...προκατάληψη
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 6 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 76
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Location
    Αθήνα
    Posts
    870

    ...προκατάληψη

    Δεν ξέρω αν έχω διαλέξει την κατάλληλη ενότητα, αλλά νομίζω ότι εδώ ταιριάζει καλύτερα. Παλιότερα θα έγραφα πιο ποιητικά για το θέμα, αλλά τώρα νομίζω θα είμαι πιο άμεσος.
    Έχω αγοραφοβία, για την ακρίβεια δεν μ’ αρέσει ο όρος έχω. Θα μπορούσα να πω πάσχω αλλά ούτε αυτός το εκφράζει. Μάλλον βρίσκομαι σε αγοραφοβία θα ήταν πιο σωστό. Με αιτία αυτό, έχω περάσει πάρα πολύ άσχημα στη ζωή μου, και για πολλά χρόνια. Δεν θέλω να συγκρίνω με καταστάσεις άλλων απλά το αναφέρω. Και μέσα στα τόσα χρόνια έψαξα πολύ διεξοδικά, με πόνο και με μεράκι, να βρω άκρη. Μπορώ να πω ότι δεν έχω ασχοληθεί με άλλο θέμα τόσο εκτενέστατα απ’ ότι το να μπορέσω να διαβάσω το βιβλίο που είμαι εγώ και επίσης να διαβάσω τα βιβλία που είναι οι άλλοι. Ξεκίνησα αυτό, εντελώς “άσχετος”, με αυτό εννοώ ότι, σε μικρότερη ηλικία, ποτέ δεν θέλησα να δω πώς σκέφτομαι και πώς σκέφτονται οι άλλοι. Αλλά κάποια φορά, ξεκίνησα ίσως και χωρίς να το γνωρίζω. Τώρα νομίζω ότι έχω αποκτήσει αρκετή ικανότητα να καταλαβαίνω, όχι πολλά, αλλά νομίζω περισσότερα απ’ ότι ο μέσος όρος. Αυτό είναι τώρα και το ουσιαστικό πρόβλημά μου.
    Από τη μία καταλαβαίνω αρκετά, καταλαβαίνω τις αιτίες της αγοραφοβίας και καταλαβαίνω το φαύλο κύκλο που τη συντηρεί. Και βλέπω ότι ο μόνος τρόπος να μπορέσω να ξεκινήσω να ξεφεύγω είναι με τις καλές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Αλλά εδώ είναι και το μαρτύριό μου. Και εξηγώ.
    Υπάρχουν πολλών ειδών άνθρωποι και σε πολύ διαφορετικές φάσεις ο καθένας.
    Έτσι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα με πλησίαζαν, ή γιατί φοβούνται για τον εαυτό τους (πολλοί δεν θέλουν να δουν τον εαυτό τους σαν καθρέφτης) ή γιατί δεν το αντέχουν, ή γιατί δεν το καταλαβαίνουν και κατά κάποιο τρόπο με θεωρούν τρελό ή άρρωστο ή κάτι ανάλογο που δεν βρίσκω λέξεις για να το πω.
    Μετά υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους έφερε άλλα προβλήματα, έτσι δεν μπορούν να δουν ούτε καν την ύπαρξη του δικού μου προβλήματος. Απλά δεν μπορούν να δουν την ύπαρξη, κάτι σαν προκατάληψη δηλαδή. Είναι τόσο έντονη η προκατάληψη που δεν τους αφήνει να δούνε.
    Και υπάρχουν και άνθρωποι που όντας σε κάποια δικά τους προβλήματα έχουν επιλέξει εντελώς διαφορετικό τρόπο διαφυγής. Έτσι δεν γίνεται να υπάρξει κάποια συνεννόηση, αφού δεν θα θελήσουν ποτέ να δουν το δικό μου τρόπο. Αν δουν το δικό μου τρόπο θα αναγκαστούν να βρεθούν σε αμφιβολία για τον δικό τους τρόπο και αυτό δεν τους αρέσει.
    Και υπάρχουν και άνθρωποι που όντας στα δικά τους προβλήματα, βλέπουν τα δικά τους μεγάλα, και όλων των άλλων πιο ασήμαντα. Έτσι και αυτοί δεν έχουν την ικανότητα για κατανόηση.
    Α! ναι, να μην ξεχάσω και ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που ζηλεύουν και είναι τόση η συναισθηματική τους φόρτιση που δεν μπορούν να δουν εμένα. Δεν λέω ότι είναι κακό να ζηλεύει κανείς, κακό είναι να μην το καταλαβαίνει και να μην καταλαβαίνει την αλλαγή συμπεριφοράς του λόγω ζήλιας.
    Τα έγραψα αυτά για να πω ότι η μη αποδοχή μου από άλλους και ιδιαίτερα όταν είναι απόλυτη είναι που μου δημιούργησε το πρόβλημα της αγοραφοβίας. Στην ουσία η προκατάληψη είναι που δεν αφήνει τους ανθρώπους να δούνε καθαρά και απ\' ευθείας (ίσως και καθόλου). Έχει διαφορά το να μην αντέχω να δω κάτι, ή να μην θέλω να δω κάτι, από το να βλέπω λάθος. Βέβαια είναι κάπως οξύμωρο, αλλά και η αγοραφοβία σε εμένα προκατάληψη είναι κατά βάθος. Έτσι χρειάζομαι ανθρώπους που να μην έχουν προκατάληψη στο θέμα αυτό.
    Έτσι, ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό ανθρώπων δεν γίνεται να έχει καλή επικοινωνία με εμένα. Αλλά εγώ χρειάζομαι επικοινωνία. [Edit]: Mιλώ και για τις σχέσεις που είναι σε μεγαλύτερη απόσταση.
    Δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες του πακέτου των προβλημάτων μου. Ονομάζω πακέτο γιατί στην ουσία το ένα φέρνει το άλλο. Αφού ανέπτυξα το πρόβλημά μου, θέλω να ρωτήσω υπάρχει κανείς άλλος εδώ που να αισθάνεται παρόμοια;
    Αρκετές φορές πριν δοκίμασα να γράψω αλλά πάντα τα έσβηνα. Και ελπίζω να με κρίνετε όπως πρέπει και να κατάφερα να κάνω να δείτε μέσα από τα δικά μου μάτια αντί να χρησιμοποιήσετε τα δικά σας. Ξέρω ότι δεν είμαι καλός στο να εκφράζω ιδέες (το ανακάλυψα και σε ένα τεστ προσωπικότητας που είχα κάνει παλιά). Τέλος θέλω να πω ευχαριστώ σε όσους μου επιτρέπουν την ελεύθερη έκφραση.
    .

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Άρα η δυνατότητα πάνω από το μέσο όρο για κατανόηση οδηγεί εσένα σε λιγότερη κατανόηση από τους γύρω σου.Κάτι τέτοιο John;
    Γιατί μου φαίνεται πως δε σε βοηθάει και πολύ αυτή η γνώση,όταν παρατηρώ πως σε κάνει αυστηρότερο στην κρίση σου για τους ανθρώπους;Αυτό που βλέπω είναι πως ενώ έχεις κατηγοριοποιήσει τους λόγους για τους οποίους οι άλλοι άνθρωποι κωλύονται,δεν αναφέρεις πως αυτή η κατηγοριοποίηση επιδρά στην επικοινωνία σου.John,ενδέχεται να υποβοηθά την απομόνωση,παρά να την εξηγεί η αυστηρότητά σου.Και ενδέχεται να εμπεριέχει περισσότερο τιμωρία η ματιά σου παρά διάθεση για προσέγγιση.Πρώτες σκέψεις μου.Ας το συζητήσουμε αν το επιθυμείς.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Posts
    2,077
    Γιάννη,
    ξέρεις αυτές οι σκέψεις μου ειναι κάπως γνώριμες..τις εχω κάνει και εγώ για μένα,οταν μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τον εαυτό μου σε σχέση με τους άλλους.
    Εσύ θα ήθελες επικοινωνία με όλους αυτους τους χαρακτήρες?
    Νομίζω οτι αυτη η \"ταξινόμηση\" ειναι μέρος μιας δικαιολόγησης.Δηλαδή οταν κατι δεν προχωράει ,αναλύεις τους λόγους που δεν καταφέρνεις να εχεις επαφή..ομως το συμπέρασμα ειναι οτι οι αλλοι ειναι \"αλλιως\" και οχι δεν φταινε που ειναι διαφορετικοι,ετσι δεν ειναι?
    Πως θα γινόταν να ξεπεραστει αυτό το πρόβλημα?
    Εχω κάτι να προτείνω αλλα ειναι απο δική μου εμπειρία και βάση του δικού μου χαρακτήρα,αρα δεν ξερω αν θα σε εξυπηρετουσε..

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Location
    Αθήνα
    Posts
    870
    Originally posted by Αφωτεινή
    Γιάννη,
    ξέρεις αυτές οι σκέψεις μου ειναι κάπως γνώριμες..τις εχω κάνει και εγώ για μένα,οταν μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τον εαυτό μου σε σχέση με τους άλλους.
    Εσύ θα ήθελες επικοινωνία με όλους αυτους τους χαρακτήρες?
    Φυσικά και δεν θέλω επικοινωνία με ανθρώπους που δεν γίνεται να έχω επικοινωνία! Σωστά τα λές. Αυτό λέω ότι δημιουργεί και συντηρεί το πρόβλημα. Αλλά δεν έχω άλλους :-(
    Νομίζω οτι αυτη η \"ταξινόμηση\" ειναι μέρος μιας δικαιολόγησης.Δηλαδή οταν κατι δεν προχωράει ,αναλύεις τους λόγους που δεν καταφέρνεις να εχεις επαφή..ομως το συμπέρασμα ειναι οτι οι αλλοι ειναι \"αλλιως\" και οχι δεν φταινε που ειναι διαφορετικοι,ετσι δεν ειναι?
    Πάλι σωστά τα λες. Αλλά μην μπλέξεις με το θέμα ταξινόμηση/κατηγοριοποίηση που αναφέρει η RainAndWind. Νομίζω ανοησίες λέει, δεν έκανα καμμιά κατηγοριοποίηση. Απλά ανέφερα τα γεγονότα.
    Τώρα για το δεν φταίνε, δεν το πιστεύω. Καθένας μας, φταίει όταν με τη συμπεριφορά μας κάνουμε άλλους να αισθανθούν άσχημα ή να πάθουν κάτι κακό. Εντάξει, θα μου πεις το έχουμε κάνει όλοι. Θα συμφωνήσω, αλλά δεν μπορώ να το δικαιολογήσω εντελώς.
    Από την άλλη κι αν ακόμα το δικαιολογήσω πάλι δεν θα μου φέρει τη λύση, το αντίθετο μάλιστα. Και εξαρτάται τι δικαιολογείς. Υπάρχει το enough με την έννοια του επαρκής, ικανός. Δηλαδή ένα σημείο που από εκεί και πριν υπάρχει, ενώ από εκεί και μετά δεν υπάρχει (ή το αντίθετο). Αν βρεθεί κάποιος στα όρια του enough δεν υπάρχουν περιθώρια για δικαιολόγηση. Enough σημαίνει ότι πριν από αυτό είναι και μετά από αυτό δεν είναι κάτι. Και δεν είναι θέμα εγωϊσμού στο θέμα δικαιολόγηση.
    Πως θα γινόταν να ξεπεραστει αυτό το πρόβλημα?
    Εχω κάτι να προτείνω αλλα ειναι απο δική μου εμπειρία και βάση του δικού μου χαρακτήρα,αρα δεν ξερω αν θα σε εξυπηρετουσε..
    Kάθε πρόταση δεκτή, αλλά δεν θα ήταν καλύτερο να ρωτήσεις πρώτα τις συνθήκες; Γιατί θα σου πω ότι έκανα και εγώ το ίδιο παλιότερα, έδινα εύκολα γνώμες και λύσεις. Τώρα το αποφεύγω αν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Πρώτα βλέπω μια κατάσταση και μετά δίνω στον εαυτό μου και στους άλλους να τη δούνε επίσης. Και δεν έχω για όλους τους ανθρώπους λύση. Και ίσως να μην είναι απόλυτα κακό αυτό, το να καταλαβαίνω είναι πιο σημαντικό. Αν βρω τη λύση θα πετάω από τη χαρά μου (και ισχύει και για μένα και για τους άλλους).

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Posts
    2,077
    Originally posted by John11
    Νομίζω οτι αυτη η \"ταξινόμηση\" ειναι μέρος μιας δικαιολόγησης.Δηλαδή οταν κατι δεν προχωράει ,αναλύεις τους λόγους που δεν καταφέρνεις να εχεις επαφή..ομως το συμπέρασμα ειναι οτι οι αλλοι ειναι \"αλλιως\" και οχι δεν φταινε που ειναι διαφορετικοι,ετσι δεν ειναι?
    Πάλι σωστά τα λες. Αλλά μην μπλέξεις με το θέμα ταξινόμηση/κατηγοριοποίηση που αναφέρει η RainAndWind. Νομίζω ανοησίες λέει, δεν έκανα καμμιά κατηγοριοποίηση. Απλά ανέφερα τα γεγονότα.

    Τώρα για το δεν φταίνε, δεν το πιστεύω. Καθένας μας, φταίει όταν με τη συμπεριφορά μας κάνουμε άλλους να αισθανθούν άσχημα ή να πάθουν κάτι κακό. Εντάξει, θα μου πεις το έχουμε κάνει όλοι. Θα συμφωνήσω, αλλά δεν μπορώ να το δικαιολογήσω εντελώς.

    Ναι,προσπάθησα να πω οτι αφου καταφέρνεις να δεις τους λόγους ,τους ψαχνεις παραλληλα,δεν μένεις μόνο στην αναγνώριση τους.
    Βλέπω οτι και μόνο που τους καταγράφεις με τετοιο τροπο,μεσα σου εχεις κανει τη μιση δουλεια..και εχεις καταλήξει.
    Σου μένει να συμπεράνεις οτι υπάρχει καποια αιτία για αυτο που γίνεται.


    Από την άλλη κι αν ακόμα το δικαιολογήσω πάλι δεν θα μου φέρει τη λύση, το αντίθετο μάλιστα. Και εξαρτάται τι δικαιολογείς. Υπάρχει το enough με την έννοια του επαρκής, ικανός. Δηλαδή ένα σημείο που από εκεί και πριν υπάρχει, ενώ από εκεί και μετά δεν υπάρχει (ή το αντίθετο). Αν βρεθεί κάποιος στα όρια του enough δεν υπάρχουν περιθώρια για δικαιολόγηση. Enough σημαίνει ότι πριν από αυτό είναι και μετά από αυτό δεν είναι κάτι. Και δεν είναι θέμα εγωϊσμού στο θέμα δικαιολόγηση.

    οκ ,πρεπει να εχεις κατανόηση για να δεις οτι οι αλλοι για καποιους λόγους δεν συντονίζονται..
    Εχεις ομως και ορια..αυτο λες..ακόμα και αν ειναι σωστη η εκτίμηση σου.
    το θέμα ειναι οτι ακριβώς εκει σταματάς.(κι εγω μαζι)
    εγινε η αναλυση ,βρεθηκε η αιτία και τωρα τι?



    Kάθε πρόταση δεκτή, αλλά δεν θα ήταν καλύτερο να ρωτήσεις πρώτα τις συνθήκες; Γιατί θα σου πω ότι έκανα και εγώ το ίδιο παλιότερα, έδινα εύκολα γνώμες και λύσεις. Τώρα το αποφεύγω αν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Πρώτα βλέπω μια κατάσταση και μετά δίνω στον εαυτό μου και στους άλλους να τη δούνε επίσης. Και δεν έχω για όλους τους ανθρώπους λύση. Και ίσως να μην είναι απόλυτα κακό αυτό, το να καταλαβαίνω είναι πιο σημαντικό. Αν βρω τη λύση θα πετάω από τη χαρά μου (και ισχύει και για μένα και για τους άλλους).

    Οταν λεω με βαση την εμπειρια μου και τον χαρακτηρα μου,προσπαθω πρωτα απο ολα να μπω στη θέση σου ,επειδη σιγουρα ο χαρακτηρας μου θα ειναι διαφορετικός θα προτεινω κατι που δεν ξερω αν βοηθησει..
    Οι συνθηκες ειναι το επομενο βημα..εσύ τις λες και το συζητάμε..σιγα σιγα..





  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Location
    ταξιδιωτης του κοσμου
    Posts
    2,649
    Originally posted by John11

    Τα έγραψα αυτά για να πω ότι η μη αποδοχή μου από άλλους και ιδιαίτερα όταν είναι απόλυτη είναι που μου δημιούργησε το πρόβλημα της αγοραφοβίας.
    john,

    καταρχήν πολύ καλά έκανες που έγραψες το πρόβλημα σου. (και επίσης το τι θα σκεφτεί ο καθένας για το πρόβλημα σου είναι πρόβλημα του καθένα και όχι δικό σου).
    αν καταλαβαίνω/υποθέτω σωστά, φοβάσαι και αποφεύγεις τους ανθρώπους για να μην διακινδυνεύσεις να βρεθείς στη θέση να φας μια απόλυτη απόρριψη από κάποιον.
    όμως έτσι στερείς από τον εαυτό σου την πιθανότητα να κερδίσεις και κάποιες αποδοχές, σωστά? πως μπορείς να ξέρεις με ποιον θα μπορούσες να έχεις κάποιο επίπεδο επικοινωνίας και με ποιον κανένα επίπεδο επικοινωνίας αν δεν δοκιμάσεις να γνωρίσεις λίγο λίγο κάποιους ανθρώπους?

    ύστερα τι σημαίνει για εσένα η απόλυτη απόρριψη από κάποιον?
    το βιώνεις ως κάτι πάρα πολύ άσχημο?
    θα μπορούσες να βρεις κάποιον τρόπο να πείσεις σταδιακά τον εαυτό σου ότι η απόρριψη από κάποιον άλλο αν σου ξανασυμβεί δεν είναι και το τέλος του κόσμου? δεν σκοτώνει πάντως.
    ρεαλιστικά μιλώντας όλοι μας έχουμε δώσει και πάρει κάποια απόρριψη στις σχέσεις μας με τους άλλους. πολλές φορές είναι \"μερική\", ας πούμε όταν έχω κάποια για φίλη, αλλά όχι και πολύ φίλη, τη βλέπω πότε πότε γιατί μπορεί να με κουράζει το περισσότερο.
    Ελευθερία είναι η απαλλαγή από την ανάγκη να αποδείξω την αξία μου.
    Αιωνιότητα είναι το "εδώ και τώρα" απαλλαγμένο από τα εξουθενωτικά δεσμά της εγχρονης πραγματικότητας. :D

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Location
    Αθήνα
    Posts
    870
    Δεν είναι η απόρριψη το κυρίαρχο. Όχι πως δεν με ενοχλεί στην παρούσα φάση. Το κυρίαρχο είναι πως είμαι μόνος. Και έχοντας αγοραφοβία, δυσκολεύει αφάνταστα να βρω ανθρώπους. Αυτοί που είναι γύρω μου, ήρθαν μόνο γιατί είμαι κατά κάποιο τρόπο \"καλός\". Αλλά είναι τόσο απαράδεκτοι που δεν υπάρχει πιθανότητα μέσα από αυτούς να γνωρίσω άλλους ανθρώπους. Αποτελώ κατά κάποιο τρόπο κτήμα τους, και στη φάση που είμαι δεν μπορώ να ξεφύγω. Και έτσι το ψάξιμό μου είναι δύσκολο. Και οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Αν δεν το έχει ζήσει κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει. Αν είχα ένα φίλο (στο μισό όπως λες) δεν νομίζω ότι θα είχα πρόβλημα.
    Από την άλλη έχοντας ζήσει βία (όχι σωματική αλλά τη γνωστή βία της κοινωνίας, σε κάποιο μεγαλύτερο βαθμό) έχω μάθει να είμαι κάπως διαφορετικός με την έννοια ότι έμαθα κάποια πράγματα. Νομίζω τώρα έχω πολύ λιγότερη βία, απ\' ότι παλιά.
    Αν είχα κάποιον ανθρωπο να βγαίνω έξω για δουλειές ή διάφορα, θα με βοηθούσε αφάνταστα. Όσο κι αν το έχω ψάξει δεν έχω.

    > (και επίσης το τι θα σκεφτεί ο καθένας για το πρόβλημα σου είναι πρόβλημα του καθένα και όχι δικό σου).

    Είναι μια εύκολη κουβέντα, και σωστή, αλλά στην πράξη θα σου πω ότι απέχει εξαιρετικά από την πραγματικότητα. Αν π.χ. είχες ένα κέρατο στο κεφάλι, μπορώ να σου επιβεβαιώσω με σιγουριά ότι θα είχες αυτόματα και ένα εξαιρετικά μεγάλο πρόβλημα. Και όπως είπε η Φωτεινή, δεν κρίνω τους άλλους πάντα για τη στάση τους. Και εγώ άλλωστε το ίδιο δεν είμαι; Κάποιους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα δεν μπορώ να τους πλησιάσω ή γιατί λυπάμαι πολύ ή γιατί ντρέπομαι. Μερικά προβλήματα μπορώ να τα πλησιάσω, άλλα όχι.
    Τώρα που τα γράφω αυτά, σκέφτηκα άλλο ένα συμβάν. Ο ξάδελφός μου (κάποτε κολλητός φίλος) μετά από ένα μεγάλο διάστημα που χαθήκαμε (υπερβαίνει τη δεκαετία) όταν ξαναβρεθήκαμε μου είπε: \"θέλω να κάνουμε παρέα αλλά δεν θέλω να κουβεντιάσουμε ποτέ για την αγοραφοβία\". Ξέρεις πόσο άσχημα μπορεί να αισθάνεσαι όταν κάποιος άλλος ντρέπεται για σένα; Μάλλον είναι το πιο πιθανό, γιατι στην ουσία δεν ξέρω τι σκέφτεται αφού δεν είναι ελικρινής. Αν ήταν ειλικρινής θα είχε δει και η συμπεριφορά του θα ήταν εντελώς διαφορετική.
    Αγοραφοβία σημαίνει αυξημένες \"ανάγκες\". Αν κάπου δεν μπορείς να πας πρέπει να πάει κάποιος άλλος ή να πας μαζί του. Είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο, να παρακαλάς για ψίχουλα όταν έχεις ανάγκη. Γιατί μην νομίσεις ότι κάποιος \"ξένος\" θα δώσει και πολλά πράγματα. Τώρα κατάλαβα πόσο βία περιέχει η έννοια ξένος. Ενώ θα έπρεπε να ζούμε όλοι οι άνθρωποι μαζί, ο περισσότερος κόσμος διαχωρίζει τον εαυτό του ονομάζοντας \"ξένος\". Στους φίλους συμπαραστεκόμουνα. Γι\' αυτό δεν κατάλαβα ότι μπορεί να την πατήσω. Νόμιζα ότι και οι άλλοι είναι το ίδιο.
    Στην ουσία αν το καλοσκεφτείς όλοι οι άνθρωποι αγοραφοβία δεν έχουν; Π.χ. μπορούν όλοι να πάνε σε μια εκπομπή στην τηλεόραση; Όχι. Μπορούν όλοι να πουλάνε cd σε καφετέριες; Πάλι όχι. Και λέω σε ανθρώπους, κάτσε να το δούμε μαζί, και να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, τότε θα δούμε πολλά. Ε! κανείς δεν το κάνει.
    Με το τείχος του εγωισμού της προκατάληψης και της μη ειλικρίνειας δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει οποιαδήποτε καλή σχέση. Μπορεί να αναγκαζόμαστε να φοράμε το τείχος του εγωισμού και της προστασίας, αλλά εγώ δεν μπορώ πια να το κάνω. Και γιατί δεν θέλω και γιατί δεν μπορώ.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    220
    John διαβασα οσα εγραψες κ βλεπω οτι διαχωριζεις τον εαυτο σου απο ολους τους υπολοιπους.Σαν να περιμενεις ολοι να ξερουν τι σημαινει η το κυριωτερο να ξερουν τι να κανουν κ πως να φερθουν.Γενικα οι κατηγοριες που ανεφερες ειναι σωστες ,περιμενεις ομως να καταλαβουν αυτοι εσενα .Εχεις σκεφθει τι τους οδηγει στην συγκεκριμενη συμπεριφορα?Σιγουρα υπαρχουν πολλοι που κοιταζουν μονο τον εαυτο τους κ δεν ενδιαφερονται για κανενα,ομως ευτυχως δεν ειναι η πλειοψηφια.Δεν μπορεις ομως να βαζεις τις ιδιες ταμπελλες σε ολους.Καταρχην αυτο φαινεται στην συμπεριφορα σου κ στον τροπο που μιλας κ αντιδρας.
    Ειπες οτι ο ξαδελφος σου αρνηθηκε να μιλησει για την αγοραφοβια γιατι ντρεπεται για σενα.Μου εκανε μεγαλη εντυπωση.Μα αν ντρεποταν δεν θα ηθελε καθολου να κανετε παρεα.
    Ισως να αρνηθηκε να μιλησετε απο αγνοια η διοτι πιστευει τι η αγοραφοβια ειναι το συμπτωμα κ οχι η αιτια[οπως κ εγω].Το να ειναι η σκεψη σου συνεχεια κολλημενη στο συγκεκριμενο προβλημα δεν φερνει κανενα αποτελεσμα .
    Ειπες επισης οτι οσοι σε κανουν παρεα σε θεωρουν καλο κ κτημα τους.Μαλλον εννοεις οτι επειδη κανεις οτι θελουν κ δεν τους φερνεις αντιρρησεις σε χρησιμοποιουν?Κανεις παρεα ομως μαζι τους καταπιεζοντας τον εαυτο σου χωρις να εκφραζεις τα συναισθηματα σου κ τα \"θελω\" σου.Φοβασαι να μεινεις μονος?Τους εχεις πει ποτε τι θελεις?Εχεις εκφρασει την γνωμη σου?Αν οχι πως ξερεις πως θα αντιδρασουν?
    Πιστευω οτι ξερεις το γεγονος η τα γεγονοτα που σε οδηγησαν στην αγοραφοβια.Τι κανεις γιαυτο?

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Μπορεί να πέρασες στο απέναντι πεζοδρόμιο πάντως.Από την απόλυτη παράδοση των θέλω σου στις διαθέσεις των άλλων,στην απαίτηση.Είναι κοινό σε ανθρώπους που έχουν πληγωθεί από τους άλλους ή που αισθάνονται κακοποιημένοι.Frustration-aggression factor.Hostility invites hostility.Λίγο δύσκολο όταν φέρομαι με τρόπο που δεν προσκαλεί αλλά \"απαιτεί\"να προσκαλέσω.Αυτό που κάνω είναι να απωθώ.Και ίσως δεν το αναγνωρίζω,γιατί πιστεύω πως ξέρω από πριν τις συμπεριφορές που θα συναντήσω,τις ανταπροκρίσεις τις έχω προδιαγράψει ήδη και ασυναίσθητα τις\"δημιουργώ\".
    Η αυστηρότητα είναι μία μορφή καναλοποιημένης επιθετικότητας.Ξεχνάς πως οι διμερείς σχέσεις δεν μπορούν να βασίζονται σε τέτοιες αυστηρότητες.Τα άτομα που θα δεχτούν να σε συναντήσουν στη μέση του δρόμου σου,θα είναι άτομα που θα δέχονται να καταπατώνται τα όριά τους.Η αντίσταση που λαμβάνεις ενδέχεται να είναι απόρροια δικών σου συμπεριφορών.Και αυτή η πιθανότητα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη \"βία\"των ξένων.Μελέτησε ποια άτομα δέχονται εδώ μέσα τη φιλικότερη ανταπόκριση.Τι κάνουν αυτά που δεν κάνεις εσύ;Με ποιον τρόπο επικοινωνούν που δεν επικοινωνείς.Υιοθέτησε κάποια από τα στοιχεία που \"προσκαλούν\".Χιούμορ,είν� �ι μία καλή αρχή.
    Μπορεί και να λέω ανοησίες.Μπορεί και να έχεις από πριν αποφασίσει όμως ποιες απαντήσεις θα σε αφορούν.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Τα προβληματα που αντιμετωπιζουμε πρεπει να λυνονται και οχι να διαιωνιζονται. Οι αλλοι ειναι ενας ασταθμητος παραγοντας που δεν μπορεις να ελεγξεις, δεν μπορεις να τους αλλαξεις δεν εχεις τετοια ισχυ...εδω ειναι δυσκολο να αλλαξει ο καθενας τον εαυτο του ποσο ενας αλλος αρα πρεπει να προσαρμοσεις τον εαυτο σου στον υπολοιπο κοσμο.
    Νομιζω οτι οι σκεψεις κρισης που κανεις προς τους αλλους δεν φερνει το επιθυμητο αποτελεσμα. Εαν καταφερεις και προσαρμοσεις τον εαυτο σου καλυτερα ωστε να μπορεσεις να επιτυχεις τα θελω σου τοτε θα δεις και ανταποκριση και θα δεις και με καλυτερο ματι τον υπολοιπο κοσμο.
    Δεν μπορω να σου πω πως θα το πετυχεις αυτο...δεν ξερω. Να ξερεις παντως οτι και οι υπολοιποι ως προσωπικοτητες στην ιδια κοινωνια κινουνται πανω-κατω, βεβαια αυτο δεν σημαινει πολλα γιατι παντα ειναι μερικοι που ξεχωριζουν και η διαφορετικοτητα πληρωνεται πολλες φορες, προσπαθησε να βρεις τις χρυσες τομες χωρις να θυσιασεις υπερβολικα πολλα.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Posts
    2,077
    Originally posted by John11
    Δεν είναι η απόρριψη το κυρίαρχο. Όχι πως δεν με ενοχλεί στην παρούσα φάση. Το κυρίαρχο είναι πως είμαι μόνος. Και έχοντας αγοραφοβία, δυσκολεύει αφάνταστα να βρω ανθρώπους. Αυτοί που είναι γύρω μου, ήρθαν μόνο γιατί είμαι κατά κάποιο τρόπο \"καλός\". Αλλά είναι τόσο απαράδεκτοι που δεν υπάρχει πιθανότητα μέσα από αυτούς να γνωρίσω άλλους ανθρώπους. Αποτελώ κατά κάποιο τρόπο κτήμα τους, και στη φάση που είμαι δεν μπορώ να ξεφύγω. Και έτσι το ψάξιμό μου είναι δύσκολο. Και οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Αν δεν το έχει ζήσει κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει. Αν είχα ένα φίλο (στο μισό όπως λες) δεν νομίζω ότι θα είχα πρόβλημα.

    Γιαννη θα αντεχες να εχεις την βοηθεια καποιου,ακομα και αν δεν ηταν φίλος?Θα εκανες εναν τετοιο συμβιβασμό?Νομίζω ναι..αυτο κανεις..Βαζεις τον Γιαννη στη θεση αυτου που εχει αναγκη απο \"βοήθεια\",και αυτο σε αναγκάζει να κανεις εκπτωσεις στις βαθυτερες αναγκες σου..ομως εσυ δεν εχεις μονο αγοραφοβία εχεις και αλλα πραγματα μεσα σου..και αυτα μενουν ανικανοποιητα.
    Λιγο πριν παθω καταθλιψη ενιωσα κι εγω αυτο που λεγεται αγοραφοβία..φυσικά δεν ηξερα τι ηταν,εμαθα εδω απο το φορουμ,αλλα το ειχα ξεπερασει..χαρακτηριστικο ηταν οτι δεν μπορουσα να μιλησω,πολυ περιεργο για μενα γιατι ειμαι απο εκεινους που πιανουν κουβεντα οπουδηποτε..ενιωθα τρομο..δεν μπορουσα να οδηγησω,να παω για καφε,να δω φιλους.Κλειστηκα στον εαυτό μου και εψαχνα να βρω τι μου συμβαινει,δεν το ειπα πουθενα.Δεν το καταλαβε κανεις.ελεγα οτι δεν εχω ορεξη να βγώ..δεν κρατησε πολυ,αλλα ηταν η πρωτη φορα που ενιωσα οτι κατι ΣΟΒΑΡΟ εχω Με βαση αυτο το τελευταίο,οτι κατι εχω εγω,θελω να πω κατι..Νομιζω ειναι μεγαλη παγιδα αυτη η σκεψη..αν πεισεις τον εαυτο σου οτι εισαι ο στραβός και οι αλλοι εχουν το φως τους.
    Λαθος Νο1.
    Η σκεψη αυτη μεγαλοποιεί το προβλημα και δυσκολευει αυτοματα τις σχεσεις σου γιατι νιωθεις προβληματικος..Μπορει να δυσκολευεσαι αλλα αυτο που εχεις δεν ειναι αξεπεραστο...




    Από την άλλη .................έχω ψάξει δεν έχω.
    Κανενας δεν θελει να τον χρησιμοποιουν,ξερω πως δεν εχεις τετοιο σκοπο,αλλα συχνα οι ανθρωποι το νιώθουν αυτο..Με θελει κοντα του/της μονο για βοηθεια..
    Προυποθετει υποβαθρο μια τετοια σχεση και επιθυμια απο την αλλη μερια να βοηθησει(ξερω,ειναι δυσκολο)



    Είναι μια εύκολη κουβέντα, και σωστή..... Μερικά προβλήματα μπορώ να τα πλησιάσω, άλλα όχι.

    συμφωνω με αυτες τις σκεψεις..


    Τώρα που τα γράφω αυτά, σκέφτηκα άλλο ένα συμβάν. Ο ξάδελφός μου (κάποτε κολλητός φίλος) μετά από ένα μεγάλο διάστημα που χαθήκαμε (υπερβαίνει τη δεκαετία) όταν ξαναβρεθήκαμε μου είπε: \"θέλω να κάνουμε παρέα αλλά δεν θέλω να κουβεντιάσουμε ποτέ για την αγοραφοβία\". Ξέρεις πόσο άσχημα μπορεί να αισθάνεσαι όταν κάποιος άλλος ντρέπεται για σένα; Μάλλον είναι το πιο πιθανό, γιατι στην ουσία δεν ξέρω τι σκέφτεται αφού δεν είναι ελικρινής. Αν ήταν ειλικρινής θα είχε δει και η συμπεριφορά του θα ήταν εντελώς διαφορετική.
    Αγοραφοβία σημαίνει αυξημένες \"ανάγκες\". Αν κάπου δεν μπορείς να πας πρέπει να πάει κάποιος άλλος ή να πας μαζί του. Είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο, να παρακαλάς για ψίχουλα όταν έχεις ανάγκη. Γιατί μην νομίσεις ότι κάποιος \"ξένος\" θα δώσει και πολλά πράγματα. Τώρα κατάλαβα πόσο βία περιέχει η έννοια ξένος. Ενώ θα έπρεπε να ζούμε όλοι οι άνθρωποι μαζί, ο περισσότερος κόσμος διαχωρίζει τον εαυτό του ονομάζοντας \"ξένος\". Στους φίλους συμπαραστεκόμουνα. Γι\' αυτό δεν κατάλαβα ότι μπορεί να την πατήσω. Νόμιζα ότι και οι άλλοι είναι το ίδιο.

    Λαθος Νο 2
    Μην επενδυεις στους άσχετους,τιποτα.Κανε την ταξινομηση,βρες τι ακριβως εχεις απεναντι σου,και ακου μονο τις αναγκες σου..


    Στην ουσία αν το καλοσκεφτείς όλοι οι άνθρωποι αγοραφοβία δεν έχουν; Π.χ. μπορούν όλοι να πάνε σε μια εκπομπή στην τηλεόραση; Όχι. Μπορούν όλοι να πουλάνε cd σε καφετέριες; Πάλι όχι. Και λέω σε ανθρώπους, κάτσε να το δούμε μαζί, και να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, τότε θα δούμε πολλά. Ε! κανείς δεν το κάνει.
    Με το τείχος του εγωισμού της προκατάληψης και της μη ειλικρίνειας δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει οποιαδήποτε καλή σχέση. Μπορεί να αναγκαζόμαστε να φοράμε το τείχος του εγωισμού και της προστασίας, αλλά εγώ δεν μπορώ πια να το κάνω. Και γιατί δεν θέλω και γιατί δεν μπορώ.
    ηρθε ο καιρος να βρεις σχέσεις ουσιας και να μη βαζεις την αγοραφοβια σαν λογο για να μη τις εχεις..μεχρι τωρα υποχωρείς.Σκεψου τι ειναι αυτο που εχεις αναγκη.
    Εναν βοηθό να ειναι εκει οποτε τον χρειαστεις χωρις να τον θελεις καν ,αν δεν ειχες αγοραφοβία δεν θα ηταν αλλιωτικα τα κριτηρια?Εχοντας περασει αυτο που περνας,θα σου πω να μη το γιγαντωνεις αλλο,δεν εισαι τοσο προβληματικος οσο νομιζεις.Αναζητησε καποιον που θα σε κανει να νιωθεις ομορφα με εσενα να μη σε κρινει για τις δυσκολιες σου..γιατι ετσι εσυ νιώθεις οτι εισαι βαρος και μονος..


  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Αυτο που πρεπει να αλλαξει ειναι η αλληλεπιδραση φυσικα για να συνεχισω το ποστ μου, διαφορετικη αλληλεπιδραση θα φερει και διαφορετικα αποτελεσματα , αλλα για να αλλαξει αυτο πρεπει να γινουν εσωτερικες αλαγες και οχι ψευτικες προσεγγισεις του προβληματος του στυλ ας συμπεριφερθω ετσι τωρα ή αλλιως αλλα να πηγαζει κατα καποιο τροπο εκ φυσικου απο σενα.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Ο πιο ευκολος τροπος που βρηκα εγω να αλλαξω το ειναι μου ειναι ο...ερωτας...μην κρυφογελατε παρακαλω λολ ειναι αληθεια

    Δεν εννοω φυσικα απλως σεξ, αν και δεν μπορεις και να τα προγραμματισεις αυτα... και φυσικα περνας και απιστευτα καλα.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Location
    ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΚΟΜΑ :(
    Posts
    1,616
    Εμενα John με ξαφνιασες πολυ ευχαριστα,με αυτα που γραφεις και το προβλημα που αντιμετωπιζεις {οχι οτι δεν θεωρω οτι ειναι σοβαρο ,καθε αλλο.}
    Ειδα οτι δεν εισαι η ακαμπτη εικονα,που ηθελες να περασεις,να δειξεις,μεσο τον απαντησεων σου σε διαφορα ποστ
    Γιατι αυτο εβγαινε προς εμενα και αυτο εισεπρατα,και ουτε μπαινω και στον κοπο αρκετες φορες στη ζωη μου,να κανω αναλυση,σε αυτα που λεει καποιος,οταν απλος,ειναι και λιγο μονοπλευρα για μενα,αν οχι απολυτα.και επιθετικα.Αυτο που βλεπω τελικα απο την δικια μου την σκοπια παντα μιλαω,τωρα ειναι οτι το ποσο αυστηρος εισαι με τον εαυτο σου,και αυτο κατεπεκταση μεταδιδεται προς στους αλλους
    Γιατι οσα λογια και να λεμε John, ειμαστε αυτο που νιωθουμε και αυτο που νιωθουμε το εκπεμπουμε στους γυρο,
    Μονη μας οδηγουμαστε στην μοναξια μας,κανενας δεν μας παει εκει.{και κανενας δεν φταιει,ουτε εμεις ουτε οι αλλοι γυρο μας}Ειναι ο τροπος προσεγγισεις αναλυσης ,επεξεργασιας της σκεψης ,το πως γενικα εκλαμβανουμε τα γεγονοτα,πως τα βιωνουμε και ποσο τα υιοθετουμε Και φυσικα τα τειχη εγωισμου και προστασιας που φοραμε,οπως πολυ καλα το εθεσες,που δεν επιτρεπει στους αλλους να μπουν,γιατι απλα ισως δεν ξερουν πως να τα σκαρφαλωνουν,και ο φοβος της πτωσης{απορριψης}δεν ειναι παντα απο τη μια πλευρα η δικια σου μονο,ειναι και η αλλη
    πλευρα ,και γιατι εγω λοιπον πρεπει ν ανεβω,και να μην κατεβασεις και εσυ λιγο την γεφυρα

    Μ αρεσει που αποφασισες μην φορας το τειχος,μ αρεσει που σε κουρασε,γιατι ετσι ειναι πιο ευκολο να φτασουμε σε αυτο που ειναι το ζητουμενο {τον εαυτο μας}

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Location
    my room
    Posts
    573
    Έχω βιώσει έντονα την προκατάληψη μέσα στην ίδια μου την οικογένεια..Όταν ο γιατρός μου διέγνωσε κατάθλιψη, η μισή οικογένεια με αντιμετώπισε και με αντιμετωπίζει ακόμα σαν τρελή και η άλλη μισή γελούσε ειρωνικά λέγοντας ότι αυτά τα φαντάζομαι.. Από τότε η σχέση μου με όλους έχει αλλάξει. Μόνο λίγοι φίλοι μου που γνωρίζουν το πρόβλημα προσπάθησαν να καταλάβουν τι συμβαίνει και ο σύντροφός μου. Ειλικρινά, αν δεν είχα και εκείνους δεν ξέρω τι θα είχα απογίνει..ειδικά τον πρώτο καιρό. Πάντως, είναι τραγικό το γεγονός πως αντί να μου σταθεί η ίδια μου η οικογένεια μου στέκονται καθημερινά οι φίλοι μου και το αγόρι μου. Έχω μια απίστευτη πικρία και μεγάλο θυμό προς την οικογένειά μου γι\' αυτό. Είναι πολύ άσχημο να σε αντιμετωπίζουν σαν τρελό ενώ βλέπουν τη θλίψη και τη μελαγχολία σου..
    Απλά αγωνίζομαι με τα χαρτιά που μου έχουν μοιραστεί....

Page 1 of 6 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •