και η θεατρική σκηνή. Poses φορες δεν έχω γελάσει με φωτογραφίες από Lolcatz, δεν έχω τσαντιστεί από το μήνυμα κάποιου στο skype, δεν έχω τραγουδήσει με συνοδεία ένα βιντεάκι στο youtube, δεν έχω κλάψει διαβάζοντας για καταστροφές μέσω ειδησεογραφικού site. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το internet είναι η ζωή μου, όπως και το οποιοδήποτε άλλο μέσο μου προκαλεί έκφραση συναισθημάτων. Έχω ξεκαρδιστεί στα γέλια, στενοχωρηθεί μέχρι δακρύων, θυμώσει άπειρες φορες εξίσου από εφημερίδες, στο τηλέφωνο, βλέποντας ένα DVD, σε μια παρέα η διαβάζοντας ένα βιβλίο (και δεν μιλάω για απλά να αισθάνομαι άβολα, τσαντίλα του στυλ πέταξα το βιβλίο στην άλλη άκρη του δωματίου, τόσο έντονο συναίσθημα μου δημιούργησε). Δεν αμφιβάλλω ότι pan μέτρον άριστον και ότι, από όσα ανέφερα, το internet είναι ένα εξαιρετικά εθιστικό μέσο, αλλα όσον αφορά τα λεγόμενα που έκανα quote, δεν βρήκα αντίφαση.

[PETRAN]

Originally posted by keep_walking
Εγω δεν ανησυχω οτι περναω πολλες ωρες στο ιντερνετ μιας και η μερα μου κατα περιεργο τροπο διαθετει 30 ωρες αντι για 24...time paradox.

Χμμ μήπως είσαι mentalist?

[keep_walking]

menta-l ist
menta-l ill a pause λολ

[Remedy]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by keep_walking
Εγω δεν ανησυχω οτι περναω πολλες ωρες στο ιντερνετ μιας και η μερα μου κατα περιεργο τροπο διαθετει 30 ωρες αντι για 24...time paradox.

Χμμ μήπως είσαι mentalist?

ο μογλης παντως δεν ειναι, την δωσαμε την θεση....

[krino]

Originally posted by DissolvedGirl
Μα το internet είναι άλλη μια δραστηριότητα -η μάλλον καλύτερα, πλατφόρμα δραστηριοτήτων- όπως και η θεατρική σκηνή. Poses φορες δεν έχω γελάσει με φωτογραφίες από Lolcatz, δεν έχω τσαντιστεί από το μήνυμα κάποιου στο skype, δεν έχω τραγουδήσει με συνοδεία ένα βιντεάκι στο youtube, δεν έχω κλάψει διαβάζοντας για καταστροφές μέσω ειδησεογραφικού site. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το internet είναι η ζωή μου, όπως και το οποιοδήποτε άλλο μέσο μου προκαλεί έκφραση συναισθημάτων. Έχω ξεκαρδιστεί στα γέλια, στενοχωρηθεί μέχρι δακρύων, θυμώσει άπειρες φορες εξίσου από εφημερίδες, στο τηλέφωνο, βλέποντας ένα DVD, σε μια παρέα η διαβάζοντας ένα βιβλίο (και δεν μιλάω για απλά να αισθάνομαι άβολα, τσαντίλα του στυλ πέταξα το βιβλίο στην άλλη άκρη του δωματίου, τόσο έντονο συναίσθημα μου δημιούργησε). Δεν αμφιβάλλω ότι pan μέτρον άριστον και ότι, από όσα ανέφερα, το internet είναι ένα εξαιρετικά εθιστικό μέσο, αλλα όσον αφορά τα λεγόμενα που έκανα quote, δεν βρήκα αντίφαση.

αρκετα απο αυτα που λες τα εχω κανει και εγω καποια στιγμη.
Μεχρι να διαπιστωσω οτι ηταν λαθος.
Πχ λες οτι τσαντιστηκες καποτε απο το skype, εγω αντιστοιχα ειχα πλακωθει στο μσν.... (πλεον δεν εχω μσν για αυτο το λογο)
Μα πως ηταν δυνατον να πλακωθω μεσα απο μηδεν και ενα?
Και ομως οταν αφησεις το μυαλο να σε παει, αυτο μπορει να σε παει ακομα σε λαθος μονοπατια....

Τωρα πιο συγκεκριμενα.
Ας υποθεσουμε οτι εχεις ενα φιλο η γνωστο σου,
και σου λεει οτι πασχω πχ απο καταθλιψη.
Τι θα του προτεινες,
πηγαινε σε ενα ειδικο η γραψου στο φορουμ που ειμαι και εγω?
Τι σκεφτεσαι για ενα συμφορουμο οπου ειχε βρει το δικο του καταφυγιο σκεψεων αλλα τελικα καποιες κινησεις εδω μεσα τον αναγκασαν να φυγει κακην κακως?
Και αν δεν σου κανουν τα δικα μου λογια, τα δικα του εμενα εγραψαν οσο ποτε,
\"Θέλω να θεραπευτώ από άνθρωπο και όχι από μηχανή. Αρκετά υπέφερα εδώ μέσα.\"
Αν αυτα τα λογια δεν καταφεραν να σε πεισουν για οσα γραφω, εμενα οχι μονο με εχουν πεισει, αλλα μου εχουν δωσει ενα ακομα πατημα για να επιβεβαιωθω περισσοτερο παρα ποτε.

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Eδω εκανες σχεση μεσα απο το ιντερνετ και λες αυτα τα παραμυθια;
Μας προσφερες απλοχερα το γελιο και σημερα αλλα αρκετα. Συνεχιζεις αυριο το παπατζηλικι :P