ΚΑτΑΘΕΣΗ ΨyΧΗς & ΕΝΑς ΣημανΤικΟς ΙστότΟπΟς :XRTCUPXRTC=EΞΑΡΤΗΣΗAΠΕΞΑΡΤΗΣΗ

[8odwris]

Το site e -psychology ΕΧΕΙ ενα απο τα ομορφοτερα forum που υπαρχουν κατα την αποψη μου παντα στο διαδυκτιο και αφορουν οτι εχει να κανει με ψυχολογια ..
..Και για αυτο αποφασησα εδω σε αυτο το φορουμ να κανω μια καταθεση.

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗς

..Λεγομε Θοδωρης μεγαλωσα και γεννηθηκα στην Αθηνα στης 15 Γεναρη το 1975 , παρακατω θα σας διηγηθω , αληθειες απο την ζωη που εζησα πριν οδηγηθω στης ουσιες ,το ταξιδι μου στον κοσμο της τοξικοεξαρτησης, οπως και στον κοσμο της ανακαληψης...

Στον κοσμο των \"λεγομενων ναρκωτικων\",γνωρισα πολλες ,μα μια μονο σχεση ,που κρατησε περιπου για 5 χρονια ,μια μονο σχεση που με οσες αλλες και αν χανομουν ,οταν ξαναγυρνουσα εκεινη παντα ηταν εκει ,παντα ,αρκει να την πληρωνα ..ηταν σχεση εξαρτησης αλλα οχι ανθρωπινη ,μιλαω για εκεινη που ξερει,ξερει να σε οδηγει σε αυταπατες,ξερει να σαπιζει τα θελω σου, ξερει να τρωει σιγα σιγα και σωθικα και πνευμα και να μην το χαμπαριαζεις ξερει να σε παραμυθιαζει οτι δε τρεχει τιποτα..., ξερει να σε σκοτωνει στην κυριολεξια ,ξερει να σου πουλαει το παραμυθι και εσυ να το αγοραζεις να σε παραμυθιαζει και εσυ να πληρωνεις για αυτο, μιλαω για εκεινη.. την σκονη που την ονομαζουν ηρωινη.

Πριν τα μπλεξω με εκεινη για 1 χρόνο περίπου γνωρισα και καπια χαπια ,ορισμενα απο αυτα ειχα ξεκινησει να τα παιρνω με τις χουφτες λες και ηταν καραμελες . Οταν ξεκινησα λοιπον την σχεση μου με εκεινη με μαγεψε ,στην πορεια ηρθα σε επαφη και με αλλες ,ψυχοτροπες ουσίες διαφορων ειδων αλλα ποτε δεν κολησα οσο με¨\"εκεινη\"

Στον στρατο ,εκανα χρηση πολυ αλκοολ,αρα και πριν τα \"ναρκωτικα\" που ειναι \"παρανομες ουσιες\" ,εψαχνα τροπο να ξεφυγω δηλαδη ενα τροπο φυγης, και τον ειχα βρει στην νομιμη ουσια, το Αλκοολ . Το αλκοολ εχει την ιδια λειτουργια απλα αλαζει το \"φτιαξιμο \"με τις αλλες ψυχοτροπες ουσιες τα λεγομενα \"ναρκωτικα\" το λυπηρο ειναι οτι γινεται διαχωρισμος και αυτο ειναι παγιδα για καπιον που ειναι σε φαση απεξαρτησης,αλλα ακομα και οταν τελειωσει το προγραμμα , παραμενει παγιδα.. Σιγουρα οταν καπιος καταναλωνει πολυ αλκοολ συστηματικα ειναι μια καπια ενδειξη ,οτι κατι δεν παει καλα, ενα καμπανακι.

Βουτια για τα καλα μεσα στην χρηση Ουσιων, εκανα στα 21 μου χρόνια περιπου για την ακρίβεια τελη Σεπτεμβρη του 95 ,μόλις είχα απολυθεί από φαντάρος ,μπηκα μεσα στα \"κολπα\" ,και αφου ειχα παρα γνωρισει οπως ειπα και πιο πανω για τα καλα τα χαπια και εκανα καταχρηση ,στην συνεχεια οδηγηθηκα σαν προβατακι και γνωρισα την ηρωινη.

Ετσι ειχα φτασει να σερνομε στην κυριολεξια στoυς δρόμους της πλατειας Ομόνοιας , της πλατείας Βάθης και τα περιχωρα ,ωρες αμετρητες καθημερινα ,για να βρω και να εξασφαλίσω την δόση μου. \"Τα ειδα όλα\" στην κυριολεξια εκεί τόσα χρόνια.

Εργασια ειχα ,δούλευα πριν αρχίσω τις ουσίες, όμως από κάποια στιγμή και μετά ο μισθός μου δεν μου έφτανε ,και ετσι αρχισα να δανείζομε από συναδέρφους λεφτά, διοτι με τον καιρο χρειαζομουν ολο και μεγαλυτερη ποσοτητα της ουσιας ,αρα και περισσοτερα χρηματα , καπου παρακατω δυστηχως άρχισα και τις κλοπές στο σπίτι (χρυσαφικά, λεφτά, κ.α..) και καπου παρακατω και την τρακα(δηλ. να ζηταω χρηματα απο τους ανθρωπους στον δρομο) Ολες τις ουσιες τις ευρισκα όπως εύρισκα με μεγαλη ευκολια και \"εκείνη\".

Ζούσα για να πίνω και έπινα για να ζω .

Ισως καπιοι εχεται περάσει από την Ομόνοια και την πλατεια βαθης και έχετε δει το χάλι και την καταντια των τοξικομανών, μοιάζουν σαν σκιές που φλερτάρουν με το Θάνατο. Η εξαθλίωση σε όλο της το μεγαλείο .

Περασε και μια βολτα η ηπατίτιδας C απο τον οργανισμο μου(η οποία μου μεταδόθηκε από χρήση σύριγγας ,διοτι έκανα και ενδοφλέβια χρηση ηρωινης) Για να την θεραπεύσω, εκάνα καπια χημειοθεραπεία,τα καταφερα ,ακολουθησα υστερα την διαδικασια της συγκεκριμενης εξετασης ( P.C.R)για να δω τι εγινε με την ηπατιτιδα καισταθηκα τυχερος βγηκε αρνητικο , δηλαδη ανταποκριθηκε ο οργανισμος μου στην χειμιοθεραπεια και θεραπευτικα απο την C.

Η χημειοθεραπεία για την ηπατιτιδα ονομαζετε Ιντερφερόνη εχει αρκετες παρενέργειες και ορισμενες απο αυτες ειναι : κόπωση, εξάντληση, νεύρα, Έντονοι πονοκεφάλοι, πυρετο ,πόνους στα κόκαλα ,στους μυς , ρίγη , κ.α

H ουσια απο μονο της δεν λεει τιποτα, η ηρωινη π.χ ειναι μια σκονη που αν την πεταξεις το πολυ πολυ να σκορπιστει να την παρει αερας , αντε να την βρει και κανα περιστερι να την φαει και μετα να την κουτσουλισει, δε λεει τιποτα η ουσια σαν ουσια οσο το γιατι ξεκιναει κανεις την χρηση της ουσιας.... Δεν ξεκιναει καπιος να παρει Ουσιες οπιας μορφης και να εξαρτηθει,ετσι απλά ,για μαγκιά η από περιέργεια, η για πλάκα,η για να γουσταρει οπως πολλες φορες ακουγετε απο παιδια, να ξερετε οτι αυτη η εκφραση ,αυτο το \"ετσι γουσταρω \" η \"για να φτιαχτω\" κρυβει πολλα απο πισω, τίποτα δε ξεκιναει έτσι ξαφνικά , πάντα κατι προ υπάρχει..

. Ο λόγος που οδηγήθηκα στις ουσίες ήταν το ψυχικό κενό που ειχα,το οποίο γεννηθηκε απο την μη πιστη στον εαυτο μου στην συνεχεια ηρθε η μοναχικοτιτα και καπου μπλοκαρα μπεδευτικα , χαθηκα και εφερα στην παρεα και την μοναξια.

Οι αιτίες που την προκάλεσαν την μοναξια ήταν οτι απεφευγα τους ανθρωπους διοτι νομιζα οτι δεν ειμαι τιποτα για αυτους, η στην καλυτερη οτι μονο θα με κρινουν, σχολιασουν, προσβαλουν κλπ.

Ηταν μια απομονωση τοσο εσωτερικη οσο και εξωτερικη οπου, σημαντικος παραγοντας ηταν ηταν η χαμηλή - αυτοεκτίμηση. Η αυτοπεποίθηση οπως και η αυτοεκτιμιση είναι μια στάση που επιτρέπει στον ανθρωπο να έχει μια θετική αλλά και ρεαλιστική αντίληψη για τον εαυτό του και για τις ικανότητές του να χειρίζεται τις καταστάσεις ή τις δυσκολίες που το αφορούν,ακριβως το αντιθετο πο εμενα, εφοσον πυστευα πως ειμαι ασημαντος και λιγότερος ,κατωτερος από τους υπόλοιπους ανθρώπους .

Δεν γενηθηκα βεβαια ετσι αμφισβιτοντας τον εαυτο μου ,ουτε και εγραφε στην Θερμοκοιτιδα μου το \"Χαμηλης Αυτοεκετιμισης Παιδι\". Όλα αυτά δημιουργήθηκαν μεσα στο Οικογενειακό μου Περιβάλλον, διότι εκείνοι ήτανε που μου μετέδωσαν όλα αυτά και κυρίως ο πατέρας μου.


Ο μοναδικος τροπος επικοινωνιας που ειχε ο πατερας μου μαζι μου ηταν οι συνεχες παρατηρησεις και οι προσβολες,δημιουργοντας μου πολυ φοβο .

Με τον τροπο του ενιωθα μιονεκτικα ,με τον πανικο του και την ανυσιχια και καταπιεση που εβγαζε μου αυξανε συνεχως το αχγος( ισως καλυπτε δικες του ανασφαλειες και φοβους). Ετσι μέσα στην παιδική ψυχή μου φυτευτικε το ότι ειμαι ασήμαντος ανθρωπος απο τους υπολοιπους, \"ασημαντος\" για να μπορεσω να βαλω στοχους, \"ανικανος \"στο να καταφερω και να διεκδικισω πραγματα στην ζωη μου .

δυσκολεύομουν πολυ.

Αυτα τα οποία με ενοχλούσαν δε τα μηλουσα ,ειχα φτάσει να Φοβάμαι να του μιλήσω, , να Φοβάμαι να θέλω,σε σημειο πολλες φορες να σκεφτομε να βαλω τερμα στην ζωη μου ,ετσι η σιωπη μου , εφτασε να γινει συνηθεια .

Ο πατερας μου ειχε γινει η προσωποποίηση του φοβου. Εψαχνα τροπο να βγω απο την καταπιεση ειχα αναγκη να παρω αναπνοη, ,αρχησα να τρεχω και να ψαχνω να βρω οξυγονο, ομως η φυγη μου με εβγαλε σε μερη μαγικα-παραμυθενια ,και ετσι παραμυθιαστηκα.. Ο γονεις μου , μου μετεδωσαν μου περασαν, μου κληροδοτισαν τις δικές τους αμφιβολίες και ανησυχίες τις δικες τους ανασφαλειες σαν γονεις,το δικο τους κοινωνικο αγχος και τους δικους του φοβους. Η μητέρα μου από την πλευρά της μου μετέδωσε τον ρολο του καλου παιδιου , αλλα και το να ανεχομαι αρκετα οπως και \'κεινη εκανε. Οι γονείς μου σίγουρα δεν είχανε σκοπό να με οδηγήσουν στην φυγη ,στης ουσιες ,στην τοξικομανια, ομως εκει στραφηκα αυτη ηταν η φυγη για μενα .Δεν να κρινω κανενα για τις πραξεις του, κρινω μονο τον εαυτο μου για την προοδο του και εστιαζω μονο σε αυτο.

Στα κρίσιμα χρόνια που σχηματίζεται η προσωπικότητα ενος παιδιου η κατανόηση οπως και η συζήτηση με το παιδί επιβάλλονται ,τα παιδιά που έμαθαν από νωρίς να εκτιμούν ,να σέβονται τους εαυτούς τους και τους άλλους, να είναι υπεύθυνα και να έχουν αυτοπειθαρχεία, η πιθανότητα να δοκιμάσουν ουσίες είναι πολύ μικρή,οπως ειναι και γεγονός ότι ιδιαίτερα το στάδιο της εφηβείας μέσα στις δυσκολίες της εξέλιξης της ολοκλήρωσης της ταυτότητας και της αποδοχής του στενού και ευρύτερου περιβάλλοντος, βιώνουν κατά τον πιο έντονο τρόπο τον σκληρό ανταγωνισμό της σύγχρονης κοινωνίας, την μοναξιά που ο ανθρωπος της μεγαλούπολης αισθάνεται, την ασυνέπεια λόγων και έργων των μεγάλων και από τους ίδιους τους Γονείς του, από την έλλειψη συναισθηματικών δεσμών στην ίδια την οικογένεια .Το σημαντικο ειναι οτι το οικογενειακό περιβάλλον, όπου και μεγαλώνουμε παίζει πολυ μεγαλο ρόλο, στην όπια εξελίξη μας ως ανθρωποι.

Είχα γίνει πολυ αυστηρος με τον εαυτο μου ,ο χειρότερος κριτής του εαυτού μου,εφόσον αυτό έκανε και ο πατέρας μου σε μένα, σπάνια έως καθόλου μπορούσα να βρω κάτι θετικό σε μενα αυτό σιγά,σιγά άρχισε να περνάει και στην συναναστροφή μου με τον έξω κόσμο. Αισθάνομουν λυπημένος επειδή εστιαζα την προσοχή στα υποτιθεμενα ελαττώματα,νομιζα για οτι γινεται γυρω μου πως εφταιγα εγω. Κατηγορουσα τον εαυτό μου επειδή δεν έκανα κατι τελειο , η επειδη ειπα κατι λαθος , ή επειδή νομιζα οτι προκαλουσα δυστυχία στους άλλους. Όταν τα πράγματα δεν πηγαίναν καλά θεωρουσα ότι αυτό είναι δικό μου λάθος. Ακόμα και ευχάριστα γεγονότα μπορεί να με εκάναν να αισθανθω χειρότερα διοτι σκεφτομουν οτι \"Δεν μου αξίζει αυτό, είμαι ανάξιος.

Ο κινδυνος, πολλες φορες, αν ειχαμε μια \"τραυματικη\" εμπειρια ,ασχημη παιδικη ηλικια η σε κάποια ασχημη σχεση στο παρελθόν, είναι ότι υποσυνειδητα ξαναδημιουργουμε για τον εαυτό μας παρόμοιες περιστάσεις, ίσως διότι έτσι συνηθίσαμε να ζούμε, ίσως διότι κατά βάθος επιθυμούμε μια ευκαιρία να ξαναπαλέψουμε με αυτό που μας φόβιζε και να βγούμε νικητές.

Ενιωθα ακριβως οπως ενιωθα και τοτε μικρος καθε φορα που καποιος εβγαζε συμπεριφορες που μου θυμιζαν κατι απο την παιδικη μου ηλικια ,σε σχεση με τον πατερα μου με ταραζαν ,ενιωθα φοβο ,απομακρυνομουν απο αυτον , οπως και τοτε μικρος, ξανα ενιωθα παλι ασημαντος ενα τίποτα,ετσι οποτε γινοταν κατι αναλογο επιβεβαίωνομουν για αυτό που ήδη είχα πιστέψει για μένα ,οτι δηλαδη δεν αξιζω ,με συνεπεια να αυξανετε ολο ενα και περισσοτερο η ανασφάλεια μου με τον κόσμο ,να κλεινομε να στον εαυτο μου ,να με πιανουν κρισεις καταθληψης...

Θυμαμαι οτι απο καπια στιγμη και επειτα αρχιζα να τρομαζω πολυ ευκολα,με τον παραμικρο και θορυβο.

Η ηρωίνη και οι άλλες ουσίες ηταν μια φυγή από την δύσκολη κοινωνικη πραγματικότητα που ζούσα ,στο αδιέξοδο που ζούσα. Σε οπιαδηποτε ψυχοτρόπη ουσία , στρεφετε κανεις,το κανει διοτι δεν αντέχει τον εαυτο του και αυτο που ζει και σαν πολύ ευεσθητος δεκτης, καταλήγουνε ανάμεσα σε τόσα ειδη φυγης που υπάρχουν, στην πιο ακραία Φυγη ,στην τοξικομανια . Ήθελα να ξεφύγω από όλη αυτή την δυσφορία, την πίεση, την καταπίεση, Εφτασα να πνιγομε μες στο ίδιο μου το σπίτι ,H φυγη μου απο ολα αυτα ηταν οι ουσιες . Επειδη λοιπον δεν ειχα τα εφοδια και της αμυνες και της βασεις εμενα κρυμενος και φυλακισμενος απο και μεσα στην ουσια και εθαβα ολο και πιο βαθια μεσα μου αυτα που με βασανιζαν ,αυτα που ηθελα να εκφρασω και δεν τολμουσα, μεγαλωνα κρυφα εναν εφιαλτη ,μεχρι που εγινε σαν ταινια θριλερ που πεζει η ιδια καθε μερα και πρωταγωνιστουσα ως θυμα...

Οταν είχα πια βιώσει την ξεφτίλα της τοξικομανιας για τα καλά και καταλαβα πια ότι ο μονόδρομος που είχα πάρει βρήκε τοιχο , στο αμήν, ζήτησα βοήθεια απο τους γονεις μου περνοντας την μεγαλη αποφαση να τους μιλησω , μια αποφαση που πολυ καιρο με βασανιζε . Στεναχωρεθηκαν πολυ ,και εν ολιγης τους ειπα οτι θελω να παω σε προγραμμα απεξαρτησης και το οτι ειχω ακουσει για το 18 ΑΝΩ , ετσι ζητησα από το 18 ΑΝΩ βοηθεια, τον Ιανουάριο του 2001 .


To 18 ΑΝΩ εχει τρεις Φάσεις που περναει ο εξαρτημενος και αυτην την στιγμη βρησκομε στην τριτη φάση που ειναι η Κοινωνική Επανένταξη.
Το πρόγραμμα απεξαρτησης 18ΑΝΩ με βοήθησε παρά πολύ στο να γνωρίσω τον εαυτό μου ώστε να μπορώ να εκφράζω και να μπορώ να εχω τον αυτοελενχο των συναισθήματων μου θετικων η αρνητικων...

Έμαθα κυρίως ότι έχουμε την δυνατότητα εμείς οι άνθρωποι να δημιουργήσουμε τάξη μέσα μας ,ασχετος με της σύμφορες που μπορεί γινονται στον εξωτερικο κοσμο , ξερω είναι δύσκολο να μην επηρεάζεσαι από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά μόνο μέσα από τα δύσκολα μπορουμε να καταφερουμε πράγματα. Τα αγαθά κόποις κτώνται ελεγαν οι αρχαιοι προγονοι μας(δηλαδή, τα αγαθά τα αποκτάς με κόπο).

Αυτο παραμένει και σήμερα εξίσου επίκαιρο όσο ήταν και τότε. Το να συναντούμε αντίσταση και δυσκολία στις επιδιώξεις μας, είναι στην φύση των πραγμάτων. Αν αυτή η δυσκολία μας κάνει να δειλιάζουμε, θα σταματήσουμε εκεί. Θα αναζητήσουμε να κάνουμε κάτι άλλο, κάτι ευκολότερο αλλά και λιγότερο σημαντικό, και θα εγκαταλείψουμε τον πρώτο στόχο που είχαμε.

Αν όμως μάθουμε να μην φοβόμαστε τις δυσκολίες, αν μάθουμε να επιμείνουμε όταν συναντάμε αντίσταση, τότε η ζωή ολόκληρη μας ανήκει: Όχι μόνο θα μπορέσουμε να επιτελέσουμε τους ατομικούς μας στόχους – σπουδές κτλ. – αλλά επίσης θα βελτιωθούν και οι σχέσεις μας με τους τριγύρω μας ανθρώπους.

Ειναι πολλά αυτά που ανακάλυψα και εμαθα όσο ήμουνα κύριος μέσα στην δευτερη φαση ,την κλειστη ,οπου τελειωσα τον Ιούνιο του 2003 και ήμουνα 7μιση μήνες εκει,αλλα επειδη ξανα γυρισα ( επεσα)στον παλιο τροπο ζωης, της χρησης χρειαστηκε να ξαναμπω παλι στην κλειστη φαση για να δουλεψω ακομα πιο πολυ καπια πραγματα με τον εαυτο μου και ετσι Ξανασηκωθηκα . Εκει λοιπον οπως και στην Επανενταξη με πολλές ομαδικες δραστηριότητες οπως ψυχοθεραπεία και οχι μονο ,αλλα και πολλές αλλες σημαντικες ομαδικές δραστηριοτητες , μπορεσα σε μεγαλο βαθμο να εκτιμησω ,να αγαπησω τον εαυτο μου ,να τον σεβομαι ,να εχω φωνη και λογο,να στεκομε Ορθα, να ειμαι Συνεπης, να εχω συνεπεια του λογου και των πραξεων μου, αυτοελενχο των συναισθηματων μου , να βαζω τα προσωπικα μου ορια, να μπορω να κανω ξεκαθαρες \"αληθινές ,Ανθρώπινες ουσιαστικες σχέσεις\" με ειχαν δυσκολεψει παρα πολυ και πριν την χρηση και μετα την χρηση και μεσα στην απεξαρτηση οι Ανθρωπινες σχεσεις ....

Επισης εμαθα πως.....ΔΕΝ φταιω εγω για οτι συμβαινει γυρω μου.....

Ο ατομικος μου θεραπευτης κυριος ,οπως και οι αλλοι με την σειρα τους με τον μοναδικο τους τροπο μου περασε μου μετεδωσε με εμαθε να δω αυτη την μοναδικη αξια, προσωπικοτητα, ομορφια και ζωντανια που εκρυβα μεσα μου,αρκει μονο να ριξεις μια ματια στον καθρεφτη οχι για τη μορφη που αντικατοπτριζεται αλλα για τον εσωτερικο πλουτο, την ενδοτερη φιγουρα. Ασχημες σκεψεις,βεβαια εμπειριες και καταστασεις πολλες φορες επηρεαζουν αρνητικα τη διαθεση μου και κατοπιν την καθημερινοτητα ,ευκολα ομως ανατρεπονται ολα αρκει να βρει καποιος το κλειδι που ανοιγει την πορτα της ψυχης του, και γω το εκανα , το εψαξα, το βρηκα, τον εχω, τον ελενχο.
Ολες οι απαντησεις ειναι εκει μεσα,αρκει να μην χασει κανεις το κλειδι... και εκει βοηθαει ενας θεραπευτης να δειξει τον τροπο, τον δρομο ,αν εχει καπιος επιμονη και θεληση βλεπει τον τροπο και βρησκει τον δρομο,αλλιως ακολουθει μαγικα ραβδακια...
Ανοιξα το \"υπογειο\" να βγουν τα \"λυσασμενα σκυλια\" απο φοβο τα θυμωμενα ,τα θλημενα ,τα εμαθα τα γνωρισα και μπορω και τα \"αντιμετωπιζω\"
Ειμαι σιγουρος οσο και ο θανατος οτι κοσμος εξω , η κοινωνια και η καθε κοινωνια δεν αλαξε εμεινε το ιδιο,ισως να ναι και χειροτερα ,Αλαξα εγω ομως και αυτο ειναι σημαντικο για μενα.

Δεν είναι ακατόρθωτο , να σταματήσεις τις οποιαδήποτε ψυχοτρόπες ουσίες που σε φυλακίζουνε στον ίδιο σου τον εαυτό. . Δεν είναι ακατόρθωτο να αλλάξεις τρόπο στάσης ζωής,φτανει να το θελεις ,οσο και δυσκολο να ειναι ,φτανει να το αποφασισεις να κανεις υσχηρη την θεληση σου και να το πιστεψεις.


Εχω επιλέξει να μην είμαι πλεον θεατής, αλλα ΠΡΩΤΑΓΩΝΗΣΤΗΣ στη δικιά μου ζωή, να είμαι πάντα σε θέση να αναλάβω τις ευθύνες των πράξεων μου και των λαθών μου. Να προσπαθώ, να αλλάζω και να προχωράω μπροστά , να σέβομαι εμενα , να μην φοβαμαι να θελω και να εκφραζω αυτά που νοιώθω. Να μαθαίνω από τα λάθη μου και να σηκώνομαι βλέποντας το φως να λάμπει πάλι.

Να είμαι κοντά στους δικους μου αγαπημενους ανθρωπους, .


Τελος και κλεινοντας την Καταθεση Ψυχης ,να πω πως ,Δεν είμαι ειδικος επαγγελματιας ,ή επιστημονας, ψυχολογος ψυχοθεραπευτης και, αναμφισβήτητα, δεν έχω κανένα συμφέρον. O σκοπος που ανοιξα την ψυχη μου εδω σε αυτο το θεμα ,ειναι διοτι το χω αναγκη να πω να μοιραστω οσα ειδα -εζησα για το πως ειχε γκρεμιστει η ζωη μου και πως την ξαναχτιζω παλι ,αυτη την φορα με γερα θεμελεια, να προβληματισω ....
Ετσι ... δημιουργησα και το site που παραθετω παρακατω για να πληροφορισω, να περασω μυνηματα, να ευεσθητοποιηθουν καπιοι να ταρακουνηθουν καπoιοι αλλοι ,οσο αυτο γινεται ,οπως και να μπορεσω να βοηθησω εστω και εναν να βγει απο το χαντακι να μπορεσει να σηκωθει ορθιος και να δει παλι το φως της ψυχης του με το κεφαλι ψηλα .

Με εκτιμηση και Σεβασμο Θοδωρης


http://clubs.pathfinder.gr/Apeksartisi18ANW__

H ΑΛΛΙΩς http://www.XRTCUPXRTC.dom.gr

(Ανοιγει και βλεπετε καλυτερα μονο με explorer7)

[Aphroditemk]

seuxaristw giatin katahtesi psihis.

Bravo sou pou kataferes metin dinami sou na nikisis,oti se vasanize.

Xairomai gia sena pou vrikes to komati tou eautou sou,pou ixes xasi gia toso kairo kai xairese ti ZWH SOU kai ta ONEIRA SOU.

H ebiria sou,ontws bori na voithisi anthrwpous pou den boroun na doun to fws,mi stamatisis na kanis oti kanis,den ine aparaitito na ise idikos,alwste exw gnwrisi arketous idikous pou gnwrisan mia katastasi se proswpiko epipedo kai meta apofasisan na spoudasoun,gia na boresoun na voithisoun alous vima,vima na xeperasoun mia katastasi, kai xeris poso simantiko kai diaforetiko ine to kathe vima.

keep in touch

Take care yourself

[dr]

Γεια σου Θοδωρη,
πραγματικα χαιρομαι πολυ που σε \"γνωριζω\" εστω και με αυτο τον τροπο. Μακαρι φιλε μου να μπορουσα να σου σφιξω το χερι, εισαι αγωνιστης και παλληκαρι τελικα.
Με συγκινησες, δακρυσα Θοδωρη, για αυτο που ησουν καποτε, για ολα αυτα τα \"πανεμορφα\" κατα τ\'αλλα παιδια που βλεπω στις πλατειες της πολης μου, να γυριζουν σα φαντασματα, οστεωμενα, με χαμενο βλεμμα, με ασταθες βημα, να τεινουν το χερι, να παρακαλουν να τους δωσεις λιγο
για το θανατο...Γιατι μονο θανατος πρεπει να ειναι αγορι μου τα ναρκωτικα,αργος,βασανιστικ ος, με ημερομηνια, σαν θανατος που ειναι εχει αβασταχτο πονο μεσα του, μοναξια, μαυρο, αυτοεξορια, αυτοκατηγορια, αυτοκαταδικη.
Ειτε εχουμε ειτε οχι ακομα παιδια Θοδωρη, ολοι ειμαστε υπευθυνοι για καθε πλασμα που βλεπουμε να ερπει, να χαραμιζεται, να αυτοκαταστρεφεται και να αυτοεξευτελιζεται σε δρομους, πλατειες, σοκακια και ο Θεος ξερει που αλλου ακομα.. Δεν σου κρυβω ποσο ηλιθια νιωθω, ποσο ανημπορη και ποσο ποναει η ψυχη μου, καθε φορα που θα συναντησω αυτες τις σκιες των νεων ανθρωπων, να ζητιανευουν οχι το ψωμι, οχι το νερο, μα τον ιδιο τους το θανατο.Και σκεφτομαι τοτε και δαγκωνομαι μεσα μου για να μη φωναξω,\"ποσο εγω-σαν ατομικη οντοτητα- ποσο ολοι εμεις που καθομαστε και χαζευουμε αυτες τις σκιες των νεων, ειμαστε ενταξει και ησυχοι με το μεσα μας;\".
Ποσο εβαλα-βαλαμε,το λιθαρακι μας οχι για να ειναι γεματα, ολοκληρωμενα, χαμογελαστα και δημιουργικα αυτα τα νεα παιδια, μα να σερνονται τωρα και να σε παρακαλουν να τους δωσεις λιγο για το θανατο...Ποσο ησυχοι και με καθαρη καρδια και συνειδηση πρεπει να ειμαστε ολοι εμεις, φιλε μου, που οδηγουμε καθημερινα. ειτε σε προσωπικο-οικογενειακο, ειτε σε συλλογικο επιπεδο σαν κοινωνια, την ελπιδα, τη ζωη που ειναι οι νεοι ανθρωποι, σ\'αυτον τον αργο θανατο;
Και δεν χρειαζεται καποιος να εχει ουτε ανωτερη μορφωση, ουτε να ειναι ενος ταδε επιπεδου για να καταλαβει, να σκεφτει,να προβληματιστει και να ντραπει καθε φορα που βλεπει αυτες τις φιγουρες γυρω του,ποσο συνεβαλλε εκεινος και μετα σαν συνολο ολοι μας για την καταντια αυτη.Το μονο που χρειαζεται ειναι να εχει αγαπη, σεβασμο για τη ζωη και τα παιδια,οι νεοι, ειναι Η ΖΩΗ. Να μη θεωρει το προβλημα οτι αφορα αλλους, να μη βιαζεται να δωσει κατι στις σκιες αυτες καθε φορα που τεινουν το χερι για λεφτα, ειτε απο οικτο, ειτε απο απεχθεια, ειτε για να μη του θυμιζουν το ποσο συνεβαλλε και αυτος σε οτι εφτασαν να γινουν, αλλα να ξερει πως η μαστιγα των ναρκωτικων αφορα ΟΛΟΥΣ μας, και δεν χρειαζεται να σου χτυπησει την πορτα για να αφυπνιστεις, τοτε ειναι αργα, ολοι Θοδωρη μου πρεπει να ειμαστε ενεργοι και ετοιμοι, κοντα στα παιδια, κοντα σε σας τους νεους, με ολα τα ματια και τα αυτια μας ανοιχτα και προθυμα παντα να σας ακουσουν και να σας δουν. Και εννοω τα ματια και τα αυτια και της ψυχης και του σωματος.
Ειμαι αισιοδοξη για σενα και για ολα τα νεα ατομα σαν εσενα, που δινετε τον αγωνα σας καθημερινα,φιλε μου, μακαρι και θα το ηθελα καποια στιγμη στη ζωη μου εμπρακτα, να προσφερω απο τη δυναμη της ψυχης μου και το κουραγιο μου, στην προσπαθεια σας αυτη, στην μαχη που δινετε, να παρετε πισω μια ζωη που σας ανηκει διπλα, πρωτα γιατι αφου εμεις \"οι γονεις\"σας σάς την δωσαμε φροντισαμε να σας την αμαυρωνουμε και να την καταργουμε καθημερινα με τις λεξεις και τα εργα μας και μετα γιατι γυριζοντας ολοι εσεις απο το \"θανατο\", μπορειτε τωρα να εκτιμησετε καλυτερα το αγαθο της ζωης.
Ευχαριστουμε για την ψυχουλα που μας γνωρισες εδω, Θοδωρη και ειμαι βεβαιη πως συντομα θα εισαι τελειως καλα και υγιης κοντα μας, βοηθωντας οσους περισσοτερους μπορεις να βγουν απο το σκοταδι, το φοβο και την ανυπαρξια...
Χωρις να φανω λυρικη ή υπερβολικη σε σενα ή σ\'αλλους φιλους που ισως διαβασουν τα γραφομενα μου,μεσα απο την ιστορια σου και την παρουσια σου εδω, νιωθω την αναγκη να ζητησω απο σενα,τα παιδια που ακομα εχουν την ουσια και το θανατο για μαξιλαρι, απο ολους αυτους που \"εφυγαν\" χωρις να γυρισουν, ενα μεγαλο, ενα ταπεινο ΣΥΓΝΩΜΗ, σαν ατομο,σαν γυναικα, σαν μανα, σαν κομματι αυτης της τυφλης,κουφης και αψυχης στο περισσοτερο της κοινωνιας.

[8odwris]

Δεν θελω μπραβο παιδια..
Σας ευχαριστω παντος!!!!!!!!!!!!
Απλα να προβληματισω και να βοηθησω πιο πολυ θελω...

[paok_salonika]

axios!!!!!!!!!!!!!

[LOGOPSYXOS]

Θοδωρή....πέρα απο ένα ευχαριστώ...ότι και να πουμε είναι λίγο...

[8odwris]

μια μεγαλη Καλησπερα/ Καλημερα σε ολουσ οσους επισκεπτονται και ειναι μελη αυτου του αξιολογου forum e- psychology.gr
Me αγαπη Θοδωρης!!

http://clubs.pathfinder.gr/Apeksartisi18ANW__

[olga_soul]

Θοδωρή μου μπράβο αγάπη μου για τον αγώνα στον οποίο βγήκες άξιος νικητής! Μακάρι και ο πατέρας μου να είχε βρεί τη θέληση να γλιτώσει από το αλκοόλ όσο ζούσε...ίσως έτσι η ζωή και η ψυχολογία μου να μην είχε δεχθεί τόσο ανεπανόρθωτα χτυπήματα! Συνέχισε με τους ίδιους ρυθμούς και αναζήτησε την πραγματική ολοκλήρωση της ψυχοσυναισθηματικής του ευτυχίας!!! Φιλιά;)

[corallia]

Σε θαυμάζω θοδωρή για το πόσο δυνατός στάθηκες στα δυσκολα της ζωής.... Νιώθω πολύ ΄μικρή΄μπροστά σου γιατί έδειξες ότι μπορείς να μαχεσαι τη ζωή και να μην την παρατηρείς..... Εισαι πολύ δυνατός και μπορείς να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εμπειρία σου!!
Συνέχισε χωρίς φόβο....
Corallia

[lena8999]

ΘΟΔΩΡΗ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΙΣ ΑΡΝΗΘΟΥΝ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΑΝ ΚΑΙ 22 ΕΤΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΧΡΟΝΙΑ.ΕΧΩ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Κ ΞΕΡΩ ΤΟ ΖΟΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ... ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΖΩ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ.ΕΛΕΝΑ

[nala]

Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην βιώνει ανάλογο περιστατικό. Εισαι αξιέπαινος ! Μακάρι και άλλοι άνθρωποι που παίρνουν τοξικές ουσίες να μπορέσουν να βρουν αυτή τη δύναμη ψυχής να ακολουθήσουν το παραδειγμά σου και μακάρι τα λόγια σου να μπουν στις ψυχές των ανθρώπων και να τους αποτρέψεις από αυτό το \"παραμύθι\" πριν μπουν σ΄ αυτό το γολγοθά!! Για τους υπόλοιπους αναγνώστες που μπορεί να απέχουμε από αυτές τις καταστάσεις είναι ένα καλό μάθημα για τιην σωστή επικοινωνία που πρέπει να έχουμε με τα παιδιά μας. Να μας ακουνε και να τα ακούμε, να τα υπολογίζουμε για να μας υπολογίζουμε. Να τα αγαπάμε για να τα μαθουμε να αγαπάνε και να αγαπήσουν και αυτά με τη σειρά τους τον εαυτό τους...

΄Συνέχισε έτσι...

[Sofia]

πέρα από το ότι χαίρομαι που υπάρχεις- κι ας μη σε ξέρω...κάνεις τον κόσμο πιο όμορφο...σε ευχαριστούμε....

καλή συνέχεια

[shannyn]

sigxaritiria thodori... elpizo apo do kai pera ola na sou pigainoun kalitera... sou aksizei eksallou.
btw. zografizeis poli oraia!

[pratsdim]

Να είσαι πάντα καλά Θοδωρή! Αποτελείς παράδειγμα για όλους μας.

Δημήτρης

[Foolish]

ΘΟΔΩΡΗ ΟΣΑ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΟΣΑ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΤΡΑΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΖΩΗ.