"Υγιής επιθετικότητα"

**καλλιοπιτσα** · 12-03-2010, 16:20

συγχαρητηρια Φωτεινη και απο μενα, πραγματικα το δυσκολοτερο πραγμα στον κοσμο ειναι να μεγαλωνεις παιδια!!!

**Φωτεινη!** · 12-03-2010, 16:23

Originally posted by Sofia
Aναρωτιεμαι (κ για μενα) αν φοβομαστε να χαρουμε, οσο φοβομαστε να λυπηθουμε...
Αναρωτιεμαι, αν συνεβαινε το αντιστροφο, δλδ αν σου ελεγε η δασκαλα, οτι δεν κανετε καλη δουλεια με τον μικρο (γιατι παρεπιπτοντως η δουλεια στο σπιτι με τον μικρο δεν \"γινεται\" στο αυτοματο, καποιοι την κανουν (ποιοι???), αν θα ησουν συγκρατημενα απαισιοδοξη...

Δεν νομιζεις οτι ειναι σημαντικο, να νιωσεις πώς οι κοποι σου πιανουν τοπο κ να το χαρεις? Δεν εννοω να επαναπαυτεις. Αλλα να αναγνωρισεις την προσπαθεια σου, την δουλεια σου κ την αφοσιωση σου σ αυτο που κανεις:)

Σοφάκι έπεσες διάνα!!!!
Μολις το άκουσα χάρηκα γιατί το ήξερα μέσα μου,μα την ιδια στιγμή σκέφτηκα:δηλαδή αν ελεγε κατι αρνητικό,θα το επαιρνα τοις μετρητοις?Κοιτα που κατέληξα:
Ειναι σημάδια ολα αυτά(και τα καλα και τα ασχημα),ειναι μερος της διαδρομής.Δεν ειναι το τέλος..
Χρειάζομαι οσο το δυνατόν περισσότερη ψυχραιμία,ωστε να αντιμετωπίζω αποτελεσματικά τα θετικά και τα αρνητικά κομματια.
Αν λοιπόν μαθαινα κατι ασχημο,σιγουρα θα με στεναχωρούσε,αλλα θα ηθελα να μη με ρίξει,να μπορώ να το δω σαν λόγο να προσπαθήσω..

Απο μέσα μου ομως πετάω απο τη χαρά μου γιατι πρόκειται για το παιδί μου.Προσπαθώ απλώς να μένω προσγειωμένη.Ειναι σαν να γεμισαν οι μπαταρίες μου και να συνεχίζω πιο χαρούμενη.

**Sofia** · 12-03-2010, 16:26

Χαιρομαι:)

Κ ξερεις, σου αξιζουν διπλα συγχαρητηρια. Γιατι απο οσα εχω διαβασει να γραφεις, δεν ειχες την τυχη μιας ηρεμης παιδικης ηλικιας. Αντιθετα...Οποτε, αυτα που προσφερεις εσυ στα παιδια σου σημερα, δεν ειναι αποκτημα μιας κληρονομιας, αλλα δουλειας, προσπαθειας κ αποθεματων που δημιουργησες εσυ για σενα.

Να σαι καλα να αισθανεσαι λοιπον:) Ολοι μας δλδ!