Η δικη μου ιστορια

[vende]

καλησπερα σας.ειμαι ο γιαννης.
λοιπον θα σας γραψω με λιγα λογια την δικη μου ιστορια που βαση εχει τις κρισεις πανικου.
ολα ξεκινησαν το 2006,μια βραδια συνηθισμενη γυρνωντας σπιτι,καθομαι στο τραπεζι για να φαω βραδινο.
ξαφνικα νιωθω να με πιανει ενα σφιξιμο στο κεφαλι,ζεστη και τρελη ταχυπαλμια και να ειμαι ετοιμος να λιποθυμησω.
παιρνω λοιπον με την κοπελα μου ενα ταξι και παμε στο εφημερευον νοσοκομειο.
κανω καποιες εξετασεις,μου κανουν και καρδιογραφημα,κι ομως τιποτα,καθαρα ολα.
το προβλημα ηταν οτι απο κεινο το βραδυ η ζαλη ειχε μπει στην ζωη μου και δεν ελεγε να φυγει με τιποτα.
στην δευτερη κριση πανικου που επαθα μπορω να πω οτι τα ειδα ολα.μου κοπηκε η ανασα,δεν ενιωθα το κεφαλι μου σταθερο,ετρεμα και κρυωνα,τρελη ταχυπαλμια και παλι,ενιωθα πως λιποθυμαω...
με μετεφεραν με ασθενοφορο στο νοσοκομειο κι εκει αισθανθηκα καλυτερα.
συνολο σε νοσοκομειο πρεπει να πηγα τουλαχιστον 7 φορες και πραγματικα εκει ενιωθα ασφαλης,το γιατι δε το ξερω.
μετα απο λιγο διαστημα αρχιζω μια σειρα εξετασεων σε ιδιωτικη κλινικη.
Ω.Ρ.Λ,καθαρος.
νευρολογος,καθαρος και μαλιστα εκανα και μαγνητικη τομογραφια για να ελεγξουμε τα παντα και να ειμαι και σιγουρος.
το προβλημα να παραμενει.μου λεει ομως η νευρολογος οτι ισως θα ειναι καλυτερα να επισκεπτω καποιον ψυχολογο.
κλεινω λοιπον ραντεβου και μαλιστα σε 2.παω κι αρχισαν τις ερωτησεις και σαφως απαντουσα εγω.και οι 2 μου ειπαν οτι θα χρειαστω φαρμακευτικη υποστηριξη,ετσι λοιπον κλεινω ραντεβου σε εναν ψυχιατρο.
παω λοιπον με εξεταζει και μου γραφει καποια χαπια,παρασκευη ηταν αξεχαστα,πινω λοιπον την δοσολογια και μετα απο λιγο γινομαι χαλια ξανα,νοσοκομειο και σαββατο και κυριακη,να πηγαινοερχομαι εννοω.

ερχεται η δευτερα και μου προτεινουν μια πολυ καλη ψυχιατρο.παω λοιπον κι αρχισαμε την συνομιλια,πολυ καλη κι αυτο φανηκε και απο τον τροπο που μου μιλουσε.
μου γραφει λοιπον τα seroxat και lexotanil,να πινω απο το πρωτο μισο χαπι για 1 μηνα και μισο απο το δευτερο.
οταν βγηκα απο το ιατρειο αμεσως ενιωσα καλα και δεν ειχα κανενα δειγμα ζαλης.ισως επειδη ειχα κερδισει λιγη αυτοπεποιθηση και παλι.
ξεκινησα την θεραπεια και τα πραγματα αρχισαν να καλυτερευουν.
σιγα σιγα περασα στα 2 χαπακια την ημερα χωρις κανενα προβλημα η παρενεργεια.
το lexotanil αν θυμαμαι καλα μου το εκοψε στον μηνα πανω.
η ζαλη με τα πολλα μου περασε σε μεγαλο σημειο,οχι τελειως,ειναι μερες που νιωθω τελεια κι αλλες που νιωθω καπως.οχι ομως με αλλη κριση πανικου.
το λαθος μου ηταν πως εδω και χρονια,τουλαχιστον 2,δεν εχω επισκεπτει ξανα την ψυχιατρο και συνεχιζω και πινω 2 χαπια την μερα,συνηθως βραδυ.
οταν κανω 2 μερες να πιω αισθανομαι καπως παραξενα και σαν τα ακρα μου να ηλεκτριζοντε,δεν ξερω τι ειναι αυτο.
σιγουρα θα ξαναπαω γιατι πρεπει.
καποιες αλλες φορες αισθανομαι κενο το κεφαλι μου,δηλαδη σαν να μην μπορω να συντονιστω.
σιγουρα παντως δεν εχω το χαλι που ειχα,τοτε ειχα απελπιστει πραγματικα,ελεγα αν ειναι η ζωη μου αυτη καλυτερα να παθω κατι.
οχι αυτοκτονια σαφως,δεν εχω τετοιες τασεις ακομα
αλλο ενα που καταλαβα ειναι πως οταν καποιος μπει σοτν κοσμο των φαρμακων δυστυχως μια ζωη θα τα παιρνει.
ποτε δεν πιστευα οτι θα εχω ψυχολογικο προβλημα,ποτε.γιατι στην ουσια δεν ενιωθα πως ειχα ψυχολογικο προβλημα,ειμαι ενας ανθρωπος εξω καρδια,μπορει να στεναχωριεμαι ευκολα και να νευριαζω ευκολα ομως ποτε δεν πιστευα οτι θα φτασω εκει.
μου ειπαν οτι αυτο που εχω ειναι υποσυνειδητο προβλημα κι ισως δεν το αισθανομαι.
μπορει,ποιος ξερει...

[vende]

καποιες φορες σκεφτομαι οτι ισως η αιτια να ηταν και η εντονη ζωη που εκανα.ασωτη τελειως.πολυ ποτο,πολλες γυναικες,πολλα λαθη.
πληγωσα κοπελες που μετα μετανιωσα πικρα.ενω με ειχαν στηριξει.
μεγαλωσα σε ενα οικογενειακο περιβαλλον μετριο,ο πατερας ζωη να χει γυρνουσε αρκετα και το 04 τον επιασε η μανα μου να χει μονιμο δεσμο με μικροτερη του.
πολλα μπορει να φταινε,δεν ξερω.
εγω την αληθεια παντως γραφω,μια καταθεση ψυχης

[elirene]

ολα εξαρτωνται απο το παρελθον..και μενα η ασωτη ζωη με φαγε, η απερισκεψια και τα ναρκωτικα και οχι οτι εξαρτηθηκα αλλα εμεινε μεσα μου ο φοβος για ολα..και αλλη μια μεγαλη ευθυνη εχουν οι γονεις που αν δεν μπορουν να μην τα κανουν τα παιδια, πιστευω οι περισσοτεροι απο μας που γραφουν εδω απλα δεν εχουν ποιοτητα παιρνουν φαρμακα και το μονο που κανουν ειναι να ελπιζουν οτι κατι θα αλλαξει..γινεται αυτο η θα πρεπει να μαθουμε να ζουμε με ενα ειδος αναπηριας?

[ioannis2]

Φίλε,
φαίνεται η κρίση πανικού με όλες τις συνέπειες που είχε στη ζωή σου να είναι το αποτέλεσμα της ζωής που έκανες, των σκέψεων και συναισθημάτων που διαμόρφωσες μέσα από αυτή τη ζωή, αν δεν είναι έτσι διόρθωσε με. Κι εμένα μου πρότεινε κάποιος ψυχολόγος να επισκεφθώ γιατρό, όμως δεν το έκανα για το λόγο που λες, ότι είναι περίπου εξάρτηση, αν και το πρόβλημα μου φαίνεται να είναι τελείως διαφορετικό από το δικό σου. Πάω σε κάποιο άλλο ψυχολόγο και αγωνίζομαι μέσα από τις μεθόδους του και τη δική μου προσπάθεια να ξεπεράσω τις φοβίες, εμμονές που με ταλαιπωρούν. Θέλη προαπάθεια, να δεις ακόμα και κάποιο καλό ψυχολόγο και προσπάθεισε με κάποιο τρόπο να περιορίσεις και μετά να σταματήσεις τα φάρμακα εκτός κι να χωρίς αυτά τα πράγματα είναι αφόρητα.

[elirene]

για την θεραπεια του υποσυνειδητου θα ηταν καλη η κλινικη υπνωση..μπαινει πιο βαθεια στο υποσυνειδητο ακομα κ απο την ψυχαναλυση..

[Nickbin]

Καλησπέρα και απο μένα,

Θα ήθελα να σημειώσω πως αν επισκεφτείς ψυχίατρο για κάποιο πρόβλημα σου δεν σημαίνει πως θα φύγεις και με χάπια....

Ταλαιπωρούμε από αγχώδη διαταραχή και κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και περίπου δύο μήνες. Έχω δει σημαντική βελτίωση στον εαυτό μου χωρίς να πάρω ούτε ένα χάπι....


Να τονίσω βέβαια πως αρχικά ο γιατρός μου πρότεινε χάπια αλλά εγώ του είπα όχι και δεν προέβαλε καμία αντίρρηση. Μου είπε πως έτσι και αλλιώς τα χάπια δρουν μόνο στα συμπτώματα και το πρόβλημα λύνεται με την ψυχοθεραπεία.

[ioannis2]

Έχω δοκιμάσει και ύπνωση και ψυχοθεραπεία. Πιστεύω για να δουλέψει η ύπνωση πρέπει να γίνεται εντατικά και από καλό υπνωτιστή που να ξέρει και τι χρειάζεσαι ακριβώς. Η ψυχοθεραπεία σου μαθαίνει τρόπους να ελέγχεις τις σκέψεις, να επαναπρογραμματίσεις το υποσυνείδητο και να κάνεις υπερβάσεις στην κοινωνική ζωή. Θέλει όμως και προσωπική προσπάθεια και θέληση και σίγουρα να έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε ενθαρρύνουν. Δεν ξέρω αν συμφωνείται μαζί μου...

[elirene]

ιοαννη τι εμπειριες εχεις για την υπνωση πως σου φανηκε γιατι με ενδιαφερει..

[ioannis2]

Είναι υποβολές σε κατάσταση χαλάρωσης, όχι ύπνου και συγκέντρωσης, με παραστάσεις που σου υποβάλλονται για να χαλαρώσεις και συγκεντρωθείς και προτροπές τύπου θα γίνω έτσι, θα κάνω αυτό, τόνωσης αυτοπαιπήθησης και ηρεμίας. Βοηθά σε κάποιο βαθμό αλλά πιστεύω ότι χρειάζεται να γίνεται εντατικά και από καλό υπνωτιστή, όμως δεν νομίζω από μόνο του ότι αρκεί. Χρειάζεται και ψυχοθεραπεία, ανάλογα με το τι πρόβλημα υπάρχει. Έχεις δοκιμάσει άλλες μεθόδους; γιατί ενδιαφέρεσαι ειδικά για ύπνωση;

[elirene]

ιωαννη σοθ στελνω u2u

[mavros]

Originally posted by vende
μου ειπαν οτι αυτο που εχω ειναι υποσυνειδητο προβλημα κι ισως δεν το αισθανομαι.
μπορει,ποιος ξερει...

Η αποκάλυψή που σου έγινε θα μπορούσε να φέρει την τόνωση της αγοράς και της οικονομίας στην οποία προσβλέπει ο Υπουργός Οικονομικών.

α. Σε πρώτη φάση, η αποκάλυψη περί ασυνειδήτου, θα σε οδηγήσει σε μία αναλυτικού τύπου θεραπεία, χάρη στην οποία θα ασχολείσαι με το πως σου φέρθηκαν όταν ήσουν 4 χρονών και τι νόμιζες ότι ήθελαν από σένα. Αυτό με τη σειρά του θα βοηθήσει τον αναλυτή σου να εξοφλήσει το δάνειό του ή ακόμα και να αγοράσει ορισμένα αγαθά, με περαιτέρω συνέπεια την τόνωση των αυτοκινητοβιομηχανιών και τον περιορισμό των απολύσεων υπαλλήλων.

β. Αν όμως κάποιος σε πείσει ότι χρειάζεσαι ομαδική θεραπεία, για να βρεθείς μαζί με άλλους και να μην ασχολείσαι μόνο με τα δικά σου προβλήματα, αλλά κυρίως με τα προβλήματα των άλλων, ίσως τη βγάλεις με λιγότερα λεφτά, οπότε ίσως να μη χρειαστεί να πουλήσεις το διαμέρισμα που σου άφησε ή πρόκειται να σου αφήσει ο πατέρας σου. Αυτό ίσως δεν ενθαρρύνει τους επίδοξους θεραπευτές σου από το να αυξήσουν την αγοραστική τους δύναμη με τα λεφτά σου και να μετάσχουν στην παραγωγική διαδικασία όπως ακριβώς ονειρεύεται ο κ. Παπακωνσταντίνου, οπότε ίσως η ένεση δεν θα είναι τόσο τονωτική για το τραπεζικό και για το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα. Η κατάσταση επομένως θα παραμείνει ασαφής εκτός αν ο ομαδικός θεραπευτής σου σε πείσει, όπως το έχει κάνει και με πολλούς άλλους, ότι στην ομάδα σου χρειάζεται και δεύτερος θεραπευτής, οπότε θα τον πληρώσεις εσύ κερατιάτικα, μειώνοντας όμως την ανεργία που μαστίζει τον κλάδο.

γ. Θα μπορούσε να συμμετάσχει στην υπόθεση αυτή και κάποιος νεφρολόγος, αν θελήσεις να διαπιστώσεις αν τα συγκεκριμένα συμπτώματα είναι καθαρά οργανικής φύσεως και δεν πιστέψεις τα παραμύθια περί ασυνείδητου που σου πετάνε.

δ. Το τραγικό για την εθνική μας οικονομία θα είναι να διαβάσεις κατά λάθος το χαρτάκι των φαρμάκων που ενδεχομένως παίρνεις και να διαπιστώσεις ότι όλα τα συμπτώματά σου είναι οι αναγραφόμενες σ\' αυτό πιθανές παρενέργειές των φαρμάκων σου και τίποτα παραπάνω, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσες να απαλλαγείς από αυτά, αντικαθιστώντας, καταργώντας ή μειώνοντας το φάρμακο, με την υπόδειξη ενός υπεύθυνου γιατρού.

Διαβάζοντας τη λίστα των πιθανών παρενεργειών του φαρμάκου, μπορεί να μειώσεις την περιττή κατανάλωσή σου σε αγαθά και υπηρεσίες γιατρών και ψυχολόγων, με άμεση συνέπεια την επιδείνωση της οικονομικής ύφεσης της χώρας μας (φαντάσου σε μια μέρα να σταματήσουν όλοι τις περιττές επισκέψεις σε ψυχολόγους κλπ), οπότε θα κατρακυλίσουμε σε τρομερές περιπέτειες με τη δαμόκλειο σπάθη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας.

Μήπως λοιπόν είναι καλύτερο να ... μην διαβάσεις το χαρτάκι με τις πιθανές παρενέργειες

[arktos]

Originally posted by mavros

Originally posted by vende
μου ειπαν οτι αυτο που εχω ειναι υποσυνειδητο προβλημα κι ισως δεν το αισθανομαι.
μπορει,ποιος ξερει...

Η αποκάλυψή που σου έγινε θα μπορούσε να φέρει την τόνωση της αγοράς και της οικονομίας στην οποία προσβλέπει ο Υπουργός Οικονομικών.

α. Σε πρώτη φάση, η αποκάλυψη περί ασυνειδήτου, θα σε οδηγήσει σε μία αναλυτικού τύπου θεραπεία, χάρη στην οποία θα ασχολείσαι με το πως σου φέρθηκαν όταν ήσουν 4 χρονών και τι νόμιζες ότι ήθελαν από σένα. Αυτό με τη σειρά του θα βοηθήσει τον αναλυτή σου να εξοφλήσει το δάνειό του ή ακόμα και να αγοράσει ορισμένα αγαθά, με περαιτέρω συνέπεια την τόνωση των αυτοκινητοβιομηχανιών και τον περιορισμό των απολύσεων υπαλλήλων.

β. Αν όμως κάποιος σε πείσει ότι χρειάζεσαι ομαδική θεραπεία, για να βρεθείς μαζί με άλλους και να μην ασχολείσαι μόνο με τα δικά σου προβλήματα, αλλά κυρίως με τα προβλήματα των άλλων, ίσως τη βγάλεις με λιγότερα λεφτά, οπότε ίσως να μη χρειαστεί να πουλήσεις το διαμέρισμα που σου άφησε ή πρόκειται να σου αφήσει ο πατέρας σου. Αυτό ίσως δεν ενθαρρύνει τους επίδοξους θεραπευτές σου από το να αυξήσουν την αγοραστική τους δύναμη με τα λεφτά σου και να μετάσχουν στην παραγωγική διαδικασία όπως ακριβώς ονειρεύεται ο κ. Παπακωνσταντίνου, οπότε ίσως η ένεση δεν θα είναι τόσο τονωτική για το τραπεζικό και για το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα. Η κατάσταση επομένως θα παραμείνει ασαφής εκτός αν ο ομαδικός θεραπευτής σου σε πείσει, όπως το έχει κάνει και με πολλούς άλλους, ότι στην ομάδα σου χρειάζεται και δεύτερος θεραπευτής, οπότε θα τον πληρώσεις εσύ κερατιάτικα, μειώνοντας όμως την ανεργία που μαστίζει τον κλάδο.

γ. Θα μπορούσε να συμμετάσχει στην υπόθεση αυτή και κάποιος νεφρολόγος, αν θελήσεις να διαπιστώσεις αν τα συγκεκριμένα συμπτώματα είναι καθαρά οργανικής φύσεως και δεν πιστέψεις τα παραμύθια περί ασυνείδητου που σου πετάνε.

δ. Το τραγικό για την εθνική μας οικονομία θα είναι να διαβάσεις κατά λάθος το χαρτάκι των φαρμάκων που ενδεχομένως παίρνεις και να διαπιστώσεις ότι όλα τα συμπτώματά σου είναι οι αναγραφόμενες σ\' αυτό πιθανές παρενέργειές των φαρμάκων σου και τίποτα παραπάνω, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσες να απαλλαγείς από αυτά, αντικαθιστώντας, καταργώντας ή μειώνοντας το φάρμακο, με την υπόδειξη ενός υπεύθυνου γιατρού.

Διαβάζοντας τη λίστα των πιθανών παρενεργειών του φαρμάκου, μπορεί να μειώσεις την περιττή κατανάλωσή σου σε αγαθά και υπηρεσίες γιατρών και ψυχολόγων, με άμεση συνέπεια την επιδείνωση της οικονομικής ύφεσης της χώρας μας (φαντάσου σε μια μέρα να σταματήσουν όλοι τις περιττές επισκέψεις σε ψυχολόγους κλπ), οπότε θα κατρακυλίσουμε σε τρομερές περιπέτειες με τη δαμόκλειο σπάθη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας.

Μήπως λοιπόν είναι καλύτερο να ... μην διαβάσεις το χαρτάκι με τις πιθανές παρενέργειες

πώς την είπες τη μαρμίτα ?

[vende]

εμενα παντως δυστυχως η κατασταση μου χρειαζοταν φαρμακευτικη αγωγη.

[Fleur]

mavros δεν καταλαβαίνω τον \"συμβουλευτικό\" χαρακτήρα αλλά τελοσπαντων.

Φίλε verde, είχα παρομοια συμπτώματα σωματικά και κάτι παραπάνω. Η αλήθεια ειναι ότι έκανα κάποιες αχρειαστες εξετάσεις για να αποκλείσω τελείως τα οργανικά αίτια αλλα δύσκολα με επειθαν. Και αν ομως γινοταν αυτό ο πανικός ερχοταν και παλι μετά απο 2 μέρες το πολύ. Μετά χρειαζόμουν και αλλη ιατρικη επιβεβαιωση και αλλη....
Παιρνω και εγω φαρμακευτική αγωγή, εδώ και περιπου 2μισυ μήνες. ladose 2 την ημέρα και lexotanil 1,5 (είμαι στη φάση που τα ελλατωνω). Το ότι συνεχίζεις να παιρνεις τα χάπια χωρίς ιατρική παρακολούθηση (που ίσως και να μην τα χρειαζεσαι πια) είναι καπως κακό. Δηλαδή καλό θα ήταν να επικοινωνήσεις με την γιατρό που στα είχε συνταγογραφήσει για να σου πει πως θα συνεχισεις...εστω και μετά από τόσο καιρό. Επίσης εμένα με βοηθησε και αρκετά η ψυχοθεραπεία γιατί είχα αναγκη να μιλήσω προφανώς, και ευτυχως η κοπέλλα που κανω μου εκανε \"κλικ\" αμέσως, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς \"πεσμου\", καταφεραμε να φτιαξουμε μια καλη επικοινωνια..σημερα μπορω να πω ότι μετα απο ενα τραγικό 6μηνο νιωθω καλύτερα. Οχι οτι δεν έχω σωματικά ενοχλήματα, αλλα από το να \"χτυπαω\" ενα πανικό την ημέρα ειμαι σαφώς καλύτερα.
Υ.Γ. τα χάπια κόβονται μην ανησυχείς...θελει λίγο δύναμη και απο σένα όμως..μην τα περιμενεις όλα απο τις χημειες...

[Nickbin]

ρε παιδιά, διαβάζω σε αυτό το forum συνέχεια για χάπια.

Εγώ πάντως που ταλαιπωρούμαι από διαταραχή πανικού εδώ και 3-5 μήνες, κάνω ψυχοθεραπεία με γιατρό και βλέπω ουσιαστική και σημαντική βελτίωση χωρίς χάπια.

Για να πω την αλήθεια πάντως ο γιατρός μου στην αρχή μου πρότεινε χάπια αλλά εγώ του το αρνήθηκε (συμβουλή της γυναίκας μου η οποία είναι ψυχολόγος).

Μήπως τελικά τα χάπια δεν είναι και τόσο σημαντικό στις δικές μας περιπτώσεις. Δεν αναφέρομαι σε κατάθλιψη και τέτοια