Τι αντιμετωπιζω?

[keep_walking]

Λοιπον καθε κοινωνικη προσπαθεια που εχω κανει σε αυτη την πολη που μενω εχει πεσει στο κενο.

Οσοι με γνωρισαν απο κοντα θα ειδαν οτι ειμαι ψιλονορμαλ τυπος...αλλα καθε προσπαθεια που εχω κανει εστω και για ελαχιστη επικοινωνια σε αυτη την πολη εχει πεσει στο κενο!!!!!!!!!!!

Προσπαθω να πιασω την κουβεντα μου απαντανε και με γραφουν μετα κανονικα!!!!!!

Ειναι απιστευτο.

Χωρια κατι απιστευτες τραγελαφικες καταστασεις.

Οποτε αν ξερει κανεις τι αντιμετωπιζω ας μου απαντησει...ειναι γελοιο δεν ειναι?

[researcher]

keep

μηπως απογοητευεσαι γρηγορα και γενικευειυεις την απογοητευση σου?

μηπως εφαγες μια συγκεκριμενη απορριψη και τωρα τους παιρνει ολους η μπαλα?

συμμετεχεις σε κατι ομαδικο?

μηπως χωρις να τρως απορριψη νομιζεις οτι τρως..εγω για πολλα χρονια το νομιζα

κηπ ολοι ανθρωποι κυκλοφορουν με διαγνωσμενα και αδιαγνωστα ψυχικα προβληματα

μην γενικευεις και μην παιρνεις προσωπικα τις απορριψεις

εαν ο στοχος σου ειναι να κανεις φιλιες θα το κανεις!

ειμαι σιγουρη για σενα!

θελει ομως μικρα βηματα και ανοιχτωσια

αν μολις βγηκα στη γυρα αποριπτω αυτους που δηθεν με απερριψαν δε βγαζω τιποτα

πες συγκεκριμενα βηματα

εκανα αυτο αυτο κι αυτο

εχω την εντυπωση πως κατι εντελως ανθρωπινο και φυσικο τεινουμε να το θεωρουμε απορριψη

σου τα λεω πολυ φιλικα αυτα

και συγγνωμη αν σε κουραζω η σε προσβαλλω

[γιώτα2]

Μήπως Κιπ στην προσπάθειά σου απευθύνεσαι σε λάθος άτομα;

[whitecandle]

keep μήπως να αλλάξεις πόλη για το καλό σου;

[keep_walking]

Χεχε , δεν υπαρχει ελπιδα...ειμαι καταδικασμενος αυτο εχω καταλαβει, η μονη λυση φυσικα ειναι να αλλαξω πολη......

[keep_walking]

και να μην κανω παρεα κανενα φυσικα...enough is enough.

[researcher]

το να αλλαξεις πολη ειναι μια οπτικη

το να κανεις ο,τι μπορεις με την πολη που εχεις ειναι μια ακομα οπτικη

διοτι δεν ειναι παντα ευκολο να αλλαζουμε πολεις

πολλοι απο μας θελουμε να ζησουμε και αμερικη

ομως δεν ειναι παντα εφικτο κηπ

σου ευχομαι να βγει το καλυτερο μεσα απο αυτα που εχεις

ειναι ευκολο να κατηγορουμε

φταιει η οικογενεια μου η αρρωστια μου η πολη μου η ατιμη κοινωνια

το δυσκολο ειναι να κανουμε μικρα και απλα βηματα

αποδεχομενοι αυτο που ειμαστε και αυτο που εχουμε

τι θα σε συμβουλευες αν ησουν καποιος τριτος και ειχες εσενα μπροστα σου ?

[keep_walking]

Με προσβαλλουν στα μουτρα οσοι με ξερουν , οποτε να πα να γαμηθουν , οσοι δε με ξερουν απλως με αγνοουν , δεν ξερω καν τι θαψιμο εχει πεσει στην πλατη μου γιατι ποτε δεν μου ειπε κανενας τιποτα...οτι ακουσε για μενα...με εχουν αποβαλλει μια δεκαετια και εγω παλευω με νυχια και με δοντια να αποδειξω τι?

Το οτι γνωριζω καινουρια ατομα στη δουλεια και με προσβαλλαν καταμουτρα τις πρωτες μερες...ενω εγω ημουν τυπικος οσο μπορουσα?


Τι να πρωτοθυμηθω...αλλα κερδισα τον εαυτο μου , οτι απεμεινε απο αυτον σε ενα εντελως αρρωστο περιβαλλον.

[keep_walking]

Το ξερετε οτι ποτε δεν με καλεσε συναδελφος ουτε για καφε?

Το ξερετε οτι τους μιλαω και απλως με αγνοουνε...τι θελει τωρα αυτος...δεν υπαρχει κανενα οφελος να μιλησουμε μαζι του...ειναι αποβλητο της κοινωνιας.

[keep_walking]

Με στηριζουν τα χαπια σε οσο το δυνατον πιο αρωστο περιβαλλον μπορει να διανοηθει ανθρωπινος νους...αλλα δεν προκειται να πεσω , αρκει να παραμεινω εγω.

[keep_walking]

Με αγνοουν απλως...αν δεν με εχουν υποψηφιο για δουλεμα...γιατι ετσι ειναι.

Εαν ημουν κοινωνικος θα μπορουσα να τα φερω βολτα...αλλα ειμαι κλειστο ατομο.

[keep_walking]

Κλειστο λολ...προσπαθησε να πιασεις κουβεντα σε ανθρωπους που απλως απαντανε και δεν κανουν συζητηση....οτι και να κανεις.
Φυσικα αφου ειμαι αποβλητος.

[keep_walking]

Αλλοι εξη μηνες σε αυτην την κολαση...και θα παω καπου οπουδηποτε που δεν θα με νοιαζει και αν ειμαι μονος.

[oboro]

Θα μπορουσες βεβαια και να φυγεις. Για να ειμαι ειλικρινης, αυτο φαινεται να θελεις... Το λεω γιατι εχω δει να εκφραζεις αυτη την επιθυμια πολλες φορες στο παρελθον. Γιατι δεν το κανεις? Αφου ειναι τοσο τοξικο το περιβαλλον σου (εγω σε πιστευω οτι ειναι), γιατι δεν το βλεπεις σαν ζητημα επιβιωσης ακομα?

[researcher]

Originally posted by keep_walking
Με στηριζουν τα χαπια σε οσο το δυνατον πιο αρωστο περιβαλλον μπορει να διανοηθει ανθρωπινος νους...αλλα δεν προκειται να πεσω , αρκει να παραμεινω εγω.

ωραιο ειναι να παραμενεις να στυλωνεσαι και να θωρακιζεσαι για να μην πεσεις

και σιγουρα η προκαταληψη και το στιγμα ειναι βαρια φορτια

σε αυτη την πολη δεν υπαρχει ουτε ενας που να μη σε ηξερε πριν?

δεν υπαρχει ουτε ενας με τον οποιο να εντοπισεις μια καινουργια απροκαταληπτη σχεση?