Γλώσσα του σώματος και αυτό-συνείδηση

[Ακοινώνητος]

Όλοι μας χρησιμοποιούμε τη γλώσσα του σώματος καθημερινά, ακόμη ίσως και όταν είμαστε μόνοι μας. Πόση συνείδηση έχουμε αυτής;

Πόσοι από σας για παράδειγμα ασχολείστε με τον αντίκτυπο που έχουν οι κινήσεις των χεριών σας όταν μιλάτε; Ή τη δόνηση του ποδιού όταν είστε αγχωμένοι; Πόσοι περπατάτε καμπουριασμένοι και σκέφτεστε ‘ότι δε θα έπρεπε να με δουν έτσι’; Ή αγχώνεστε στην ιδέα του ψεύτικου χαμόγελου;

Μήπως σκέφτεστε «και αν καταλάβουν τι με νοιάζει»;

Πιστεύετε γενικά ότι έχετε καλή ανάγνωση της γλώσσας του σώματος των άλλων; Οι γυναίκες λέγεται ότι είναι πιο καλές σ’ αυτό και έχει να κάνει ενδεχομένως με την κοινωνική ανάπτυξη στην εφηβεία, όπου ενώ τα αγοράκια παίζουν μπάλα, αυτές φιλτράρουν κάθε κίνηση και αναλύουν τα πάντα. Μάλιστα λέγεται ότι χρησιμοποιούνται γυναίκες σε ανακρίσεις υπόπτων (έμμεσα ή άμεσα) ακριβώς γι’ αυτό.

Εγώ για παράδειγμα έχω θέμα φοβίας με την ένταση της φωνής που αναλύω συχνά, και πιστεύω ότι έχουν παίξει ρόλο τα 15 χρόνια στο σχολείο όπου άκουγα ένα πράγμα από μαθητές και δασκάλους «Πιο δυνατά! Πιο δυνατά!»
Έτσι σκέφτομαι συνεχώς ότι δεν ακούγομαι όταν μιλάω ασχέτως τη πραγματικότητα.

Εγώ θα ήθελα να ακούσω τι βιώνετε σε σχέση με τις εκφράσεις σας ως αρνητικό και φυσικά και τα θετικά (π.χ. πιστεύω ότι περπατώ με χάρη)

Το βάζω σε αυτή την ενότητα γιατί πιστεύω ότι σχετίζεται συνήθως με τις φοβίες και τις ανασφάλειές μας, αλλά φυσικά μπορεί να απαντήσει οποιοσδήποτε.

[keep_walking]

Θα προσπαθησω να απαντησω.Συνηθως δεν βρισκω κατι να πω σε μια συζητηση.Εαν ειμαστε οι δυο μας σε περιβαλλον ησυχο ή εστω με χαμηλη την μουσικη τοτε μπορει και να μην καταλαβεις διαφορα απο μια φυσιολογικη συζητηση.Το σιγουρο ειναι οτι θα νοιωσεις αβολα μαζι μου γιατι εγω μαλλον ζοριζομαι και αγχωνομαι για να καταφερω να αλληλεπιδρασω.Ειναι και πραγματα που κανω λαθος οπως το οτι δεν εχω επαφη με τα ματια του συνομιλητη αλλα γερνω το κεφαλι και το αυτι μου προς αυτον συνηθως.Η γλωσσα του σωματος του συνομιλητη με μπερδευει και ειναι αλλος ενας λογος που δεν τον πολυκοιταω λες και προσπαθω να προστατεψω τον εαυτο μου απο την υπερφορτωση πληροφοριας.Εαν δεν απευθυνονται σε μενα και μιλανε δυο συνομιλητες μεταξυ τους και εγω ως τριτος προσπαθω να παρακολουθησω την συζητηση τοτε τα πραγματα δυσκολευουν ακομα περισσοτερο.Μπορεις να πεις οτι ειναι κατι αντιστοιχο με καποιον που εχει μειωμενη ακοη...αν και η ακοη μου ειναι τελεια μιας και ετρεχα σαν βλακας στον ωρυλα μιας και κανεις δεν μου εξηγησε οτι δεν προκειται να σωθω με καποιο ακουστικο.Λες και δεν ηξερα οτι δεν γινεται την μια να ακους το παραμικρο και την αλλη να μην καταλαβαινεις.Πολλες φορες βεβαια δεν εχω κανενα προβλημα στην αλληλεπιδραση μου με αλλους ανθρωπους...αντε να πω καμμια φορα....μπορεις να επαναλαβεις αυτο που ειπες γιατι δεν ακουσα?
Βεβαια η δυσκολια γινεται πολυ μεγαλη σε χωρο με φασαρια ή οταν ο ομιλητης μιλαει σιγα και χωρις καθαρη φωνη ή μιλαει γρηγορα.Και καποιες φορες δεν ξερεις πως να αντιδρασεις.Θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καποτε που διδασκα με ρωτησε ενας μαθητης μου μια τεχνικη ερωτηση και δεν την ακουσα του λεω επανελαβε...επαναλαμβανει δεν την πιανω παλι....επαναλαβε παλι δεν την πιανω...του λεω δεν σε ακουσα επαναλαμβανεις....παραξενεμ ενος επαναλαμβανει την ερωτηση...παλι δεν καταφερνω να την πιασω και του απανταω με ενα δεν ξερω στην τεχνικη ερωτηση που δεν ακουσα στην ουσια.
Για να διδασκω οπως καταλαβαινεται ειμαι αρκετα λειτουργικος (και θελω να πιστευω οτι ημουν πολυ καλος στην δουλεια μου) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν ειναι πολυ σοβαρο και το αντιμετωπιζω καθημερινα...οχι δεν μεγαλοποιω τα πραγματα.
Αισθηματα εχω και ποναω αλλα μου εχει δυο τρεις φορες να μου εχουν πεταξει φατσα-μπατσα κατι κοπελλες οτι ειμαι ψυχρος και γιατι σκεφτομαι τοσο πολυ πριν απαντησω...αντε να τους εξηγησεις οτι χρειαζομαι λιγο χρονο παραπανω απο το φυσιολογικο και αρκετη προσπαθεια για να καταλαβω την ομιλια.
Δεν ξερω αν περιεγραψα το προβλημα καλα,εχω τις αμφιβολιες μου γιατι σε ορισμενα σημεια πρεπει να δεις τον εαυτο σου και πρεπει να καταλαβεις και τι σκεφτεται ο συνομιλητης σου κατι που ειναι δυσκολο και ισως δεν το κανω σωστα.
Κατι που θα ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ορισμενα συμπτωματα μπορει να περιγραφονται με δυο τρεις λεξεις στην συμπτωματολογια της ασθενειας αλλα το καθενα απο αυτα ειναι ενας μικρος γολγοθας απο μονος του.
Οσο για το οτι ειναι προβλημα συγκεντρωσης θα προτιμουσα μια αλλη περιγραφη που εχω βρει και λεει για δυσκολιες στην επεξεργασια της πληροφοριας...μονο και μονο γιατι μου φαινεται καπως γελοιο να προσπαθω με ολο μου το ειναι μερικες φορες να καταλαβω τι λεει καποιος -και δεν μιλαω να εξηγει το νομο της σχετικοτητας για απλο κουτσομπολιο μιλαω-και να μην καταλαβαινω.
Δεν ημουν παντα αρωστος αν και η ασθενεια εκδηλωθηκε σιγα-σιγα μεχρι να φτασει στην κορυφωση αλλα θυμαμαι πολυ καλα πως ηταν πριν,μερικα προβληματα σαν και αυτα απλως δεν υπηρχαν.

Ενα ποστ που ειχα κανει πολυ...παλιοτερα,παντα με προβληματιζε η γλωσσα του σωματος κυριως παλια.

[BNW24]

Πάνω σε αυτό έχω μια απορία. Η συμπάθεια-αντιπάθεια μεταξύ ανθρώπων εκδηλώνεται ταυτόχρονα ; Ή μήπως την πυροδοτεί ο ένας από τους δυο ; Γίνεται κάποιος να μας αντιπαθεί αλλά εμείς να τον συμπαθούμε ;

[Ακροβατης]

γιατι εχω την εντυπωση οτι οσες οσες φορες αντιπαθουμε καποιον αυτοματατως μας αντιπαθει και αυτος?ειναι ιδεα μου?ειναι δυνατον να συμβει το αντιθετο?να αντιπαθησουμε καποιον και αυτος να μας συμπαθησει?

[krino]

Originally posted by olgaki82
γιατι εχω την εντυπωση οτι οσες οσες φορες αντιπαθουμε καποιον αυτοματατως μας αντιπαθει και αυτος?ειναι ιδεα μου?ειναι δυνατον να συμβει το αντιθετο?να αντιπαθησουμε καποιον και αυτος να μας συμπαθησει?

ε ναι ρε,
να εσυ πχ που με αντιπαθεις,
εγω σε συμπαθω....


:P

[Ακροβατης]

Originally posted by krino

Originally posted by olgaki82
γιατι εχω την εντυπωση οτι οσες οσες φορες αντιπαθουμε καποιον αυτοματατως μας αντιπαθει και αυτος?ειναι ιδεα μου?ειναι δυνατον να συμβει το αντιθετο?να αντιπαθησουμε καποιον και αυτος να μας συμπαθησει?

ε ναι ρε,
να εσυ πχ που με αντιπαθεις,
εγω σε συμπαθω....


λολ.αντε και εγω σε συμπαθω.καλη καρδια να χουμε:-)


:P

[keep_walking]

Πάνω σε αυτό έχω μια απορία. Η συμπάθεια-αντιπάθεια μεταξύ ανθρώπων εκδηλώνεται ταυτόχρονα ; Ή μήπως την πυροδοτεί ο ένας από τους δυο ; Γίνεται κάποιος να μας αντιπαθεί αλλά εμείς να τον συμπαθούμε ;

Γινεται...τα γραμματοσημα τα ξερεις που τα...φτυνουν και κολλανε?

Μην σου πω οτι ειναι και ολοκληρη μεθοδολογια.

[krino]

Originally posted by olgaki82
λολ.αντε και εγω σε συμπαθω.καλη καρδια να χουμε:-)

οριστε,
εγω εκανα ολοκληρο αγωνα για να με αντιπαθησεις,
και τωρα το χαλαμε....

τεσπα ας μεινουμε στην συμπαθεια,
μιας και μεσα απο μια οθονη δυσκολευομαι να αντιπαθησω οτιδηποτε.

[Ακοινώνητος]

Keep το πόστ σου έχει πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές που ανοίγουν και άλλα παρακλάδια συζήτησης.

BNW24, προφανώς μιλάς για τη πρώτη εικόνα επαφή; Έχει πολύ ενδιαφέρον η ερώτησή σου όπως και της Όλγας.


Νομίζω μια απάντηση θα ήταν ο βαθμός αντίληψης της γλώσσας του σώματος και πόσο τα εσώτερα σωματοποιούνται.
Είναι τεράστια συζήτηση πάντως. Για παράδειγμα σε φιλικές σχέσεις ή ερωτικές γνωριμίες, σε πρώτες επαφές ή χρόνιες γνωριμίες, αλλάζουν πολλά ενδεχομένως.

[BNW24]

Αναφερόμουν στην οπτική επαφή με αγνώστους. Μήπως δηλαδή είμαστε προγραμματισμένοι από τη φύση μας να αντιπαθούμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και να συμπαθούμε άλλα ; Είναι σημαντικό να το ξέρω αυτό. Πολλές φορές αναρωτιέμαι : \"...αφού δεν τον ξέρω τον άνθρωπο γιατί μου φαίνεται αντιπαθητικός ;\" Αν ήξερα ότι είναι απλώς ένα ζωώδες ένστικτο θα συνέχιζα χωρίς τύψεις.

[ntini]

Σχετικά με αυτό που λές bnw κάποτε είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο πως οι άνθρωποι είμαστε ψυχές που ζούμε στη γή και μόλις πεθάνουμε η ψυχή μας γυρνά στο σύμπαν για να μετενσαρκωθει σε άλλο σώμα.Οπότε λίγο πολύ ξέρουμε ο ένας τον άλλο.Μου έχει συμβεί και εμένα να μην ξέρω καν μια κοπέλα και με το που την είδα να μου δημιουργηθούν αισθήματα αντιπάθειας.Σύμφωνα λοιπόν με το βιβλίο έχουμε ξανασυναντηθεί και είμασταν εχθροι.Αλήθεια ψέμματα δεν ξέρω πάντως ίσως έχει μια δόση αλήθειας.Λόγω σχολής έχω μάθει να έχω ανοιχτό μυαλό και να περιμένω την απόδειξη.Απο την αλλή εν μέρη είναι και ο αέρας που αποπνέει ένας άνθρωπος.Συνήθως οι θετικοι και καλόκαρδοι άνθρωποι έχουν μια θετικότητα που βγαίνει προς τα έξω ακόμα και αν δεν τους ξέρεις.Οι αρνητικοί απο την άλλη εμπνέουν μια αρνητικότητα (στην ομιλία,στην αύρα,και γενικότερα).

[BNW24]

Δεν νομίζω ότι είναι απλό θα ξεχωρίσεις τους ανθρώπους σε θετικούς και αρνητικούς. Για παράδειγμα ο Χίτλερ είχε θετική αύρα ή αρνητική ; Για να τον ψήφισαν εκατομμύρια άνθρωποι είχε μάλλον θετική αύρα κι όμως δεν ήταν το ίδιο καλόκαρδος με όλους τους λαούς.

[BNW24]

Άλλο παράδειγμα. Λογικά ο Χρηστός είχε θετική αύρα, κι όμως κάποιοι δεν τον γούσταραν και τον σταύρωσαν.

[Ακοινώνητος]

Το πάτε λίγο αλλού το θέμα από ότι αρχικά το έθεσα, αλλά δε με πειράζει γιατί είστε αξιόλογοι άνθρωποι με εξαίρετη κριτική ικανότητα.

Και για να συμβάλλω και να περιπλέξω τα πράγματα θα πω πως πρέπει να εξετάσουμε την δική μας αντιληπτική ικανότητα, όχι μόνο τι δίνει ή τι φαίνεται ότι δίνει κάποιος προς τα έξω.

Σε πειράματα που έγιναν εδείχθη ότι γυναίκες (και ενδεχομένως άνδρες δε θυμάμαι) έβρισκαν περισσότερους ελκυστικούς άνδρες από ένα σύνολο φωτογραφιών αν είχαν πιει από αυτές χωρίς να έχουν πιει αλκοόλ.

Ή οι γυναίκες που δεν λάμβαναν αντισυλληπτικά είχαν πιο ισχυρή κρίση απέναντι στα βιολογικά χαρακτηριστικά των ανδρών.

Εδώ βέβαια θέτω παραδείγματα συγκεκριμένου τομέα.

Εγώ θα ήθελα να αναλογισθείτε και την κοινωνική ανάπτυξη του καθενός και πως αυτή επηρεάζει την κρίση του. Επίσης ήδη γνωρίζουμε ότι σε διαφορετικούς πληθυσμούς ανά το κόσμο υπάρχουν διαφορές στην αντίληψη σε κάποια σημεία αναφορικά με τη γλώσσα του σώματος.

[oboro]

Εξαιρετικα ενδιαφερον θεμα, το ψαχνω τα τελευταια χρονια πολυ. Αν και βλεπω οτι ηδη ξεφευγει η συζητηση απο τη γλωσσα του σωματος προς το γενικοτερο θεμα της μη-λεκτικης επικοινωνιας. Προσωπικα αρχισα να ασχολουμαι πριν 4.5 χρονια οταν συνειδητοποιησα οτι η σταση του σωματος μου ηταν λαθος - καμπουριαστη, με σφιγμενους και ριγμενους προς τα εμπρος τους ωμους, το δε περπατημα μαλλον χαοτικο και ασυντονιστο. Οποτε ξεκινησα απο εκει. Το μονο που με ενοχλει ακομη ειναι το κεφαλι που αρνουμαι να κρατησω ψηλα (ειμαι κι ενας κεφαλας αλλωστε...) Μεχρι και ο αυχενικοι μου μυες εχουν ατροφησει καπως και ειναι δυσκολο να συντηρησουν μια καινουργια σταση. Αν και τελευταια εχω κανει προοδο και στο συγκεκριμενο, οπως και στο σφιξιμο του σαγωνιου (που χρησιμοποιουσα σαν \"μυικη θωρακιση\")

Για να πιασουμε και τα ψ, ενα απ\' τα πραγματα που θαυμαζω στην ψυχοθεραπεια Gestalt ειναι η σημασια που δινει στη γλωσσα του σωματος. Στις αλλες προσεγγισεις που γνωριζω, μονο εμμεσως δινει καποια δεδομενα στον θεραπευτη το μη-λεκτικο μερος, που αν θελει τα αξιοποιει, οχι ομως στα πλαισια της εκπαιδευσης του... Ηταν το πρωτο πραγμα που μου εκανε εντυπωση στη συγκεκριμενη προσεγγιση.

Κατα τα αλλα πολλες φορες αλλα σκεφτομαστε, αλλα λεμε και αλλα λεει το σωμα μας. Μαθαινει κανεις να παρατηρει τον εαυτο του και τους αλλους και να αποδεχεται αυτα που πολλες φορες δεν λεγονται, δεν νοουνται καν. Οπως το ντουετο της \"φιλης\" και του \"φιλου\", που αν και βυθισμενοι σε φιλοσοφικη συζητηση, ανταλλασουν διαρκως \"σηματα\" ερωτικου περιεχομενου... Η τον δηθεν απομακρο και ντροπαλο εργενη στη μακρινη γωνια του μπαρ που παιζει συνεχως σαν βιρτουοζος με το μπουκαλι και εχει σκυψει το κεφαλι προς τα μπρος με ματια... αετου. Τι να λεμε τωρα :P