Τι σκέφτεστε;

[PETRAN]

Originally posted by soft

Originally posted by PETRAN

Originally posted by soft

Originally posted by krino

Originally posted by soft

Originally posted by dora-agxos
http://www.youtube.com/watch?v=h54ZzRXD1HU

ηταν ακριβως το τραγουδι που χρειαζομουν
πως και μου διεφυγε??
Και δεν σκεφτηκα να το κατεβασω πανω στην κριση μου
στην επομενη κριση ,θα παω σε Μπιθικωτση,μπορει να βοηθαει ποιο πολυ απο μια κουβεντα ,δεν το εχω δοκιμασει, ουτε το ειχα σκεφτει ,ισως ειναι καιρος να διευρυνω τις μουσικες μου γνωσεις, αν αυτο με βοηθησει

ομορφο τραγουδι....

ισως ομορφο να ειναι,αλλα αναλογα την στιγμη
νομιζω οτι αν ηθελα να μπω youtube ,θα ηταν πολυ ευκολο
αλλα σε φορουμ ψυχολογικης υποστηριξεις μπηκα νομιζω!
και μην μου πει κανεις τωρα οτι μπορει ο καθενας κανει ,γιατι απλα δεν το κανει

Να σου βάλω καμια trancia που ταιριάζει καλύτερα με την κρίση? Εγώ όταν πάθαινα κρίσεις παλιά αυτό έκανα και η καρδιά πήγαινε στους ρυθμούς του κομματιού super!


http://www.youtube.com/watch?v=0dNlIWC5NN8



-Και έτσι γεννήθηκε ένας μεγάλος DJ

Χαιρομαι που σε βοηθησαν εσενα αλλα στο ειπα και παλια σκεψου λιγο
επειδη λειτουργει σε σενα μπορει να λειτουργει σε ολους ??

Τώρα με προσβάλεις σαν επιστήμονα-και το κυριότερo- σαν DJ!

[whitecandle]

Σκέφτομαι να πάει η ώρα 6 να πάω για μπάνιο! :(

[PETRAN]

Originally posted by lightbluepath
Σκέφτομαι να πάει η ώρα 6 να πάω για μπάνιο! :(

Αν πήγαινες 5:58 τι θα γινοταν? :o

[whitecandle]

Originally posted by PETRAN

Αν πήγαινες 5:58 τι θα γινοταν? :o

Βρε Πετράν, με δουλεύεις ή μου φαίνεται; :P

[Χάιντι]

Σκέφτομαι αν θα πάρω 10 στην παρουσιαση της πτυχιακής μου!

[whitecandle]

Originally posted by janet
Σκέφτομαι αν θα πάρω 10 στην παρουσιαση της πτυχιακής μου!

Μακάρι, janet!

[Χάιντι]

Επίσης σκέφτομαι ότι έχω διάβασμα και ίσως να σας χαιρετήσω ακόμη δεν μπήκα στο φορουμ και θα σας πω καλό βραδυ. Λείπει και ο Κρίνο....

[curtains]

Σκεφτομαι τι σχεση μπορει να εχουν ολα αυτα μεταξυ τους- και μεταξυ μας- ενω αναγνωριζω οτι δεν εχουνε καμια, πολυ θα ηθελα να εχουνε μια, γιατι αν τουλαχιστον ειχανε μια σχεση μπορει να προεκυπτε και καποιο νοημα απο αυτα. Σκεφτομαι οτι φοβαμαι μην γινω αναγνωρισιμη. Αναγνωρισιμη απο ποιον ομως? Και γιατι εγω να ειμαι αναγνωρισιμη? Σκεφτομαι οτι τα ερωτηματικα που βαζω ειναι μαλλον ζωγραφιες. Δεν επιδεχονται κινηση. Ουτε απο εμενα ουτε απο κανεναν. Ειναι στατικες ερωτησεις. Ειναι μια κατηγορια εφαμιλλη των ρητορικων, αλλα διαφορετικη ωστοσο κατηγορια. Περιππου αυτα σκεφτομαι.

[PETRAN]

Originally posted by curtains
Σκεφτομαι τι σχεση μπορει να εχουν ολα αυτα μεταξυ τους- και μεταξυ μας- ενω αναγνωριζω οτι δεν εχουνε καμια, πολυ θα ηθελα να εχουνε μια, γιατι αν τουλαχιστον ειχανε μια σχεση μπορει να προεκυπτε και καποιο νοημα απο αυτα. Σκεφτομαι οτι φοβαμαι μην γινω αναγνωρισιμη. Αναγνωρισιμη απο ποιον ομως? Και γιατι εγω να ειμαι αναγνωρισιμη? Σκεφτομαι οτι τα ερωτηματικα που βαζω ειναι μαλλον ζωγραφιες. Δεν επιδεχονται κινηση. Ουτε απο εμενα ουτε απο κανεναν. Ειναι στατικες ερωτησεις. Ειναι μια κατηγορια εφαμιλλη των ρητορικων, αλλα διαφορετικη ωστοσο κατηγορια. Περιππου αυτα σκεφτομαι.

Πολύ ψαγμένα πράγματα...


Εγώ σκέφτομαι ότι όλη η ύπαρξη είναι ένα πρόγραμμα σε υπολογιστή που δημιουργεί παράλληλα σύμπαντα σύμφωνα με την κβαντινή αρχή των υπερκαταστάσεων και του collapse of the wave function (!), όπου κάθε επιλογή-από κάθε άτομο, μόριο, ον- οδηγεί εκείνη την στιγμή σε ένα παράλληλο σύμπαν που εμπεριέχει την επιλογή που δεν έγινε. Και έτσι δημιουργούνται συνέχεια σύμπαντα με όλες τις πιθανότητες που θα υπάρξουν ποτέ. Αλλά γιατί? Γιατί κάποια σύμπαντα θα έχουν την κατάλληλη \"μίξη\" καλών επιλογών και θα \"επιβιώσουν\" στο υπερ-πολυ-συμπαν, αλλά τα πιο πολλά δεν θα τα καταφέρουν. Είναι όπως με τα έμβια όντα και την φυσική επιλογή του δαρβίνου. Όσα έχουν την κατάλληλη μετάλλαξη και τυχαίνει να ευνοούνται από αυτή θα προσαρμοστούν και θα πολλαπλασιαστούν. Κάτι παρόμοιο γίνεται και σε αυτό το πολυ-σύμπαν μας που τρέχει σε κάποιο είδος υπολογιστή. Είναι κάτι σαν \"Κοσμικός δαρβινισμός\" (και μου φαίνεται πως όντως κάπου είχα διαβάσει επίσημα αυτή την θεωρία!). Δεν ξέρω όμως αν υπάρχουν \"προγραμματιστές\" η αν όλο αυτό το σύστημα είναι το ίδιο υπολογιστής και απλά \"υπάρχει\" και αυτο-οργανώνεται συνέχεια στην αιωνιότητα χωρίς συνειδητό σκοπό. Μάλλον το δεύτερο. ;)

Επίσης σκέφτομαι ότι


χ-μ/ sx σε ποσοστό 5% απόρριψης γιατί διαβάζω στατιστική αλλά αυτό δεν είναι τόσο ψαγμένο σαν αυτό που σκέφτηκες :P

[curtains]

Petran εισαι πονοκεφαλος :P.
Δυστυχως η φυσική μου δεν με βοηθαει ιδιαιτερα να σε παρακολουθησω. Απο πιθανοτητες και βιολογια τα παμε πολυ καλα. Εφοσων ομως το υπερπολυσυμπαν δεν αφορα τους εμβιους οργανισμους, οι επιλογες που αναφερεις - απο καθε ατομο, μοριο, ον - αποτελουν τι; δυνατοτητες- ιδιοτητες των οργανισμων σε θεωρητικο επιπεδο; Πιθανοτητες επιτυχιας μεταλλαξεων; Κατι σαν προσομοιωση σε υπολογιστη, που θα πρεπει ομως να μην αγνοει και το γεγονος οτι το αν η μεταλλαξη θα επικρατησει εξαρταται απο τις συνθηκες και υπαρχει ποικιλομορφια συνθηκων. Αλλα και παλι στην ουσια αναφερομαστε σε εμβια οντα. Τι ακριβως επιλεγει ο Κοσμικος δαρβινισμος; Αναμεσα σε τι εχει να επιλεξει; Και τα κριτηρια ποιες συνθηκες τα οριζουν; Αναμεσα στα παραλληλα συμπαντα ναι, αλλα τι αντιπροσωπευουν ακριβως αυτα;
Πιο αφηρημενα μπορω να το προσεγγισω μαλλον καλυτερα, οτι εγω δηλαδη, ως ολη η υπαρξη(οχι καθολου εγωκεντρικα, κοσμοκεντρικα μαλλον) ή ο εγκεφαλος μου ή ο καθε εγκεφαλος ως μετρο αντιληψης του κοσμου, αποτελει και τον μηχανισμο γεννεσης παραλληλων συμπαντων, αλλα ειμαι ολες οι πιθανοτητες εγω; Σε θεωρητικο επιπεδο μπορει. Ουφφφ θα συνεχισω απο μεσα μου. Ζημια εκανες, εχω κι εγω διαβασμα λολ.

Υγ: Παντως επειδη ειμαι περιεργη, τι περιππου υποστηριζει η αρχη των υπερκαταστασεων;

[whitecandle]

E;

[curtains]

Δεν ξερω lightbluepath, ειλικρινα δεν εχω ιδεα :)
Απλα να, αυτες οι αμετρητες δροσερες φυσαλιδες που βρισκονται σε καθε συσκευασια και σκανε πανω στον ουρανισκο και τη γλωσσα και παρακαλω πολυ δεν περιεχουν χρωστικες, σε βαζουν σε περιεργα της σκεψης μονοπατια...

[PETRAN]

Originally posted by curtains
Petran εισαι πονοκεφαλος :P.
Δυστυχως η φυσική μου δεν με βοηθαει ιδιαιτερα να σε παρακολουθησω. Απο πιθανοτητες και βιολογια τα παμε πολυ καλα. Εφοσων ομως το υπερπολυσυμπαν δεν αφορα τους εμβιους οργανισμους, οι επιλογες που αναφερεις - απο καθε ατομο, μοριο, ον - αποτελουν τι; δυνατοτητες- ιδιοτητες των οργανισμων σε θεωρητικο επιπεδο; Πιθανοτητες επιτυχιας μεταλλαξεων; Κατι σαν προσομοιωση σε υπολογιστη, που θα πρεπει ομως να μην αγνοει και το γεγονος οτι το αν η μεταλλαξη θα επικρατησει εξαρταται απο τις συνθηκες και υπαρχει ποικιλομορφια συνθηκων. Αλλα και παλι στην ουσια αναφερομαστε σε εμβια οντα. Τι ακριβως επιλεγει ο Κοσμικος δαρβινισμος; Αναμεσα σε τι εχει να επιλεξει; Και τα κριτηρια ποιες συνθηκες τα οριζουν; Αναμεσα στα παραλληλα συμπαντα ναι, αλλα τι αντιπροσωπευουν ακριβως αυτα;
Πιο αφηρημενα μπορω να το προσεγγισω μαλλον καλυτερα, οτι εγω δηλαδη, ως ολη η υπαρξη(οχι καθολου εγωκεντρικα, κοσμοκεντρικα μαλλον) ή ο εγκεφαλος μου ή ο καθε εγκεφαλος ως μετρο αντιληψης του κοσμου, αποτελει και τον μηχανισμο γεννεσης παραλληλων συμπαντων, αλλα ειμαι ολες οι πιθανοτητες εγω; Σε θεωρητικο επιπεδο μπορει. Ουφφφ θα συνεχισω απο μεσα μου. Ζημια εκανες, εχω κι εγω διαβασμα λολ.

Υγ: Παντως επειδη ειμαι περιεργη, τι περιππου υποστηριζει η αρχη των υπερκαταστασεων;

Χαχα βλέπω ανταπόκριση :P:D


(να σημειωθεί ότι όταν τα έγραφα όλα αυτά είχα γυρίσει απο φεστιβάλ μουσικής. Σε ένα στενό έπαιζε ένα συγκρότημα reggae και όλοι είχαν \"σκάσει\" κάτι μπαφιά από εδώ μέχρι το πολυσύμπαν με το συμπάθειο. Όταν τελικά έφτασα απέναντι βρισκόμουν σε \"υπερκατάσταση\" λολ)


Ο κοσμικός δαρβινισμός (η δική μου εκδοχή! :P) \"επιλέγει\" ανάμεσα σε \"επιτυχημένα\" και \"ανεπιτυχή\" σύμπαντα. Δηλαδή, στο ένα σύμπαν, οι πιθανότητες θα οδηγήσουν σε ένα ηλεκτρόνιο π.χ. να μην έχει την κατάλληλη απόσταση γύρω από τον πυρήνα, αυτό και μόνο μπορεί να οδηγήσει σε ένα σύμπαν που \"καταρρέει\" η σε ένα σύμπαν που έχει άλλη δομή από το δικό μας που όμως δεν \"πρχωράει\" μετά από ένα επίπεδο οργάνωσης-πολυπλοκότητας. Κάθε μικρο-πιθανότητα οδηγεί σε ένα άλλο σύμπαν με την άλλη μικρο-πιθανότητα που δεν έγινε και έτσι οδηγούμαστε σε ένα πολυ-συμπαν με ένα τεράστιο (ίσως κοντά στο άπειρο) αριθμό κλαδιών όπου όλες (πολλές?) οι πιθανότητες έχουν πραγματοποιηθεί. Σε κάποιο σύμπαν δεν υπάρχει ζωή ενώ σε ένα άλλο σύμπαν έτυχε να οργανωθεί σε ένα άλλο μόριο και όχι σε RNA/DNA. Π.χ, σε συγγενικά με το δικό μας σύμπαντα, την στιμγή που έτυχε να οργανωθεί το RNA στην προβιωτική σούπα της νεας γης, δημιουργήθηκε ένα ΄παράλληλο σύμπαν που το RNA δεν κατάφερε να αυτο-οργανωθεί η/και ένα άλλο που αυτο-οργανώθηκε κάπως αλλιώς. Όλα αυτές οι πιθανότητες οδηγούν σε διαφορετικά σύμπαντα. Π.χ. σε πάρα πολύ συγγενικά σύμπαντα που υπάρχουν άνθρωποι, ίσως να υπάρχουν σύμπαντα με τα \"πράγματα\" που δεν κάναμε σε αυτό.


Υπόψιν αυτό το μοντέλο του πολυ-σύμπαντος υπάρχει από τον κβαντοφυσικό/κοσμολόγο Everett


http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=the-many-worlds-of-hugh-everett

η ιδέα του \"κοσμικού δαρβινισμού\" είναι δικιά μου μετά από μια αρκετά μεγάλη ποσότητα περιστασιακής εισπνοής τετραυδροκανναβινόλης (!) αν και μου φαίνεται πως το έχω διαβάσει κάπου. Δηλαδή σκέφτηκα ότι κάποια από τα σύμπαντα σε αυτό το \"πολυ-συμπαν\" θα είναι πιο \"επιτυχημένα\" από άποψης \"οργάνωσης\". Τώρα αν υπάρχει κάποιος σκοπός σε όλο αυτό δεν νομίζω (όπως και στην \"φυσική επιλογή\" δεν υπάρχει σκοπός, απλά γίνεται). Ίσως απλά να πρέπει να γίνεται έτσι λόγω κάποιων άγνωστων κριτηρίων που δεν ξέρουμε ακόμα.



Η αρχή των \"υπερ-καταστάσεων\" έχει να κάνει με το πως αθροίζονται τα κύμματα, η αρχή των \"κβαντικών υπερ-καταστάσεων\" (που ανακαλύφθηκε σε πρωτοποριακά πειράματα των γερμανών κβαντοφυσικών στις αρχές-μέσα του 20ου αιώνα, Bohr, Schroendiger, Heisenberg κλπ.) λέει ότι όλα τα σωματίδια βρίσκονται σε όλες τις πιθανές καταστάσεις ταυτόχρονα. Όταν κάποιος εξωτερικός παρατηρητής τελικά αποφασίσει να δει την \"τροπή\" των πραγμάτων βλέπει μόνο μια κατάσταση (τότε δηλαδή \"καταρρέει η υπερ-κατάσταση\" και επιλέγεται \"ένας δρόμος\"). Για να δοθεί ένα παράδειγμα υπάρχει το φανταστικό πείραμα της \"γάτας του schroendiger\" (που προσομοιώνει τα \"αληθινά πειράματα της κοπενχάγης\" που έγινα με φωτόνια όμως). Το φανταστικό πείραμα έχει ως εξής



Μια γάτα βρίσκεται μέσα σε ένα δωμάτιο όπου μια ελάχιστη ποσότητα ραδιενεργού συστατικού έχει την ίδια πιθανότητα τόσο να αποσυντεθεί όσο και να μην αποσυντεθεί την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή. Το ραδιενεργό ηλικό είναι συνδεμένο με δηλητήριο και σε περίπτωση που αποσυντεθεί, το δηλητήριο απελευθερώνεται και η γατούλα μας σκοτώνεται. Αν δεν αποσυντεθεί το δηλητήριο δεν απελευθερώνεται (και η γάτα ζει). Ας πούμε ένας επιστήμονας ενημερώνεται για την στιγμή που το ραδιενεργό ηλικό μπορεί να αποσυντεθεί. Όπως είπαμε, η πιθανότητα αυτό το ηλικό να αποσυντεθεί και να μην αποσυντεθεί είναι ακριβώς η ίδια. Οπότε η γάτα ζει η πεθαίνει? Σύμφωνα με τα πειράματα της κοπενχάγης (που έγιναν με φωτόνια) η γάτα βρίσκεται σε \"υπερκατάσταση\". Δηλαδή είναι ταυτόχρονα και ζωντανή και νεκρή (!) μέχρι κάποιος να ανοίξει το δωμάτιο και να παρατηρήσει την κατάσταση, οπότε εκείνη την στιγμή, η \"κβαντική υπερ-κατάσταση καταρρέει\" (\"collapse of the wave function\") και η γάτα είτε είναι νεκρή είτε ζωντανή (στα πειράματα της κοπενχάγης, τα φωτόνια μπορούσαν να είναι είτε κύμματα είτε σωματίδια ανάλογα πως επέλεγε κάποιος να τα παρατηρήσει. Μέχρι να τα παρατηρούσε κάποιος-όπως και την γάτα- υποτίθεται πως τα φωτόνια ήταν σε \"υπερ-κατάσταση- και κύμματα και σωματίδια ταυτόχρονα.).


Αυτή είναι η εξήγηση της κοπενχάγης, όμως στον κόσμο των \"παράλληλων συμπάντων\" του everett, δεν χρειάζεται κάποιου είδους παρατήρηση γιατί εκείνη την στιγμή, το σύμπαν \"σχίζεται\" σε δύο σύμπαντα όπου και οι δύο πιθανότητες (και νεκρή και ζωντανή γάτα) πραγματοποιούνται. Ο παρατηρητής κατα την στιγμή της παρατήρησης απλά \"επιλέγει\" το σύμπαν που θα καταλήξει ο ίδιος.). Πιο πρόσφατα, βγήκε μια πιο \"αντικειμενική εξήγηση\" που δεν χρειάζεται \"παρατηρητή\". Σε αυτήν, η \"υπερ-κατάσταση καταρρέει\" από μόνη της όταν κάποια κρίσιμη ποσότητα ξεπερνιέται. Οι κρίσιμες αυτές ποσότητες έχουν να κάνουν με τα χαρακτηριστικά της ίδιας της κατάστασης και η υπερ-κατάσταση καταρρέει στην \"καλύτερη\" \"περιβαλλοντικά\" περίπτωση (οπότε είναι ένα είδος κβαντικού δαρβινισμού!) χωρίς να χρειάζεται εξωτερικός παρατηρητής. Σε αυτήν δεν χρειάζονται \"πολλά σύμπαντα\" αλλά δεν αποκλείονται κιόλας!


Εδώ είναι ένα άρθρο του wikipedia για την \"γάτα του schroendiger\"


http://en.wikipedia.org/wiki/Schroedinger%27s_cat


Υπ όψιν, δεν είμαι φυσικός (ψυχολογία έχω τελειώσει, αν και είχα κατεύθυνση \"πειραματικής-γνωστικής ψυχολογίας\" δηλαδή τον πιο \"επιστημονικό/θετικό\" τομέα της ψυχολογίας που έχει να κάνει με πειράματα για την αντίληψη, μνήμη, προσοχή, γλώσσα, σκέψη κλπ.) και γενικά πάντα με ενδιέφερε η επιστήμη και ψάχνομαι για κάποια πράγματα με τον \"δικό\" μου \"μπακάλικο\" τρόπο λολ. Για πιο πολλές λεπτομέρειες θα πρέπει να ρωτήσεις έναν φυσικό! :P :D

[curtains]

Η μουσικη και τα αρωματα με κατατοπισαν αρκετα :P
Εξαιρετικη η εισαγωγη σου θα ελεγα.
Μπορω να πω πως εγινες κατανοητος. Μου ελυσες ολες (ή σχεδον) τις αποριες, αν και το κεφαλι μου αυτη τη στιγμη νιωθει σα βιωτικη σουπα.
Σκεφτομαι ομως διαφορα. Οπως, ποσο πιθανο κι εφικτο θα ηταν να αυτοοργανωθει αλλο μοριο, διαφορετικο του RNA/DNA που να μπορει να λειτουργησει ως γενετικο υλικο, να εχει δηλαδη την δυνατοτητα αποδικωποιησης και μεταφρασης σε αλλα μορια (πρωτεινες σε αυτο το μικροσυμπαν) και τη δυνατοτητα να αυτοδιπλασιαζεται. Φανταζομαι η φυση μετα απο πολλες δοκιμες-αστο καλυτερα κατεληξε σε αυτο το επιτυχημενο μοντελο. Επισης αν ενα ηλεκτρονιο δεν εχει την επακριβως καταλληλη αποσταση απο τον πυρηνα, δε νοειται ατομο και δε νομιζω οτι θα μπορουσε να νοηθει κι οποιαδηποτε αλλη εφαρμοσιμη εναλλακτικη. Δηλαδη ειναι τοσο συγκεκριμενες οι ισορροπιες που νιωθω πως τα περισσοτερα πολυσυμπαντα θα εσκαγαν σα τσιχλοφουσκες με αρωμα μαυρο ;) στο απολυτο κενο.
Θεωρητικα το καταλαβαινω.
Η αρχη των υπερκαταστασεων εχει να κανει απο οτι καταλαβα με την δυαδικη φυση των σωματιδιων, υλικη και ενεργειακη(κυμα).
Ευχαριστω για την γατα του Schroediger, θα την διαβασω οταν το μυαλο μου μεταπεσει σε πιο στερεα κατασταση, καταλαβα οστωσω τι θελει να πει και με παρεπεμψε, μπορει κακως, στην αρχη της απροσδιοριστιας του Heisenberg. Αυτο που θυμαμαι απο τον κυριο Schroendiger ειναι οτι ειναι ο τρελος που κατεστρωσε(!) την κυματοσυναρτηση που σου δινει την πιθανοτητα να υπαρχει ενα ηλεκτρονιο σε μια στιβαδα.
Α, καπου ανεφερες για την φυσικη επιλογη και για ελλεψη σκοπου σε αυτην. Δεν ειμαι σιγουρη ομως οτι θυμαμαι καλα. Η φυσικη επιλογη διαχωριζεται σε δυο φασεις-διεργασειες. Την δημιουργια μεταλλαξης, η οποια ειναι τυχαια και την επικρατηση αυτης, η οποια δεν ειναι τυχαια και υπο αυτην την εννοια εδω μπορει να θεωρηθει οτι εγκειται κι ο σκοπος της φυσικης επιλογης.
Η μεταλλαξη θα επικρατησει μονο εαν ευννοει την προσαρμογη, δηλαδη το ατομο που την φερει αποκτα αναπαραγωγικη κι ανταγωνιστικη επιτυχια.
Μπορει οστωσω να εννοεις οτι σα μηχανισμος δεν κατευθυνεται απο καποιου ειδους συνειδηση, οπως τυχαια σχηματιστηκε και το RNA και η πρωτη λιπιδικη διπλοστοιβαδα που το εσωκλειε κτλ.

Ο,τι εχει να κανει με νευροβιολογια και πειραματα σχετικα με την μνημη, αντιληψη, γνωσιακες λειτουργειες γενικοτερα κτλ με ενδιαφερουν κι εμενα ιδιαιτερα:)
Και τωρα θα βαλω ομορφη μουσικη.

[krino]

Σκεφτομαι οτι μολις γυρισα απο ταξιδι,
με μια πολυ ευχαριστη συναστηση με δυο μελη του φορουμ τα σαββατο το βραδυ,
που μου χαρισαν πολλες ωρες ευχαριστης συζητησης και παρεας.

Τα προβληματα αρχισαν οταν εφυγα αργα και πηγαινα καροτσαδα μεχρι την λαρισα,
και το πιο εκνευριστικο ηταν οτι πληρωνα και διοδια....
Στο τελος το κερασακι, ηταν που εφτασα σπιτι και για πρωτη φορα δεν μπορουσα να βρω που στο κορακα να παρκαρω!!!???!!!
Αφου το εβαλα 3-4 στενα μακρια μου, εριξα και ενα ποδαροδρομο 15 λεπτα + τον αυριανο που πρεπει να κανω αυριο για να το παρω απο εκει.

Η ωρα ειναι οτι πρεπει για να χαλαρωσω με μια μπυριτσα στην αυλη και να μυριζω το μοθχτολουλουδο μου.....


ΥΓ...... προς θεσσαλονικεις: Αν δεν φτιαξετε τον δρομο, δεν ξανανεβαινω, αντιθετως περιμενω ανταποδοση στο νοτο....