Βία στις σχέσεις. θεμα τύχης; Πως;

[schizophrenic25]

polles fores einai kai oikonomikoi oi logoi poy mporei ena atomo na anexetai tosi via...kai na einai apla egklovismeno se afti

[Gothly]

[soft]

Πως συμφωνεις σε κατι που λεω.
Και μετα ρωτας ?

Και δεν τεθηκε, κανενα λογος και θεμα επιδιωξης απο μενα εδω,δεν εννοουσα κατι τετοιο.

???????

[Φωτεινη!]

Originally posted by soft
\"Ο φοβος αυτων των γυναικών ειναι τετοιος που τις καθηλωνει.\"

Δεν ειναι παντα ο φοβος αυτος που τις καθηλωνει Φωτεινη μου
Αλλα πολλες φορες η ιδεα,που εχουν για τον εαυτο τους,οτι αυτο αξιζουν να παθουν,αυτο τους πρεπει,γιατι καπου δεν ηταν σωστες κτλ
Εχει να κανει με παρα πολλα βιωματα αυτη η ανοχη
Αν ψαξουμε την ριζα,θα παει πολυ βαθια το φτυαρι

ναι,
ειναι σιγουρα κατι αλλο πισω απο τον φοβο αυτό.
Ποια ακριβως ειναι η ριζα δεν ξερω και σιγουρα θα υπαρχουν διαφοροποιησεις απο ανθρωπο σε ανθρωπο,ομως η ελλειψη αυτοεκτίμησης και η αυτοτιμωρία ειναι πολυ πιθανα σεναρια..

[RainAndWind]

Η απάντηση δεν είναι μία σίγουρα στο ερώτημα.Οι λόγοι δεν είναι δυνατόν να μπουν σε κανένα πακέτο,αφού πολλοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στην παραμονή ενός ατόμου σε μία κακοποιητική σχέση.Πολιτιστικοί,θρησκευ τικοί,ιστορικοί παράγοντες όσο και καθαρά ατομικοί,κοινωνικο-οικονομικοί λόγοι,ψυχολογικοί,μπορεί να βάζουν ξεχωριστά το χεράκι τους ή και να συνυπάρχουν συνεργατικά σε καθεμία ξέχωρη περίπτωση.
Φαντάζομαι πως εννοείς το παλιό\"beaten woman syndrome\",δηλαδή πως το θύμα \"πάσχει\"από έλλειψη αυτοπεποίθησης που το οδηγεί σε μία ανικανότητα δράσης.Στην πραγματικότητα η θυματοποίηση μέσα στα πλαίσια μίας σχέσης είναι ένα φαινόμενο διαφυλικό,διαταξικό,ανεξάρ τητο από σεξουαλικό προσανατολισμό,και δε γνωρίζει κλισέ και στεγανά ή τουλάχιστον όχι τόσα όσα έχουμε διδαχτεί από το περιβάλλον μας.
Αν αναφέρεσαι σε διαδοχικές κακοποιητικές σχέσεις,τότε φαντάζομαι πως ο παράγοντας του κακοποιητικού παρελθόντος,ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με ένα άτομο που υπήρξε θύμα ή μάρτυρας ενδοοικογενειακής βίας ως παιδί,σαφώς και λαμβάνεται υπόψιν σοβαρά ως ένας\"προδιαθεσικός\"ψυχολο γικός παράγοντας.

Άλλοι λόγοι μπορεί να περιλαμβάνουν όπως ανέφερε και η marian-m,διαστρεβλωμένες οπτικές πάνω στην έννοια της αγάπης,του καθήκοντος,της αυτοιδέας,(individual belief system γενικά),πολιτισμικό πλαίσιο(σε κάποιες κοινωνίες η εγκατάλειψη πχ του συζύγου θεωρείται απαγορευτική ηθικά ή/και νομικά),ο φόβος για την σωματική ακεραιότητα,η ύπαρξη παιδιών,η έλλειψη ενός δικτύου υποστηρικτικού(συγγενικού ή φιλικού),η ελπίδα πως ο άλλος ή η άλλη θα στρώσει,με αγαπά στην πραγματικότητα και τέτοια κουραφέξαλα άλλα,η ύπαρξη κάποιας αναπηρίας σωματικής ή ψυχικής νόσου,η ντροπή στην παραδοχή πως κάποιος κακοποιείται,η τακτική απομόνωσης από όσους το κακοποιητικό μέρος της σχέσης θεωρεί πως θα είχε επιπτώσεις στη διατήρηση του στάτους ως έχει(συκοφαντεί φίλους και συγγενείς,κάνει το θύμα να πιστέψει πως κανένας δεν το αγαπά όπως αυτός,οι σημαντικοί άλλοι δεν είναι φερέγγυοι/δε νοιάζονται πραγματικά/ζηλεύουνε/κλπ.

Επίσης αυτό που θεωρείται ως θυματοποιητική συμπεριφορά που \"συνεισφέρει\"στη διατήρηση του κύκλου της βίας,η παθητικότητα δηλαδή του θύματος,εξετάζεται από τους μελετητές όχι μόνο ως μοντέλο,αλλά και ως παθητική συμπεριφορά αποφυγής περαιτέρω βίας,δηλαδή ως αμυντικός μηχανισμός από την πλευρά του θύματος,εντασσόμενος σε μία λογική σκοπιά υπολογισμού κερδών από τη συμπεριφορά αυτή και πιθανόν απωλειών/κινδύνων με υιοθέτηση μίας ριζοσπαστικότερης στάσης(πχ εγκατάλειψη του κακοποιητή λέμε τώρα).

Σε κάθε περίπτωση,οι στάνταρ απαντήσεις είναι δελεαστικές,αλλά δεν μπορεί να περιλαμβάνουν όλους τους παράγοντες,είναι μεγάλο το φάσμα,οπότε κάνουμε λίγο κράτει και αναλύουμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά,into its context βασικά.

[krino]

εγω πιστευω οτι στην ελλαδα, χωριζονται σε 2 μεγαλες κατηγοριες καταρχην,

τα ατομα που εχουν παιδι και αλλους που δεν εχουν.
Το να μην εχεις παιδια και να περνας ασχημα σε ενα γαμο,
μπορει να το διαλυσει πολυ πιο ευκολα, σε σχεση με καποιον που ειναι σε γαμο με παιδια.

Τα παιδια βαζουν πολλα ζητηματα αναστολης η και αναβολης,
ασχετως το ποσο κακοποιητικη ειναι μια σχεση.

[Φωτεινη!]

Originally posted by krino
εγω πιστευω οτι στην ελλαδα, χωριζονται σε 2 μεγαλες κατηγοριες καταρχην,

τα ατομα που εχουν παιδι και αλλους που δεν εχουν.
Το να μην εχεις παιδια και να περνας ασχημα σε ενα γαμο,
μπορει να το διαλυσει πολυ πιο ευκολα, σε σχεση με καποιον που ειναι σε γαμο με παιδια.

Τα παιδια βαζουν πολλα ζητηματα αναστολης η και αναβολης,
ασχετως το ποσο κακοποιητικη ειναι μια σχεση.

Εχεις δίκιο σε αυτο που λες ,αλλα δεν υπαρχει κακοποιηση μονο στις οικογενειες μα και στα ζευγάρια.

[krino]

εγω ειπα που μια γυναικα παιζει να κατσει με κακοποιηση οχι οτι δεν υπαρχει.

Τα παιδια καλως η οχι, ειναι ανασταλτικος παραγοντας,
για μενα κακως.

[Φωτεινη!]

Απο ερευνες που εχουν γινει ,τα παιδια που ρωτηθηκαν τι θα προτιμουσαν να μεινουν με τη μαμα και χωρις τσακωμους ή να εχουν και τον μπαμπα με φασαριες ,προτιμουν το δευτερο..
ειναι πραγματικά πολυ δυσκολο να χωρισει μια γυναικα που εχει παιδιά,να αναλαβει ολες τις υποχρεωσεις μονη της,να δωσει στα παιδια της να καταλαβουν τους λογους του χωρισμου..μπορω να γραφω μεχρι αυριο..

[krino]

οποτε συμπερασμα,
αμα θετε παιδια, σκεφτειτε παρα πολυ σοβαρα γιατι μετα τα πραγματα μπλεκουν......

[soft]

Originally posted by Αφωτεινή

ειναι πραγματικά πολυ δυσκολο να χωρισει μια γυναικα που εχει παιδιά,να αναλαβει ολες τις υποχρεωσεις μονη της,να δωσει στα παιδια της να καταλαβουν τους λογους του χωρισμου..μπορω να γραφω μεχρι αυριο..

Ολο αποριες ειμαι τον τελευταιο καιρο
Και δεν ειναι πιο δυσκολο ,να υπαρξει καποια στιγμη που δεν θα μπορεσει να το κανει ουτε αυτο αυτο??{το να εξηγησει }

Τι ειναι καλυτερο λοιπον, δεν μπορω να εξηγησω,και μενω??

η καθομαι ,και αφηνω αλλους στο μελλον να δωσουν τις εξηγησεις ??


Και γω μεχρι να κλεισει το φορουμ μπορω να γραφω,και ν αντικρουω


Kαι πριν 1 μηνα, ειχαμε μια \"απωλεια \" τετοια στην γειτονεια,με 2 παιδακια

Στα ανεξηγητα λοιπον!!

[marian_m]

Εγώ πιστεύω ότι τελικά όλα είναι επιλογές.
Κάποιοι προτιμούν να κακοποιούνται και να υποφέρουν.
Άλλοι πάλι έχουν ανάγκη να χειρίζονται (μέχρι και να κακομεταχειρίζονται) τους άλλους.
Και οι δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων θα επικαλεστούν χίλιους δυο λόγους για να δικαιολογήσουν τη στάση τους (παιδιά, κοινωνική θέση, οικονομική κατάσταση κλπ.).

Προσωπικά, έχω γνωρίσει γυναίκες που κακοποιούνται -σωματικά ή ψυχολογικά- και παραμένουν σε μία σχέση, ενώ ούτε παιδιά υπάρχουν ούτε οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα υπάρχει.
Έχω γνωρίσει και άλλες , που και παιδιά έχουν και οικονομικά δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, παρόλ\' αυτά αποφασίζουν να φύγουν. Και τα καταφέρνουν.
Δεν θα μπορούσα με τίποτα να ταυτιστώ με τις πρώτες.
Παρόλ\' αυτά καταλαβαίνω ότι υπάρχουν συχνά λόγοι, πέρα από τους προφανείς, που τις κρατάνε σε μια τέτοια σχέση.
Άλλα σίγουρα δεν είναι το τι θα πούνε στα παιδιά τους.

[Sofia]

Originally posted by Αφωτεινή
Απο ερευνες που εχουν γινει ,τα παιδια που ρωτηθηκαν τι θα προτιμουσαν να μεινουν με τη μαμα και χωρις τσακωμους ή να εχουν και τον μπαμπα με φασαριες ,προτιμουν το δευτερο..
ειναι πραγματικά πολυ δυσκολο να χωρισει μια γυναικα που εχει παιδιά,να αναλαβει ολες τις υποχρεωσεις μονη της,να δωσει στα παιδια της να καταλαβουν τους λογους του χωρισμου..μπορω να γραφω μεχρι αυριο..

Επισης απο παρα πολλες ερευνες που εχουν γινει, τα παιδια που κακοποιουνται απο τους γονεις τους θεωρουν οτι φταινε τα ιδια κ οι γονεις τους εχουν παντα καποιο λογο που τα χτυπουν. Tί παει να πει λοιπον αυτο? Οτι θα δωσουμε στο παιδι το βαρος μιας ευθυνης που δεν του αναλογει? Να αποφασισει για τους ενηλικες? Να δει ΑΥΤΟ ψυχραιμα τί του κανει κακο κ τί οχι? Μα δεν μπορει ενα παιδι να αποχωριστει τους γονεις του ευκολα οτι κ αν του κανουν. Ουτε μπορει να επωμιστει ευθυνες γάμου.

Καθε παιδι, το πρωτο πραγμα που χρειαζεται ειναι προστασια. Αυτο τουλάχιστον, οφειλουν οι γονεις του να του το διαφυλαξουν. Αν μπορουν να δουν κ πεντε πραγματα, περα απο την βολη τους.

Οι μητερες που παραμενουν σε ενα κακοποιητικο περιβάλλον, δεν σκεφτονται τα παιδια τους, αλλα τις δυσκολιες που θα αντιμετωπισουν οι ιδιες μονες τους, μετά την αλλαγη. Τα παιδια, ειναι η δικαιολογια. Και ειναι κριμα γιατι ετσι τα καθιστουν υπεύθυνα κ για οτι τραβανε τα ιδια, αλλα κ για οσο ξυλο εχουν φαει οι ιδιες. Και ειναι κ αυτο μια κακοποιηση και των δυο γονιων πλεον, στα παιδια τους.

[soft]

Originally posted by Αφωτεινή
Απο ερευνες που εχουν γινει ,τα παιδια που ρωτηθηκαν τι θα προτιμουσαν να μεινουν με τη μαμα και χωρις τσακωμους ή να εχουν και τον μπαμπα με φασαριες ,προτιμουν το δευτερο..
..

Απο ποιους ρωτηθηκαν????

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Originally posted by marian_m
Εγώ πιστεύω ότι τελικά όλα είναι επιλογές.
Κάποιοι προτιμούν να κακοποιούνται και να υποφέρουν.

Προσωπικά, έχω γνωρίσει γυναίκες που κακοποιούνται -σωματικά ή ψυχολογικά- και παραμένουν σε μία σχέση, ενώ ούτε παιδιά υπάρχουν ούτε οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα υπάρχει.

Συμφωνω απολυτως μαζι σου και εξαλλου αυτο πιστευα πως ειναι απο την αρχη το θεμα, δηλαδη οταν υπαρχει απλα μια σχεση, οχι γαμος με παιδια κτλ καθως εκει μπαινουν πολλες παραμετροι στην μεση και υπαρχει ενα ειδος εξαρτησης