πως θα αντέξω 3:50 λεπτά πτήσεις?? :((
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 20
  1. #1

    πως θα αντέξω 3:50 λεπτά πτήσεις?? :((

    Καλησπέρα σε όλους. Ήθελα να σας πω το νέο εμπόδιο που μο προέκυψε κ αν έχετε να μου πείτε κάτι για να πάρω κουράγιο κ αν το έχει κάνει κάποιος να μου πει την εμπειρία του...

    Το πρόβλημα μου είναι οτι πρέπει να κάνω ενα ταξίδι στην Μαδρίτη για Τέσσερις μέρες περίπου.... Αυτό όπως γράφω και στον τίλο συνεπάγεται με 3:50 λεπτά πτήση. Πώς θα αντέξω εκεί πάνω κλεισμένος (μόνο με την σκέψη τρέμουν τα χέρια μου). Ο λόγος είναι οτι μου ζήτησε η αδερφή μου να την συνοδέψω μέχρι εκεί, θα πάει ενα χρόνο για μεταπτυχιακό και θέλει να πάμε μαζί πρώτη φορά.
    Θέλω και εγω πολύ να πάω αλλά δεν ξέρω αν αντέξω όλη αυτή την πίεσε που νιώθω οταν φεύγω μακριά απ την πόλη μου (ενώ μου αρέσει πάρα πολύ να φεύγω αλλά μπορώ να το κάνω για 2 βράδια το πολύ κ μόνο με το αυτοκίνητό μου κ οχι με άλλο μέσο) κ πόσο μάλλον κλεισμένος για ώρες στο αεροπλάνο, κ στον γυρισμό θα είμαι μόνος μου.
    Εχω κάνει τέτοια πτήση (για Λονδίνο) αλλά πριν μου εμφανιστούν τα συμπτώματα της διαταραχής φυσικά. Επίσης πριν απο μια βδομάδα άντεξα μία πτήση για Αθήνα (καθώς είμαι απο επαρχεία) είχαμε την ετήσια συνάντηση με την εταιρία που εργάζομαι, αλλά ηταν 35 λεπτά κ το βράδυ άλλα τόσα για επιστροφή.
    Αν κ η περίπτωση μου κρίνεται ελαφριάς μορφής, ο γιατρός μου δεν μου έχει δόση κανένα αγχολυτικό η κάτι παρόμοιο παρόλα αυτά δεν νιώθω και πολύ καλά οταν το σκέφτομαι ούτε είναι σίγουρο αν θα το κάνω τελικά. Η αδερφή μου ξέρει το πρόβλημά μου γιαυτό δεν θέλει να με πιέσει, ξέρω όμως απο μέσα της παρακαλάει να πάω μαζί της...........

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    1,871
    Γεια σου.

    Τι πιστεύεις είναι αυτό που φοβάσαι ότι θα μπορούσε να συμβεί κατά την διάρκεια της πτήσης?

  3. #3
    Το πρόβλημα μου είναι οτι πρέπει να κάνω ενα ταξίδι στην Μαδρίτη για Τέσσερις μέρες περίπου.... Αυτό όπως γράφω και στον τίλο συνεπάγεται με 3:50 λεπτά πτήση. Πώς θα αντέξω εκεί πάνω κλεισμένος (μόνο με την σκέψη τρέμουν τα χέρια μου).
    Την ώρα της πτήσης διάβαζε ένα βιβλίο ή άκου μουσική και άσε την σκέψη σου να ταξιδέψει αλλού! Δεν λεω ότι είναι εύκολο αλλά με λίγη προσπάθεια θα τα καταφέρεις μια χαρά vegga:-)

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Location
    Αθήνα
    Posts
    850
    Ισως αν ειχες ενα π.χ ipod ή psp να σε βοηθούσε να στρεψεις αλλου τη προσοχη σου και να περάσει ευκολοτερα η ωρα?

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    ξενυχτησε 2-3 βραδια σερι για να νυσταζεισ πριν μπεισ στο αεροπλανο ωστε και ανυσηχια να σε πιασει να ειναι η νυστα μεγαλυτερη

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    πιεσ 3-4 ουισκακια οι μπυρεσ να χαλαρωσεισ σε συνδυασμο με τη νυστα θα κοιμηθεισ σιγουρα

  7. #7
    Σ ας ευχαριστώ παιδιά για την ανταπόκριση...

    Ακριβός αυτό boltseed. Ξέρω οτι το ποιο πιθανό είναι να μην συμβεί τίποτα αλλά κ όλο αυτό το σφίξιμο που θα έχω με τρομάζει..
    Είναι σίγουρο οτι θα πάρω μαζί μου τα πάντα (περιοδικά, εφημερίδες, psp, ipod) μην δεν μ αφήσουν να τα πάρω σαν χειραποσκευή φοβάμαι...
    Νομίζω pad οτι η λύση σου είναι η καλύτερη. Να πέσω Ξερός για ύπνο κ να ξυπνήσω εκεί.... Το καλλίτερο.
    Φίλε μου arsus σε θαυμάζω, οτι θα πάρω xanax μαζί μου είναι το μόνο σίγουρο. Ακριβός μόνο στην σκέψη οτι θα τα έχω πάνω μου θα ηρεμώ νομίζω κάπως. Θα ζητήσω απ τον γιατρό μου να μου γράψει ενα. Του είχα πει κ άλλη φορά άλλα μου απάντησε \'\'αν θες σου δίνω αλλά σαν γιατρο σου λέω οτι δεν τα χριάζεσαι\'\' και εγώ δεν επέμεινα. Τώρα όμως Θα μου τα δώσει αν του πω, αλλιώς δεν πάω πουθενά...

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    1,871
    Originally posted by vegga
    Σ ας ευχαριστώ παιδιά για την ανταπόκριση...

    Ακριβός αυτό boltseed. Ξέρω οτι το ποιο πιθανό είναι να μην συμβεί τίποτα αλλά κ όλο αυτό το σφίξιμο που θα έχω με τρομάζει..
    Αχά,

    άρα επομένως έχεις κάτι που σε απασχολεί, το σφίξιμο και το άγχος.

    .

    Το σφίξιμο και το άγχος σου εκείνη την στιγμή από τι πιστεύεις ότι προκαλούνται?
    Ας πούμε άμα μπεις σε λεωφορείο ή πλοίο σε πιάνει το ίδιο?

  9. #9
    Ακριβός!!! Εχω να μπω 3χρόνια σε λεωφορείο, απο τότε που το έπαθα. Μπήκα μόνο 2 φορές αναγκαστικά για μια απόσταση 40 λεπτών. Ούτε σε πλοίο νιώθω καλά να μπω. Αν και μπήκα και σε ferri για να πάω στο νησί που έχουμε απέναντι και αυτή η διαδρομή είναι μικρή, 45 λεπτά περίπου.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    1,871
    Χμμμ... μαλιστα...

    δηλαδη μπορεις να αντεξεις 40 λεπτα επομενως μεσα σε ενα μεσο μαζικης μεταφορας. Αν λοιπον φανταστεις οτι μπαινεις για 40 λεπτα πχ στο λεωφορειο και μετα κατεβαινεις για λιγα λεπτακια για να μπεις σε αλλο λεωφορειο (40 λεπτα και αυτο) , τοτε λογικα θα αντεξεις, ετσι δεν ειναι?
    Εννοω η προυποθεση σου ειναι θεμα χρονου , και εφοσων δεν παραβαινεις το προσωρινο σου οριο των 40 λεπτων τοτε θα εισαι οκ με αυτο,ετσι δεν ειναι?

    Θα ηθελα να μου πεις τις σκεψεις σου πανω σε αυτο.

  11. #11
    Σωστή η παρατήρησή σου... Δεν νομίζω να ένιωθα πολύ καλύτερα γιατί πάλι θα είχα την σκέψη οτι εξαρτώμαι απο κάποιο άλλο μέσο για να γυρίσω κ οτι θα πρέπει να μπω σε διαδικασία ανέβα κατέβα.... Θέλω να έχω το μέσων μου να ξέρω οτι 24 ώρες το 24ωρο θα μπορώ να φύγω... Εκτός οτι με πιάνει όταν μου περιορίζεις τον χώρο κ τις κινήσεις έχω και στο μυαλό μου οτι δεν είμαι στην περιοχή μου και τη θα κάνω αν με πιάσει αυτός ο διάολος και τέτοιες βλακείες που η μία σκέψη φέρνει την άλλη... Λες και στην πόλη μου υπάρχει κάτι το μαγικό που θα με σώσει.... Τι να πω δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά φαντάζομαι το καταλαβαίνεις/νετε... .

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by vegga
    Σωστή η παρατήρησή σου... Δεν νομίζω να ένιωθα πολύ καλύτερα γιατί πάλι θα είχα την σκέψη οτι εξαρτώμαι απο κάποιο άλλο μέσο για να γυρίσω κ οτι θα πρέπει να μπω σε διαδικασία ανέβα κατέβα.... Θέλω να έχω το μέσων μου να ξέρω οτι 24 ώρες το 24ωρο θα μπορώ να φύγω... Εκτός οτι με πιάνει όταν μου περιορίζεις τον χώρο κ τις κινήσεις έχω και στο μυαλό μου οτι δεν είμαι στην περιοχή μου και τη θα κάνω αν με πιάσει αυτός ο διάολος και τέτοιες βλακείες που η μία σκέψη φέρνει την άλλη... Λες και στην πόλη μου υπάρχει κάτι το μαγικό που θα με σώσει.... Τι να πω δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά φαντάζομαι το καταλαβαίνεις/νετε... .
    Βεγκα, έχω περάσει ακριβώς απο αυτό που περιγράφεις.
    Απο τα λιγοστά που γράφεις, τολμώ να υποθέσω οτι θέλεις να έχεις τον έλεγχο της κατάστασης. Όταν έχεις το αυτοκίνητό σου, είναι όλα υπο έλεγχο.
    Μέσα στο αεροπλάνο δεν έχεις τον έλεγχο. Είσαι σε συγκεκριμένο χώρο κλειστό, δεν μπορείς να πας όπου θέλεις και φυσικά δεν μπορείς να κατέβεις όποτε θέλεις.
    Το ίδιο ισχύει και με το λεωφορείο.
    Πρέπει να περιμένεις για την στάση, το δρομολόγιο είναι προκαθορισμένο και ειδικά αν μιλάμε για μεγάλες αποστάσεις δεν μπορείς να κατέβεις στη μέση της διαδρομής, τουλάχιστον χωρίς κάποιες σοβαρές επιπτώσεις για το ταξίδι σου
    Η \"περιοχή σου\" είναι η ασφάλειά σου. Σαν μια λεπτή κλωστούλα αόρατη να σε συνδέει μαζί της και κάθε απόσταση, κάθε \"μακριά\" να μοιάζει σκέτη απειλή. Σαν να είσαι δεμένος με την περιοχή σου.
    Το κάτι μαγικό είναι αυτό : η πόλη ΜΟΥ. Στο οικείο / γνωστό μέρος νοιώθεις να έχεις τον έλεγχο αφού είναι το σπίτι σου. Ασφάλεια και οικειότητα είναι το μαγικό.
    Άγνωστο και μακριά είναι το απειλητικό.
    Απώλειο ελέγχου είναι το τρομοκρατικό.

    Άσε στην άκρη τα σενάρια του τι θα κάνεις αν...
    μπλόκαρε κάθε σενάριο που αρχίζει στο μυαλό σου.
    Συνήθως η πραγματικότητα δεν θα έχει καμιά σχέση με αυτά.

    Αν νοιώθεις ασφάλεια, πάρε μαζί σου ένα χάπι για περίπτωση ανάγκης. Μπορείς βέβαια πιο πριν απλά να πιείς βαλεριάνα που είναι φυτικό ηρεμιστικό και θα σε χαλαρώσει πολύ.
    Είναι καλό να εκτίθεσαι και να ταξιδεύεις όσο περισσότερο αντέχεις. Τα περισσότερα ταξίδια τα έκανα εκείνη την περίοδο της ζωής μου που είχα το πρόβλημα.
    Έσφιγγα τα δόντια και μετέτρεπα τις επικίνδυνες σκέψεις μου σε ανώδυνες ( κυρίως με το να αφαιρώ την σημασία που είχαν για μένα οι αντιδράσεις των άλλων) και φυσικά παράλληλα έκανα ψυχοθεραπεία.
    Η σχέση σου με τον έλεγχο είναι ενα θέμα που μπορεί να εξεταστεί βαθύτερα με πολύ θεραπευτικά αποτελέσματα.

    Όλη αυτή η διαταραχή, κάτι βαθύτερο θέλει να σου πει. Θα το βρεις στην πορεία του χρόνου.

    Καλό κουράγιο, δύναμη, κι όλα θα πάνε μια χαρα !
    )

    υγ. τι εννοώ με την μετατροπή των σκέψεων.
    πχ. αντί να νοιώθεις το αεροπλάνο σαν ένα μέσο που σε κλείνει σε έναν συγκεκριμένο χώρο και σε περιορίζει \"δες το\" σαν ένα μέσο που σε προστατεύει και σε κάνει να μεταφέρεσαι με ασφάλεια.
    Εστίασε στο γεγονός οτι θέλεις πολύ να κάνεις αυτό το ταξίδι- βρες συγκεκριμένους λόγους πχ. κάτι που θέλεις να δεις, ένα αξιοθέατο- και δεν θα ήθελες με τίποτα να φύγεις και να γυρίσεις πίσω ( είναι επιλογή ΣΟΥ εξάλλου).
    Κάθε σκέψη που σε \"τραβάει\" στο σπίτι, \"αναχαίτισέ\" την με το να σκέφτεσαι όλα όσα θα ήθελες να αποκομίσεις απο το ταξίδι.

    Όλα αυτά είναι απλά \"παυσίπονα\". Η ίαση έρχεται μόνο μέσα απο το βαθύ \"σκάψιμο\" του εαυτού ( προσωπική μου γνώμη, χωρίς να είμαι ειδικός).
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    1,407
    βεγγα κουραγιο φιλε μου,σε καταλαβαινω,αχ ποσο να ξερες...σφιξε τα δοντια σου και καντο στο μυαλο μας ειναι ολα..
    και σε παρακαλω επειδη θα κανεις κατι το οποιο για τα δικα μου δεδομενα ειναι ακατορθωτο,οταν με το καλο επιστρεψεις κανε ενα ποστ η στειλε μου αν δεν σου κανει κοπο τι εκανες,πως τα περασες...καλη δυναμη!!

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Παιδιά αυτά τα πράγματα μπορούν να φύγουν άνετα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να είχε \"κλειδωθεί\" σε αυτό το στιλ σκέψης, ένα στιλ σκέψης του τύπου να νιώθεις ευάλωτος σε μέρη που είσαι μακριά από κάπου που \"νομίζεις\" ότι έχεις ασφάλεια και ότι έχεις τον έλεγχο/μπορείς να αποδράσεις και όλη σου η προσοχή στο ταξίδι μπορεί να γίνει μια \"πάλη\" για το πως να μην πάθεις κάτι τέτοιο και να \"σκανάρεις\"¨για διεξόδους διαφυγής και για σωματικά συμπτώματα. Είναι κάτι που ξεπερνιέται εντελώς. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι έγινε μένα ,αλλά είμαι σίγουρος ότι είχε να κάνει τόσο με την συχνότητα των ταξιδιών (σπούδαζα αγγλία οπότε έπρεπε να ταξιδεύω συχνά) και των καταστάσεων (να παραμείνω σε τάξη με κόσμο) αλλά και με μια ευρύτερη αλλαγή στην σκέψη μου. Διαβάστε και το ποστ που γράφει η weird. Με κάποιο τρόπο σταμάτησα να σκέφτομαι σε συνάρτηση κάποιας εξωτερικής ασφάλειας και ελέγχου όταν συνειδητοποίησα κάπως ότι αυτή την \"ασφάλεια\" και τον \"έλεγχο\" την έχω εγώ/είναι υπο τον δικό μου έλεγχο. Κλειδί σε όλη την υπόθεση είναι να πέφτεις στο πρόβλημα \"με τα μούτρα\", δηλαδή αν φοβάσαι τα ταξίδια να ταξιδεύεις όσο ποιο συχνά μπορείς και παράλληλα να κατανοήσεις \"στο πετσί\" του ότι δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα. Με μένα σταμάτησε μάλλον όταν σταμάτησαν και διάφορες γενικότερες σκέψεις που είχα να μην γίνω ρεζίλι στον κόσμο. Μερικές φορές ίσως αυτά τα προβλήματα να έχουν να κάνουν με κάποιες ανασφάλειες (ίσως χαμηλή αυτοπεποίθηση?) και κάπως λανθασμένες προσδοκίες (αυστηρής?) αξιολόγησης από τον περίγυρο. Οπότε κλειδί σε όλη την υπόθεση είναι τόσο η (όσο ποιο )συχνή έκθεση σε αυτό που φοβάσαι, όσο και η ευρύτερη \"αναδόμηση\" που λέμε των σκέψεων και πεποιθήσεων που έχουμε i think.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Συμφωνώ με την ανάλυση του Petran.Vegga,είναι η απώλεια\"ελέγχου\"που σε βασανίζει,έχει συνδεθεί απλά αυτόν τον καιρό στο μυαλό σου κάθε ταξίδι,κάθε χρήση μεταφορικού μέσου που σε\"εγκλωβίζει\"τρόπον τινά,με φόβο.Θα σε βοηθούσε να το εκλογικεύσεις λες λιγάκι;Nα επικεντρωθείς στο ότι αυτό που κάνεις το κάνεις κατά πρώτον για την αδερφή σου,αλλά μέσα από την παρέα και βοήθεια(γιατί σε θέλει μαζί της,άρα της είσαι σημαντικός)θα βοηθήσεις και σένα,με τον τρόπο που ανέφερε ο Petran.
    Eίχα κι εγώ φόβο για ταξίδια με αεροπλάνο,ασφυκτιούσα με τη σκέψη,παρολαυτά το έκανα,πήγα εξωτερικό,ήμουνα λίγο σφιγμένη,τίποτε το δραματικό απ\'όσα είχα φανταστεί.Ούτε αλκοόλ,ούτε τίποτε,προτίμησα να παρατηρώ πράγματα γύρω μου,ανθρώπους,να σκέφτομαι το μετά,τις νέες παραστάσεις που θα αποκόμιζα,τα όμορφα τοπία,τις καινούργιες γεύσεις.Αν το σκεφτείς έτσι,δηλαδή αυτό το κάνω για να απολαύσω κάτι μετά,τότε το ζόρι μοιάζει να μειώνεται.
    Δεν θα είναι τίποτε,θα τα πας μια χαρά,σκέψου πως τους φόβους σου μοιράζονται πολλά άτομα και μη νιώθεις κάτι το μοναδικό.
    Καλό ταξίδι και να μας πεις μετά τις εντυπώσεις σου.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •