Κακοποίηση για απόδοση στο σχολείο

[RainAndWind]

Θα ήθελα τη γνώμη σας.Κάποια από τα μέλη γνωρίζουν από προηγούμενες αναφορές μου πως μεγάλωσα σε κακοποιητική οικογένεια,όπου και οι δύο γονείς είχαν συμπεριφορές κακοποιητικές απέναντι στα παιδιά τους.

Αυτό που με απασχολεί αυτές τις μέρες,είναι πώς στεναχωριέμαι με την κακοποίηση που δέχονται τα ανήψια μου.Το κοριτσάκι του αδερφού μου,μου εξομολογήθηκε πως η μητέρα το χτυπάει πολύ.Η εξομολόγηση έγινε σε ανύποπτο χρόνο,βρισκόταν στο σπίτι μου,συζητάγαμε γενικά για το θέμα της τιμωρίας στα παιδιά,με αφορμή κάποια ταινία που είχαμε δει.\"Θεία\",μου λέει,\"να τα πεις αυτά στη μητέρα μου\".Τη ρώτησα γιατί λέει κάτι τέτοιο και μου είπε πως την τιμωρεί και πως της τραβάει τα μαλλιά πολύ δυνατά.Να,λέει,βάλε εδώ το χέρι σου.Και μου έβαλε τα χέρια μου στο δέρμα του κεφαλιού της,όπου δύο εξογκώματα υπήρχαν σε σημεία που είχαν τραβηχτεί τα μαλλιά.Πονάνε,μου είπε.Το άλλο μου ανηψάκι τότε,ο αδερφός της,που ήταν κι αυτός εκεί,είπε πως πολλές φορές της μητέρας τους της \"μένουν\" μαλλιά στο χέρι.

Η κακοποίηση συνεχίζεται και σε άλλους,δεν θα σταματήσει ποτέ αυτό;O αδερφός μου πού είναι,γιατί δεν το σταματά;Tι να σταματήσει θα ρωτήσετε,ακόμη δεν αντιλαμβάνεται τον κύκλο,ακόμη αρνείται για τον ίδιο,θα δει τα παιδιά του;

H μητέρα πιέζει και τα δύο παιδιά για καλούς βαθμούς,το κοριτσάκι πριν λίγες μέρες είχε βρει καταφύγιο σε άλλο συγγενικό σπίτι,γιατί φοβόταν να γυρίσει ,επειδή θα έτρωγε ξύλο για τη βαθμολογία της,που δεν ήταν τόσο καλή όσο\"έπρεπε\"να μην αρχίσω να βρίζω τώρα.

Πώς να το χειριστώ δίχως να θεωρηθεί η αντίδρασή μου παρεμβατική,υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω δίχως να περάσω τα όρια και να \"μπω\"στα χωράφια μίας άλλης οικογένειας;Aπό την άλλη,δεν μπορώ να μείνω αμέτοχη,ξέροντας πως τα παιδιά τραυματίζονται,πως ξεσπάνε πάνω τους προσωπικά τους προβλήματα,με ποιος ξέρει τι συνέπειες πάνω τους στο μέλλον.
Να πω ότι δείγματα κακοποιητικής συμπεριφοράς η μητέρα έχει δείξει πολλά στο παρελθόν ξανά,το αγόρι κάποιον καιρό είχε αναπτύξει κλειστοφοβικές συμπεριφορές,γιατί το κλείδωνε στην τουαλέτα,ενώ επίσης εξαιτίας διάφορων απειλών και τιμωριών με κλεισίματα έξω από το σπίτι,τρομοκρατία εν είδει θα σε δώσω στον παπά,θα σε στείλω στο ορφανοτροφείο,θα σε παραδώσω στην αστυνομία,ήδη έχουν αφήσει τα χνάρια τους με διάφορους τρόπους.

Πώς μπορώ να φερθώ,χωρίς να διασχίσω όρια,αλλά κοιτάζοντας και το συναισθηματικό συμφέρον των παιδιών;Nα μιλήσω στα ίδια,να μιλήσω στον αδερφό μου,σε αυτήν,σε έναν ψυχολόγο,τι προτείνετε,θέλω μία κατεύθυνση.

[Φωτεινη!]

Ρειν,ποσο σε καταλαβαίνω..
σου εχω γράψει κατι αντίστοιχο ,σε αλλο Θεμα για μια ανηψιά μου που εκανε απόπειρα αυτοκτονίας στα 14..
Νομίζω οτι το πρωτο και πιο σημαντικό ειναι να δίνεις την αγάπη και την υποστήριξή σου στα παιδάκια.
Με τη μαμα τους τι σχέση εχεις?Μπορείς να της μιλήσεις γενικά χωρίς να δείξεις οτι ξέρεις?Γιατι αν της πεις οτι ξέρεις, μπορει να τα τιμωρήσει που σου μίλησαν..
Πιστευεις οτι ο αδερφός σου ξέρει?Μήπως επαναλαμβάνει το μοτίβο που εζησε,και ειναι συμμετοχος?
Γμτ πολύ δύσκολη περίπτωση, και ειναι τοσο εκνευριστικό να νιώθεις οτι δεν μπορείς να κάνεις τιποτα..

[RainAndWind]

Φωτεινή,ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.Θυμάμαι έντονα αυτή σου την αναφορά στη δική σου ανηψιά.Τι μας φταίνε γμτ τα παιδάκια,γιατί να περνάνε τέτοια σκατά;:(

Πριν λίγο καιρό είχα προσπαθήσει να της κάνω κουβέντα γι αυτή την εμμονή με τη βαθμολογία,γιατί τα ίδια είχαν γίνει και με το αγόρι.Της είχα πει,να μην κρίνει τα παιδιά ανάλογα με τις επιδόσεις τους,τίποτε δεν έδειξε να καταλαβαίνει,επέμενε πως τα παιδιά \"πρέπει\"να φέρνουν καλούς βαθμούς.Με βία όμως και τιμωρίες,με μαλλιοτραβήγματα και πιέσεις,για να είναι τα \"καλά παιδιά\";;;;;;
Έγινε αμυντική(μιλάγαμε στο τηλέφωνο),το κατάλαβα από τον τόνο της που\"πάγωσε\"ξαφνικά,προσπά� �ησα να της το φέρω με προσωπικό παράδειγμα,που επίσης με τιμωρούσε ο πατέρας μου για βαθμούς.Φωτεινή,το βλέπω,πως όσο δεν σπάει ο κύκλος,νέα θύματα δημιουργούνται.Την φοβάται ο αδερφός μου τη γυναίκα του,όπως φοβότανε τη μητέρα μου.Δε νομίζω ότι το συνειδητοποιεί,κάνει \"εξιλεωτικές\"πράξεις απίστευτες,πρόσφατα δανείστηκε χιλιάδες ευρώ για να της κάνει χατήρια,είναι γυναίκα με μεγάλες απαιτήσεις σε καλοζωία και πλούτο,έχει τόσες ομοιότητες και στην αυταρχική συμπεριφορά με τη μητέρα μου,που μου φαντάζει ψιλοαπίστευτο που δεν βλέπει ο αδερφός μου πως γίνεται πάλι έρμαιο των βιωμάτων του και το ίδιο και τα παιδιά του.

Δε θέλω να μπλέκω τα όρια,το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτή τη στιγμή στη ζωή μου,που δουλεύω να τα βλέπω καθαρά,να είμαι σταθερή.
Σε άλλους τομείς,είναι μητέρα που δεν παραμελεί,έχουν φροντίδα σε υγιεινή,περιποίηση,τροφή και καθαρό σπίτι(αν και νευρωτική με την εμφάνιση του σπιτιού,μία \"αψογότητα\"που πάλι κάτι δείχνει),αλλά το κύριο είναι πως ο αδερφός μου είναι απών συναισθηματικά,πίνει και αρκετά,κάνει μία φυγή από την πραγματικότητά του,ίσως και αυτή να καταπιέζεται,να στεναχωριέται από τη φυγή του,από την οικογένειά του και να ξεσπάει τη δυσαρέσκειά της με τόσο λάθος τρόπο,σε πλάσματα που δεν έφταιγαν τίποτε για όσα κουβαλούν οι ενήλικες.

Επίσης,όσες φορές έχω προτείνει στον αδερφό μου να πάει σε έναν ψυχολόγο,αρνιέται πως υπάρχει θέμα,λέει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα,άλλες φορές πάλι μεθυσμένος,αφήνει να βγουν κομμάτια τόσης θλίψης,που μου τρυπάνε την καρδιά.:(
Κι εκείνη είναι αρνητική για ψυχολόγο,λέει πως κάποια φορά που πήγε ο αδερφός μου,παραλίγο να τους διαλύσει την οικογένεια,κι εκείνη φοβάται τι θα \"βγάλει\"η ψυχοθεραπεία στον αδερφό μου,φοβήθηκε τις αντιδράσεις του τότε,γιατί την αμφισβήτησε έντονα,μπόρεσε να το κάνει.Αν μόνο είχε συνεχίσει τότε,τώρα τα παιδιά δε θα γίνονταν θεατές σε ένα δράμα.

Και,ανάμεσα σε όλ\'αυτά,προσπαθώ να μη με επηρεάζουν τόσο ώστε να πισωπατώ στη δική μου πορεία,ξέρεις πως όλ\'αυτά πατάνε και σε δικό μου παρελθόν,μπορεί να με κάνουν πιο ευάλωτη σε flashbacks βίας,σε αναδρομές με επηρεασμό δύσοσμων αναμνήσεων,γι αυτό θέλω να μένω εστιασμένη,να μην συγχέω τα προσωπικά μου όρια,που σε οικογένειες του δικού μου είδους,είναι άστα να πάνε.

Ναι,σίγουρα θα τα τιμωρήσει εάν της πω ότι μου μίλησαν,έχεις δίκιο σ\'αυτό το σημείο μεγάλο,θα το θεωρήσει ως προδοσία της εικόνας της,τι χαζομάρα.
Πρέπει να το χειριστώ με προσοχή,θα ρωτήσω και τον ψυχολόγο που συμβουλεύομαι εγώ για την κατάλληλη στάση,τη δίχως συνέπειες για τα παιδιά άλλες.
Είναι δύσκολα τα πράγματα Φωτεινή,αλλά χρειάζονται και οι δύο γονείς συμβουλευτική,για να μπορέσουν και τα παιδιά τους να πάρουν μία ανάσα///

[researcher]

ρειν


αυτο που μου βγαινει να σου πω

ειναι πριν κανεις κατι


να επεξεργαστεις οπωςδηποτε το θυμο που σου βγαινει μεσα απο την ταυτιση σου με τα μικρα ανεψακια σου


αλλιως θα φας πορτα


αμα σε δει ετσι θυμωμενη η νυφη σου


προφανως εχουν πολλα αλυτα θεματα οι δυο τους για να προσθεσουν και τον δικο σου το βραχνα που εγω τον καταλαβαινω και τον συμμεριζομαι παααρα πολυ!

[RainAndWind]

Έχεις δίκιο πως ταυτίζομαι,γι αυτό έγραψα πως δε θέλω να γίνω παρεμβατική.Ξέρεις όμως τι σκέφτομαι;Πως όταν ήμουν κι εγώ παιδί,προσευχόμουνα να παρέμβει κάποιος και πως ποτέ κανείς δεν το έκανε.Τι να μου λέει η πόρτα,δε μου λέει και τίποτε σημαντικό,άντε να βγάλουνε απέξω εμένα,που έτσι κι αλλιώς...Τους εαυτούς τους ως πότε θα τους βγάζουνε απέξω και με τι κόστος για τα παιδιά,αυτό με απασχολεί.Σίγουρα έχουνε πολλά δικά τους θέματα και δε χρειάζονται και δικαστές,αλλά τα παιδιά,ποιος ρωτάει άραγε τι χρειάζονται ποτέ;Ποιος θα υπάρξει εκεί,όταν όλοι κοιτάνε να τη βγάλουν καθαρή,δίχως προσωπικό κόστος;
Eίναι σημαντικότερο να μη φάω πόρτα,ή είναι σημαντικότερο να δουν πως τα παιδιά πονάνε;

[RainAndWind]

Μπλέκω πάλι τα όρια άραγε;Aυτό μου το ενδιαφέρον μπορεί να δείχνει πάλι εμπλοκή και σύγχυση;Tι θα κάνατε στη θέση μου,θα το βουλώνατε ή θα μιλούσατε;

[researcher]

Originally posted by RainAndWind
Έχεις δίκιο πως ταυτίζομαι,γι αυτό έγραψα πως δε θέλω να γίνω παρεμβατική.Ξέρεις όμως τι σκέφτομαι;Πως όταν ήμουν κι εγώ παιδί,προσευχόμουνα να παρέμβει κάποιος και πως ποτέ κανείς δεν το έκανε.Τι να μου λέει η πόρτα,δε μου λέει και τίποτε σημαντικό,άντε να βγάλουνε απέξω εμένα,που έτσι κι αλλιώς...Τους εαυτούς τους ως πότε θα τους βγάζουνε απέξω και με τι κόστος για τα παιδιά,αυτό με απασχολεί.Σίγουρα έχουνε πολλά δικά τους θέματα και δε χρειάζονται και δικαστές,αλλά τα παιδιά,ποιος ρωτάει άραγε τι χρειάζονται ποτέ;Ποιος θα υπάρξει εκεί,όταν όλοι κοιτάνε να τη βγάλουν καθαρή,δίχως προσωπικό κόστος;
Eίναι σημαντικότερο να μη φάω πόρτα,ή είναι σημαντικότερο να δουν πως τα παιδιά πονάνε;

απλα να επεξεργαστεις παααααρα πολυ το θυμο σου

γιατι αν πας πηγαινεις η εισαι ετσι φουρκισμενη

θα γινετε μπαρουτι ειτε φωναχτο ειτε υποχθονιο

αυτο δεν θα ωφελησει κανεναν

εγω δε σου λεω αυτο για να εχετε νυφουλα και κονιαδα μια ομορφη σχεση


στο λεω γιατι αλλιως θα τα αντιμετωπισεις τα θεματα αν εσυ καταλαγιασει ο θυμος σου κι ολο αυτο με την ψυχολογ σου


και ετσι πολλη περισσοτερη ωφελεια θα δωσεις στα παιδια


πλλες φορες εχουμε φαντασιωθει μικρα οτι καποιος θα μας σωσει απο τη ζωη μας


αλλα αν αυτη τη στιγμη εσυ πας να υλοποιησεις την παιδικη σου φαντασιωση σωζωντας αλλους ρειν πολυ φοβαμαι οτι δεν θα εχεις το καλυτερο αποτελεσμα


γι αυτο


καλυτερα στα δικα μου ματια ειναι να το επεξεργαστεις ολο αυτο

κι υστερα θα βεις τροπο να τρυπωξεις σαν καλη μαγειρισα και να μαγειρεψεις κατι καλο


αλλα οχι παρεμβολες τυπου μπουρλωτοοοοο!


αυτο εννοω

αν και αυτη ειναι και πολυ δικη μου ταση! χε χε!

[RainAndWind]

χεχ,σ\'ευχαριστώ researcher.Όχι,δεν είναι το μπουρλότο το θέμα,είναι πως δεν ξέρω ακριβώς με ποιον τρόπο να πράξω,από τη μία αν δεν μιλήσω δε θα είμαι καλά με τη συνείδησή μου,από την άλλη αν μιλήσω ενδέχεται να θιχτούν τα κακώς κείμενα,ίσως κάνω περισσότερο κακό παρά καλό,δεν ξέρω πως θα βγει αυτό πάνω στα παιδιά,ίσως κι αυτά να ενοχοποιήσουν τους εαυτούς τους,αν τα μαλώσουν και γι αυτό,θα είμαι υπεύθυνη για άλλη μία τιμωρία δηλαδή.Τι είν\'αυτά ρε γμτ,γιατί δε μάθαμε να τα έχουμε πιο στρωτά και ξεκάθαρα///

Ι\'ll sleep on it,θα ζητήσω πρώτα τη γνώμη ενός ειδικού.Δεν είναι για παιχνίδια ο χώρος πάντως,σίγουρα.

[researcher]

Originally posted by RainAndWind
χεχ,σ\'ευχαριστώ researcher.Όχι,δεν είναι το μπουρλότο το θέμα,είναι πως δεν ξέρω ακριβώς με ποιον τρόπο να πράξω,από τη μία αν δεν μιλήσω δε θα είμαι καλά με τη συνείδησή μου,από την άλλη αν μιλήσω ενδέχεται να θιχτούν τα κακώς κείμενα,ίσως κάνω περισσότερο κακό παρά καλό,δεν ξέρω πως θα βγει αυτό πάνω στα παιδιά,ίσως κι αυτά να ενοχοποιήσουν τους εαυτούς τους,αν τα μαλώσουν και γι αυτό,θα είμαι υπεύθυνη για άλλη μία τιμωρία δηλαδή.Τι είν\'αυτά ρε γμτ,γιατί δε μάθαμε να τα έχουμε πιο στρωτά και ξεκάθαρα///

Ι\'ll sleep on it,θα ζητήσω πρώτα τη γνώμη ενός ειδικού.Δεν είναι για παιχνίδια ο χώρος πάντως,σίγουρα.

ναι απολυτως ετσι!


δεν ειναι για παιχνιδια!


και δεν ειναι ολες οι κακοποιησεις ιδιες ρειν!


οι ανθρωποι θελουν βοηθεια στα σιγουρα!


αλλα κοιταξε πραγματικα να βοθηθεις εσυ να εισαι ηρεμη και πραγματικα νηφαλια και μετα σιγα σιγα θα δεις τι μπορεις να κανεις η πως μπορεις να εισαι σ αυτη την υποθεση


δεν μπορεις παντως να αντικαταστησεις τους γονεις

δεν τα γεννησες εσυ τα παιδια και μη τα ναλαμβανεις μεσα σου σαν να τα γεννησες

δεν σου κανεις καλο

αλλα ουτε και σε κανεναν αλλον

προσπαθησε σαν πρωτο βημα να ξεφυγεις απο την ταυτιση


δεν εισαι αυτα!

[Arsi]

Originally posted by RainAndWind
Πώς να το χειριστώ δίχως να θεωρηθεί η αντίδρασή μου παρεμβατική,υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω δίχως να περάσω τα όρια και να \"μπω\"στα χωράφια μίας άλλης οικογένειας;Aπό την άλλη,δεν μπορώ να μείνω αμέτοχη,ξέροντας πως τα παιδιά τραυματίζονται,πως ξεσπάνε πάνω τους προσωπικά τους προβλήματα,με ποιος ξέρει τι συνέπειες πάνω τους στο μέλλον.
.....


Πώς μπορώ να φερθώ,χωρίς να διασχίσω όρια,αλλά κοιτάζοντας και το συναισθηματικό συμφέρον των παιδιών;Nα μιλήσω στα ίδια,να μιλήσω στον αδερφό μου,σε αυτήν,σε έναν ψυχολόγο,τι προτείνετε,θέλω μία κατεύθυνση.

Ρέιν έχω εκνευριστεί πολύ με τη συμπεριφορά της νύφης σου.Πάρα πολύ.

Σαφώς και θα πρέπει να δράσεις.
Ποια οικογενειακά όρια?Εδώ μιλάμε για κακοποίηση σε παιδικές ψυχές.Αν είναι έτσι να μη μπορεί να επέμβει κανείς με τίποτα στην κακοποίηση (αν δηλαδή είναι μια οικογενειακή λειτουργία που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει)?
Το μόνο πρόβλημα που μπορεί να προκύψει με την επέμβασή σου είναι η σχέση σου με τον αδερφό σου.

Αλλά πως μπορείς να κρατήσεις απόσταση από κάτι τέτοιο?
Να επέμβουμε σε τέτοια θέματα μπορούμε ακόμα κι αν αφορούν αγνώστους.Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κακοποιεί παιδιά,είτε λέγεται μητέρα είτε πατέρας είτε οτιδήποτε.

Η δουλειά μου έχει να κάνει με παιδιά.Κάποτε βρέθηκα μπροστά σε ξυλοδαρμό της μητέρας απ\'τον πατέρα.Ήταν σοκαριστικό.Με 2 παιδιά μπροστά ...να μην ξέρω πως να αντιδράσω....

Άκουσα μετά τα χίλια παρακάλια να μην τους καταγγείλω.
Δυστυχώς δεν το έκανα.Δεν τους κατήγγειλα(η αλήθεια είναι πως φοβήθηκα τον πατέρα).Μένει ένα βάρος μέσα μου...
Πέρασαν κάποια χρόνια,αλλά πάντα σκέφτομαι τι να απέγιναν εκείνα τα παιδάκια που ήδη είχαν έντονα τα σημάδια πάνω τους από τότε.....Ποτέ δεν θα το ξαναέκανα.Να μη δράσω κάπως έστω...

Με μια κατευθυνόμενη παρέμβαση ρέιν μου,μπορείς να αλλάξεις(όσο μπορείς βέβαια) την πορεία 2 παιδιών και το ξέρεις πολύ καλά αυτό.
Μπορείς να ρωτήσεις τον ψυχολόγο σου,να πάρεις σε κάποια γραμμή που αφορά την κακοποίηση παιδιών,προστασία παιδιού κ.λ.π. για να σε καθοδηγήσουν σχετικά με το τι μπορείς να κάνεις.Είναι ανώνυμη η επικοινωνία και πολλές φορές είναι πολύ βοηθητικοί για τον επιπλέον λόγο ότι ξέρουν και τους νόμους,τις διαδικασίες κ.λ.π.(είχα πάρει παλιά για κάποιο θέμα)


Τι να πω,εύχομαι να μπορέσεις να κάνεις κάτι γι\'αυτές τις παιδικές ψυχούλες.

[RainAndWind]

Σ\'ευχαριστώ ρις.Ναι,έτσι θα κάνω.Χιλιάδες μου φαίνονται οι όψεις,ξέρω πως αυτό με γυρνάει πίσω,έχεις δίκιο πως δεν είμαι αυτά.Σε μία άλλη οικογένεια,θα ήταν τόσο απλούστερο να το δω,τώρα χάνομαι μέσα στον δικό μου και τον πόνο των άλλων.:(
Δεν είμαι δικός τους γονέας,η ευθύνη είναι δική τους,δεν τα κακοποιώ εγώ,αλλά έχοντας γνώση πως κακοποιούνται,δεν θέλω να το \"θάψω\",θα νιώθω υπεύθυνη.Tι να κάνω.

Eυχαριστώ κι εσένα Arsi μου.Είμαι λυπημένη,αυτό είμαι.Πιο πολύ λυπημένη,παρά θυμωμένη αυτές τις μέρες.Και ξέρω πως κάτι πρέπει να γίνει,κάποιος πρέπει να πάρει θέση,αλλά θέλω να την πάρω υπεύθυνα και σωστά,δε θέλω να πράξω εν οργή,ούτε συγχωνευμένη...:(

[Arsi]

Originally posted by RainAndWind
Δεν είμαι δικός τους γονέας,η ευθύνη είναι δική τους,δεν τα κακοποιώ εγώ,αλλά έχοντας γνώση πως κακοποιούνται,δεν θέλω να το \"θάψω\",θα νιώθω υπεύθυνη.Tι να κάνω.

Δική τους ευθύνη αλλά δυστυχώς αυτός που κακοποιεί δεν το βλέπει.Άμα λες για καρούμπαλα κ μαλιά στο χέρι...κ να το ξέρεις μάλιστα,όσο και να\'ναι έχεις κι εσύ μια ευθύνη ή οποιοσδήποτε το ήξερε.
Τα παιδιά είναι άνθρωποι,δεν είναι κτήματα των γονέων τους.Απλά ανήμπορα είναι.
Πάρε σε μια γραμμή για την προστασία του παιδιού ,έτσι απλά να δεις τι θα σου πούνε.Ρώτα τους πως μπορείς να αντιδράσεις.Εμένα με είχαν βοηθήσει για μια φίλη που κακοποιούνταν.

Κατά τα άλλα ναι είναι δύσκολος ο διαχωρισμός κάποιες στιγμές γιατί αναβιώνουν μνήμες και γίνονται ταυτίσεις(εδώ το έπαθα εγώ που απλά διάβασα το μνμ σου..) αλλά να μη μπερδευόμαστε κιόλας...με το να αντιδράσεις δε γίνεσαι παρεμβατική ούτε εισχωρείς στην οικογένεια απλά κ μόνο γιατί η κακοποίηση είναι ανεπίτρεπτη κ απαράδεκτη κ αδίκημα όπου κι αν συμβαίνει.

[Arsi]

Originally posted by RainAndWind
Ξέρεις όμως τι σκέφτομαι;Πως όταν ήμουν κι εγώ παιδί,προσευχόμουνα να παρέμβει κάποιος και πως ποτέ κανείς δεν το έκανε.

Παρομοίως.Όπως πιστεύω και τα περισσότερα παιδιά που νιώθουν αβοήθητα σε μια επώδυνη κατάσταση....

[Φωτεινη!]

Ρειν,
δεν πιστευω οτι εχεις συγχυση,νομίζω οτι εχεις καλή κριση γενικότερα..
Εισαι απλως ευαισθητοποιημένη πανω στο θεμα και ξερω ποσο πολύ σε πονάει κατι τετοιο.ενα παιδάκι που ψαχνει να βρει παρηγορια εξω απο το σπίτι του σιγουρα υποφέρει.Εσυ εχεις και κατι να πεις πανω στο θέμα δεν εισαι ασχετη.Αυτο που θα επρεπε να δεις ,να εισαι σιγουρη,ειναι αν προκειται για \"κατασταση\" ή μήπως ειναι μεμονομένα περιστατικά..
Δηλαδή ξέρεις,μπορεί μια φορά να εκανε κατι απαισιο,να πληγωσε τα παιδιά πανω σε μια στιγμή αδυναμίας..

Ομως εμενα με απασχολει και κάτι ακόμα.Θα ακουστει εγωιστικό,αλλα εσυ με τετοιες καταστάσεις ποσο βοηθιεσαι?
Θα σου πω οτι υπεύθυνος ειναι ο αδερφός σου. που λείπει απο την οικογένεια.Δεν γινεται χωριο με εναν γονιό μόνο.Αν εχει φρικαρει αυτη χωρίς αντρα?αν τα παιδιά ειναι αναστατωμένα με την απουσια του και τα μεθύσια του?
Εχεις ανοιξει την ψυχή σου τριανταφυλλο,δίνεις μια μεγάλη μαχη για την δική σου γαλήνη,ποσο καλό ειναι να εμπλεκεις σε κατι τετοιο?
Ξέρω, νιωθω οτι δεν μπορείς να το προσπεράσεις,αλλα θα τους σωσεις ή θα απλα θα απογοητευτεις με την σταση τους και θα κανεις κακό σε εσένα?
Εσυ πονάς ,δεν εισαι μπαούλο,ο θυμός περνάει ο πονος μένει.Πως να αντιμετωπίζεις και τα δυο μαζί?
Χαιδεψε τα παιδάκια,δωσε την αγάπη σου,ξερω οτι αυτη σου περισσευει.

[Lou!]

Μου ήρθανε στο μυαλό 2 οργανώσεις που ασχολούνται κυρίως με προβλήματα παιδιών, ίσως να μπορείς να πάρεις κατάλληλες πληροφορίες για το τι μπορείς να κάνεις και με ποιο τρόπο, πώς να προστατεύσεις τον εαυτό σου, πως να μην συγκρουστείς με την νύφη σου η ο,τι άλλο.

το ένα είναι το χαμόγελο του παιδιού, φαντάζομαι θα το έχεις ακουστά (?).

www.hamogelo.gr

Η άλλη οργάνωση είναι η κιβωτός του κόσμου.

www.kivotostoukosmou.org

Είναι μια οργάνωση με δράση εδώ και μια 10ετια περίπου, που προσπαθεί να στηρίξει παιδιά από μονογονεϊκές οικογένειες να βγάλουν το σχολείο, να ενταχθούν στην κοινωνία και να μην καταλήξουν σε συμμορίες και στο περιθώριο.