Αισθανομαι ωραια....

[RainAndWind]

Γιώτα,μη φοβάσαι!Έχεις τη δύναμη να το κάνεις,να κυνηγήσεις την ευτυχία σου.Κάντο.Και να θυμάσαι,δεν είναι το σημαντικό παρά ο αγώνας,η διαδρομή απ\'όσα πέρασες σου έχει δώσει περισσότερα από όσα ένιωσες ότι σου αφαιρούσε.Μαθαίνεις τρόπους να σε φροντίζεις καλύτερα.:)

[giwta2]

Ευχαριστώ παιδιά μακάρι να κρατήσει μακάρι να αισθανθώ οτι ξαναζώ και δεν είμαι μόνο ο καδος απορριμάτων.Πολλά δεν θέλω απλά πράγματα να με αγαπήσω για να με αγαπήσουν.

[krino]

Originally posted by weird


εδώ είμαστε εμείς να σε στηρίξουμε όταν το χρειαστείς...

εχει και σκαμνακια εδω μεσα?

:P

[giwta2]

Απο σένα δεν θα περίμενα και κάτι καλύτερο να πείς.Κρίνο Χρειάζονται και τα σκαμνάκια να ξεκουράζεσαι ,το θέμα είναι όταν εχεις την ανάγκη να τα βρείς,γιατί με το μυαλό που κουβαλάς και την κακία ,ούτε πεζούλι δεν θα βρείς να ξαποστάσεις.

[krino]

καμια κακια, λαθος καταλαβες.
Δεν ειμαι κατα στο να βρισκεις σκαμνακια.
Εγω ρωτησα αν εχει σκαμνακια εδω μεσα.

Το μυαλο που κουβαλαω, το μονο θελει ειναι να κινειται και οχι να ξεκουραζεται.
Αλλα νομιζω οτι δεν συζηταγαμε για το μυαλο μου.

[Arsi]

Originally posted by giwta2
Μπράβο Κιπ να είσαι κάθε μέρα και πιο καλά και όλοι μας παιδιά.Είμαι 10 μέρες χωρίς αντικαταθλιπτικό και το καλύτερο για μένα κοιμήθηκα δεύτερη βραδιά με βαλεριάνα μόνο μετά απο χρόνια χρήση στιλνοξ και αγχωλιτικών.Επίσης σήμερα ζυγίστηκα και εχασα 2 κιλά.Βρήκα την δύναμη να κάνω και δίαιτα.Θέλω να ελπίζω ότι θα κρατήσει,να μην ξαναμπω στο τουνελ το σκοτεινό.Παρακαλάω τον Θεό οι συνθήκες να μην με αναγκάσουν να καταφύγω στα φάρμακα.Το βράδυ είπα θα κοιμηθείς τελείωσε.Πέταξα το λαντόζ να μην υπάρχει στο σπίτι δεν ξέρω αισθάνομαι ενα μικρό φόβο μήπως είναι παροδικό,αλλά με βρίζω και προσπαθώ να το διώχνω απο το μυαλό μου.Σκέφτομαι ότι μου το χρωστούσε η ζωή πια.Το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους σας είναι λίγο.Πιστεύω ότι αν δεν έμπαινα τυχαία στο φόρουμ δεν θα τα είχα καταφέρει.παιδιά θέλω να συνεχίσω ετσι αισθάνομαι ότι έχω μια αγκαλιά απο φίλους που θα με καταλάβουν ανα πάσα στιγμή.

Γιώτα μου τι ωραία νέα!
Καλή συνέχεια κ εύχομαι όλα να σου πάνε όπως τα ονειρεύεσαι!

Κάνεις ψυχοθεραπεία ή σταμάτησες τα πάντα?

Πάντως κι εγώ όταν τα έκοψα στη αρχή είχα τον φόβο που λες κι εσύ,μάλιστα θυμάμαι πως είχα αφήσει στην άκρη 2-3 χάπια για ώρα ανάγκης.Με τον καιρό ο φόβος έφυγε εντελώς κ τελικά πιστεύω κ ελπίζω πως ποτέ δε θα ξαναδώ το κουτάκι τους....
Πάνε 4-5 χρόνια(ούτε που θυμάμαι η αλήθεια)

Σου εύχομαι τα καλύτερα:)