ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

[Ialu]

Αναρωτιεμαι δυο πραγματα, αφενος αν προτιμαμε να ξερουμε τι σκεφτεται ο αλλος πραγματικα ,ακομα και αν το ιντερνετ του δινει ασφαλεια σε αντιθεση με την καθημερινοτητα οπου προσωπο με προσωπο καμια φορα αναγκαζομαστε να υποκριθουμε ευγενικα μια αντιδραση.

Αφετερου σκεφτομαι οτι εαν τυχον με ενοχλησει κατι σε σχεση με αυτο που θα πω, μηπως ειναι επειδη περιμενα μια αντιδραση και δη μια συγκεκριμενη αντιδραση η αποδοχη ισως αυτου που ειπα?

[krino]

εγω δεν θα πω σε κανενα φυγε η μεινε.

Παντως η ζωη κανει κυκλους και σε ολα που ζουμε υπαρχουν στιγμες ανοδου και καθοδου.
Το μονο που βλεπω να γινεται ειναι σε ολες τις στιγμες να στεκομαστε κριτικα και οταν χρειαζεται να γινομαστε και αιχμηροι.

[RainAndWind]

Δεν εξετάσαμε καθόλου το θέμα από την πλευρά της ψυχολογίας.Κι όμως,το ζήτημα και η αναστάτωση που προκλήθηκε από τις διαφορετικές απόψεις θα μπορούσε να αναλυθεί με όρους ψυχολογικούς.

Αν και δεν είμαι ειδική,θα επιχειρήσω να δώσω κάποιες από τις ερμηνείες που θα μπορούσαν πιστεύω να σταθούν,έξω από προσωπικές κόντρες και συμπάθειες ή αντιπάθειες,που σε κάθε τομέα όπου μέρη αλληλεπιδρούν,είναι φυσικό να γεννιούνται.Το ίδιο συμβαίνει στην κοινωνία και στο φόρουμ αυτό,που δεν είναι παρά μία μικροαποτύπωσή της,οι κλίμακες μονάχα αλλάζουν.

Η οπτική πάνω στον αν μας θεωρούμε θύματα κάποιου ή όχι,έχει να κάνει με το φαινόμενο που στην ψυχολογία ονομάζεται LOC,aka locus of control.Εν προκειμένω η weird λοιπόν θεώρησε πως είναι θύμα του Πετράν,στοχοποιήθηκε για κάποιον λόγο από μία άλλη πλευρά και αδικήθηκε από εκείνην.Αυτό πιστεύω πως δεν θα το αμφισβητήσει η ίδια,καθώς από αυτά τα αισθήματά της προήλθε η κίνησή της να το ανακοινώσει και με ένα thread,ζητώντας την παρέμβαση της διαχείρισης και το έχει εξηγήσει εκτενώς μέσα στο thread.

Το Locus of Control με απλά λόγια είναι η ιδέα πως η συμπεριφορά κάποιου επηρεάζεται από τις δικές του/της πράξεις(εσωτερικό σημείο ελέγχου)ή από εξωγενείς παράγοντες(άλλα άτομα,τυχαιότητα/συμπτωματικότητα,μοίρα κλπ),οπότε έχουμε το εξωτερικό σημείο ελέγχου.

Πώς επηρέασε τις κινήσεις η ιδέα αυτή της θυματοποίησής της,πώς διαμόρφωσε το σκηνικό το locus of control λοιπόν,αυτό το φαινόμενο της διαφοροποίησης από άτομο σε άτομο του σημείου ελέγχου,πως την έκανε να νιώσει και κατόπιν να αντιδράσει ανάλογα;

Ένιωσε θύμα της συμπεριφοράς μίας\"ανήθικης\"σύμφωνα με τα μέτρα του δικού της προσωπικού locus of control και θύτης στην συγκεκριμένη περίπτωση(σύμφωνα με τη δική της θεώρηση)ήταν ο Petran(εξωτερικός παράγοντας,άλλο άτομο,άρα εξωτερικό σημείο ελέγχου).
Τι ήταν αυτό το αδιαμφισβήτητα για εκείνην σημαντικό,που έχανε κατά την άποψή της από τη συμπεριφορά του απέναντί της;Σε τι ακούμπαγε λοιπόν ο θυμός της,τα αισθήματα απαξίωσης,αδικίας,ποιο κομμάτι σπουδαίο που πάνω του είχε επενδύσει σαν άτομο ένιωθε να απειλείται από τον νοητό χλευασμό και σεξισμό του Πετράν;

Η αίσθηση της δύναμης και του ελέγχου πάνω στον εαυτό της.

Η αίσθηση λοιπόν του κάθε ατόμου σχετικά με τι το απειλεί ή όχι,εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το πού εστιάζεται το σημείο ελέγχου του,αν είναι εσωτερικό ή εξωτερικό.

Χμ,φταίει ο Πετράν για το σημείο ελέγχου που έχει ήδη διαμορφωμένο μέσα της η weird,και άρα η απώλεια των δικών της σταθερών ένιωσε πως απειλούνταν από τη συμπεριφορά του;Αντικειμενικά ΟΧΙ.Υποκειμενικά όμως,εφόσον το δικό της εσωτερικό σημείο ελέγχου της υπαγόρευε τα παραπάνω αισθήματα,η αίσθηση της απειλής ήταν για εκείνην υπαρκτή,όπως για τον Πετράν-και για άλλα μέλη,και εμένα μέσα-ανύπαρκτη.

Ας προχωρήσουμε στο να εξετάσουμε κατά πόσο λοιπόν αν τροποποιούσε το δικό της LOC,όχι μόνο δε θα αποχωρούσε από το φόρουμ,όχι μόνο δε θα θεωρούσε θύμα τον εαυτό της στη συμπεριφορά του Πετράν,αλλά θα πέρναγε στην αντίθετη μεριά της διμερούς σχέσης την αίσθηση πως δεν απειλείται,άρα πιθανότατα η συμπεριφορά της άλλης πλευράς θα ήταν διαφορετική.

Μελέτες καταδεικνύουν πως οι συναισθηματικές αποκρίσεις απέναντι σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές και γεγονότα έχουν μεγάλη ποικιλομορφία.Άτομα ή ομάδες αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους σε ίδιες καταστάσεις,κάποιες από τις αντιδράσεις είναι με πικρία,θυμό,εχθρικότητα,πα� �ητικότητα ή απόσυρση.
Μεταβάλλεται και αν ναι με ποιο τρόπο το ατομικό ή ομαδικό Locus of Control?Μπορεί σε ανάλογη περίπτωση που θα της συμβεί στο μέλλον η weird να αντιδράσει με ίδιο τρόπο,με θυμό,πικρία και απόσυρση,ή θα τροποποιήσει το σημείο ελέγχου,ώστε να διδάξει στον εαυτό της να ανταπεξέλθει με έναν άλλον τρόπο;Πώς επιδρά το περιβάλλον στο σχηματισμό και τροποποίηση του σημείου ελέγχου και πώς/πόσο το ίδιο το άτομο;

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως η αίσθηση της απώλειας ελέγχου που το άτομο διαθέτει,όταν βρίσκεται στην κατηγορία του εξωτερικού σημείου ελέγχου(external locus of control),άρα βάζει τον εαυτό του στην κατηγορία του θύματος,δεν το βοηθά να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε καταστάσεις κρίσης,καθώς το καθιστούν ευάλωτο σε αισθήματα αυτοδικαιολόγησης της συμπεριφοράς,ή/και ανάλογα αισθήματα αυτολύπησης και θυμού απέναντι στον εαυτό του και δε θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την τροποποίηση της συμπεριφοράς του σε δεδομένες συνθήκες(Wortman,1983).

Μπορεί όμως ένα αλλοτινό \"θύμα\",που έχει περάσει από υψηλότερους δείκτες κακοποίησης,να έχει εσωτερικό locus of control,άρα να έχει\"μάθει\"λόγω των συνθηκών που αντιμετώπισε στο περιβάλλον του να έχει διαφορετικές αντιδράσεις,άρα να έχει διαφορετικές συναισθηματικές αποκρίσεις;Nαι.
Μπορεί το ίδιο άτομο,να κατέχει διαφορετικού τύπου LoC σε άλλες καταστάσεις και τομείς,ενώ σε άλλους να θεωρεί τον εαυτό του θύμα;Nαι.
Ο Bandura(1977),σημείωσε πως αν ένα άτομο αντέξει σε αντίξοες συνθήκες,που θεωρεί απειλητικές,αυτό το άτομο θα αναπτύξει μεγαλύτερη αυτοδυναμία,αυτοιδέα και συναισθηματική απόκριση σε ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον.Άρα,το δε θέλω να αναπτύξω τεχνικές αυτοάμυνας που τα αποχωρούντα μέλη πρόταξαν,όντως είναι δε θέλω,όχι δε μπορώ.Αλλά και πάλι,είναι επιλογή,όχι καταναγκασμός από το περιβάλλον ενός φόρουμ,γιατί αν τροποποιούσαν,κατά τον Βandura,θα βοηθούνταν.:P

To \"ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό\",αποδεικνύεται αληθινό(βλέπε και Preston,Hill,Drevenstedt,1998 πάνω στο\"acquired immunity\").

Δεν ξέρω,θεωρώ πολύ σημαντικό να μην μένουμε στο είσαι έτσι,γιουβέτσι,βλάκα,ανίκα� �ε,αναίσθητε,λυρική,υποκριτ ή,κλπ,αλλά να εμβαθύνουμε σε αυτές τις διενέξεις από την πλευρά της ψυχολογίας,της μελέτης,της ανάλυσής τους.Γιατί κερδίζουμε από ό,τι μαθαίνουμε,ακόμη και από τα πλέον δυσάρεστα που συμβαίνουν στο διάβα μας.Κάθε εμπειρία μπορεί να διδάξει,αν ο άνθρωπος θέλει να διδαχθεί μέσα από αυτήν.Και το άτομο δεν είναι μόνο θύμα σε κάποιες καταστάσεις που του τυχαίνουν,που φυσικά,ναι,ορισμένες φορές δεν μπορεί να έχει έλεγχο πάνω στα πάντα,αλλά σε όσα ΜΠΟΡΕΙ να έχει έλεγχο,γιατί να μην μάθει να το κάνει,παρά να αποσύρεται με παράπονο,αισθανόμενο θύμα;

[krino]

ρε συ ρειν....
ειλικρινα με κουρασες, γιατι αναγκαστηκα να το διαβασω ολα οσα εγραψες,
αν θες γιατι οταν βλεπω οτι καποιος κανει ενα κοπο, σεβομαι το κοπο του.


Αλλα ημαρτον,
τοση αναλυση πια για να πουμε βασικα πραγματα?

Αστο να παει αστο....
Δηλαδη αμα φτανουμε εκει,
καλυτερα να πει η X weird,
\"ομολογω, εγω φταιω\" παρα να το ξευτιλιζουμε ετσι.

Ειλικρινα πιστευω οτι καπου - καποτε - καπως,
χαθηκαμε στην μεταφραση, και οτι και να συζητησουμε πια για το φταιω - φταις - φταιμε....
περισσοτερο θα χαθουμε παρα θα βρεθει καποια ακρη.


Εν ολιγεις,
αμα σου λεει κατι ο αλλος ρε αδερφε,
η το καταλαβαινεις η χεστο να παει στο διαολο....
τι λοκους και τι κοντρολ τωρα και πιπες για πεταλωμενα τζιτζικια....

[PETRAN]

Originally posted by RainAndWind
Δεν εξετάσαμε καθόλου το θέμα από την πλευρά της ψυχολογίας.Κι όμως,το ζήτημα και η αναστάτωση που προκλήθηκε από τις διαφορετικές απόψεις θα μπορούσε να αναλυθεί με όρους ψυχολογικούς.

Αν και δεν είμαι ειδική,θα επιχειρήσω να δώσω κάποιες από τις ερμηνείες που θα μπορούσαν πιστεύω να σταθούν,έξω από προσωπικές κόντρες και συμπάθειες ή αντιπάθειες,που σε κάθε τομέα όπου μέρη αλληλεπιδρούν,είναι φυσικό να γεννιούνται.Το ίδιο συμβαίνει στην κοινωνία και στο φόρουμ αυτό,που δεν είναι παρά μία μικροαποτύπωσή της,οι κλίμακες μονάχα αλλάζουν.

Η οπτική πάνω στον αν μας θεωρούμε θύματα κάποιου ή όχι,έχει να κάνει με το φαινόμενο που στην ψυχολογία ονομάζεται LOC,aka locus of control.Εν προκειμένω η weird λοιπόν θεώρησε πως είναι θύμα του Πετράν,στοχοποιήθηκε για κάποιον λόγο από μία άλλη πλευρά και αδικήθηκε από εκείνην.Αυτό πιστεύω πως δεν θα το αμφισβητήσει η ίδια,καθώς από αυτά τα αισθήματά της προήλθε η κίνησή της να το ανακοινώσει και με ένα thread,ζητώντας την παρέμβαση της διαχείρισης και το έχει εξηγήσει εκτενώς μέσα στο thread.

Το Locus of Control με απλά λόγια είναι η ιδέα πως η συμπεριφορά κάποιου επηρεάζεται από τις δικές του/της πράξεις(εσωτερικό σημείο ελέγχου)ή από εξωγενείς παράγοντες(άλλα άτομα,τυχαιότητα/συμπτωματικότητα,μοίρα κλπ),οπότε έχουμε το εξωτερικό σημείο ελέγχου.

Πώς επηρέασε τις κινήσεις η ιδέα αυτή της θυματοποίησής της,πώς διαμόρφωσε το σκηνικό το locus of control λοιπόν,αυτό το φαινόμενο της διαφοροποίησης από άτομο σε άτομο του σημείου ελέγχου,πως την έκανε να νιώσει και κατόπιν να αντιδράσει ανάλογα;

Ένιωσε θύμα της συμπεριφοράς μίας\"ανήθικης\"σύμφωνα με τα μέτρα του δικού της προσωπικού locus of control και θύτης στην συγκεκριμένη περίπτωση(σύμφωνα με τη δική της θεώρηση)ήταν ο Petran(εξωτερικός παράγοντας,άλλο άτομο,άρα εξωτερικό σημείο ελέγχου).
Τι ήταν αυτό το αδιαμφισβήτητα για εκείνην σημαντικό,που έχανε κατά την άποψή της από τη συμπεριφορά του απέναντί της;Σε τι ακούμπαγε λοιπόν ο θυμός της,τα αισθήματα απαξίωσης,αδικίας,ποιο κομμάτι σπουδαίο που πάνω του είχε επενδύσει σαν άτομο ένιωθε να απειλείται από τον νοητό χλευασμό και σεξισμό του Πετράν;

Η αίσθηση της δύναμης και του ελέγχου πάνω στον εαυτό της.

Η αίσθηση λοιπόν του κάθε ατόμου σχετικά με τι το απειλεί ή όχι,εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το πού εστιάζεται το σημείο ελέγχου του,αν είναι εσωτερικό ή εξωτερικό.

Χμ,φταίει ο Πετράν για το σημείο ελέγχου που έχει ήδη διαμορφωμένο μέσα της η weird,και άρα η απώλεια των δικών της σταθερών ένιωσε πως απειλούνταν από τη συμπεριφορά του;Αντικειμενικά ΟΧΙ.Υποκειμενικά όμως,εφόσον το δικό της εσωτερικό σημείο ελέγχου της υπαγόρευε τα παραπάνω αισθήματα,η αίσθηση της απειλής ήταν για εκείνην υπαρκτή,όπως για τον Πετράν-και για άλλα μέλη,και εμένα μέσα-ανύπαρκτη.

Ας προχωρήσουμε στο να εξετάσουμε κατά πόσο λοιπόν αν τροποποιούσε το δικό της LOC,όχι μόνο δε θα αποχωρούσε από το φόρουμ,όχι μόνο δε θα θεωρούσε θύμα τον εαυτό της στη συμπεριφορά του Πετράν,αλλά θα πέρναγε στην αντίθετη μεριά της διμερούς σχέσης την αίσθηση πως δεν απειλείται,άρα πιθανότατα η συμπεριφορά της άλλης πλευράς θα ήταν διαφορετική.

Μελέτες καταδεικνύουν πως οι συναισθηματικές αποκρίσεις απέναντι σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές και γεγονότα έχουν μεγάλη ποικιλομορφία.Άτομα ή ομάδες αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους σε ίδιες καταστάσεις,κάποιες από τις αντιδράσεις είναι με πικρία,θυμό,εχθρικότητα,πα� �ητικότητα ή απόσυρση.
Μεταβάλλεται και αν ναι με ποιο τρόπο το ατομικό ή ομαδικό Locus of Control?Μπορεί σε ανάλογη περίπτωση που θα της συμβεί στο μέλλον η weird να αντιδράσει με ίδιο τρόπο,με θυμό,πικρία και απόσυρση,ή θα τροποποιήσει το σημείο ελέγχου,ώστε να διδάξει στον εαυτό της να ανταπεξέλθει με έναν άλλον τρόπο;Πώς επιδρά το περιβάλλον στο σχηματισμό και τροποποίηση του σημείου ελέγχου και πώς/πόσο το ίδιο το άτομο;

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως η αίσθηση της απώλειας ελέγχου που το άτομο διαθέτει,όταν βρίσκεται στην κατηγορία του εξωτερικού σημείου ελέγχου(external locus of control),άρα βάζει τον εαυτό του στην κατηγορία του θύματος,δεν το βοηθά να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε καταστάσεις κρίσης,καθώς το καθιστούν ευάλωτο σε αισθήματα αυτοδικαιολόγησης της συμπεριφοράς,ή/και ανάλογα αισθήματα αυτολύπησης και θυμού απέναντι στον εαυτό του και δε θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την τροποποίηση της συμπεριφοράς του σε δεδομένες συνθήκες(Wortman,1983).

Μπορεί όμως ένα αλλοτινό \"θύμα\",που έχει περάσει από υψηλότερους δείκτες κακοποίησης,να έχει εσωτερικό locus of control,άρα να έχει\"μάθει\"λόγω των συνθηκών που αντιμετώπισε στο περιβάλλον του να έχει διαφορετικές αντιδράσεις,άρα να έχει διαφορετικές συναισθηματικές αποκρίσεις;Nαι.
Μπορεί το ίδιο άτομο,να κατέχει διαφορετικού τύπου LoC σε άλλες καταστάσεις και τομείς,ενώ σε άλλους να θεωρεί τον εαυτό του θύμα;Nαι.
Ο Bandura(1977),σημείωσε πως αν ένα άτομο αντέξει σε αντίξοες συνθήκες,που θεωρεί απειλητικές,αυτό το άτομο θα αναπτύξει μεγαλύτερη αυτοδυναμία,αυτοιδέα και συναισθηματική απόκριση σε ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον.Άρα,το δε θέλω να αναπτύξω τεχνικές αυτοάμυνας που τα αποχωρούντα μέλη πρόταξαν,όντως είναι δε θέλω,όχι δε μπορώ.Αλλά και πάλι,είναι επιλογή,όχι καταναγκασμός από το περιβάλλον ενός φόρουμ,γιατί αν τροποποιούσαν,κατά τον Βandura,θα βοηθούνταν.:P

To \"ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό\",αποδεικνύεται αληθινό(βλέπε και Preston,Hill,Drevenstedt,1998 πάνω στο\"acquired immunity\").

Δεν ξέρω,θεωρώ πολύ σημαντικό να μην μένουμε στο είσαι έτσι,γιουβέτσι,βλάκα,ανίκα� �ε,αναίσθητε,λυρική,υποκριτ ή,κλπ,αλλά να εμβαθύνουμε σε αυτές τις διενέξεις από την πλευρά της ψυχολογίας,της μελέτης,της ανάλυσής τους.Γιατί κερδίζουμε από ό,τι μαθαίνουμε,ακόμη και από τα πλέον δυσάρεστα που συμβαίνουν στο διάβα μας.Κάθε εμπειρία μπορεί να διδάξει,αν ο άνθρωπος θέλει να διδαχθεί μέσα από αυτήν.Και το άτομο δεν είναι μόνο θύμα σε κάποιες καταστάσεις που του τυχαίνουν,που φυσικά,ναι,ορισμένες φορές δεν μπορεί να έχει έλεγχο πάνω στα πάντα,αλλά σε όσα ΜΠΟΡΕΙ να έχει έλεγχο,γιατί να μην μάθει να το κάνει,παρά να αποσύρεται με παράπονο,αισθανόμενο θύμα;

Ουαου, αυτή είναι μια πολύ καλή επιστημονική ανάλυση της κατάστασης! Ο Albert Bandura έχει βραβευτεί ως ο πιο σημαντικός κοινωνικός ψυχολόγος του 20ου αιώνα και ένας από τους πιο σημαντικούς ψυχολόγους γενικά με την έρευνα του για την κοινωνική μάθηση και την αυτορύθμιση του ατόμου.


Όντως το \"σημείο ελέγχου\" (locus of control η απλά \"LOC\") φανερώνει το που αποδίδεται η αιτιότητα των καταστάσεων οπότε και λέει πολλά για την προσαρμοστικότητα ενός ατόμου και την δυναμική των διαπροσωπικών σχέσεων. Είναι γενικά αποδεκτό-όπως καταπληκτικά ανέλυσες σε αυτό το κείμενο- ότι σε πολλές καταστάσεις, ένα σταθερά \"εξωτερικό σημείο ελέγχου\", όπου το άτομο αποδίδει τις καταστάσεις σε εξωτερικούς παράγοντες, συνήθως οδηγεί σε δυσχερείς συμπεριφορές αφού το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να επηρεάσει τις καταστάσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να χειρίζεται τις καταστάσεις με ολοένα και πιο αναποτελεσματικό τρόπο


(σύμφωνα με τον Bandura οι άνθρωποι είναι \"αυτο-ρυθμιζόμενα\" όντα όπου δεν ανταποκρίνονται παθητικά σε καταστάσεις, αλλά προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους με έναν \"ομοιοστατικό\" τρόπο θα λέγαμε, όπως ακριβώς ένα αυτορυθμιζόμενο κλιματιστικό μπορεί να παράγει την ανάλογη θερμότητα ανάλογα με την θερμοκρασία που \"αισθάνεται\" στο περιβάλλον και να προσαρμόσει την παραγωγή του. Η διαφορά βέβαια είναι ότι οι άνθρωποι δεν προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους παθητικά με βάση μόνο το περιβάλλον αλλά και πως βλέπουν οι ίδιοι την συμπεριφορά τους, τα συναισθήματα και κίνητρα τους και την επάρκεια τους σε σχέση με το τωρινό και μελλοντικό περιβάλλον)


Η έννοια του \"σημείου ελέγχου\" (LOC-και ναι αυτό δεν σημαίνει \"λόχος ορεινών καταδρομών\"!) είχε αναπτυχθεί πιο πολύ από τον Weiner όπου πέρα από την \"εξωτερική-εσωτερική\" διάσταση πρόσθεσε τις διαστάσεις \"σταθερό-ασταθές\" και \"ελεγχόμενο-τυχαίο\" όπου οι καταστάσεις μπορούν να αναλυθούν με βάση το αν συμβαίνουν σταθερά η που και που καθώς και αν το άτομο έχει τον έλεγχο αυτών η απλά του έτυχαν.

Εδώ θα ήθελα απλά να προσθέσω ότι η συνεχής απόδοση αιτιότητας σε εξωτερικές αιτίες δεν είναι επίσης πολύ υγιής. Είναι γνωστό πλεον ότι η \"καταθλιπτική\" κατάσταση ορίζεται επίσης από το γεγονός ότι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις αποτυχίες τους με βάση \"εσωτερικές αιτίες\" οι οποίες είναι \"σταθερές\" και \"έξω από τον έλεγχο του/της\". Οπότε ένα άτομο με κατάθλιψη που μπορεί μια φορά να μην τον κάλεσαν κάποιοι γνωστοί του σε κάποια εκδήλωση, γιορτή κλπ. μπορεί να μην το αποδώσει σε εξωτερική, ασταθής, τυχαία αιτία όπως θα ήταν πιο υγιές (π.χ.μάλλον θα ξέχασαν να με πάρουν τηλέφωνο) αλλά σε εσωτερική,σταθερή, ελεγχόμενη αιτία (π.χ. είμαι ανεπιθύμητος και κανείς ποτέ δεν με θέλει).



Οπότε ούτε το εξωτερικό αλλά ούτε και το υπερβολικά εσωτερικό-τουλάχιστον σε αρνητικά γεγονότα-σημείο ελέγχου είναι πολύ καλό! Η αλήθεια βέβαια είναι πολλές φορές στην μέση, απλά οι άνθρωποι τείνουν να αποδίδουν τις αρνητικές καταστάσεις σε εξωτερικούς, τυχαίους παράγοντες και τις θετικές σε εσωτερικούς, σταθερούς παράγοντες-μια κλασική προκατάληψη αυτο-ανύψωσης που υπάρχει σαν ψευδαίσθηση και σαν άμυνα στους πιο πολλούς ανθρώπους (χωρίς καταθλιπτικές τάσεις όπου όλο αυτό αντιστρέφεται)


Πολύ καλή η ανάλυση Rain!

[Alobar]

Ialu:

\'... Αφετερου σκεφτομαι οτι εαν τυχον με ενοχλησει κατι σε σχεση με αυτο που θα πω, μηπως ειναι επειδη περιμενα μια αντιδραση και δη μια συγκεκριμενη αντιδραση η αποδοχη ισως αυτου που ειπα?...\'

Συμφωνώ με αυτό. Αν πραγματικά πιστεύω με βάση εμένα τα όσα εκφράζω (βιώματα - τρόπος σκέψης, καθώς αυτός διαμορφώθηκε μέσα απ\' τις εμπειρίες μου - αν συμβαδίζουν αυτά που λέω με αυτά που κάνω για όσα λέω), τότε δε βρίσκω λόγο να περιμένω μια συγκεκριμένη αντίδραση και μάλιστα όταν μόνο αν συμφωνεί με τη δική μου θα είναι αποδεκτή. Και γιατί να είναι δλδ, απ\' τη στιγμή που η γνώση μου - ας το πω γενικά - έχει να κάνει με τα δικά μου κεκτημένα και το πώς έγιναν σε μένα αντιληπτά, κάτι που σαφώς θα είναι διαφορετικό στον καθένα ανάλογα με το πώς θα εισπράξει τα δικά του.
Επομένως, αν εγώ δώσω έναν χ ορισμό σε κάτι, είναι επειδή θεωρώ δεδομένο και αντικειμενικό μονάχα αυτό που πιστεύω εγώ; Και γιατί να μην είναι του άλλου;...
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις της Ρέϊν και έχω πιάσει το point. Κατ\' τ\' άλλα, για να πω και κάτι άλλο, δε θεωρώ το λυρισμό χαρακτηριολογικό γνώρισμα των υπερευαίσθητων ή ευαίσθητων ανθρώπων. Το ότι ανήκω σε μια απ\' τις δυο κατηγορίες το γνωρίζω καλά, φρόντισε η ζωή μου γι\' αυτό κι αυτό μου φτάνει. Τον συνδιάζω και τον βρίσκω σαν μέσο έκφρασης της διάθεσης κυρίως απ\' την οποία ενδεχομένως να καταλαμβάνομαι τη στιγμή που μου βγαίνει. Έτσι το έχω εισπράξει σε μένα και άποψή μου θα είναι πάντα η προσωπική μου εμπειρία. Δείγμα εξαιρετικής ευαισθησίας θεωρώ εξίσου τον αιχμηρό και \'σκληρό\' λόγο και σε κάποιους ταιριάζει περισσότερο για να αναδείξουν τα σώψυχά τους. Ειδικά όταν η ευαισθησία τους έχει καταφέρει να επιβιώσει μέσα από αντίξοους και εξίσου σκληρούς τρόπους προκειμένου να την αφανίσουν...

[Sofia]

Originally posted by RainAndWind
Δεν εξετάσαμε καθόλου το θέμα από την πλευρά της ψυχολογίας.Κι όμως,το ζήτημα και η αναστάτωση που προκλήθηκε από τις διαφορετικές απόψεις θα μπορούσε να αναλυθεί με όρους ψυχολογικούς.

Πραγματικα αναρωτιεμαι: αυτο πώς μπορει να βοηθησει στον διαλογο μεταξυ δυο ανθρωπων που διαφωνουν (ή οχι απαραιτητα) και πώς μπορει να βοηθησει στην επιλυση ενος προβληματος.

Η πλευρα της ψυχολογιας δεν ειναι ξεκομμενη απο την καθημερινοτητα και την ζωη μας βεβαια, αλλα δεν βλεπω πώς μπορει να βοηθησει μια τετοια αναλυση.

Με άλλα λογια: αν καταλαβει ο καθενας μας πώς λειτουργει, οι αναλυσεις των αλλων κ πώς αντιδρουν, περισσευουν. Και για να γινει αυτο δεν χρειαζεται η ολη βιβλιογραφια.

[PETRAN]

Originally posted by Sofia

Originally posted by RainAndWind
Δεν εξετάσαμε καθόλου το θέμα από την πλευρά της ψυχολογίας.Κι όμως,το ζήτημα και η αναστάτωση που προκλήθηκε από τις διαφορετικές απόψεις θα μπορούσε να αναλυθεί με όρους ψυχολογικούς.

Πραγματικα αναρωτιεμαι: αυτο πώς μπορει να βοηθησει στον διαλογο μεταξυ δυο ανθρωπων που διαφωνουν (ή οχι απαραιτητα) και πώς μπορει να βοηθησει στην επιλυση ενος προβληματος.

Η πλευρα της ψυχολογιας δεν ειναι ξεκομμενη απο την καθημερινοτητα και την ζωη μας βεβαια, αλλα δεν βλεπω πώς μπορει να βοηθησει μια τετοια αναλυση.

Με άλλα λογια: αν καταλαβει ο καθενας μας πώς λειτουργει, οι αναλυσεις των αλλων κ πώς αντιδρουν, περισσευουν. Και για να γινει αυτο δεν χρειαζεται η ολη βιβλιογραφια.

Νομίζω πως έκανε μια προσπάθεια επιστημονικής ανάλυσης της κατάστασης για να μπορέσει να το δει κάποιος πιο αντικειμενικά το θέμα. Βέβαια ναι, δεν είναι απαραίτητο ότι μπορεί να βοηθήσει αυτό και πολλές φορές η \"διαισθητική ψυχολογία\" που χρησιμοποιεί ο καθένας για να αναλύσει τις συμπεριφορές και τις καταστάσεις φτάνει :P


Ωστόσο ήταν μια πολύ καλή και εντυπωσιακή απόπειρα κατα την γνώμη μου!

[marian_m]

Originally posted by krino
ρε συ ρειν....
ειλικρινα με κουρασες, γιατι αναγκαστηκα να το διαβασω ολα οσα εγραψες,
αν θες γιατι οταν βλεπω οτι καποιος κανει ενα κοπο, σεβομαι το κοπο του.


Αλλα ημαρτον,
τοση αναλυση πια για να πουμε βασικα πραγματα?

Αστο να παει αστο....
Δηλαδη αμα φτανουμε εκει,
καλυτερα να πει η X weird,
\"ομολογω, εγω φταιω\" παρα να το ξευτιλιζουμε ετσι.

Ειλικρινα πιστευω οτι καπου - καποτε - καπως,
χαθηκαμε στην μεταφραση, και οτι και να συζητησουμε πια για το φταιω - φταις - φταιμε....
περισσοτερο θα χαθουμε παρα θα βρεθει καποια ακρη.


Εν ολιγεις,
αμα σου λεει κατι ο αλλος ρε αδερφε,
η το καταλαβαινεις η χεστο να παει στο διαολο....
τι λοκους και τι κοντρολ τωρα και πιπες για πεταλωμενα τζιτζικια....

Κι εμένα με κουράζει να διαβάζω κάποιους που επανειλημμένα κακοποιούν την ελληνική γλώσσα και το συντακτικό της, αλλά σέβομαι την ανάγκη που έχουν κι αυτοί να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν, με όποια μέσα διαθέτουν.
Η σωστή χρήση του συντακτικού και της ορθογραφίας βοηθάει ώστε να γίνεται πιο κατανοητό αυτό που θέλουμε να πούμε. Και άλλο γραπτός άλλο προφορικός λόγος.

Το να φτάνουν όμως αυτοί να υποδεικνύουν σε μέλη του φόρουμ που και απόψεις έχουν και επιχειρήματα και τη δυνατότητα να τα εκφράσουν με άρτιο τρόπο, πώς να γράφουν έτσι ώστε να γίνονται κατανοητοί από τον κάθε ανεπαρκή, ε αυτό είναι γελοίο.
Προσπαθείς να απαξιώσεις Krino αυτό που δεν έχεις καταφέρει να πετύχεις.
Και δε μιλάω για απόψεις.
Μιλάω για τρόπο έκφρασης των απόψεων.

Δεν μου αρέσει να προσβάλω κάποιον για το επίπεδο των γνώσεων και της μόρφωσής του, αλλά όταν κάποιος πάει γυρεύοντας θα τ\' ακούσει.
Δεν είμαι καθόλου της άποψης ότι πρέπει κάποιοι να κατέβουν στο επίπεδό σου για να τους καταλαβαίνεις, καλό θα ήταν να προσπαθούσες ν\' ανέβεις εσύ επίπεδο.

[Sofia]

Originally posted by PETRAN
Νομίζω πως έκανε μια προσπάθεια επιστημονικής ανάλυσης της κατάστασης για να μπορέσει να το δει κάποιος πιο αντικειμενικά το θέμα. Βέβαια ναι, δεν είναι απαραίτητο ότι μπορεί να βοηθήσει αυτό και πολλές φορές η \"διαισθητική ψυχολογία\" που χρησιμοποιεί ο καθένας για να αναλύσει τις συμπεριφορές και τις καταστάσεις φτάνει :P


Ωστόσο ήταν μια πολύ καλή και εντυπωσιακή απόπειρα κατα την γνώμη μου!

Το αν ηταν καλη η αναλυση δεν μπορω να το γνωριζω. Ειμαι ασχετη με τον τομεα. Κ δεν εχω διαβασει ποτε εξειδικευμενα βιβλια ωστε να μπορω να κρινω.

Η ενσταση μου ειναι, οτι μια επιστημονικη αναλυση δεν εχει πρακτικη εφαρμογη τοσο στον χωρο αυτο, οσο και σε ενα προβλημα που αντιμετωπιζει ο καθενας μας, στην ζωη του. (Βεβαια δεν ξερω αν ισχυει το ιδιο και στους επαγγελματιες ψυχικης υγειας...)

Διαφορετικα, οταν θα ξεκινουσε ψυχοθεραπεια κανεις, ή οποια προσπάθεια αυτογνωσιας ή ιασης αντι για τον εαυτο του ως \"κεντρο\", θα του εδιναν να αναλυσει καταστασεις κ περιστατικα άλλων μαζι με δεκαδες επιστημονικα αρθρα κ βιβλια.

[marian_m]

Originally posted by Sofia

Originally posted by RainAndWind
Δεν εξετάσαμε καθόλου το θέμα από την πλευρά της ψυχολογίας.Κι όμως,το ζήτημα και η αναστάτωση που προκλήθηκε από τις διαφορετικές απόψεις θα μπορούσε να αναλυθεί με όρους ψυχολογικούς.

Πραγματικα αναρωτιεμαι: αυτο πώς μπορει να βοηθησει στον διαλογο μεταξυ δυο ανθρωπων που διαφωνουν (ή οχι απαραιτητα) και πώς μπορει να βοηθησει στην επιλυση ενος προβληματος.

Η πλευρα της ψυχολογιας δεν ειναι ξεκομμενη απο την καθημερινοτητα και την ζωη μας βεβαια, αλλα δεν βλεπω πώς μπορει να βοηθησει μια τετοια αναλυση.

Με άλλα λογια: αν καταλαβει ο καθενας μας πώς λειτουργει, οι αναλυσεις των αλλων κ πώς αντιδρουν, περισσευουν. Και για να γινει αυτο δεν χρειαζεται η ολη βιβλιογραφια.

Προσωπικά λίγο μ\' ενδιαφέρει το πώς ένα μέλος θα λύσει τις διαφορές του με ένα άλλο σε μια \" εικονική διένεξη\".
Το βλέπω πιο πολύ σαν αφορμή να παρατηρήσω συμπεριφορές, να ακούσω απόψεις και να προβληματιστώ.
Θέλω να πω, ότι ο καθένας συμμετέχει σ\' ένα φόρουμ για διαφορετικούς λόγους.

[PETRAN]

Originally posted by Sofia

Originally posted by PETRAN
Νομίζω πως έκανε μια προσπάθεια επιστημονικής ανάλυσης της κατάστασης για να μπορέσει να το δει κάποιος πιο αντικειμενικά το θέμα. Βέβαια ναι, δεν είναι απαραίτητο ότι μπορεί να βοηθήσει αυτό και πολλές φορές η \"διαισθητική ψυχολογία\" που χρησιμοποιεί ο καθένας για να αναλύσει τις συμπεριφορές και τις καταστάσεις φτάνει :P


Ωστόσο ήταν μια πολύ καλή και εντυπωσιακή απόπειρα κατα την γνώμη μου!

Το αν ηταν καλη η αναλυση δεν μπορω να το γνωριζω. Ειμαι ασχετη με τον τομεα. Κ δεν εχω διαβασει ποτε εξειδικευμενα βιβλια ωστε να μπορω να κρινω.

Η ενσταση μου ειναι, οτι μια επιστημονικη αναλυση δεν εχει πρακτικη εφαρμογη τοσο στον χωρο αυτο, οσο και σε ενα προβλημα που αντιμετωπιζει ο καθενας μας, στην ζωη του. (Βεβαια δεν ξερω αν ισχυει το ιδιο και στους επαγγελματιες ψυχικης υγειας...)

Διαφορετικα, οταν θα ξεκινουσε ψυχοθεραπεια κανεις, ή οποια προσπάθεια αυτογνωσιας ή ιασης αντι για τον εαυτο του ως \"κεντρο\", θα του εδιναν να αναλυσει καταστασεις κ περιστατικα άλλων μαζι με δεκαδες επιστημονικα αρθρα κ βιβλια.

Νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο να βοηθήσει, γράφτηκε με την έννοια ότι \"κοίτα έγινε αυτό και αυτό γιατί έτσι κλπ\" και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το δει και με αυτόν τον πιο επιστημονικό τρόπο. Στην ψυχολογία δεν έρευνούνται μόνο πράγματα που έχουν εφαρμογή στην ψυχική υγεία, στο σχολείο, στην εργασία κλπ. αλλά και με βάση για να ανακαλυφθούν οι μηχανισμοί και οι διαδικασίες πίσω από το μυαλό και την συμπεριφορά γενικά (η \"βασική\" έρευνα που λέμε)


Βέβαια και στην ψυχοθεραπεία, όπως π.χ. στην γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία, το άτομο καλείται εν μέρη να γίνει επιστήμονας των δικών του σκέψεων και συμπεριφορών, οπότε ένας αναλυτικός τρόπος σκέψης μπορεί να βοηθήσει γενικότερα να βλέπει κάποιος τα πράγματα πιο αντικειμενικά η έστω με πιο κριτική και αναλυτική σκέψη (αν και αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα βελτιωθεί σε όλους τους τομείς η θα αποκτήσει πιο \"σωστές\" απόψεις-η κάτι τέτοιο- γιατί αυτά δεν είναι στανταρ χε)

[Arsi]

Originally posted by Alobar
Κατ\' τ\' άλλα, για να πω και κάτι άλλο, δε θεωρώ το λυρισμό χαρακτηριολογικό γνώρισμα των υπερευαίσθητων ή ευαίσθητων ανθρώπων. Το ότι ανήκω σε μια απ\' τις δυο κατηγορίες το γνωρίζω καλά, φρόντισε η ζωή μου γι\' αυτό κι αυτό μου φτάνει. Τον συνδιάζω και τον βρίσκω σαν μέσο έκφρασης της διάθεσης κυρίως απ\' την οποία ενδεχομένως να καταλαμβάνομαι τη στιγμή που μου βγαίνει. Έτσι το έχω εισπράξει σε μένα και άποψή μου θα είναι πάντα η προσωπική μου εμπειρία. Δείγμα εξαιρετικής ευαισθησίας θεωρώ εξίσου τον αιχμηρό και \'σκληρό\' λόγο και σε κάποιους ταιριάζει περισσότερο για να αναδείξουν τα σώψυχά τους. Ειδικά όταν η ευαισθησία τους έχει καταφέρει να επιβιώσει μέσα από αντίξοους και εξίσου σκληρούς τρόπους προκειμένου να την αφανίσουν...

Συμφωνώ απόλυτα.



Με αφορμή, θέλω να πω κ κάτι που ούτος ή άλλος θα έγραφα σχετικά με την ευαισθησία.

Νομίζω πως συγχέουμε τις έννοιες ευαισθησία και αδυναμία.
Αδυναμία και επιλογή.

Ευαίσθητος μπορεί να είναι και κάποιος που αντιδρά αστραπιαία εξαπολύοντας βρισιές κ ειρωνείες.Η αντίδραση διαφέρει και όχι η ικανότητα να αισθάνεται έντονα.Κ επιπλέον υπάρχουν πολλές μορφές ευαισθησίας και αναγκαστικά δεν πάνε πακέτο με κάποια χαρακτηριστικά όπως λυρισμός κ.λ.π.

Αδύναμος είναι αυτός που αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε καταστάσεις,νιώθοντας δυσφορία μέσα σ\'αυτές και αδυνατώντας να τις διαχειριστεί.
Κάποιος που αποφασίζει απλά να αποχωρίσει από μια γι\'αυτόν ψυχοφθόρα κατασταση,θεωρώ πως δεν είναι αδύναμος γιατί αντιδρά απέναντι σε κάτι που τον χαλάει.

Η φυγή δεν είναι πάντα ήττα,είναι και επιλογή.Και μερικές φορές και κέρδος.

Έχω διαβάσει διάφορα για την ευαισθησία,το συναισθηματισμό και τα συναφή και παρουσιάζεται σαν να είναι μέγα κουσούρι η ευαισθησία(κάτι ότι τα ευαίσθητα άτομα δε θέλουν να ακούνε ποτέ αρνητική κριτική,κάτι ότι όποιος είναι συναισθηματικός έχει πολύ στενά όρια αντοχής..κ άλλα που δε θυμάμαι αλλά παρόμοια).
Μάλλον γιατί συγχέεται η ευαισθησία με τον ελλειπή διαχειρισμό των συναισθημάτων.

Εντάξει μια αλήθεια υπάρχει σ\'όλο αυτό απ\'την άποψη ότι τα ευαίσθητα άτομα θέλουν πιο πολύ κόπο στο κομμάτι διαχειρισμού(αφού αισθάνονται κ πιο έντονα) γι\'αυτό κ είναι αυτά συνήθως που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

[PETRAN]

Originally posted by Arsi

Originally posted by Alobar
Κατ\' τ\' άλλα, για να πω και κάτι άλλο, δε θεωρώ το λυρισμό χαρακτηριολογικό γνώρισμα των υπερευαίσθητων ή ευαίσθητων ανθρώπων. Το ότι ανήκω σε μια απ\' τις δυο κατηγορίες το γνωρίζω καλά, φρόντισε η ζωή μου γι\' αυτό κι αυτό μου φτάνει. Τον συνδιάζω και τον βρίσκω σαν μέσο έκφρασης της διάθεσης κυρίως απ\' την οποία ενδεχομένως να καταλαμβάνομαι τη στιγμή που μου βγαίνει. Έτσι το έχω εισπράξει σε μένα και άποψή μου θα είναι πάντα η προσωπική μου εμπειρία. Δείγμα εξαιρετικής ευαισθησίας θεωρώ εξίσου τον αιχμηρό και \'σκληρό\' λόγο και σε κάποιους ταιριάζει περισσότερο για να αναδείξουν τα σώψυχά τους. Ειδικά όταν η ευαισθησία τους έχει καταφέρει να επιβιώσει μέσα από αντίξοους και εξίσου σκληρούς τρόπους προκειμένου να την αφανίσουν...

Συμφωνώ απόλυτα.



Με αφορμή, θέλω να πω κ κάτι που ούτος ή άλλος θα έγραφα σχετικά με την ευαισθησία.

Νομίζω πως συγχέουμε τις έννοιες ευαισθησία και αδυναμία.
Αδυναμία και επιλογή.

Ευαίσθητος μπορεί να είναι και κάποιος που αντιδρά αστραπιαία εξαπολύοντας βρισιές κ ειρωνείες.Η αντίδραση διαφέρει και όχι η ικανότητα να αισθάνεται έντονα.Κ επιπλέον υπάρχουν πολλές μορφές ευαισθησίας και αναγκαστικά δεν πάνε πακέτο με κάποια χαρακτηριστικά όπως λυρισμός κ.λ.π.

Αδύναμος είναι αυτός που αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε καταστάσεις,νιώθοντας δυσφορία μέσα σ\'αυτές και αδυνατώντας να τις διαχειριστεί.
Κάποιος που αποφασίζει απλά να αποχωρίσει από μια γι\'αυτόν ψυχοφθόρα κατασταση,θεωρώ πως δεν είναι αδύναμος γιατί αντιδρά απέναντι σε κάτι που τον χαλάει.

Η φυγή δεν είναι πάντα ήττα,είναι και επιλογή.Και μερικές φορές και κέρδος.

Έχω διαβάσει διάφορα για την ευαισθησία,το συναισθηματισμό και τα συναφή και παρουσιάζεται σαν να είναι μέγα κουσούρι η ευαισθησία(κάτι ότι τα ευαίσθητα άτομα δε θέλουν να ακούνε ποτέ αρνητική κριτική,κάτι ότι όποιος είναι συναισθηματικός έχει πολύ στενά όρια αντοχής..κ άλλα που δε θυμάμαι αλλά παρόμοια).
Μάλλον γιατί συγχέεται η ευαισθησία με τον ελλειπή διαχειρισμό των συναισθημάτων.

Εντάξει μια αλήθεια υπάρχει σ\'όλο αυτό απ\'την άποψη ότι τα ευαίσθητα άτομα θέλουν πιο πολύ κόπο στο κομμάτι διαχειρισμού(αφού αισθάνονται κ πιο έντονα) γι\'αυτό κ είναι αυτά συνήθως που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Συμφωνώ και εγώ απόλυτα με αυτά που γράφετε, ακριβώς.

Sorry αν παρερμηνεύθηκα κάπου και άφησα να εννοηθεί ότι \"ευαίσθητος\" = \"αδύναμος\" αλλά ξέρω πολύ καλά ότι αυτό δεν ισχύει. Όπως είπα και πριν ο ποιητικού-τύπου λόγος δεν είναι απαραίτητα και σημάδι \"ευαισθησίας\" (αν και φυσικά μπορεί να είναι). Η αλομπαρ το διατύπωσε άψογα.

[krino]

Originally posted by marian_m

Κι εμένα με κουράζει να διαβάζω κάποιους που επανειλημμένα κακοποιούν την ελληνική γλώσσα και το συντακτικό της, αλλά σέβομαι την ανάγκη που έχουν κι αυτοί να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν, με όποια μέσα διαθέτουν.
Η σωστή χρήση του συντακτικού και της ορθογραφίας βοηθάει ώστε να γίνεται πιο κατανοητό αυτό που θέλουμε να πούμε. Και άλλο γραπτός άλλο προφορικός λόγος.

Το να φτάνουν όμως αυτοί να υποδεικνύουν σε μέλη του φόρουμ που και απόψεις έχουν και επιχειρήματα και τη δυνατότητα να τα εκφράσουν με άρτιο τρόπο, πώς να γράφουν έτσι ώστε να γίνονται κατανοητοί από τον κάθε ανεπαρκή, ε αυτό είναι γελοίο.
Προσπαθείς να απαξιώσεις Krino αυτό που δεν έχεις καταφέρει να πετύχεις.
Και δε μιλάω για απόψεις.
Μιλάω για τρόπο έκφρασης των απόψεων.

Δεν μου αρέσει να προσβάλω κάποιον για το επίπεδο των γνώσεων και της μόρφωσής του, αλλά όταν κάποιος πάει γυρεύοντας θα τ\' ακούσει.
Δεν είμαι καθόλου της άποψης ότι πρέπει κάποιοι να κατέβουν στο επίπεδό σου για να τους καταλαβαίνεις, καλό θα ήταν να προσπαθούσες ν\' ανέβεις εσύ επίπεδο.

κατι δεν καταλαβες καλα,
δεν απαγορευσα σε κανενα να εκφραστει.


Κατα τα αλλα,
σε ευχαριστω για την κριτικη σου.
Επι του παροντος βρισκω το επιπεδο μου αρκουντως καλο.
Παρολο αυτα αν το επιπεδο σου ειναι πια τοσο υψηλο που σε ταλαιπωρει το δικο μου, δωσε τοπο στην οργη και παρακαμψε με.