Προς συζήτηση

[John11]

Your feelings, and Why They Don't Matter
by Dr. Paul on January 29, 2010
Blog: http://www.the-spearhead.com/2010/01/29/your-feelings-and-why-they-dont-matter/

Απόσπασμα από το άρθρο (έστω κι αν εγώ δεν το βρήκα αλλά διαβάζω παρόμοιο άρθρο στο link):

Many women are truly believing that instead - and against - of all the facts and logic they should always believe their feelings - no matter what kind of those feelings are and how they are affecting to the others.

One can always ask, which sex is the one whose representants needs to control his feelings in every situation since very early age? Who are raised to act even when having angry, bad or sorrowful mood? Which one of children are raised by saying "don't cry, control your emotions and do your job", and which one is allowed to escape the difficulties to hers own room and cry? To which sex crying, shouting, anger, feeling offended and even slapping is a way to get hers requests and wishes accepted in every situation? The representants of which sex are following this method through all their lives?

I think the term "Church of Emotionalism" is very telling remark, because half of the people are truly believing that they can follow their feelings even to the ultimate borders of lunacy and it's still the right thing to do.

Only boys are raised to grow up and learning to control their emotions and act by the logic and facts. Girls are not raised at all by their parents: it is accepted that they'll never learn to control their feelings. That's why approximately 75% of all divorcies are sued by females.

"Control your feelings, or they will control you"

==============================

Mετάφραση από skam:

Τα συναισθήματα σου και γατί δεν έχει σημασία

Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι αντίθετα και ενάντια σε όλα τα δεδομένα και την λογική πρέπει πάντα να εμπιστεύονται τα συναισθήματά τους. Χωρίς να έχει σημασία τι είδους είναι αυτά τα συναισθήματα και πως αυτά επιδρούν στους άλλους.

Κάποιος μπορεί να ρωτήσει, ποιό φύλλο καλείται να κοντρολάρει τα συναισθήματά του σε κάθε κατάσταση από πολύ μικρή ηλικία; Ποια παιδιά μεγαλώνουν μαθαίνοντας να λειτουργούν κανονικά ακόμα και όταν είναι θυμωμένα, με κακή διάθεση ή λυπημένα;
Ποια παιδιά μεγαλώνουν μαθαίνοντας να μην κλαίνε, να ελέγχουν τα συναισθήματά τους και να κάνουν την ''δουλειά τους''; Και σε ποια επιτρέπεται να ξεφεύγουν από τις δυσκολίες μένοντας στο δωμάτιό τους και κλαίγοντας; Σε ποιό φύλο το κλάμα, οι φωνές, ο θυμός, η δημιουργία ενοχών, ακόμα και τα σκαμπίλια είναι ένας τρόπος να πετύχουν τις επιθυμίες τους σε κάθε περίσταση; Οι εκπρόσωποι ποιού φύλλου ακολουθούν αυτήν την μέθοδο σε όλη τους τη ζωή;

Νομίζω ότι ο όρος “εκκλησία της ευαισθησίας” είναι ένας πολύ αντιπροσωπευτικός τίτλος, επειδή οι μισοί από τους ανθρώπους στα αλήθεια πιστεύουν ότι μπορούν να ακολουθήσουν τα συναισθήματά τους ακόμα και μέχρι τον πιο ακραίο παραλογισμό και να παραμένει το σωστό που κάνουν.

Μόνον τα αγόρια μεγαλώνουν μαθαίνοντας να ελέγχουν τα συναισθήματά τους και να δρουν με λογική και σύμφωνα με τα γεγονότα. Τα κορίτσια δεν διαπαιδαγωγούνται καθόλου μ’ αυτό τον τρόπο από τους γονείς: είναι αποδεκτό ότι ποτέ δεν θα μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Γι' αυτό και περίπου το 75% των διαζυγίων ξεκινά από τις γυναίκες.

“Έλεγξε τα συναισθήματά σου ή θα σε ελέγχουν αυτά”

(όποιος μπορεί να το μεταφράσει όλο, παράκληση ας το κάνει).
.

[RainAndWind]

Αν τα αξιολογήσω και τα διαλευκάνω,εννοείται δηλαδή να τα έχω περάσει από νοητική διαδικασία μίας ανάλυσης,γιατί να τα ελέγξω και να μην τα εμπιστευτώ;Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει κάποιος στο αντίθετο άκρο,να μην εμπιστεύεται όσα νιώθει;Κι εκεί υπάρχει ένας ανάλογος κίνδυνος.Η ισορροπία ανάμεσα στο συναίσθημα και στη λογική θεωρώ ότι αποτελεί το ιδανικό.

[mariafound]

Καλημερα.Νομιζω οτι ο συγγραφεας του αρθρου τα εχει ολα μπερδεμενα στο μυαλο του.Eμπιστευομαι σημαινει εκφραζω?Τα συναισθηματα που θα νιωθουμε πρεπει να ειναι συμφωνα με τις διαθεσεις των αλλων κ την επιδραση που θα εχουν σε αυτους?Πως γινεται αυτο?]
Οπωσδηποτε θα πρεπει να ελεγχουμε την εκφραση των συναισθηματων μας αφου ομως πρωτα τα αναγνωρισουμε,τα επεξεργαστουμε χωρις να τα καταπνιγουμε.
Δυστυχως στα περισσοτερα παιδια[κοριτσια κ αγορια] δεν επιτρεπεται απο κανενα[οικογενεια,σχολειο,περιγυρ ο]να τα εκφραζουν με την δικαιολογια οτι ενοχλουν η οτι η συμπεριφορα αυτη θα συνεχισει κ οταν ενηλικιωθουν.Αποτελεσμα αργοτερα να ξεσπασουν ανεξελεγκτα.Δεν βοηθουν ομως το παιδια να καταλαβει τι νιωθει κ γιατι .Το γεμιζουν ενοχες κ πρεπει με τις γνωστες συνεπειες.
Τα αγορια ελεγχουν τα συναισθηματα τους κ δρουν με την λογικη? {.Μια βολτα στα γηπεδα ειναι αρκετη νομιζω} .Αν ηταν ετσι δεν θα επρεπε να υπηρχαν αντρες μελη του φορουμ.
Τωρα σχετικα με τα διαζυγια τι να πω?Μια αποψη προκατειλλημενη κ στενομυαλη.

[Φωτεινη!]

Πολύ ενδιαφέρον...
Μου ηρθε αυτομάτως στο μυαλό η φράση στο αγοράκι που κλαίει \"Οι αντρες δεν κλαίνε\"!!!!!
Λετε να εχω μεγαλώσει διαχειριζόμενη τα συναισθήματά μου σαν αγόρι?Δεδομένου οτι ο πατέρας μου,ο μόνος που ασχολήθηκε με την διαπαιδαγώγηση μας,ήθελε να εχει αγόρια και μας μεγάλωνε σαν να είμασταν κιόλας.
Ειναι πολυ καταπιεστικό να πρεπει να ακολουθεις τα κοινωνικά στερεοτυπα (λες και διαλεξες το φύλο σου).
Χαχαχα γι αυτό διαβάζω εδώ μέσα ,μου δίνετε πράγματα να σκεφτώ..

[Empneustns]

ολα τα συναισθηματα δεν ειναι το ιδιο.αν δηλαδη ζηλευεις το αυτοκινητο του γειτονα,η την γυναικα/αντρα του γειτονα πρεπει να το \"παρεις\" επειδη ετσι νοιωθεις;
ποιος ειπε πως οτι νοιωθουμε ειναι σωστο και πρεπει να το ακολουθουμε χωρις να σκεφτομαστε τις επιπτωσεις.
αν δηλαδη καποιος αλλος θελει κατι απο μας,επειδη νοιωθει ετσι πρεπει να το αποχτησει χωρις να μας ρωτησει αν θελουμε να το δωσουμε;
ελεγχουμε τα συναισθηματα μας,αν βγαζουν κατι καλο η κατι ασχημο,αν ειναι κατι καλο το ακολουθουμε αν ειναι κατι κακο προσπαθουμε να διορθωσουμε τον εαυτο μας...
παντως πολλες φορες τα συναισθηματα μας ειναι ασχημα.αν τα ακολουθησουμε θα κανουμε εναν ασχημο κοσμο....

[eimaiok]

Αυτός ο συγγραφέας πήρε χάπια πριν γράψει αυτό το άρθρο ή πήρε μετά για να συνεχίσει να γράφει?

είναι σαν να μας λέει οτι οι άντρες τελικά τα καταφέρνουν όλα? τότε κύριε γιατί θέλουν γυναίκα?

Τα παιδιά είτε είναι αγόρια είτε είναι κορίτσια έχουν συναισθήματα.Από τους γονείς όμως μαθαίνουν πως να τα διαχειρίζονται.
πχ αυτοί τα μαθαίνουν ότι στη ζωή υπάρχει η αγάπη αλλά και ο φόβος και το σημαντικότερο είναι να αφήνουν τα παιδιά ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ σε ότι νιώθουν. Αν νιώθουν φόβο, να ενθαρρύνουν τα παιδιά στο να το πουν, όχι με κάθε τρόπο να προσπαθούν να τα πείθουν ότι αυτό που αισθάνονται δεν είναι καλό. Και την αγάπη ακόμα αν τη νιώθουν να την εκφράζουν.

Και όσον αφορά το ότι οι άντρες δε κλάινε...αυτό σημαίνει ότι δεν δείχνουν τι αισθάνονται από φόβο μήπως παρεξηγηθούν κάτι που έχει γίνει σαράκι και έρχεται από το πολύ μακρινό παρελθόν

[Alobar]

\'... είναι σαν να μας λέει οτι οι άντρες τελικά τα καταφέρνουν όλα? τότε κύριε γιατί θέλουν γυναίκα?...\'

... γιατί εδώ και αιώνες, είναι ο καλύτερος φίλος του Ανθρώπου... αυτά που ακούγονται για τους σκύλους είναι ψευδή και βασισμένα σε ανυπόστατες μαρτυρίες... :P :P :P ...

Αδυνατώ να τοποθετηθώ στο θρεντ μιας και δεν έχω διαπαιδαγωγηθεί από κανέναν. Είμαι αυτοδίδακτος χαρακτήρ.

:D

[anwnimi]

Από προσωπική μου εμπειρία,
οι απολυτότητες στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών ανάλογα με το φύλο τους δεν ισχύει
αλλά και κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να ισχύει.

Η ισορροπία λογικής και συναισθήματος είναι αυτή που μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα. Αν φτάσουμε στο άκρο να μην εμπιστευόμαστε καθόλου τα συναισθήματά μας, εγώ αυτό έκανα γιατί έτσι με έμαθαν, αυτό κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα στραφεί εναντίον μας.

[RainAndWind]

Εδώ θα κόλλαγε πάντως και κάποια σκέψη μου πως οι γυναίκες ιδιαίτερα,αλλά και άντρες,έχω δει να \"χρησιμοποιούν\"συναισθήμα τα ως έναν τρόπο προσέλκυσης ενδιαφέροντος,δημιουργίας ενοχών στο έτερο μέρος μίας σχέσης,και άλλων υποσυνείδητων \"κερδών\".Οπότε θα μπορούσαμε να το πάμε και αλλού,στη χρήση του συναισθήματος,στη δράση του ας πούμε με δευτερογενή κέρδη.Το acting out ως εργαλείο χειρισμού πχ από μία μητέρα,ή και έναν πατέρα,προς το παιδί τους,ή ένας εραστής στο άτομο για το οποίο ενδιαφέρεται,με το να κερδίσει την παραμονή του σε μία σχέση που δε θέλει πια,υπάρχουν και τέτοιες χρήσεις των συναισθημάτων.

[oboro]

Ο βαμπιρισμος συναισθηματος, ε? Οντως...


Ομορφες καταστασεις. :P

[claire]

Originally posted by Alobar
\'... είναι σαν να μας λέει οτι οι άντρες τελικά τα καταφέρνουν όλα? τότε κύριε γιατί θέλουν γυναίκα?...\'

... γιατί εδώ και αιώνες, είναι ο καλύτερος φίλος του Ανθρώπου... αυτά που ακούγονται για τους σκύλους είναι ψευδή και βασισμένα σε ανυπόστατες μαρτυρίες... :P :P :P ...
Αδυνατώ να τοποθετηθώ στο θρεντ μιας και δεν έχω διαπαιδαγωγηθεί από κανέναν. Είμαι αυτοδίδακτος χαρακτήρ.

:D

α! γαμάτο! :D

πολύ ωραίο θέμα. συμφωνώ με την ρέιν νομίζω, χρειάζεται ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και λογικής.
πάντως αν έπρεπε να διαλέξω θα διάλεγα λογική, σε βγάζει από μπελάδες πολλές φορές...

[persist]

ωραιο θεμα τι γινεται ομως οταν καμμια φορα δεν εχουμε επαφη με τα συναισθηματα μας?

[lill]

εγώ ούσα θεωρητική και τρελαμένη με τα αρχαία....(μακάρι να περάσω φέτος)
έχω να πώ το εξής.....
η ευδαιμονία(ευτυχία) σύμφωνα με τον Αριστοτέλη,κατακτάται μόνο με την επιλογή της μέσης οδού,ή αλλιώς της χρυσής τομής όπως λέμε...
άρα εδώ συγκεκριμένα,με την συνύπαρξη και κυριαρχία και των δύο...και συναίσθημα και λογική...
οποιοδήποτε απο τα άλλα δύο άκρα δεν οδηγεί στην αρετή(ηθική),άρα και στην ευδαιμονία...
αυτά απο θέμα φιλοσοφίας,όμως παρ\'όλα αυτά,μου μοιάζει λογικό ακόμα και σήμερα,μετά απο τόσους αιώνες....για να το λέει ο Αριστοτέλης,μάλλον έχει δίκιο....!!!!!για σκεφτείτε λοιπόν και αυτό το ενδεχόμενο..!!!!!