Απλά θέλω να με ακούσετε

[marian_m]

Μάκη, πέρσι λίγο πριν το καλοκαίρι, περνούσα μια φάση όπως η δικιά σου.
Στην αρχή δεν καταλάβαινα τι μου φταίει, αλλά είχα πολύ συχνά νεύρα, όλα μου φταίγανε και αυτό που είχα παρατηρήσει ήταν ότι αυτό μου συνέβαινε περισσότερο όταν ήμουνα στη δουλειά.
Ήμουνα ήδη αρκετά χρόνια σε αυτή την εταιρία, είχα φτάσει στην ανώτερη θέση που μπορούσα να έχω εκεί μέσα, αλλά, απλά είχα κουραστεί.
Βέβαια, ταυχτόχρονα, ασχολούμουν και με δικές μου δουλειές, σαν ελεύθερη επαγγελματίας, αλλά δεν μπορούσα να δώσω το χρόνο που ήθελα σ\' αυτό, λόγω της άλλης δουλειάς.
Σκεφτόμουνα να μείνω ακόμη ένα χρόνο και μετά να παραιτηθώ.
Μέσα στο καλοκαίρι, βοηθούμενη και από κάποιες συγκυρίες, πήρα την απόφαση να φύγω άμεσα.
Από τότε αρχικά ξαλάφρωσα και κατάλαβα, ότι αυτό ήταν που με έτρωγε.
Ένα χρόνο μετά, όχι μόνο δεν έχω μετανιώσει, αλλά νιώθω ότι πήρα τη σωστή απόφαση, την κατάλληλη στιγμή.
Τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά με το ελεύθερο επάγγελμα και καταλαβαίνω πως δεν θα ήταν δυνατόν να συμβεί αυτό, αν είχα παραμείνει στην προηγούμενη δουλειά μου.
Αυτό που κατάλαβα είναι, ότι πάνω απ\' όλα, αυτό που μου είχε λείψει στην προηγούμενη δουλειά μου, είναι η δημιουργία, μιας και το επάγγελμά μου είναι αρκετά δημιουργικό.
Και βέβαια, αυτό επηρρέαζε αρνητικά όλη τη ζωή μου.
Αυτή βέβαια είναι η δική μου ιστορία, δεν ξέρω κατά πόσο σε βοήθησα.
Θυμήθηκα όμως, σε τι φάση ήμουνα κι εγώ πέρσι το καλοκαίρι και πόσο καλά είμαι τώρα.
Συχνά, αυτό που μας φαίνεται ρίσκο, είναι η πιο σοφή λύση.

[3wtiko]

Originally posted by Μάκης
Βασικά αυτό είναι το συνεχές προβλημά μου. Δεν λέω ποτέ όχι. Αλλά μήπως θα πρέπει να αρχίσω να λέω και όχι? Μήπως να γίνομαι απαιτητικός και εγώ και να υπερασπίζομαι τα δικαιωματά μου? Δεν αντέχω άλλο

δεν είμαι και 100% σίγουρη ότι έχω κάτι να σου πώ,
απορρίες έχω?

όλα τέλεια εκτός απο την δουλειά?

και νιώθεις τόσο χάλια και τόσο καιρό?

ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους που σαγαπάνε?

κάτι δεν καταλαβαίνω.

ποιά είναι η ανάγκη σου?

δεν θες και απαντήσεις?


εγώ δεν ξέρω , σχεδόν κανέναν (ας μην είμαι απόλυτη),

που να θέλει να δουλεύει με τρελή χαρά!

αλλα θέλουμε ......και γι αυτά δουλεύουμε.

φιλικά ξωτικό.

[Μάκης]

Originally posted by marian_m
Στην αρχή δεν καταλάβαινα τι μου φταίει, αλλά είχα πολύ συχνά νεύρα, όλα μου φταίγανε και αυτό που είχα παρατηρήσει ήταν ότι αυτό μου συνέβαινε περισσότερο όταν ήμουνα στη δουλειά.
Μέσα στο καλοκαίρι, βοηθούμενη και από κάποιες συγκυρίες, πήρα την απόφαση να φύγω άμεσα.
Από τότε αρχικά ξαλάφρωσα και κατάλαβα, ότι αυτό ήταν που με έτρωγε.

Καλημέρα
Βασικά αυτό θέλω να κάνω και εγώ. Το ξέρω, είμαι σίγουρος ότι τα ψυχολογικά που έχω είναι θέμα δουλειάς και μόνο. Γιατί το ξερω ποιά ότι είναι ψυχολογικά και δεν ξέρω εαν τελικά θα το ρίξω και εγώ στα φάρμακα, γιατί εαν δεν αλλάξω κάτι, είναι μαθηματικά σίγουρο ότι εκέι πάει.
Απο το άγχος και όλα όσα συμβαίνουνε, πονάει το στομάχι μου, κρύος ιδρώτας μερικές φορές, ταχυπαλμία κλπ. Μην φανταστείτε σε μεγάλο βαθμό. Όχι αλλά που και που τα έχω και αυτά.
Μια απάντηση, τι είναι καλύτερο? Ψυχική υγεία ή να καταπιέζεις τον εαυτό σου και να μην μπορείς να χαρείς την ημέρα και τη ζωή?
Ευχαριστώ

[frei]

Eτσι οπως ειναι πλεον τα πραγματα, για να εχεις ψυχικη υγεια σημαινει να αρκεισαι με 400 ευρω, ενω αν θες να περνάς μια άνετη ζωή θα πρεπει να αρκεισαι χωρις την ψυχική σου υγεια! Ουτε εγω ειμαι ευχαριστημένη με την δουλεια μου, νιωθω οτι βαριεμαι πολυ και αυτο με τρωει. Δεν παράγω έργο, και γυριζω σπιτι και νιωθω σαν να περναει η ζωη μου ασκοπα. Και αφου δεν εχω πολυ δουλεια σκεφτομαι μονο προβληματα και αγχωνομαι. Και ολα φαινονται πιο δυσκολα, αισθανομαι εγκλωβισμενη σε 4 τοιχους ενα ολοκληρο 8ωρο, στερεωμενη σαν μαριονετα σε μια καρεκλα και η μονη διεξοδος ειναι το ιντερνετ.

[Μάκης]

Το θέμα της άνετης ζωής, ναι συμφωνώ ότι πρέπει να έχεις κάποια παραπάνω λεφτά. Αλλά, γιατί πάντα υπάρχει το αλλά, παρόλο που βγάζεις πχ πολλά λεφτά, εάν δεν χαίρεσαι, δεν περνάς καλά, είσαι μόνιμα δυστυχισμένος, κακόκεφος, μέσα στα νεύρα, τι να το κάνεις αυτό?
Τελικά αξίζει? Ή αξίζει να περνάς καλά και με λίγα που λέει ο λόγος?
Νομίζω, πιστεύω, ότι η ψυχική υγεία είναι βασικότερο από όλα. Γιατί από τη ψυχή περνάνε όλα.
Μήπως τελικά θα πρέπει να χαρούμε τη ζωή?

[frei]

Ωραια βρε Μακη μου, δεν λεω...συμφωνω απολυτα με ολα.... αλλα πες μου εσυ, εστω βγαζεις 400 ευρω και 400 η γυναικα σου, πως περνάς?????? Εγω με τον δικο μου βγαζουμε αρκετα και παρολα αυτα στο τελος του μην ερχομαστε τσιμα τσιμα.... και πιστεψε με... εγω βαριεμαι ενα 8ωρο και αυτος χτυπαει κατι τρελα 12ωρα 15ωρα και η ζωη του ειναι δουλεια, σπιτι, υπνος.....
Χαλια δηλαδη!!!!!

Αυτο που προσπαθω αν σου πω ειναι οτι δυστυχως ειμαστε οι περισσοτεροι στο ιδιο καζανι. Απλως αλλοι ειναι ευχαριστημενοι με μια τετοια ζωή και αλλοι όχι! Εγω δεν ειμαι! Εχω φιλη στο δημοσιο, που δουλευει 7,30-11,30 το πρωι μονο και το μονο που ακουω ειναι οτι κουραζεται υπερβολικα και οτι πρεπει οπωσδηποτε να κοιμαται το μεσημερι και το βραδυ κατα τις 10,30 πεφτει για υπνο.... και χτυπαω το κεφαλι μου. Και η δουλεια της ειναι να διαβαζει εφημεριδες! Αστο!!!!

[Μάκης]

Συμφωνώ με ότι γράφεις. Και εγω βγάζω αρκετά και η γυναίκα μου. Όμως, άλλο προσπαθώ να πω. Εαν διαβάσεις τι εχω γράψει σε όλο το ποστ θα καταλάβεις τι εννοώ. Είμαι σε μια εργασία που άρχισε πολύ καλά, εφτασε στο μέτριο και τώρα, δυστηχός, δεν την αντέχω άλλο. Εννοω, ότι ναι ειμαι καλά, βγάζω λεφτά, αλλά δεν τα χαίρομαι. Δεν ξέρω, ίσως να εχω τρελό άδικο που αντιδραω έτσι αλλά ... δεν ξέρω τι να κάνω. Βάζω τα κλάματα χωρίς λόγο, κάθε πρωί που είμαι εδώ. Και κρύβομαι να μην με δούνε. Το κάνω και στο σπίτι μερικές φορές, και πάλι κρύβομαι. Δεν ξέρω τι στο καλό με έχει πειράξει τόσο πολύ και αντιδράει ο οργανισμός μου έτσι. Ισως, επειδή είμαι άτομο που τα κρατάει όλα μέσα του, αντιδράει έτσι ο οργανισμός μου.

[frei]

Κι εγω σου λεω ειμαι ακριβως στην ιδια θεση... ξεκινησα με την καλυτερη των εντυπωσεων, και αυτη τη στιγμη ερχομαι στη δουλεια ή γυριζω σπιτι απο την δουλεια και απλως γκρινιαζω, οτι σπαταλαω την ζωη μου! Αν θες να μαθεις για κλαμματα, σε περνάω!!!!!! Ο δικος μου δεν ειναι λιγες οι φορες που μου λεει, ωραια ας ανταλλαξουμε δουλειες, να ειμαι εγω σε ενα γραφειο κι εσυ στο δρομο ολη μερα. Και του λεω βεβαιως, αφου θα ειμαι στο δρομο, θα κουτσομπολευω καθε καρυδιας καρυδι,, θα εχω ολη μερα καποιον να μιλαω (να βριζω κιολας απο την πιεση) αλλα θα περναει η μερα, θα εχω δραση, θα την ζω!!!!!! κι εγω εχω και ψυχολογικη πιεση εδω... αστα... ευτυχως που υπαρχει και το φορουμ! και παω και σε ψυχολογο, γιατι απο τοτε που αρχισα αυτη την δουλεια, αρχισα να σκεφτομαι υπερβολικα τα προβληματα που εχω και εχω πεσει παρα πολυ!

[Μάκης]

Καλά, απο ψυχολογική πίεση άστα να πάνε. Δεν ξέρω τι να κάνω, πρώτη φορά δεν γνωρίζω τι μπορώ να κάνω. Είμαι απόλυτα μπερδεμένος.

[krino]

προς τους αποπανω,


δεν εχετε καταλαβει σε τι εποχες ζουμε μαλλον....
ετσι επιγραμματικα, τα μελη του φορουμ θα αυξηθουν ραγδαια τους επομενους μηνες,
οχι απο νοσταλγικα αρνητικα φορτισμενους εργαζομενους ανθρωπους,
αλλα απο ανεργους, απο διαλυμενες οικογενοιες που τους πηρε η τραπεζα το σπιτι και πολλες αλλες παραλλαγες.



Αν ειστε χριστιανοι καντε το σταυρο σας να μην μπειτε στο κλαμπ...

[Μάκης]

Ούφ...

[frei]

Ειπαμε βρε Κρίνο....! Ειμαστε ηδη απογοητευμενοι!

[krino]

Originally posted by frei
Ειπαμε βρε Κρίνο....! Ειμαστε ηδη απογοητευμενοι!

δεν θελω να σε αγχωσω,
αλλα το πηγαδι εχει πατο πιο κατω.

[frei]

Τα λεμε 1η σεπτεμβρη που θα αρχισουμε να βλεπουμε και τον πραγματικο πατο!

[Lou!]

μακη

το θεμα ειναι να καταλαβεις αν το προβλημα σου προερχεται απο τη δουλεια κ μονον, η αν προερχεται απο κατι που κανεις εσυ με λαθος τροπο σε αυτη τη δουλεια.
αν ειναι το πρωτο κ κανεις καποια αλλη δουλεια χωρις αυτο το χαρακτηριστικο που σε στρεσαρει, τοτε εχει καλως. αν ομως ειναι το δευτερο, θα μπορουσες να αλλαξεις δουλεια κ το προβλημα σου να επανεφανιστει, σωστα?

πχ μας λες οτι δεν λες ποτε οχι. οτι ολοι πηραν αδεια εκτος απο σενα.
αληθεια τι κανουν οι αλλοι συναδελφοι σου με διαφορετικο τροπο, που δεν κανεις εσυ κ αυτοι παιρνουν αδεια ενω εσυ οχι?

με λιγα λογια , αν αλλαξεις δουλεια κ κανεις τη δικη σου πχ, η πας σε καποια αλλη εταιρεια, θα εχεις μαθει να λες ΟΧΙ? η ουσιαστικα ελπιζεις οτι εκει θα ειναι ενα σουπερ περιβαλλον που αυτοματα θα σκεφτεται κ θα υπολογιζει τις δικες σου αναγκες χωρις να ειναι απαραιτητο εσυ να διεκδικεις καποια δικαιωματα?