ΕΙΜΑΙ ΠΙΕΣΜΕΝΗ

[Φωτεινη!]

Originally posted by lucifer
να κάνω μια υποθετική ερώτηση?

αν αυτοί είχαν ολόιδια συμπεριφορά με αυτήν που έχουν τώρα (φοβερή επιμονή να γίνονται τσιμπούρια), ΑΛΛΑ ΕΣΥ δεν είχες καμία μα καμία δυσκολία να τους λες όχι σε ότι ζητάνε και σε φέρνουν σε δύσκολη θέση και έλεγες ναι μόνο μα μόνο όταν πραγματικά ήθελες (μπορεί και ποτέ), θα σε ενοχλούσε εξίσου η συμπεριφορά τους?
Αν είχες ευκολία να λες όχι, όχι μόνο επειδή πχ είσαι κουρασμένη αλλα ακόμα κι επειδή πχ θέλεις να δεις την αγαπημένη σου ταινία στην TV.

τέσπα, μια λύση φαίνεται να είναι να εστιάσεις στη δική σου τη δυσκολία να λες όχι στα πεθερικά σου, γιατί το να γίνουν τα πεθερικά σου φιλότιμα δεν το βλέπω να πολυπαιζει (χώρια που δεν είναι και στο χέρι σου).
όμως το να αλλάξεις εσύ σε κάποια σημεία τον εαυτό σου, αυτό είναι στο χέρι σου, και αν και μάλλον θα σου είναι δύσκολο στην αρχή, νομίζω ότι γίνεται και μετά αν εξασκηθείς και πάρεις το κολλάει θα σου είναι και πολύ πιο απλό στην συνέχεια.

you\'re absolutely right...

[Φωτεινη!]

Originally posted by marian_m
Κανένας δεν μπορεί να παραβιάζει επανηλημμένα τα όριά μας, αν δεν του το επιτρέψουμε.
Κι όταν το κάνει και διαπιστώσει ότι υπάρχουν συνέπειες, θα σκεφτεί να το ξανακάνει.
Το πρόβλημα συνήθως δεν έχει να κάνει με τις απαιτήσεις των άλλων από μας και την παραβίαση από αυτούς των ορίων μας, αλλά με την πολύ εύκολη παραίτησή μας από αυτά, γιατί οι ίδιοι δεν έχουμε πειστεί για την αξία της διαφύλαξής τους.
Αν για παράδειγμα δεν έχεις απαλλαγεί από άχρηστες ενοχές - κατ\' εμένα, οι όποιες ενοχές είναι έτσι κι αλλιώς άχρηστες - τότε εσύ η ίδια βάζεις τα όρια στον εαυτό σου.

Όταν είμαστε σίγουροι γι\' αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε, αυτό το εκπέμπουμε, δεν χρειάζεται να το φωνάζουμε. Όταν το \"όχι\" μας είναι \"ίσως\", πολλοί θα κοιτάξουν να το εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Μιλάω απολύτως από προσωπική πείρα.

Σωστα ολοσωστα αυτα που λες..
Αν πω οχι θα σκεφτω ποσο κακια ειμαι..ντεφακτο..αλλα ειμαι ετοιμη να το παρω το ρισκο..

[Lou!]

Originally posted by Αφωτεινή

Σταματαω εδω..αντε γελοιοποιήθηκα με τις μαλακιες μου..

τι λες βρε φωτεινή!!!!
μην το ξαναπείς αυτό.
κατά τη γνώμη μου έχεις ανοίξει ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα για το ψυχολογικό κομμάτι που διαπραγματεύεται. εμείς και οι άλλοι και πως μας τουμπάρουν και γινόμαστε τα \"καλά\" παιδιά κλπ κλπ. εγώ τουλάχιστον βλέπω παρόλες φυσικά τις διαφορές στα γεγονότα, ένα παλιό (?) κομμάτι του εαυτού μου.

[marian_m]

Originally posted by Αφωτεινή

Originally posted by marian_m
Κανένας δεν μπορεί να παραβιάζει επανηλημμένα τα όριά μας, αν δεν του το επιτρέψουμε.
Κι όταν το κάνει και διαπιστώσει ότι υπάρχουν συνέπειες, θα σκεφτεί να το ξανακάνει.
Το πρόβλημα συνήθως δεν έχει να κάνει με τις απαιτήσεις των άλλων από μας και την παραβίαση από αυτούς των ορίων μας, αλλά με την πολύ εύκολη παραίτησή μας από αυτά, γιατί οι ίδιοι δεν έχουμε πειστεί για την αξία της διαφύλαξής τους.
Αν για παράδειγμα δεν έχεις απαλλαγεί από άχρηστες ενοχές - κατ\' εμένα, οι όποιες ενοχές είναι έτσι κι αλλιώς άχρηστες - τότε εσύ η ίδια βάζεις τα όρια στον εαυτό σου.

Όταν είμαστε σίγουροι γι\' αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε, αυτό το εκπέμπουμε, δεν χρειάζεται να το φωνάζουμε. Όταν το \"όχι\" μας είναι \"ίσως\", πολλοί θα κοιτάξουν να το εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Μιλάω απολύτως από προσωπική πείρα.

Σωστα ολοσωστα αυτα που λες..
Αν πω οχι θα σκεφτω ποσο κακια ειμαι..ντεφακτο..αλλα ειμαι ετοιμη να το παρω το ρισκο..

Η μόνη υποχρέωση μας είναι να μάθουμε να αποδεχόμαστε, να σεβόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας.
Αν το καταφέρουμε αυτό, έχουμε καταφέρει τα πάντα.
Αν δεν το καταφέρουμε ή έστω δεν το προσπαθήσουμε, δεν κάναμε τίποτα.
Όχι πως είναι εύκολο.

[Sofia]

Originally posted by Αφωτεινή
Αυτην την εξηγηση την εχω ξανακουσει αλλα δεν την καταλαβαινω να σου πω την αληθεια.
Την αναγκη να παρουσιαζομαι δυνατη την εχω ναι .Και ξερω το γιατι.Οσες φορες εδειξα αδυναμια το εκμεταλλευτηκαν και με περιγελασανε.Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περιπτωση να με ξαναδουν ετσι..ακομα και αν πραγματικα ειμαι.

Mε το να τους ανεχεσαι, με το να υποκυπτεις στις επιθυμιες τους πιστεύεις οτι είσαι κ δειχνεις δυνατη?

[Φωτεινη!]

Originally posted by Sofia

Originally posted by Αφωτεινή
Αυτην την εξηγηση την εχω ξανακουσει αλλα δεν την καταλαβαινω να σου πω την αληθεια.
Την αναγκη να παρουσιαζομαι δυνατη την εχω ναι .Και ξερω το γιατι.Οσες φορες εδειξα αδυναμια το εκμεταλλευτηκαν και με περιγελασανε.Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περιπτωση να με ξαναδουν ετσι..ακομα και αν πραγματικα ειμαι.

Mε το να τους ανεχεσαι, με το να υποκυπτεις στις επιθυμιες τους πιστεύεις οτι είσαι κ δειχνεις δυνατη?

Σε αυτους πιστευω οτι δειχνω δυνατη,μεσα μου ομως νιωθω οτι ειμαι το θυμα,και θυμωνω με εμενα που απο τα δυο σκελη του στοχου μου καταφερα μονο το ενα,που εκανα παλι την ιδια κινηση.

[Sofia]

Αρα εχει περισσοτερη σημασια, το πώς σε βλεπουν οι αλλοι?

[Φωτεινη!]

Περισσοτερη οχι,αλλα σιγουρα εχει..
Ομως με καποιους ανθρωπους δεν μου συμβαινει καθολου..
Καταλαβαινω τι θελεις να πεις..
Οτι με αυτη την σταση δινω προτεραιοτητα στην εικονα που θα δωσω,παρα στην ικανοποιηση του εαυτού μου..
ομως αν τους δειξω αδυναμια πως θα ικανοποιησω τον εαυτό μου?Οταν με βλεπουν να δυσκολευομαι γελουν,οταν προσποιουμαι την χαρουμενη δυσανασχετούν..
Απλως δεν θελω να ξερουν πως νιωθω..αυτο δεν αλλαζει το τι πιστευω για μενα.Εγω ξερω πως δεν μπορω.

[Sofia]

Ειναι σαν να λες πώς παλευεις να δειξεις δυνατη, υποκυπτωντας στις επιθυμιες τους. Ζώντας ΕΣΥ με τον τροπο που ΑΥΤΟΙ θελουν: βλεπεις την αντιφαση σ αυτο?

[Φωτεινη!]

την βλεπω..

[Φωτεινη!]

Ομως δεν νιωθω δυνατη που κανω υποχωρησεις,δεν παιρνω ευχαριστηση με το να τους ανεχομαι,δεν νιωθω ο σωτηρας τους ,νιωθω ο υπηρέτης τους..γι αυτο και τσαντιζομαι μαζι τους..αλλα πιο πολυ με εμενα.
Ειμαι ομως εγκλωβισμενη στη δεδομένη κατάσταση,αν δεν υπηρχε προβλημα υγειας θα μπορουσα να κινηθω πιο δραστικα,τωρα τι να κάνω?
Η μερα μου ειναι ηδη φορτωμενη,και αυτη η κατασταση ειναι για μενα βασανο ,τοσο ψυχικο οσο και σωματικό.
Θα προσπαθησω να επιμεριστουν οι ευθυνες,θα ξεκαθαρισω οτι ειμαι διατεθειμενη να συνεισφερω 1 φορα την εβδομαδα και θα τους πω να πηγαινω εγω εκει ωστε να μπορω να φευγω οποτε θέλω..
πως λεμε πνιγεται σε μια κουταλια νερο?ε για μενα ειναι αυτο..

[Sofia]

πολλες εσωτερικες συγκρουσεις προκυπτουν ετσι. αλλα θελουμε, κι αλλα νομιζουμε οτι θελουμε. ή νομιζουμε οτι κανουμε κατι για την ψυχη μας, ενω αυτο που μας νοιαζει ειναι η εικονα μας. ομως δυσκολα μπορουμε να παρουμε αυθεντικη ικανοποιηση, περνωντας μια συγκεκριμενη εικονα προς τα εξω. ετσι περισσοτερο ξεγελιομαστε, παρα ικανοποιουμαστε.

θελει δυναμη, ψυχραιμια, ειλικρινεια και μπορει κ βοηθεια ωστε να ξεδιαλυνουμε τα πραγματα μεσα μας. ουτε τοσο απλα ειναι τα πραγματα που μας μπερδευουν, ουτε αμελητεα. μην αυτολογοκρινεσαι λεγοντας πώς ειναι αηδιες. ποτε δεν φτανουμε σε εσωτερικα εμποδια για αηδιες. οτι κ αν μπορει να λενε οι εξω παρατηρητες. ή ενας εαυτος μας, πιο αυστηρος που μπορει να ερχεται ετσι μαθημενος, απο τα παλια.

[Sofia]

Originally posted by Αφωτεινή

Ειμαι ομως εγκλωβισμενη στη δεδομένη κατάσταση,αν δεν υπηρχε προβλημα υγειας θα μπορουσα να κινηθω πιο δραστικα,τωρα τι να κάνω?
Η μερα μου ειναι ηδη φορτωμενη,και αυτη η κατασταση ειναι για μενα βασανο ,τοσο ψυχικο οσο και σωματικό.
Θα προσπαθησω να επιμεριστουν οι ευθυνες,θα ξεκαθαρισω οτι ειμαι διατεθειμενη να συνεισφερω 1 φορα την εβδομαδα και θα τους πω να πηγαινω εγω εκει ωστε να μπορω να φευγω οποτε θέλω..

Φωτεινη,

νομιζω πώς αν μεινεις συνεπης σ αυτο που δηλωνεις σ αυτους, αποφευγοντας τα πισω μπρος, αναλογα με τις διαθεσεις τους θα δωσεις ενα καλο μηνυμα.

Στον χωρο σου, δεν μπορουν να εισβαλουν τα πεθερικα, αν δεν δωσεις εσυ τη συγκαταθεση.

[soft]

Originally posted by Αφωτεινή

Οτι με αυτη την σταση δινω προτεραιοτητα στην εικονα που θα δωσω,παρα στην ικανοποιηση του εαυτού μου..
ομως αν τους δειξω αδυναμια πως θα ικανοποιησω τον εαυτό μου?Οταν με βλεπουν να δυσκολευομαι γελουν,οταν προσποιουμαι την χαρουμενη δυσανασχετούν..
Απλως δεν θελω να ξερουν πως νιωθω..

φωτεινη,δεν γινεται,να αρεσουμε σε ολους,αυτο για μενα εχει να κανει με την αποδοχη που αποζητουμε,απο τους αλλους ,νομιζω οτι καταλαβαινεις τι λεω
Δεν χρειαζεται να ξερουν πως νιωθεις,γιατι και να το δειξεις οπως λες,δεν θα το καταλαβουν ,και ισως θα το εκλαβουν σαν μια νικη,,δικια τους,για λογους που δεν γνωριζω αλλα ισως μπορω να φανταστω
Η προσποιηση δεν αποφερει τιποτα,μονο συγκρουσεις μεσα μας,ο αληθηνος εαυτος μας με οτι αντικτυπο εχει αυτο,μας δινει ενα αλλο αερα,γιατι εισαι εσυ χωρις πιεσεις,εξωτερικες για μενα ,που μπορουν να λυθουν,αφου ο αντρας σου ειναι διπλα σου σε αυτο,
πιστευω οτι τα ορια πρεπει να τα θεσει και αυτος,και συ μαζι,παρεα ισως??

Δεν αποφασισες να παντρευτεις και αυτους μαζι ,νομιζω
παρε αποστασεις,αυτο δεν σημαινει οτι αν χρειαστουν κατι δεν θα εισαι διπλα τους αν αυτο νιωθεις και θελεις,ειναι 2 κομματια ξεχωριστα.Αλλο βοηθαω,και αλλο βαζω αγαδες ,και χαρατσια ψυχικα για μενα. :)

[Φωτεινη!]

ναι.