ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

[Θεοφανία]

Originally posted by claire

Originally posted by Θεοφανία
Προχτες ήταν μια πολύ καλή στιγμή ευτυχίας για μένα. Πήρα τα πρώτα μου λεφτά από μια δουλειά που έχω λατρέψει και έχω δώσει σημαντικά κομμάτια του εαυτού μου.
Έχω και άλλες στιγμές, προσωπικές, αλλά πάνε μήνες.....

αααα, κι αυτό πολύ σημαντικό, να κάνεις μια δουλειά με όρεξη και να αναγνωρίζεται κιόλας αυτό!

Ναι, αυτο είναι ευλογία, αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει πάντα...:(

[fevgatos67]

Originally posted by olgaki82
Λενε οτι η ευτυχια ειναι στιγμες...
συνηθως ομως ζωντας μεσα στα προβληματα και στο αγχος ξεχναμε να ζησουμε αυτες τις στιγμες..προσκολομαστε πιο πολυ στα αρνητικα της ζωης μας.
εσεις θυμαστε προσφατα μια στιγμη ευτυχιας??

Νομίζω πως υπάρχουν συνέχεια στιγμές ευτυχίας αρκεί να εξασκηθείς στο να τις παρατηρείς ίσως ανορθόδοξο αλλά αποτελεσματικό σε εμένα ξεκινάω απο το τέλος αγνοώ τα αρνητικά η τα απορρίπτω και αρα τι μένει ?

[anoiksi]

νομιζω οτι οταν ζεις καθε στιγμη εντονα μαθαινεις να ξεχωριζεις τις ευτυχισμενες....νομιζω...

[Alterego]

Καποτε ελεγα οτι η ευτυχια ειναι στιγμες..μικρες στιγμες που μας δινουν τοσα εντονα συναισθηματα.Καθε μερα που περνα το νιωθω και το αντιλαμβανομαι.Επισης αντιληφθηκα οτι ακομη και ο πονος και η θλιψη ειναι και αυτα στιγμες.Και οπως ολα περνανε ετσι περνανε και αυτα..απλα εμεις τους δινουμε τροφη και μεγαλωνουν.
Θα ηταν υπεροχο να μπορουσαμε ολοι να δουμε και να νιωσουμε πως η ευτυχια χαριζεται σε αυτες τις μικρες στιγμες

[Φωτεινη!]

Το παιδί μου να εχει λατρέψει την συναρμολόγηση ενός παιχνιδιού,βόλτες στο δάσος με τη σκυλίτσα ,να νιώθω το δροσερό αεράκι στο προσωπο,εχτές ημουν εξω με δυο φίλες και απόλαυσα την παρεούλα χωρίς αγχος,γέλασα με την καρδιά μου..
Εγώ ειχα χασει αυτή την δυνατότητα.Να βρίσκεις λιιιιιγη ευτυχία μεσα στα απλα καθημερινά πράγματα..νομίζω πως περνάω σε μια καλύτερη φάση ,έχοντας αναγνωρίσει πως μόνοι μας βρίσκουμε την ευτυχία.Με μικρές πολυ μικρές διορθώσεις στην ματια που εχουμε για τη ζωή!!!

[Paolo_1]

Αν για κάποιους το ότι πήγαν για τρέξιμο ή περπάτημα θεωρείται στιγμή ευτυχίας τότε τί να πω;Μάλλον εγώ αντιλαμβάνομαι αλλιώς την έννοια ευτυχία γι\'αυτό και έγραψα πιο πάνω ότι δεν έχω νιώσει ποτέ ευτυχισμένος.Εγώ που πηγαίνω καθημερινά για τρέξιμο έπρεπε να είμαι μες στη χαρά τώρα.Αλλά...

Μάλλον δίνω στην ευτυχία βαθύτερη έννοια απ\'ότι εσεις.

[giwta2]

χαχα, καλό...

[PETRAN]

Originally posted by Paolo_1
Αν για κάποιους το ότι πήγαν για τρέξιμο ή περπάτημα θεωρείται στιγμή ευτυχίας τότε τί να πω;Μάλλον εγώ αντιλαμβάνομαι αλλιώς την έννοια ευτυχία γι\'αυτό και έγραψα πιο πάνω ότι δεν έχω νιώσει ποτέ ευτυχισμένος.Εγώ που πηγαίνω καθημερινά για τρέξιμο έπρεπε να είμαι μες στη χαρά τώρα.Αλλά...

Μάλλον δίνω στην ευτυχία βαθύτερη έννοια απ\'ότι εσεις.

Όλα σχετικά είναι. Ο εγκέφαλος σου συγκρίνει και σύμφωνα με τις συγκρίσεις βγάζει τις αποφάσεις δεν υπάρχει αντικειμενικός ορισμός της ευτυχίας. Και εγώ τώρα που είμαι στο στρατό νοιώθω ευτυχισμένος κάθε φορά που περνάω την πύλη για να βγω έξω χωρίς να έχω να κάνω κάτι το ιδιαίτερο έξω.Άλλοι που είναι αιχμάλωτοι πολέμου ελευθερώνονται και νιώθουν την απόλυτη ευτυχία ενώ άλλοι που παθαίνουν μεγάλα ατυχήματα και μένουν με διάφορες αναπηρίες μπορεί να νιώσουν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου και να θεωρήσουν το ατύχημα τους θεόσταλτο (ενώ για σένα μπορεί να είναι οι πιο δυστυχισμένοι).


Άλλωστε σε μεγάλα και δύσκολα γεγονότα ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει αυτό που λέμε \"ψυχο-ανοσοποιητικό σύστημα\" το οποίο αμύνεται στα τραυματικά γεγονότα και αναθεωρεί τις υπάρχουσες απόψεις, ένα σύστημα που καταρρέι στην κατάθλιψη και δεν λειτουργεί στα μικρά γεγονότα, οδηγώντας σε άπειρη κρεβατομουρμούρα και αφορμές χωρισμών για ψύλλου πηδημα. Το συναίσθημα της΄δυστυχίας δημιουργείται όταν οταν ο νους εκτιμά ότι \"έχασε κάτι\", ενώ της ευτυχίας όταν \"κέρδισε κάτι\". Αυτά που χάνονται και κερδίζονται και το βάρος που τους δείνεται είναι διαφορετικά για τον καθένα. Η κατάθλιψη δημιουργείται εν μέρη γιατί μερικοί άνθρωποι βάζουν υπερβολικό \"βάρος\" μόνο σε ένα πράγμα/στόχο και όλο το self-concept είναι γύρω από αυτό. Άν λοιπόν αυτό το πράγμα για τον α η β λόγο χαθεί, τότε ουσιαστικά χάνεται όλη η σημασία η ο σκοπός της ύπαρξης τους (το άτομο δεν έχει κάτι να \"πολεμήσει\"). Αν δεν έχει και άλλους στόχους/πράγματα ΄τότε είναι πολύ πιθανό να πέσει σε κατάθλιψη αφού δεν θα έχει από που να πιαστεί. Επίσης άτομα που αναπτύσουν χαμηλή διάθεση και νευρώσεις βάζουν υπερβολικούς στόχους η έχουν μια διαστρεβλωμένη (προκατειλημμένη)αντίληψη για τα πράγματα που κυμαίνεται σε απολυτότητες και γενικεύσεις (π.χ. \"πρέπει να είμαι ο καλύτερος\", \"πρέπει να βρω την απόλυτη ευτυχία\", \"όλοι οι άλλοι είναι ευτυχισμένοι εκτός από εμένα\" κλπ.) Όλα είναι ζήτημα συγκρίσεων και ερμηνειών. Οπότε ναι, ένα τρέξιμο για κάποιον (που μπορεί να έχει στερηθεί τα πιο βασικά) μπορεί να είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή.

[claire]

Originally posted by Paolo_1
Αν για κάποιους το ότι πήγαν για τρέξιμο ή περπάτημα θεωρείται στιγμή ευτυχίας τότε τί να πω;Μάλλον εγώ αντιλαμβάνομαι αλλιώς την έννοια ευτυχία γι\'αυτό και έγραψα πιο πάνω ότι δεν έχω νιώσει ποτέ ευτυχισμένος.Εγώ που πηγαίνω καθημερινά για τρέξιμο έπρεπε να είμαι μες στη χαρά τώρα.Αλλά...

Μάλλον δίνω στην ευτυχία βαθύτερη έννοια απ\'ότι εσεις.

έπρεπε! άσκηση=σεροτονίνη baby! :D

[claire]

το ερώτημα είναι, αν δεν μπορείς να νιώσεις έστω και λίγη χαρά με μερικά απλά καθημερινά πράγματα, δεν είσαι μονίμως μέσα στη μιζέρια? οκ, προφανώς το να πας πχ ένα ταξίδι ή να βγάλεις τα χοντρά φράγκα είναι πολύ πιο thrilling από το να βγεις για shopping therapy με τις φιλενάδες ή από το να πας για yoga αλλά δεν πρέπει και αυτά να μας γεμίζουν? να μας βγάζουν από τη ρουτίνα και να μας κάνουν να νιώθουμε χαρά?
μήπως αυτή η ικανότητα να χαζοχαίρεσαι και να νιώθεις πληρότητα και με πιο απλά πράγματα ( μπύρες στο παγκάκι με τον κολητό πχ) χάνεται με την πάροδο των χρόνων?

[Ακροβατης]

συμφωνω ο ανθρωπος ειναι ευτυχισμενος αν παραμεινει μεσα του ενα μικρο παιδι,
αλλα ειναι τοσο δυσκολο αυτο με τις καθημερινες υποχρεωσεις ,το αγχος,τα προβληματα και την πλεονεξια να χουμε ολο περισσοτερα πραγματα.
γινομαστε αγχωδης,μιζεροι,παλευουμε να τα χουμε ολα,γενικα επικεντρωνομαστε περισσοτερο στα αρνητικα της ζωης μας τοσο που ξεχναμε να ζησουμε ομορφα την καθε στιγμη η οποια φευγει και δεν γυρναει ποτε.

[persist]

Η γνωση του οτι στο παρελθον εχεις περασει δυσκολες στιγμες και οχι μονο τις ξεπερασες αλλα σε μετεφεραν σε μια αλλη κατασταση ενα καινουργιο κεφαλαιο, αυτο σε γεμιζει ικανοποιηση γιατι ξερεις οτι τιποτα δεν κραταει για παντα και ολα ξεπερνιουνται,αυριο ειναι μια αλλη μερα!!

[giwta2]

Σήμερα άκουσα ίσως για πρώτη φορά απο τον γιό μου ότι με αγαπάει.Μετά το ξάφνισμα τον ρώτησα αν όντως είπε ότι με αγαπάει.Η αιτία είναι κωμικοτραγική για να μου πεί αυτή τη λέξη.Πήρε ενα αντιϊσταμινικό χάπι για το συνάχι και ανακάλυψε αργότερα, ότι είχε λήξει πριν ενα χρόνο.Μου λέει:Τουλάχιστον αν πάθω τίποτε, να μην μεινεις με την στενοχώρια ότι δεν σε αγαπούσα.Να πω ότι έλιωσα΄; τον αγκάλισα και τον φιλούσα του έλεγα πόσο τον αγαπώ.

[Paolo_1]

Originally posted by claire
το ερώτημα είναι, αν δεν μπορείς να νιώσεις έστω και λίγη χαρά με μερικά απλά καθημερινά πράγματα, δεν είσαι μονίμως μέσα στη μιζέρια? οκ, προφανώς το να πας πχ ένα ταξίδι ή να βγάλεις τα χοντρά φράγκα είναι πολύ πιο thrilling από το να βγεις για shopping therapy με τις φιλενάδες ή από το να πας για yoga αλλά δεν πρέπει και αυτά να μας γεμίζουν? να μας βγάζουν από τη ρουτίνα και να μας κάνουν να νιώθουμε χαρά?
μήπως αυτή η ικανότητα να χαζοχαίρεσαι και να νιώθεις πληρότητα και με πιο απλά πράγματα ( μπύρες στο παγκάκι με τον κολητό πχ) χάνεται με την πάροδο των χρόνων?

Είναι ανάλογα στον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.Υπάρχουν αυτοί οι οποίοι είναι μονίμως ανικανοποίητοι και αυτοί που συμβιβάζονται και με τα λίγα.Αν κάποιος στερείται αυτά που εγώ θεωρώ βασικά για να είναι χαρούμενος(σχέση και καλούς φίλους) τότε η δουλειά,το τρέξιμο,τα ψώνια κι όλα αυτά μπορεί να του προσφέρουν μια κάποια χαρά αλλά μόνο στιγμιαία και όχι μόνιμη.Απλώς προσπαθεί να ξεχνιέται κάπως από την θλίψη που νιώθει,αλλά κι αυτό είναι δύσκολο γιατί οι αρνητικές σκέψεις πάντα ξαναγυρνάνε.

[Sofia]

Αν στο δρομο της αποκτησης αυτων που χρειαζομαστε για να νιωσουμε ευτυχια ή πληροτητα, μπορουμε να απολαμβανουμε κ τις μικρες χαρες της ζωης (που ειναι διαφορετικες πιθανοτατα για τον καθεναν μας) τοτε ισως η διαρκεια της πολυποθητης ευτυχιας να αποκτα μεγαλυτερο ευρος.