ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...

[Loui]

Καλημέρα και καλώς σας βρήκα. Καλή χρονιά σε όλους.
Βρίσκομαι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου αν και φαινομενικά δεν θα έπρεπε να είναι αφού όλα βαίνουν καλώς. Έχω τη δουλεία μου, τον άνθρωπο μου με τον οποίο είμαστε 1,5 χρόνο μαζί και την οικονομική μου ανεξαρτησία αν και είμαι 23 χρονών.Δεν ζω στον τόπο καταγωγής μου με την οικογένεια μου αλλά στην Αθήνα. Ήρθα εδω λόγω σπουδών και όταν πήρα το πτυχίο μου αποφάσισα να μείνω εδώ. Στα 16 μου έχασα τον πατέρα μου και μπορώ να πω πως ήταν οτι σημαντικότερο μου είχε συμβεί μέχρι τότε. Ερχόμενη στην Αθήνα πέρασα το πρώτο μου καταθληπτικό επεισόδιο. Είχε διάρκεια 2 χρόνια. Βλέποντας την κατάσταση εξ αποστάσεως τώρα,δεν ήμουν ευτυχισμένη με τη ζωή μου τότε. Χώρισα τον τότε σύντροφο μου με τον οποίο δεν είχα μια καλή σχέση και μετά από ένα χρονικό διάστημα βρήκα και πάλι τον εαυτό μου. Για πρώτη φορά στην ζωή μου είχα νιώσει ανεξάρτητη, ελεύθερη και πως εγω ελέγχω τη ζωή μου. Στη συνέχεια γνώρισα τον νυν σύντροφο μου. Είχα ενδιασμούς και δεν ήθελα να μπω σε μια σχέση. ίσως φοβόμουνα. Ήμουν πολύ κλειστή και είχα σηκώσει τειχη γυρω από μένα. Έτσι ένιωθα καλά και ασφαλής. Ο νυν σύντροφος μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, αισιόδοξος, με όνειρα και τεράστια υπομονή. Στους πρώτους μήνες της σχέσης περνούσα πολύ καλα και ήμουν ανέμελη. Όταν αφέθηκα στη σχέση και άρχισα να τον ερωτεύομαι άρχισαν και τα προβλήματα. Άρχισα να νιώθω ανασφάλειες και η τότε ανωριμότητα του συντρόφου μου με έφερνε στα άκρα. Ζήλευα την πρώην του με την οποία ήθελε να κρατήσει επαφές και η οποία επικοινωνούσε. Μετά από λίγους μήνες βρήκα στον υπολογιστή μου πορνογραφικό υλικό το οποίο είχε κατεβάσει. Επίσης είχα ανακαλύψει πως κρατούσε κρυφή επικοινωνία με μια κοπέλα από τα εφηβικά του χρόνια την οποία ήθελε παλιά. Μου έδωσε εξηγήσεις αλλά μέσα μου πονούσα φρικτά. Κατηγόρησα πολύ τον εαυτό μου για όλα αυτά. Για τις ανασφάλειες μου. Φαινομενικά συνέχιζα την ζωη μου αλλά μέσα μου υπήρχε πόνος. Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα σοβαρά να τον αφήσω γιατί τον λάτρευα. Το καλοκαίρι έγιναν διάφορα σκηνικά, άγριοι καβγάδες. Η μάνα του ξαφνικά άρχισε να μην με θέλει, έβαζε λόγια, άρχισα να ακούω λόγια και κατηγορίες από συγγενείς. Να πω επίσης πως και η σχέση μου με την μάνα μου είναι ακραία γιατι ενώ αγαπιόμαστε, με φέρνει συχνά στα άκρα. Όλα άλλαξαν μέσα μου μια μέρα που θέλω να την ξεχάσω....Μετά από ένα άγριο καυγά με την μάνα μου και επίθεση εκ μέρους της έκανα μπαμ. Μου βγήκαν όλα τα απωθημένα, ήθελα να κάνω κακό στον εαυτό μου, κατηγόρησα τον φίλο μου που δεν με υποστήριξε και όταν όλα ηρέμησαν, μέσα μου δεν ήταν τίποτα το ίδιο. Από τον Σεπτέμβριο που έγινε αυτό τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το πως νιώθω. Τισ πρώτες μέρες εκλαιγα 24 ωρες. Μετά ήρθαν οι κρίσεις πανικού. Απο τότε νιώθω πως θέλω να χωρίσω τον συντροφο μου ενώ τον αγαπάω. Δεν μπορώ να ανοιχτώ, νιώθω φοβισμένη και έχω αφήσει πίσω τίς υποχρεώσεις μου. Μερικές φόρές δεν μπορώ να πλησιάσω τον σύντροφο μου. Νιωθω πωσ δεν θέλω. Φοβάμαι μήπως έχει τελειώσει η σχέση μου και απλά δεν θέλω να το παραδεχτώ. Πριν γίνουν όλα αυτά κάναμε σχέδια αρραβώνα και ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Να σημειώσω πως μένουμε μαζί. Τώρα΄κάποιες φορές νιώθω πως θέλω να μείνω τελείως μόνη μου, να μην με ενοχλεί κανείς και απλά να ξαπλώνω στο κρεββάτι μου. Εδώ και 2 μήνες πάω σε ψυχολόγο. Νιώθω πως με βοηθάει κάπως αλλά νιώθω πως έχω να λύσω πολλά θέματα με τον εαυτό μου. Δεν θέλω να πληγώσω κανέναν μόνο και μόνο για να νιώσω εγώ λίγο καλά. Συγγνώμη αν σας κούρασα. Θα θελα να μου πείτε τη γνώμη σας γιατί μερικές φορές δεν ξέρω τι μου γίνεται.

[RainAndWind]

Γεια σου και καλή χρονιά και σε σένα.
Εάν ο σύντροφός σου καλύπτει τις ανάγκες σου,για ποιο λόγο να θέλεις να τον χωρίσεις;
Eάν εσύ καλύπτεις τις δικές του ανάγκες,για ποιο λόγο να μένει προσκολλημένος στον παλιό του έρωτα;
Iσχυρίζεσαι πως με την πεθερά σου αγαπιόσαστε.Αλλά εγώ δε βλέπω πως δεν υπάρχει αγάπη.Γιατί αρνιέσαι πως δεν την αγαπάς;

[Loui]

Συγγνώμη αλλά μάλλον δεν ήμουν ξεκάθαρη. Δεν τσακώθηκα ποτέ με την μητέρα του, απλά του είπε πως δεν με θεωρεί καλή επιλογή γιάυτόν και πως δεν θα τον στηρίξει. Τον λόγο που θέλω να χωρίσω δεν τον ξέρω, απλά νιώθω πόνο και νομίζω πως θα φύγει μόνο αν χωρίσω. Επίσης, δεν προσκολλήθηκε σε εκείνη την κοπέλα, απλά ξαναβρέθηκαν μέσω ίντερνετ μετά από τόσα χρόνια και κράτησαν μια επαφή για 4 μήνες. Το θέμα είναι πως δεν μου είχε πει για αυτή την επικοινωνία.

[Θεοφανία]

Μήπως η εσωτερική έκρηξη που λες πως έγινε το Σεπτέμβρη σε έχει τσακίσει και δεν εχεις τη δύναμη να αποχωριστείς κομμάτια που ορίζουν τη σταθερά σου?
Μήπως νιώθεις πως αν χωρίσεις θα μείνεις μετέωρη και δεν θα μπορείς να ανταπεξέλθεις?
Ξέρεις γιατί στο λέω? Φάινεται πως το γεγονός πως σου έκρυψε πράγματα σε πλήγωσε πολύ περισσότερο απ όσο θες να πιστέψεις και σε συνδυασμό με τη θλίψη που μάζευες για την απώλεια του πατέρα σου έκαναν το μεγάλο μπαμ μέσα σου.

[Loui]

Με είχει τσακίσει το γεγονός της απόκρυψης της επαφής. Δεν το περίμενα με τίποτα από τον σύντροφο μου. Θα ήθελα να μην είχαν συμβεί όλα αυτά ή τουλάχιστον να μπορούσα να το αντιμετωπίσω διαφορετικά. Να μην το πάρω τόσο κατάκαρδα. Αυτή είμαι όμως και μερικές φορές με μισώ που δεν μπορώ να συγχωρώ. Θα θελά να τα ξεχάσω όλα και να έχω τη δύναμη να το πάρω από εκεί που το άφησα.:(

[melissa]

Εγώ αυτό που βλέπω από τα λεγόμενά σου είναι πως κάθε φορά που κάνεις σχέση χάνεσαι μέσα σ\'αυτήν.

Originally posted by Loui
βρήκα και πάλι τον εαυτό μου. Για πρώτη φορά στην ζωή μου είχα νιώσει ανεξάρτητη, ελεύθερη και πως εγω ελέγχω τη ζωή μου.

Λες πως βρήκες τον εαυτό σου μόλις βγήκες από την πρώτη σου σχέση. Όταν έμεινες μόνη σου ένιωσες ότι ελέγχεις τη ζωή σου. Μετά βρέθηκες σε μια νέα σχέση.

Originally posted by Loui
Όταν αφέθηκα στη σχέση και άρχισα να τον ερωτεύομαι άρχισαν και τα προβλήματα. Άρχισα να νιώθω ανασφάλειες

Και ξανάρχισες να μην είσαι καλά. Μου δίνεις την εικόνα πως για σένα έρωτας είναι αυτό: ανασφάλεια. Αλλιώς, γιατί να μένεις σε μια σχέση που δε σε γεμίζει και το μόνο που κάνει είναι να σε έχει στην τσίτα με όλη αυτή την επικοινωνία με τις πρώην του; Ξέρεις, ο άλλος μπορεί να μη μας φέρεται καλά, αλλά την ευθύνη για το ότι αυτό γίνεται κατ\'εξακολούθηση την έχουμε εμείς που δε φεύγουμε, ή δεν θέτουμε τα όριά μας.

Όταν είσαι μόνη σου αποκτάς τον έλεγχο στη ζωή σου, αλλά μέσα σε μια σχέση δεν μπορείς να τον έχεις. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μόνο εσύ το ξέρεις και θα το βρεις με τη βοήθεια του ψυχολόγου σου. Εμείς μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.

Νομίζω πως το θέμα δεν είναι να κοιτάς το δέντρο δλδ τί στραβό έκανε ο σύντροφός σου στη σχέση, αλλά το δάσος που είναι ποιά βαθύτερα αίτια υπαγορεύουν τη συμπεριφορά σου σε μια σχέση.

[RainAndWind]

Συμφωνώ με τη melissa.
Ξαναμελέτησα όσα έγραψες και περίπου στα ίδια συμπεράσματα κατέληξα.Φοβάσαι,αλλά τις αιτίες του φόβου πρέπει να τις αναζητήσεις εσύ.
Επίσης,οι \"φυγές\" του συντρόφου σου δείχνουν και τη δική του έλλειψη ικανοποίησης από τη σχέση,αλλά η δική σου απειλή από αυτές έγκειται στη δική σου ανασφάλεια.Αν δεν έχω αυτοπεποίθηση τότε αισθάνομαι να απειλούμαι,στην αντίθετη περίπτωση όχι.

Φοβούμενη να αγγίξεις τα βαθύτερα αίτια,νιώθεις την ανάγκη να συγχωρέσεις,αλλά η συγχώρεση δική σου και δική του,αν δεν περάσει μέσα από επώδυνη αυτογνωσία,δε θα είναι παρά ενεσούλα,μία κάλυψη προσωρινή όσων σε βασανίζουν και βασανίζουν και τη σχέση σου με τον άνθρωπο αυτό.:)