"Υγιής επιθετικότητα"

[RainAndWind]

Έτσι ακριβώς.:)

[Φωτεινη!]

Σήμερα ρώτησα και τον γιατρό για το θέμα (ο δεύτερος που με διωχνει \"εγω δεν δημιουργώ ασθενεις\"μου ειπε)
Του εξηγησα τις ανησυχίες μου και μου ειπε πανω κατω οτι και εσείς.\"Αφησε το παιδι ελευθερο να εκφραστεί οπως του αρεσει\" .Εφυγα απο κει αναλαφρη με τελευταια του συμβουλη \"μη ξεχνας ποσα εχεις καταφερει\",εκανα λιγα ψωνακια και ηρθα να σας πω τα νεα..

[Φωτεινη!]

τωρα για τον προσωπικό μου νταλκά τι πρέπει να κανω δεν ξέρω..Αυτος λεει να δωσω λιγο χρονο στον εαυτο μου να καταλαγιασει η τσαντίλα μου..

[RainAndWind]

Είδες λοιπόν;Είναι πολλές φορές οι δικές μας ανησυχίες που γεννούν φανταστικά προβλήματα,όχι οι συμπεριφορές των παιδιών.Αυτό να έχεις στο νου σου Φωτεινή,για να μη βασανίζεσαι άνευ λόγου και αιτίας,ούτε να φορτώνεσαι το παρελθόν εν είδει ενοχικής εξονυχιστικής εξέτασης(γιατί κατά βάθος υπάρχει η αγωνία αν είσαι αρκετά καλή μαμά);)

[Φωτεινη!]

ναι εγω την \"ακουσα\" την παρατήρησή σου και ξέρεις ποσο μετρώ τη γνώμη σου,αλλά δεν ξέρω αν εχει να κάνει με προσωπική μου ανασφάλεια,αυτος ειπε οχι,αλλα,αυτος ασχολειται με γνωσιακη (εσεις μου τα μαθατε αυτα!!Πετραν!!)πρέπει για τα δικά μου τα βαθυτερα να βρω ενα ψυχολογο..Να ξέρω πως μου προκύπτουν ανησυχίες.

[Sofia]

Originally posted by Αφωτεινή
τωρα για τον προσωπικό μου νταλκά τι πρέπει να κανω δεν ξέρω..Αυτος λεει να δωσω λιγο χρονο στον εαυτο μου να καταλαγιασει η τσαντίλα μου..

Αφωτεινη,

μου αρεσε που διαβασα αυτες τις γραμμες. Συνηθως κοιτταμε τα θεματα του άλλου, ειτε αφορα τον καλό μας, καποιο φιλο μας, πόσο μαλλον οταν προκειται για το παιδι (υποθετω), οπου θεωρουμε οτι μας ανηκει. Βρισκω πολυ σημαντικο να μπορει να δει κανεις και τον εαυτο του κ να διαχωρισει τα δικα του θεματα. Να μπορει να εξεταζει κ την πλευρα του. Αυτο οχι μονο αυτοννοητο δεν ειναι, αλλα δεν πολυ συνηθιζεται. Μπραβο σου λοιπον:) Απο μια τετοια σταση, νομιζω πώς μπορουν να βγαινουν κερδισμενοι ολοι.

[keep_walking]

Αφωτεινη εγω χαιρομαι γιατι τα \"αρχαια χρονια\" δεν ηταν πολυ διαδεδομενοι οι ειδικοι γιατι ημουν παρα μα παρα πολυ περιεργο παιδακι:)

Τεσπα σαν γονιος δεν ξερω τι θα εκανα...

[Φωτεινη!]

κηπ,
και εγω περίεργο ένιωθα αλλα δεν ήξερα τι σημαίνει αυτό..Τωρα το καταλαβαίνω..

[Φωτεινη!]

Originally posted by Sofia

Αφωτεινη,

μου αρεσε που διαβασα αυτες τις γραμμες. Συνηθως κοιτταμε τα θεματα του άλλου, ειτε αφορα τον καλό μας, καποιο φιλο μας, πόσο μαλλον οταν προκειται για το παιδι (υποθετω), οπου θεωρουμε οτι μας ανηκει. Βρισκω πολυ σημαντικο να μπορει να δει κανεις και τον εαυτο του κ να διαχωρισει τα δικα του θεματα. Να μπορει να εξεταζει κ την πλευρα του. Αυτο οχι μονο αυτοννοητο δεν ειναι, αλλα δεν πολυ συνηθιζεται. Μπραβο σου λοιπον:) Απο μια τετοια σταση, νομιζω πώς μπορουν να βγαινουν κερδισμενοι ολοι.

Σοφία ,
σε ευχαριστώ για τα καλα σου λόγια,προσπαθώ να την μελετώ την στάση μου και πολυ περισσοτερο οταν αφορά σε μια ευαίσθητη παιδική ψυχούλα..
Να σαι καλα.. :)

[Φωτεινη!]

Αποφάσισα να σας γράψω μια εξέλιξη,γιατί πιστεύω οτι κάποιους σαν γονείς (και οχι μονο) θα σας ενδιαφέρει..
Σήμερα πήγε ο αντρας μου να παρει τον μικρο απο το σχολειο.Η δασκάλα του παιδιού τον πρόλαβε με το αυτοκινητο της γιατι ηθελε να του μιλήσει..
Το παιδί σας εχει \"εξαιρετικό χαρακτήρα\" του ειπε.\"Δεν ξερω ποιος τον δασκαλεύει αλλα φαίνεται πως γίνεται καλή δουλειά στο σπίτι\".
Δεν σας κρύβω, ειμαι χαζομαμά,νομίζω πως το παιδί μου ειναι πραγματικά πολυ καλό, αλλα αυτό δεν το περίμενα..
Νιώθω τοσο όμορφα που βρίσκει το δρόμο του...
Σε οτι αφορά στα σπαθια,τα πειρατικα καραβια,και τα dvd με τους παλαιοντολογους και τους δεινοσαυρους,να σας πω οτι τον αντιγράφει και η διχρονη..στο ιδιο τέμπο!!!

[Sofia]

Mπραβο, μπραβο, μπραβο: δεν ειναι τυχαιο. Μπραβο για την προσπαθεια που αποδιδει καρπους με τοσο ωραιο τροπο!

[Φωτεινη!]

Μπράβο του μικρου ε Σοφία?
Εγω μια μικρη επιβεβαίωση πήρα ,οτι παω προς τη σωστή κατεύθυνση...

[Sofia]

Οχι Φωτεινη: το μπραβο πηγαινε σε σενα,πρωτα!:)

[Φωτεινη!]

Originally posted by Sofia
Οχι Φωτεινη: το μπραβο πηγαινε σε σενα,πρωτα!:)

Συγκρατημένα αισιόδοξη ειμαι Σοφία μου,γιατι ξέρω ποσο δύσκολη δουλεια ειναι η σωστή ανατροφή των παιδιών.
Δεν εχει τέλος ειναι μια συνεχής προσπάθεια.
Σε ενα τοσο σημαντικό ξεκίνημα της ζωούλας του,οπως το σχολείο,ήταν σημαντικό για μένα η μετάβαση να ειναι καλή.
Εγώ όφειλα να ειμαι δίπλα του,και θα είμαι και στη κόρη μου ετσι ακριβώς.
Εχω πολλή δουλειά ακόμα,μια τζούρα ευτυχίας θα πάρω μόνο.

[Sofia]

Aναρωτιεμαι (κ για μενα) αν φοβομαστε να χαρουμε, οσο φοβομαστε να λυπηθουμε...
Αναρωτιεμαι, αν συνεβαινε το αντιστροφο, δλδ αν σου ελεγε η δασκαλα, οτι δεν κανετε καλη δουλεια με τον μικρο (γιατι παρεπιπτοντως η δουλεια στο σπιτι με τον μικρο δεν \"γινεται\" στο αυτοματο, καποιοι την κανουν (ποιοι???), αν θα ησουν συγκρατημενα απαισιοδοξη...

Δεν νομιζεις οτι ειναι σημαντικο, να νιωσεις πώς οι κοποι σου πιανουν τοπο κ να το χαρεις? Δεν εννοω να επαναπαυτεις. Αλλα να αναγνωρισεις την προσπαθεια σου, την δουλεια σου κ την αφοσιωση σου σ αυτο που κανεις:)