απιστια...

[krino]

Οταν ενα μελος απο ενα ζευγαρι εχει παραλληλη και κρυφη σεξουαλικη επαφη η και σχεση,
αυτο το κανει, γιατι η κυρια σχεση του, δεν του δινει κατι που ζηταει.
Δεν θα μπω στην διαδικασια να πω αν φταιει καποιος, μπορει να φταιει ο ενας, η το αλλο μελλος,
η και και οι δυο η και κανενας.

Εκεινο που σιγουρα ισχυει ειναι οτι μια τετοια σχεση ειναι καταδικασμενη απο την αποψη του εχω μια υγιη σχεση.
Αλλιως το ειμαι παντρεμενος και δεν μπορω να ζωρισω γιατι εχω παιδια και ξενοπηδιεμαι ειναι το πιο οριτζιναλ σεναριο που κυκλοφορει στην ελληνικη οικογενοια.
Τωρα ποιος/ποια το πηρε χαμπαρι ειναι αλλη ιστορια.

Συνηθως σε αυτα τα \"δραματα\" ο/η απητημενος, δεν θα ασχοληθει γιατι η σχεση του πηγε στραφι,
παρα θα στησει ενα ξανθοπουλιο δραμα οτι ειναι απατημενος και με τι ματια θα αντικρυσει τον κοσμο.
Σπανιως θα κατσει να δει τα ιδια του τα σφαλματα που μπορει κιολας να ηταν επικουρικα στο να παει ο αλλος στην αλλη πλευρα.





Θα το ξαναπω για μια ακομη φορα,
εκεινο που λειπει απο την ελληνικη οικογενεια,
ειναι να μαθει να μιλαει ο καθενας για αυτα που νιωθει,
ασχετως το κοστος που μπορει αυτο να επιφερει.

[Φούλα]

Originally posted by krino
εκεινο που λειπει απο την ελληνικη οικογενεια,
ειναι να μαθει να μιλαει ο καθενας για αυτα που νιωθει,
ασχετως το κοστος που μπορει αυτο να επιφερει.

Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες Κρίνο. Δυστυχώς έτσι είναι!

[deleted-member141015]

Originally posted by Sofia
Aυτο εννοω. Οτι υπαρχει αλληλεπιδραση αυτου που αποζητω κι αυτου πως βλεπω πως υπαρχει ή θελω να υπαρχει. Κ γι αυτο κ ειναι αδυνατον να ειναι ασχετο αυτο που συμβαινει μεσα στη σχεση που επιλεγουμε να εχουμε κ στις παραλληλες σχεσεις μας. Ετσι, η ποιοτητα της σχεσης μας της ερωτικης δεν ειναι ξεκομμενη απο την ποιοτητα αλλων σχεσεων που αναπτυσσουμε.

Νομιζω πώς οι σχεσεις οι εξτρα, δλδ οι επιπροσθετες παραλληλες της \"κυριας\" ερωτικης ερχεται να προσθεσει ή να \"ξεδιψασει\" απο στοιχεια που λειπουν στην αρχικη. Καμια φορα ενας τριτος ερχεται να στηριξει ενα ζευγαρι που πασχιζει να μεινει μαζι.

Καταρχήν νομίζω ότι υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα σε μια \'παράλληλη σχέση\' (δηλαδή μια σχέση με έναν άλλον άνθρωπο που διατηρείται παράλληλα και ανεξάρτητα από την υπάρχουσα σχέση) και σε περιστασιακές ερωτικές σχέσεις με άλλους που απλά συμβαίνουν ταυτόχρονα με την σταθερή σχέση, και εδώ πάλι υπάρχει πιθανή διαφοροποίηση ανάλογα με το αν είναι εν γνώσει ή εν αγνοία του συντρόφου, με ή χωρίς τη συμμετοχή του, με ή χωρίς την αποδοχή του. Στην πρώτη περίπτωση είναι για παράδειγμα πιο πιθανό να υπάρξει συναίσθημα, να αναπτυχθεί οικειότητα κλπ. Και αν μάλιστα είναι κρυφή, είναι πολύ πιο πιθανό να συμπληρώνει κενά. Στις άλλες περιπτώσεις, υπάρχουν πάρα πολλά ενδεχόμενα.

Δεν μπορώ γενικά να θεωρήσω ότι οποιαδήποτε άλλη σχέση προσθέτει ή \'ξεδιψά\', ούτε ότι χρησιμεύει στο να παρατείνει τη σχέση ενός ζευγαριού που ήδη έχει προβλήματα. Δεν λέω ότι δεν μπορεί να είναι κι έτσι. Φυσικά και μπορεί να είναι. Μπορεί και όχι όμως, παρότι συχνά το θεωρούμε δεδομένο.

Μπορεί και κάτι άλλο: η οποιαδήποτε σχέση με οποιονδήποτε \'τρίτο\' άνθρωπο, να σε βάλει σε διαδικασία σκέψης. Που αυτό για μένα δεν είναι αρνητικό, είτε σημαίνει αναθεώρηση-επαναπροσδιορισμό της υπάρχουσας σχέσης, είτε καλύτερη επαφή με τον εαυτό μας.

[Φωτεινη!]

Originally posted by marina38


Μπορεί και κάτι άλλο: η οποιαδήποτε σχέση με οποιονδήποτε \'τρίτο\' άνθρωπο, να σε βάλει σε διαδικασία σκέψης. Που αυτό για μένα δεν είναι αρνητικό, είτε σημαίνει αναθεώρηση-επαναπροσδιορισμό της υπάρχουσας σχέσης, είτε καλύτερη επαφή με τον εαυτό μας.

Τσεκάρισμα?
Συνειδητό?Δηλαδή τι υπάρχει παραπέρα... με ελκύει αυτο που εχει να μου πει ο \"τρίτος\",ειναι αρκετό για να δω τη σχεση μου με αλλο μάτι?
ή
Ασυνείδητο?Κάτι μου φταίει και θα το λύσω \"εκτός\" της σχεσης τυπου Ερωτικός τυχοδιωκτισμός..
Σκέψεις κάνω..

[krino]

φωτεινη δειχνεις ανασφαλης η μου φαινεται?

[Φωτεινη!]

γιατί?
Αφου το τσεκάρισμα απο μόνο του ειναι τριπ..
ανασφαλης ειμαι.Ξερεις...παιδικα τραυματα.:D

Διαβαζω τα προηγουμενα τα βρισκω μεσα μου ..οκ
Διαβάζω αυτό και η λέξη που μου ερχεται ειναι :Τσεκάρισμα.
Τσεκάρω εμενα ,αυτα που πιστευω για τη σχεση μου
Τσεκάρω τους αλλους ,να δω τι μπορουν να μου προσφέρουν παραπάνω..

[krino]

σε αυτο εχεις δικαιο :P

Το μονο φανταζομαι που εχει να κανεις ειναι να απομυθοποιησεις
αυτη την αποψη που εχει για την μονογαμικοτητα.

Απο την αλλη,
δεν λεω οτι πρεπει να κανεις κατι και να αλλαξεις την ζωη σου.
Αλλο το ενα και αλλο το αλλο.

[RainAndWind]

Krino,για μένα πάλι ούτε η απολυτότητα του \"κάτι τρέχει με καθετί που δεν ομολογούμε στον άλλον\"ισχύει.Αποκλείεται στην πραγματικότητα να μην κάνουμε ή σκεφτόμαστε κάτι κρυφά από τον/την σύντροφό μας.Και ποιος είναι ο άλλος εν πάσει περιπτώσει,ο εξομολόγος μου σε μορφή συντρόφου,ή ένας ανακριτής που καθετί που δεν ομολογώ θα με τιμωρήσει γιατί το κρατάω για μένα;
Oπότε και η απόλυτη ειλικρίνεια για μένα προσωπικά,αποτελεί μορφή εξιδανίκευσης.Γενικά,δεν πιστεύω στις τέλειες σχέσεις,στις τέλειες συνθήκες,στους τέλειους ανθρώπους.Πώς το έχω σκεφτεί αυτό και πώς έφτασα εκεί είναι μεγάλη κουβέντα,αλλά σε κάθε μου σχέση πρωταρχικό στοιχείο είναι και η συνειδητοποίηση πως με τον σύντροφό μου δεν είμαστε ένα,αλλά δύο άτομα.Με το αναφαίρετο δικαίωμα και των δύο να μην αισθάνονται απαραίτητο να γνωρίζει ο άλλος κάθε τους σελίδα,κάθε τους λόγο,κάθε τους σκέψη ή κίνηση.Αυτή την απόλυτη ειλικρίνεια την θεωρώ από πλευράς μου έναν άλλο καταναγκασμό,που απορρέει πάλι από ενοχές.Χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα για μένα,γιατί αλλιώς τι;Δεν το κατάλαβα.Καθόλου δεν χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα,γιατί δεν είμαι κανένα βιβλίο που έχεις διαβάσει ολόκληρο ποτέ.Αφήνω το χώρο στον εαυτό μου να είμαι εγώ,όχι εγώ κι εσύ,δύο σ\'ένα.Το θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμά μου να μην συγχωνεύομαι με όρους σχέσεων που θέτουν άλλοι για μένα εν είδει κανόνων στοιχειοθέτησης του ιδανικού.Το ιδανικό δεν υπάρχει,κι όποιος το κυνηγάει ή νομίζει πως το κατέχει πλανάται πλάνην οικτρή.Έτσι βαδίζω με κάποια μορφή ελευθερίας που έχω ορίσει εγώ για μένα,που αφορά εμένα,γιατί ποτέ δεν υπάρχουν παρά δύο μονάδες σε μία σχέση,όχι μία,συγχωνευμένη και πλασματική.
Μπορεί να τρέφουμε ψευδαισθήσεις και για απόλυτες ειλικρίνειες δηλαδή.Προσωπικά τις αμφισβητώ.

Ξέχωρες προσωπικότητες,με ξέχωρα χωράφια είμαστε,σε μία σύμβαση με γενικούς άξονες,όχι απορρυπαντικό και μαλακτικό δύο σ\'ένα.Αν λοιπόν αντέχω το γεγονός πως δεν θα γίνουμε ποτέ ένα,ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να αισθανόμαστε πως πρέπει να γίνουμε,διατηρούμε δικαιώματα ατομικότητας και προσωπικού χώρου,δεν γινόμαστε οικόπεδο του αλλουνού,γιατί δεν είμαι αυτός,είμαι εγώ,πολύ απλά.Αν το καλοσκεφτείς πάλι εξιδανίκευση αποτελεί και το ιδεολόγημα του ο άλλος να ξέρει τα πάντα για μένα.Ποτέ δεν τα ξέρει,ποτέ δεν θα τα ξέρει κι αυτό δεν είναι καθόλου κακό κατά την άποψή μου.Είναι ρεαλιστικό.

[krino]

κατι εχεις μπερδεψει σε οσα εχω πει εδω.....

Originally posted by RainAndWind
Krino,για μένα πάλι ούτε η απολυτότητα του \"κάτι τρέχει με καθετί που δεν ομολογούμε στον άλλον\"ισχύει.Αποκλείεται στην πραγματικότητα να μην κάνουμε ή σκεφτόμαστε κάτι κρυφά από τον/την σύντροφό μας.


ισχυει αυτο που λες,
και αυτο που ελεγα και στην φωτεινη.
Η ιδια σε μειζον θεματα θεωρει οτι ειναι ειλικρινης.
Στα υπολοιπα ομως?
εκεινα τα μικρα - μικρα που δεν χμμ λεγονται η ξεχνιουνται?




Και ποιος είναι ο άλλος εν πάσει περιπτώσει,ο εξομολόγος μου σε μορφή συντρόφου,ή ένας ανακριτής που καθετί που δεν ομολογώ θα με τιμωρήσει γιατί το κρατάω για μένα;


ο αλλος ειναι εκεινος που μοιραζεσαι την ζωη σου,
η κομματια αυτης που επιλεγεις να μοιραστεις.




Oπότε και η απόλυτη ειλικρίνεια για μένα προσωπικά,αποτελεί μορφή εξιδανίκευσης.Γενικά,δεν πιστεύω στις τέλειες σχέσεις,στις τέλειες συνθήκες,στους τέλειους ανθρώπους.


θα σου απαντησω οτι διαφωνω.
Εγω πιστευω οτι ειμαστε τέλειοι, οταν συζητουμε, παραδεχομαστε, συμβιβαζομαστε με τα λαθη μας.
Ειμαι τελειος μεσα απο τα λαθη μου,
αυτη ειναι η αποψη μου.


Οι ανθρωποι εχουν ενοχες για τα λαθη τους,
δεν τα αποδεχονται, νιωθουν ενοχες η ντροπη η οτι αλλο αρνητικο συναισθημα.
Εγω αντιθετα θεωρω οτι τα λαθη ειναι εκεινα που συμπληρωνουν την σωστη εικονα του ανθρωπου.

Ειλικρινα δεν ξερω ποιος και με ποιο τροπο καλιεργησει οτι πρεπει να ειμαστα pure καλοι ανθρωποι.
Μαλλον ειναι καταλοιπο απο τον χριστιανισμο, ειναι η πρωτη σκεψη που μου ερχεται.

Εγω προσωπικα,
το ομολογω οπου βρεθω και οπου σταθω....
ακουτε, δεν ειμαι καλος ανθρωπος μονο, ειμαι και κακος.
ΚΑι σαν τετοιο θελω να μου συμπεριφερεστε και θελω γυρω μου εξισου ανθρωπους που εχουν την ιδια εικονα με τον εαυτο τους.




Πώς το έχω σκεφτεί αυτό και πώς έφτασα εκεί είναι μεγάλη κουβέντα,αλλά σε κάθε μου σχέση πρωταρχικό στοιχείο είναι και η συνειδητοποίηση πως με τον σύντροφό μου δεν είμαστε ένα,αλλά δύο άτομα.


πολυ σωστο.




Με το αναφαίρετο δικαίωμα και των δύο να μην αισθάνονται απαραίτητο να γνωρίζει ο άλλος κάθε τους σελίδα,κάθε τους λόγο,κάθε τους σκέψη ή κίνηση.Αυτή την απόλυτη ειλικρίνεια την θεωρώ από πλευράς μου έναν άλλο καταναγκασμό,που απορρέει πάλι από ενοχές.Χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα για μένα,γιατί αλλιώς τι;Δεν το κατάλαβα.


χρειαζεται να ξερεις τον αλλο, μεχρι εκεινο το περιθωριο που σου αφηνει.

Προσωπικα στους φιλους μου, στην σχεση μου,
λεω την γνωμη μου, τις σκεψεις μου ετσι χυμα.
Μερικες φορες προκαλω και πονο ισως, αλλα για μενα αυτο ειναι δευτερευον.
Δεν αναγκαζω κανενα να μαθει τις σκεψεις μου, απλα τις λεω οταν ενδιαφερονται οι αλλοι.





Καθόλου δεν χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα,γιατί δεν είμαι κανένα βιβλίο που έχεις διαβάσει ολόκληρο ποτέ.Αφήνω το χώρο στον εαυτό μου να είμαι εγώ,όχι εγώ κι εσύ,δύο σ\'ένα.



δεν διαφωνω με τις σκεψεις σου και τις επιλογες σου.
Ωστοσο εγω δεν εχω προβλημα να κανω τις σκεψεις μου εφημεριδα.
Ο εαυτος μου εχει απειρο χωρο για σκεψεις και ασκησεις επι χαρτου.





Το θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμά μου να μην συγχωνεύομαι με όρους σχέσεων που θέτουν άλλοι για μένα εν είδει κανόνων στοιχειοθέτησης του ιδανικού.Το ιδανικό δεν υπάρχει,κι όποιος το κυνηγάει ή νομίζει πως το κατέχει πλανάται πλάνην οικτρή.


σωστο, ασε που το ιδανικο θα ηταν και βαρετο.





Έτσι βαδίζω με κάποια μορφή ελευθερίας που έχω ορίσει εγώ για μένα,που αφορά εμένα,γιατί ποτέ δεν υπάρχουν παρά δύο μονάδες σε μία σχέση,όχι μία,συγχωνευμένη και πλασματική.
Μπορεί να τρέφουμε ψευδαισθήσεις και για απόλυτες ειλικρίνειες δηλαδή.Προσωπικά τις αμφισβητώ.

Ξέχωρες προσωπικότητες,με ξέχωρα χωράφια είμαστε,σε μία σύμβαση με γενικούς άξονες,όχι απορρυπαντικό και μαλακτικό δύο σ\'ένα.Αν λοιπόν αντέχω το γεγονός πως δεν θα γίνουμε ποτέ ένα,ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να αισθανόμαστε πως πρέπει να γίνουμε,διατηρούμε δικαιώματα ατομικότητας και προσωπικού χώρου,δεν γινόμαστε οικόπεδο του αλλουνού,γιατί δεν είμαι αυτός,είμαι εγώ,πολύ απλά.


ειμαι υπερ της ελευθερης αυτοδιαθεσης των παντων,
των σωματων, των σκεψεων, των αποψεων, ολα.




Αν το καλοσκεφτείς πάλι εξιδανίκευση αποτελεί και το ιδεολόγημα του ο άλλος να ξέρει τα πάντα για μένα.Ποτέ δεν τα ξέρει,ποτέ δεν θα τα ξέρει κι αυτό δεν είναι καθόλου κακό κατά την άποψή μου.Είναι ρεαλιστικό.


καλο ακουγεται αν σε κανει να αισθανεσαι καλα.
Ετσι οπως το λες δεν τιθεται θεμα καλου η κακου.
Απλα συμβαινει.


Η δικη μου η σταση ειναι λιγο διαφορετικη αλλα οχι αντιθετικη με την δικη σου.

[RainAndWind]

Νομίζω πως τώρα σε εννόησα περισσότερο.:)Επίσης,θεωρώ θαυμάσιο που μπορείς να κάνεις χάρτα,λολ,κάθε φορά τι αισθάνεσαι,τι σκέφτεσαι και να το βγάζεις στους γύρω σου.Μια χαρά εφόσον το έχεις συνειδητοποιήσει και ικανοποιείς έτσι μία ανάγκη σου.Εγώ πάλι δεν είμαι έτσι.Αισθάνομαι απαραίτητο ένα μοναδικό χώρο μέσα μου,που να είναι καταδικός μου,δίχως να έχω την ανάγκη να τον κοινοποιώ σε κανέναν.Έναν μυστικό κήπο,μία δική μου πραγματικότητα συναισθημάτων ή σκέψεων που δε θέλω να μοιραστώ παρά μόνο με τον εαυτό μου.Φυσικά σε κάποια θέματα καίρια ανοίγομαι,αλλά όχι παντού και πάντα.Επιλεκτικά και με γνώση πως αυτό ίσως και να εκλαμβάνεται από κάποιους ως κάτι άλλο.Δε με πολυενδιαφέρει,από τη στιγμή που εγώ το έχω αποδεχτεί ως ένα μου κομμάτι.
Πραγματικά θεωρώ πως η επιλογή των συντρόφων μας δεν είναι τυχαία,πχ ποτέ δεν άντεχα να με ρωτάνε διαρκώς,τώρα τι σκέφτεσαι,τώρα πού είσαι(με τη σκέψη σου ή με την φυσική σου παρουσία),τώρα και τώρα,τι καταπιεστικό.Άιντε πέρα ρε φίλε και άφησέ με λέμε,λολ.:DΣας έχουν τύχει τέτοιες φάσεις,διεισδυτικών σχέσεων,διεκδικητικών πέραν της δικής σας διάθεσης για μοίρασμα;Aν ναι,τότε με νιώθετε,πόσο σπαστικό αυτό το επιτακτικό πες μου και πες μου.Δε θέλω ρε,ούστ πια,πάρε τη μύτη σου παραπέρα.:P

Ωστόσο,θέλω να σου πω,έχοντας πια διαβάσει κάποιες από τις απόψεις της liber,πως πρέπει να ταιριάζετε πολύ,να προσεγγίζετε δηλαδή το \"κλείδωμα\"χμ,κάπως έτσι θα το περιέγραφα,αυτό του ενός με τον άλλον και μπράβο σας.Δένετε και αυτό φαίνεται από τις απόψεις σας και όσα ποστς διάβασα,βγάζετε μία τρυφερότητα πολύ γλυκιά.:)
Ξέφυγα πάλι,μαζώχτε με,άντε να πάω κι αλλού,χαχααααα:D
Γενικά,να μπορούμε όλοι μας να έχουμε έναν άνθρωπο που να ταιριάζουν τα χνώτα και τα μέσα μας,τα περισσότερα τουλάχιστον,γιατί είναι σημαντικό για την πορεία μας στη ζωή-προσωπική μου θέση αυτό.:)

[krino]

Originally posted by RainAndWind
Νομίζω πως τώρα σε εννόησα περισσότερο.:)Επίσης,θεωρώ θαυμάσιο που μπορείς να κάνεις χάρτα,λολ,κάθε φορά τι αισθάνεσαι,τι σκέφτεσαι και να το βγάζεις στους γύρω σου.Μια χαρά εφόσον το έχεις συνειδητοποιήσει και ικανοποιείς έτσι μία ανάγκη σου.Εγώ πάλι δεν είμαι έτσι.Αισθάνομαι απαραίτητο ένα μοναδικό χώρο μέσα μου,που να είναι καταδικός μου,δίχως να έχω την ανάγκη να τον κοινοποιώ σε κανέναν.Έναν μυστικό κήπο,μία δική μου πραγματικότητα συναισθημάτων ή σκέψεων που δε θέλω να μοιραστώ παρά μόνο με τον εαυτό μου.


εδω μου κανει ενα κλικ μια σκεψη,
οτι κατι φταιει και σου βγαινει ετσι.
Δεν ξερω αν πρεπει να ψαξεις κατι.
Η εντυπωση μου ομοως ειναι οτι αυτο μου βγαζει κατι φοβικο εκ μερους σου που χρειαζεται να το προστατεψεις.

Το αν θα ηθελες να το δουλεψεις,
αυτο μαλλον εχει να κανει τι θα κερδιζες με αυτο και με τι κοστος....




Φυσικά σε κάποια θέματα καίρια ανοίγομαι,αλλά όχι παντού και πάντα.Επιλεκτικά και με γνώση πως αυτό ίσως και να εκλαμβάνεται από κάποιους ως κάτι άλλο.Δε με πολυενδιαφέρει,από τη στιγμή που εγώ το έχω αποδεχτεί ως ένα μου κομμάτι.



να σου πω....
φροντιζω οταν μιλαω με καποιον (φιλο - γνωστο κλπ) να κρινω οτι η συζητηση μαζι του θα εχει καποιο νοημα.
Ετσι να μιλαμε για να λεμε μονο, δεν ανοιγω συζητηση.
Το παντου και παντα ειναι προβλημα.




Πραγματικά θεωρώ πως η επιλογή των συντρόφων μας δεν είναι τυχαία,πχ ποτέ δεν άντεχα να με ρωτάνε διαρκώς,τώρα τι σκέφτεσαι,τώρα πού είσαι(με τη σκέψη σου ή με την φυσική σου παρουσία),τώρα και τώρα,τι καταπιεστικό.Άιντε πέρα ρε φίλε και άφησέ με λέμε,λολ.:DΣας έχουν τύχει τέτοιες φάσεις,διεισδυτικών σχέσεων,διεκδικητικών πέραν της δικής σας διάθεσης για μοίρασμα;Aν ναι,τότε με νιώθετε,πόσο σπαστικό αυτό το επιτακτικό πες μου και πες μου.Δε θέλω ρε,ούστ πια,πάρε τη μύτη σου παραπέρα.:P

Ωστόσο,θέλω να σου πω,έχοντας πια διαβάσει κάποιες από τις απόψεις της liber,πως πρέπει να ταιριάζετε πολύ,να προσεγγίζετε δηλαδή το \"κλείδωμα\"χμ,κάπως έτσι θα το περιέγραφα,αυτό του ενός με τον άλλον και μπράβο σας.Δένετε και αυτό φαίνεται από τις απόψεις σας και όσα ποστς διάβασα,βγάζετε μία τρυφερότητα πολύ γλυκιά.:)


χεχε.... απο ολα εχει ο μπαχτσες σε διαβεβαιωνω για αυτο.
Και τα τρυφερα και τα αναποδα.
Αλλα πιστευω οτι οι σχεσεις ετσι πρεπει να ειναι.

Τωρα αφου εχει βρει τροπους και με ανεχεται, (γιατι κατω απο προυποθεσεις ειμαι πριχτης - γιγαντας) εχει ολα τα φοντα να ειναι η καλυτεροτερη.....

[tartara]

πριν απο λιγεσ μερες ενιωσα την απιστια. Χαθηκα........ εσβησα απο τον χαρτη......εχασα οχι μονο τον συντροφο μου εχασα τον εαυτό μου την ψυχή μου το ειναι μου.... Ποτε δεν πιστευα ότι εμεις που ειμασταν μαζι από παιδιά, ο ένας για τον αλλον όλος ο κοσμος θα σπαγαμε στα δυο. εκλαψα σαν μωρο παιδί φώναζα την μάνα μου να ερθει να με παρει μια αγκαλίτσα. ενιωσα λύπη θυμό οργη ενιωσα ένα τιποτα κατω απο το μηδεν πολυ πολυ πιο κατω. Δεν ειχα βιωσει ποτέ ως τωρα τον θανατο. Καποτε ήμουν εγκυος και χασαμε το πρωτο μας μωρό. τοτε πόνεσα τωρα μάτωσα. Νιώθω την μητρα μου να έχει αίματα. Όμως τον αγαπάω και δεν μπορω να ζησω μακρια του ουτε στιγμη..........................

[path]

[[[[πριν απο λιγεσ μερες ενιωσα την απιστια. Χαθηκα........ εσβησα απο τον χαρτη......εχασα οχι μονο τον συντροφο μου εχασα τον εαυτό μου την ψυχή μου το ειναι μου.... Ποτε δεν πιστευα ότι εμεις που ειμασταν μαζι από παιδιά, ο ένας για τον αλλον όλος ο κοσμος θα σπαγαμε στα δυο. εκλαψα σαν μωρο παιδί φώναζα την μάνα μου να ερθει να με παρει μια αγκαλίτσα. ενιωσα λύπη θυμό οργη ενιωσα ένα τιποτα κατω απο το μηδεν πολυ πολυ πιο κατω. Δεν ειχα βιωσει ποτέ ως τωρα τον θανατο. Καποτε ήμουν εγκυος και χασαμε το πρωτο μας μωρό. τοτε πόνεσα τωρα μάτωσα. Νιώθω την μητρα μου να έχει αίματα. Όμως τον αγαπάω και δεν μπορω να ζησω μακρια του ουτε στιγμη.......................... ]]]]]<<<<<<<<<<<<&l t;<<<<<>>>>>>> >>>>>>>>>>>>&g t;>>>>>>>>>>>Σ� � να\'χε γίνει φονικό
του έρωτα ήταν τα χέρια
στου φόβου μας το πυρετό
τελειώσαμε κι εσύ κι εγώ
Σαν να\'χε γίνει φονικό
του έρωτα ήταν τα χέρια
μας έσπρωξε στο χωρισμό
χαθήκαμε κι εσύ κι εγώ___________στιχοι, κωστας Λειβαδας , τραγουδαει η Τσαλιγκοπουλου.

[path]

<<<<<<<Δε στάθηκα άλλο να κοιτάξω
είχα ένα κόμπο στη ψυχή
κι έπρεπε κάποιον να προφτάσω
μα τώρα μέσα στα δυο μου μάτια ήσουν εσύ
γιατί σε τούτη τη στροφή το πρόσωπό σου
έμενε ακόμα ζωντανό
άκουσα πάλι μες το δρόμο την ηχώ σου
να μου φωνάζει. μείνε εδώ

[Adzik]

Παθ..

το οτι υπηρξε απιστια δεν σημαινει σε καμια περιπτωση πωσ δεν σε αγαπαει η πωσ δεν εισαι ο κοσμοσ και η ζωη του..

μονη σου λες εξαλου πωσ ειστε μαζι απο παιδια...
ειναι πολυσ καιροσ γλυκια μου... αναμφισβητητα εχετε και θα εχετε παντα κατι υπεροχο και σουπερ δυνατο...
το οτι μπορει να ποθησεισ σεξουαλικα καποιον αλλον ειτε εσυ ειτε ο συντροφοσ σου..δεν εχει να κανει με την αγαπη σασ..ειναι κατι εντελωσ ξερχωριστο και ασυμαντο μπροστα στην αγαπη σασ..

εχει να κανει με κατι παρα πολυ ανθρωπινο... με την επιβεβαιωση του εγωισμου...μα πανω απ ολα με την αναγκη που ολοι κατα καιρουσ νιωθουμε να αγγιξουμε καποιο ξενο σωμα.. οχι επειδη ειναι καλητερο..η πιο σημαντικο απο αυτο που εχουμε διπλα μασ και λατρευουμε..αλλα επειδη ειναι΄΄καινουριο΄΄..δεν το εχουμε ξαναγγιξει..

ναι ειναι απληστια..ναι ειναι λαθοσ..
αλλα ειναι και ανθρωπινο...

Απο την στιγμη που δεν ειναι μακροχρονια παραλληλη σχεση..που ηταν κατι ασημαντο.. πιστεψε με ηταν απλωσ σαν ενα φαντασμα..
μια στιγμουλα..ισωσ στιγμη αδυναμιασ, η παθουσ η ενθουσιασμου..

αλλα αν σου λεει πωσ δεν σημενε κατι για εκεινον...πολυ πιθανων ειναι ετσι καλη μου..

καταλαβαινω την πληγη σου..την εχω νιωσει..καταλαβαινω την απογοητευση..την απομυθοποιηση..την προδοσια που νιωθεις..αλλα μηπωσ δεν χρειαζεται να αυτο μαστιγωνεσαι ετσι?
το ξερω πωσ θα μου πεισ πωσ ειμαι τρελη..το ξερω πωσ τωρα ειναι οι στιγμεσ με τα εντονα απαισια συναισθηματα..και ναι..νιωσε τα..και ξεσπασε και κλαψε..εχεισ ολα τα δικαιωματα του κοσμου..

μα αν εκεινοσ σου δηλωνει πωσ δεν μπορει να ζησει χωρισ εσενα..και πωσ εισαι τα παντα του..πιστεψε τον..

δεν ξερω αν οι ανθρωποι ειναι πραγματικα μονογαμικοι...ξερω πωσ ολοι μασ εχουμε σκεφτει καποιον αλλον..ετσι δεν ειναι?

καλο καουραγιο σου ευχομαι..
Ολα θα πανε καλα...αληθεια στο λεω...σε αυτεσ τισ περιπτωσεισ μονο ο χρονοσ μπορει να τα φερει ολα πισω..