Διατήρηση υγιεινής

[dimitrios]

Φιλε μου βλεπω πως το μπερδεμα που νιωθεις μεσα σου και η ευαισθησια σου παλευουν ετσι ωστε κανεις μεγαλες προσπαθειες να ισσοροπησεις μεταξυ του να θελεις να εκφρασεις τον πονο και τα παραπονα σου στην οικογενεια σου και στον περιγυρο σου αλλα να μην να πληγωσεις κανεναν! Με αυτο το μπερδεμα και την ευαισθησια και τον καλο αγωνα αποκτησες την δυναμη της θελησης και την ικανοτητα να κοιτας βαθεια μεσα σου!. Συμφωνω απολυτα με οτι ειπες οτι ειναι αγωνας, που χρειαζεται πιστη στο Θεο μας και καποια στιγμη και εσυ θα το ξεπερασεις οπως τοσοι απο μας που το ξεπερασαμε με τη βοηθεια Του. Εχω την εντυπωση πως στις σχεσεις σου αμφιταλαντέυεσαι μεταξυ οργής και φόβου υποταγής και νιωθεις πως οι αλλοι εχουν τον ελεγχο του εαυτου σου. Ισως να εισαι επικριτικός και εχθρικός με τον εαυτό σου, ισως να πιστέυεις πως είσαι κακός, ματαιόδοξος, άπληστος, εγωιστής, (γενικα αρνητικα), και βλέπεις όλες αυτές τις πτυχές του εαυτού σου σαν διεστραμένες και επικίνδυνες. Δεν ειναι ομως γιατι ετσι, ολοι μας εχουμε τετοιες πτυχες και ειναι απολυτως φυσιολογικες! Απλα εισαι αυστηρος με τον εαυτο σου.....ισως επισης να πιστευεις πως αμα δεν εισαι “καπως” (π.χ. αυστηρος) δεν θα σε θελει κανεις, αλλα απο αυτα που βλεπω δεν ειναι καθολου ετσι, Επισης εχω την εντυπωση πως δείχνεις γεναιοδωρία, ευαισθησία και συμπόνοια χωρίς όρια, δεν αμφισβητείς έυκολα τους άλλους, και αγωνίζεσαι για την διατήρηση των διαπροσωπικών σου σχέσεων ακόμη και αν χρειαστεί να κάνεις πολλές παραχωρήσεις. Ισως γιαυτο να νιωθεις τοσο ενταση μεσα σου οταν εισαι με κοσμο, απο τον αγωνα να διατηρησεις μια καλη σχεση και να εισαι καλος, ισως φοβουμενος μην επικριθείς και απορριφθείς. Να μου συγχωρας σε παρακαλω τις πολλες εντυπωσεις που κανω για σενα και να μου συγχωρεσεις αν καποιες ειναι λανθασμενες. Βλεπω πως εχεις πολλες ενοχες και ισως (να μου συγχωρεις και τις εικασιες) πιστευεις πως οι αλλοι ειναι ανικητοι, τελειοι χωρις παθη και φοβους αλλα κανεις μας δεν ειναι ιδανικος ανθρωπος με αγαπη και μονο αγαπη για τον αλλον ανθρωπο, ειμαστε ανθρωποι και εχουμε και τα παθη μας. Εγω σε βλεπω σαν εναν αποδεδειγμενα ικανοτατο και ενδιαφερον ανθρωπο (με κοτσια να εκφραστει ανοιχτα), που νομιζει πως τα προβληματα αυτα και τα εμποδια θα συνεχισουν γιαυτο απελπιζεσαι και εχεις χαμηλη διαθεση και ενεργητικοτητα. Η κατάθλιψη σου δημιουργηθηκε από συγκυρίες που σε εμποδισαν να κατανοησεις και να θρηνησεις καποια γεγονοτα που εζησες και ετσι μπερδευτηκες και σου δημιουργηθηκε κατι σαν ενα στρωμα μαυριλας μεσα σου το οποιο θα φυγει οταν ξεσπασεις και βγει απο μεσα σου ο θυμος και το κλαμα και εν τελει και το μπερδεμα.
τι συμβαινει που σε μπερδευει?

[Ακοινώνητος]

Γιώτα σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ρέιν γράφεις πολύ όμορφα και φαίνεσαι πολύ έξυπνη.

Τι νομίζεις πως βλέπουν οι άλλοι, μπορείς να κοιτάξεις τον εαυτό σου από τη θέση των άλλων και να μας περιγράψεις τι βλέπουν;

Νομίζω ότι ο κόσμος ξέρει τα πάντα για μένα και προδιαγράφω εγώ ο ίδιος τις σχέσεις μου.

Είναι εξαίρετες όλες οι παρατηρήσεις σου και με βοηθούν να κάνω καλύτερη αυτοκριτική.

Ειδικά αυτό που λες εδώ :

Στην πραγματικότητα αυτό που δείχνει είναι πως στήνω έναν τοίχο,της βρωμιάς και της απλυσιάς,ώστε να μην τους αφήσω να με πλησιάσουν.Φόβος.Και αυτό μπορεί επίσης να σημαίνει πως γίνομαι απωθητικός μέσω της βρωμιάς,γιατί και μέσα μου αισθάνομαι\"βρώμικος\"(ταιρ� �άζω το έξω με το μέσα μου).

με βάζει σε ιδιαίτερες σκέψεις που δεν είχα κάνει. Νομίζω ότι ισχύουν και τα δύο, όσο καθαρά μπορώ να δω. Είναι αλήθεια ότι φοβάμαι την οικειότητα και ίσως την απόρριψη. Εντούτοις έχω ανοιχτεί σε ανθρώπους που πίστεψα.

Όσον αφορά τα παιδικά χρόνια αυτό που έχω να πω, αφού μου έρχεται κυρίως στο νου, είναι πως ήταν ένα επίπεδο πράμα. Η μαμά, το σχολείο, το διάβασμα και τέλος. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Δε μπορώ να θυμηθώ τίποτα, λες και 20 χρόνια να χάθηκαν. Δε θυμάμαι πολλά πριν τη κατάθλιψη. Μάλλον δεν έχω πράγματα να θυμηθώ, δεν έχω φωτογραφίες με φίλους, ούτε διακοπές να αναπολήσω.

Αφού ζεις μαζί τους,δεν το θεωρείς λίγο άκυρο να μην παρατηρούν πως το παιδί τους είναι δυστυχισμένο;;;

Δε ξέρω τι καταλαβαίνουν. Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι πως σίγουρα το υποτιμούν και αρνιούνται να το δουν.

κ. Δημήτρη δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε για τις εικασίες σας. Σας διαβάζω όπως όλους πολύ προσεχτικά και πιστεύω πως δίνετε μια καλή σχετικά σκιαγράφηση του είναι μου, πράγμα που με βοηθάει να κοιτάξω βαθύτερα μέσα μου, όπως ήδη καταλάβατε ότι μπορώ και κάνω συχνά.

Αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα είναι ότι νοιώθω πάντα κατώτερος των περιστάσεων και ανίκανος. Φοβάμαι τους ανθρώπους και αισθάνομαι μειονεκτικά απέναντί τους. Για παράδειγμα πώς θα πλησιάσω μια κοπέλα με τόσα προβλήματα, χάπια, και μηδενική εμπειρία ζωής (θεωρούμενη από τη πλειοψηφία του κόσμου); Ποιά θα στεκόταν δίπλα μου;

[dimitrios]

παρατηρω 2 πραγματα-1ον)πως οι σκεψεις σου γυρνανε γυρω-γυρω απο την αυτοκριτικη τον εαυτο σου κατι το οποιο σε κανει να νιωθεις κατωτερος προς τους αλλους και 2ον) πως ο σκοπος σου ειναι να ψαξεις το ειναι σου. θελω να σε ρωτησω για ποιον λογο? τι θελεις να κανεις?

μηπως η καταθλιψη τελικα λειτουργησε σαν το ξυπνητηρι σου απο μια κατασταση που ζεις χρονια, αυτη που δεν ειχες συναισθηματικες σχεσεις με κανενα, δεν οργιζοσουν με κανενα, δεν μισουσες, δεν αγαπουσες (φανερα τουλαχιστον) και ενιωθες μειονεκτικα για σενα ισως γιατι καποιος ανθρωπος που εχεις ψηλα να σε βλεπει κατωτερο του?.
επισης μην προβληματιζεσαι για τα χαπια, ξερω μερικα ευτυχισμενα ζευγαρια και πολλους καθημερινους ανθρωπους που παιρνουν και φαρμακευτικη βοηθεια για να βοηθηθουν. επισης η απειρια ειναι καλη και συμπαθητικη για πολλες γυναικες και θα σε προτιμησουν απο εναν εμπειρο που απλα θα τις χρησιμοποιησει. ας δουμε τι εχουν να πουν και οι κοπελες για το θεμα της πειρας.

[RainAndWind]

Κοινωνικέ(δε σε γράφω ακοινώνητο,γιατί πιστεύω πως απλά δεν έχεις βρει ακόμη τον κοινωνικό σου εαυτό),όταν είχα κατάθλιψη και ήμουν κλεισμένη στο σπίτι,σαν εσένα δηλαδή,δε με θεωρούσα καθόλου έξυπνη.Επίσης,για αρκετό καιρό,σαν εσένα,πίστευα πως για όλα έφταιγα εγώ.Εγώ δεν ήμουν κάπως,εγώ ήμουν αλλιώς.

Στην πραγματικότητα αυτό που δεν έβλεπα τότε,ήταν πως με έβλεπα με έναν συγκεκριμένο τρόπο γιατί είχα συγκεκριμένα βιώματα,με συγκεκριμένους ανθρώπους,που μου είχαν μάθει συγκεκριμένα πράγματα.Και πως βγάζοντας τη σκέψη μου έξω από τα πλαίσια αυτά,μπόρεσα να δω ποια από τα πράγματα αυτά αντιπροσώπευαν πραγματικά εμένα και ποια όχι.

Αν οι γονείς σου έχουν μυωπική όραση ή και καθόλου ως προς εσένα,αυτό που μπορείς να κάνεις δεν είναι να αλλάξεις τη δική τους όραση,αλλά τη δική σου.Τον τρόπο που εσύ βλέπεις τον εαυτό σου.Να επιμένεις στο ψάξιμο αυτό που κάνεις,γιατί στην άκρη του τούνελ σε περιμένεις εσύ,όπως εσύ σε θέλεις.

Για την καθημερινή σου ρουτίνα καθαριότητας και περιποίησης,θα σου δώσω μία συμβουλή.Μην το βλέπεις ως πίεση.Όταν ένα παχύσαρκο άτομο θέλει να αδυνατίσει,δεν θα το βοηθήσει η λέξη πίεση,θα το βοηθήσει να πει στον εαυτό του πως θα αδυνατίσει αργά και σταθερά.Πως,καθώς τα κιλά δεν τα πήρε εν μία νυκτί,δεν θα τα χάσει αποβραδίς.Άρα,την λέξη ζόρι την ξεχνάς.Σπας αυτό που σου φαίνεται τεράστιο σε μικρά κομμάτια,λιγότερο καταπιεστικά,για να το δεις διαφορετικά.Τη μία μέρα λούζεσαι,την άλλη κάνεις ντουζάκι,την άλλη τα νύχια σου.Ανοίγεις το παράθυρο το πρωί,να μπαίνει φως.Φρόντισε λιγάκι και το χώρο σου,το δωμάτιό σου,θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.Μην απογοητεύεσαι,να επιμένεις.\'Ισως τώρα να σου φαίνονται βουνό,όμως λίγο λίγο τα μικρά βήματα θα αυξάνονται και η επιβράβευση που θα παίρνεις θα σου δίνει δύναμη.Θα τα καταφέρεις,θέλει λίγη προσπάθεια,λίγο να αλλάξεις τρόπο σκέψης.
Σιγά σιγά,εξάλλου για σένα μιλάμε,δεν σου αξίζεις την προσπάθεια αυτή;(μην τυχόν και απαντήσεις όχι,σ\'έφαγα!)λολ:P

Να μοιράζεσαι μαζί μας την πορεία σου,μία ιδέα είναι να κρατήσεις αυτό το thread σαν ένα είδος αυτοβελτίωσης και σαν πηγή τροφοδότησης.Τα άλλα μέλη μπορούμε να σε βοηθήσουμε σε αυτό.Αν λουστείς αύριο,να μας το πεις.Και να μη θεωρείς λίγο αυτό που θα κάνεις.Ούτε να νιώσεις όμως ένοχος αν δεν το κάνεις.Αργά και σταθερά.

[Ακοινώνητος]

παρατηρω 2 πραγματα-1ον)πως οι σκεψεις σου γυρνανε γυρω-γυρω απο την αυτοκριτικη τον εαυτο σου κατι το οποιο σε κανει να νιωθεις κατωτερος προς τους αλλους και 2ον) πως ο σκοπος σου ειναι να ψαξεις το ειναι σου. θελω να σε ρωτησω για ποιον λογο? τι θελεις να κανεις?

κ. Δημήτρη είναι αληθείς οι παρατηρήσεις σας. Για το δεύτερο δε ξέρω, ακριβώς τι εννοείτε, πάντως ήμουν και είμαι πολύ ψαγμένος με τη φιλοσοφική υπαρκτικότητα του εγώ μου. Έχω μανία με το διάβασμα και τις θεωρίες και ίσως ξέχασα να ζήσω. Τα πώς, τα γιατί, τα πότε με απομόνωσαν.
Δε ξέρω τι θέλω να κάνω με αυτό, πάντως είναι κομμάτι μου ή έγινε για κάποιο λόγο.

Αναφορικά με την εμπειρία, το πρόβλημα είναι η ανασφάλεια. Αν πεις σε τέτοια ηλικία ότι δεν έχεις κάνει σχέση θεωρείσαι από την πλειοψηφία αυτομάτως προβληματικός και αυτό χαλάει εξ’ αρχής τις όποιες προσπάθειες.

Να επιμένεις στο ψάξιμο αυτό που κάνεις,γιατί στην άκρη του τούνελ σε περιμένεις εσύ,όπως εσύ σε θέλεις.

Ρέιν μου, με συγκινείς και ευχαριστώ για τα λόγια εμπειρίας και κατανόησης.

Σπας αυτό που σου φαίνεται τεράστιο σε μικρά κομμάτια,λιγότερο καταπιεστικά,για να το δεις διαφορετικά.

Θα δοκιμάσω έτσι σταδιακά.

Ανοίγεις το παράθυρο το πρωί,να μπαίνει φως.Φρόντισε λιγάκι και το χώρο σου,το δωμάτιό σου,

Το ήξερες ότι δεν ανεβάζω τα παντζούρια, ε? Και αυτό με την ακαταστασία... Θα τα προσπαθήσω και αυτά.

Σιγά σιγά,εξάλλου για σένα μιλάμε,δεν σου αξίζεις την προσπάθεια αυτή;(μην τυχόν και απαντήσεις όχι,σ\'έφαγα!)λολ:P

Να μοιράζεσαι μαζί μας την πορεία σου

Λοιπόν που λες χτες το απόγευμα πήγα πλύθηκα όχι από ένοχες, αλλά επειδή σκέφτηκα το κόπο τόσων ανθρώπων να μου γράψουν. Λέω να μη πάει τζάμπα και το είδα θετικά. Και το ότι έγραψα και μόνον, ενώ αρχικά με πίεσε, κατόπιν με βοήθησε (εξάλλου είστε αξιόλογοι άνθρωποι).

[soft]

Χαιρομαι πραγματικα που εκανες το πρωτο βηματακι,εκανες κατι για τον εαυτο σου.
Ειδες τελικα πως βοηθανε μικρα πραγματακια που κανουμε για μας?
Πραγματακια μικρα που μεχρι εχθες θεωρουσες ακατορθωτα,δεν σε κανoυν να νιωθεις πιο ομορφα ?

Για μενα αυτο δειχνει εναν ανθρωπο δυνατο που θελει να αρχισει να αναπνεει ξανα.Δεν ειναι ευκολο ,αρκετοι απο μας εδω περασαμε απο καταθλιψη,και σε μας φανταζε κατασταση μη αναστρεψιμη,
Αλλα πιστευω οτι οταν αρχιζουμε να συνηδητοποιουμε οτι καπου μεσα μας υπαρχει μια φωνουλα που λεει,αξιζω περισσοτερα, αξιζω τα καλυτερα, αξιζω να ζησω, να χαρω, να ερωτευτω ,να εχω φιλους ,να βγαινω, να γελαω.
Τοτε να εισαι σιγουρος οτι θα τα καταφερεις.

[Ακοινώνητος]

Ναι soft μου, χαίρομαι που χαίρεσαι
Και ναι, συνεχώς μαθαίνω...

[Alobar]

Καλημέρα σου Ακοινώνητε. Είναι πολύ ευχάριστο το ότι λειτούργησε όπως λες κι εσύ ο κόπος κάποιων ανθρώπων να σου γράψουν. Και θα γίνει ακόμη πιο ευχάριστο όταν έρθει η στιγμή που το κίνητρο θα είσαι εσύ ο ίδιος. Αυτό που έχει σημασία μεγάλη σ\' αυτή σου την προσπάθεια, είναι να μη σε μαλώνεις όταν δε τα καταφέρνεις. Και κυρίως να μη ζορίζεσαι, γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μεγαλώσεις τη σωματική σου εξάντληση. Δυστυχώς το συνηθίζουμε οι καταθλιπτικοί αυτό, και δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμη κομμάτι της αυτοτιμωριτικής μας διάθεσης. Όταν αποδεχόμαστε πραγματικά ότι από κάπου μάθαμε να φερόμαστε έτσι στον εαυτό μας, είναι πολύ πιο εύκολο να γίνουμε λιγότερο επικριτικοί με μας τους ίδιους.
Στο αρχικό σου ποστ μιλάς και για ενέργεια. Φαντάζομαι ότι δε χρειάζεται να σου πω εγώ για πολύ νερό, φρούτα και λαχανικά. Ζορίζομαι πολύ να πίνω νερό. Αλλά τουλάχιστον δε με σφαλιαρίζω άλλο... :P ...

:P

[dimitrios]

καταρχην μπραβο σου κοινωνηκε(ετσι ειναι το νικνειμ σου τωρα πια οπως λειει και η RainAndWind !) χαιρομα μαζι σου γιατι αγωνιζεσαι και στηρηχτικες στα ποδια σου και ορθοποδεις σιγα-σιγα με σταθερα και δυνατα βηματα!!! δεν εισαι ο μονος που ψαχτηκε με θεωριες και μπερδευτηκε αλλα ισως η πλειοψηφεια, γιαυτο τα βιβλια αυτοβοηθειας ειναι τοσο διασημα αλλα δεν ξερω το ποσο καλο η ποσο μπερδεμα φερνουν στο τελος γιατι σε βαζουν να ψαξεις μονος σου τον εαυτο σου και μπερδευεσαι, ενω με την βοηθεια ενος αλλου ανθρωπου (π.χ. φιλου, ψυχολογου) το ψαξιμο και το ξεμπερδεμα γινεται ευκολοτερο. τωρα για την ανασφαλεια, μην ανησυχεις γιατι αν δηλωσεις ανασφαλεια θα βρεις τοσο πολυ κοσμο να ειναι στο πλευρο σου (και εμενα μαζι) και να συμπασχει, γιατι συγκεκριμενα, τα περισσοτερα παιδια που ζητουν βοηθεια απο ψυχολογο στην ηλικια μας (ειμαι 29 ετων γιαυτο μην με λες κυριο ) ειναι απο μοναξια και ανασφαλεια στις σχεσεις! απιστευτο και ομως αληθινο! σε μια εποχη που οι σχεισεις δεν ειναι απαγορευμενες (οπως στις παλιες γενιες) αλλα ειναι ελευθερες και σχεδον κοινωνικα επιβαλλομενες πολλοι ανθρωποι στην ηλικια μας νιωθουν αγχος, μεγαλη μοναξια και ανασφαλεια ειτε ειναι σε σχεση ειτε οχι. υπαρξιακες αναζητησεις (ποιος ειμαι, που παω, τι εχω, τι θα κανω) περναμε ολοι μας καποια στιγμη. το να περασουμε απο την εφηβεια στην ενηλικιωση συμβαινει οταν διαλεξουμε το πιστευω και τον ρολο μας και δεσμευτουμε σε αυτα. συμπασχοντες ειμαστε ολοι και εχουμε το σταυρο και το γολγοθα μας και μια κολοστενοχωρια ειναι ικανη να τσακισει εναν ανθρωπο κατα τα αλλα δυνατο καλο και υγιη.

[RainAndWind]

Μπράβο κοινωνικέ μου!Έτσι,δυνατά,πολύχρωμα και με μπρίο.
Όλα θα πάνε καλά.Φαίνεται πως αυτή τη φορά κάτι πάει ν\'αλλάξει,ε,το νιώθεις;

[impossible]

Originally posted by dimitrios
καταρχην μπραβο σου κοινωνηκε(ετσι ειναι το νικνειμ σου τωρα πια οπως λειει και η RainAndWind !) χαιρομα μαζι σου γιατι αγωνιζεσαι και στηρηχτικες στα ποδια σου και ορθοποδεις σιγα-σιγα με σταθερα και δυνατα βηματα!!! δεν εισαι ο μονος που ψαχτηκε με θεωριες και μπερδευτηκε αλλα ισως η πλειοψηφεια, γιαυτο τα βιβλια αυτοβοηθειας ειναι τοσο διασημα αλλα δεν ξερω το ποσο καλο η ποσο μπερδεμα φερνουν στο τελος γιατι σε βαζουν να ψαξεις μονος σου τον εαυτο σου και μπερδευεσαι, ενω με την βοηθεια ενος αλλου ανθρωπου (π.χ. φιλου, ψυχολογου) το ψαξιμο και το ξεμπερδεμα γινεται ευκολοτερο. τωρα για την ανασφαλεια, μην ανησυχεις γιατι αν δηλωσεις ανασφαλεια θα βρεις τοσο πολυ κοσμο να ειναι στο πλευρο σου (και εμενα μαζι) και να συμπασχει, γιατι συγκεκριμενα, τα περισσοτερα παιδια που ζητουν βοηθεια απο ψυχολογο στην ηλικια μας (ειμαι 29 ετων γιαυτο μην με λες κυριο ) ειναι απο μοναξια και ανασφαλεια στις σχεσεις! απιστευτο και ομως αληθινο! σε μια εποχη που οι σχεισεις δεν ειναι απαγορευμενες (οπως στις παλιες γενιες) αλλα ειναι ελευθερες και σχεδον κοινωνικα επιβαλλομενες πολλοι ανθρωποι στην ηλικια μας νιωθουν αγχος, μεγαλη μοναξια και ανασφαλεια ειτε ειναι σε σχεση ειτε οχι. υπαρξιακες αναζητησεις (ποιος ειμαι, που παω, τι εχω, τι θα κανω) περναμε ολοι μας καποια στιγμη. το να περασουμε απο την εφηβεια στην ενηλικιωση συμβαινει οταν διαλεξουμε το πιστευω και τον ρολο μας και δεσμευτουμε σε αυτα. συμπασχοντες ειμαστε ολοι και εχουμε το σταυρο και το γολγοθα μας και μια κολοστενοχωρια ειναι ικανη να τσακισει εναν ανθρωπο κατα τα αλλα δυνατο καλο και υγιη.

Ποσο ευστοχα τα λογια σου dimitrie!

Mπραβο σου ακοινωνητε! Δινεις θαρρος και σε αλλους να συνεχισουν τον αγωνα τους! Συνεχισε ετσι φιλε μου!

[Ακοινώνητος]

Ευχαριστώ παιδιά όλους, για τα καλά σας λόγια. Μ\' αρέσει που με λέτε κοινωνικό

[dimitrios]

κοινωηκε δεν ξαναεγραψες καιρο τωρα..εισαι καλα? πως πανε τα πραγματα?

[RainAndWind]

Πού είσαι καλέ παιδί;Για γράφε και τίποτε μη θυμώσω,λολ.
Όλα καλά,πώς πάει η ζωή;

[mavros]

Originally posted by dimitrios
γεια σου
ειμαι ψυχολογος και θα ηθελα πολυ να βοηθησω. θελω να μου πεις ολα τα σχετικα με εσενα, ..δημητρης

Originally posted by Remedy
ακοινωνητε
εκτος απο χαπια, δοκιμασες να ζητησεις καποια βοηθεια?
σε παρακολουθει θεραπευτης, κι αν ναι, σε εχει βοηθησει καθολου?

Originally posted by marian_m
Δηλώνεις σε ένα φόρουμ ότι είσα ψυχολόγος, χωρίς καν να δηλώνεις το ονοματεπωνυμο σου (δε μιλάω καν για πτυχία και τίτλους σπουδών) και περιμένεις κάποιος να σ\' εμπιστευτεί?
Πολύ αφελές ως ύποπτο μου φαίνεται.
Και μπήκες εδώ για να δώσεις τις συμβουλές σου και να κάνεις διαγνώσεις αφιλοκερδώς, για να ψαρέψεις πελάτες, ή για να κάνεις την πρακτική σου?
Εγώ πάντως θα απαιτούσα περισσότερη σοβαρότητα από έναν επαγγελματία.

Παίρνετε εδώ μέσα και βεβαίωση πρακτικής άσκησης ψυχολόγου, έτσι ώστε να δείχνετε ότι έχετε και «κλινική πείρα»;