Τι σκέφτεστε;

[Φωτεινη!]

Σκεφτομαι τον κουκλο που εμεινε κοκκαλο μολις με ειδε.
και γαμω τις ενεσεις..

[deleted-member30-03]

σκεφτομαι pink me up, before I go! νομιζω πως μετα το χτεσινοβραδυνο εργακι αρχιζω να ξαναβρισκω το νοημα σιγα σιγα. τι κριμα που δε το βρισκουν ομως κι αλλοι μαζι μου, και τελικα καταληγω να μενω παλι μονος. damn γιατι να ειμαι τοσο μπροστα ?

[crazy_diamond]

Σκέφτομαι ότι η κατάσταση στο κέντρο είναι ασφυκτική και όσο πάει χειροτερέυει σε σχέση με νωρίτερα που ήμουν κι εγώ έξω.. δε σταματάν τα καθίκια για άλλη μια φορά να ρίχνουν χημικά και δακρυγόνα.. έκλεισα τα παράθυρα και πάλι τα νιώθω έντονα.. περαστικοι χτυπάνε τα θυροτηλέφωνα.. σκέφτομαι να κατέβω και να δώσω μαλόξ..

[λιλιουμ]

γιατι χτυπανε τα θυροτηλεφωνα?

[deleted-member30-03]

σκεφτομαι οτι ξεσπασε πανδημια πανηλιθιοτητας παν'ολοι στο κοσμο, δεν εξηγειται αλλιως...

γιατι χτυπανε τα θυροτηλεφωνα?

ΜΕΘ(ανιο) στη ΔΕΘ(σαλονικη), καποιος την αμολησε και τρεχουν να κρυφτουν παλι.

[Κύκνος]

Σκέφτομαι ότι η κατάσταση στο κέντρο είναι ασφυκτική και όσο πάει χειροτερέυει σε σχέση με νωρίτερα που ήμουν κι εγώ έξω.. δε σταματάν τα καθίκια για άλλη μια φορά να ρίχνουν χημικά και δακρυγόνα.. έκλεισα τα παράθυρα και πάλι τα νιώθω έντονα.. περαστικοι χτυπάνε τα θυροτηλέφωνα.. σκέφτομαι να κατέβω και να δώσω μαλόξ..

Αν κι εγώ διαφωνώ με τη χρήση δακρυγόνων γιατί βλάπτουν τους απλούς πολίτες που δεν φταίνε σε τίποτα (μάλιστα είχαν πέσει ακριβώς κάτω από το σπίτι μου πέρυσι το καλοκαίρι γιατί κάποιοι αλήτες "φίλαλθοι" πετούσαν μολότωφ στους αστυνομικούς και σπάζαν αυτοκίνητα) κι εγώ επειδή τα ανέπνευσα πνιγόμουν για πόση ώρα και δεν έβλεπα, νόμιζα ότι θα πεθάνω, είχα πέσει στο πάτωμα κι ήμουν και μόνη στο σπίτι, αυτούς τους διαδηλωτές μερικές φορές τα θέλει ο κώλος τους μ' αυτά που κάνουν και δεν φταίει η αστυνομία, κάπως πρέπει να αμυνθεί...χώρια του ότι νευριάζω γιατί με το έτσι θέλω κλείνουν τους δρόμους κι ούτε τους νοιάζει αν ταλαιπωρούν τον κόσμο! Ποιός είσαι ρε φίλε που θα παραλύσεις ολόκληρη την πόλη; Είχα δουλειά στο κέντρο χθες και δεινοπάθησα γιατί αυτοί δεν σέβονται κανέναν! Βρε ουστ!

[crazy_diamond]

Είχα καιρό να ταραχτώ τόσο..

γιατι χτυπανε τα θυροτηλεφωνα?

λιλιουμ, ήθελαν κάποιος να ανοιξει για να μπούνε.. μηπως και πάρουν καμιά ανάσα..

[λιλιουμ]

το καταλαβα μετα! :)

[crazy_diamond]

Αν κι εγώ διαφωνώ με τη χρήση δακρυγόνων γιατί βλάπτουν τους απλούς πολίτες που δεν φταίνε σε τίποτα (μάλιστα είχαν πέσει ακριβώς κάτω από το σπίτι μου πέρυσι το καλοκαίρι γιατί κάποιοι αλήτες "φίλαλθοι" πετούσαν μολότωφ στους αστυνομικούς και σπάζαν αυτοκίνητα) κι εγώ επειδή τα ανέπνευσα πνιγόμουν για πόση ώρα και δεν έβλεπα, νόμιζα ότι θα πεθάνω, είχα πέσει στο πάτωμα κι ήμουν και μόνη στο σπίτι, αυτούς τους διαδηλωτές μερικές φορές τα θέλει ο κώλος τους μ' αυτά που κάνουν και δεν φταίει η αστυνομία, κάπως πρέπει να αμυνθεί...χώρια του ότι νευριάζω γιατί με το έτσι θέλω κλείνουν τους δρόμους κι ούτε τους νοιάζει αν ταλαιπωρούν τον κόσμο! Ποιός είσαι ρε φίλε που θα παραλύσεις ολόκληρη την πόλη; Είχα δουλειά στο κέντρο χθες και δεινοπάθησα γιατί αυτοί δεν σέβονται κανέναν! Βρε ουστ!

Κύκνε, ναι, δεν είναι να βρεθείς σε τέτοια φάση εκεί έξω.. αυτή η αίσθηση ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις, ο πανικός.. δεν περιγράφονται :/

Σχετικά με τα άλλα που αναφέρεις..
Το να μπορεί ο πολίτης να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει, υποτίθεται είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα.. υποτίθεται!
Δε συμφωνώ με τις ακραίες συμπεριφορές και τη βία που αν αρχίσει απλώνεται σα κύμα και ξεσπάει όπου βρει, όχι,
όμως είναι σημαντικό όσοι θέλουν να συμμετέχουν σε μια διαδήλωση να μπορούν να το κάνουν χωρίς να κινδυνεύουν να καταλήξουν στο νοσοκομείο.

Τα πράγματα έχουν αρχίσει και αγριεύουν επικίνδυνα και ας πούμε ότι όσα θα έπρεπε να είναι δεδομένα αρχίζουν να μην είναι άλλο πια. Αυτό βέβαια, δεν άρχισε χθες.. γίνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια και αυτή η μετάβαση, δυστυχώς, δε δείχνει να βγάζει σε καλό δρόμο!

Οι διαδηλώσεις ναι, συνεπάγονται και μερική ταλαιπωρία και κάποιες φορές υπάρχει μια εντελώς μονόπλευρη οπτική ότι ''αδικούμαι - αντιδρώ - διαμαρτύρομαι - κι ας πάνε όλοι οι άλλοι να πνιγούν'', αλλά κι αυτό είναι συνέπεια, νομίζω, μια χρόνιας αδιαφορίας, τόσο από τη μεριά των ιθυνόντων όσο και από τη μεριά του κόσμου.
Αλήθεια, θα προσέχαμε μια πορεία αν δε μας έκλεινε το δρόμο, αν δε μας εμπόδιζε να κινηθούμε;
Θα μας ενδιέφερε ποιοί είναι αυτοί, γιατί βγήκαν στο δρόμο, τι γράφει η προκήρυξή τους;;
Και γράφω σε πρώτο πληθυντικό αφού κοινωνία είμαστε όλοι εμείς ΜΑΖΙ καθώς και ο καθένας χωριστά ως μονάδα.

Δεν ξέρω, ίσως είναι που έχω την ελπίδα ότι τώρα η επιθυμία για συμμετοχή και η αλληλεγγύη θα γίνουν πιο έντονα.
Είναι ανάγκη να γίνουν πιο έντονα. Ίσως περισσότερο από ποτέ.
Και αυτό δεν βάζει στην άκρη τα μικρά ούτε τα μεγάλα του δικού μας μικρόκοσμου, της δικής μας καθημερινότητας με όλα τα καλά και τα κουλά της.

Έτσι και ο σεβασμός, είναι υπόθεση που αφορά και τους από δω και τους από κει. Ιt takes two to tango!

Όσο για την ''άμυνα'' της αστυνομίας.. τι να πω;;;
Να πω ότι τέτοιες συμπεριφορές που αποτελούν ξεκάθαρα τον κανόνα και όχι μεμονωμένα περιστατικά είναι απάνθρωπες και απαράδεκτες;;; Αρκεί μόνο να το λέμε;
Λυπάμαι, μα νιώθω και θυμό..

[Θεοφανία]

......ξημερωνει.................

[vince8]

σκεφτομαι οτι μια μερα ολοι οι κακοι θα εχουν εξαφανιστει.. βασικα τα απομειναρια τους.

[kokoa]

Καλημερα!
Στα γρηγορα Κυκνος περι αμυνας της αστυνομιας δες τον Ιουνη τι εκαναν οι φιλοι μας εδω

CrazyD θα συμφωνησω απολυτα μ οτι λες,αν και εισαι πολυ ευγενικη στην περιγραφη σου.Κατα την γνωμη μου εαν ειχαμε μια ελαχιστη συνειδηση της εννοιας του πολιτη αυτης της χωρας δεν θα επρεπε να ειναι κανεις μας μεσα στο σπιτι.

Δες λιγο αυτο:
«Αυτό που μας συμβαίνει σήμερα δεν οφείλεται (ως συνήθως και κατ’ αποκλειστικότητα) στις ξένες δυνάμεις, στους κουτόφραγκους που φθονούν την τσαχπινιά μας και ζηλεύουν το σκορποχώρι μας, στις μυστικές υπηρεσίες που επιβουλεύονται την περήφανη πολιτική μας.

Το έγκλημα το διαπράξαμε μόνοι μας και χωρίς κανένα Μνημόνιο πάνω από τις κεφαλές μας. Επιτέλους ας αντιληφθούμε ότι το μείζον πρόβλημα δεν είναι η διαλυμένη μας οικονομία, είναι ο εκφυλισμός μας. Η άρνηση της ίδιας της ταυτότητάς μας και η υποκατάστασή της από μια δανειοδίαιτη ορφάνια…

…Σίγουρα, το Μνημόνιο είναι μια σύμβαση υποτέλειας. Επίσημη, μπροστά στη διεθνή κοινότητα, ομολογία ότι η χώρα μας όχι απλώς έχει απολέσει μέρος της ανεξαρτησίας της, αλλά την έχει εκχωρήσει, με τη βούλα της και σε τιμή ευκαιρίας, στους τοκογλύφους πιστωτές της.

Αλλά το Μνημόνιο δεν ήρθε από μόνο του. Και είναι ανευθυνότητα να το βλαστημάμε στο όνομα ενός ολότελα ιμιτασιόν, όψιμου πατριωτισμού. Είμαστε, δηλαδή, περήφανοι για τον προ του Μνημονίου πατριωτισμό μας; Δείτε την έρημη πια ύπαιθρο χώρα. Δείτε το αστικό και περιαστικό περιβάλλον. Τα αναρίθμητα παντού αυθαίρετα. Θυμηθείτε το μέγα πλήθος με το μέγα πάθος που ψήφιζε, για δεκαετίες, τη βολική φαυλότητα…

…Το φθαρμένο έως διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας ομολογεί εν χορώ ότι είναι παντελώς ανίκανο να διαχειριστεί τον δημόσιο πλούτο και προκρίνει την κοψοχρονιά εκποίησή του. Και εμείς δυσπιστούμε όλο και περισσότερο σε όλον τον παλαιοκομματικό συρφετό που μας έφερε ώς εδώ.

Ομως, από την άλλη, είμαστε πανέτοιμοι να ριχτούμε και πάλι σε “μία από τα ίδια”: στην αγκαλιά την ακριβοπληρωμένη ενός νέου λαϊκισμού που υπόσχεται, με την ευκολία που έχουν όλα τα ρητορεύματα, ότι δεν θα αλλάξει τίποτε.

Ταρατατζούμ: Θα ξαναέρθουν οι παλιές ηδονικές του ανέμελου καταναλωτισμού ημέρες. Θα ξαναγεμίσουν τα ανά την επικράτεια σκυλάδικα από λεβεντοαχρείους με κομματικό χρήμα. Και θα επενδύσουμε –λένε– στις υπηρεσίες. Ποιες υπηρεσίες; Εδώ έχουμε εγκαταλείψει την πρωτογενή παραγωγή, πώς θα πάμε απευθείας στην τριτογενή;

…Δεκαετίες τώρα το πελατειακό παρακράτος παριστάνει το κράτος και πελάτες του είναι η πλειοψηφία των σήμερα “Διαμαρτυρομένων”. (Είδα να κατεβαίνει στο Σύνταγμα άνθρωπος που πήρε σύνταξη και το εφ’ άπαξ στα 53 του – και τώρα του φταίει το Μνημόνιο). Δεν γίνεται τίποτα αν δεν γκρεμίσουμε αυτά που με τόση επιπολαιότητα οικοδομήσαμε ή ανεχθήκαμε. Μόνο το γκρέμισμα του χθες θα μας απελευθερώσει από την ενδημική ανωριμότητα της φαρμακωμένης και υποθηκευμένης ψευτοζωής μας.

…Να οικοδομήσουμε δημοκρατία εξ υπαρχής, από τα θεμέλια, γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι δημοκρατία. Δεν είναι καν μια κολοβή ή κολοβωμένη δημοκρατία. Είναι θεσμοθετημένη κλεπτοκρατία, που ελέγχεται από εθνικούς κομπιναδόρους κι εξαγορασμένα τσιράκια.

Δεν χρειαζόμαστε κάποιον νέο συντηρητισμό, χρειαζόμαστε πατριωτισμό χωρίς προσχήματα και υποσημειώσεις. Που δεν θα ανέχεται τα συνδικαλισμένα νταηλίκια, γιατί αυτά μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Μας τέλειωσε το κράτος-τροφός, το τελειώσαμε. Κι είναι για κομπογιαννίτες (στην καλύτερη περίπτωση) η πρόταση να το βγάλουμε στο σφυρί ή για τσαρλατάνους (στη χειρότερη)…

…Λυπούμαστε βαθύτατα για την αγνωμοσύνη με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες το κυβερνητικό έργο. Σε ένα μόλις χρόνο… δέκα φορολογικά νομοσχέδια! Το έργο λέγεται “τα παιδία παίζει” και γνωρίζει τρελή εισπρακτική επιτυχία. Μάλιστα, αν ο κυβερνητικός θίασος συγκριθεί με αυτόν της Συγγρού, τότε κερδίζει με διαφορά.

(Ωστόσο, η τιμιότητα απαιτεί να αναγνωρίσουμε ότι η Συγγρού, παρά τον εγκλωβισμό στη μετριότητα, αντιστέκεται στις εξωφρενικές πιέσεις, διεθνείς και εντόπιες, να συνυπογράψει άνευ όρων το δεύτερο Μνημόνιο της χειροπόδαρης υποτέλειας. Είναι τόσο θρασείες και εκβιαστικές οι πιέσεις, που θυμίζουν το μανιασμένο πείσμα, ηγεμόνων και πρακτόρων, να υποχρεώσουν τον Τάσσο Παπαδόπουλο να συνυπογράψει το “ναι” στο κυπριακό δημοψήφισμα για την Πλεκτάνη Ανάν. Ο Τάσσος τότε, απροσκύνητος, έφερε για πρώτη φορά τον Ελληνισμό να κατατροπώνει –ρουά ματ– στο Κυπριακό τους δολοπλόκους. Ο Σαμαράς πόσο θα αντέξει;)

…Και ο δωσιλογισμός δραστηριότητα είναι, αλλά δεν τον βάζεις και στο βιογραφικό σου! Στο ΠΑΣΟΚ τον κάνανε σημαία ευκαιρίας…

…Μεταπολεμικά και κυρίως μεταπολιτευτικά, το κράτος-πρωτεύουσα νέκρωσε νομοτελειακά την ύπαιθρο χώρα. Οσους έμειναν εκτός της αθηναϊκής χωματερής, τους εκμαύλισε η ψηφοθηρία εθίζοντάς τους στην επιδότηση της αεργίας τους με τα ψυχία των ευρωπαϊκών “πακέτων”. Σε αρκετές περιπτώσεις το δομημένο περιβάλλον της “υπαίθρου” συναγωνίζεται (με αξιώσεις) τις πιο ανυπόφορες και αβίωτες συνοικίες της πρωτεύουσας…

…Ενας πολιτισμός δεν αξιολογείται ούτε από τους επιχορηγούμενους θιάσους ούτε από τα κρατικοδίαιτα Μέγαρα Μουσικής των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου. Ενας πολιτισμός αξιολογείται από την καθημερινότητά του. Από τη διατροφή, λόγου χάρη – τι τρώει ο άνθρωπος και πώς το τρώει. Η δική μας είναι μια όρθια καθημερινότητα, μια φαστ-φουντ καθημερινότητα. Από το πολυεθνικό ράφι στον θερμοθάλαμο. Ή στη χλιδάτη κιτσαρία (για την άρχουσα κηφηναρία).

Πριν γίνουμε δορυφόροι ξενόφερτου υποδείγματος, είχαμε μιαν άλλη καθημερινότητα: Στρώναμε τραπεζομάντιλο για να φάμε, και το ψωμί ήταν ψωμί, και η ελιά ήταν ελιά. Δεν ξέραμε τι είναι το “τοστ”, αλλά ξέραμε πάμπολες πίτες. Σήμερα, με την απίστευτη σε έκταση έγνοια μας για τις θερμίδες, είμαστε οι παχύσαρκοι της Μεσογείου…

Δεν υπάρχει ελπίδα ανάπτυξης αν δεν ξαναγαπήσουμε τον τόπο μας και επανασχεδιάσουμε τη γεωοικονομία μας. Ο επανασχεδιασμός θα φέρει προκοπή, όχι η σκλαβιά στα δανεικά. Θα δημιουργήσει μάστορες, όχι ευέλικτους “εργαζόμενους”. Θέλουμε τη χαμένη μας περηφάνια, την περηφάνια του δημιουργού, όχι του επαίτη».

«Manifesto» – Πολιτική / Πολιτισμός, Μάιος 2011

Αναδημοσιευση απο Καθημερινη

[ALIA]

Κατα την γνωμη μου εαν ειχαμε μια ελαχιστη συνειδηση της εννοιας του πολιτη αυτης της χωρας δεν θα επρεπε να ειναι κανεις μας μεσα στο σπιτι.

Θα συμφωνησω!
Τους διαδηλωτες συνηθιζουμε να τους αποκαλουμε απολιτιστους ή και γραφικους! Καιρος ειναι,λοιπον,να διεκδικησουμε κι εμεις οι υπολοιποι το δικαιωμα να ειμαστε "απολιτιστοι"!

http://www.tanea.gr/aixmes/?aid=4494178

[deleted-member30-03]

σκεφτομαι οτι ειναι σαν να μου λειπει κατι σημαντικο που ειχα στο προγραμμα και ειχα συνηθισει, και δε μπορω αν δε το εχω γιατι ειχα σχεδον εθιστει σε αυτο. εκοψα καφε κι αλκοολ χτες και δε μπορω να συνηθισω ρε γμτ, νιωθω οτι μου λειπει και ειναι απαραιτητο αλλιως θα σερνομαι ολη μερα και δε θα χω καθολου ενεργεια και νευρο. κι ενω θελω να ξαναμπω στον σωστο δρομο, τα ατομακια που υποτιθεται θα πρεπε να με βοηθουν, να με στηριζουν και να με καθοδηγουν σε αυτον δε το κανουν, και τελικα παλι στο στραβο θα καταληξω. γιατι ρε παναγια μου να πρεπει να χαραμιστω σ'αυτη τη ζωη ? γιατι ολα να οδηγουν στο κακο και το ασχημο ?

[Remedy]

σκεφτομαι οτι ειναι σαν να μου λειπει κατι σημαντικο που ειχα στο προγραμμα και ειχα συνηθισει, και δε μπορω αν δε το εχω γιατι ειχα σχεδον εθιστει σε αυτο. εκοψα καφε κι αλκοολ χτες και δε μπορω να συνηθισω ρε γμτ, νιωθω οτι μου λειπει και ειναι απαραιτητο αλλιως θα σερνομαι ολη μερα και δε θα χω καθολου ενεργεια και νευρο. κι ενω θελω να ξαναμπω στον σωστο δρομο, τα ατομακια που υποτιθεται θα πρεπε να με βοηθουν, να με στηριζουν και να με καθοδηγουν σε αυτον δε το κανουν, και τελικα παλι στο στραβο θα καταληξω. γιατι ρε παναγια μου να πρεπει να χαραμιστω σ'αυτη τη ζωη ? γιατι ολα να οδηγουν στο κακο και το ασχημο ?

Ειναι πολυ φυσικο να νοιωθεις οτι σου λειπει κατι μολις κοψεις καποια ουσια.το περιεργο θα ηταν να μην σου ελειπε.
τον καφε ομως γιατι τον εκοψες εντελως?ενας καφες τη μερα μεχρι δυο το πολυ, δεν κανουν κακο, εκτος αν σου πει κατι διαφορετικο καποιος γιατρος.
στο λεω, γιατι ειναι πιο ευκολο να κοψεις εναν εθισμο, απο δυο μαζι.
γιατι δεν σταματας πρωτα το αλκοολ και μολις ισορροπησεις, κοβεις οτι αλλο θες