Ψυχοφάρμακα
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 4 of 4
  1. #1
    Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    59

    Ψυχοφάρμακα

    Καλημέρα σε όλους. Είναι εφικτό να απεξαρτηθεί ένας άνθρωπος από τα ψυχοφάρμακα;

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    οχε
    δεν καταλαβαινω την ανυπομονησια, απλουστατα γιατι κανεις δεν ξερει να απαντησει ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ!

    αυτο που ρωτας, ειναι εφικτο,οπως τα περισσοτερα πραγματα ειναι εφικτα.
    αυτο δεν σημαινει, ουτε ειναι καποια ενδειξη οτι εχει συμβει σε σενα!
    προς τι η ανυπομονησια λοιπον?

  3. #3
    Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    59
    Ανυπομονησία [σε εισαγωγικά] για λύση, θεραπεία, ευτυχία, αρμονία. Η υπομονή μερικές φορές απλά καλύπτει το τραύμα, ειδικά όταν ξυπνάς ένα πρωί και διαπιστώνεις πως κάποιοι φίλοι έχουν ζήσει και ζουν τη ζωή και κάποιοι άλλοι όχι.

    Και με τους άλλους, αυτούς που δεν περάσανε και τόσο καλά [οι οποίοι φαντάζομαι θα είναι πολλοί για να μην πω οι περισσότεροι] να μην μπορείς να επικοινωνήσεις, να επικοινωνήσεις μαζί τους με τον εαυτό που θα ήθελες να ήσουν (η για να είμαι ακριβοδίκαιος... να κοινωνικοποιηθείς). Να αρχίσω δηλαδή να βλέπω ξανά τους παλιόφιλους και να τους αποκαλύψω την ασχήμια, παρά να τους κρύβω την ασχήμια με μία μάσκα παιδικότητας. Είναι όμορφο να βλέπουν οι φίλοι μας το κομμάτι της παιδικότητας και όχι της ασχήμιας. Είναι όμως πιο άσχημο να μην θέλουν να σου μιλήσουν αλλά όταν επιλέγουν να το κάνουν να χαλιναγωγούν την δική τους ασχήμια με την μάσκα της προστασίας, της ανεμελιάς, της σιγουριάς. Μιλάω για φίλους από το σχολείο, το πανεπιστήμιο. Μου έχουν λείψει και δεν θα ήθελα να τους στεναχωρήσω με την δική μου ιστορία.

    Αυτά για την ανυπομονισία.

    Σε ευχαριστώ για την απάντηση. Θα το ψάξω το θέμα για ψυχοθεραπεία σύντομα.

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    4
    Οχε, τι παιρνεις; Εγω εκοψα μπενζοδιαπινες (εχω γραψει γιαυτο εδω μεσα αλλα κανεις δεν απαντησε) γιατι δεν μπορουσα να σπουδασω φιλολογια, δεν μπορουσα να συγκεντρωθω οντας φυτο ολη μερα. Ο γιατρος (κρατικος) μου ειχε γεμισει τα ντουλαπια με δυο ειδων μπενζοδιαπινες και φλουοξετιν, πιο παλια επαιρνα ατιβαν καποιες μονο. Οταν σταματουσα τα ατιβαν (τα επαιρνα σπανια) δεν ειχα συμπτωματα ενω σταματωντας τα πολλα φαρμακα ξαφνικα πηγα ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. Δεν ημουν ανθρωπος ημουν ζομπι. Βαριεμαι να εξηγω, αλλα ηθελα να αυτοκτονησω μονο και μονο για να μην κουραζομαι τοσο πια, οχι απο στενοχωρια. Τελικα περασε αυτο το διαστημα και τωρα ειμαια ρκετ καλυτερα, και δεν παιρνω φαρμακα, δηλαδη υπαρχει ενα σταδιο στερησης που θα υποφερεις πολυ και να εισαι ετοιμος για απιστευτες σωματικες και ψυχικες φρικες, μετα ομως σταδιακα βελτιωνεται το θεμα, παντα θα το παλευεις ομως να εισαι ανεξαρτητος γιατι απαξ γνωρισες το \'ετοιμο\' (χαλαρωση αμεση) θα το εχεις παντα στα υποψιν. Εχτες και ελεγα να παω ξανα γιατρο να μου γραψει ηρεμιστηκα ομως ξερω οτι καθε μερα που περναει χωρις αυτα βαζω ενα λιθαρακι για ενα καλυτερο μελλον.

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •