ΓΟΝΕΙΣ-Σ ΑΓΑΠΩ

[maria82]

Γεια σας,
εχω μερικεσ αποριες.....
δεν μπορω να πω στους γονεις μου σ αγαπω......κ ειναι πολλες οι φορες που το σκεφτομαι κ στεναχωριεμαι....
Ζητημα να εχω πει στην μανα μου 2 φορες τα τελευταια 15 χρονια πανω στο χαβαλε...
Ενω σε συντροφους μου το εχω πει.

Δεν ξερω με ποιον τροπο να το δουλεψω μεσα μου κ να ξεκολλησω.......
αλλα ξερω οτι ολα ειναι βιωματα του παρελθοντος κ αρα θα εχει σχεση η παιδικη μου ηλικια......ισως να φταιει οτι απο μικρη ημουν νευρικη κ επιθετικη μεσα στο σπτ κ τωρα νωθω οτι αν τους πω σ αγαπω θα χαλασω την εικονα του νευρικου-επιθετικου κοριτσιου..!?

[whitecandle]

Ε πρέπει να διαλέξεις...θέλεις την εικόνα του επιθετικού νευρικού κοριτσιού ή του τρυφερού; Δεν συναύδουν αυτά τα δύο που λες.

[Lef]

αισθανεσαι οτι πρεπει οπωσδηποτε να τους το πεις ? αν δε σου βγαινει γιατι το πιεζεις? εχω διαβασει οτι το να αγαπας τους γονεις σου ειναι απο τα μεγαλυτερα ταμποο δλδ θεωρειται αυτονοητο μη σου πω κ υποχρεωτικο..ειναι ετσι ομως?

[researcher]

δικη μου παλι γνωμη ειναι η εξης

ολο το φασμα των συναισθηματων διακρινει ολους τους ανθρωπους και με ολους τους ανθρωπους


δηλαδη πιο συγκεκριμενα

με τους γονεις

μπορουμε να ειμαστε αναλογα βεβαια τις περιστασεις τη διαθεση μας την ωρα κτλ

μπορουμε λοιπον να ειμαστε

τρυφεροι καλοι αγαπησιαρηδες γατουληδες σκυλακια και ολα τα ζωακια

σκληροι απαιτητικοι στα ορια μας

αδεξιοι δεξιοτεχνες υποπτοι καχυποπτοι τελειοι λιγοτερο τελειοι μετριοι

ικανοι ανικανοι ικανοποιημενοι ανικανοποιητοι

καλοσυνατοι αδιαφοροι κακοσυνατοι

γουτσου γουτσου γουτσου γρουτσου γρουτσου

ολοι την ωρα μαζι ολοι την ωρα χωρια

γλυκομιλητοι στραβομουτσουνοι

φοβισμενοι ανακουφισμενοι θαρραλεοι

για καφε η μακρυα πεντε ηπειρους

νοσταλγικοι η παραπονεμενοι μεχρι αηδιας

χειριστικοι η εντελως ξεκαθαροι η μια μεση κατασταση

γελαστοι ξεκαρδισμενοι απο τα γελια η ψιλοσοβαροι

επικοινωνιακοι η θυμωμενοι μεχρι τα μπουνια

φροντιστικοι η εκδικητικοι η και τα δυο

μπορουμε να παιρνουμε και να δινουμε

να μην παιρνουμε αλλα και να μη δινουμε

δικαιοι η και αδικοι

δικαιωμενοι η και αδικημενοι

σε βαρια η σε ελαφρα ατμοσφαιρα

με αγαπη η με μισος να αιωρειται

παρεξηγημενοι η εξηγημενοι καλα

διακριτικοι η αδιακριτοι

σφιχταγκαλιασμενοι η απλα μαζι

μαλωμενοι η απλα χωριστα

να κοιταζομαστε στα ματια η και να μην κοιταζομαστε

με αλληλοκατανοηση η με αλληλοοτιναναι

να ειμαστε με οποιο τροπο μπορουμε και θελουμε καθε φορα!

πολλα μπορουμε να ειμαστε! παρα πολλα!
εγω με τους δικους μου γονεις ειμαι ολα αυτα

οχι σε μια στιγμη αλλα σε πολλες στιγμες

αναλογα καθε φορα τι επιλεγω και τι μπορω η τι μπορουν και τι επιλεγουν και οι αλλοι


οχι στη μονοτονια!



εχω να πω οτι δεν ειναι μονο το να λες σε αγαπω αγαπη

δεν εχει νοημα πολλες φορες το σε αγαπω

αλλα το να περνατε ομορφες στιγμες μαζι

το να γελατε η να συγκινειστε

το να θεωριτε πως η σχεση σας δινει πραγματα και στους δυο

το να λες μου αρεσει να ειμαστε μαζι

εαν βεβαια σου αρεσει

ειναι πολλες φορες υπεραρκετο για ολους...

εμενα προσωπικα με καλυπτει

[Φωτεινη!]

Originally posted by maria82
Γεια σας,
εχω μερικεσ αποριες.....
δεν μπορω να πω στους γονεις μου σ αγαπω......

......ισως να φταιει οτι απο μικρη ημουν νευρικη κ επιθετικη μεσα στο σπτ κ τωρα νωθω οτι αν τους πω σ αγαπω θα χαλασω την εικονα του νευρικου-επιθετικου κοριτσιου..!?

Σε τι σε βοηθαει η εικονα του επιθετικου κοριτσιου στις σχεσεις σου με την οικογενεια και δεν θελεις να την χαλασεις?

[maria82]

Originally posted by Αφωτεινή

Originally posted by maria82
Γεια σας,
εχω μερικεσ αποριες.....
δεν μπορω να πω στους γονεις μου σ αγαπω......

......ισως να φταιει οτι απο μικρη ημουν νευρικη κ επιθετικη μεσα στο σπτ κ τωρα νωθω οτι αν τους πω σ αγαπω θα χαλασω την εικονα του νευρικου-επιθετικου κοριτσιου..!?

Σε τι σε βοηθαει η εικονα του επιθετικου κοριτσιου στις σχεσεις σου με την οικογενεια και δεν θελεις να την χαλασεις?

το ξερω οτι δεν βοηθαει πουθενα....απλα μερικες φορες μου βγαινει κ κυριως με την οικογενεια μου ....ισως γιατι ξερω οτι μ αγαπουν κ δεν με παρεξηγουν...τι να πω...πολλες φορες βλεπω την συμπεριφορα μου κ λεω \"τι ειναι αυτα που κανεις?\"
Θα το ψαξω κ αλλο μεσα μου να βρω την λυση


researcher συμφωνω απολυτα μαζι σου... περναμε απ ολα τα σταδια συναισθηματων με τους γονεις μας κ φυσικα οπως ειπε κ η Lef θεωρειτε αυτονοητο οτι αγαπαμε τους γονεις μας κ το δειχνουμε σχεδον καθημερινα με τις πραξεις μας.
Αλλα πιστευω οτι πρεπει να το ακουνε εστω κ σπανια!
Επιρρεαστηκα απο μια συζητηση που ειχα με τις φιλες μου κ θα ηθελα κ την δικη σας γνωμη....
γιατι ενιωσα οτι ειμαι η μονη που δεν το λεει?!

[aeolus74]

Εγώ πάλι δεν το έχω πει ποτέ. Έχω πάψει όμως να αισθάνομαι όμως ενοχές και γι\' αυτό.

[Ακροβατης]

Originally posted by researcher
δικη μου παλι γνωμη ειναι η εξης

ολο το φασμα των συναισθηματων διακρινει ολους τους ανθρωπους και με ολους τους ανθρωπους


δηλαδη πιο συγκεκριμενα

με τους γονεις

μπορουμε να ειμαστε αναλογα βεβαια τις περιστασεις τη διαθεση μας την ωρα κτλ

μπορουμε λοιπον να ειμαστε

τρυφεροι καλοι αγαπησιαρηδες γατουληδες σκυλακια και ολα τα ζωακια

σκληροι απαιτητικοι στα ορια μας

αδεξιοι δεξιοτεχνες υποπτοι καχυποπτοι τελειοι λιγοτερο τελειοι μετριοι

ικανοι ανικανοι ικανοποιημενοι ανικανοποιητοι

καλοσυνατοι αδιαφοροι κακοσυνατοι

γουτσου γουτσου γουτσου γρουτσου γρουτσου

ολοι την ωρα μαζι ολοι την ωρα χωρια

γλυκομιλητοι στραβομουτσουνοι

φοβισμενοι ανακουφισμενοι θαρραλεοι

για καφε η μακρυα πεντε ηπειρους

νοσταλγικοι η παραπονεμενοι μεχρι αηδιας

χειριστικοι η εντελως ξεκαθαροι η μια μεση κατασταση

γελαστοι ξεκαρδισμενοι απο τα γελια η ψιλοσοβαροι

επικοινωνιακοι η θυμωμενοι μεχρι τα μπουνια

φροντιστικοι η εκδικητικοι η και τα δυο

μπορουμε να παιρνουμε και να δινουμε

να μην παιρνουμε αλλα και να μη δινουμε

δικαιοι η και αδικοι

δικαιωμενοι η και αδικημενοι

σε βαρια η σε ελαφρα ατμοσφαιρα

με αγαπη η με μισος να αιωρειται

παρεξηγημενοι η εξηγημενοι καλα

διακριτικοι η αδιακριτοι

σφιχταγκαλιασμενοι η απλα μαζι

μαλωμενοι η απλα χωριστα

να κοιταζομαστε στα ματια η και να μην κοιταζομαστε

με αλληλοκατανοηση η με αλληλοοτιναναι

να ειμαστε με οποιο τροπο μπορουμε και θελουμε καθε φορα!

πολλα μπορουμε να ειμαστε! παρα πολλα!
εγω με τους δικους μου γονεις ειμαι ολα αυτα

οχι σε μια στιγμη αλλα σε πολλες στιγμες

αναλογα καθε φορα τι επιλεγω και τι μπορω η τι μπορουν και τι επιλεγουν και οι αλλοι


οχι στη μονοτονια!



εχω να πω οτι δεν ειναι μονο το να λες σε αγαπω αγαπη

δεν εχει νοημα πολλες φορες το σε αγαπω

αλλα το να περνατε ομορφες στιγμες μαζι

το να γελατε η να συγκινειστε

το να θεωριτε πως η σχεση σας δινει πραγματα και στους δυο

το να λες μου αρεσει να ειμαστε μαζι

εαν βεβαια σου αρεσει

ειναι πολλες φορες υπεραρκετο για ολους...

εμενα προσωπικα με καλυπτει

+10000000000000000:):)

[claire]

ούτε κι εγώ ειμαι καλή στα λόγια. όχι μόνο με τους γονείς, αλλά με όλους (γκόμενους κτλ κτλ)
αλλά προσπαθω πάντα με πράξεις να δείχνω τα συναισθήματα μου.
και με μικρές χειρονομίες, πχ αν δεν μπορείς να το πεις, πάρε τον άλλο μια ζεστή αγκαλιά, χαμογελασέ του, πες μια άλλη καλή κουβέντα. θα το καταλαβει :)

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Το βασικοτερο ολων ειναι να νιωθεις οτι τους αγαπας πραγματικα και να μην το κανεις απλα για να το κανεις. Απο εκει και περα ακομα και αν δεν μπορεις να το πεις αρκει να το δειχνεις και υπαρχουν πολλοι τροποι για αυτο

[RainAndWind]

Το ότι \"από μικρή ήσουν επιθετική και νευρική μέσα στο σπίτι\"γεννάει κάποια ερωτήματα.Γιατί ένα παιδί να είναι επιθετικό και νευρικό;Ήταν το κλίμα ειρηνικό και εσύ επιθετική;
Πώς θα χαρακτήριζες τους γονείς σου με δυο-τρία λογάκια;

[Scorpina90]

Κι εγώ το έχω βιώσει αυτό και καταλαβαίνω πως νιώθεις. Πάντως και μόνο που το σκέφτεσαι και παραδέχεσαι στοιχεία του χαρακτήρα σου που θεωρείς αρνητικά (πχ νευρική) είναι πολύ θετικό. Σημαίνει ότι γνωρίζεις τον εαυτό σου και θες να βελτιωθείς. Προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχουν 2 παράγοντες για τους οποίους μπορεί να μην αισθάνεσαι άνερα να το λες. Σου έμαθαν οι γονείς σου να λες σ\' αγαπώ; Εννοώ σου έλεγαν κι εκείνοι σ\' αγαπώ; Γιατί μερικές φορές, όταν δεν το έχεις μάθει απ\' τους ανθρώπους που σε μεγάλωσαν, πώς στην συνέχεια να αισθάνεσαι άνετα να το ξεστομίσεις κι εσύ;
Κι έπειτα μερικοί άνθρωποι αισθάνονται πιο καλά όταν δείχνουν την αγάπη τους με κάποια πράξη ή με κάποιο δώρο ίσως. Υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι να δείξει κανείς την αγάπη του, χωρίς να πει αυτή την συγκεκριμένη λέξη. Για παράδειγμα μπορείς να τους πεις ότι νοιάζεσαι γι\' αυτούς, ότι θα είσαι δίπλα τους ό,τι κι αν χρειαστούν ή ότι νιώθεις τυχερή που τους έχεις γονείς. Πιστεύω αυτό θα τους ευχαριστούσε το ίδιο με το να άκουγαν ένα κοινότυπο σ\' αγαπώ. Κι εσύ θα αισθανόσουν πιο άνετα να τα πεις.
Αυτά... Ελπίζω να βοήθησα!;)

[Χάιντι]

http://www.youtube.com/watch?v=Zrfg8fptzDw


Σ\' αγαπώ, σ\' αγαπώ, σ\' αγαπώ........

άκου το τραγούδι μήπως σε παρασύρει να πεις σε αγαπώ και στους γονείς σου

[Υφάκι]

Καλησπέρα!

Είμαι νέα εδώ, πρώτη φορά γράφω. Παρόλο που το μήνυμα μετράει μισό μήνα αποχής, θα πω τη γνώμη μου -χωρίς να είμαι ειδική- με την ελπίδα ότι θα το διαβάσεις.

Μπορώ να σκεφτώ τρείς εκδοχές, που μπορεί και να συνυπάρχουν. Η πιο εύκολη είναι το να μην συνηθίζεται στην οικογένειά σου το γούτσου γούτσου και να σ\' έχουν \'διδάξει\' έτσι. Αυτό δεν αναιρεί την ικανότητά σου να δείχνεις τρυφερότητα στο σύντροφό σου-μιλάω από προσωπική πείρα.

Η δεύτερη είναι ότι φοβάσαι μήπως δεν θέλεις εσύ να το κάνεις και αυτό είναι κάτι που σε ενοχλεί γιατί νιώθεις ενοχές.

Η τρίτη που θεωρώ και πιο πιθανή είναι η εξής:
Φοβάσαι. Κι αυτό που φοβάσαι πιθανόν να είναι ότι θα σε κοιτάξουν με καχυποψία (μπα, γιατί τέτοιες χαρούλες, θες κάτι?), ότι θα σε κριτικάρουν με οποιοδήποτε τρόπο, ότι δε θα αντιδράσουν ζεστά και δε θα ανταποδώσουν. Με λίγα λόγια, όταν δεν κάνουμε κάτι φοβόμαστε την απόρριψη.

Είναι κι ένας από τους λόγους που έχω πάψει να αποκαλύπτω και το παραμικρό στους δικούς μου για την καθημερινότητά μου και τα σχέδιά μου. Ο πόνος που προκαλεί η κριτική, η απόρριψη και η άρνηση της προσπάθειας να σε κατανοήσουν -έστω κι αν δεν γίνεται λεκτικά- είναι ικανός να επισκιάσει την όποια λαχτάρα για προσέγγιση.

[Υφάκι]

...Με λίγα λόγια αμύνεσαι. Όταν παίρνουμε τέτοιες αποφάσεις (πολλές φορές ασυνείδητα) είναι γιατί όλοι έχουμε μια φυσική τάση να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Κάποιοι -θα μου πεις- είναι πολύ ευαίσθητοι και παρεξηγούν κάποια μηνύματα λανθασμένα ως επιθετικά. Ακόμα κι έτσι, η άμυνα προϋποθέτει επίθεση (με άλλα λόγια, κάποια μηνύματα τα πήρες, δε μπορεί να αμύνεσαι από λόξα!) και πριν κατηγορήσεις τον εαυτό σου για το τείχος που έχεις βάλει, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να ψάξεις σε ποιό σημείο παραβίασαν τα όριά σου.