Τι σκέφτεστε;

[Wolfcry]

Χαχα... όχι, sorry... το πρώτο σκέλος της απάντησής μου αφορούσε το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις με το Office. Το δεύτερο σκέλος, αφορούσε τι σκέφτομαι εγώ τη δεδομένη στιγμή γενικώς. Δεν έχει να κάνει με σένα. Δεν τα ξεχώρισα καλά τα δύο σκέλη!

[Συνήθεια]

Σκέφτομαι πως οι άνθρωποι εάν σπαταλούσαν τον χρόνο τους σε πιο εποικοδομητικά θέματα όπως για παράδειγμα να μάθουν ορθογραφία,οι περισσότεροι εδώ μέσα , ίσως είχαν ένα πρόβλημα λιγότερο από το γιατί δεν τηλεφώνησε ο γκόμενος κι ίσως ο ρέμος κι ο βέρμος και η βιομηχανία της καψούρας ,σήμερα, να μην ήταν τόσο πλούσιοι ...Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, εάν δεν τις αντέχει είναι πρόβλημα που θα το κουβαλά όλη του τη ζωή.

[kaneis]

Είναι παράλογο να πιστεύει κάποιος οτι εφόσον είναι χρόνια μόνος χωρίς σχέση, ο κολλητος του(ο οποιος εχει σχέση) θα έπρεπε να κανονίσει να βγουμε αυτος με την κοπελα του και να φέρει και μια φίλη μαζί που τυχαίνει και αυτή να ψάχνεται; Συνήθως έτσι δεν γίνονται οι γνωριμίες; Και αν έχεις δύο "κολλητούς" που έχουν σχεση και δεν στο έχει προτείνει κανείς; Μήπως τα σκέφτομαι λάθος τελικά; Τόσο παράλογος είμαι;

[NamelessOne]

Είναι παράλογο να πιστεύει κάποιος οτι εφόσον είναι χρόνια μόνος χωρίς σχέση, ο κολλητος του(ο οποιος εχει σχέση) θα έπρεπε να κανονίσει να βγουμε αυτος με την κοπελα του και να φέρει και μια φίλη μαζί που τυχαίνει και αυτή να ψάχνεται; Συνήθως έτσι δεν γίνονται οι γνωριμίες; Και αν έχεις δύο "κολλητούς" που έχουν σχεση και δεν στο έχει προτείνει κανείς; Μήπως τα σκέφτομαι λάθος τελικά; Τόσο παράλογος είμαι;

Ε κούνα και συ λίγο το χεράκι σου, ή αλλιώς ρίξε τη μούρη σου. Δηλαδή αν
τους το ζητήσεις, τι θα γίνει;

[kaneis]

μα εννοειται πως τους ζητουσα στην αρχη και τους το ειχα προτεινει αλλά λένε οτι δεν έχει η κοπελα τους καμια, οτι ειναι πιασμένες κτλ κτλ... τώρα πια δεν ασχολουμαι καν μαζι τους. απλα αυτο αναρωτιεμαι. ακούω άλλους που βγαινουν με ζευγαρια που φερνουν και μια φιλη τους και λέω μα γιατι σε μενα δεν μου εχει τυχει ποτε....

[Κύκνος]

Τι εφιάλτης ήταν αυτός...κατατρόμαξα...άντε τώρα να ξανακοιμηθώ...

[Deleted20082014]

Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον, μ'αυτήν την αυτόνομη μορφή της, δεν θα ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε; Αντί να τη ζήσουμε; Τί την κάνουμε; Την σέρνουμε από δω και από κει δολοφονώντας την...



Οργανωμένη κοινωνία, οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις.

Μα αφού είναι οργανωμένες, πώς είναι σχέσεις;

Σχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος.

Πώς να οργανώσεις τα συναισθήματα;

Έτσι, μ' αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας, σα να είναι βάρος. Και μάς είναι βάρος. Γιατί δε ζούμε... κατάλαβες;

Όλο κοιτάμε το ρολόι! Να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ'την αρχή.

Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που θα τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν "αξίες", σαν "ανάγκες", σαν "ηθική", σαν "πολιτισμό".

Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών.

Αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας...

Όλα, όλα Σαλονικιέ, τ' αφήσαμε, γι' αυτό το αύριο, που δεν θα 'ρθει ποτέ...

Μόνο όταν ο θάνατος χτυπήσει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, πονάμε, γιατί συνήθως σκεφτόμαστε πως θέλαμε να του πούμε τόσα σημαντικά πράγματα, όπως:

Πόσο τον αγαπούσαμε, πόσο σημαντικός ήταν για μας.

Όμως, τ' αφήσαμε για αύριο.

Για να πάμε πού ρε Σαλονικιέ; Αφού ανατέλλει, δύει ο ήλιος, και δεν πάμε πουθενά αλλού παρά στο θάνατο.

Και μεις οι μαλάκες, αντί να κλαίμε το δειλινό, γιατί χάθηκε άλλη μια μέρα απ' τη ζωή μας, χαιρόμαστε!

Ξέρεις γιατί; Γιατί η μέρα μας είναι φορτωμένη με οδύνη, αντί να είναι μια περιπέτεια, μια σύγκρουση με τα όρια της ελευθερίας μας.

Την καταντήσαμε έναν καθημερινό -χωρίς καμιά ελπίδα ανάστασης- θάνατο!

Διότι, αυτός είναι θάνατος!

Ο άλλος, όταν γεράσουμε σε αρμονία και ελευθερία με τον εαυτό μας, όταν δηλαδή παραμείνουμε εμείς, δεν είναι θάνατος. Είναι μετάβαση.

Είναι διάσπαση σε μύριες άλλες ζωές, στις οποίες, αν εδώ σε τούτη τη μορφή ζωής είσαι ζωντανός, αν δεν δολοφονήσεις την ουσία σου, εκεί, θα δώσεις χάρη κι ομορφιά, όπως η Μαρία, που φούνταρε προχτές από την ταράτσα για να μην πεθάνει...

Ήρθανε να την πάρουνε, και η Μαρία, είπε το "όχι", με τον πιο αμετάκλητο τρόπο.

Πήγαμε στην κηδεία της. Και τί άκουσα τον παππά να λέει;

"Χοῦς εἶ, καὶ εἰς χοῦν ἀπελεύσει"...

Και τότε κατάλαβα, πως η Μαρία σώθηκε.

Του χρόνου, όλα τα στοιχεία της, που τα κράτησε ζωντανά σε τούτη τη μορφή ζωής, θα γίνουν πανσέδες, δέντρα, πουλιά, ποτάμια... -







"Ο Χρονης Μίσσιος διαβαζει....Χρόνη Μίσσιο"

Αυτό το ποστ σου αξίζει πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!

[howtodream8]

I'm in his favorite sun dress
Watching me get undressed
Take that body downtown

I say, "You the bestest."
Lean in for a big kiss
Put his favorite perfume on

Go play a video game....

"Lana del Rey"

[αλεξανδρος_77]

εγω βασικα σκεφτομαι οτι πολυ καλα εκανα αυτες τις επιλογες γιατι μου πανε πολυ χαιρομαι για οσους φιλους εχω αδιαφορω για οσους εχουν αντιθετη αποψη και ετσι προχωρω...

[vagpap]

Τι εφιάλτης ήταν αυτός...κατατρόμαξα...άντε τώρα να ξανακοιμηθώ...

Κυκνε , κ εγω σημερα εικα εναν εφιαλτη , αλλα ενας αθλος του Μπαγκς-Μπανυ , και 5 βαλιουμ επανεφεραν το νευρικο μου συστημα στο συνηθισμενο του τεμπο .

[NamelessOne]

Σκέφτομαι ότι ο άνθρωπος είναι πολύ περίεργο ζώο. Ό,τι λέει το βράδυ υπό
την επήρεια της συναισθηματικής του απογύμνωσης (απόγνωσης καλύτερα;)
το παίρνει πίσω το πρωί, λες και παίζει ρόλο αν για μια στιγμή στο χρόνο ή
για πολλές φάνηκες αδύναμος. Στο κάτω κάτω, ποιος θα σε δικάσει όταν θα
είσαι 80 χρονών γι'αυτές τις στιγμές αδυναμίας; Ίσα ίσα που τότε εσύ ο ίδιος
θα καταδικάσεις τον εαυτό σου για κείνο ή το άλλο που δεν έκανες επειδή
ντρεπόσουνα. Και αυτό είναι η χειρότερη καταδίκη με διαφορά.

[howtodream8]

Don’t make me sad, don’t make me cry
Sometimes love is not enough and the road gets tough
I don’t know why
Keep making me laugh
Let’s go get high
The road is long, we carry on
Try to have fun in the meantime

[vagpap]

σκεφτομαι οτι ειμαι μλκς , ειμαι μλκς , ειμαι μλκς , ειμαι μλκς , ειμαι μλκς , τελικα λοιπον ειμαι ΠΟΛΥ μλκς..........

[howtodream8]

Σκεφτομαι......οτι ηρθε η ωρα να σας αποχαιρετησω

[vagpap]

-----------------------------------Γειααααααααα