ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ!!!

[keep_walking]

H ζωη ειναι ωραια

Και με απιθανες στροφες οπως εχω γραψει και καπου αλλου...μπραβο vegga

[mast]

se katalabenw apoluta!! prin miso mina kerdia ena taxidi sthn agglia !!! dn eixa taxidepsei pote me aeroplano epeidh fobomoun kai ta aeroplana kai eidika oti tha pathw kapia krish...2 meres prin epatha amugdalitida lew paketo dn tha paw...teleutea stigmh to pernw apofash tha paw kai oti ginei mia fora kerdizoume sthn zwh mas!!! etc kai egine eklepsa mia kartela zanax apo thn giagia mou kai mpika sto aeroplano (prwth fora) h alitheia einai oti me to pou kleisan oi portes ithela na katebw ..o kolhtos mou den me afise agxothika idrosa dn mporousa na anapneusw ...ebgala exw to zanax phga na to parw kai lew oxi!!! dn tha to kanw mporw...kai ontws ta katafera me to pou anebike to aeroplano kai eida ta panta apo psila ta xehasa ola perasa teleia xoris kapia krish agxos klp ..!!! xeromai kai gia sena perisotero apo mena giati katalabenw pws eniwses !! panta kala !

[γιώτα2]

Και εγώ όσο αστείο κι αν ακούγεται ήλθα αντιμέτωπη με μια μεγάλη μου φοβία.Στην ίδια θέση παλαιότερα είχα διαχειριστεί την κατάσταση τελείως διαφορετικά.....το έβλεπα πως ήμουν υπερβολική αλλά δεν μπορούσα να κρατήσω την ψυχραιμία μου.Δεν θα πω ότι δεν φοβόμουν, το αντίθετο μάλιστα, αλλά κατάφερα να βιώσω την όλη κατάσταση με περισσότερη ψυχραιμία και να δω απο εδώ και πέρα, πως θα συνεχίσω με τα νέα δεδομένα .Περισσότερο απο δυο μήνες διαβάζω πολλά, ενημερώνομαι ψάχνομαι, προσπαθώ να βάλω σε τάξη την σκέψη μου,συζητώ με τον εαυτό μου και τα θέλω μου.Η αλήθεια είναι ότι λύγισα πολλές φορές, θύμωσα, αλλά είδα πως πρέπει να δεχτώ μερικά πράγματα αν θέλω να συνεχίσω.Είναι φορές πάλι που μέσα στην ατυχία μου στάθηκα τυχερή....τελικά θέλει πολύ προσωπική δουλειά και να μην αφήνουμε ευχάριστη στιγμή ανεκμετάλευτη γιατί δεν επιστρέφει.....έσφιξα τα δόντια και προσπάθησα να μην καταφύγω πάλι στα αντικαταθλιπτικά.Φυσικά χρειάστηκε μερικές φορές να πάρω λίγο αγχωλιτικό αλλά είπα μέχρι εκεί.....θέλω να τα καταφέρω.... τουλάχιστον το προσπαθώ με τα πάνω και τα κάτω μου.

[chr1986]

Μπράβο σου γιώτα2! Χαίρομαι πραγματικά που βρίσκεις σιγά σιγά τη δύναμη. Πιστεύω πως με μικρά βήματα καθημερινά θα τα καταφέρουμε!

[streidi]

Συγχαρητήρια!! Πολύ χαίρομαι για σένα! Πιστεύω πως σε βοήθησε το ότι είχες τα χάπια στην τσέπη, αυτό το...\'\'δίχτυ ασφαλείας\'\', και δεν το λέω για να παινέψω τα φάρμακα, κάθε άλλο, ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ Σ\'ΕΣΕΝΑ, αλλά από ψυχολογικής απόψεως, νομίζω αυτό μας μπλοκάρει πολλές φορές, ότι δεν δίνουμε το ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ στον εαυτό μας να κάνει λάθος/ να φερθεί χαζά/ να φάει τα μούτρα του/ να γίνει ρεζίλι... Ή νομίζουμε ότι δεν έχουμε αυτό το περιθώριο... δεν είναι έτσι όμως! Είσαι το παράδειγμα: έδωσες στο εαυτό σου το \'\'περιθώριο\'\' και ιδού το αποτέλεσμα: ΠΕΤΑΣ!! (Κυριολεκτικά και μεταφορικά!)
Μπράβο φίλε!!!

[vegga]

) απίστευτο συναίσθημα Χαράς άλλαξαν πολλά ως προς το πρόβλημα μετα απο αυτό το ταξίδι.. Οπος μου είπε και ενα μέλος οτι θα ηταν πολύ άδικο αν λύγιζα και δεν πήγαινα.. Πήγα είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος γιαυτό και τώρα ψάχνω να δω πότε θα βολέψει να ξανα πάω (αν και θα αργήσω λίγο γιατί θα έρθει η αδερφή μου αρχές του άλλου μήνα, μετά θα δω), αυτή η σκέψη οτι θα θέλω να το ξανακάνω πριν ουτε σε όνειρό μου δεν υπήρχε περίπτωση να το σκεφτώ.... Κώμος παιδιά μπορούμε απλά να βρούμε την κατάλληλη στιγμή και ευκαιρία.. Να πούμε η τώρα η ποτέ....

[γιώτα2]

ναι το εδώ και τώρα λειτουργεί καλύτερα στους φόβους μας...αντίθετα με την ψυχοφθόρο αναμονή που μας τσακίζει.Και εγώ αυτό πιστεύω.....αντιμετωπίζω τους φόβους μου όταν κάνω αυτό που με τρομάζει.....

[vende]

Originally posted by γιώτα2
Και εγώ όσο αστείο κι αν ακούγεται ήλθα αντιμέτωπη με μια μεγάλη μου φοβία.Στην ίδια θέση παλαιότερα είχα διαχειριστεί την κατάσταση τελείως διαφορετικά.....το έβλεπα πως ήμουν υπερβολική αλλά δεν μπορούσα να κρατήσω την ψυχραιμία μου.Δεν θα πω ότι δεν φοβόμουν, το αντίθετο μάλιστα, αλλά κατάφερα να βιώσω την όλη κατάσταση με περισσότερη ψυχραιμία και να δω απο εδώ και πέρα, πως θα συνεχίσω με τα νέα δεδομένα .Περισσότερο απο δυο μήνες διαβάζω πολλά, ενημερώνομαι ψάχνομαι, προσπαθώ να βάλω σε τάξη την σκέψη μου,συζητώ με τον εαυτό μου και τα θέλω μου.Η αλήθεια είναι ότι λύγισα πολλές φορές, θύμωσα, αλλά είδα πως πρέπει να δεχτώ μερικά πράγματα αν θέλω να συνεχίσω.Είναι φορές πάλι που μέσα στην ατυχία μου στάθηκα τυχερή....τελικά θέλει πολύ προσωπική δουλειά και να μην αφήνουμε ευχάριστη στιγμή ανεκμετάλευτη γιατί δεν επιστρέφει.....έσφιξα τα δόντια και προσπάθησα να μην καταφύγω πάλι στα αντικαταθλιπτικά.Φυσικά χρειάστηκε μερικές φορές να πάρω λίγο αγχωλιτικό αλλά είπα μέχρι εκεί.....θέλω να τα καταφέρω.... τουλάχιστον το προσπαθώ με τα πάνω και τα κάτω μου.

υπεροχα.μπραβο σου