Γεια σας
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 8 of 8

Thread: Γεια σας

  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    4

    Γεια σας

    Είμαι 17 χρονών, το όνομα μου είναι Μαίρη και είμαι σε απόγνωση.

    Το ύψος μου είναι 1.75 και ζυγίζω γύρω στα 72-75 κιλά.

    Να η ιστορία μου:
    -Ξεκίνησα να κάνω δίαιτα στη 2α γυμνασίου , μόνη μου και από 75 πάλι κιλά που ζύγιζα τότε έφτασα μέσα σε δύο καλοκαιρινούς μήνες στα 65! Ενθουσιασμός , όμως δεν υπήρξε. Ούτε αύξηση της αυτοπεπείθησης. Από τότε συνέχισα μέχρι πέρυσι το χειμώνα τη δίαιτα χωρίς καμία διακοπή. Είχα φτάσει πια στα 55 κιλά.

    Το χειμώνα εκείνο όμως πήρα 7 κιλά τα οποία για να χάσω ζήτησα τη βοήθεια διαιτολόγου (ο οποίος ήταν εξαιρετικός) . Όταν έφτασα στα 58 κιλά μου είπε να μη χάσω άλλα και απλως να τα συντηρησω. Έγω όμως ένιωθα χοντρή οπότε συνέχισα τη δίαιτα, και κρυβόμουν από την παρέα μου επειδή ντρεπόμουν για τα κιλά μου.

    Κάποια στιγμή , δεν άντεξα άλλο και αρχισα ξαφνικά να τρωω ό,τι δεν έτρωγα αυτά τα 4 χρόνια ασταμάτητης δίαιτας σε υπερβολικές ποσότητες και φυσικά στα κρυφά. Πολλές φορές προσπάθησα μετά από αυτό να κάνω επίτηδες εμετό χωρίς όμως να τα καταφερω.

    Έτσι αυτη τη στιγμή είμαι πάλι εκεί που ήμουν όταν ξεκίνησα. Η απογοήτευση μου είναι μεγάλη. Δεν βγαίνω από το σπίτι και δεν τρώω ποτέ μπροστά σε άλλους. Στο σχολείο φοράω όλη μέρα το μπουφάν και το ίδιο κάνω και στο φροντιστήριο. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου και πληγώνω τους φίλους μου οι οποίοι με θεωρούν πια ψυχρή, απόμακρη και καταθληπτική.

    Η κατάσταση αυτή πρέπει να σταματήσει καθώς τρέμω την επικείμενη τριήμερη εκδρομή μας και πληγώνω τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου.

    Είναι όμως τόσο δύσκολο να βγω από αυτό το μαρτύριο και να ξαναγίνω ο εαυτός μου. Γι'αυτό γράφτηκα εδώ για να βαρύνω και εσάς με τα προβλήματα μου :p και με την ελπίδα να βρω δύναμη...

    (Ξεκίνησα το θέμα αυτό εδώ χώρις βέβαια να θεωρώ ότι πάσχω από βουλιμία , δεν ήξερα όμως πού αλλού θα ταίριαζε η κατάσταση μου...)

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    2,196
    καταρχας μην στεναχωριεσαι και μην απελπίζεσαι!το βασικο ειναι να νοιωσεις δυνατη για να προσπαθησεις πανω απ ολα να βοηθησεις τον εαυτο σου!πιστευω οτι κ 5 κιλα να χάσεις θα εισαι μια χαρα!δεν πρεπει να σου φαινεται βουνο απλα πρεπει να μαθεις να ακολουθεις μια ισορροπημένη διατροφή και να παψεις να σκέφτεσαι το φαγητο σαν εχθρο.ειμαι σιγουρη οτι οι φίλοι σου δεν κοιτάνε τα κιλά σου αλλα σ αγαπάνε για αυτο που εχεις μεσα σου.πρεπει να ζησεις οσο πιο ομορφα αυτες τις στιγμές γιατι θα περασουν και θα τις χαραμίσεις χωρις να υπάρχει πραγματικό πρόβλημα.εχεις σκεφτει να ακολουθήσεις παλι καποια ισορροπημενη διατροφή?εχεις προσπαθήσει να μιλήσεις στους δικούς σου?οι ανθρωποι ειναι διπλα μας για τον ανθρωπο που εχουμε μεσα μας κ ειμαι σιγουρη οτι υπαρχουν πολλοι που σ αγαπανε και εσυ απλα τους διωχνεις χωρις λογο!

    σε φιλώ γλυκά

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    4
    Εννοείται πως προσπαθώ βεβαία να ακολουθήσω ισορροπημένη διατροφή πάλι και το ψιλοκαταφέρνω φοβάμαι όμως ότι θα το χαλάσω πάλι.

    Όσο για τα υπόλοιπα, ναι είναι εύκολο να λέω στον εαυτό μου πως οι φίλοι μου δεν ενδιαφέρονται για το πως είμαι εξωτερικά , αυτό όμως δε σημαίνει πως δε θα προσέξουν τη διαφορά 20 κιλών! Εννοώ πως ξέρω ότι ακόμα κι αν δε μου το λένε το σκέφτονται και αυτό με τρελαίνει.

    Στους δικούς μου έχω μεν μιλήσει αλλά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Αν δεν έχω μόνη μου τη δύναμη να κάνω δίαιτα , δεν μπορούν να μου ανοίξουν το κεφάλι εκείνοι να μου τη βάλουν μέσα...

    Τέλος πάντων, ευχαριστώ που απάντησες :)

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    2,196
    δε πρεπει να φοβασαι και να την χαλασεις δεν χαλασε κ ο κοσμος!πρεπει να συνειδητοποιήσεις οτι δεν ήρθε το τελος του κόσμου.τι ειναι πιο σημαντικο να φτασεις τον στοχο σου εστω και 1,2 μήνες αργότερα ή να μην φτάσεις καθόλου?

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    114
    γλυκια μου κοπελιτσα...κατ αρχας ειναι απολυτα φυσιολογικο το ξεσπασμα σου στο φαγητο. κ οι ειδικοι θα σου πουν πως μετα απο μεγαλη περιοδο αποχης απο αυτο, ο οργανισμος επαναστατει. κ εγω οπως κ εσυ 3 χρονια εκανα ασταματητες διαιτες, κ ενα καλοκαιρι ακομα κ φαγητα που δεν μ αρεσανε τα καταβροχθιζα!!!!!!!!!!!!!!!!μερικ ες φορες ετρωγα μεχρι κ σκονη ζελε επειδη δν ειχα τπτ στο σπιτι. χαλαω πολλα λεφτα σε φαγητο, κ φυσικα τσαμπα επειδη μετα καταληγουν στο wc νε τον εναν η τον αλλο τροπο. εισαι πολυ μικρη κ ο μεταβολισμος σ θα καταστραφει. ξερω πως τωρα σου φαινονται βουνο αλλα ακου τι προτεινω,

    1ον μην αντιστεκεσαι απ το να τρως.μην κανεις διαιτα. η σκεψη κ μονο θα σε κουρασει κ δν θα ξαναθες ΠΟΤΕ να κανεις διαιτα!

    2ον αμα προλαβαινεις κανε λιγη γυμναστικη. εχει τρομερο αποτελεσμα στην ορεξη σου

    3ον τρωγε πολλες σαλατες που σε καταφερνουνε να πριστεις

    4ον βαλε σαν στοχο 1 μερα την βδομαδα να φας οτι κ οσο θελεις , επειδη δεν παχαινεις σε 1 μερα. το κανα κ εγω. ετσι δεν θα σου φαινεται βουνο η διατροφη σου. η μερα αυτη θα σηματοδοτει το τελος της πιεστικης βδομαδας, κ την αρχη της επομενης.

    5ον μην ζυγιζεσαι.σταματα να ζυγιζεσαι.ειναι αρκετα αγχωδες

    6ον ζητα βοηθεια απο ειδικο γιατι η καταθλιψη δεν περναει ετσι,ισως κ να χειροτερεψει κ εισαι σε ηλικια που πρεπει να κοιταξεις το μελλον σου...να διαβασεις....να κανεις την ζωη που δεν θα γυρισει πισω για σενα.

    να ξερεις πως ολοι σε νιωθουμε.ειαι σιγουρη πως θα τα πας καλα,

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    4
    Συγγνωμη που δεν ειχα απαντησει τοσον καιρο και ευχαριστω για το ενδιαφερον σας , αλλα σας γραφω για να σας πω ότι οι τελευταίες δύο μέρες μου πέρασαν με φαι και εμετους οπότε ήρθε πια η ώρα να παραδεχτώπως είμαι απόλυτα άχρηστη και η λίθια και να τελειώνει το θέμα.

    Όπως και τις προηγούμενς φορες , είχα αρχίσει πάλι να τα πηγαλίνω καλά μέχρι που άρχισα πάλι να καταστρέφω τον εαυτό μου.

    Τέλος πάντων , συγγνώμη για την κλάψα...

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    2,196
    δεν χρειαζεται να μιλας ετσι για τον εαυτο σου!ενταξει περασε τωρα,εστω κ μια μερα να μην κανεις εμετο κλπ πρεπει να το βλεπεις σαν κατορθωμα.δεν πρεπει να απογοητευεσαι αλλα να συνεχιζεις οτι κ να χει γινει.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    2
    Geia sou! Egw proteinw na mh paniovalesai giati den exeis kai megalo provlhma!Sthn hlikia sou hmoun 85kila me upsos 1,60!Hmoun san keftedaki to omologw!Telika egine ena klik mesa mou kai exasa 35 kila.Bebaia den emeina sta 50 giati mou aresei to faghto kai panta tha m aresei!Twra eimai 58 kai fusika thelw na xasw alla me swsth diatrofh.Alliws sigoura tha ta xanaparw!Meta apo xronia diaitas loipon exw na pw pws h zwh einai wraia kai den xreiazetai na patheis kata8lipsh gia ta kila!Agorase rouxa pou se kolakevoun,allaxe ta mallia sou,kane kati pou tha se kanei telospantwn na deis oti den eisai kanena teras! kai trwge oso pio swsta mporeis!Se ligous mhnes ola tha nai teleia!alla psuxraimia bre!Auta................

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •