Η ζωή είναι σκατά και μετά ...........

[Alobar]

... δε ξέρω για δεινόσαυρο, αλλά άμα ανταμώσεις τον Ταρζάν - σε περίπτωση που δε τον μαντρώσανε σε κανά τσίρκο - ειδοποίησέ με... :P ... ας πάω κι εγώ στον οντά μου τώρα και πες στο σουλτάνο τον πατέρα σου να μου πληρώνει τα νυχτοκάματα που με κρατά να χορεύω μέχρι τέτοια ώρα... καληνύχτα!... :P

[weird]

Originally posted by Alobar
... δε ξέρω για δεινόσαυρο, αλλά άμα ανταμώσεις τον Ταρζάν - σε περίπτωση που δε τον μαντρώσανε σε κανά τσίρκο - ειδοποίησέ με... :P ... ας πάω κι εγώ στον οντά μου τώρα και πες στο σουλτάνο τον πατέρα σου να μου πληρώνει τα νυχτοκάματα που με κρατά να χορεύω μέχρι τέτοια ώρα... καληνύχτα!... :P

xaxaxaxax! Θα σε ειδοποιήσω ναι....
Πάνε εσύ στον οντά, θα πω στον Σουλτάνω αύριο να πάρεις ρεππο απο το χαρέμι:)

Καληνύχτα!

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by weird

Originally posted by PETRAN

Originally posted by weird
Πάμε μια βόλτα στους Ρωμαίους...
μπορεί να πέσουμε επάνω και σε κανένα γαλατικό χωριο.... ποιός ξέρει :PP


Πάντως, αν ζούσα σε κάποιο παλάτι...σίγουρα θα έβρισκα την εποχή μου ως την καλύτερη όλων.

Έτσι σαν πριγκιποπούλα να περιμένεις τον πριγκιψ με το λευκό του άτι να σου τραγουδήσει στο παραθύρι!


Κρίμα που θα πεθαίνατε στα 30 από την εισβολή του διπλανού βασιλείου η στα 25 από τύφο :mad::mad::o:D

Εχεις μια τάση αυθαίρετης καταστροφολογίας, όταν μιλάς για παλιότερες εποχές.
Λες και όλοι σκοτώνονταν στους πολέμους, λιμοκτονούσαν ή πάθαιναν τύφο ή ζούσαν 20 χρόνια... τσ τσ τσ...

Ενδιαφέρον το άρθρο σου αλλά πόσο ζούσαν? Αν πρόσεξες δεν τα έβγαλα αυτά από το μυαλό μου...


http://en.wikipedia.org/wiki/Life_expectancy


:P

Ναι οκ, ας μην ξεχνάμε οτι μιλάμε για στατιστικές και μέσους όρους όμως ε...

Btw ένα πολύ καλό βιβλίο...που σου προτείνω για να ενισχύσεις τα επιχειρήματα σου :PP

http://www.prosperus.gr/books/product_info.php?products_id=71927&pq=10768

[PETRAN]

Originally posted by weird


Ναι οκ, ας μην ξεχνάμε οτι μιλάμε για στατιστικές και μέσους όρους όμως ε...

Btw ένα πολύ καλό βιβλίο...που σου προτείνω για να ενισχύσεις τα επιχειρήματα σου :PP

http://www.prosperus.gr/books/product_info.php?products_id=71927&pq=10768

Lol και τι πάει να πει \"στατιστικές/μέσους όρους\", δηλαδή πως θα έπρεπε να γίνεται η επιστημονική έρευνα? \"\'Ακουσα ότι τα παλιά τα χρόνια δεν ζούσαν τόσο οι ανθρώποι??\" Ε φυσικά θα δεις τον μέσο όρο, δηλαδή αν δεν στο πουν έτσι πως θα στο πουν!?


Εγώ βλέπω

Classical Greece 28

Medieval Britain 20-30

Early 20th Century 30-45

Current World Average 67,2


Need to say more...

Μπα από το λινκ σου βρήκα καλύτερο βιβλίο της ίδιας σειράς!!!


http://www.prosperus.gr/books/product_info.php?products_id=55992

[keep_walking]

Χμ εγω ψηφιζω πετραν και αριθμους και στατιστικες , γιατι δεν ζουμε στον μεσαιωνα που με την ευφραδεια λογου-φαντασια- και λιγη λογικοφανεια εφτιαχνες μια πολυ ωραια θεωρια και την πασαρες στους αμορφωτους κατοικους της τοτε εποχης:)

Τωρα θελω να πιστευω οτι σκεφτομαστε...διπλα:)

Οσο για το μεσο ορο ζωης οκ , κολλησαμε εκει σημαντικο ειναι δεν λεω δεν θα ηθελα να ειμαι στα θυμαρακια:P

Απο κει και περα σκεφτομαι εξαγωγη δοντιου στο μεσαιωνα και φρικαρω (νομιζω ειναι σκεψη που την εχουμε κανει, αν οχι ολοι , πολυ συχνη:P)

[PETRAN]

Originally posted by keep_walking


Απο κει και περα σκεφτομαι εξαγωγη δοντιου στο μεσαιωνα και φρικαρω (νομιζω ειναι σκεψη που την εχουμε κανει, αν οχι ολοι , πολυ συχνη:P)

Εξαγωγή δοντιού με αλκοολ! λολ (κάποιοι ίσως πουν ότι είναι \"καλύτερη μέθοδος\" :P)



Μετά εξαγωγή σκωληκοειδίτη. Χμ βασικά εκεί πέθαινες εξου και το 20-30 λολ

[keep_walking]

Εδω που τα λεμε αναισθητικο απο κοκαϊνη που εθιζοσουν και καναν ουρες τοτε στους οδοντοντιατρους...ενω τωρα οπου φυγει-φυγει λολ

[PETRAN]

Originally posted by keep_walking
Εδω που τα λεμε αναισθητικο απο κοκαϊνη που εθιζοσουν και καναν ουρες τοτε στους οδοντοντιατρους...ενω τωρα οπου φυγει-φυγει λολ

Λολολ ααα μπράβο. Επίσης και ο freud ήταν μεγάλο \"κόκαλο\"την έπαιρνε με μανία ο ίδιος και την προσέφερε σε όλους όσους ήξερε σαν το \"miracle-cure\"(!) μάλιστα είχε μεταμορφώσει 2 φίλους του γιατρούς σε junkies και αν θυμάμαι καλά ο ένας πέθανε από overdose κοκας με μορφίνη (μίξη γνωστή και ως speedball σήμερα λολ)!

[weird]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by weird


Ναι οκ, ας μην ξεχνάμε οτι μιλάμε για στατιστικές και μέσους όρους όμως ε...

Btw ένα πολύ καλό βιβλίο...που σου προτείνω για να ενισχύσεις τα επιχειρήματα σου :PP

http://www.prosperus.gr/books/product_info.php?products_id=71927&pq=10768

Lol και τι πάει να πει \"στατιστικές/μέσους όρους\", δηλαδή πως θα έπρεπε να γίνεται η επιστημονική έρευνα? \"\'Ακουσα ότι τα παλιά τα χρόνια δεν ζούσαν τόσο οι ανθρώποι??\" Ε φυσικά θα δεις τον μέσο όρο, δηλαδή αν δεν στο πουν έτσι πως θα στο πουν!?


Εγώ βλέπω

Classical Greece 28

Medieval Britain 20-30

Early 20th Century 30-45

Current World Average 67,2


Need to say more...

Μπα από το λινκ σου βρήκα καλύτερο βιβλίο της ίδιας σειράς!!!


http://www.prosperus.gr/books/product_info.php?products_id=55992

Βασικά, εδώ και πολλά ποστ έχει χαθεί το νόημα αυτής της συζήτησης, καθώς απο την αρχή το θέμα μου ήταν οτι δεν είναι τόσο απλό να πούμε \"τότε ήταν χειρότερα απο τώρα\", αν και είναι απλό να πούμε \" τότε ζούσαν λιγότερα χρόνια\".

Ετερον, εκάτερον.

Απο εκεί και πέρα, στο πνεύμα που πήρε η τροπή της συζήτησης, το ανάλαφρο, σου απαντώ κι εγω \" καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα και βάλε χρόνια με αόρατη σκλαβια και φυλακή, άγχος, γεράματα σε γηροκομείο κτλ κτλ κτλ \".
;)

[Oneiroplasmenos]

Αναρωτιέμαι τι διαφορά έχουν τα ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη που διεγείρουν τον εγκέφαλο με πολλά απο τα ψυχοφάρμακα που νομιμα διακινούνται και ειδικά για τις περιπτώσεις οπού διακηρύσσεται πως θα τα παίρνεις για μια ζωή! Σε τι διαφορά έχει ένας ναρκομανής από έναν ψυχικά ασθενή (αν και όχι πάντα) που παίρνει φάρμακα διαρκώς? Πολύ χημεία ρε γμτο. Η ακόμα πόσα χημικά χρησιμοποιούνται στα φαγητά για να μην σαπίσουν εκ του φυσικού τους.. μια χημεία είναι η διατροφή μας, τα κακά και τα ούρα μας χημικά απόβλητα.. Πως το λένε.. είναι πολλά τα λεφτά Πελοπίδα, θα πετάξουν και την Ελλάδα τώρα από τις διεθνής κεφαλαιοαγορές, εμείς θα πεινάσουμε ρε γαμώτο, οι \"άρρωστοι\", οι \"άβουλοι\", όχι οι εύρωστοι και οι ίδιοι και οι ίδιοι που κάνουν το παιχνίδι!

Πολλά θέματα έθιξα και τα παραλέω λίγο ίσως, who knows..

[weird]

Originally posted by keep_walking

Απο κει και περα σκεφτομαι εξαγωγη δοντιου στο μεσαιωνα και φρικαρω (νομιζω ειναι σκεψη που την εχουμε κανει, αν οχι ολοι , πολυ συχνη:P)

Είναι αυτονόητη η συνύπαρξη του πόνου με τη ζωή, από τότε που ο άνθρωπος βρέθηκε κάτοικος του πλανήτη μας. Ανέκαθεν, υπήρχε το πρόβλημα της κάθε μορφής αρρώστιας, και μαζί μ’αυτήν το δυσεπίλυτο και βασανιστικό πρόβλημα του πόνου.
Έτσι, λοιπόν, ο προϊστορικός άνθρωπος βρέθηκε στην ανάγκη ν\'αντιμετωπίσει και τον οδοντικό πόνο, με τα μέσα που διέθετε ο εκάστοτε πολιτισμός του.
Ανάλογα μ’αυτό το πολιτιστικό στοιχείο και κατά συνέπεια, τη διαφορετική αντιμετώπιση των οδοντικών προβλημάτων σε κάθε εποχή, μπορούμε να χωρίσουμε τη μέχρι σήμερα πορεία της Επιστήμης, σε τέσσερις εποχές (περιόδους) σταθμούς: την προϊστορική εποχή, την εποχή των αρχαίων χρόνων, την εποχή του Μεσαίωνα και την εποχή των νεότερων χρόνων.
Α. Προϊστορικοί χρόνοι.
Μελετώντας τα ευρήματα των προϊστορικών χρόνων, βλέπουμε ότι ο άνθρωπος αντιμετώπιζε προβλήματα από τα δόντια και κατά συνέπεια γνώριζε τον οδοντικό πόνο. Η αντιμετώπιση του, όπως και οποιουδήποτε άλλου πόνου, γινόταν με τα γνωστά για την εποχή βότανα. Η επιλογή, τώρα, των βοτάνων και ο τρόπος χρήσης τους ήταν θέμα των μάγων, αφού η ιατρική βρισκόταν στα χέρια τους, και η όλη διαδικασία είχε καθαρά πνεύμα μυστικισμού και δεισιδαιμονίας.
Β. Αρχαίοι χρόνοι.
Αν και οι γνώσεις μας όσον αφορά τα οδοντιατρικά προβλήματα και την αντιμετώπιση τους κατά την προϊστορική εποχή χάνονται στο βάθος του χρόνου, αντίθετα έχουμε αρκετές γνώσεις για αυτά τα θέματα κατά την περίοδο των αρχαίων χρόνων.
Λέγοντας περίοδο αρχαίων χρόνων, εννοούμε την εποχή από το 5000 π.Χ και μεταγενέστερα, έως τον 5ον π.Χ αιώνα, οπότε άκμασε και ο ελληνικός πολιτισμός, τον οποίο και εξετάζουμε ξεχωριστά.
Μέσα στις τόσες εκατονταετίες αναπτύχθηκαν πολλά ονομαστά κέντρα πολιτισμού, που άφησαν τη σφραγίδα τους μέσα στους αιώνες, έτσι ώστε να μπορούμε σήμερα να μιλάμε για πολλούς απ’αυτούς μ\'έναν ιδιαίτερο θαυμασμό. Σ\'αυτά τα κέντρα βρίσκονται και τα πρώτα βήματα της Οδοντιατρικής.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, την αναφορά μας:
Από το 5000 π.Χ υπολογίζεται μια πήλινη πλάκα, που βρέθηκε στην κοιλάδα της Μεσοποταμίας και η οποία αναφέρεται στα δόντια μ\'ένα παραμύθι, όπου “κάποιο σκουλήκι θέλει να μπει μέσα τους και να καταβροχθίσει το αίμα τους...”
1. Αίγυπτος.
Αν θελήσουμε όμως, να δούμε την άσκηση της Οδοντιατρικής λίγο πιο σοβαρά, φτάνουμε στην Αίγυπτο. Όπως, λοιπόν, και στ\'άλλα πολιτιστικά κέντρα, έτσι κι εδώ συνεχίζεται η από γενιά σε γενιά μεταβίβαση της ικανότητας των ιερέων μάγων να ασχολούνται με τα ιατρικά θέματα, με τη γνωστή μυστικοπάθεια και δεισιδαιμονία. Δεν λείπουν, και τα σοβαρά βήματα προόδου πάνω στην ιατρική. Ίσα ίσα, κατάπληξη μας προκαλεί ένα θαυμαστό εύρημα πολιτισμού, ο περίφημος πάπυρος του Ebers, που γράφτηκε γύρω στα 1550 π.Χ. και αποτελεί την ανακεφαλαίωση των ιατρικών γνώσεων των Αιγυπτίων από το 3700 π.Χ, και μετά. Εκεί αναφέρονται παθήσεις δοντιών και ούλων, καθώς και συνταγές για την ίαση τους. Αυτό, όμως, που μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι πολλά από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι τα πρακτικά φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν κι αργότερα, ακόμα και στην εποχή μας.
Εκτός από τον πάπυρο του Ebers, πολλά στοιχεία πάνω στην Οδοντιατρική μας δίνει μεταγενέστερα, βέβαια, ο Ηρόδοτος (500 π.Χ), που μιλάει για “γιατρούς των δοντιών” καθώς και για την κατάσταση των δοντιών στην εποχή του.
Παρ\'όλο ότι θαυμάζουμε πραγματικά, σήμερα, αυτό το εξαιρετικά αναπτυγμένο επίπεδο πολιτισμού και τις γνώσεις γύρω από τα δόντια, εντούτοις δεν υπάρχουν μαρτυρίες όσον αφορά την αντικατάσταση των δοντιών που λείπουν. Αυτό, ίσως το έκαναν μετά θάνατον και μόνο για διακόσμηση του νεκρού.
2. Φοίνικες και Ασσύριοι.
Αντίθετα από τους Αιγυπτίους, οι Φοίνικες και οι Ασσύριοι της εποχής καθώς και οι Ετρούσκοι της Μέσης Ιταλίας, έφτιαχναν προσθετικές εργασίες.
Συγκεκριμένα οι Ετρούσκοι χρησιμοποιούν ελεφαντόδοντα ή δόντια βοδιού, τα διαμορφώνουν αισθητικά και τα δένουν με χρυσό σύρμα στα διπλανά γερά δόντια, ώστε να μην φαίνονται τα κενά απ\'τις εξαγωγές.
3. Αρχαίος κινέζικος πολιτισμός.
Θα ήταν παράληψη εάν αφήναμε έξω από την επιλογή μας τον πολιτισμό των αρχαίων Κινέζων, έναν δηλαδή απ’τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της αρχαίας περιόδου.
Οι Κινέζοι ασχολούνται και μάλιστα σε μεγάλο βάθος με την Οδοντιατρική. Περιγράφουν 9 διαφορετικές κατηγορίες οδοντόπονου και προτείνουν μεθόδους για την αντιμετώπισή του. Μεταξύ αυτών αναφέρονται ειδικά βότανα και βελονισμοί.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ως προς τον τρόπο χρήσης τους, π.χ. ένα ορισμένο μείγμα διαφόρων ουσιών ετοποθετείτο στο αυτί της αντίθετης πλευράς απ’αυτήν που πονούσε ή μέσα στη μύτη ή σε διάφορα άλλα σημεία του σώματος.
Συχνή ήταν, όπως είπαμε, και η χρήση των βελονισμών. Με διάφορες δηλαδή βελόνες ποικίλου μεγέθους, από χρυσό ή άργυρο, βελόνιζαν συγκεκριμένα σημεία του σώματος, ανάλογα με την περίπτωση. Τα σημεία που σχετίζονταν με οδοντικές παθήσεις ήταν 26 και βρίσκονταν σε διάφορες θέσεις του σώματος, όπως π.χ. στον αγκώνα ή στα πόδια.
Είναι, πιστεύουμε, ενδιαφέρον ν’αναφέρουμε τη θεωρία του βελονισμού: κατά τους αρχαίους Κινέζους, η υγεία οφείλεται στην ισορροπία της κυκλοφορίας. Η κυκλοφορία όμως, πάντοτε κατ’αυτούς, γίνεται με το αίμα και τα ζωτικά πνεύματα, δηλαδή τον αέρα. Στην περίπτωση, λοιπόν, του πόνου, με τη βοήθεια του βελονισμού απομακρύνεται το ζωτικό πνεύμα και αποκαθίσταται η ισορροπία.
Αναφέρονται, επίσης, στις εξαγωγές και τις ενδείξεις τους, όπως ακόμη και στη λεύκανση των δοντιών,
4. Ινδοί.
Για τους Ινδούς, μπορούμε να πούμε πως είχαν αρκετά υψηλές οδοντιατρικές γνώσεις από το 3000 π.Χ. Αναφέρονται εξαγωγές δοντιών, θεραπείες ουλίτιδας, σφραγίσματα με πολύτιμους λίθους, καθώς και προσθετικές εργασίες (ξένα δόντια). Επίσης, αξίζει να σημειώσουμε πως στα αρχαία κείμενα τους εξυμνούν την ομορφιά που δίνουν τα δόντια στον άνθρωπο.
5. Φυλές Μαγιας και Ίνκας.
Εκτός απ’τους πολιτισμούς που αναφέραμε, είναι ηθικό μας χρέος να συμπεριλάβουμε σ\'αυτούς και τον πολιτισμό των Φυλών Μάγιας και Ίνκας της κεντρικής και νότιας Αμερικής (14ου π.Χ. αιώνα), για τον οποίο, όμως, δυστυχώς, δεν έχουμε πολλά ιστορικά ντοκουμέντα. Αυτό που ξέρουμε πάντως, είναι ότι είχαν αρκετές γνώσεις γύρω απ’τα δόντια, ότι τα τρόχιζαν για να τους αλλάξουν σχήμα κι ακόμα ότι στα μπροστινά δόντια έκαναν οπές, κοιλότητες, όπου κολλούσαν ημιπολύτιμους λίθους.
6. Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός.
Κατά τον 12ον και 11ον αιώνα π.Χ., εμφανίζεται στο προσκήνιο της Ιατρικής ο Ασκληπιός, που λατρεύτηκε στην εποχή του σαν θεός. Γραπτά τεκμήρια του Ομήρου καταμαρτυρούν πως διάφορες χειρουργικές μέθοδοι, μεταξύ των οποίων και εξαγωγές δοντιών, οφείλονται σ’αυτόν.
Τη συγκεχυμένη, όμως σύνδεση της Ιατρικής Επιστήμης με τη θρησκεία προσπαθεί να διαχωρίσει ένας επαναστάτης για την εποχή του γιατρός, ο Ιπποκράτης (κατά τον 5ον π.Χ. αιώνα).
Σχετικά με τα δόντια και τα ούλα, κάνει διάφορες παρατηρήσεις και μιλάει γύρω απ’αυτά σε αρκετά τμήματα των βιβλίων του.
Άξιο προσοχής είναι, ότι αρχίζει την εξέταση του ασθενή από το στόμα, γιατί πιστεύει πως πολλές αρρώστιες εκδηλώνονται στα αρχικά τους βήματα απ’αυτό. Επίσης, πιστεύει πως διάφορες νόσοι του στόματος ευθύνονται για ασθένειες ολόκληρου του οργανισμού. Οι αντιλήψεις αυτές πρέπει να σημειωθεί ότι είναι σωστές και παραδεκτές και σήμερα κατά το μεγαλύτερο μέρος τους.
Ακόμη, άξιο προσοχής είναι ότι αναφέρεται στη διαμόρφωση και διάπλαση των δοντιών, καθώς και στις παθολογικές καταστάσεις τους.
Επίσης, μιλάει για αποστήματα, για γάγγραινα, για παθήσεις των οφθαλμών μετά από εξαγωγή, για μολύνσεις του οργανισμού από αποστήματα δοντιών, για κατάγματα γνάθων, για εξαγωγές, κ.λπ. Ακόμη, τονίζει με μεγάλη επιμονή την έννοια και τη σημασία της καθαριότητας και ασηψίας, αντισηψίας σε χειρουργικές επεμβάσεις.
Στο κεφάλαιο “περί οδοντοφυϊας”, περιγράφει τα συμπτώματα που έχει το παιδί όταν βγαίνουν τα δόντια του. Αναφέρεται στο πώς τα δόντια μεγαλώνουν και παρατηρεί τον αριθμό των δοντιών στο στόμα.
Επινοεί, ακόμη, για το καθάρισμα των δοντιών διάφορες ουσίες, μεταξύ των οποίων: κεφαλή λαγού, τρεις ποντικούς, μάρμαρο, λευκή κιμωλία, κ.λπ. Άσχετα, βέβαια, με τις περίεργες πρώτες ύλες της “ιπποκρατικής οδοντόβουρτσας”, το γεγονός είναι ότι οι σημερινές οδοντόπαστες έχουν βασική πρώτη ύλη το ανθρακικό ασβέστιο, δηλαδή την κιμωλία.
Η μοναδικότητα του πνεύματος του Ιπποκράτη είναι αναμφισβήτητη. Είναι ο πρώτος που θεωρεί την Ιατρική λειτούργημα, είναι αυτός που δίνει τα πρώτα ηθικά βήματα της Επιστήμης και που βλέπει τον άνθρωπο πρώτα σαν ολότητα κι έπειτα σαν άρρωστο. Αυτός, ίσως, πρέπει να είναι και ο πρώτος κανόνας για το Γιατρό λειτουργό, πράγμα που πολλές φορές ξεχνιέται...
Λίγα χρόνια μετά από το θάνατο του Ιπποκράτη γεννήθηκε μια άλλη μορφή του πνεύματος και της Ιατρικής, ο Αριστοτέλης. Οι γνώσεις του γύρω από τα δόντια είναι σημαντικότατες. Πολλές, μάλιστα, απ’αυτές γίνονται δεκτές ακόμη και σήμερα.
0 Αριστοτέλης συσχετίζει το σχήμα, τη διάταξη και τον αριθμό των δοντιών στα διάφορα ζώα με το είδος της τροφής τους·π.χ. τρωκτικά, φυτοφάγα, ζωοφάγα, παμφάγα. Αυτή είναι μια πάρα πολύ σωστή παρατήρηση, πάνω στην οποία έχουν γίνει και διάφορες εργασίες σήμερα.
Μια απ’τις αξιολογότερες παρατηρήσεις του είναι ότι τα δόντια με την πάροδο του χρόνου δεν μένουν αμετάβλητα, αλλά οι επιφάνειες που έρχονται σ’επαφή κατά τη μάσηση, τρίβονται και, κατά κάποιον τρόπο, καταστρέφονται. Αυτό αντιμετωπίζεται απ’την ίδια τη φύση, με το να ανατέλλουν, να προχωρούν δηλαδή τα δόντια συνεχώς, καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής τους στο στόμα. Η παρατήρηση αυτή είναι η αρχή της θεωρίας της συνεχούς ανατολής των δοντιών, που δεχόμαστε σήμερα.
Επίσης, άξιο θαυμασμού είναι το ότι ο Αριστοτέλης πρώτος συσχετίζει το γλυκό με την τερηδόνα, λέγοντας: “σύκα σηψιν ποιειν των οδόντων”, προσέχει δηλαδή, ότι η κατανάλωση σύκων είναι μια αιτία για να σαπίζουν τα δόντια.
Αν και τόσο ο Ιπποκράτης, όσο και ο Αριστοτέλης αναφέρονται στις εξαγωγές και επινοούν διάφορα σχήματα οδοντάγρας τανάλιας, δεν ασχολούνται καθόλου με την οδοντική Προσθετική. Εντούτοις, έχει βρεθεί μια γέφυρα από 7 τεχνητά δόντια που προέρχεται από κάποιο τάφο της Ερέτριας και χρονολογείται απ’το 1500 π.Χ.
Έτσι, κλείνει η εποχή του Χρυσού Αιώνα, αφήνοντας μια τεράστια κληρονομιά ιατρικών γνώσεων και σκέψεων, που πάνω τους στηρίχθηκαν τα μεταγενέστερα πνεύματα για να δώσουν τις σωστές κατευθύνσεις στην εξέλιξη της επιστήμης.
7. Ρωμαϊκοί χρόνοι.
Ενώ το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα μεγαλουργούσε, οι γείτονες Ρωμαίοι δεν είχαν τίποτα το αξιόλογο να επιδείξουν. Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν πια (το 146 π.Χ.) κατέκτησαν την Ελλάδα, πήραν πολλά στοιχεία απ’τον πολιτισμό της και προσπάθησαν να τα μεταφέρουν στη Ρώμη. Παρ’όλα αυτά, η χλιδή, η σπατάλη και το ματαιόδοξο πνεύμα έγιναν, όπως ήταν επόμενο, η πολιτιστική τροχοπέδη τους.
Σχετικά με τα δόντια, παρατηρούμε αύξηση της τερηδόνας, πράγμα που οφείλεται αφ\'ενός στα πλούσια εδέσματα, αλλά κατ’εξοχήν στους εμετούς, που μόνοι τους προκαλούν, για να μπορέσουν να ξαναγευτούν τις ποικίλες λιχουδιές τους. Έτσι, ο Πλίνιος κι ο Γαληνός προσέχουν ότι το ξινό περιβάλλον (απ’τους εμετούς) καταστρέφει τα δόντια. Αυτή είναι πράγματι μια πολύ σοβαρή παρατήρηση στην Οδοντιατρική.
Ο αξιολογότερος γιατρός της εποχής είναι ο Γαληνός, που θεωρείται ο μεγαλύτερος γιατρός της Αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη. Πάνω στα δόντια και τα ούλα αναφέρει πολλά πράγματα, όπως π.χ. περιγράφει τη μορφολογία των δοντιών και των ριζών τους και διαπιστώνει ότι τα δόντια έχουν μέσα τους νεύρα. Αυτή η παρατήρηση είναι ένα βήμα πιο πάνω απ’την παρατήρηση του Αριστοτέλη ότι τα δόντια έχουν αγγεία. Επίσης, περιγράφει διάφορα είδη οδοντόπονου και βρίσκει φάρμακα για την ανακούφιση του αρρώστου.
Το μεγαλύτερο καλό που έκανε ίσως το ρωμαϊκό πνεύμα της χλιδής και της επίδειξης στην οδοντιατρική είναι ότι ανάγκασε τους ασχολούμενους με το στόμα να επινοήσουν τρόπους αντιμετώπισης της ασχήμιας που παρουσιαζόταν μετά την εξαγωγή. Έχουμε, δηλαδή, φανερή ανάπτυξη της Οδοντικής Προσθετικής, για καθαρά αισθητικούς λόγους.
Η εμφάνιση του Χριστιανισμού, όμως, και οι διωγμοί που αντιμετώπισε, ίσως να ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες που οδήγησαν την οδοντιατρική όχι απλά στη στασιμότητα, αλλά την έκαναν τρόπο τιμωρίας και διωγμού.
Οι εξαγωγές δοντιών, φυσικά χωρίς αναισθησία, αποτελούν τώρα για τους Ρωμαίους μέθοδο τιμωρίας προς τους Χριστιανούς.
Ο Χριστιανισμός εξάλλου δίδασκε την αποστροφή κάθε σκέψης απ’το εφήμερο του σώματος κι ακόμα την υπομονή και την αντοχή στον πόνο. Έτσι, για το Χριστιανό της εποχής ήταν σχεδόν αδιανόητο να καταφύγει σε γιατρό για ανακούφιση του σωματικού του πόνου, κι ακόμα περισσότερο για τον οδοντόπονο.
Φυσικά, τα πρότυπα του ασκητικού και καρτερικού βίου δεν άφηναν περιθώρια ούτε για σκέψη αισθητικής αποκατάστασης του στόματος και των δοντιών.
Γ. Εποχή του Μεσαίωνα στη Δύση.
Μεσαίωνας για τη Δύση, σ\'αντίθεση με την Ελλάδα και την Ανατολή, σημαίνει σκοταδισμός. Επιστροφή, λοιπόν, στο μυστικισμό και τη δεισιδαιμονία.
Έτσι, η οδοντιατρική χάνει κάθε επιστημονική βάση και πέφτει στα χέρια τσαρλατάνων και κατεργάρηδων. Ξεφεύγει μάλιστα τόσο από τα πλαίσια της Ιατρικής, που ήταν υποτιμητικό για τους γιατρούς της εποχής ν’ασχολούνται με τα δόντια. Την οδοντιατρική, λοιπόν, αρχίζουν να εξασκούν τώρα οι κουρείς, που εκτός των λοιπών καθηκόντων τους αναλαμβάνουν και εξαγωγές δοντιών.
Οι πρώτες βαθιές μεταβολές στην τέχνη, στη σκέψη και στα γράμματα αρχίζουν να γίνονται προς τα τέλη του 12ου αιώνα, με την εμφάνιση των Πανεπιστημίων, στην Ιταλία και Γαλλία. Ίσως είναι η πρώτη χαραυγή της μεσαιωνικής Ευρώπης στην επιστημονική εξέλιξη των Νέων και Νεότερων χρόνων.
Δ. Εποχή των Νεότερων Χρόνων.
Ευτυχώς ο Μεσαίωνας ήταν ένα απλό διάλειμμα στην οδοντιατρική εξέλιξη.
Από τις αρχές του 18ου αιώνα αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα δείγματα επιστημονικής σκέψης, όπως ο Γάλλος Pierre Faucharde που θεωρείται σήμερα ο πατέρας της νεότερης οδοντιατρικής.
Κατασκευάζει νέα οδοντιατρικά εργαλεία, επινοεί ορθοδοντικά μηχανήματα και κάνει πλήθος εργασιών και παρατηρήσεων πάνω στην επιστήμη.
Το σπουδαιότερο όμως βήμα είναι ότι καταφέρνει να εξαλείφει τους αγύρτες και κατεργάρηδες, και να δώσει την ιδέα για την απόκτηση άδειας εξασκήσεως του οδοντιατρικού επαγγέλματος.


http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:1oyKCv4mQFkJ:www.fte.org.gr/datadoc/ygei1207.doc+%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3% CE%AE+%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%8D+% CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD+%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%C E%AF%CF%89%CE%BD%CE%B1&cd=5&hl=en&ct=c lnk&gl=uk


:)))

[keep_walking]

Αναρωτιέμαι τι διαφορά έχουν τα ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη που διεγείρουν τον εγκέφαλο με πολλά απο τα ψυχοφάρμακα που νομιμα διακινούνται και ειδικά για τις περιπτώσεις οπού διακηρύσσεται πως θα τα παίρνεις για μια ζωή! Σε τι διαφορά έχει ένας ναρκομανής από έναν ψυχικά ασθενή (αν και όχι πάντα) που παίρνει φάρμακα διαρκώς?

Η κοκαϊνη διεγειρει , τα ψυχοφαρμακα καταστελλουν κυριως. Τα φαρμακα ειναι φαρμακα για να επιβιωσεις και να εισαι ενα αποδεκτο μελος , η κοκαινη φερνει το αντιθετο μπορει να σε κανει και επικινδυνο.
Σημειωτεον οτι καθε ουσια ειναι διαφορετικη και τονιζω οτι αυτα που λεω δεν ειναι απολυτα.

Γιατι καποιες ουσιες της εχουν ονομασει ναρκωτικες και τις απαγορευουν?

Γιατι το ζητουμενο ειναι να εισαι ενα παραγωγικο μελος της κοινωνιας και οχι το αντιθετο.

Γιατι καποιες ουσιες που πλησιαζουν τα ναρκωτικα τις δινουν σε ψυχικα ασθενεις?

Γιατι ειναι αρωστοι αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν εχουν και αυτοι δικαιωμα να ζησουν , αυτα εχουν αυτα διαθετουν.

Τωρα αν ανακατεψουμε τις εκατονταδες ουσιες που υπαρχουν , πιασουμε και τα συμφεροντα που μπορει να ξεφυγει και η συζητηση και σε \"τεραστιες συνωμοσιες\" , πιαοσυμε τα νομιμα ναρκωτικα οπως το αλκοολ τοτε δεν θα τελειωσει ποτε η κουβεντα.

[krino]

Originally posted by Oneiroplasmenos
Αναρωτιέμαι τι διαφορά έχουν τα ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη που διεγείρουν τον εγκέφαλο με πολλά απο τα ψυχοφάρμακα που νομιμα διακινούνται και ειδικά για τις περιπτώσεις οπού διακηρύσσεται πως θα τα παίρνεις για μια ζωή! Σε τι διαφορά έχει ένας ναρκομανής από έναν ψυχικά ασθενή (αν και όχι πάντα) που παίρνει φάρμακα διαρκώς? Πολύ χημεία ρε γμτο. Η ακόμα πόσα χημικά χρησιμοποιούνται στα φαγητά για να μην σαπίσουν εκ του φυσικού τους.. μια χημεία είναι η διατροφή μας, τα κακά και τα ούρα μας χημικά απόβλητα.. Πως το λένε.. είναι πολλά τα λεφτά Πελοπίδα, θα πετάξουν και την Ελλάδα τώρα από τις διεθνής κεφαλαιοαγορές, εμείς θα πεινάσουμε ρε γαμώτο, οι \"άρρωστοι\", οι \"άβουλοι\", όχι οι εύρωστοι και οι ίδιοι και οι ίδιοι που κάνουν το παιχνίδι!

Πολλά θέματα έθιξα και τα παραλέω λίγο ίσως, who knows..

εχεις δικαιο βινσιε....
παρα πολυ χημεια σου λεω ε?

Εδω και μηνες εχω βαλει στο κηπο μου δυο μπροκολα, τα ποτιζω, βγαλανε κατι φυλλα αλλα καρπο γιοκ....


Εκτιμω οτι στο μελλον που ερχεται οτι ζορια ειχε ο καθενας,
θα του ερθουν ακομα περισσοτερα.
Οποτε οποιος νομιζει ας λαβει τα μετρα του.


Προσωπικα ενα ζορι ειχα, να μην μου κατσει αυξηση στο ενοικιο.
Εκανα μια οικονομικη αναλυση στην ιδιοκτητρια και την επεισα μια χαρα....
:cool:

[Oneiroplasmenos]

keep_walking
Μπορεί να παραπονιέμαι για ουσίες και χημείες αλλά και καπνίζω, και πίνω αλκοόλ, και πολλές φορές θα φάω βλακείες, άρα κατά κάποιο τρόπο είμαι εθισμένος σε αυτά που ξέρω πως με βλάπτουν. Το κακό είναι πως ενώ καταδικάζω τα όσα στραβά μπορώ να δω δεν λέω όχι σε πολλά από αυτά.

krino
Δεν το είπα στην τύχη αυτό. Σχεδόν ότι τρόφιμο και να αγοράσεις από το ράφι του σουπερ μαρκετ θα δεις πίσω στη συσκευασία να αναγράφει δέκα χημικές ουσίες και δύο φυσικές.
Τωρα περί οικονομικών, μιας και αναφέρθηκε στο θέμα, δεν θα ήθελα να γίνω ζάπλουτος αλλά και από την άλλη σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να γνωρίσω μια κατάσταση όπου δεν θα έχω να φάω. Εκεί στην μέση νομίζω βρίσκονται και οι περισσότεροι Έλληνες, αλίμονο που τα χρήματα έχουν τόση εξουσία στον άνθρωπο και μπορούν να τον μεταμορφώσουν σε οτιδήποτε, τα απεχθάνομαι είναι η αλήθεια αλλά δεν αγνοώ και την χρησιμότητα τους (μέχρι εκεί όμως ε). Να σου πω έχω γνωρίσει και άνθρωπο παλαιότερα οπού είχε κάψει και πεντοχίλιαρο για να ανάψει τσιγάρο αλλά χα το χρήμα μπορεί να σε τρελάνει όσο δεν πάει, είτε λόγω έλλειψης είτε λόγω υπερβολικής αγάπης/ εξάρτησης. Τώρα που το σκέφτομαι μου κάνει εντύπωση που η εξάρτηση από το χρήμα δεν έχει αναφερθεί εδώ μέσα από κανέναν.

[krino]

προσωπικα με το χρημα εχω ελαχιστη σχεση.
Εχω ζησει παλιοτερα (λογω επαγγελματος που ημουν ναυτικος) με παρα πολλα λεφτα και τωρα ζω με αρκετα λιγοτερα. Η ζωη μου εχει αλλαξει στο ελαχιστο, ζω και με πολλα - ζω και με λιγα.


Απο την αλλη βεβαια η ζωη μας εχει αλλη ποιοτητα οταν το πακετο του καθενος ειναι πολυ περιορισμενο.
Το junk food ξερεις κοστιζει λιγοτερο αν με πιανεις.
Οι τροφες που ειναι ποιοτικες εχουν διπλη τιμη απο τις μεταλλαγμενες.

Η μονη αμυνα μου απεναντι σε ολα αυτα ειναι να δινω σωστες προτεραιοτητες στις αναγκες μου,
και να μην παραμυθιαζομαι διαφημησεις που συνηθως ειναι παραπλανητικες.



θα σου πω ενα πραγμα μονο:
Σημερα για να επιβιωσεις πρεπει να εισαι παρα πολυ καλα οργανωμενος.....