Μοναξιά

[κικη]

jader το ονομα μου ειναι Κικη, τον τελευταιο χρονο η ψυχολογια μου ειναι σε κακη κατασταση μια και πιεζομαι πολυ απο την κακη υγεια της κορης μου και απο την ελειψη ανθρωπων που θελουν να δωσουν και να παρουν κατι απο την φιλια, ολα αυτα με καναν να στραφω στον υπολογιστη και να βρω παρηγορια.(αν θες ριξε μια ματια στο θεμα βρεφικη και παιδικη ηλικια για να διαβασεις το post μου και να κατανοησεις τον προβληματισμο μου)
Δυστηχως η Ελλαδα εχει καταντησει μια κακη αντιγραφη των δυτικων προτυπων κρατωντας ολα τα αρνητικα και υιοθετοντας ελαγχιστα απο τα καλα τους. Ειμαστε πρωτοι στην μαγκια, στην μ...κια και και οτι αλλο λεγεται μοντερνισμος αλλα σε οτι εχει σχεση με την κουλτουρα μας και την καλλιεργια μας ως πολιτισμενα ατομα αγκιζουμε τον πατο του βαλτου.
Κοιτα την κατασταση που επικρατει στα νοσοκομεια, στα σχολεια(στην ευρωπη υπαρχουν παιδοψυχολογοι που παρακολουθουν τα παιδια), τις δραστηριοτητες που υπαρχουν για τον κοσμο και πως αντιμετοπιζονται αυτοι που τολμουν να ομολογησουν πως εχουν ψυχολογικο προβλημα η\' πως πηγαινουν σε ψυχολογο. ..
Προσπαθουσα επι ενα ολοκληρο χρονο να βρω ενα forum στην ελλαδα που να ασχολειται με το συνδρομο του adhd , δεν βρηκα τιποτα ενω στην ευρωπη υπαρχουν δεκαδες και να μην αναφερω βεβαια το γεγονος για ομαδα υποστηριξης (ουτε στην πιο τρελλη μου φαντασια)....αυτη ειναι η ελλαδιτσα μας και αυτοι ειμαστε εμεις...
Αγαπαω την ελλαδα αλλα δεν μπορω να εθαλοτυφλο στον καταιγισμο προβληματων που εχουμε ως κρατος.

[erwtokritos]

Το θέμα που αναπτύξατε είναι μέγα ζήτημα και αφορά όλες τις ανεπτυγμένες χώρες και όχι μόνο τη χώρα μας και λίγο ως πολύ όλους μας για μικρά ή μεγαλύτερα διαστήματα στη ζωή μας.
Υπάρχει λύση φυσικά ,για τον καθένα μας διαφορετική και έχουν μιλήσει και γράψει για τη μοναξιά ειδικοί και μη με τόνους μελάνης και ηλεκτρονικών mb.

Είναι αλήθεια ότι στην ψαροκώσταινα που ζούμε για κάποιους, ή τη μπανανία για κάποιους άλλους ή στη γη της επαγγελίας για κάποιους άλλους, το πρόβλημα είναι ακριβώς το ίδιο με τις άλλες χώρες γιατί το συναίσθημα είναι το ίδιο και η γεύση η ίδια μόνο που τα μέσα και οι ευκαιρίες είναι διαφορετικές λόγω διαφορετικότητας και μεταβατικής φάσης που βρισκόμαστε σαν χώρα.

Όμως είναι βασικό ο καθένας μας να προσπαθήσει να βρει τη δική του αλήθεια είτε μόνος του είτε με τη βοήθεια κάποιου άλλου γιατί είναι ένα αίσθημα που μας μπλοκάρει όλη μας τη ζωή και την ενέργεια δημιουργώντας μας ένα σωρό άλλες παρενέργειες...

Η μοναξιά δε λύνεται απαραίτητα με την εισαγωγή άλλων ανθρώπων στη ζωή μας ...ίσως ξεκινάει από μας και τελειώνει μ εμάς.

Δεν είναι απαραίτητο σ αυτή τη ζωή να ταυτιστούμε με τους πολλούς, με το ρεύμα...γιατί το ρεύμα οδηγεί στη θάλασσα...

Ίσως για να ανακαλύψουμε τη πηγή πρέπει να κινούμαστε ενάντια στο ρέμα...

[ΑΝΤΥ]

πολύ καλές οι τοποθετήσεις σου Ερωτόκριτε ...χαίρομαι που υπάρχουν τέτοιες απαντήσεις ....[διάβασα και τα άλλα μηνύματα σου.Ευχαριστούμε...]

[erwtokritos]

Στη Κρήτη λέμε και μια μαντινάδα για τη μοναξιά που δεν έχει σχέση βέβαια με αυτά που γράφουμε αλλά ίσως και να έχει κάποια σχέση...

Τη μοναξιά αν φοβηθείς
κορφές μην ανεβαίνεις
γιατί όσο πιο πάνω* βρίσκεσαι
τόσο πιο μόνος μένεις..


* Το πάνω είναι μεταφορικό και μπορεί να εννοεί και όσο πιο πάνω νομίζουμε πως είμαστε.

[Adzik]

...μοναξια...
... ... η ζωη μου ολη ..μια μεγαλη μοναξια....

..και δεν ειναι οτι δεν βρισκεισ ατομα να γνωρισεισ.... ειναι οτι ολοι εχουν τισ παρεεσ τουσ και δεν σε βαζουν σε αυτεσ...
.. δικαιωμα ολων βεβαια κατι τετοιο...

... με βαλανε στην παρεα του φιλου μου... ολα καλα.... τουσ συμπαθησα..τουσ εμπιστευτικα... ανοιξα την καρδια μου για να δεχτω τον καθεναν... δεχτηκα τον φιλο μου.. ηθελα να αγκαλιασω και οτιδηποτε ηταν δικο του... το περιβαλλον του ετσι απλα.. χωρισ ορουσ.. χωρισ κριτικη... το εκανα...
... υστερα απο 6 μηνεσ ..και προσ μεγαλη μου εκπληξη και απογοητευση.... ενω ουτε πιεσα τιποτα... και η υπαρξη μου στην παρεα ηταν διακριτικη ωσ καινουριου μελουσ....

εμαθα πως ολοι μιλουσαν πισω απο την πλατη μου και μπροστα μου το παιζανε πως ολα ηταν τελεια...
....ημουν τοσο ειλικρηνησ μαζι τουσ .. και τοσο καλοπροερετη.....που επειδη μαλλον ηταν κατι προτωγνορο γι αυτουσ... το κατακρινανε παρεξυγοντασ με και φτιαχνοντασ μου ενα προφιλ .του διθεν ατομου...πολυ καλη για να ειναι ειλικρηνησ... δεν μπορει να ειναι τοσο καλοπροερετη... σιγουρα κατι υπουλο παιζει.... και ενα καρο αλλα επιθετα και κατηγορειεσ...για τα οποια δεν ειχα καμια ιδεα..... ..δεν εκατσα να ξεδιαλινω τα πραγματα..να προστατευσω τον εαυτο μου... με αδικησαν χωρισ να δωσω κανενα δικαιωμα.... μονο και μονο επειδη μοιραστικα την αγαπη μου μαζι τουσ.... με βγαλανε απο την παρεα σιγσ σιγα.... κι εγω δεν θελω πια να ειμαι κομματι τησ παρεασ αυτησ... εκεινοι ηταν οι πονηροι..οι καχυποπτοι.. κριμα ..κριμα για εκεινουσ.... θα χασουν πολλα ωραια πραγματα και καλουσ ανθρωπουσ με αυτον τον τροπο... αλλα τι να κανεισ....

..κι ετσι και παλι εδω.... ειληκρινησ..αληθινη ,ρομαντικη μεχρι τα βαθη τησ ψυχης μου.. και μονη....
..οχι ομωσ εντελωσ ..γιατι ολοι εσεισ ειστε οι φιλοι μου... ...οπωσ και να το κανουμε.. δενομαστε ολοι εμεισ εδω...

..ευχαριστω......

[Adzik]

..ετσι :D ... φιλη μου... μονοι.. μα ελευθεροι...

[aporia]

Ψιτ παιδάκια
Εγώ δεν πιστεύω στη φιλία αλλά σε περιόδους φιλίας
Ετσι έχω το κεφάλι μου ήσυχο :p
Πιστεύω ότι φίλος δεν είναι αυτός που πας για καφέ κάθε μέρα αλλά εκείνος που έχεις να δεις μήνες αλλά ξέρεις ότι σε αγαπάει

[aporia]

Αυτό που έγραψα αναίρεσε αυτό που έγραψα :p
Μάλλον το σωστό είναι πως φιλία δεν είναι απόλυτα αυτό που ζεις με το \"κολητό/η\" σου αλλά αυτό που νιώθεις μέσα σου για ανθρώπους που μπορεί και να μη τα λες κάθε μέρα

[Laura]

Εδώ πιάσατε ένα ακομα μήνυμα και αιτία της σημερινής ΜΟΝΑΞΙΑΣ.
Οι αγνοί ανθρωποι που δεν αποσκοπούν σε κάτι συγκεκριμένο παρά θέλουν και δίνουν κομμάτια της ψυχής τους γιατι απλά αγαπάνε, κατακρίνονται.........
σε ερωτικό , οικογενειακό και φιλικό επίπεδο. Αλήθεια που θα καταλήξουμε ???????/
Δεν ξέρω κάποτε μου έλεγε η μητέρα μου ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν επιβιώνουν, πολλοί φοβάμαι ότι είχε δίκιο.

[a_friend]

Εγώ πάλι νομίζω οτι οι πονηροί δεν επιβιώνουν. Ζούνε με το άγχος και τη δυστύχια να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τους άλλους διαρκώς. Οι αγνοί άνθρωποι έχουν νιώσει τουλάχιστον και μια στιγμή ευτυχίας. Καλύτερα λοιπόν να ρισκάρω και να χάσω παρά να ζήσω μια μίζερη ζωή.

[a_friend]

Δεν νομίζω οτι οι πονηροί κατακτούν καμία ευτυχία. Μα τελικά αυτό δεν είναι που έχει σημασία;

[jader]

Originally posted by erwtokritos
Δεν είναι απαραίτητο σ αυτή τη ζωή να ταυτιστούμε με τους πολλούς, με το ρεύμα...γιατί το ρεύμα οδηγεί στη θάλασσα...

Ίσως για να ανακαλύψουμε τη πηγή πρέπει να κινούμαστε ενάντια στο ρέμα...

Συμφωνώ απόλυτα.

Μ\'αυτή την πεποίθηση έζησα όλη μου τη ζωή έως σήμερα. Γι\'αυτό και πληρώνω το τίμημα της μοναξιάς τώρα.

Σε τελική κατάληξη, μπορείς να πας κόντρα στα πάντα εκτός από τον εαυτό σου. ʼλλωστε το ζητούμενο δεν είναι να γίνουμε μαριονέτες και να \"παίζουμε\" στο ρυθμό που μας επιβάλλουν οι άλλοι.

Ο στόχος είναι να ζήσουμε τη ζωή που εκφράζει εμάς κοντά στους ανθρώπους που μας καταλαβαίνουν και μας αποδέχονται όπως είμαστε.

Δυστυχώς όμως, η πλειοψηφία επιβάλλεται και όταν δεν είσαι μέρος της πρέπει και να είσαι προετοιμασμένος να ζήσεις μόνος.

Η προσωπική μου πλέον άποψη είναι ότι για όλους υπάρχουν φίλοι και ερωτικοί σύντροφοι όπως τους θέλουμε αλλά αυτό σε ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση δεν σημαίνει ότι και απαραίτητα θα τους συναντήσουμε στο διάβα της ζωής μας.

Απαισιόδοξο; Όχι. Απλά ρεαλιστικό.

Εύχομαι, σε όλους καλό Πάσχα και ελπίζω αυτές οι μέρες να φέρουν μια όμορφη ανάπαυλα όπως την επιθυμεί ο καθένας μας.

[frouto]

Εγώ πάντως έχω συνατήσει άτομα δημοφιλή που όντως το άξιζαν και άτομα \"δημοφιλή\" (που απλά είχαν μεγάλη παρέα) τα οποία είχαν κάποια κόμπλεξ και μάλιστα πολλά και τα έβγαζαν. Τώρα γιατί τους έκαναν παρέα... εγώ πιστεύω ότι ένας λόγος είναι π.χ. το ότι διέθεταν το αυτοκίνητό τους, που σημαίνει αυτόματα ότι η παρέα πηγαίνει όπου θέλει με αλλουνού αμάξι, χωρίς να χρειάζεται να ξοδεύεται κι όλας. Δυστυχώς είτε το θέλουμε είτε όχι ο περισσότερος κόσμος σκέφτεται με βάση το συμφέρον.

[frouto]

Originally posted by Adzik
.. με βαλανε στην παρεα του φιλου μου... ολα καλα.... τουσ συμπαθησα..τουσ εμπιστευτικα... ανοιξα την καρδια μου για να δεχτω τον καθεναν... δεχτηκα τον φιλο μου.. ηθελα να αγκαλιασω και οτιδηποτε ηταν δικο του... το περιβαλλον του ετσι απλα.. χωρισ ορουσ.. χωρισ κριτικη... το εκανα...
... υστερα απο 6 μηνεσ ..και προσ μεγαλη μου εκπληξη και απογοητευση.... ενω ουτε πιεσα τιποτα... και η υπαρξη μου στην παρεα ηταν διακριτικη ωσ καινουριου μελουσ....

εμαθα πως ολοι μιλουσαν πισω απο την πλατη μου και μπροστα μου το παιζανε πως ολα ηταν τελεια...
....ημουν τοσο ειλικρηνησ μαζι τουσ .. και τοσο καλοπροερετη.....που επειδη μαλλον ηταν κατι προτωγνορο γι αυτουσ... το κατακρινανε παρεξυγοντασ με και φτιαχνοντασ μου ενα προφιλ .του διθεν ατομου...πολυ καλη για να ειναι ειλικρηνησ... δεν μπορει να ειναι τοσο καλοπροερετη... σιγουρα κατι υπουλο παιζει.... και ενα καρο αλλα επιθετα και κατηγορειεσ...για τα οποια δεν ειχα καμια ιδεα..... ..δεν εκατσα να ξεδιαλινω τα πραγματα..να προστατευσω τον εαυτο μου... με αδικησαν χωρισ να δωσω κανενα δικαιωμα.... μονο και μονο επειδη μοιραστικα την αγαπη μου μαζι τουσ.... με βγαλανε απο την παρεα σιγσ σιγα.... κι εγω δεν θελω πια να ειμαι κομματι τησ παρεασ αυτησ... εκεινοι ηταν οι πονηροι..οι καχυποπτοι.. κριμα ..κριμα για εκεινουσ.... θα χασουν πολλα ωραια πραγματα και καλουσ ανθρωπουσ με αυτον τον τροπο... αλλα τι να κανεισ....

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Να σου πω καταρχήν ότι με την παρέα του αγοριού σου ποτέ δεν μπορείς να γίνεις μία από αυτούς, απλά γιατί το αγόρι σου όταν κάτι δεν πάει καλά με σας σε ποιον θα τα πει? Στην παρέα του. Επομένως η παρέα του πάντα θα είναι ευνοικά προκατειλημένη με αυτόν και αρνητικά με σένα.

Όσο για το κουτσομπολιό και τα πισώπλατα μαχαιρώματα είναι γνωστό ότι συμβαίνουν. Δυστυχώς. Δεν έτυχε να φτάσουν στα αφτιά μου πράγματα που ίσως ειπώθηκαν για μένα αλλά το ξέρω επειδή για κάποιο διάστημα μάθαινα από πρώτο χέρι τα κουτσομπολιά για τρίτα άτομα. Μέχρι που τους είπα ότι δεν με ενδιαφέρει το τι κάνουν οι άλλοι και σταμάτησαν λίγο.

[kostas23]

Καλησπέρα σε όλα τα παιδιά του Forum.Θα ήθελα να σας πώ ότι είμαι καινούργιος στο forum και αντιμετωπίζω και εγώ παρόμιες καταστάσεις μοναξιάς με τις δικές σας.Θα ήθελα να μιλήσω σε κάποιον αλλα επειδή δεν έχω κανέναν καταφεύγω σε αυτό το τρόπο ομιλίας.
Λοιπόν ξεκινόντας θα ήθελα να σας πώ ότι δεν έχω κανένα άλλο πρόβλημα στη ζωή μου εκτός του ότι δεν έχω φίλους...
Δουλεύω σε μια πολύ καλή θέση σε μια εταιρία,οικονομικά ανεξάρτητος,είμαι υγιέστατος,είμαι πολύ όμορφος και γενικότερα όλα βαίνουν καλώς......
....όλα?πια όλα?
Είχα 2 φίλους κολλητούς οι οποίοι κάναν σχέσεις και απο τότε με ξέγραψαν.Μου βρίσκουν σα δικαιολογία ότι δουλευόυν πολύ,πράγμα που δεν γινόταν πρίν.
Δοκίμασα να βρώ φίλους μέσω internet αλλά οι άντρες με περάσαν για gay και έτσι επικοινώνισα μόνο με γυναίκες....Με μερικές βγήκα αλλα κατάλαβα ότι με θέλαν για το σεξ και καμία δεν μπορούσε να μου σταθεί σαν φίλη.
ΥΓ. μέσω δουλειάς δεν μπορώ να κάνω φιλίες διότι είμαι σε διοικητική θέση.
Καμία βοήθεια?