σφήξιμο

[Nickbin]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι 30 ετών και χαζεύω στο forum εδώ και περίπου ένα μήνα και αποφάσισα να σας γράψω τις εμπειρίες μου.

Στις αρχές του χρόνου λοιπόν έπαθα την πρώτη κρίση πανικού της ζωής μου. Καθόμουν στον Υπολογιστή μου και χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο άρχισα να σκέφτομαι τον πατέρα μου ο οποίος πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία (38 ετών) από ανεύρυσμα εγκεφάλου ενώ 2-3 χρόνια πριν του είχαν βρει και στεφανιαία νόσο. Άρχισα λοιπόν να χαζεύω για ανευρύσματα και εμφράγματα και εκείνη την στιγμή άρχισαν τα όργανα. Νόμιζα πως παιθαίνω. Τρέχω στο νοσοκομείο, ακτινογραφίες, καρδιογραφήματα, εξαιτάσεις αίματος, όλες καθαρές.
Μετά το πήρα στην πλάκα. Έλεγα ήταν και αυτό μία εμπειρία. Αμ δε, πριν ακριβώς από ένα μήνα άρχιζαν να μου μπαίνουν ιδέες πως θα πάθω και εγώ ανεύρυσμα. Τρελάθηκα. Κάθε μέρα είχαν πονοκέφαλο. Κάνω και αξονική και μαγνητική. Καθαρές. Λέω θα ηρεμήσω. Αμ δε.

Από τότε πονοκεφάλους δεν έχω. Τώρα η καρδιά επέστρεψε στο προσκήνιο. Πήγα ξανά σε καρδιολόγο. Triplex και ξανά καρδιογράφημα (καθαρά). Μου βρίσκει την "χαμηλή" πίεση οριακή και μου δίνει χάπι ενώ μου λέει πως βρίσκει υπερβολικό το λόγο για τεst κοπώσεως και δεν κάνω.

Ηρεμώ για λίγο. Το άγχος όμως επιστρέφει πολύ γρήγορα και σε αυτό φταίει το κωλο-google. Διαβάζω πως το triplex δεν λέει αν έχεις στεφανιαία νόσο (γενικά μέχρι πριν λίγους μήνες ήμουν τελείως άσχετος με τα ιατρικά).

Το πρωί νιώθω ένα σφήξιμο στο στήθος. Λέω "ωχ...στηθάνχη". Προσπαθώ να ηρεμήσω αλλά τίποτα.....ήμουν στην δουλειά και λέω στους συναδέρφους, παιδιά δεν μπορώ γρήγορα σε ένα καρδιολόγο. Μόλις μπαίνω στο ιατρείο χαλαρώνω. Το καρδιογράφημα καθαρό και πάλι.

Θέλω να τονίσω πως δεν ένιωσα πόνο αλλά ένα σφήξιμο στο στήθος ή ένα κάψιμο αν θέλετε.

Ξέρω πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι ξανά η ιδέα μου (άλλωστε ήδη έχω αρχίσει ψυχοθεραπεία) αλλά από την άλλη σκέφτομαι "και αν όντως έχω κάτι;" Έτσι λοιπόν έκλεισα ραντεβού να κάνω και ένα test κοπώσεως.

Εδώ να τονίσω πως δεν έχω καπνίσει ποτέ στη ζωή μου.

Και σας ρωτάω. Όλοι εσείς που έχετε το ίδιο "θέμα" με μένα, νιώθετε που και που αυτή την πίεση στο στήθος;

Σας ευχαριστώ και συγνώμη για τις λίγο άτακτες σκέψεις μου.

[PETRAN]

Originally posted by Nickbin
Καλησπέρα σε όλους. Είμαι 30 ετών και χαζεύω στο forum εδώ και περίπου ένα μήνα και αποφάσισα να σας γράψω τις εμπειρίες μου.

Στις αρχές του χρόνου λοιπόν έπαθα την πρώτη κρίση πανικού της ζωής μου. Καθόμουν στον Υπολογιστή μου και χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο άρχισα να σκέφτομαι τον πατέρα μου ο οποίος πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία (38 ετών) από ανεύρυσμα εγκεφάλου ενώ 2-3 χρόνια πριν του είχαν βρει και στεφανιαία νόσο. Άρχισα λοιπόν να χαζεύω για ανευρύσματα και εμφράγματα και εκείνη την στιγμή άρχισαν τα όργανα. Νόμιζα πως παιθαίνω. Τρέχω στο νοσοκομείο, ακτινογραφίες, καρδιογραφήματα, εξαιτάσεις αίματος, όλες καθαρές.
Μετά το πήρα στην πλάκα. Έλεγα ήταν και αυτό μία εμπειρία. Αμ δε, πριν ακριβώς από ένα μήνα άρχιζαν να μου μπαίνουν ιδέες πως θα πάθω και εγώ ανεύρυσμα. Τρελάθηκα. Κάθε μέρα είχαν πονοκέφαλο. Κάνω και αξονική και μαγνητική. Καθαρές. Λέω θα ηρεμήσω. Αμ δε.

Από τότε πονοκεφάλους δεν έχω. Τώρα η καρδιά επέστρεψε στο προσκήνιο. Πήγα ξανά σε καρδιολόγο. Triplex και ξανά καρδιογράφημα (καθαρά). Μου βρίσκει την \"χαμηλή\" πίεση οριακή και μου δίνει χάπι ενώ μου λέει πως βρίσκει υπερβολικό το λόγο για τεst κοπώσεως και δεν κάνω.

Ηρεμώ για λίγο. Το άγχος όμως επιστρέφει πολύ γρήγορα και σε αυτό φταίει το κωλο-google. Διαβάζω πως το triplex δεν λέει αν έχεις στεφανιαία νόσο (γενικά μέχρι πριν λίγους μήνες ήμουν τελείως άσχετος με τα ιατρικά).

Το πρωί νιώθω ένα σφήξιμο στο στήθος. Λέω \"ωχ...στηθάνχη\". Προσπαθώ να ηρεμήσω αλλά τίποτα.....ήμουν στην δουλειά και λέω στους συναδέρφους, παιδιά δεν μπορώ γρήγορα σε ένα καρδιολόγο. Μόλις μπαίνω στο ιατρείο χαλαρώνω. Το καρδιογράφημα καθαρό και πάλι.

Θέλω να τονίσω πως δεν ένιωσα πόνο αλλά ένα σφήξιμο στο στήθος ή ένα κάψιμο αν θέλετε.

Ξέρω πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι ξανά η ιδέα μου (άλλωστε ήδη έχω αρχίσει ψυχοθεραπεία) αλλά από την άλλη σκέφτομαι \"και αν όντως έχω κάτι;\" Έτσι λοιπόν έκλεισα ραντεβού να κάνω και ένα test κοπώσεως.

Εδώ να τονίσω πως δεν έχω καπνίσει ποτέ στη ζωή μου.

Και σας ρωτάω. Όλοι εσείς που έχετε το ίδιο \"θέμα\" με μένα, νιώθετε που και που αυτή την πίεση στο στήθος;

Σας ευχαριστώ και συγνώμη για τις λίγο άτακτες σκέψεις μου.

Ναι νικ, αυτά που περιγράφεις δίνουν την κλασικότατη εικόνα κρίσεων πανικού-υποχονδρίασης-νοσοφοβίας που συνήθως πάνε πακέτο. Ο πόνος στο στήθος είναι από τα πιο συχνά και κλασικά (μαζί και με άλλα όπως δύσπνοια κλπ.) συμπτώματα αυτών των αγχωτικών καταστάσεων και μπορούν παν-εύκολα να παρερμηνευτούν σαν \"καρδιακή νόσος\" πράγμα φυσικά που χειροτερεύει το άγχος οπότε και τα συμπτώματα αφού δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο. Διάβασε αυτό


http://web4health.info/el/answers/anx-comorb-pd-hyp.htm


Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πεθάνεις από το άγχος όσο εσύ και αν φοβάσαι και όσα καρδιακά συμπτώματα και αν νοιώθεις. Μην μπλεχτείς στην φάση να ψάχνεσαι για ασθένεις και συμπτώματα στο ιντερνετ γιατί πραγματικά στο λέω, ψυχολογικά θα μπλέξεις. Υπάρχουν άπειρα πράγματα που μπορεί να πάθει κάποιος και αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος είναι να συνεχίσει να ζει την ζωή του άνετα χωρίς να σκέφτεται \"αν\" και \"αν\". Προσέχουμε την υγεία μας αλλά σε κανονικά επίπεδα! Αυτά τα \"αν-τότε?\" που θυμίζουν γλώσσα προγραμματισμού είναι καταστροφικά. Ξέχνα τα όλα αυτά και μην προσέχεις άλλο το σώμα σου. Πρόσεξε \"προς τα έξω\" και προς τα πραγματικά σημαντικά.

[Nickbin]

Πετράν σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και την συμπαράσταση. Ειλικρινά θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που είναι εδώ μέσα γιατί παρατηρώ πως διαβάζοντας νιώθω πως δεν είμαι μόνος και βλέπω επίσης όλους αυτούς που \"νίκησαν\" το πρόβλημα τους.

Η αλήθεια είναι πως όποτε κοιτάω το net πάντα το μετανιώνω. Σκέφτομαι: \"Θα δώ ένα λεπτό κάτι και θα το κλείσω, τι θα πάθω;\" και πάντα επηρεάζομαι και πάντα κάνω το ίδιο λάθος.

Θα κάνω το test κοπώσεως και τέλος (ελπίζω). Μετά θα επικεντρωθώ μόνο στην ψυχοθεραπεία μου. 3 μήνες ζω αυτή την κατάσταση και νομίζω πως είναι μία αιωνιότητα. Είναι πραγματικά πολύ ψυχοφθόρο.