Zoloft

[cinamon]

Είμαι 32 χρονών ,γενικά άλλη μια φορά στη ζωή μου είχα ζοριστεί όταν έγραφα τη πτυχιακή του μαστερ μου. Τώρα έχω ζοριστεί εξαιτίας χωρισμού απόμακροχρονια σχεση, είμαι γυναίκα και αγχωνωμαι οτι θα μεινω μόνη μου-οι περισσοτερες φιλες μου είναι παντρεμενες- και ανασφάλειας επαγγελματικής. Τώρα 1μιση μήνα βλέπω ένα ψυχίατρο ο οποίος μου προτεινε zoloft.Τι παρενεργιες έχει?Αυξηση βάρους? Δεν θέλωνα πάρω φάρμακα, αλλά δενβλέπω να μου αλλαζει και η διάθεση. Όποιος το έχει use σας παρακαλώ πείτε μου τη γνώμη σας.

[konstantina_ena]

Κοριτσάκι μετά απο μακροχρόνια σχέση και χωρισμό δεν μπορείς να φανταστεις τί έπαθα!!Τα ίδια σκεφτόμουν και εγώ!!Έχω καταλήξει με 3 χρονια κατάθλιψη και όχι μόνο!!!Πήγα σε ψυχίατρο αλλα δεν με βοήθησε ιδιαίτερα αν και πηγαινα 2
μηνες το πολυ!!!Δεν ήθελα να κολλήσω στα χάπια τα ηρεμιστικά και τα παράτησα!!!Γυρησα στην ομοιοπαθητικη!!!!
Είχα ακριβώς τις ίδεες σκέψεις με εσένα!!!

[Lou!]

σκέψου ότι και μόνη να μείνεις (worst case σενάριο), μια χαρά είναι η ζωή! που να δεις τι τραβάνε άλλοι που είναι παντρεμένοι. (ρίξε μια ματιά σε προβλήματα σχέσεων). Αλλά, αν ενδιαφέρεσαι να ξανακάνεις σχέση, και συναναστρέφεσαι κόσμο, κάποια καινούργια σχέση μπορεί να σου προκύψει, οι σχέσεις πολλές φορές έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Μην μπαίνεις σε σύγκριση με το τι κάνουν οι φίλες σου, πολλές φορές η σύγκριση με τους άλλους είναι παγίδα για συναισθήματα μιζέριας. Ο κάθε άνθρωπος τραβάει την πορεία του στη ζωή και αυτή η πορεία είναι στο σύνολο της μοναδική. Το θέμα είναι να εξελίσσεις τον εαυτό σου και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς εξασκώντας το δικό σου δυναμικό. Όχι το να ανταγωνίζεσαι τους άλλους. Η διάθεση σου καθορίζεται από το πως σκέφτεσαι, οπότε προσπάθησε να σκέφτεσαι πιο θετικά.

[Alobar]

Γεια σου Κίναμον. Νομίζω ότι κακώς επισκέφτηκες εξαρχής ψυχίατρο. Απαντώντας πάνω σε αυτά που γράφεις, περιγράφεις \'ζόρισμα\' προερχόμενο από χωρισμό - και ποιός δε το έζησε - καθώς και σκέψεις που αφορούν τη μελλοντική σου όποια κατάσταση, άρα δεν υφίσταται καν πραγματικότητα. Αν με ρωτούσες, θα σου έλεγα ότι δε με απασχολεί το όποιο μέλλον μου αλλά θα χρειαζόταν ώρα να στο εξηγήσω. Με ενδιαφέρει το πώς είμαι τώρα και κατά πόσο μπορώ να είμαι καλά με όσα έχω τώρα. Δυστυχώς ένας απ\' τους βασικούς λόγους που επιφέρει μέχρι και καταθλιπτική διάθεση στη σημερινή εποχή, είναι αυτή η αγωνιώδης έγνοια της όποιας \'αποκατάστασής\' μας στο απώτερο μέλλον. Οι συγκρίσεις επίσης που αναφέρονται παραπάνω. Πάντα κάποιοι θα έχουν περισσότερα ή θα είναι καλύτερα από εμάς, πάντα κάποιοι θα υποφέρουν περισσότερο από εμάς. Νομίζω και επιμένω επίσης πως για όλα αυτά φταίει η επικρατούσα αρχή του υλισμού σε όλες του τις μορφές. Οι προσδοκίες άλλων για μας, οι στόχοι άλλων για μας και πάει λέγοντας. Τίποτα δεν αποτελεί δεδομένο σε αυτό τον κόσμο και τίποτα δε θα υπάρχει αιωνίως. Και κυρίως αυτό που δεν είναι δεδομένο είμαστε εμείς οι ίδιοι. Δε θεωρώ πως το πρόβλημά σου - αν θες - χρήζει ψυχιατρικής και δε θεωρώ την κατάστασή σου τόσο δύσκολη ώστε να χρήζεις φαρμάκων. Γιατί δε ξεκίνησες κάποια ψυχοθεραπευτική μέθοδο; Κανένα φάρμακο δε θα σου αλλάξει το μέσα σου, το πώς εισπράττεις την έννοια της ζωής. Και καμία διάθεση δεν αλλάζει αν δε της δώσουμε σήμα για να κινήσει τα όποια νήματα...

[kriti28]

εγώ το πέρνω εδώ και ένα μήνα,100 mg,μονο θετικά έχω δει,απο κιλά προσέχω τι τρώγω και κάνω γυμναστική,είναι λίγο νωρις ακόμα βέβαια...