Τι μας ωθει στην επαφη με τον συνανθρωπο.

[keep_walking]

Ειχαμε μια συζητηση με την mariafound πανω στο ζητημα.


Οπως λεει το ερωτημα , τι πιστευεται οτι βρισκεται στον συνανθρωπο.

Αυτο που βρισκω εγω ειναι ο πλουτος των συναισθηματων γιατι αλλιως ολα ειναι πιο μονοτονα κατα δυναμει ευχαριστων και δυσαρεστων.

Αυτο που παλευω να καταπολεμησω δηλαδη ειναι η πληξη και ειναι το κυριαρχο συναισθημα.

Καπου αναφερθηκε ο φοβος της μοναξιας.

Οχι δεν φοβαμαι να μεινω μονος , αλλα φοβαμαι την απεραντη πληξη κατα καποιο τροπο , οπως φοβαμαι οτι δεν υπαρχει καποιος αλλος να μου πει οτι ριχνω και εγω την "σκια" μου σε αυτο τον κοσμο , οτι δηλαδη υπαρχω και για τους αλλους (λιγοτερο)

Τωρα για να προλαβω σχολια του τυπου ναι ολοι μονοι μας γεννιομαστε , μονοι μας πεθαινουμε και στην ουσια ειμαστε παντα μονοι λεω δεν παιζει χαιρω πολυ.

Ή εχετε εντρυφησει στην μοναξια ή δεν εχετε εντρυφησει...το να λες ειμαι μονος αλλα περνω σχεδον ολο το διαστημα της ημερας παρεα με κοσμο δε λεει.


Απο κει και περα βεβαια για να ειμαι ειλικρινης αυτες ειναι τωρα οι σκεψεις μου , αυτο το θεμα ειναι πολυ "ευπροσαρμοστο" αναλογως σε τι κατασταση βρισκομαι αλλαζω και αποψη.

Και φυσικα δουλευω οποτε υπαρχει μια κοινωνικοποιηση στην εργασια και μενω με τους δικους μου (αν και θα ηθελα ανεξαρτησια αλλα δεν βγαινω οικονομικα) , οποτε δεν μπορω να πω οτι ειμαι και ο αρχων της μοναξιας λολ αλλα το παλευω:P

Αυτα...πειτε και ηλικιες αν θελετε μαζι με τις αποψεις:)

[PETRAN]

Πάνος, 28, 090-666-876-Dial-P-for-Petran \"Δεν θα σε αφήσω ποτέ μόνη\"



(0.80Euro/20\")

[Oneiroplasmenos]

Originally posted by keep_walking
φοβαμαι την απεραντη πληξη κατα καποιο τροπο

Παρομοίως. Η πλήξη δεν παλεύεται.

[Lou!]

Originally posted by PETRAN
Πάνος, 28, 090-666-876-Dial-P-for-Petran \"Δεν θα σε αφήσω ποτέ μόνη\"



(0.80Euro/20\")

axaxaxaxaxxaxaxa! :)

rofl!!!

τυφλά να έχει ο αρκάς!

έχει κανείς υπόψιν κάνα καλό βιβλίο για γέλιο, η ταινία?

(καλό όμως)

δηλαδή όταν λέω καλό, εννοώ πρωτότυπο.

[Lou!]

πάντως θα έπρεπε να βάλουμε και τη βαρεμάρα ως πρόβλημα.

όλο ακούω για άγχος. άγχος από εδώ, άγχος από εκεί. όλο άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά, fora για την καταπολέμηση του άγχους.

μαντζούνια, βοτάνια.

συγγνώμη αλλα για τη βαρεμάρα έγραψε κανεις?

[keep_walking]

Η πληξη ειναι......τοσο δυνατη που μπορει να σε φερει στα ορια σου πολλες φορες...υπαρχει το βαριεμαι για ενα νορμαλ ανθρωπο και υπαρχει και το ΒΑΡΙΕΜΑΙ για μερικους.

Βαριεσαι ε και τι εγινε σου λεει ο αλλος και εγω βαριεμαι λολ τι να γραψεις?

Σου κοβει τα ποδια και δεν μπορεις και να το περιγραψεις αυτο το συναισθημα με πολλα λογια ειναι κατι το λιτο και απεριγραπτο λολ.

[Remedy]

πιστευω οτι οι ελλειψεις μας ειναι αυτες που μας ωθουν σε επαφη με τον συνανθρωπο.
καθε ειδους ελλειψεις, οχι απαραιτητα με μια αρνητικη χροια..
οτιδηποτε ΔΕΝ ειμαστε η ΔΕΝ εχουμε.
αυτο που λεγεται ως \"το αλλο μας μισο\" σημαινει ακριβως οτι δεν ειμαστε ολοκληροι και προσπαθουμε να ολοκληρωθουμε.

νομιζω οτι αν καποιος, θεωρητικα, δεν ειχε καμια ελλειψη,δεν θα ειχε καμια αναγκη για επαφη. θα ηταν απολυτα αυταρκης και ανεξαρτητος(Δαλαι)

αλλα και οτι γενικοτερα οσο πιο πληρης ειναι καποιος τοσο λιγοτερη αναγκη εχει απο επαφη...

[PETRAN]

Originally posted by lucifer
πάντως θα έπρεπε να βάλουμε και τη βαρεμάρα ως πρόβλημα.

όλο ακούω για άγχος. άγχος από εδώ, άγχος από εκεί. όλο άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά, fora για την καταπολέμηση του άγχους.

μαντζούνια, βοτάνια.

συγγνώμη αλλα για τη βαρεμάρα έγραψε κανεις?

Πολύ παλιά βαριόμουνα. Έλεγα \"τι είναι αυτή η βαρεμάρα δεν παλεύεται!\". Μετά όμως έπαθα κρίσεις πανικού και αγοραφοβία. Μετά μπόρεσα και τα καταπολέμησα και μου φύγαν αυτά. Αλλά τώρα έχω γενικευμένο άγχος που και που. Τώρα κάθομαι και νοσταλγώ τις εποχές που βαριόμουνα.


Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

[keep_walking]

πιστευω οτι οι ελλειψεις μας ειναι αυτες που μας ωθουν σε επαφη με τον συνανθρωπο.
καθε ειδους ελλειψεις, οχι απαραιτητα με μια αρνητικη χροια..
οτιδηποτε ΔΕΝ ειμαστε η ΔΕΝ εχουμε.
αυτο που λεγεται ως \"το αλλο μας μισο\" σημαινει ακριβως οτι δεν ειμαστε ολοκληροι και προσπαθουμε να ολοκληρωθουμε.

νομιζω οτι αν καποιος, θεωρητικα, δεν ειχε καμια ελλειψη,δεν θα ειχε καμια αναγκη για επαφη. θα ηταν απολυτα αυταρκης και ανεξαρτητος(Δαλαι)

αλλα και οτι γενικοτερα οσο πιο πληρης ειναι καποιος τοσο λιγοτερη αναγκη εχει απο επαφη...

Κανε με θεο ή αμοιβαδα λολ.

ως \"το αλλο μας μισο\" σημαινει ακριβως οτι δεν ειμαστε ολοκληροι και προσπαθουμε να ολοκληρωθουμε.

Εγω απλως προσπαθω να....αστο δεν το λεω λολ

[weird]

Originally posted by Remedy
πιστευω οτι οι ελλειψεις μας ειναι αυτες που μας ωθουν σε επαφη με τον συνανθρωπο.
καθε ειδους ελλειψεις, οχι απαραιτητα με μια αρνητικη χροια..
οτιδηποτε ΔΕΝ ειμαστε η ΔΕΝ εχουμε.
αυτο που λεγεται ως \"το αλλο μας μισο\" σημαινει ακριβως οτι δεν ειμαστε ολοκληροι και προσπαθουμε να ολοκληρωθουμε.

νομιζω οτι αν καποιος, θεωρητικα, δεν ειχε καμια ελλειψη,δεν θα ειχε καμια αναγκη για επαφη. θα ηταν απολυτα αυταρκης και ανεξαρτητος(Δαλαι)

αλλα και οτι γενικοτερα οσο πιο πληρης ειναι καποιος τοσο λιγοτερη αναγκη εχει απο επαφη...

έτσι είναι, η κάλυψη ενός κενού ή μιας ανάγκης, αυτά μας ωθούν σε επαφή. Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή είναι κορυφαία.
Αλλά χωρίς μοναξιά, χάνεται το νόημα της συνευρεσης με τον άλλο. Ολα χρειάζονται, στην σωστή δόση.

[weird]

Originally posted by lucifer
πάντως θα έπρεπε να βάλουμε και τη βαρεμάρα ως πρόβλημα.

όλο ακούω για άγχος. άγχος από εδώ, άγχος από εκεί. όλο άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά, fora για την καταπολέμηση του άγχους.

μαντζούνια, βοτάνια.



συγγνώμη αλλα για τη βαρεμάρα έγραψε κανεις?

Πλήξη - βαρεμάρα, έχω νιώσει απειροελάχιστες στιγμές και πάρα πολύ έντονα.
Μετρημένες στα χέρια του ενός χεριού και για μερικές στιγμές ή ώρες, ποτέ παραπάνω.

Αναρωτιέμαι, πώς είναι άραγε να νιώθεις πλήξη για περισσότερο?
Μου φαίνεται πολύ περίεργο και άγνωστο συναίσθημα...

[weird]

Originally posted by keep_walking
Ειχαμε μια συζητηση με την mariafound πανω στο ζητημα.


Οπως λεει το ερωτημα , τι πιστευεται οτι βρισκεται στον συνανθρωπο.

Αυτο που βρισκω εγω ειναι ο πλουτος των συναισθηματων γιατι αλλιως ολα ειναι πιο μονοτονα κατα δυναμει ευχαριστων και δυσαρεστων.

Αυτο που παλευω να καταπολεμησω δηλαδη ειναι η πληξη και ειναι το κυριαρχο συναισθημα.

Καπου αναφερθηκε ο φοβος της μοναξιας.

Οχι δεν φοβαμαι να μεινω μονος , αλλα φοβαμαι την απεραντη πληξη κατα καποιο τροπο , οπως φοβαμαι οτι δεν υπαρχει καποιος αλλος να μου πει οτι ριχνω και εγω την \"σκια\" μου σε αυτο τον κοσμο , οτι δηλαδη υπαρχω και για τους αλλους (λιγοτερο)

Τωρα για να προλαβω σχολια του τυπου ναι ολοι μονοι μας γεννιομαστε , μονοι μας πεθαινουμε και στην ουσια ειμαστε παντα μονοι λεω δεν παιζει χαιρω πολυ.

Ή εχετε εντρυφησει στην μοναξια ή δεν εχετε εντρυφησει...το να λες ειμαι μονος αλλα περνω σχεδον ολο το διαστημα της ημερας παρεα με κοσμο δε λεει.


Απο κει και περα βεβαια για να ειμαι ειλικρινης αυτες ειναι τωρα οι σκεψεις μου , αυτο το θεμα ειναι πολυ \"ευπροσαρμοστο\" αναλογως σε τι κατασταση βρισκομαι αλλαζω και αποψη.

Και φυσικα δουλευω οποτε υπαρχει μια κοινωνικοποιηση στην εργασια και μενω με τους δικους μου (αν και θα ηθελα ανεξαρτησια αλλα δεν βγαινω οικονομικα) , οποτε δεν μπορω να πω οτι ειμαι και ο αρχων της μοναξιας λολ αλλα το παλευω:P

Αυτα...πειτε και ηλικιες αν θελετε μαζι με τις αποψεις:)

Στον συνάνθρωπο, βρίσκω θραύσματα αλήθειας για τον εαυτό μου.
Έδαφος για να δώσω και να πάρω.
Αυτά είναι τα βασικότερα.

Πάντως όντως, χρειάζεται κανείς κάποιον, που να του δείξει την σκιά του, να του πει οτι υπάρχει και για τους άλλους.

Είτε το θέλουμε, είτε όχι, είμαστε εξαρτημένοι απο τους άλλους.
Ζούμε σε έναν πλανήτη, που τα πάντα εξαρτώνται απο το κάθετί.

Ετσι και ο άνθρωπος, δεν μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί χωρίς τον άλλο πιστεύω.

[Alobar]

\'... Αλλά χωρίς μοναξιά, χάνεται το νόημα της συνευρεσης με τον άλλο. Ολα χρειάζονται, στην σωστή δόση...\'

... την πολυτιμότητα της μοναξιάς μου (μοναχικότητας), την αντιλαμβάνομαι πλέον απ\' τη μη έντονη ανάγκη μου να τη μοιραστώ με άλλους, σε συνάρτηση και με τη δυσκολία των ανθρώπων να συμμετάσχουν σε αυτήν. Σε όλα υπάρχει συμμετοχή και σε όλα μοίρασμα...

[PETRAN]

Originally posted by weird


Στον συνάνθρωπο, βρίσκω θραύσματα αλήθειας για τον εαυτό μου.
Έδαφος για να δώσω και να πάρω.
Αυτά είναι τα βασικότερα.

Πάντως όντως, χρειάζεται κανείς κάποιον, που να του δείξει την σκιά του, να του πει οτι υπάρχει και για τους άλλους.

Είτε το θέλουμε, είτε όχι, είμαστε εξαρτημένοι απο τους άλλους.
Ζούμε σε έναν πλανήτη, που τα πάντα εξαρτώνται απο το κάθετί.

Ετσι και ο άνθρωπος, δεν μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί χωρίς τον άλλο πιστεύω.

Σωστή! (να γραφεί στα πρακτικά παρακαλώ ότι συμφώνησα με την weird)


Ξέχασες ηλικία/ύψος/βάρος/χομπι keep asked

[weird]

Απίστευτο!
Να γραφεί στα πρακτικά οπωσδήποτε!

¨Οσο για τις λοιπές πληροφορίες, είναι κάπου διάσπαρτες μέσα στα 4 χιλιάδες κάτι μνμ που έχω γράψει :PPP