Παιδια και νεοι γονεις το 2010

[claire]

πάντως σε αυτό που έχεις άδικο είναι ότι όταν γεννήθηκες εσύ οι άνθρωποι πίστευαν ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο (ειδικά αν είσαι πάνω από 40, γεννήθηκες μέσα-τέλος 60\'s, που ήταν πολύ δύσκολες εποχές). γενικά οι προηγούμενοι έχουν την τάση να βλέπουν το τώρα και το μέλλον πολύ χειρότερο συγκριτικά με την δική τους εποχή.

[whitecandle]

Originally posted by krino

Originally posted by libpa
Θέλω να είμαι αισιόδοξη, τι να πω; Εκτός και αν ακούσω ενδείξεις όπως λες κι εσύ για το αντίθετο :(

ετσι χυμα?
να ειμαστε αισιοδοξοι για να ειμαστε?
να μην μελεταμε το τι συμβαινει?
Να μην βλεπουμε που βαδιζει η ολη υποθεση?

Έχεις δίκιο γενικά δεν είμαι αισιόδοξη αλλά αυτό δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι. Πρέπει κάτι να κάνουμε. Σε αυτό πιστεύω. Anyway.

[krino]

Originally posted by researcher
και γω το θεωρω απιθανο Φωτεινη

αν και δεν εχω παιδια

θεωρω απο την αλλη πολυ ευλογους τους προβληματισμους σου krino

απο την αλλη μολις εχεις ενα παιδι η σκεψη αλλαζει πολυ

και το εχω δει αυτο σε κοντινα μου προσωπα

ναι βρε ερευνητρια μου,
εγω τωρα που δεν εχω,
να μην κανω καποιες σκεψεις?

[arktos]

krino, η γιαγιά μου έκανε 7 παιδιά.
ο πατέρας μου έφυγε 14ρων από το χωριό για να εργαστεί.
κατέληξε στο εξωτερικό.
το ίδιο και 3 αδέρφια του.
είχαν καλύτερες προοπτικές?
είχαν αλάνες χωράφια ολόκληρα, αλλά έβοσκαν πρόβατα και γίδια και δεν έπαιζαν, γιατί έπρεπε να δουλέψουν για το σπίτι.
η μάνα μου μού έχει περιγράψει άθλιες συνθήκες ζωής.
που όχι δεν της ζει η κόρη μου.
δεν νομίζω πως θα της ζήσει.
θα πρέπει να είμαστε πολύ απαισιόδοξοι τότε.

[krino]

Originally posted by claire
πάντως σε αυτό που έχεις άδικο είναι ότι όταν γεννήθηκες εσύ οι άνθρωποι πίστευαν ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο (ειδικά αν είσαι πάνω από 40, γεννήθηκες μέσα-τέλος 60\'s, που ήταν πολύ δύσκολες εποχές). γενικά οι προηγούμενοι έχουν την τάση να βλέπουν το τώρα και το μέλλον πολύ χειρότερο συγκριτικά με την δική τους εποχή.

δεν καταλαβα που εχω αδικο,
μπορεις να γινεις περισσότερο σαφης?

[researcher]

φυσικα και να κανεις krino

και εγω τις κανω

και τις θεωρω πολυ ρεαλιστικες

και παρα πολυ με ξαναπροβληματισαν γιατι με εχει απασχολησει αυτο το θεμα πολυ

απλα το ειπα γιατι εχω πολυ κοντινα μου προσωπα που εχουν παιδακι

και απλα δεν αναρρωτιουνται και το ειπα σαν συγκαταθεση στο οατι η φωτεινη ακριβως ειναι στην αλλη οχθη και δειχνει να μην αναρρωτιεται

και γω απορρω με αυτο

και θα ηθελα να ξερω

θα γραψω παντως και στη συνεχεια τη γνωμη μου

παντως ειλικρινα με συγκινει με τη ευρεια εννοια και με προβληματιζει πολυ και μενα προσωπικα ο προβληματισμος σου

[krino]

Originally posted by researcher
ψαχνω ετσι στο διαδικτυο και βρηκα διαφορα

βρηκα και αυτο το ζευγαρακι

που στην δικη μας εποχη ζει και αυτο

http://www.stifora.gr/article.php?id=23851

πολυ γλυκο μου φανηκε....

μονο που εγω δεν ειμαι ο παπαγιαννης.

[whitecandle]

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας, αν μας αρέσει να κάνουμε παιδιά, αλλά και το μέλλον τους.

[claire]

Originally posted by krino
Τον τελευταιο καιρο, με απασχολει αρκετα αυτο το ζητημα.
Ισως βεβαια να φταιει το οτι περασα τα 40, ισως κατι αλλο.
Παντως δεδομενου οτι ο οριζοντας φαινεται πιο χλωμος παρα ποτε,
πλεον σκεφτηκα να ανοιξω αυτο το θρεντ,
να δω τι σκεψεις κυκλοφορουν.


Το θεμα λοιπον εχεις ως εξης:


Περαν του σημειου οτι ο πλανητης στο μελλον παει απο το κακο στο χειροτερο και μπλα μπλα μπλα, τα γνωστα που ξερουμε,
τους τελευταίους μηνες βιωνουμε μια κριση ανευ προηγουμενου.
Οι δικοι μας γονεις οταν εκαναν οικογενοια, ειχαν αλλα ονειρα, ειχαν οριζοντα μπροστα τους και γενικα μπορω να πω ενα πεδιο ζωης οτι το μελλον το δικο τους και των παιδιων τους θα ειναι σχετικα ροδινο, παντως οχι αυτο που βλεπουμε σημερα.

Τωρα που μπηκαμε στο 2010, οι οροι αλλαζουν.

Συμπερασματικα αν κανεις ενα παιδι σημερα,
για να βγει στη συνταξη θα πρεπει να δουλευει 40 χρονια, η παιδεια που θα λαμβανει θα ειναι χειροτερη απο οτι χθες, η ζωη του θα ειναι σαφως πιο υποβαθμισμενη απο την δικη μας, δεν θα εχει αλανες να παιζει και ολα οσα γνωριζουμε.


Ετσι ολο το σκηνικο οπως εξελισεται μου φαινεται τρομερα ανασταλτικο για να μπω σε ενα τριπ ενος παιδιου μονο και μονο για αυτους τους λογους.
Δηλαδη το οτι του εξασφαλιζω ενα χειροτερο μελλον απο το δικο μου (ενω προσδοκουσα σαφως ενα καλυτερο) με βαζει σε σκεψεις οταν εφοσον αυτο το γνωριζω, γινομαι συνένοχος για να γεννηθει ενας νεος ανθρωπος με τετοιο μελλον.

Και ναι με ενοχλει που αν εκανα ενα παιδι θα πρεπει να δουλευει 40 χρονια ατελειωτης δουλειας (και σε 30 χρονια να εχει παει 45).
Πιστευα οτι η ευημερια και η εξελιξη του κοσμου θα ετεινε προς μια βελτιωση των συνθηκων ζωης και οχι προς το χειροτερο.

Δεν ειμαι μαντης για να ξερω αν αυριο,
οοοοοοοοοολα θα πανε πολυ καλυτερα η πολυ χειροτερα,
αλλα μενω στα δεδομενα που ολοι γνωριζουμε και με βαση αυτα εχω κινητρο για να γραψω ολα αυτα.

Τελος χωρις να παρεξηγηθω,
θα ελεγα οτι με ενδιαφερει κυριως να διαβασω γνωμες και προβληματισμους απο κοσμο που δεν εχει κανει παιδι και ειναι σε αυτη την φαση κοιταζοντας το τι εχει μπροστα του.


Μηπως ειμαι υπερβολικος η τελικα σκεφτομαι σωστα και με προβληματιζει ολη αυτη η κατασταση?

edw! άσε που τότε έκαναν παιδιά χωρίς να το σκέφτονται και πολύ. δεν προβληματίζονταν κι ας ζούσαν δύσκολα. απλά δεν είχαν και άλλη επιλογή, στόχος τους ήταν να κάνουν οικογένεια και παιδιά.

[krino]

Originally posted by arktos
krino, η γιαγιά μου έκανε 7 παιδιά.
ο πατέρας μου έφυγε 14ρων από το χωριό για να εργαστεί.
κατέληξε στο εξωτερικό.
το ίδιο και 3 αδέρφια του.
είχαν καλύτερες προοπτικές?
είχαν αλάνες χωράφια ολόκληρα, αλλά έβοσκαν πρόβατα και γίδια και δεν έπαιζαν, γιατί έπρεπε να δουλέψουν για το σπίτι.
η μάνα μου μού έχει περιγράψει άθλιες συνθήκες ζωής.
που όχι δεν της ζει η κόρη μου.
δεν νομίζω πως θα της ζήσει.
θα πρέπει να είμαστε πολύ απαισιόδοξοι τότε.

αμ δεν ειναι ετσι,
και ο πατερας μου εφυγε απο το χωριο του και ηρθε στην αθηνα σε πληροφορω ΧΩΡΙΣ παπουτσια.
Ειχε επιλογη απο το να περπατησει 300 χιλιομετρα ετσι η να πεθανει.
Ε ειπε ας ριξω λιγο ποδαροδρομο.....
Χρονια με τα χρονια ομως, η ζωη του βελτιωθηκε και οσο περναγανε τα χρονια ολα πηγαιναν πιο καλυτερα.

Αν ηταν ετσι θα ξεκινούσα και εγω.

Αλλα σου λεω οτι αν τοτε ξεκινησουμε με +3 μπορουσες να φτασεις εστω και στο +4.
τωρα που αρχιζουμε με μειον καμποσο, τι σου μενει να κανεις?

[claire]

α! και σε γενικες γραμμές δεν θεωρώ παράλογους τους προβληματισμούς σου. απλά διαφωνώ στο σημείο για τις προηγούμενες γενιές.

[Ακροβατης]

Originally posted by claire

Originally posted by krino
Τον τελευταιο καιρο, με απασχολει αρκετα αυτο το ζητημα.
Ισως βεβαια να φταιει το οτι περασα τα 40, ισως κατι αλλο.
Παντως δεδομενου οτι ο οριζοντας φαινεται πιο χλωμος παρα ποτε,
πλεον σκεφτηκα να ανοιξω αυτο το θρεντ,
να δω τι σκεψεις κυκλοφορουν.


Το θεμα λοιπον εχεις ως εξης:


Περαν του σημειου οτι ο πλανητης στο μελλον παει απο το κακο στο χειροτερο και μπλα μπλα μπλα, τα γνωστα που ξερουμε,
τους τελευταίους μηνες βιωνουμε μια κριση ανευ προηγουμενου.
Οι δικοι μας γονεις οταν εκαναν οικογενοια, ειχαν αλλα ονειρα, ειχαν οριζοντα μπροστα τους και γενικα μπορω να πω ενα πεδιο ζωης οτι το μελλον το δικο τους και των παιδιων τους θα ειναι σχετικα ροδινο, παντως οχι αυτο που βλεπουμε σημερα.

Τωρα που μπηκαμε στο 2010, οι οροι αλλαζουν.

Συμπερασματικα αν κανεις ενα παιδι σημερα,
για να βγει στη συνταξη θα πρεπει να δουλευει 40 χρονια, η παιδεια που θα λαμβανει θα ειναι χειροτερη απο οτι χθες, η ζωη του θα ειναι σαφως πιο υποβαθμισμενη απο την δικη μας, δεν θα εχει αλανες να παιζει και ολα οσα γνωριζουμε.


Ετσι ολο το σκηνικο οπως εξελισεται μου φαινεται τρομερα ανασταλτικο για να μπω σε ενα τριπ ενος παιδιου μονο και μονο για αυτους τους λογους.
Δηλαδη το οτι του εξασφαλιζω ενα χειροτερο μελλον απο το δικο μου (ενω προσδοκουσα σαφως ενα καλυτερο) με βαζει σε σκεψεις οταν εφοσον αυτο το γνωριζω, γινομαι συνένοχος για να γεννηθει ενας νεος ανθρωπος με τετοιο μελλον.

Και ναι με ενοχλει που αν εκανα ενα παιδι θα πρεπει να δουλευει 40 χρονια ατελειωτης δουλειας (και σε 30 χρονια να εχει παει 45).
Πιστευα οτι η ευημερια και η εξελιξη του κοσμου θα ετεινε προς μια βελτιωση των συνθηκων ζωης και οχι προς το χειροτερο.

Δεν ειμαι μαντης για να ξερω αν αυριο,
οοοοοοοοοολα θα πανε πολυ καλυτερα η πολυ χειροτερα,
αλλα μενω στα δεδομενα που ολοι γνωριζουμε και με βαση αυτα εχω κινητρο για να γραψω ολα αυτα.

Τελος χωρις να παρεξηγηθω,
θα ελεγα οτι με ενδιαφερει κυριως να διαβασω γνωμες και προβληματισμους απο κοσμο που δεν εχει κανει παιδι και ειναι σε αυτη την φαση κοιταζοντας το τι εχει μπροστα του.


Μηπως ειμαι υπερβολικος η τελικα σκεφτομαι σωστα και με προβληματιζει ολη αυτη η κατασταση?

edw! άσε που τότε έκαναν παιδιά χωρίς να το σκέφτονται και πολύ. δεν προβληματίζονταν κι ας ζούσαν δύσκολα. απλά δεν είχαν και άλλη επιλογή, στόχος τους ήταν να κάνουν οικογένεια και παιδιά.

μονο που τοτε τελειωνοντας το πανεπιστημιο η ακομη και το λυκειο εβρικαν δουλεια,μπορει να υπηρχαν περισσοτερες δυσκολιες και φτωχια αλλα καλυτερες προοπτικες,ενω τωρα?

[researcher]

Originally posted by libpa
Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας, αν μας αρέσει να κάνουμε παιδιά, αλλά και το μέλλον τους.

εδω ειναι το θεμα

πως γινεται να κοιταμε το μελλον τους

ενω δεν το γνωριζουμε?

να προαπαθησουμε να φροντισουμε ναι

αλλα να γνωριζουμε οχι

και εδω τιθεται το προσωπικο στοιχειο

ενας ανθρωπος απο τη φυση του αισιοδοξος

δημιουργει οικογενεια χαιρεται να μεγαλωνει τα παιδια του και παει λεγοντας

και μενει η researcher μπουκαλα να σκεφτεται το μελλον και το ξεμελλον
που αλλωστε δεν το γνωριζει
αυτο ειναι μεγαλο θεμα για μενα

[claire]

ξέρεις όμως για τι δουλειές μιλάμε? δουλειές που σήμερα δεν καταδέχονται οι νέοι να τις κάνουν.

γενικά δεν διαφωνώ ότι τα πράγματα είναι δύσκολα τώρα (σε 30 χρόνια δεν μπορώ να ξέρω πως θα είναι). αλλά κουβεντιάζοντας με μεγαλύτερους ανθρώπους έχω καταλάβει ότι και τότε ήταν δύσκολα και απλά προχωρούσαν χωρίς να είναι καθόλου σίγουροι ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα.

[krino]

Originally posted by claire



άσε που τότε έκαναν παιδιά χωρίς να το σκέφτονται και πολύ.

σωστο.
Τωρα ομως που εχει πεσει σκεψη τι γινεται?