Κοίτα τι έχω για να δεις ποιος είμαι εγώ.

[keep_walking]

μια ισοπέδωση την αισθανθηκα ειναι η αληθεια....

A δεν πιστευω να φταιω εγω ε?
Ορεξη για κουβεντα ειχα :))))))))

[Sofia]

Ε ναι ακριβως αυτο δεν τα ισοπεδωνουμε ολα, φυσικα υπαρχουν αστερια και αστερια στον γαλαξια της ανθρωποτητας ασχετα με το οικονομικο επιπεδο του καθενος αλλα το δευτερο δινει μια εξτρα ωθηση μη αμελητεας βαρυτητας.:)

Kάτι ακομα: μπορει κάτι που αντικειμενικα φανταζει πλεονεκτημα, να γυρισει τελικα εναντιον στην οποια μας προσπάθεια. Ειναι ολα πολυ σχετικα. Ποτε δεν μπορεις να ξερεις απο που θα παρει κανεις βοηθεια κ πώς θα προχωρησει. Υπαρχουν ανθρωποι που με τις καλυτερες προυποθεσεις εκαναν μια τρυπα στο νερο κ αλλοι με τις χειροτερες μεγαλουργησαν. Κ δεν ειναι καθολου λιγοι. Ουτε εξαιρεσεις.

[keep_walking]

Kάτι ακομα: μπορει κάτι που αντικειμενικα φανταζει πλεονεκτημα, να γυρισει τελικα εναντιον στην οποια μας προσπάθεια. Ειναι ολα πολυ σχετικα. Ποτε δεν μπορεις να ξερεις απο που θα παρει κανεις βοηθεια κ πώς θα προχωρησει. Υπαρχουν ανθρωποι που με τις καλυτερες προυποθεσεις εκαναν μια τρυπα στο νερο κ αλλοι με τις χειροτερες μεγαλουργησαν.

Και φυσικα μπορει και αργησε και να πεσει στο τραπεζι των επιχειρηματων,το περιμενα πιο νωρις...αλλα στατιστικως μιλωντας μπλα μπλα μπλα συνηθως δεν ειναι ετσι.
Ναι μπορεις να γινεις μαλθακος , μπορεις να γινεις και ατσαλι αναλογως τις συνθηκες της ζωης.

[Sofia]

Originally posted by keep_walking
αλλα στατιστικως μιλωντας μπλα μπλα μπλα συνηθως δεν ειναι ετσι.
Ναι μπορεις να γινεις μαλθακος , μπορεις να γινεις και ατσαλι αναλογως τις συνθηκες της ζωης.

στατιστικως δεν ξερω. παρατηρωντας ανθρωπους γυρω μου στη χωρα αυτη, αλλα κ σε αλλες οταν εμεινα για καποιο διαστημα, εχω δει αρκετες τετοιες περιπτωσεις. Το \"μεγαλουργω\" δεν χρειαζεται να το κανουμε \"τεραστιο\". Ενας ανθρωπος με ελαχιστα χρηματα, με ελαχιστους πορους κ καθολου υποστηριξη, σε καθε επιπεδο, μεγαλουργει οταν κυνηγα το ονειρο του. Και οταν πραγματοποιει κομματια αυτου του ονειρου.Oταν τολμα, οταν πιστευει σ αυτο που ειναι. Οταν ρισκαρει. Κι οταν δεν βασιζεται μονο στις στατιστικες. Δεν χρειαζεται να ανακαλυψει κατι καινουργιο για να πουμε οτι μεγαλουργει...

Παιζουν ρολο κ οι συνθηκες κ αυτο που ειναι ο καθενας μας.

[Sofia]

Originally posted by keep_walking
αλλα στατιστικως μιλωντας μπλα μπλα μπλα συνηθως δεν ειναι ετσι.

Ξερεις, επειδη πολυς λογος εγινε για την στατιστικη κ την αξια της...Καταλαβαινω πόσο χρησιμη ειναι. Την χρησιμοποιω κι εγω στη δουλεια αναγκαστικα κ ολοι μας λιγο πολυ. Ακομα ομως κ οταν σκεφτομαι πραγματα για τον εαυτο μου λεω: ποσες πιθανοτητες εχω να κανω αυτο, ποσες εκεινο? Ποσοι εχουν πετυχει αυτο κ ποσοι το άλλο....Ποτε ομως η στατιστικη, δεν με βοηθησε να βγαλω ακρη στο τι ειναι αυτο που θελω κ πώς θα φτασω στο δικο μου επιθυμητο αποτελεσμα ή στοχο. Πώς ειμαι εγω ή πώς ειναι αυτο που θελω να επιτυχω.

[keep_walking]

Ξερεις, επειδη πολυς λογος εγινε για την στατιστικη κ την αξια της...Καταλαβαινω πόσο χρησιμη ειναι. Την χρησιμοποιω κι εγω στη δουλεια αναγκαστικα κ ολοι μας λιγο πολυ. Ακομα ομως κ οταν σκεφτομαι πραγματα για τον εαυτο μου λεω: ποσες πιθανοτητες εχω να κανω αυτο, ποσες εκεινο? Ποσοι εχουν πετυχει αυτο κ ποσοι το άλλο....Ποτε ομως η στατιστικη, δεν με βοηθησε να βγαλω ακρη στο τι ειναι αυτο που θελω κ πώς θα φτασω στο δικο μου επιθυμητο αποτελεσμα ή στοχο. Πώς ειμαι εγω ή πώς ειναι αυτο που θελω να επιτυχω.

Πες τα στις εταιριες που κοσκινιζουν μεχρι και το ιντερνετ και το facebook για το background τον μελλλοντικων υπαλληλων.
Εχεις οικογενεια, παιδια,υποχρεωσεις και ουτε ξερω τι αλλο κοιτανε.

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by weird


Α γειά σου!
Βασικά κατανοώ οτι η στατιστική χρησιμοποιεί την γενίκευση, τον μέσο όρο, τον κανόνα της πλειοψηφίας και τα μετρήσιμα μόνο μεγέθη, για να δώσει μια πληρέστερη, στο μέτρο του δυνατού, εικόνα του πώς λειτουργεί η πραγματικότητα εαν την δούμε σε επίπεδο ποσοστών.

Αυτό που δεν κατανοώ, είναι γιατί θα πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς την γενίκευση, τον κανόνα της πλειοψηφίας ή τον μέσο όσο και τη μετρησιμότητατα, προκειμένου να κατανοήσει την πραγματικότητα γύρω σου. Ναι μεν κάποιες φορές μας δείχνει κάτι η στατιστική, όπως των συσχετισμό μεταξύ δύο παραγόντων, αλλά δεν πρέπει να χρησιμέυει και σαν τα γυαλιά μέσα απο τα οποία κοιτάμε τον κόσμο, πιστεύω.

Φυσικά και αυτά είναι προσωπικές απόψεις, πώς το βλέπει ο καθένας ( και μην ακούσω τώρα καμιά έρευνα για το πώς το βλέπει η πλειοψηφία (!) ).

;)

Όταν κάποιος κάνει μια έρευνα δεν μένει μόνο στην περιγραφή κάποιων βασικών τιμών όπως του μέσου όρου για να βγάλει συμπέρασμα.
Δεν είπα οτι οι στατιστικες γίνονται για την εύρεση του μέσου όρου, μίλησα για χρήση ποσοτικών μεγεθών κατά τη διαδικασία της καταμέτρησης, όπως ο δείκτης της πλειοψηφίας σε μια δεδομένη παράμετρο.

Χρησιμοποιεί αυτές τις τιμές για να κάνει παρεταίρω αναλύσεις για να δει το κατα πόσο αυτές οι τιμές σημαίνουν κάτι σε σχέση με τις μεταβλητές που μελετάει.


Η στατιστική ανάλυση ενώς φαινομένου δεν έχει σχέση με τις απόψεις τις πλειοψηφίας αν κατάλαβες κάτι τέτοιο (εκτώς και αν στατιστική ανάλυση τεσταρει τις απόψεις της πλειοψηφίας). Το να πιστεύουν οι πιο πολλοί ότι κάτι σημβαίνει είναι μάλιστα λάθος της λογικής-argumentum ad populum.

Ναι όπως και το οτι δείχνουν κάτι οι στατιστικές είναι ένα argumentum ad statisticum και βασίζεται επίσης σε ποσοτικες παραμέτρους και συσχετισμούς. Οι πιο πολλοί πίστευαν κάποτε ότι η γη είναι επίπεδη και ότι η ψυχική ασθένεια προκαλείται από δαίμωνες. Η γνώμη των πολλών η της πλειοψηφίας δεν λέει τίποτα για ένα φαινόμενο, πέρα για την ίδια την φύση της πίστης τους. π.χ. αν οι πιο πολλοί πιστεύουν στον θεό και αν τους αρέσει ένα κόμμα, δεν σημαίνει προφανώς ότι ο θεός υπάρχει και ότι το κόμμα που υποστηρίζουν είναι τι καλύτερο. Το μόνο που μας λέει αυτή η έρευνα είναι κάτι για την στάση της πλειοψηφίας προς ένα φαινόμενο όχι για το φαινόμενο αυτό καθ\'αυτό.


Στην έρευνα προσπαθούμε να δούμε πως μια μεταβλητή-ες επηρεάζει-ουν μια άλλη-ες.
αυτό εννούσα στο αρχικό μου ποστ όπου μιλώ για συσχέτιση παραγόντων μεταξύ τους, με ένα θεωρητικά υποτιθέμενο ceteris paribus.
Ο λόγος που χρησιμοποιούμε την στατιστική σε μεγάλα αντιπροσωπευτικά δείγματα είναι για να δούμε το κατα πόσο η αλλαγή της μεταβλητής που αλλάξαμε (π.χ. στο πείραμα) η παρατηρήσαμε (π.χ. σε μια ψυχομετρική η επιδημιολογική έρευνα η σε μια παρατήρηση) επηρεάσε την αλλαγή μιας άλλης μεταβλητής-αυτής που μελετάμε. Ο λόγος που χρησιμοποιούμε μεγάλα νούμερα είναι για να αποκλείσουμε τον βαθμό της τυχαιότητας, ότι η αλλαγή της μεταβλητής που μελετάμε δεν έγινε από άλλους τυχαίους πάράγωντες από αυτούς που αλλάξαμε η παρατηρήσαμε εμείς. Γιατί το κάνουμε σε όσο πιο πολλά \"άτομα\" και όσο πιο πολλές φορές γίνεται και όχι σε ένα μια φορά? Γιατί όσο ποιο πολύ γίνεται κάτι, τόσο μειώνεται η πιθανότητα αυτό το κάτι να γίνεται από τύχη-άλλη/ες μεταβλητή/-ες από αυτή-ες που μελετάμε και αυξάνεται η πιθανότητα να γίνεται από την συγκεκριμένη μεταβλητή-ες που μελετάμε.


Στις πιο πολλές επιστήμες εκτός άπό την κλασική φυσική και χημεία, τα συστήματα που μελετάνε είναι πολυπαραγωντικά. Θέλουμε να δούμε ποιες μεταβλητές ευθύνονται και σε πιο βαθμό για το φαινόμενο που μελετάμε. Γι αυτό χρησιμοποιείται η στατιστική ανάλυση, γιατί για κάθε φαινόμενο που μελετούμε θα συνυπάρχει με πολλά πράγματα και θέλουμε να μάθουμε ποια από αυτά τα πράγματα ευθύνονται γι\'αυτό. ;)

Ευχαριστώ για την πληροφόρηση, το point μου βεβαίως ήταν οτι όταν οι στατιστικες χρησιμοποιούνται ως γυαλιά θέασης της πραγματικότητας, αυτές μόνο και τίποτα άλλο, πολλά πράγματα μπορεί να χαθούν... κάπου στην μετάφραση.

:)

[weird]

Originally posted by keep_walking

Originally posted by Sofia

Originally posted by nature
Στην ιστορία οι χορτάτοι λαοί έχουν να παρουσιάσουν περισσότερη δραστηριότητα στις τέχνες τις επιστήμες, τη φιλοσοφία.

Σε ποιους λαούς αναφέρεσαι? Φανταζομαι δεν εννοεις τις χωρες της πρώην Σοβιετικης Ενωσης ή τις χώρες του ανατολικου μπλοκ ή ακομα την Λατινική Αμερικη...Ολοι αυτοι οι λαοι μονο χορτάτοι δεν ηταν. Κι ολοι αυτοι προσέφεραν γνωριζουμε ποσο στις τεχνες και στη φιλοσοφια

Οταν ο λαος αναλωνεται για να βγαλει το...επιουσιο της ημερας δεν εχει χρονο για αλλα πραγματα και σαφως ισχυει αυτο που λεει η nature.

Παιδιά, ας μην παίρνουμε μόνο τα άκρα. Μπορεί να έχει τον επιούσιο και να του αρκεί. Να καλύπτει κανείς ένα στοιχειώδες επίπεδο και με αυτό να είναι εντάξει.


Εξάλλου, χρόνο για άλλα πράγματα δεν έχουν όσοι έχουνε απαιτητικές εργασίες, όπου μπορεί να βγάζουν τα τρελά λεφτά, αλλά να μην έχουν την χρονική πολυτέλεια να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, τέχνη κτλ.
Απο κει και πέρα, πολλοί ήταν αυτοί που δεν είχαν ούτε τα στοιχειώδη και έγιναν σπουδαίοι καλλιτεχνες, ενώ αν φρόντιζαν να βγάλουν χρήμα, θα είχαν στερηθεί το να αφοσιωθούν στο ταλέντο τους. Φυσικά και υπήρξαν και αυτοί που είχαν και πλούτο και αφοσιώθηκαν στο ταλέντο τους.

[PETRAN]

Originally posted by Sofia


Και να θυμηθουμε και διαφορους καλλιτεχνες, φιλοσοφους, ποιητες, αγωνιστες ιδεολογους που αφησαν ιστορια, πεθαναν σχεδον νηστικοι κ δεν ειχαν καθολου εξασφαλισμενα ουτε τα βασικα. Οπως κ να θυμηθουμε ολους αυτους που αγωνιστηκαν για διαφορα ιδανικα κ ιδεωδη χωρις να εχουν εξασφαλισμενη την βολη τους κ το φαγητο τους. Δεν ειναι ολα 1+1=2

Ναι αλλά οι περισσότεροι από αυτούς αν και μπορεί να πέθαναν στην μπουκάλα γεννιόντουσαν συνήθως σε ευκατάστατες οικογένειες και είχαν ανώτερη εκπαίδευση, παιδεία κλπ. Πράγμα που σημαίνει ότι συνήθως τα είχαν όλα εξασφαλισμένα κατα την διάρκεια που μάθαιναν τα εργαλεία που θα χρησιμοποιούσαν αργότερα για να μεγαλουργήσουν. Ακόμα και αν δεν τους καταλάβαιναν μετά και οι συγκυρίες τους πετούσαν σε άθλιες συνθήκες. Ακόμα και αν 1 πιο φτωχός τελίκά ξεπερνούσε τον εαυτό του και ξέφευγε από την κοινωνική του τάξη υπήρχαν εκατομμύρια που αν και μπορεί να είχαν μεγάλο ταλέντο η μυαλό δεν ξέφυγαν γιατί κάθε μέρα ήταν μέρα επιβίωσης και όχι εκμάθησης η εξάσκησης οργάνου, επιστήμης η πινέλου.

[keep_walking]

Παιδιά, ας μην παίρνουμε μόνο τα άκρα. Μπορεί να έχει τον επιούσιο και να του αρκεί. Να καλύπτει κανείς ένα στοιχειώδες επίπεδο και με αυτό να είναι εντάξει.


Εξάλλου, χρόνο για άλλα πράγματα δεν έχουν όσοι έχουνε απαιτητικές εργασίες, όπου μπορεί να βγάζουν τα τρελά λεφτά, αλλά να μην έχουν την χρονική πολυτέλεια να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, τέχνη κτλ.
Απο κει και πέρα, πολλοί ήταν αυτοί που δεν είχαν ούτε τα στοιχειώδη και έγιναν σπουδαίοι καλλιτεχνες, ενώ αν φρόντιζαν να βγάλουν χρήμα, θα είχαν στερηθεί το να αφοσιωθούν στο ταλέντο τους. Φυσικά και υπήρξαν και αυτοί που είχαν και πλούτο και αφοσιώθηκαν στο ταλέντο τους.

Δεν ειναι τα ακρα ειναι τα μεσα!!!!!!!!!!
Ακρα ειναι αυτοι που μεγαλουργουν παρα την αντιξοοτητα των συνθηκων.

[PETRAN]

Originally posted by keep_walking

Παιδιά, ας μην παίρνουμε μόνο τα άκρα. Μπορεί να έχει τον επιούσιο και να του αρκεί. Να καλύπτει κανείς ένα στοιχειώδες επίπεδο και με αυτό να είναι εντάξει.


Εξάλλου, χρόνο για άλλα πράγματα δεν έχουν όσοι έχουνε απαιτητικές εργασίες, όπου μπορεί να βγάζουν τα τρελά λεφτά, αλλά να μην έχουν την χρονική πολυτέλεια να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, τέχνη κτλ.
Απο κει και πέρα, πολλοί ήταν αυτοί που δεν είχαν ούτε τα στοιχειώδη και έγιναν σπουδαίοι καλλιτεχνες, ενώ αν φρόντιζαν να βγάλουν χρήμα, θα είχαν στερηθεί το να αφοσιωθούν στο ταλέντο τους. Φυσικά και υπήρξαν και αυτοί που είχαν και πλούτο και αφοσιώθηκαν στο ταλέντο τους.

Δεν ειναι τα ακρα ειναι τα μεσα!!!!!!!!!!
Ακρα ειναι αυτοι που μεγαλουργουν παρα την αντιξοοτητα των συνθηκων.

+1 ακριβώς

[weird]

Originally posted by keep_walking

Kάτι ακομα: μπορει κάτι που αντικειμενικα φανταζει πλεονεκτημα, να γυρισει τελικα εναντιον στην οποια μας προσπάθεια. Ειναι ολα πολυ σχετικα. Ποτε δεν μπορεις να ξερεις απο που θα παρει κανεις βοηθεια κ πώς θα προχωρησει. Υπαρχουν ανθρωποι που με τις καλυτερες προυποθεσεις εκαναν μια τρυπα στο νερο κ αλλοι με τις χειροτερες μεγαλουργησαν.

Και φυσικα μπορει και αργησε και να πεσει στο τραπεζι των επιχειρηματων,το περιμενα πιο νωρις...αλλα στατιστικως μιλωντας μπλα μπλα μπλα συνηθως δεν ειναι ετσι.
Ναι μπορεις να γινεις μαλθακος , μπορεις να γινεις και ατσαλι αναλογως τις συνθηκες της ζωης.

Αναλόγως των συνθηκων της ζωής σου και της κράσης, της ιδιοσυγκρασίας σου.
Δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο.
ούτε δίνουν όλοι την ίδια βαρύτητα στην οικονομική ευρωστία.

[weird]

Originally posted by keep_walking

Παιδιά, ας μην παίρνουμε μόνο τα άκρα. Μπορεί να έχει τον επιούσιο και να του αρκεί. Να καλύπτει κανείς ένα στοιχειώδες επίπεδο και με αυτό να είναι εντάξει.


Εξάλλου, χρόνο για άλλα πράγματα δεν έχουν όσοι έχουνε απαιτητικές εργασίες, όπου μπορεί να βγάζουν τα τρελά λεφτά, αλλά να μην έχουν την χρονική πολυτέλεια να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, τέχνη κτλ.
Απο κει και πέρα, πολλοί ήταν αυτοί που δεν είχαν ούτε τα στοιχειώδη και έγιναν σπουδαίοι καλλιτεχνες, ενώ αν φρόντιζαν να βγάλουν χρήμα, θα είχαν στερηθεί το να αφοσιωθούν στο ταλέντο τους. Φυσικά και υπήρξαν και αυτοί που είχαν και πλούτο και αφοσιώθηκαν στο ταλέντο τους.

Δεν ειναι τα ακρα ειναι τα μεσα!!!!!!!!!!
Ακρα ειναι αυτοι που μεγαλουργουν παρα την αντιξοοτητα των συνθηκων.

κατάλαβα τι εννοείς, οτι πλέον δεν θεωρείται εξαίρεση το τα μην έχει κανείς τον επιούσιο και οτι το ακραίο είναι να μεγαλουργεί κάποιος παρά τις αντιξοότητες.

Σε σχέση με το δεύτερο, θα συμφωνήσω οτι, κατά αυτή την έννοια, πολλοι καλλιτέχνες ήταν \"ακραίοι\". κατάφεραν δηλ πράγματα που σαφώς δεν θα κατάφερνε ο μέσος όρος. Είτε το να δημιουργήσουν την τέχνη τους, είτε να την δημιουργήσουν παρά τις αντιξοότητες.


σε σχέση με το πρώτο :

Αυτό που εννοώ είναι το εξής.
Συνήθως λέμε, \" τα λεφτά είναι πάρα πολύ σημαντικά γιατί ποιός μπορεί να φιλοσοφήσει χωρίς τον επιούσιο?\"
Και σου απαντώ, οτι εάν θεωρήσουμε ότι υπάρχει αυτός ο επιούσιος ( προσοχή ΜΟΝΟ αυτός), βλέπει κανείς οτι τα λεφτά απο κει και πέρα ίσως να είναι λιγότερο σημαντικά. Αλλα σχεδόν όλοι φέρνουν στο μυαλό το ακραίο πχ. οτι δεν υπάρχει ούτε ο επιούσιος.


Σαφώς και στην εποχή μας είναι συνηθισμένο να ανησυχεί ο κόσμος και για τον επιούσιο ακόμα. Αυτό όμως, πολύ απλά σημαίνει, οτι ζούμε σε μία εποχή των άκρων ( οι ψαλίδες μεγαλώνουν, όλο και πιο ακραία πράγματα γίνονται).

[PETRAN]

Originally posted by weird

Originally posted by keep_walking

Kάτι ακομα: μπορει κάτι που αντικειμενικα φανταζει πλεονεκτημα, να γυρισει τελικα εναντιον στην οποια μας προσπάθεια. Ειναι ολα πολυ σχετικα. Ποτε δεν μπορεις να ξερεις απο που θα παρει κανεις βοηθεια κ πώς θα προχωρησει. Υπαρχουν ανθρωποι που με τις καλυτερες προυποθεσεις εκαναν μια τρυπα στο νερο κ αλλοι με τις χειροτερες μεγαλουργησαν.

Και φυσικα μπορει και αργησε και να πεσει στο τραπεζι των επιχειρηματων,το περιμενα πιο νωρις...αλλα στατιστικως μιλωντας μπλα μπλα μπλα συνηθως δεν ειναι ετσι.
Ναι μπορεις να γινεις μαλθακος , μπορεις να γινεις και ατσαλι αναλογως τις συνθηκες της ζωης.

Αναλόγως των συνθηκων της ζωής σου και της κράσης, της ιδιοσυγκρασίας σου.
Δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο.
ούτε δίνουν όλοι την ίδια βαρύτητα στην οικονομική ευρωστία.

Δεν είναι θέμα τι δίνεις βάρος. Ούτε τόσο τι άτομο είσαι.Είναι πρακτικό το θέμα. Μιλάω για τους πολύ χαμηλόμισθους και πάντα έτσι ήταν (βασικά παλιά ήταν χειρότερα που οι κοινωνικές τάξεις ήταν ακόμα πιο πολύ διαχωρισμένες σε ελιτ και σχεδόν σκλάβους). Αν κάθε μέρα πρέπει να δουλεύεις χαμάλικες δουλειές για να επιβιώσεις πως θα γίνεις βιρτουόζος στο πιανο η μουσικοσυνθέτης? Πως θα φιλοσοφήσεις αν δεν είχες ποτέ τον χρόνο πρώτα πρώτα να διαβάσεις ένα βιβλίο, τα βασικά? Πως θα μάθεις ζωγραφική? Αν ο πατέρας έχει άθλιο μισθό και δεν έχει λεφτά να σε πάει σε ένα ωδείο πως θα αναπτύξεις το ταλέντο που μπορεί να έχεις? Και σου λέει \"βοήθα και εσύ την κατάσταση μαζί με το σχολείο\"?

[Lou!]

εγώ έχω την αίσθηση ότι είναι mix τα πράγματα, κάποιοι μπορεί να ήταν πλούσιοι, κάποιοι φτωχοί, κάποιοι να είχαν background... (αλλα είναι αίσθηση)

τώρα μου ήρθαν κάποια παραδείγματα στο μυαλό...

marie curie, μέγιστη πωρωμένη επιστημόνισσα, δε θυμάμαι γιά τα παιδικά της χρόνια, πάντως στα 20 της νομίζω ήταν πάμφτωχη και έκανε φοβερές θυσίες για να καταφέρει να αρχίσει σπουδές.

επίσης θυμήθηκα και την περίπτωση paul gaugin, πετυχημένος τραπεζίτης στο παρίσι, τα παρατάει όλα σε κάποια φάση και βυθίζεται στη ζωγραφική (και μετά πήγε και στην ταϊτή).