Μανα

[Sofia]

Originally posted by RainAndWind
Θέματα αποκλειστικά δικά μας Σοφία μου,πάντα υπάρχουν.Έχουμε και ζωή.Βάζουμε προτεραιότητες που φυσικά και υπάρχουν και αποστάσεις,όπου αυτές χρειάζονται.Πχ γνωρίζω πως η μητέρα μου με θεωρεί ******* και το λέει,επειδή έχω σχέση.Για λέγε για ποιον λόγο δε θα έπρεπε να με θυμώνει που κάνω το φυσιολογικότερο πράγμα στον κόσμο,να διεκδικώ ένα κορμί και ένα μυαλό που μου προσφέρουν ευχαρίστηση,επειδή κάποιοι έχουν συντηρητικές ιδέες.Αυτά που πονάνε θυμώνουν,όταν είναι άδικα.Ο πατέρας σου φαντάζομαι είναι το άτομο στο οποίο αναφέρεσαι,το είχα διαβάσει σε παλιότερο post σου.Για να λειτουργήσει λοιπόν η ζωή μας με τους όρους που θέλουμε εμείς,πρέπει το ******* ή να μη μας θυμώνει εντελώς(εδώ βάλε όποια ανάλογη συμπεριφορά του πατέρα σου),πράγμα που δείχνει πως έχουμε διασχίσει κάποια στάδια και μπορούμε ακόμη να το γυρίσουμε και στο χιούμορ,ή μας θυμώνει γιατί ακόμη ο θυμός μας σε κάτι μας είναι χρήσιμος.;)

Σαφως και υπαρχουν προτεραιοτητες. Κ βεβαια, και ουτε υποστηριζω πώς οι γονεις ειτε σε μενα ειτε σε σενα, ειτε σε καποιον αλλο ανθρωπο, δεν πρεπει να γινονται προτεραιοτητα. Για να γινονται, καποιος λογο θα υπαρχει. Σιγουρα. Και καλως γινονται. Δυσκολα νομιζω πώς μπορουμε να ξεπερασουμε κατι, αν δεν το ψαξουμε.

Αλλα παντα υπαρχει και ενα οριο σ αυτο. Δεν υποστηριζω πώς ο θυμος ειναι ενα απαγορευμενο συναισθημα. Ουτε βεβαια οτι πρεπει να το κρυβει κανεις. Καθε αλλο...Αλλα υπαρχει κι ενα χρονικο οριο. Το οποιο και παλι κατι υποδηλωνει...Ας πουμε, ειναι ακομα σημαντικη η γνωμη του πατερα μου για μενα? Με απασχολει, αν η μητερα μου με λεει *******? Με αφορα τοσο πολυ η γνωμη της, με ακουμπα τοσο ωστε να με κανει εξαλλη?

Δεν υπαρχει βεβαια περιπτωση να μας θυμωνει, αυτο που δεν μας αγγιζει...Κ παντα πιστευω πώς ειναι χρησιμο το να μπορουμε να παρατηρουμε το οτι νιωθουμε. Και ναι, πιστευω κι εγω πως ο θυμος μπορει να ειναι χρησιμος. Πρωτα πρωτα, αν μπορεις κ τον διακρινεις. Απο που ερχεται κ που απευθυνεται.

[claire]

melene μου, εσύ θες να βελτιωθεί η σχέση σου με τη μητέρα σου? πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει κάτι στον τρόπο που σε αντιμετωπίζει? αν ναι, συνέχισε να προσπαθείς. όχι γιατι πρέπει, γιατι είναι μάνα σου και της χρωστάς, αλλά επειδή το θες εσύ βαθιά μέσα σου.

μήπως το ότι σε απορρίπτει και σε κρίνει διαρκώς είναι κάποια δική της \"παραξενιά\"? ξέρεις κάποιοι άνθρωποι είναι έτσι άσχετα με τον ποιον έχουν απεναντί τους. νομίζω εκεί πρέπει να δουλέψεις, να μην έχει επιπτώσεις πάνω σου το δικό της ελλάτωμα.

[krino]

Originally posted by RainAndWind
Οι άμυνές μου,προέρχονται από τη συμπεριφορά της μητέρας μου,δεν προέκυψαν από παρθενογέννεση.Μπερδεύεις επίσης το θυμό με το μίσος,που δεν είναι ίδιες έννοιες και συναισθήματα.Μισώ σημαίνει θέλω να καταστρέψω το αντικείμενο του μίσους μου,θυμώνω δε σημαίνει θέλω να σε καταστρέψω αυτόματα.Σημαίνει μάλλον πως έχω καταλάβει πως υπέστην κάποια αδικία.Η σχέση με τη μητέρα μου,είναι μία σχέση μηδενική,που θα παραμείνει έτσι,γιατί δεν προέχει παρά να είμαι ζωντανή και να μην αυτοτραυματίζομαι μπαίνοντας σε διαδικασίες εξιλέωσης απέναντι σε θύτη.Ο θυμός θα υπάρχει όσο αυτός με βοηθάει στο να μη συγχωνεύομαι με τον θύτη,πασαλείβοντας τα όρια.



ο θυμος και το μισος εχουν κοινα χαρακτηριστικα:
Ειναι αρνητικα συναισθηματα και το αποτελεσμα τους ειναι να σε φορτιζουν εξισου αρνητικα.
Απο την μια λες τα συναισθηματα του ειναι ουδετερα (το μηδεν που αναφερεις) αλλα απο την αλλη εχεις θυμο.
Γιατι αραγε αφου τα συναισθηματα σου ειναι μηδεν, εχεις θυμο?

Ο θυμος σου δεν σε προστατευει, αντιθετα σε βαζει σε φαυλους κυκλους.....






Αντίθετα από εσένα(που απ\'ό,τι έχω δει καλά τα πας κι εσύ με το θυμό,σοζ που επίσης σου μιλάω ωμά):P,





απο οσο θα εχεις διπαιστωσει,
εγω οταν θυμωνω,
με ακουνε 3 τετραγωνα.
Επιπλεον φροντιζουν να ξερουν οι εμπλεκομενοι οτι εχω θυμωσει.
Η συνεχεια μας, θα ειναι να το ζητημα να λυθει.
Ο τροπος και το αποτελεσμα δεν με απασχολει, εκεινο που θελω να ξερω ειναι να τελειωσει η διαδικασια του θυμου και με αντικειμενικους ορους να περασω σε κατασταση ηρεμιας.







έχω συνειδητοποιήσει πως είναι ένα όπλο μου,όχι πάντα ένα βασανιστήριο,όπως μας δίδαξαν κάποιες σχολές απάλειψής του.Ο νέγρος που θυμώνει απέναντι στον λευκό που τον κακοποιεί ή τον κακοποίησε,θα διεκδικήσει τα δικαιώματά του και θα βρει την ταυτότητά του,που κανένας οίκτος δε θα το κάνει ποτέ.Ο θυμός που δεν είναι άλογος,αλλά λογικός,δεν αποτελεί ψόγο,αλλά κομμάτι μίας υγιούς διαδικασίας θέσπισης προσωπικών γραμμών δράσης.Αν υπάρχει λογικός θυμός;Με ουί,υπάρχει.Τον αισθάνθηκαν όλα τα άτομα που επαναστάτησαν και επαναστατούν απέναντι σε αδικίες.




δεν αμφισβητησα ποτε τον θυμο σου,
αντιθετα ειμαι μαζι σου σε οτι νιωθεις.
Διαφωνησα στο κομματι του χειρισμου αυτου και εν γενει στην διαδικασια.





Δεν ξέρω αν θα με χτυπήσει με τη σκούφια της η μελένε,αλλά εγώ δε θα με χτυπάω μένοντας σε αυτοτιμωρητικές σχέσεις.




ναι σορρυ κιολας,
αλλα αυτο κανεις,
ασχετως που το αρνεισαι.





Δε λοβοτομώ για να μη θυμάμαι,γιατί σε κακοποιητικές σχέσεις,το πρώτο και σημαντικότερο,είναι να μην ξεχνάς την κακοποίηση.





αντε παλι.
Σου ειπα εγω να ξεχασεις?
σου ειπα εγω να συγχωρεσεις?

Εγω σου ειπα να ληξεις,
κατι το οποιο το αρνεισαι.
Δικαιωμα σου και παλι βεβαια ε?




Τα λοιπά είναι φιλοσοφικές κενές συμβουλές που εύκολα όσοι δεν σημαδεύτηκαν σε σχέσεις θύτη/θύματος λένε για να έχουμε θέμα συζήτησης.



πολυ καλη η αμυνα σου.
Συνεχισε την ετσι.





Ο θυμός είναι απαραίτητος,όταν χαράζει μια χαρά όρια,που δεν υπήρχαν,ανάμεσα στο τι επιτρέπεις να σου κάνουν,και τι όχι.



αφηνεις τα συναισθηματα σου να σε καθοδηγουν και οχι το μυαλο σου.






Ξέρεις πως τα όρια αυτά δεν διδάσκονται από κάποιους,γιατί οι ίδιοι δεν τα είχαν.



εκεινο που γνωριζω,
ειναι οτι ολοι μας πρεπει να παραμενουμε υγιεις ανθρωποι.
Τα υπολοιπα, ναι ειναι φιλοσοφιες για να περναει η ωρα.....

[RainAndWind]

Να σου αναφέρω έναν άδικο θυμό lucifer.Επειδή κάποιος με έβρισε πχ στο δρόμο για τη δουλειά,να ξεσπάσω σε σένα,να μεταθέσω το αντικείμενο του θυμού μου και να σε χρησιμοποιήσω ως εξιλαστήριο θύμα του.Αυτός μπορεί να είναι ένας θυμός \"δικαιολογημένος\"από την ανάγκη μου,αλλά δεν είσαι ο σωστός του παραλήπτης.Καλό είναι να θυμώνεις λοιπόν,με γνώση από πού προήλθε αυτό,όχι έτσι θυμώνω με το σκυλί και το κλωτσάω γιατί το πρωί με χτύπησε ο σύζυγος.Μπορεί να υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις η κατανόηση του θυμού,αλλά δεν είναι το ίδιο το να πεις\"με θύμωσε ο σύζυγος,όχι το σκυλί\".Θέλει λίγο δουλίτσα.Το μίσος έχει χαρακτηριστικά που τείνουν στο δε διαχωρίζω καθόλου μέχρι ποιο σημείο μπορεί να δικαιολογηθεί ένα συναίσθημα,για να φτάσει κάποιος στο μίσος,έχει φύγει από το θέμα του πώς θα χειριστεί εποικοδομητικά έναν θυμό.Αν μισώ τη μητέρα μου;Δε νομίζω.Κατανοώ τις αδύναμες πλευρές της,που ίσως προέρχονται από τα δικά της παιδικά χρόνια,όπως και άλλων ανώριμων γονέων,αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι δικές της αδύναμες πλευρές,θα με κάνουν το παραπάνω σκυλί του παραδείγματος.Με έκαναν παλιότερα όπως φαίνεται,έτσι δεν είναι;Για εκείνην όμως που κλώτσαγε το σκυλί,δεν ήταν το σκυλί που τη θύμωνε,δεν μπορούσε ούτε μπορεί ακόμη να διακρίνει τη διαφορά.

[krino]

τελος κατι που ξεχασα,
μπαινεις σε ενα ανταγωνισμο με την μητερα σου, πιστευω εντελως ηλιθιο.
Προσπαθειτε να βρειτε ποιος ειναι ο πιο κακος.....

Για μενα πολυ ματαιος αγωνας.

[RainAndWind]

Ανταγωνισμός δεν είναι ρε Κρίνο,έλεος.Σιγά μην μπαίνω σε τέτοια τριπάκια ποιος την έχει μακρύτερη.Απλό είναι το θέμα.Όποιος κακοποιεί,όσο το κάνει,θα σε θυμώνει,μέχρι να μάθεις εναλλακτικό τρόπο χειρισμού,μέσω χιούμορ λέμε τώρα.Το βρίσκω λίγο δύσκολο,γιατί ναι μεν έχω χιούμορ,αλλά δεν έχει η μητέρα μου,τζάμπα θα πάει,λολ.:D:D

[Lou!]

ωραία μας τα λες rain, λοιπόν τελικά ποιο είναι το πρόβλημα σου με τη μάνα σου σήμερα?
ok, κάποτε σε κακοποίησε και σίγουρα πέρασες χειρότερα παιδικά χρονια από ότι αν είχες μια άλλη πιο normal.
έχεις σίγουρα λοιπόν μια απώλεια, ένα εν δυνάμει καλύτερο παρόν, τότε που ήτανε παρόν το παρελθόν σου.
σήμερα που είναι το πρόβλημα σου?
λες, έβαλες τα όρια σου, δεν έκατσες να κάνεις το θύμα, κατανοείς ότι η μάνα σου δεν ήταν θεός..
προς τι τόσο μένος για τις διαπαιδαγογικες ικανότητες των γονέων σου? τώρα πια?

[Sofia]

Originally posted by RainAndWind
Όποιος κακοποιεί,όσο το κάνει,θα σε θυμώνει,μέχρι να μάθεις εναλλακτικό τρόπο χειρισμού,μέσω χιούμορ λέμε τώρα.

Rain, εξακολουθεις να κακοποιεισαι? Δεν καταλαβα, συγγνωμη.

[krino]

Originally posted by RainAndWind
Ανταγωνισμός δεν είναι ρε Κρίνο,έλεος.Σιγά μην μπαίνω σε τέτοια τριπάκια ποιος την έχει μακρύτερη.Απλό είναι το θέμα.Όποιος κακοποιεί,όσο το κάνει,θα σε θυμώνει,μέχρι να μάθεις εναλλακτικό τρόπο χειρισμού,μέσω χιούμορ λέμε τώρα.Το βρίσκω λίγο δύσκολο,γιατί ναι μεν έχω χιούμορ,αλλά δεν έχει η μητέρα μου,τζάμπα θα πάει,λολ.:D:D

δεν με πειθεις....
απο την μια τα βγαζεις κουκλα και απο την αλλη πανουκλα.
Δεν ξερω αλλα φαινεται οτι πας ολα να τα προσαρμοσεις ακριβως στα κεφια σου.
Και η μανα σου ειναι κακια, και εσυ εισαι αθωα, και σε κακοποιει, και εσυ εκανες τα αδυνατα - δυνατα για να το αποφυγεις,
και ο γιαλος ειναι στραβος και εμεις καλα αρμενιζουμε, και αντε να μην πω τι αλλο.....

[krino]

Originally posted by Sofia

Originally posted by RainAndWind
Όποιος κακοποιεί,όσο το κάνει,θα σε θυμώνει,μέχρι να μάθεις εναλλακτικό τρόπο χειρισμού,μέσω χιούμορ λέμε τώρα.

Rain, εξακολουθεις να κακοποιεισαι? Δεν καταλαβα, συγγνωμη.

και θα κακοποιειται μεχρι να βγαλει ο ηλιος κερατα.


:P:P:P:P

[claire]

το πρόβλημα rain είναι ότι επειδή βίωσες κάτι πάρα πολύ τραυματικό, τώρα ερμηνέυεις κάθε τι που έχει να κάνει με σχέσεις γονιών-παιδιών με βάση τις δικές σου εμπειρίες (well, who doesn\'t...), κάπως πιο ακραία δηλαδή ακόμα κι αν δεν είναι έτσι. αυτό που λέμε λαικά, έχεις καεί από το χυλό και τώρα φυσάς και το γιαούρτι!

γιατί δεν ξεκόβεις εντελώς με τους γονείς σου να ησυχάσεις?

[RainAndWind]

Σοφία,ναι.Μπορεί να μην πέφτει ξύλο βέβαια,αλλά ακόμη και τα λόγια που ακούω από τους γονείς μου ακόμη,πχ μέσω των αδερφών μου,ή σε κάθε ευκαιρία,σπάνια πλέον και σε μένα την ίδια,φυσικά και είναι κακοποίηση.Αυτό εξηγώ,ότι δεν σταματά,όσο οι άνθρωποι που κακοποιούν μένουν ίδιοι,όσο δεν τροποποιούν,γιατί δεν αναγνωρίζουν αυτό που κάνουν ως κακοποίηση.Το να κλείσω τα μάτια και να αρνηθώ πως ακόμη κακοποιούν με τρόπους άλλους,είναι σαν να κλείνω τα μάτια μου απέναντι στην αλήθεια.Φυσικά και εξακολουθούν να κακοποιούν και εμένα και τ\'αδέρφια μου,αυτό πιστεύω πως δε θα σταματήσει ποτέ,οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τρόπους όταν δεν αναγνωρίσουν αίτια,ή δεν ψάξουν γενικά να καλυτερέψουν επικοινωνιακά τους μέσα.
Το θέμα είναι πόσο αυτό το κομμάτι το για πάντα της κακοποίησης με διαφορετικά προσωπεία που ζω,δε νομίζω πως φτιάχνει με ευχολόγια.Άρα,μένει αρκετή δουλειά,που συνεχίζω.

[Lou!]

Originally posted by RainAndWind
Απλό είναι το θέμα.Όποιος κακοποιεί,όσο το κάνει,θα σε θυμώνει,μέχρι να μάθεις εναλλακτικό τρόπο χειρισμού,

μέχρι να σιγουρευτείς ότι δεν θα ξαναπέσεις στην παγίδα, όπως ίσως έπεφτες όταν ήσουνα παιδί και δεν ήξερες τι να κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις.

μέχρι να μάθεις να αποδέχεσαι συμπεριφορές άλλων, ακόμα κι όταν σου φαίνονται ότι έχουν πρόθεση να σε κακοποιήσουν, ως ένα κομμάτι της άπειρης μαλακίας του σύμπαντος. (αποδοχή βλακώδους συμπεριφοράς δε σημαίνει, κάθομαι και τσιμπάω το δόλωμα. σημαίνει αναγνωρίζω ότι υπάρχουν στη θάλασσα καλάμια
με βλακώδες δόλωμα που περιμένουν το ανάλογο θύμα να τσιμπήσει)

μέχρι... δεν ξέρω δεν μου έρχεται κάτι άλλο.

[RainAndWind]

Claire,το έχω ξαναγράψει.Είναι πολύ σπάνιες οι φορές που συναντιόμαστε,αλλά να μην τους ξαναδώ ποτέ δε γίνεται,εκ των συνθηκών,λόγοι άλλων μελών της οικογένειας χωροταξικοί,ρεαλιστικά πάντα.

[krino]

Originally posted by claire

γιατί δεν ξεκόβεις εντελώς με τους γονείς σου να ησυχάσεις?

σε ακραιες περιπτωσεις οταν δεν μπορεις να το διαχειριστεις,
ειναι το πιο σωστο που μπορει να κανει καποιος.