Παιδια και νεοι γονεις το 2010

[krino]

Originally posted by claire


αλλά δεν μπορείς να συγκρίνεις το τώρα με το χτες,

γιατι?

[claire]

Originally posted by krino

Originally posted by Αφωτεινή



Ολα αυτα που σκεφτεσαι εχουν να κανουν με προσωπικες ανασφαλειες πρωτα.
Οι συνθηκες ερχονται δευτερες.

προσωπικη ανασφαλεια ειναι οτι ο πατερας μου βγηκε στη συνταξη με 35 χρονια δουλεια,
εγω θα παω (μαλλον) στα 40 και αν κανω παιδι, θα παει στα 45?


μαλλον προκειται περι χιουμορ....

δεν θα φτάσει μωρέ!!! υπάρχει και ο καρκίνος, η γρίπη των χοίρων, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η τρύπα του όζοντος (μπάι δε γουέι, είπαν ότι αρχισε να κλείνει) και άλλα τόσα! :P

[Χάιντι]

γιατί στο χθές τα πράγματα ήταν πιο ευκολά οσον αφορά τις δουλειές και γιατί τότε δεν χρειαζοταν να έχεις 200 πτυχία για να βρεις δουλειά εκεί με ένα πτυχιο τεχνικής σχολής διάλεγες 1000 δουλείες λίγο είναι αυτό

[claire]

Originally posted by krino

Originally posted by claire


αλλά δεν μπορείς να συγκρίνεις το τώρα με το χτες,

γιατι?

γιατί ας πούμε τώρα συγκρίνεις μόνο μια παράμετρο (πχ το ότι ο μπαμπας σου βγήκε με 35 χρόνια εργασίας στη σύνταξη) θα πρέπει να συγκρίνεις όμως όλες τις συνθήκες ζωής.
συν ότι ισχύουν και αυτά που έγραψε η λούσιφερ!

[Φωτεινη!]

κανενα χιουμορ...
Και τι εγινε που θα δουλευουν τα παιδια σου?
Τι θα παθουν?
αν ειναι δυνατον..
Ασε που αυτα μπορει να θελουν να ζησουν αλλιως και οχι με το δικο σου μοντελο ζωης..εργαζομενος βιοπαλεστης κτλ.
Εσυ πως αποφασιζεις να τα καταδικασεις στην δικη σου αδυναμια για ενα καλυτερο μελλον?

[krino]

Originally posted by claire

Originally posted by krino

Originally posted by claire


αλλά δεν μπορείς να συγκρίνεις το τώρα με το χτες,

γιατι?

γιατί ας πούμε τώρα συγκρίνεις μόνο μια παράμετρο (πχ το ότι ο μπαμπας σου βγήκε με 35 χρόνια εργασίας στη σύνταξη) θα πρέπει να συγκρίνεις όμως όλες τις συνθήκες ζωής.
συν ότι ισχύουν και αυτά που έγραψε η λούσιφερ!

συγκρινω τα παντα.
Ο πατερας μου ζωντας στο κοσμο του,
μου την λεει συχνα γιατι λεει δεν μπορω να βαλω στην ακρη ενα φραγκο.....
Αντε να του απαντησεις τωρα αυτουνου......

Κλερ,
εχω μαθει να κοιταω πισω, να κοιταω μπροστα και μετα να μενω στο τωρα.
Τα γενικως αισιοδοξα μυνηματα ειναι μονο μυνηματα.

[claire]

Originally posted by krino


συγκρινω τα παντα.
Ο πατερας μου ζωντας στο κοσμο του,
μου την λεει συχνα γιατι λεει δεν μπορω να βαλω στην ακρη ενα φραγκο.....
Αντε να του απαντησεις τωρα αυτουνου......

Κλερ,
εχω μαθει να κοιταω πισω, να κοιταω μπροστα και μετα να μενω στο τωρα.
Τα γενικως αισιοδοξα μυνηματα ειναι μονο μυνηματα.

το ίδιο ισχύει όμως και για τα γενικώς απαισιόδοξα. ;)

[krino]

Originally posted by Αφωτεινή


Εσυ πως αποφασιζεις να τα καταδικασεις στην δικη σου αδυναμια για ενα καλυτερο μελλον?

γιατι για να μπω στην διαδικασια να εχω παιδια,
πρεπει να μπορω να προσφερω αν μη τι αλλο, οσα μου προσφεραν οι δικοι μου γονεις.
Αμα δεν μπορω να εξασφαλισω ουτε καν αυτα (που τα θεωρω μινιμουμ) τοτε γιατι συζηταμε?


Και να στο πω αλλιως,
παλια ειχα μια περιπετεια, με μια γυναικα.
Ηθελε να κανουμε παιδι με το στανιο.
Τοτε ημουν και πιτσιρικας και ας πουμε ειχα ψηθει....
Αλλα χρονια βεβαια τοτε κιολας.
Τεσπα το ζουμι ειναι οτι το στορυ εμεινε εκει.
Σημερα κανοντας μια ανασκοπηση, αν ειχε γεννηθει αυτο το παιδι.....
ουτε που θελω να το σκεπτομαι πως θα ηταν η ζωη μου.....
Πολλα απο οσα εχω γραψει εδω μεσα, σαφως και δεν θα ειχαν γραφτει ποτε, παρα πολλα ομως......

[arktos]

Originally posted by krino

Originally posted by arktos


και στο μυαλό τους είχαν πάντα να προσφέρουν στα παιδιά τους αυτά που έλειψαν σε αυτούς.
οπότε ένα + το έχουμε κι εμείς.
δεν ξέρω πόσο ο καθένας μας.

Εσυ πιστευεις οτι μπορεις να προσφερεις στα παιδια σου,
οσα προσφεραν εσενα οι γονεις σου?
Δηλαδη αν υποθεσουμε οτι ξεκιναγες απο το μηδεν,
θα μπορουσες να προσφερεις τα ιδια στο παιδι σου, με τα οσα σου προσφεραν οι δικοι σου?

εγώ προσφέρω στο παιδί μου αυτά που έλειψαν σε μένα.
κι αυτό είναι μία άλλη ιστορία.

πάντως ναι, θα ήμουν σε θέση να προσφέρω στο παιδί μου ( οικονομικά ) αν δεν τα είχα κάνει μπάχαλο λόγω διπολικής.
δεν θέλω να υπολογίσω πόσα χιλιάρικα ευρώ ξόδεψα και που οδήγησε αυτό.

[claire]

πάντως ρε παιδιά αυτό το \"οι γονείς μας μας πρόσφεραν αυτά που τους είχαν λείψει\"¨νομίζω μας έκανε κακό. τουλάχιστον στη δική μου γενιά (αυτοί που σήμερα είναι 25-30) μας κακόμαθαν, επειδή οι ίδιοι είχαν ζοριστεί, με αποτέλεσμα να μεγαλώσουμε με ανέσεις και σε τόσο προστατευμένα περιβάλλοντα που μετά είναι αδύνατο να σταθείς στα πόδια σου.

[krino]

δεν ξερω.....
ισως να παει μια γενια καλα μια αναποδα.....
ετσι δεν γινονται τα πουλοβερ?

:D

[RainAndWind]

Συμμερίζομαι απόλυτα τις ανησυχίες,τις αγωνίες και τα ερωτηματικά που θέτει ο Κρίνος.Και μάλιστα με αφορούν άμεσα,καθώς μπορεί να είμαι μητέρα ήδη,αλλά αυτό δεν αποκλείει το να έχω ανά καιρούς σκεφτεί πάνω στην απόκτηση κι ενός άλλου παιδιού,το αποκλείει;

Η θεώρηση όμως της ζοφερής οικονομικής πραγματικότητας το αποκλείει.Κι αυτό κάνει το νέο μου σύντροφο να αισθάνεται άτυχος,καθώς του στερείται ένα δικαίωμα εκ των συνθηκών,να ζήσει το μεγάλωμα ενός παιδιού,αυτή η βία των έξωθεν εκπτώσεων που αναγκάζεται να διαλογίζεται τώρα πάνω τους και που,πιθανότατα,θα τον οδηγήσουν στο να εγκαταλείψει και άλλα όνειρά του.Όπως καθημερινά οδηγούνται καταναγκαστικά να το κάνουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας.

Δεν αποτελεί προσωπική ανασφάλεια κανενός η αίσθηση που έχει και ο Κρίνος,αποτελεί μία νέα πραγματικότητα,που σε υποχρεώνει να κάνεις συμβιβασμούς,που δε σε οδηγεί σε άπλωμα,αλλά σε μάζεμα των φτερών σου,σε αποθαρρύνει και σε κάνει να στρέφεις τις δυνάμεις και το αποθεματικό σου στην επιβίωση,στον καθημερινό αγώνα,στη μάχη για τα προς το ζην και όχι στην ίδια τη ζωή.

Ήδη τα τελευταία χρόνια τα παιδιά μου στερήθηκαν οτιδήποτε μπορούσε να θεωρηθεί \"πλεόνασμα\",ακόμη και αν αυτό αφορούσε ευκαιρίες και δικαιώματα σε βοήθεια για τη σχολική τους ζωή,για τη μελέτη και την κάλυψη αναγκών τους σε αθλητισμό,φροντιστήρια,εξω σχολικές δραστηριότητες,αναψυχή,δια κοπές.Έχουν στερηθεί πράγματα που είχα τη διάθεση,αλλά όχι την οικονομική δυνατότητα να τους προσφέρω.Δεν ήταν στα όρια της φτώχειας,αλλά ήταν στη φάση του αγώνα για να μπορέσουμε να μην είναι.Και δεν ξέρω ειλικρινά πόσοι γονείς είναι σε θέση σήμερα να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών τους πέραν των απαραίτητων,φαγητού και ρουχισμού/υπόδησης.Είναι δική μου αίσθηση πως τα επιπλέον κόβονται με ραγδαίους ρυθμούς;

Eν τέλει,θα συμφωνήσω,πως ο προβληματισμός σου Κρίνο είναι απολύτως συμβατός με όσα προδιαγράφονται για το μέλλον της επόμενης γενιάς στη χώρα και πηγάζει από ορθολογισμό,όχι από απαισιοδοξία,σε ένα πλαίσιο που δεν φαίνεται να γεννάει παρά να ψαλιδίζει δυνατότητες,καθίσταται αναγκαίο να μην λαμβάνουμε αποφάσεις με συναισθηματισμό και ρομαντικά σενάρια,αλλά με ωμή λογική.Στυγνά και δίχως ωραιοποιήσεις βασισμένες πάνω σε πιθανολογούμενες μελλοντικές ανακάμψεις.Με τα τωρινά δεδομένα,που αρκετοί τριαντάρηδες γυρνάνε στα σπίτια των γονιών τους,γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα πάγια έξοδα της συντήρησής τους ως ανεξάρτητα άτομα,δε νομίζω πως είναι και τόσο εκτός πραγματικότητας να αναρωτηθεί ο καθείς πως αν δεν μπορεί να καλύψει τις δικές του καλά καλά τις ανάγκες,θα καλύψει τις δικές του και ενός παιδιού;;;

Και είναι όντως πολύ χειρότερο γι αυτόν που δεν έχει παιδιά και του στερούν το δικαίωμα να αποκτήσει,με τη δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής πίεσης που αυξάνεται διαρκώς να αιωρείται πάνω από το κεφάλι του...

[arktos]

Originally posted by claire
πάντως ρε παιδιά αυτό το \"οι γονείς μας μας πρόσφεραν αυτά που τους είχαν λείψει\"¨νομίζω μας έκανε κακό. τουλάχιστον στη δική μου γενιά (αυτοί που σήμερα είναι 25-30) μας κακόμαθαν, επειδή οι ίδιοι είχαν ζοριστεί, με αποτέλεσμα να μεγαλώσουμε με ανέσεις και σε τόσο προστατευμένα περιβάλλοντα που μετά είναι αδύνατο να σταθείς στα πόδια σου.

έτσι είναι.
αλλά το ίδιο κάνουμε κι εμείς στα παιδιά μας.
ίσως και σε χειρότερο βαθμό, δημιουργώντας τους πιο πολλά προβλήματα.

[krino]

Originally posted by RainAndWind


Eν τέλει,θα συμφωνήσω,πως ο προβληματισμός σου Κρίνο είναι απολύτως συμβατός με όσα προδιαγράφονται για το μέλλον της επόμενης γενιάς στη χώρα και πηγάζει από ορθολογισμό,όχι από απαισιοδοξία,σε ένα πλαίσιο που δεν φαίνεται να γεννάει παρά να ψαλιδίζει δυνατότητες,καθίσταται αναγκαίο να μην λαμβάνουμε αποφάσεις με συναισθηματισμό και ρομαντικά σενάρια,αλλά με ωμή λογική.

μαστα....
εκει που σκεφτομουν οτι υπερβαλω,
διαβαζω και κατι που συνδεει το πως ζουσαμε σαν κοινωνια, πριν 30 χρονια και πως ζουμε σημερα η μετα απο 30 χρονια εξισου.

Ενταξει μην τρελαθουμε κιολας ε?

Οταν ο πατερας μου δουλευε σε μια απλη δουλεια οχι κατι σουπερ,
και καταφερε και ζουσε μια οικογενοια με 2 παιδια, και χωρις στερησεις ζουσαμε ανετα, και επιπλεον καταφερε και εχτισε 3 σπιτια....

Στο μεταξυ εγω μεχρι σημερα εχω μονο το σπιτι του γατου μου και αυτο εχει τρυπες.....


Η θα βλεπουμε τα αυτονοητα και θα μιλαμε με στοιχεια,
αλλιως κανουμε συζητηση καφενειου.

Βεβαια ο καθενας κανει τους λογαριασμους του.
Και σου λεει δεν βαριεσαι, ολοι κανουν παιδια ας κανω και εγω.
Τι θα φαει? ε οτι τρωμε ολοι μας.
Βαλτου φασολαδα.


Εχω φιλο, ο οποιος εχει κανει ενα παιδι και ηδη δυσκολευεται.
Ειναι ελευθερος επαγγελματιας εν μεσω της κρισης κινδυνευει να κλεισει την επιχειρηση του οπως θα βαλουν λουκετο αλλες 10.000 επιχειρησεις μονο το 2010.
Τι θα κανει μετα? αγνωστο.
Και συζηταγαμε προχθες, οτι καπου διαβασε οτι ο γιος του ειναι καλο ψυχολογικα να εχει ενα αδερφακι.....


Ε οκ!
που πας ρε καραμητροοοοοοοοο!!!
ειναι η απαντηση.....

[claire]

λέτε όμως διαφορετικά πράγματα. άλλο το \"εγώ αυτή τη στιγμή δεν έχω λεφτά-δουλειά κτλ κτλ για να μπορέσω να κάνω ένα παιδί\" και άλλο το \"δεν κάνω παιδί, γιατί είμαι σίγουρος ότι το παιδί μου στα 40 του θα είναι σε πολύ χεριρότερη μοίρα από μένα και θα είναι αναγκασμένο να δουλεύει μέχρι τα 70 του\"

έλα κρίνο, μην παραπονιέσαι! έχεις και προίκα! αμπέλια, σπιτάκια. :D