Είναι αυτό κακοποίηση?

[kaitorati?]

το ίδιο ακριβώς ζούσα πριν λίγους μήνες. έμεινα μαζί του τέσσερις. τους πρώτους δυο μαγεία. τους επόμενους δυο αυτά που περιγράφεις. και γω ένιωθα ότι κάνω κάτι λάθος και δεν μίλαγα. βασικά έφτασα στο σημείο να με παίρνει από το σπίτι μου μόνο μετά τις δυο τρις το βράδυ (για να κοιμόμαστε μαζί)τρώγαμε το μεσημέρι τηλεόραση και μετά σπίτι μου. αυτός πήγαινε βόλτα. και με είχε πείσει ότι νιώθει πιεσμένος να μαστε συνέχεια μαζί οπότε βγαίναμε ξεχωριστά. μέχρι που ξύπνησα βλέποντας το κινητό του στο οποίο είχε γράψει σε 4 ναι ναι άλλες τέσσερις γκόμενες μυνήματα με τις οποίες βλεπόταν τα βράδια και ήταν τόσο γλυκός και τρυφερός μαζί τους όσο δεν ήταν ποτέ με μένα. έ κατάλαβα λοιπόν ότι δεν φταίω εγώ. όπου ήθελε ήταν καλός και σε μένα για να μέχει σίγουρη μου είχε δημιουργήσει την αίσθηση ότι άν ζητήσω έστω και να μου φέρεται ανθρώπινα όχι ευγενικά απλά ανθρώπινα θα τον πιέσω και θα φύγει!!!!!γιαυτό σε χει έτσι. και ότι σου υπόσχεται είναι για να κάνει τη δουλειά του. αν με καταλαβαίνεις. εγώ είμαι σίγουρη ότι αν μαγαπαγε δεν θα άντεχε να με βλέπει στεναχωρημένη. έτσι δεν είναι? αυτό δεν είναι αγάπη? να κάνεις τον άνθρωπό σου ευτυχισμένο? εγώ αν είχα μια στιγμή χαρούμενη μεσα στην εβδομάδα νόμιζα ότι ήμαστε ευτυχισμένοι. αν είσαι καπου εκεί.ΦΥΓΕ

[kaitorati?]

Και εννοείται ότι όσες φορές προσπάθησα να φύγω με παρακάλαγε ξημερώματα με τις ώρες μέχρι που πήγαινα και μου φερόταν σαν να μαι μωρό. βέβαια μέχρι την επόμενη μέρα........και ξανά από την αρχή...ΦΥΓΕ

[FreakOut]

πω ρε πουστη κατι τετιοι μαλακες μας χαλανε το ονομα τελικα

[Ακροβατης]

ε ναι μη τα ριχνουμε ολα στους αλλους ομως
αν εμεις δεν καταλαβαινουμε καποια πραγματα και εθελοτυφλουμε
δεν ειναι λαθος του αλλου

[FreakOut]

ναι οντως κριστυ δες λιγο μηπως εισαι και εσυ λαθος γενικα μετρα τη κατασταση λιγο σφαιρικα και μετα πραξε

[kaitorati?]

Και να σου πω εγώ επειδή κάποια στιγμή φρίκαρα και μίλησα στην μία από τις τέσσερις και φυσικά αυτός μεψαχνε να με γδάρει πάνε δυο μήνες που χώρισα και ακόμη νιώθω ενοχές. ναι ναι έχασα τόσο χρόνο δίπλα του τόσο βρίσιμο φωνές κακίες προσβολές και χωρίς λόγο και δεν έλεγα τίποτα γιατί μεριχνε και νιώθω και τύψεις που μίλησα στην άλλη.νομίζω ότι είχε καταφέρει να με πείσει ότι δεν αξίζω τίποτα εσκεμένα. έτσι κάθε φορά που με έπαιρνε τηλ και μου λεγε δεν θα σου πω συγνώμη γιατί δεν πιστεύω στη συγνώμη αλλά θα σου δείξω με πράξεις ότι μετάνιωσα νόμιζα ότι είναι και ειλικρινής και χαιρόμουν. κάθε φορά που με κανε κουβά για τα ψυχολογικά του γιατί στάνταρ έχουν πρόβλημα ψυχολογικό μετά από δυο τρις μέρες μεπερνε τηλ και γω έτρεχα το μετάνιωσε μαγαπάει. σαν υπνοτισμένη. και μετά καθόμουν τα βράδια και τον κοίταζα. και σκεφτόμουν. πως γίνεται εγώ να μην κοιμάμαι εδώ και τόσο καιρό γιατί συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν και στεναχωριέμαι που ζουμε κάθε τρις και λίγο τέτοιες καταστάσεις αντι να μαστε χαρούμενοι νεοι άνθρωποι και φοβάμαι μην τον χάσω και κλαίω που θυμάμαι τι άσχημα λόγια μου ειπε και αναρωτιόμουν μα καλά αυτός πως κοιμάται τόσο ήρεμος???? σε πληροφορώ ότι η μόνη βραδιά που αυτός ξενύχτησε ήταν το βράδυ που του δημιούργησα πρόβλημα με την άλλη και του είπα ότι χωρίζουμε και φυσικά όχι γιατί μαγάπαγε ή γιατί μεχασε αλλά γιατί δεν πέρασε το δικό του. αυτό είσαι γιαυτόν κάτι δικό του. δεν είναι τραγικό?

[kaitorati?]

παιδιά ναι εννοείται ότι μισή δική του η ευθύνη και μισή η δική μου που γύριζα. αλλά γιαυτό τα λέω στην κοπέλα. αν έχει φτάσει στο σημείο που λέει νομίζω ότι καλύτερα να φύγει. να γλιτώσει από τα χειρότερα γιατί μόνο κατα κει πάει η σχέση αυτή και μετά ας αναλογιστεί το μερίδιο της δική της ευθύνης. έτσι νομίζω τουλάχιστον.

[RainAndWind]

Καλή σου μέρα Kristy!Αν κατάλαβα καλά,αυτό που σε απασχολεί είναι οι αμφιβολίες αν όντως η συμπεριφορά του συντρόφου σου συνιστά κακοποίηση ή όχι.
\\
Προσωπική μου άποψη είναι πως ναι,καθώς είναι ένα όντως ένα δείγμα συναισθηματικής κακοποίησης αυτό το πλαστό ιδεολόγημα\"είσαι υπεύθυνος για τα συναισθήματά μου\"ή αλλιώς\"εσύ μ\'έκανες να νιώσω έτσι\"που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει στο\"εσύ μ\'έκανες να το κάνω\"όταν η βία κλιμακωθεί μέσα στο χρόνο και από λεκτική-συναισθηματική σκέτα περάσει σε άλλο στάδιο.

Εσύ,έχοντας πιστέψει επίσης πως είσαι υπεύθυνη για τα δικά του συναισθήματα αισθάνεσαι ενοχές,τύψεις κάθε φορά που θυμώνει,αναστατώνεται,οργί ζεται,χαλιέται.Όμως,αυτός οργίζεται,αυτός θυμώνει,αυτός αναστατώνεται,δεν είσαστε ένα,είστε ΔΥΟ άτομα.Βλέπεις,σε κάποιες σχέσεις τα όρια ανάμεσα στον εαυτό και στον άλλον χάνονται,θολώνουν.

Τι θα έλεγες την επόμενη φορά,στον επόμενο καβγά,που θα σου πέταγε την αναμενόμενη,τυποποιημένη ατάκα,να τον ξάφνιαζες με κάτι σαν αυτό;
πολύ ήρεμα,ψύχραιμα,γύρνα και πέστου\"και τι σε κάνει να πιστεύεις πως τα δικά σου σου συναισθήματα είναι σημαντικότερα από τα δικά μου;\"
Και φύγε από το δωμάτιο για να μην έχει την ευκαιρία να συνεχίσει την συζήτηση.Πήγαινε για ντους ή οτιδήποτε άλλο.Αν θέλεις συνέχισε να μας μιλάς.Εδώ έχεις την ευχέρεια να πεις οτιδήποτε σε απασχολεί γύρω από το θέμα σου.

[streidi]

Παιδιά διαφωνώ ότι είναι μισή μισή η ευθύνη. Αν κάποιος κακοποιεί κάποιον, ακόμα και λεκτικά, (ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΙΛΑΜΕ ΕΔΩ, ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ) η ευθύνη είναι 100% δική του, αυτού που κακοποιεί δηλαδή. Ότι είναι λάθος να δέχεται κανείς την κακοποίηση ναι, λάθος και κρίμα για τον εαυτό του, αλλά αυτό ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ούτε στο ελάχιστο αυτόν που ασκεί την απαράδεκτη συμπεριφορά του ξύλου ή του βρισίματος ή ό,τι άλλο.
Αν μιλάμε για καβγά, φώναξα , μου φώναξε, τη μια φορά υποχωρώ εγώ την άλλη αυτός, ναι , μοιράζονται οι ευθύνες, αλλά εδώ μιλάμε για ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ και ΘΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ. Ο ένας βρίζει, χτυπάει, είναι βίαιος με κάποιον τρόπο και ο άλλος δέχεται, δε μιλά. Όταν έχουμε θυματοποίηση η ευθύνη ανήκει στον θύτη, απλά ο χαρακτήρας του θύματος μπορεί να το \'\'επιτρέπει\'\' με την έννοια ότι κάποιος άλλος δε θα το δεχόταν αλλά αυτό δεν αποτελεί ΕΥΘΥΝΗ η δικαιολογία για τη συμπεριφορά του θύτη σε καμια περίπτωση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβει το θύμα ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ.
Για την περίπτωση που μιλάμε τώρα τη συγκεκριμένη, το πρόβλημα είναι ότι η κοπέλα θέλει στήριξη χειροπιαστή για να βγεί από αυτη τη θέση, ή να βρει από μόνη της το σθένος να αντιδράσει και να βγει από αυτό το φαύλο κύκλο.

[streidi]

Καταρχήν επομένως Kristy πρέπει να συνει δητοποιήσεις ότι δεν αξίζεις τίποτα από όλα αυτά, όσα λάθη και να έκανες και όσο \'\'καλός\'\' κι αν θεωρείς ότι είναι ο άνθρωπος δίπλα σου. Όπως ειπώθηκε ήδη, αν δε γουστάρει ας σηκωθεί να φύγει, αλλά σε καμια περίπτωση μην τον αφήνεις να σε κακοποιεί με τέτοιον τρόπο. Πρέπει να βρεις κάποιον τρόπο να ξεφύγεις, όσο για κείνον, ας βρει άλλη κοπέλα να\'\'ανέχεται\'\' και να της κάνει τη χάρη να μένει μαζί της. (μα έλεος!)

[streidi]

Κοριτσάκι είσαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό σου...
Εσύ χρωστάς σε όλους και σε σένα δε χρωστάει κανείς τίποτα;
Το να μη σου δώσουν οι γονείς σου αγάπη είναι συμπεριφορά-φταίξιμο των γονιών σου. Όπως και ο τρόπος που διάλεξαν για να σε μεγαλώσουν. Από κει και πέρα εσύ αποφασίζεις τι άτομο είσαι, ναι, κουβαλάς πράγματα, αλλά ΕΣΥ επιλέγεις για τη ζωή σου.
Κι αν βλέπεις πως φέρθηκες σκάρτα, το παραδέχεσαι μα δεν το ταυτίζεις με τον εαυτό σου, αλλά επιλέγεις να μην το ξανακάνεις.
Θυματοποιείσαι από μόνη σου αν θεωρείς ότι ο άλλος ανήκει σε μια \'\'ανώτερη\'\' βαθμίδα επείδη έλαβε περισσότερη αγάπη και μεγάλωσε με \'\'καλυτερο\'\' τρόπο από ό,τι εσύ... Μα αυτό ακριβώς θα έπρεπε να τον κάνει να ανέχεται, να αγαπάει και να σέβεται, όχι να ξεσπάει βρίζοντας όταν θυμώνει με τη συμπεριφιρά σου....
Όσο για την έμφαση στο \'\'φαίνεσθαι\'\' που έχον υιοθετήσει οι γονείς σου, οκ, κοίτα λίγο γύρω σου και πες μου, είναι πολύ ασυνήθιστο αυτό στην κοινωνία μας; χμ... μάλλον είναι ο κανόνας δυστυχώς... Στο χέρι σου όμως είναι να επιλέξεις να ζεις αλλιώς, να προσπαθήσεις τουλάχιστον.

[streidi]

(το σχόλιο μου των 3.52 ήταν πριν δω τα τελευταία σχόλιά σου)

[whitecandle]

Κρίστυ στο έχω πει 100 φορές αξίζεις. Η οικογένεια δεν μπορεί να τα κάνει όλα, κάνει και λάθη, μας έδωσαν το ωραιότερο δώρο τη ζωή, μας μεγάλωσαν, δεν μπορούν να είναι τέλειοι σε όλα. Βέβαια και μένα μερικές φορές κάποια πράγματα με πειράζουν, όπως όταν φωνάζει όλη την ώρα η θεία μου στα παιδιά της. Αλλά στο θέμα μας τώρα. Από αυτά που μου είπες, δεν έχεις κάνει κάτι σοβαρό, δεν μπορώ και να τα πω γιατί μου τα \'χεις εμπιστευτεί, αλλά όλοι αυτό θα σου έλεγαν. Ένα δύο αθώα ψεμματάκια δεν είναι τίποτα. Και άμα το πάμε και με τα λόγια σου, εσύ μεγάλωσες σε ένα σκάρτο περιβάλλον, δικαιολογείσαι να κάνεις λάθη, ενώ αυτός δεν δικαιολογείται. :/

[whitecandle]

Συμφωνώ με στρείδι οι επιλογές είναι δικές σου τώρα, πρέπει κάποια στιγμή να ξυπνήσεις αφού στο λέμε εμείς, εμπιστεύσου μας. Θέλουμε το κακό σου ή έχουμε κανένα συμφέρον όπως αυτός (να μην σε χάσει);;

[streidi]

Ποιος έχει απατήσει, εσύ; Αυτό είναι λάθος, μεγάλο λάθος αλλά δε δικαιολογεί να σε κάνει ο άλλος να νιώθεις σκουπίδι. Αν σε συγχώρησε μπράβο του, προσπαθείς κι εσύ να είσαι σωστή, απόλυτα σωστή από κει και πέρα και πατε παραπέρα. Άμα το κουβαλάτε για πάντα και σου το κοπανάει, δε σε συγχώρησε. Δικαίωμά του, αλλά λόγος για να μην είναι πια μαζί σου, όχι για να μη σε σέβεται.
Το ότι είναι μεγαλωμένος σε άλλη οικογένεια δε δικαιολογεί το ότι δε σε συγχωρεί. Να μην μπορεί να καταλάβει κάποια πράγματα γιατί δεν τα έχει ζήσει, ναι , αλλά μεχρι εκεί.Πρέπει να σε ΣΕΒΕΤΑΙ για να είναι μαζί σου, ακόμα κι αν έχεις κάνει λάθη, από τη στιγμή που μετανιώνεις και αλλάζεις. Σε σέβεται;