Κακοποίηση για απόδοση στο σχολείο

[Empneustns]

ο μονος που ουσιαστικα μπορει να κανει κατι ειναι ο αδερφος σου.ολα τα αλλα κατα τη γνωμη μου ειναι μισες λυσεις.
δεν ξερω πως μεγαλωσε η νυφη σου και πως μπορεις να της δωσεις να καταλαβει ποσο κακο κανει.
παντως μην ξεκινησεις ολομετωπη επιθεση μαζι της γιατι θα σε βγαλει εξω απο τον κυκλο.
το ζευγαρι πρεπει να συζητησει,αν δεν εχει σκοπο να βρει μια σωστη λυση τοτε δυστηχως λιγα πραγματα μπορεις να κανεις,το πιο ουσιαστικο απο αυτα τα λιγα,να κανεις το παιδι να νοιωσει πως τουλαχιστον μαζι σου υπαρχει μια σιγουρια,πως θα εχει σε σενα ενα στηριγμα...

[Remedy]

τα νευρα μου ρειν
εκνευριστηκα και μονο που το διαβασα.
τι κριμα που τοσοι αχρηστοι γινονται γονεις και ταλαιπωρουν αθωες ψυχες
το μονο για το οποιο δεν εχω καμια αμφιβολια ειναι το κομματι του παρεμβατισμου...
δεν καταλαβαινω καν τον προβληματισμο σου. ειναι κακο να παρεμβαινουμε οταν κακοποιουνται παιδια?????απο που κι ως που? ποια ειναι η καταλληλοτερη περισταση για να παρεμβαινουμε δλδ, αν οχι η κακοποιηση ενος παιδιου??
προσωπικα θα εκανα οτι περνουσε απ το χερι μου αν καποιο ακομα και αγνωστο παιδι ζητουσε την βοηθεια μου γιατι κακοποιειται.
ποσο μαλλον ενα ανηψι μου.
αυτο ειναι το ευκολο μερος για μενα...
το δυσκολο ειναι το πως θα μπορουσες να γινεις αποτελεσματικη χωρις να βλαψεις τα παιδια. ειλικρινα δεν ξερω.
μια ιδεα θα ηταν να ξεμαλλιασεις την μαλακισμενη τη μανα τους για να δει πως ειναι αυτο που θεωρει οτι νομιμοποιειται να κανεισε μικρα παιδια, αλλα ειναι μαλλον αδοκιμο ε? ναι....
νομιζω οτι το καλυτερο θα ηταν να πλησιασεις τον αδερφο σου. ισως να μη μπορειτε να επικοινωνησετε σε δικα του αλλα θεματα αλλα να μπορεσει να δειξει ευαισθησια για τα παιδια του.τα ξερει αυτα? εν γνωσει του γινονται?
αν ναι, τα πραγματα ειναι πολυ σοβαρα.ρωτα και την γνωμη του ψυχολογου σου μηπως εχει καμια καλη συμβουλη κια πραξε αναλογα...
αν ομως ειτε δεν τα ξερει, ειτε δεν συμφωνει, προσπαθησε να βρειτε μαζι μια λυση να γλυτωσουν τα παιδια απ την βλαμμενη.ζητηστε της να δει παιδοψυχολογο για το συγκεκριμενο θεμα. απειλειστε την εν αναγκη οτι θα φερετε κοινωνικη λειτουργο. να καταλαβει με καποιον τροπο οτι δεν ειναι ενα θεμα δικαιοδοσιας της το να κακοποιει ενα παιδι, αλλα μια κολασιμη πραξη.μη την χαιδευετε.λυπηθειτε τα παιδακια.

[nature]

Rain,
πιστεύω πως αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα ανηψάκια σου. Είναι αρκετά τα περιστατικά που ξέρω και εγώ από τους συμμαθητές των παιδιών μου.
Σκέψου ψύχραιμα, είναι κάτι που γίνεται καιρό, μη βιαστείς να δράσεις εν θερμώ και κάψεις το χαρτί σου. Προς το παρόν, το χαρτί σου νομίζω πως είναι η παρουσία σου και η εμπιστοσύνη που σου έχουν τα ανήψια σου. Τα ανήψια σου σε έχουν πάρα πολύ ανάγκη.
Μη λειτουργήσεις τώρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Αν τα χαλάσεις με τη νύφη σου, μπορεί να απαγορέψει στα παιδιά της να σε βλέπουν και τότε τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα γι\' αυτά.

[soft]

Nομιζω rain οτι ενα τετοιο θεμα θελει ευελικτο χειρισμο,και προσοχη,γιατι οι αντιδρασεις μπορει να ειναι μη αναστρεψιμες
Δεν ξερω αν ταιριαζει αυτο που θα γραψω,αλλα αν οχι συγχωρεστεμε για την παρεμβαση μου.

Οταω η θεια μου αντιληφθηκε οτι οι γονεις μου με κακοποιουσαν,αρχισε να με ρωταει εμμεσα γι αυτο,εγω κρατουσα το στομα μου κλειστο γιατι αυτες ηταν οι εντολες που ειχα παρει απο τους {γονεις μου} τα εν οικω μη εν δημω
Αλλα παντα ειχε τον τροπο της μαζι μου,μιας και ειμουν λιγο δυσκολο παιδακι,της το ειπα
Σαν παρορμητικος ανθρωπος ,αλλα με υπεροχη ψυχη και καρδια,που αισθανθηκε την αδικια,θελησε να παρεμβει.
Πηγε και βρηκε τους δικους μου και διαπληκτιστηκαν ασχημα.Και οι δυο την κατηγορησαν οτι δεν ειχε κανενα δικαιωμα να μπλεκεται σε ξενα χωραφια,και να κοιταξει την δικια της οικογενεια,και την δουλεια της.
Και οτι εμεις ξερουμε τι κανουμε το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο και χωρις αυτο δεν μαθαινεις και οτι αλλο μπορειτε να φανταστητε
Δεν ξαναμιλησαν μεταξυ τους ποτε ξανα
Αλλα αυτο δεν τους απετρεψε να σταματησουν την κακοποιηση,και να πω εδω οτι ηταν μονο απο την μερια της μητερας μου αλλα με την εγκριση και του πατερα.
Και φυσικα αφου το μυστικο μας βγηκε προς τα εξω,να με χτυπησει ασχημα,γιατι ανοιξα το στομα μου και μιλησα
Ομως ειλικρινα σας μιλαω,δεν με πονεσε το ξυλο που εφαγα,αυτο ηταν συνηθισμενο φαινομενο ,και γω πολυ καλα για να αντεχω.
Η απαγορευση ομως οτι δεν θα ξαναπαω στο σπιτι της,και βεβαια θα ερθει και αυτη,με εκαναν να αισθανθω οτι χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου,αυτο ηταν που με πληγωσε περισσοτερο,η σκεψη οτι δεν υα την ξαναδω ποτε μου εφερε ζαλαδα το θυμαμαι σαν τωρα.
Για μενα οι επισκεψεις σπιτι της ηταν οτι πιο ομορφο ειχα στην ζωη μου εκεινη την περιοδο σαν παιδι την περιμενα σαν το αι βασιλη
Φανταζε το σπιτι της στα ματια μου σαν ενας μικρος παραδεισος σαν λιμανακι,σαν το πιο ασφαλες μερος του κοσμου
Ακομα πολλες φορες πιανω των εαυτο μου να σιγοτργουδαει τα τραγουδια της
Ολη αυτη η στεναχωρια που ενιωθα,χανοντας αυτη την θαλπωρη τη ασφαλεια και την κατανοηση,εστω και για λιγο,το παιδικο μου μυαλο το ειδε καπως διαφορετικα
Οτι υπευθυνη για ολα αυτα που συνεβησαν ηταν η θεια μου,και εχασα την εμπιστισθνη μου στο προσωπο της,αρχισα να την μισω,με το σκεπτικο οτι σαν μεγαλη και σοφη που ηταν ,επρεπε να ξερει τα επακολουθα μιας τετοιας πραξης,και το εκανε για να με ξεφορτωθει και οτι ολα ηταν προσποιητα,και μετα νομισα οτι την κουρασαν οι απαιτησεις μου εγω εφταιγα,που ζητουσα την αγκαλια το χαδι την παρηγορια και της ειμουν βαρος
Και μεσα σε αυτες τις παιδικες μου σκεψεις,δικαιολογησα τους δικους μου, ναι ειχαν δικιο που μου ελεγαν να μην μιλαω και να κρατω το στομα μου κλειστο,σε οτι ναι αυτοι ειναι οι μονοι που μας αγαπανε και μας καταλαβαινουν και κανενας αλλος δεν μπορει να υποκαταστησει τον ρολο τους,και οτι ολο αυτο το περνουσα γιατι παρακουσα τις οδηγιες
Επιβεβαιωθηκαν στα ματια μου ...τ ο τ ε

[arktos]

rain, διάβασα μόνο το πρώτο σου ποστ γιατί εγώ είμαι κάθετη σε αυτό το θέμα.
ο πατέρας μου με χτυπούσε μέχρι τα 19 μου και σταμάτησε μόνο όταν τον απείλησα πως θα πάω στην αστυνομία.
έτσι κι εδώ.
μιλάς στον αδερφό σου, αν η κατάστσαση συνεχιστεί, καταγγέλεις εσύ αυτές τις καταστάσεις.
αυτά τα παιδάκια σε εμπιστεύτηκαν.
μην τα πουλάς.

[Φωτεινη!]

Originally posted by soft
Nομιζω rain οτι ενα τετοιο θεμα θελει ευελικτο χειρισμο,και προσοχη,γιατι οι αντιδρασεις μπορει να ειναι μη αναστρεψιμες
Δεν ξερω αν ταιριαζει αυτο που θα γραψω,αλλα αν οχι συγχωρεστεμε για την παρεμβαση μου.

Οταω η θεια μου αντιληφθηκε οτι οι γονεις μου με κακοποιουσαν,αρχισε να με ρωταει εμμεσα γι αυτο,εγω κρατουσα το στομα μου κλειστο γιατι αυτες ηταν οι εντολες που ειχα παρει απο τους {γονεις μου} τα εν οικω μη εν δημω
Αλλα παντα ειχε τον τροπο της μαζι μου,μιας και ειμουν λιγο δυσκολο παιδακι,της το ειπα
Σαν παρορμητικος ανθρωπος ,αλλα με υπεροχη ψυχη και καρδια,που αισθανθηκε την αδικια,θελησε να παρεμβει.
Πηγε και βρηκε τους δικους μου και διαπληκτιστηκαν ασχημα.Και οι δυο την κατηγορησαν οτι δεν ειχε κανενα δικαιωμα να μπλεκεται σε ξενα χωραφια,και να κοιταξει την δικια της οικογενεια,και την δουλεια της.
Και οτι εμεις ξερουμε τι κανουμε το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο και χωρις αυτο δεν μαθαινεις και οτι αλλο μπορειτε να φανταστητε
Δεν ξαναμιλησαν μεταξυ τους ποτε ξανα
Αλλα αυτο δεν τους απετρεψε να σταματησουν την κακοποιηση,και να πω εδω οτι ηταν μονο απο την μερια της μητερας μου αλλα με την εγκριση και του πατερα.
Και φυσικα αφου το μυστικο μας βγηκε προς τα εξω,να με χτυπησει ασχημα,γιατι ανοιξα το στομα μου και μιλησα
Ομως ειλικρινα σας μιλαω,δεν με πονεσε το ξυλο που εφαγα,αυτο ηταν συνηθισμενο φαινομενο ,και γω πολυ καλα για να αντεχω.
Η απαγορευση ομως οτι δεν θα ξαναπαω στο σπιτι της,και βεβαια θα ερθει και αυτη,με εκαναν να αισθανθω οτι χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου,αυτο ηταν που με πληγωσε περισσοτερο,η σκεψη οτι δεν υα την ξαναδω ποτε μου εφερε ζαλαδα το θυμαμαι σαν τωρα.
Για μενα οι επισκεψεις σπιτι της ηταν οτι πιο ομορφο ειχα στην ζωη μου εκεινη την περιοδο σαν παιδι την περιμενα σαν το αι βασιλη
Φανταζε το σπιτι της στα ματια μου σαν ενας μικρος παραδεισος σαν λιμανακι,σαν το πιο ασφαλες μερος του κοσμου
Ακομα πολλες φορες πιανω των εαυτο μου να σιγοτργουδαει τα τραγουδια της
Ολη αυτη η στεναχωρια που ενιωθα,χανοντας αυτη την θαλπωρη τη ασφαλεια και την κατανοηση,εστω και για λιγο,το παιδικο μου μυαλο το ειδε καπως διαφορετικα
Οτι υπευθυνη για ολα αυτα που συνεβησαν ηταν η θεια μου,και εχασα την εμπιστισθνη μου στο προσωπο της,αρχισα να την μισω,με το σκεπτικο οτι σαν μεγαλη και σοφη που ηταν ,επρεπε να ξερει τα επακολουθα μιας τετοιας πραξης,και το εκανε για να με ξεφορτωθει και οτι ολα ηταν προσποιητα,και μετα νομισα οτι την κουρασαν οι απαιτησεις μου εγω εφταιγα,που ζητουσα την αγκαλια το χαδι την παρηγορια και της ειμουν βαρος
Και μεσα σε αυτες τις παιδικες μου σκεψεις,δικαιολογησα τους δικους μου, ναι ειχαν δικιο που μου ελεγαν να μην μιλαω και να κρατω το στομα μου κλειστο,σε οτι ναι αυτοι ειναι οι μονοι που μας αγαπανε και μας καταλαβαινουν και κανενας αλλος δεν μπορει να υποκαταστησει τον ρολο τους,και οτι ολο αυτο το περνουσα γιατι παρακουσα τις οδηγιες
Επιβεβαιωθηκαν στα ματια μου ...τ ο τ ε

μιλάμε μου σηκωθηκε η τρίχα..
φοβερή η προσφορά σου σοφτ.
Εδωσες την ματιά του παιδιού που έζησε την ίδια ακριβώς κατασταση..
Προστασία των παιδιών ...
Ενα ανώνυμο τηλεφώνημα στην Πρόνοια?
Το έκαναν σε ενα γείτονα που άφηνε τη γριά μάνα του νηστική και βρώμικη αλλα τσέπωνε τη συνταξή της..Έπιασε..και οι υπευθυνες τον τσέκαραν καθε μήνα..μήπως σε υποψιαστουν ομως, αφου της εχεις μιλήσει ...

[alexandros3]

Θυμάμαι μια γειτόνισσα κακούργα δολοφόνισσα με ένα τεράστιο πεταχτό μαλλί βαμμένο σε μια απόχρωση του κόκκινου, αρκετά παραπάνω κιλά και υστερική. Με τα παράθυρα κλειστά ακουγόταν η φωνή της κι έμενε ένα οροφο διαφορά.
Φώναζε συνέχεια στα παιδιά της. Τα έβριζε... Ο άντρας της ένας καχεκτικός κουτοπόνηρος κεκές, κάφρος με όλη τη σημασία της λέξης.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το λίγο που έμεινα σε εκείνη την περιοχή μιά στριγγλιά να έρχεται από το κάτω όροφο ΣΚΑΤΑ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ. ΗΛΙΘΙΑ ΕΙΣΑΙ;
Προσπαθούσε να βοηθήσει την κόρη της στα μαθηματικά.

Όλα αυτά είναι εντελώς ξένα προς εμένα και το πως μεγάλωσα και επειδή ειλικρινά δεν ήξερα και κάποιο άλλο παιδί να μεγαλώνει έτσι, δεν ξέρω το σκέφτηκα σοβαρά να κάνω κάτι αλλά δεν έκανα.

Μόνο μια φορά που για κάτι πήγε να στριγγλίσει σε μένα, να με απειλήσει και να προσπαθήσει να πει κάτι άσχημο για αγαπημένο μου πρόσωπο εκεί τα έχασα και της έβαλα μια φωνή \"Ασ\'το διάολο υστερικιά που βρίζεις τα παιδιά σου\"!
Δεν ξέρω πως μου βγήκε, ποτέ δεν φωνάζω, και δεν ξέρω και πως το είπα γιατί στην κυριολεξία έτρεξε μακρυά μου...
Μετά άλλαζε πεζοδρόμιο, πήγαινε τοίχο, τοίχο. Θα πρέπει να τη φόβησα.

Τώρα τα παιδιά της έχουν γίνει, ακριβώς, όπως εκείνη. (σε λεπτομέρεια τρίχας)

[RainAndWind]

Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας.

Αυτό που έκανα ήδη ήταν να αρχίσω,χτες βράδυ,μία \"ελαφριά\"συζήτηση με τα παιδιά.Δε μου δείχνετε λέω τους βαθμούς σας λιγάκι;Mετά τα αγκάλιασα,τους είπα μπράβο για ό,τι κατάφεραν.Ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση???Εγώ έλεγα μπράβο,αυτά μου επεσήμαναν τα μαθήματα που δεν ήταν άριστη η βαθμολογία.
Και να σας πω και το πιο γελοίο ακόμη;Μέσα σε όλα τους τα μαθήματα,ζήτημα είναι αν υπήρχαν δύο ή τρία που δεν ήταν\"τέλεια\"η βαθμολογία.Δηλαδή τιμωρούνται για μαλακίες για μένα,στην κυριολεξία.Όπως το περίμενα.Όταν ξανάρθουν τα παιδιά,θα φροντίσω να είναι μπροστά και τα δικά μου,θα φέρω κάπως τη συζήτηση στις δικές τους βαθμολογίες,ίσως να δουν την άλλη πλευρά και να κρίνουν και μόνα τους,να πάρουν μία άλλη οπτική για το πώς άλλοι γονείς βλέπουν το θέμα των επιδόσεων.Να ανασάνουν,γιατί φοβάμαι πως αυτομαστιγώνονται αρκετά ήδη.

Τους είπα πως δεν πειράζει που δεν είναι τέλεια,γιατί στη ζωή ποτέ κανένας δεν είναι τέλειος και πως ό,τι θέλουν να διορθώσουν,μπορούν πάντα να το κάνουν.Όταν η ανηψιά μου απάντησε ναι,εσύ το λες αυτό,αλλά η μαμά μας είναι καταπιεστική(ακριβώς αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε),τότε της είπα πως μπορούν,όταν η μαμά τα πιέζει,να χρησιμοποιούνε διάφορα έξυπνα κόλπα για να μη θυμώνει.Να της λένε πως θα διορθώσουνε τους βαθμούς όσο μπορούνε στο άλλο τρίμηνο,πως είναι καλοί στα άλλα μαθήματα και αυτά τα δύο τρία που δεν είναι και τόσο μπορούν να φτιάξουν,πως οι δάσκαλοι τα συμπαθούν και θα τα βοηθήσουν.Γενικά συζήτηση πολύ και τα επιβράβευσα.Σκοπεύω να πάω να τους πάρω και από ένα μικρό δωράκι,κάτι ξεχωριστό για το καθένα τους,για επιβράβευση της προσπάθειας.Είναι σημαντικό να τους τονίζονται τα καλά,όχι τα μείον(γιατί αυτό γίνεται στο σπίτι).

Θυμάμαι κάποια στιγμή είχα διαβάσει ένα βιβλίο του Μπουσκάλια.Με έναν μαθητή έκανε το αντίστοιχο,αντί να του πει πόσα λάθη έχεις στη σελίδα αυτή,εκείνος του έλεγε,μπράβο σου,στη σελίδα αυτή έχεις τρία σωστά!!!

Αυτό θα ακολουθήσω.Και συμφωνώ πως πρέπει να κάνω κάτι,δε θα μείνω άπραγη.Δεν σκοπεύω όμως να φανώ χαζή και να με\"εξαφανίσουν\"από τη ζωή τους οι ενήλικες,γιατί είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να έχουν ένα άτομο που να τα αποδέχεται,ανεξάρτητα της απόδοσης.Μπορεί να κάνει θαύματα αυτό αν το χειριστώ σωστά.

Και έκλεισα ραντεβού με έναν παιδοψυχολόγο,να πάρω μία πρώτη συμβουλευτική.Οι ρήξεις δε θα βοηθήσουν κανέναν μας,ίσως χειροτερέψουν μάλιστα και την ήδη σκατά ολέ σχέση του ζευγαριού και το αλκοολίκι του αδερφού μου,ίσως ο θυμός της νύφης μου να γυρίσει μπούμερανγκ και σ\'αυτόν.Είναι βέβαιο πως η επίδραση ατόμων έξω από τον κύκλο της βίας μπορεί να είναι πολύ σημαντική.Θα μιλήσω επίσης σε μία άλλη συγγενή που γνωρίζει αρκετά πράγματα από παιδαγωγική και έχουν μαζί της επαφές,να στηρίξει κι εκείνη τα παιδιά,δίχως να έρθει σε ρήξη.Όσο πιο καλά το χειριστούμε τόσο πιο ορατά αποτελέσματα θα έχουμε.

Θέλω πολύ να ευχαριστήσω για όλες τις απαντήσεις σας.

Soft,συγκλονιστική η προσωπική σου μαρτυρία.Σου εύχομαι να είσαι πάντα δυνατή και με τόσο κουράγιο όσο έχεις!

Φωτεινή,θα φροντίσω να βοηθήσω και να διαφυλάξω τον εαυτό μου.Πρώτα να είμαι καλά,για να μπορώ να βοηθήσω.Είναι παράγοντας που δίχως αυτόν βράσε όρυζα.

Arktos μου...Ηugs...

Remedy,είσαι φωτιά κορίτσι μου,γέλασα,ευχαριστώ.

Δεν πέφτουμε σε αδιέξοδα,ελισσόμαστε.Το εξετάζουμε από πολλές πλευρές και θα το βρούμε.
:)

[Adzik]

Originally posted by RainAndWind
Θα ήθελα τη γνώμη σας.Κάποια από τα μέλη γνωρίζουν από προηγούμενες αναφορές μου πως μεγάλωσα σε κακοποιητική οικογένεια,όπου και οι δύο γονείς είχαν συμπεριφορές κακοποιητικές απέναντι στα παιδιά τους.

Αυτό που με απασχολεί αυτές τις μέρες,είναι πώς στεναχωριέμαι με την κακοποίηση που δέχονται τα ανήψια μου.Το κοριτσάκι του αδερφού μου,μου εξομολογήθηκε πως η μητέρα το χτυπάει πολύ.Η εξομολόγηση έγινε σε ανύποπτο χρόνο,βρισκόταν στο σπίτι μου,συζητάγαμε γενικά για το θέμα της τιμωρίας στα παιδιά,με αφορμή κάποια ταινία που είχαμε δει.\"Θεία\",μου λέει,\"να τα πεις αυτά στη μητέρα μου\".Τη ρώτησα γιατί λέει κάτι τέτοιο και μου είπε πως την τιμωρεί και πως της τραβάει τα μαλλιά πολύ δυνατά.Να,λέει,βάλε εδώ το χέρι σου.Και μου έβαλε τα χέρια μου στο δέρμα του κεφαλιού της,όπου δύο εξογκώματα υπήρχαν σε σημεία που είχαν τραβηχτεί τα μαλλιά.Πονάνε,μου είπε.Το άλλο μου ανηψάκι τότε,ο αδερφός της,που ήταν κι αυτός εκεί,είπε πως πολλές φορές της μητέρας τους της \"μένουν\" μαλλιά στο χέρι.

Η κακοποίηση συνεχίζεται και σε άλλους,δεν θα σταματήσει ποτέ αυτό;O αδερφός μου πού είναι,γιατί δεν το σταματά;Tι να σταματήσει θα ρωτήσετε,ακόμη δεν αντιλαμβάνεται τον κύκλο,ακόμη αρνείται για τον ίδιο,θα δει τα παιδιά του;

H μητέρα πιέζει και τα δύο παιδιά για καλούς βαθμούς,το κοριτσάκι πριν λίγες μέρες είχε βρει καταφύγιο σε άλλο συγγενικό σπίτι,γιατί φοβόταν να γυρίσει ,επειδή θα έτρωγε ξύλο για τη βαθμολογία της,που δεν ήταν τόσο καλή όσο\"έπρεπε\"να μην αρχίσω να βρίζω τώρα.

Πώς να το χειριστώ δίχως να θεωρηθεί η αντίδρασή μου παρεμβατική,υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω δίχως να περάσω τα όρια και να \"μπω\"στα χωράφια μίας άλλης οικογένειας;Aπό την άλλη,δεν μπορώ να μείνω αμέτοχη,ξέροντας πως τα παιδιά τραυματίζονται,πως ξεσπάνε πάνω τους προσωπικά τους προβλήματα,με ποιος ξέρει τι συνέπειες πάνω τους στο μέλλον.
Να πω ότι δείγματα κακοποιητικής συμπεριφοράς η μητέρα έχει δείξει πολλά στο παρελθόν ξανά,το αγόρι κάποιον καιρό είχε αναπτύξει κλειστοφοβικές συμπεριφορές,γιατί το κλείδωνε στην τουαλέτα,ενώ επίσης εξαιτίας διάφορων απειλών και τιμωριών με κλεισίματα έξω από το σπίτι,τρομοκρατία εν είδει θα σε δώσω στον παπά,θα σε στείλω στο ορφανοτροφείο,θα σε παραδώσω στην αστυνομία,ήδη έχουν αφήσει τα χνάρια τους με διάφορους τρόπους.

Πώς μπορώ να φερθώ,χωρίς να διασχίσω όρια,αλλά κοιτάζοντας και το συναισθηματικό συμφέρον των παιδιών;Nα μιλήσω στα ίδια,να μιλήσω στον αδερφό μου,σε αυτήν,σε έναν ψυχολόγο,τι προτείνετε,θέλω μία κατεύθυνση.

ο χριστοσ και η παναγια...τα καταστρεφει τα παιδια..τρελαθηκα..

Ρειν φερθηκεσ πολυ σωστα...αγκαλιασε τα και απο εμασ..

[Φωτεινη!]

Απίστευτη η βαθμοθηρία της..
Γι αυτο τους ξεριζώνει τα μαλλιά?Η συμπεριφορά των παιδιών δεν ειναι σημαντική?
Γι ενα τοσο ασήμαντο λογο τα πληγώνει κατα αυτο τον τρόπο?
Στεναχωρήθηκα ακόμα πιο πολύ...Γμτ τι κρίμα,να τα καταφέρνουν τόσο καλα και να μην της ειναι αρκετό..
Πάντως μπράβο,το χειρίζεσαι πολύ καλά με το να εισαι διπλα τους και να τους δινεις την επιβράβευση που τους λείπει..
Θυμαμαι οταν μας εταξαν οτι αν βγάλουμε την πρωτη ταξη του Γυμνασίου θα μας παρουν δωρο ενα ποδήλατο..η αδερφή μου με 17 το πήρε εγω με 19 οχι.ακομα το θέλω ..σορυ για την παιδιαστικη συμπεριφορα..απλα μου βγήκε..:(
Αλλα Ρειν ,μη συγκρίνεις τα παιδάκια σου με τα ξαδερφάκια,μπορει αθελά σου να πληγωθούν τα δικά σου γλυκειά μου..
Φιλιά..

[DissolvedGirl]

Συγγνώμη αλλα εγώ θα υποστηρίξω την αντίθετη πλευρά a.k.a. stand back, freeze σ\'λέω, put the κότ down σλόουλιε, και μη διανοηθείς να μπλέξεις την οικογένεια του αδερφού σου με οτιδήποτε νομικό. Είτε σου αρέσει είτε όχι, αυτή ΔΕΝ είναι η οικογένεια σου για να έχεις δικαίωμα επιβολής ούτε της δικης σου μεθόδου διαπαιδαγώγησης ούτω των δικών σου στάνταρ βαθμολογίας στο σχολειό (γιατί μια αποδοκιμασία ακόμα και στην \"καθαριότητα\" του σπιτιού τους την διέκρινα). Ο κάθε γονιός έχει μια \"εμμονη\" όπως την αποκάλεσε η RaW με κάτι, άλλος για τη βαθμολογία, άλλος για την καθαριότητα, ο κάθε γονιός με το δικό του κόλλημα. Βεβαια και αυτό θα βγει στα παιδιά του, όπως κάποιος γονιός που τον υπερπροστατευαν ως παιδί θα αφήσει ίσως περισσότερο ανεξέλεγκτα τα παιδιά του, η κάποιος γονιός που κακοποιήθηκε ως παιδί μπορεί να καλομάθει τα παιδιά του σε βαθμό βουτυρομπεμπαιδισμού.

Και επίσης συγγνώμη αλλα, σε ένα σπίτι όπου όπως διάβασα τα πάντα είναι στην εντέλεια, τα παιδιά είναι καθαρά, υγιή, φροντισμένα, ταϊσμένα κτλ, ένα χαστούκι η ένα τράβηγμα μαλλιών δεν συνιστά κακοποίηση. Από που και ως που το τράβηγμα των μαλλιών συνιστά κακοποίηση σε παιδικές ψυχές και μαλακίες, άντε γιατί την έχουμε δει όλοι τόσο πια ευαισθητοποιημένοι και εναντιωμένοι με τις \"παλιές\" μεθόδους συμμόρφωσης των \"μικρών, αθώων αγγέλων\", που μου γυρνάνε τα άντερα, γιατί ξέρω πολύ περισσότερα παιδιά, μηδ\'εμού εξαιρουμένης, που ημαστε διαολια. Όλοι κατά πασα πιθανότητα το έχουμε φάει το χαστούκι μας, για διαφορετικούς λόγους ο κάθε ένας, οι περισσότεροι από εμάς το αξίζαμε κιόλας, και όπως και εμείς, έτσι και ο υπόλοιπος κόσμος αντιδρά και αντιμετωπίζει τα παιδικά του \"τραύματα\" (αν τα θεωρεί κιόλας τραύματα) με διαφορετικό τρόπο. Εσύ dear RaW είσαι ευαισθητοποιημένη επί του θέματος, θέλεις να \"σώσεις\" τα ανηψιά σου από τη μητέρα τους, στην ουσία βλέποντας σε αυτά τον εαυτό σου, κάνοντας όλο αυτό το εγχείρημα μια απόπειρα να κατευνάσεις τα δικά σου θέματα με την παιδική σου ηλικία, και για να τα έχεις καλά με τη συνείδηση σου, σκέφτεσαι να κανεις ενέργειες που πιθανόν να διαλύσουν μια οικογένεια. Καλή, κακή, δεν είναι σε κανέναν από εμάς να το κρίνει γιατί δεν είμαστε μέλη της, ούτε έχουμε καθημερινή επαφή.

Έχω βιώσει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφεται, δηλαδή συγγενείς και φίλοι να έχουν παρεισφρήσει στην οικογένεια μου και η παρέμβαση τους, αν και για καλο σκοπό, έστω και προς συμφέρον μου, έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα από ο,τι ήταν. Σε μια περίοδο μάλιστα, μας έφεραν και κοινωνική λειτουργό στο σπίτι για να επιθεωρήσει την κατάσταση, και μίσησα απύθμενα τη θεία που τόλμησε να χώσει την αλαζονική της \"εγώ ξέρω καλύτερα\" μύτη στην οικογένεια μου, και ακόμα και όταν μεγάλωσα δεν ήθελα να τη δω ούτε ζωγραφιστή (ευτυχώς μας άφησε χρόνους). Επίσης έχω υπάρξει και εγώ μικρό παιδί, όπου τα ψεματάκια και οι υπερβολές έδιναν και έπαιρναν, και sorry επίσης αλλα ακόμα και όταν περνάω τα χερια μου απλά μέσα από τα μαλλιά μου μένουν 1-2 τρίχες στο χέρι μερικές φορες, και μέχρι τα 16 μου όταν έπαιρνα κακό βαθμό σε κάποιο test, έκανα 2-3 ώρες παραπάνω να γυρίσω σπίτι (και δεν έχω ιδέα ποιος άσχετος έβγαλε το \"από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια\" γιατί the usual fact of the matter is ότι από μικρό και από τρελό μαθαίνεις παραμυθια). Μπορείς να γίνεις η αγαπημένη τους θεία, αλλα πάλι, με φόβο πάντα, αν η νύφη σου είναι ελαφρώς σαλεμένη, να πιστέψει ότι πας να της φας την συμβολική \"θέση\" και να σε διώξει κλοτσηδόν.

Μπορεί να μην έχω συλλάβει ακριβώς την σοβαρότητα της κατάστασης, μπορεί όμως και η RaW να παρουσιάζει άθελα της την κατάσταση πολύ χειρότερα από όσο πραγματικά είναι λόγω παρελθόντος. Either way όμως, επειδή βλέπω τα πράγματα τελείως αποστασιοποιημένα, απίστευτα νυσταγμένα και από την εντελώς αντίθετη σκοπια, το μονο που θα έκανα θα ήταν να το πάω τελείως απ\'έξω απ\'έξω του στυλ είσαι εκεί επίσκεψη και λες \"και καλά\" εμπιστευτικά \"να σου πω βρε \"όνομα νύφης\" πήρα αγκαλιά την \"όνομα ανηψιάς\" και είχε κάτι καρούμπαλα στο κεφαλάκι της, έγινε κάτι στο σχολειό?\" κτλ κτλ.

[keep_walking]

Χμ δεν ξερω αλλα μου θυμισε ενα βιβλιο που ειχα διαβασει πιτσιρικας που πηγαινε η πιτσιρικα σε μια θεια και της εκμυστερευοταν ποσο ασχημα της φερνοντουσαν σπιτι και η θεια ακουγε με τεντωμενα αυτια και τις εδινε καραμελλες και γλυκα και το μονο που ενοιαζε το κοριτσακι ηταν να παρει οσες περισσοτερες καραμελλες γινοταν (εποχη κατοχης).
Μεχρι που μια μερα πηγε σπιτι της θειας και ακουσε μια συζητηση που εκανε η θεια με καποια φιλη και της ελεγε πως συμπεριφερονται στο καημενο το κοριτσακι οι απαραδεκτοι γονεις της και φρικαρε και το ιδιο...δεν μπορει να τα ελεγα εγω αυτα και αρχισε να τρεχει και δεν ξαναπατησε το ποδι του.

Τα παιδια τωρα λενε υπερβολες ή οχι δεν μπορουμε να ξερουμε.
Εαν εχεις εμπιστοσυνη στον αδερφο σου πιστευω rain να αφησεις τα πραγματα ως εχουν.

[Remedy]

δηλαδη τα παιδια ειναι χαζα
δεν μπορουν να καταλαβουν αν βασανιζονται
τα καρουμπαλα εμφανιζονται μονα τους σαν τις πασχαλιες την ανοιξη
ζητανε βοηθεια πιθανοτατα για να τραβηξουν τη προσοχη
ο αλκοολικος πατερας που δεν μπορει να παραδεχτει οτι και ο ιδιος μεγαλωσε μεσα στην βια με την εξαρτητικη σχεση με την υστερω γυναικα του που δεν καταφερνει να τα προστατευσει, ξερει καλυτερα...

[keep_walking]

Οχι τα παιδια ειναι πολυ εξυπνα και λενε πολλες φορες αυτο που θες να ακουσεις.

[RainAndWind]

Η ματιά σου Dissolved με βοηθάει πολύ,γιατί είναι ακριβώς στο αντίθετο άκρο από των περισσότερων.Όσο κι αν φαίνεται περίεργο,όσα σκέφτεσαι έχουν περάσει κι απ΄το δικό μου μυαλό.Μήπως υπερβάλλω,μήπως ταυτίζομαι,συγχωνεύομαι και τραγικοποιώ;Και γι αυτό θέλησα να μοιραστώ το θέμα,για να μπορώ να έχω κρίσεις από αρκετά άτομα και να σκεφτώ το ζήτημα από πολλές όψεις.Να δω και αν εγώ μπορεί να σφάλλω,λόγω βιωμάτων.
Νομικά,το έχω σκέτα μέσα μου,με τίποτα.Θα έκανα πολύ περισσότερη ζημιά,με συνέπειες δραματικές σε όλους.Γι αυτό αποφάσισα να πάω με τρόπους ήπιους και πιο \"διαπραγματευτικούς\".Εξάλ� �ου,θέλω να διαπιστώσω,αυτό θα συνεχίσει,ή θα αρκέσουν κάποια απλούστερα πράγματα να φέρουν τη διαφορά;Πάντως και τόσο απλά δεν είναι DG,o μικρός εδώ και καιρό κάνει διάφορα άλλα που δείχνουν ότι αντιδρά με βία στη βία(καλέσματα στο σχολείο από άλλους γονείς και από τη διεύθυνση,για ξυλοκοπήματα στα διαλείμματα,άλλες κινήσεις και συμπεριφορές που δείχνουν πως έχει απορροφήσει βία από το περιβάλλον του αρκετή).Σχετικά πρόσφατα απειλές από άλλες μανάδες πως αν συνεχίσει να βαράει θα...και τέτοια.

Και το θέμα δεν είναι να γίνω εγώ ο σωτήρας,αλλά να φτιαχτούν κάπως τα θέματα ώστε τα παιδιά να μη ζούνε μέσα σε φοβέρες.Αλλά θα πρέπει να μην είναι παρεμβατικά τα βήματα,ώστε και οι γονείς να μην αισθανθούν ότι περιστοιχίζονται από noses όπως το ανέφερες,αλλά και τα παιδιά να μην κακοποιούνται.Κακοποίηση υπάρχει DG και το να κρυβόμαστε πάλι δεν είναι η λύση.Μόνο που αντικρίζουν έναν πατέρα μεθυσμένο και μία μητέρα να απαιτεί το \"καλύτερο γι αυτά\"με οργή και τιμωρία,αυτό είναι κακοποίηση αρκετή,δίχως να αναφερθώ σε λεπτομέρειες.Αν ήταν σκέτο \"τα διαόλια\",δεν θα με απασχολούσε καν,έχω και τα δικά μου να κοιτάξω.Και δεν πρέπει να ξεχνάω πως κι η γυναίκα αυτή αντιμετωπίζει βάρη,δυσανάλογα ίσως για την ισορροπία της.Κι αυτή χρειάζεται στήριξη γιατί δεν την έχει με την άρνηση της συμμετοχικής συνεισφοράς του συγγενικού μου προσώπου.

Σ\'ευχαριστώ πολύ και για τη δική σου συμβουλή τελικά.Τη βρήκα χρησιμότατη με την ειλικρίνεια και την έξω από μελό στάση σου.:)
Θα κρατήσω κάποια συναισθηματική απόσταση,για να δω μήπως εγώ εισβάλλω λόγω ταύτισης,θα πάρω και τη γνώμη του παιδοψυχολόγου,να δω τι πράγματι ισχύει και τι όχι.