Η ώρα των σκιών

[karapinat]

Originally posted by panos-Kreta
Karapinat ,
Ουτε ντροπη , ουτε ενοχη ,ουτε μισος ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ ,πρωτα για τον εαυτο μας και μετα για ολο το συμπαν που μας
περικλειει ,που μας αγκαλιααζει και που ειμαστε κοματι του.

Στην ζωή μου έμαθα να αγαπώ ΜΟΝΟ τους άλλους ανθρώπους . Ποτέ δεν αγάπησα τον εαυτό μου. Δόθηκα στους γύρω μου ψυχή και σώματι, δεν λέω ότι το έκανα επειδή κάποιος μου το επέβαλε, απλά έτσι είμαι σαν άνθρωπος. Να δίνω , να δίνω πάντα για τους άλλους χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα φυσικά!
Εισέπραξα την εκμετάλευση σε όλο της το μεγαλείο, και δυστυχώς ούτε ίχνος αγάπης. Και τώρα κατάντησα να μισώ τον κόσμο γύρω μου και πιο πολύ τον εαυτό μου, με αποτέλεσμα να κάνω το κάθε τι , μέχρι που να τον εξοντώσω .....

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ.
Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ!

[John11]

Originally posted by karapinat
Στην ζωή μου έμαθα να αγαπώ ΜΟΝΟ τους άλλους ανθρώπους . Ποτέ δεν αγάπησα τον εαυτό μου.

Και έτσι είναι. Όσοι λένε ή προσπαθούν να αγαπήσουν τον εαυτό τους, απλά ταλαιπωρούνται. Δεν υπάρχει η έννοια να \"αγαπώ τον εαυτό μου\". Είναι μια κουβέντα που την ακούω πολύ συχνά και όσο πιο πολύ ακούγεται τόσο μεγαλύτερη δυστυχία βλέπω.
Μπορεί κάποιος να αγαπά τους άλλους αλλά να προσέχει να μην τον εκμεταλλεύονται οι άλλοι. Το ένα διαφέρει από το άλλο. Δυστυχώς ούτε εύκολη είναι η αντίλληψη του πότε, πώς, πόσο, ούτε και εύκολο είναι να γίνει.
Δες τι έχουν κάνει και τι κάνουν οι άνθρωποι και θα δεις ότι είσαι πιό έξυπνος/η (όχι με την έννοια της εξυπνάδας ακριβώς) από πολλούς ανθρώπους.

[soft]

μ αρεσουν οι συπληρωματικες σκεψεις.
και οχι οι απολυτες

[John11]

Originally posted by soft
μ αρεσουν οι συπληρωματικες σκεψεις.
και οχι οι απολυτες

Αν δεν το έχεις καταλάβει και εμένα δεν μ\' αρέσουν οι απόλυτες σκέψεις... (άλλωστε δεν είναι σκέψεις).
Αλλά δεν μπορώ να τεκμηριώνω κάθε πρόταση που λέω. Αν το κάνω αυτό χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο.

[Α.Π.]

Καλησπέρα φίλοι μου, συγχωρείστε με για την απουσία μου τόσο καιρό αλλά δεν είχα την ευκαιρία μέχρι τώρα να μπω στο φόρουμ και να διαβάσω όλα αυτά που γράψατε.

Με λένε Άρη και βρίσκομαι 21 ολόκληρα χρόνια πάνω στη γη ψάχνοντας να βρω ένα νόημα, ένα σκοπό, κάτι που να με γεμίζει. Ως τώρα όμως μάταια.

Μπορώ να πω ότι με στεναχωρεί το γεγονός πως τόσοι άλλοι άνθρωποι έχουν τα ίδια η παρόμοια προβλήματα με εμένα. Παράλληλα, όμως, δεν θα το κρύψω πως με ανακουφίζει κάπως.

Γενικά, είμαι ένα άτομο που δεν δυσκολεύεται τόσο να κάνει φιλίες και γι αυτό έχω αρκετούς φίλους. Ακόμη, όμως, και σε αυτούς που είναι πιο κοντά μου, είναι ορισμένα πράγματα που δεν μπορώ να μοιραστώ. Πιστεύω πως δεν μπορούν να με καταλάβουν απόλυτα κι αυτό όχι επειδή φταίνε εκείνοι, αλλά λόγω της πολυπλοκότητας της σκέψης μου.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο λόγος που μπήκα σε αυτό το φόρουμ, γι να μιλήσω με ανθρώπους με να με νιώθουν και βλέπω πως δεν έκανα λάθος.

Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράστασή σας!