Μια Ζωή σε rewind

[zoupou]

Γεια χαρά σας παιδιά, είναι η πρώτη φορά που γράφω εδώ και νοιώθω πως κανονικά θα ήθελα να περιγράψω όλη μου τη ζωή. Πράγμα μάλλον άβολο, οπότε θα περιοριστώ στα παρακάτω.... Υποφέρω από κατάθλιψη και άγχος , σε παθολογικό ΄πίπεδο εδώ και 5-6 χρόνια, την έχω ψάξει πολύ , έχω επισκεφτεί ψυχιάτρο, ψυχολόγους, έχω ακολουθήσει αγωγή, τώρα παίρνω συμπληρώματα (νομίζω ότι με βοηθάνε περισσότερο από τα φάρμακα) ξεκίνησα τρέξιμο κ.τ.λ.......και ακόμα την ψάχνω....( να φανταστείτε βλέπω δύο ψυχολόγους συγχρόνως...). Εν τέλει αυτό που καταλαβαίνω είναι μια απύθμενη έλλειψη αυτοπεποίθησης , που μέχρι ένα σημείο την κουκούλωνα μεσα από ένα στυλάκι, αλλά αυτή ήρθε να εμφανιστεί την πιο κατάλληλη στιγμή. Είμαι 28, ζω με τους γονείς , έχω απομακρυνθεί από φίλους , και επιβιώνω με ψιλοδουλειές. ΔΕν κάνω όνειρα πια, μόνο απελπίζομαι ή φαντασιώνω νίκες σαν μικρό παιδί. ʼλλωστε π\'αντα ήμουν έτσι, εσωστρεφής , αγχωτικός, θυμωμένος, απαισιόδοξος. Θέλετε να μάθετε ποιός είδε πρώτος το ποτήρι μισοάδειο; Μην ψάχνετε άλλο. Όταν οι συμμαθητές μου πανηγύριζαν που θα πηγαίναμε εκδρομή, εγώ έμενα κυνικά ατάραχος λέγοντας : \" Και τι έγινε; Ετσι κι αλλιώς α\'υριο εδώ πάλι θα είμαστε!\" Αυτό το παιδί ήταν περίπτωση. κάτι το σταματούσε από το να χαρεί και την μιζέρια την έκανε στυλ. Αλλά δεν έχει πέραση πια. Η έφηβεία πέρασε και πρέπει να μεγαλώσει. Οι ενδοσκοπήσεις δεν συγκινούν πια ούτε την πιο ευαίσθητη γκόμενα (προφέρεται με ανεπαίσθητη μαγκιά). Προς το παρόν αυτά.... ελπίζω σε καίριες και αμείλικτες νύξεις....

[zoupou]

Εννοώ ότι νοιώθω ένα ανθρωπάκι χωρίς αυτοεκτίμηση, που μεχρι πρότινος την ενίσχυε φλερτάροντας ασύστολα (αλλά απο κει το βρήκε) και τώρα που πρέπει να αντιμετωπίσει ισάξια τους ανθρώπους και να κάνει κάτι πιο ενήλικο και σημαντικό π.χ. δουλειά. κωλώνει( ή τουλάχιστον έτσι νοιώθει, ή τουλάχιστον έτσι δασκαλεύει τον εαυτό του να νοιώθει...) Βέβαια γενικώς κωλώνει γιατί είναι θυμωμένος, ευερέθιστος, ευσυγκίνητος, αμυντικοεπιθετικός, τερματοφ΄υλακας που περιμένει χτύπημα πέναλτι ανά πάσα στιγμή (just imagine this!!)

Θε μου σγχώρα με που δε μαγαπάω όσο αξίζω.
Και συγγνώμη που τα λέω μπερδεμένα και αλληγορικά, απλά στη συγκεκριμένη στιγμή αν και η ψυχολογία μου δεν είναι τόσο καλή, ή ακριβώς γι αυτό δεν θέλω να χρησιμοποιήσω την κυριολεκτική-αμείλικτη γλώσσα του χειρούργου ανατόμου.

[zoupou]

Σημ. 1 Πρέπει να έχω φοβερό ταλέντο να κάνω τον αστείο κινέζο για να αποφεύγω να δω την πραγματικότητα ή να κάνω μια αξιοπρεπή εξομολόγηση σε σας( ή μπορεί πάλι να ντρέπομαι λίγο...)

Σημ. 2 Μου φαίνεται πως τρελαίνομαι για τα Smilies ( δεν έτυχε να τα μεταχειριστώ μέχρι τώρα, καθώς δεν έγραφα σε forums). Χμμμμμμ, ενδιαφέρον.

[raphsssodos]

Γεια σου zoupou,
μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις....είναι πιο διασκεδαστικός.....
Στο θέμα μας...η πρώτη αμείλικτη νύξη....:P
Έχεις καταπλητική συγκρότηση του τι περνάς [σαν και μένα] οπότε τι σκεφτόσουν όταν άνοιγες το θέμα;;;;
δεν κατάλαβα ακόμα δηλαδή γιατί το άνοιξες.......

.....νύξη δεύτερη.....
ενώ ξέρεις στην εντέλεια το τι έχεις ξαφνικά λες ωχ! φτάσαμε ως το ποτάμι αλλά όχι εγώ δεν μπορώ να το περάσω....έχεις καταφέρει να συναισθανθείς ακριβώς όπως φαίνεται τι περνάς...το περιγράφεις με λέξεις πράγμα δύσκολο αν δεν το έχεις κατανοήσει...και με τον τρόπο που το περιγράφεις φαίνεται πως το έχεις κατανοήσει πολύ πολύ καλά.........είχες τη δύναμη να κάνεις όλα τα παραπάνω....θα κολώσεις τώρα στο κολύμπι;;;; κι ας σου φαίνεται πως τώρα μπορείς απλά να επιπλέεις κατά βάθος πιστεύω [και νομίζω ότι το ξέρεις και εσύ αυτό αλλά κάτι σε εμποδίζει να το δεις] ξέρεις να κολυμπάς και μάλιστα πολύ καλά....απλά έχεις πιστέψει για κάποιο λόγο πως δεν ξέρεις.......


It\'s yours...
Εννοώ ότι νοιώθω ένα ανθρωπάκι χωρίς αυτοεκτίμηση, που μεχρι πρότινος την ενίσχυε φλερτάροντας ασύστολα (αλλά απο κει το βρήκε) και τώρα που πρέπει να αντιμετωπίσει ισάξια τους ανθρώπους και να κάνει κάτι πιο ενήλικο και σημαντικό π.χ. δουλειά. κωλώνει( ή τουλάχιστον έτσι νοιώθει, ή τουλάχιστον έτσι δασκαλεύει τον εαυτό του να νοιώθει...:cool Βέβαια γενικώς κωλώνει γιατί είναι θυμωμένος, ευερέθιστος, ευσυγκίνητος, αμυντικοεπιθετικός, τερματοφ΄υλακας που περιμένει χτύπημα πέναλτι ανά πάσα στιγμή (just imagine this!!)

Προσπάθησε να χαλαρώσεις...Κάνε ένα διάλειμμα...Επέτρεψε στον εαυτό σου να ξεφύγει από τη ρουτίνα των χιλιάδων ανεπιθύμητων συναισθημάτων....δεν φταις εσύ που νοιώθεις τόσα πολλά πράγματα συγχρόνως..........αλλά τα νοιώθεις...πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό...να το αντιμετωπίσεις....ώσπου να έρθει η στιγμή που θα το ξεπεράσεις.... μέρα με τη μέρα....τρίμηνο με το τρίμηνο....δεν θέλει βιασύνες το πράγμα... υπομονή του κερατά θέλει και πείσμα πολλούς οκάδες.....



Η τελευταία νύξη....

Είσαι σίγουρος πως όταν τα έγραφες αυτά ήσουν υπό το καθεστώς κατάθλιψης??? σε ρωτάω γιατί εμένα μου θυμίζουν λόγια της δίδυμης αδερφής της ....δεν σου λέω ποια είναι ..... νομίζω ότι ξέρεις....


Αυτά και μην κολώνεις μπροστά στα προβλήματα γιατί όπως και ο Bach έχεις ανάγκη από τα δώρα τους....εν προκειμένω το δώρο θα είναι η ζωή σου...άντε λοιπόν να ορμήσεις......

για ότι χρειαστείς στη διάθεσή σου...
επαναλαμβάνω μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις.....
καμμιά φορά οι μεταφορές είναι πιο κυριολεχτικές απ\' την κυριολεξία....

[zoupou]

Αν υποψιαστώ ότι για δίδυμη αδελφή εννοείς τη μανία..... θα στενοχωρηθώ η αλήθεια είναι

[raphsssodos]

you got it man....πατάτα;;

[zoupou]

Δεν ξέρω, τι να πω. Κανείς δεν το έκρινε έτσι μέχρι τώρα. Επειδή είχα ένα φίλο με τέτοια συμπεριφορά σίγουρα δεν μπορώ να τον συναγωνιστώ.
Η αλήθεια είναι ότι το άγχος και η νευρικότητα με προκαλούν πολλές φορές να ξεσπάσουν σε ένα λογύδριο...όχι και τόσο φυσιολογικό, αλλά απο κει και πέρα....

[raphsssodos]

δεν σου κάνω διάγνωση αλλά...
αυτό που λες με τον φίλο σου.....
ο καθένας την περνάει διαφορετικά....
αυτό με το λογύδριο πάντως δεν είναι σύμπτωμα κατάθλιψης...
ψαξτο όμως...
δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάτι αν δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι...έτσι λέω εγώ τουλάχιστον...

[Black Rose]

Και όμως, από τον τρόπο που μας αποκαλύπτεις τον εαυτό σου φαίνεσαι να ξέρεις που βρίσκεσαι, φαίνεσαι να έχεις επίγνωση της κατάστασης. Αυτό ειναι πολυ σημαντικό.

Οταν ημουν ασθενής δεν μπορούσα να προσδιορίσω τη θέση μου, τη κατάσταση μου. Δεν ήξερα αν δεν εχω αυτοεκτίμηση, δεν μπορούσα να βρω επίθετο για τον εαυτό μου πχ καλή, κακιά κλπ.

Το ένα βήμα είναι αυτό. Να μπορείς να προσδιορίσεις το προβλημά σου. Το επόμενο είναι να ζητήσεις συνειδητά βοήθεια απο τους ειδικούς (γιατρούς, ψυχολόγους κλπ) ώστε να επιλέξεις την καλύτερη θεραπεία για σένα. Μπορείς να ζητήσεις να ενημερωθείς για τις μεθόδους της κλασσικής ιατρικής, της ομοιοπαθητικής και άλλων εναλλακτικών λύσεων. Μην απορρίπτεις τίποτε. Η μια μέθοδος μπορεί να συμπληρώσει την άλλη.

Το τρίτο πράγμα ειναι να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου σαν μια συγκροτημένη ολότητα / προσωπικότητα : να φροντίζεις το σώμα σου, την ψυχική σου υγεία και να αναπτύσσεις το πνεύμα σου.

Με λίγα λόγια, σιγά αλλά σταθερά είσαι έτοιμος να μπείς στο μονοπάτι της \"αυτογνωσίας\" , να αρχίσεις το ταξίδι προς τα εσω και επάνω. Μόνο έτσι μπορούμε να μετατρέψουμε αυτή την οδυνειρή εμπειρία σε ένα συναρπαστικο ταξίδι ζωής .

Είσαι ένα νέο παιδί, η ζωή ειναι μπροστά σου. Αυτή την περιπέτεια της υγείας σου δες την σαν μια ευκαιρία να ανακαλύψεις το πιο συναρπαστικο κομμάτι της ζωής : εσένα τον ίδιο.

Πάρε βαθιά ανάσα και ξεκίνα! Αναζήτησε θεραπεία!

Κουράγιο, καλή δύναμη και εμεις εδώ θα είμαστε να σου κρατάμε το χέρι όταν μας χρειάζεσαι..

[zoupou]

Συχνά και εγώ , κυρίως παλιότερα βρισκόμουν σε μία μεγάλη σύγχυση σχετικά με το τι θέλω, ποιος είμαι κ.τ.λ. Ένοιωθα να έχω χάσει τον εαυτό μου και να μην ξέρω τι μου αρέσει και τι όχι. Θα ήθελα την γνώμη σας. Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα ή αιτία μιας καταθλιπτικής διάθεσης; Υποψιάζομαι το πρώτο.
Η κατάσταση μοιάζει σαν ένα άλογο ας πούμε που κινείται με ταχύτητα και εμμονή για κάποιους λόγους σε μια κατηφόρα-γκρεμό. Προσπαθείς να του αλλάξεις πορεία με γνωστικά παραγγέλματα αλλά αυτό είναι τόσο ταραγμένο που αδυνατεί ΄να υπακούσει ή του είναι πολύ λιγο.
Φταίνε τα μοναχικά μου χρόνια; Κάθε τι μου φαίνεται πρωτόγνωρο, μια δοκιμασία. Αισθάνομαι να υστερώ σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής και αυτό επιδεινώνειτην αρχική αδυναμία.

[Black Rose]

Αιτία ή αποτέλεσμα θα σε γελάσω.. Γαι μένα ξέρω ότι -κυριολεκτικά - μια μέρα πετάχτηκα επάνω έχοντας χάσει τον εαυτό μου. Δεν ήξερα ποια ήμουν, δεν με αναγνώριζα στον καθρέπτη.. δεν ηξερα τι θέλω, που πάω...

Η δυναμική γυναίκα μετατράπηκε σε ένα φοβισμένο πλάσμα, ένα ζωάκι πανικόβλητο για το κάθε τι...

Εχω κλάψει ώρες μπροστά στον καθρέπτη ρωτωντας και ξαναρωτώντας \"ποια είσαι?\", \"τι σου έκανα?\"

Αχ αχ! Εγω σε καταλαβαίνω. Αλλά πιστεψέ και εσύ, ότι μπορείς να γίνεις καλά. Οτι πρέπει να αγωνιστείς για σένα και μόνο για σένα. Σε αυτόν τον αγώνα ουσιαστικά είμαστε μονοι μας, ειναι ο δικός μας αγώνας.

Σήμερα , που είμαι υγιής και ευτυχισμένη, σήμερα που αισθάνομαι πλήρης, κάθε βράδυ - ειλικρινά κάθε βράδυ-ευχαριστω το Θεό για αυτη την κολαση που περασα, για αυτη την εμπειρια που αντιμετώπισα, για τη νίκη μου για τη ζωή.

Μέσα απο τη κόλαση που πέρασα μπόρεσα να αναγνωρίσω και να εκτιμήσω την ευτυχία του να μοιράζεσαι τη εμπειρία της ζωής μεσα απο την Αγάπη για τον ευατό σου και τους συναθρώπους σου.

Όσο μαύρη και να είναι η ζωή σου τώρα , τόσο όμορφη θα γίνει αύριο στο υπογράφω . Ομως πάλεψε για το ονειρό σου!

[zoupou]

Ξέρεις Black rose,
με τρώει συνέχεια ένας ανταγωνισμός με τους άλλους,
νοιώθω ότι έχω χάσει την αξία μου μαζί με τις επιθυμίες και τις αξίες μου,
επιθυμώ διακαώς να τα καταφέρω σε κάτι, να αποδείξω ότι αξίζω.Λες είναι μια αυταπάτη , ένα παιχνίδι που έχω στησει στον εαυτό μου; Μηπως απλά πρέπει να χαλαρώσω και να αποδεχθώ τον εαυτό μου και να βρω σιγά σιγά τα σημαντικά πράγματα τα οποία και να προσπαθήσω;
Όμως με φοβίζει τόσο πολύ να δω τον εαυτό μου γιατι δεν μου αρέσει που είναι δειλός και χωρίς άποψη, χωρίς δύναμη, αποφασιστικότητα. Όπως καταλαβαίνεις το βιώνω όλο αυτο σαν έναν φαύλο κύκλο που τον πιάνω και τον ξαναπιάνω. Έχω ζητήσει και έχω ακούσει χιλιάδες απόψεις για τη ζωή και τον ανθρωπο αλλά αδυνατώ να μεγαλώσω ακόμη.


Πάντως να ξέρεις πως σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και εκτιμώ κάθε σου αναφορά σε προσωπικά σου βιώματα

[raphsssodos]

Ξέρεις Black rose,
με τρώει συνέχεια ένας ανταγωνισμός με τους άλλους,
νοιώθω ότι έχω χάσει την αξία μου μαζί με τις επιθυμίες και τις αξίες μου,
επιθυμώ διακαώς να τα καταφέρω σε κάτι, να αποδείξω ότι αξίζω.Λες είναι μια αυταπάτη , ένα παιχνίδι που έχω στησει στον εαυτό μου; Μηπως απλά πρέπει να χαλαρώσω και να αποδεχθώ τον εαυτό μου και να βρω σιγά σιγά τα σημαντικά πράγματα τα οποία και να προσπαθήσω;
Όμως με φοβίζει τόσο πολύ να δω τον εαυτό μου γιατι δεν μου αρέσει που είναι δειλός και χωρίς άποψη, χωρίς δύναμη, αποφασιστικότητα. Όπως καταλαβαίνεις το βιώνω όλο αυτο σαν έναν φαύλο κύκλο που τον πιάνω και τον ξαναπιάνω. Έχω ζητήσει και έχω ακούσει χιλιάδες απόψεις για τη ζωή και τον ανθρωπο αλλά αδυνατώ να μεγαλώσω ακόμη.


Ίσως αυτά που αναφέρεις στην πρώτη παράγραφο σου δημιουργούν συναισθήματα που μαζί με τα συμπτώματα οδήγουν σε κατάθλιψη που όπως πολύ σωστά λες είναι ένας φαύλος κύκλος.
Αυτά που ρωτάς φίλε μου δείχνουν πόσο έχεις κατανοήσει το πρόβλημά σου...Εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις αλλά φοβάσαι όπως λες [και δείχνεις] να προσπαθήσεις ....λέω εγώ τώρα....


Αυτά που λες για τον εαυτό σου [ακόμη και αληθινά να είναι] έχουν γιγαντωθεί από την κατάθλιψη τόσο πολύ που τα έχεις πιστέψει και ψάχνεις δικαιολογίες για να τα στηρίξεις....Προσπάθησε να φανταστείς τον εαυτό σου αλλιώς.....ψάξε για τα ενδιαφέροντά σου....δημιούργησε με όποιον τρόπο εσύ μπορείς....πρώτα από όλα δέξου τον εαυτό σου...είναι το πιο σημαντικό...

ακούγοντας απόψεις όταν δεν έχεις αναπτύξει κατασταλαγμένη σκέψη σε μπερδεύει....δεν το λέω για εσένα...μια παρατήρηση είναι....

κάτι τελευταίο...μη χρησιμοποιείς την κατάθλιψη σαν ασπίδα για να ξεφύγεις από την πραγματικότητα [γιατί αυτό πιστεύω ότι κάνεις].... απομονώνεσαι έτσι και γίνεται πιο δύσκολο μετά να ενταχθείς και πάλι στην πραγματικότητα....είχες τη δύναμη να κατανοήσεις το πρόβλημά σου [αν και λίγο συγκεχυμένα λόγω κατάθλιψης...αυτό είναι άποψή μου όμως] είμαι σίγουρος ότι έχεις τη δύναμη να βγεις από αυτόν τον φαύλο κύκλο...δεν είναι καθόλου εύκολο..τώρα φαντάζει αδύνατο αλλά δεν είναι....
άλλωστε ποτέ δεν σου δίνεται μια επιθυμία χωρίς να σου δίνεται και η δύναμη για να την πραγματοποιήσεις...εν προκειμένω πρέπει να εργαστείς αρκετά γι\' αυτό....

ΥΓ:Είμαι διπολικός

[zoupou]

Σ ευχαριστώ Ραψωδέ

[raphsssodos]