Τι σκέφτεστε;

[arktos]

Δεν ξέρω αν κάνει καλό η κακό αλλά πιστεύω πως όσοι βρέθηκαν εδώ μέσα ήταν είτε λόγω έλειψης κοινωνικής ζωής, είτε επειδή έχουν κάποια σχέση με το αντικείμενο και κάνουν καριέρα στην ψυχολογία. Συμφωνείς?

όταν μπήκα εδώ μέσα έψαχνα ανθρώπους που να πάσχουν από διπολική.
όταν είμαι καλά έχω κοινωνική ζωή.
όταν πέφτω κλείνομαι μέσα ( κ στον ευατό μου κ στο σπίτι ).

[RainAndWind]

Και γιατί είναι τόσο μεγάλο πράγμα να έχεις πάντα τον έλεγχο Αλέξανδρε? Με αυτό αναφέρομαι στο σχόλιό σου αν τελικά το φόρουμ μας κάνει καλό όταν δεν "έχουμε τον έλεγχο"
Πολύ καλό μου έκανε που τον έχασα προσωπικά. 'Ενα από τα μαθήματα της περιπέτειάς μου των τελευταίων ημερών? Πως δεν είμαι ναρκισσίστρια.
Μία ναρκισσίστρια το χάσιμο αυτό του ελέγχου και το σπάσιμο της εικόνας της σε θρύψαλλα με όλες τις αδυναμίες της διάπλατα, θα της ήταν βαθύτατα απωθητικό και σκιαχτικό.
Εγώ χαίρομαι γι αυτό μου το σπάσιμο. Και ήμουν έξω χτες όταν το επεξεργαζόμουν, με φίλους και δικούς μου. Σε διαλλείματα που στρεφόμουν μέσα μου, μου έκανα διάφορες ερωτήσεις. Αν έχω διπολική?
Η διπολική μου δεν είμαι εγώ. Δεν είμαι η διαταραχή μου αν τελικά έχω μια διαταραχή.
Νιώθεις άσχημα που είσαι ανθρώπινη, με ρώτησα. Νιώθεις άσχημα που έχασες τον έλεγχο? Νιώθεις πιο εύθραυστη τώρα? Πιο ευάλωτη? Που όπως έγραψε η κάρι, επιτέλους έσπασες?
Το παράξενο ήταν πως δεν ένιωθα πιο ευάλωτη, ούτε πιο εύθραυστη που απλά επιβεβαίωσα στον εαυτό μου ότι δεν είμαι ατσάλι. Νιώθω μια χαρούλα και δίχως να αισθάνομαι πως κάτι μου πήρε το άνοιγμα της αγωνίας μου.
Αφού λοιπόν τις πρώτες ώρες της εξόδου ήμουν ντάουν, μετά άρχισα να σκέφτομαι τα λόγια της Άρσι και τη διαδρομή της. Τα λόγια όσων με στήριξαν στην ώρα της ανάγκης μου. Που έκαναν τον κόπο να θυσιάσουν στιγμές της ζωής τους για να το κάνουν. Νιώθω διπλά ευγνώμων. Γιατί διέψευσαν και όσους βλέπουν την κοινωνία ως ένα μέρος εχθρικό και ξένο.
Μέσα στην κοινωνία είναι και αυτά τα μέλη που με στήριξαν και αυτά τα ανθρώπινα "μέλη" που καθημερινά κάνουν τέτοιες υπερβάσεις εαυτού όταν ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα πονάει και υποφέρει.
Ήταν κι ένα μεγάλο μάθημα ανθρωπιάς για μένα τα μηνύματα που πήρα. Τα δημόσια εκφρασμένα και τα ιδιωτικά. Με κράτησαν στο να μένω πιστή στην ανθρώπινη ομορφιά.
Κι αυτό δε μπορώ να σας το ξεπληρώσω με τίποτε. Γιατί το κυριότερο πλήγμα στα κακοποιημένα παιδιά είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στους ανθρώπους. Αφού βίωσαν τον πόνο στα χέρια όσων θα τα αποδέχονταν δίχως όρους, θα τα έκαναν να αισθάνονται ασφαλή και θα τα αγαπούσαν με υγιή τρόπο.
Σήμερα ξεκινάω τη μέρα μου με πίστη. Ό,τι κι αν σέρνω μέσα μου να το τιμώ. Να τιμώ και τις πληγές μου μαζί με τα βατά μου σημεία. Δικές μου είναι κι αυτές. Να μη τις αισθάνομαι απειλητικές. Έχω όσα χρειάζομαι να πάω καλύτερα. Και θα δουλέψω γι αυτό. Ό,τι κι αν μου βγει στην πορεία, καλοδεχούμενο. Στραβό και ίσιο. Δε με θέλω τέλεια. Με θέλω με κάθε μου πληγή. Δίχως τον πόνο, που μου έδειξε αυτές τις μέρες πόσο έχω παραμελήσει να τον εκφράσω για να προστατεύω όλους, πώς θα έπαιρνα το μήνυμα "θέλεις δουλίτσα ακόμη"? Άρα με έμαθε κάτι, δεν ήταν τσάμπα. Δευτέρα ραντεβού με τον ψυχολόγο μου.

Όσο για τα λόγια του ίνσεκτ, ίνσεκτ μου, δεν είμαι εδώ (προσωπικά) γιατί δεν έχω φίλους. Οι φίλοι μου έχουν άλλο κομμάτι από αυτό που δουλεύω εδώ. Ούτε γιατί βρίσκω ψυχολόγους το κάνω, να μπαίνω στο φόρουμ. Το κάνω για να μαθαίνω, για να πάω μπροστά. Για να μοιράζομαι, να στηρίζω και να με στηρίζουνε. Και αν μάθω και κάτι από έναν ψυχολόγο, κι αυτό μια χαρά. Καθετί έχει την αξία του.
Άλλο μπόνους? Διάβασα τα λόγια του πατέρα της Λου, που με έκαναν και έσκασα στα γέλια. Που πας βραδιάτικα, θα σε βιάσουνε και έχει και κακό καιρό. επικό! λολ

Συμφορουμίτες, καλημέρα!
:)

[alexandros3]

rain, o έλεγχος για μένα ίσως να μην σημαίνει το ίδιο πράγμα που εννοείς εσύ. Έλεγχος, όπως το σκέφτομαι εγώ, είναι να είσαι η αλήθεια σου.
Εδώ τι αλήθεια μπορεί να υπάρξει; Υπάρχουν ψήγματα μονάχα. Να σου πω "χαίρομαι" που έσπασες, διαδικτυακά; Νομίζεις ο ναρκιστιστής δεν σπάει; Ο ναρκισιστής θα κάνει τα πάντα για να έχει την προσοχή. Ακόμα και να "πεθαίνει από καρκίνο". Πρόσεχε, ποιός είμαι εγώ να κάνω διαγνώσεις.

[arktos]

κάποια ξύπνησε καλά σήμερα!
καλημέρα!

[alexandros3]

Και θα σου πω κάτι ακόμα. Ποιά είσαι εσύ που θα κάνεις σημαία σου τη κακοποίηση; Γιατί να το κάνεις και χρειαζόμαστε πραγματικά σημαίες; Δυνατά πράγματα να ταυτιζόμαστε, όπως ομάδες ποδοσφαίρου όταν ήμασταν 16χρονα; Καταλαβαίνω ότι το θέμα της συγχώρεσης (αλλά βάλε και την συμφιλίωση μέσα σαν νέα λέξη) είναι θέμα που σε καίει. Επίσης, όπως εχω δει εδώ, δεν είσαι αναίσθητη, αλλά είσαι σκληρή. Ποιός ο λόγος να περιφέρεις ένα τραύμα και να αιμοραγείς παντού; Η προσοχή; Τη μία είσαι έτσι την άλλη είσαι αλλιώς. Εδώ δεν θα σου στοιχίσει τίποτα, παρά κανά σχόλιο και το bandwindth είναι δωρεάν, οπότε, το απόλυτο τίποτα.
Δεν τα λέω μόνο σε σένα, τα λέω γενικά και για μένα και για όλους. Η συνέπεια, στις πράξεις και τα λόγια, στο έξω κόσμο κυρίως είναι αυτό που μετράει.
Αν αυτό που είπα σε έκανε να σκεφτείς, να αφήσεις μια πόρτα ανοιχτή δηλαδή, για λίγο έως να ξανακλείσει, εγώ πραγματικά χαίρομαι και το θεωρώ σαν ανταπόδοση για άλλα πράγματα που έχω διαβάσει από σένα κι έχουν κάνει κι εμένα να σκεφτώ :)

[RainAndWind]

Εμ, την αλήθεια μου έδειξα με τον πανικό μου, λολ. Αυτό που ζούσα εκείνες τις στιγμές που ένιωθα πως χανόμουνα και πως θα τρελαθώ. Ψήγματα ρε συ Αλέξανδρε, συμφωνώ, σιγά και μην είμαστε ολόκληροι εδώ μέσα, τι είναι, ένα φόρουμ είναι απλά, με έναν ειδικό χαρακτήρα, όπως κάθε άλλο. Ποιος είσαι συ, ποια είμαι γω,σιγά τα ωά. Αλλά υποστήριξη έλαβα την ώρα που τη χρειάστηκα, αυτή είναι η ουσία. Και πως όσο μπορώ να υποστηρίζω κι εγώ και έχω τη θέληση, θα το κάνω.Ο καθένας χρησιμοποιεί την εμπειρία του, μικρή μεγάλη για να καταλάβει τον άλλον και να του είναι υποστηρικτικός. Τώρα,λες ποιος είσαι εσύ να κάνεις διαγνώσεις. Ε, τότε γιατί την έκανες? Είναι αντιφατικό. Ήθελες να με βοηθήσεις με αυτό που έγραψες δηλαδή κι εγώ το πήρα στραβά?Ούτε τώρα μου είσαι υποστηρικτικός. Άλλα μέλη ήταν και είναι.
Τώρα, διάβασα και αυτό για τη σημαία της κακοποίησης. Ε, τι να κάνω? Να υποκριθώ πως δεν έχω τραύματα για να σου κάνω το χατήρι? Έχω. Τώρα αν εσύ το βαφτίζεις αυτό κάπως γιατί έχεις κάποιο θέμα, γούστο σου καπέλο σου. Αλλά κάνε μου τη χάρη να μη μου φορτώνεις δικά σου θέματα επίσης. Γιατί ήσουν απρόσεχτος στο λόγο σου και δε σε ένοιαξαν οι συνέπειες πάνω μου. Ανθρώπινο κι αυτό, όλοι μπορεί να το πάθουμε κάποια στιγμή. Αντί να παραδεχτείς και να το δεις και συ ανθρώπινα, πως η κακοποίηση αφήνει σημάδια που θέλει δουλειά και χρόνο να γιατρευτούν, έρχεσαι κι εσύ με τις ταμπελίτσες σου. Εσύ τι είπαμε πως κάνεις εδώ? Υποφέρεις στωικά ενώ άλλοι κάνουν σημαίες διάφορα?
Μπράβο σου. Είσαι ήρωας. Εγώ δεν είμαι.

[alexandros3]

Δεν ξέρω αν είμαι ήρωας αλλά κατά μία έννοια χάρηκα που έστω για λίγο ένα "χαστουκάκι" σε έκανε να σκεφτείς. Περί φορτώματος... no comment :)

[RainAndWind]

Αλέξανδρε, ήρεμη είμαι. Εσύ?
Μπράβο για τη χαρά σου. Αλλά δεν είναι μία χαρά που αφορά εμένα. Το γιατί της βρες το εσύ.

[alexandros3]

Κι εγώ είμαι ήρεμος. Τη χάρα μου τη ξέρω εγώ :)

[RainAndWind]

whatever...

[carrie]

φοβερο κ πολυ βαθυ ποστ! μακρι να μπορουσα να το εφαρμοσω! ομολογω την αδυναμια μου!
ρειν, πραγματι η μανα σου μπορει να ειναι ετσι οχι απο επιλογη, αλλα γιατι αυτη η προσωπικοτητα εχει γινει τοσο πολυ "ενα με το ματι της" που πραγματικα δεν μπορει να αμφιβαλλει ουτε κατα ενα χιλιοστο μπας κ κανει αυτη καπου λαθος. αποδοχη σημαινει οτι απλα τη δεχεσαι ετσι οπως ειναι, οτι παυεις να προσπαθεις να την αλλαξεις, να περιμενεις αυτη να αλλαξει, αλλα ως εκει. απο εκει κ περα αποδοχη ΔΕ σημαινει, ουτε οτι πρεπει να υποχωρεις εσυ στα καπριτσια της, ουτε οτι πρεπει να την κανεις παρεα με τους ορους της, ουτε οτι πρεπει να την αγαπας με πολλα πολλα.
μακρυα κ αγαπημενοι που λεει η λαικη ρηση!!! :)

ρε συ φανταζεσαι αν υπαρχει Θεος, να την βαλει κ αυτη στον παραδεισο ακριβως γιατι δεν εχει καμια επιλογη, ευθυνη, ελευθερια να υπαρξει με εναν αλλο τροπο λιγοτερο εγωκεντρικο, λιγοτερο ναρκισσιστικο απο αυτο που ηδη ειναι? (οπως βαζει ολα τα παιδια γιατι δεν εχουν τη δυνατοτητα να ειναι κακα απο επιλογη...)
καλα δε θελω να σε σοκαρω, μην το παρεις βαρεως, ε? :)

παντως επειδη συζητησα προσφατα τη σχεση με τον πατερα μου που εχει πολυ κολλημα με διαφορεςς φοβιες κ ειναι καταστροφολαγνος κ με κυνηγαει απο πισω αν πηρα το μπουφανακι μου, η ψυχ μου συστησε ακριβως αυτο. μου ειπε οτι το πιστευει ακραδαντα το μοντελο του, οτι ειναι πεπεισμενος οτι ειναι σωστος κ ολοι οι αλλοι ειναι λαθος, κ να τον αποδεχτω μεν οπως ειναι, να μην προσπαθω να τον πεισω για κατι, αλλα κ να να μην του επιτρεπω να επηρεαζει τη ζωη μου. πχ οταν με ρωταει πληροφοριες που παω κ τι κανω να μην του λεω. να μην τσακωνομαι, να μην του εξηγω για 5,000η φορα οτι δε με ενοχλουν τα μικροβια κλπ.

παλαιο παρ. επικοινωνιας
-που πας?
-παω στο μεταξουργειο θεατρο!
-που πας βραδυατικα! θα σε βιασουνε κ εχει κ κακο καιρο! θα βραχεις, θα αρρωστησεις, κ θα σε πλακωσει κ καποιο ξεριζωμενο δεντρο!
-δε μας χεζεις μωρε μπαμπα, μου τα χεις πρηξει πια με τις φοβιες σου (με υφος "τα χω παρει")

καινο παρ.
-που πας? (κουφαπαντω)
-μπαμπακα, σε αγαπαμε! φιλακια! αντε γεια!!!! (εξαφανιζομαι τρεχοντας κ φευγω απο το σπιτι)

πλακα πλακα ΔΟΥΛΕΥΕΙ!!! :)

Και Φωτεινη και Λου μπραβο σας και συμφωνω μαζι σας! Οσο για το παραδειγμα με την καινουρια αντιμετωπιση του πατερα, αυτο ακριβως εφαρμοζα και εγω δυο τρια χρονια πριν πεθανει, και ημασταν μελι γαλα, εκει που δε μπορουσαμε να μεινουμε πανω απο 3 ωρες χωρις να σκοτωθουμε!! Ειχα βρει την αγαλλιαση μου! Τωρ ατο εφαρμοζω και στην υπερποστατευτικη εξαρτημενη μανα μου, και εχω βρει την ησυχια μου αλλα και εχει παρει τα πανω της! Αυτο ειναι το μυστικο, μην τους αφηνεις περιθωρια να εκφραζουν και να δικαιολογουν τις φοβιες τους! Δως τους χαρα και αγαπη και φφφφλουπ, ολα καλα! Μαγικο!

[carrie]

Πολύ καλό μου έκανε που τον έχασα προσωπικά. 'Ενα από τα μαθήματα της περιπέτειάς μου των τελευταίων ημερών? Πως δεν είμαι ναρκισσίστρια.
Μία ναρκισσίστρια το χάσιμο αυτό του ελέγχου και το σπάσιμο της εικόνας της σε θρύψαλλα με όλες τις αδυναμίες της διάπλατα, θα της ήταν βαθύτατα απωθητικό και σκιαχτικό.
Εγώ χαίρομαι γι αυτό μου το σπάσιμο. Και ήμουν έξω χτες όταν το επεξεργαζόμουν, με φίλους και δικούς μου. Σε διαλλείματα που στρεφόμουν μέσα μου, μου έκανα διάφορες ερωτήσεις. Αν έχω διπολική?
Η διπολική μου δεν είμαι εγώ. Δεν είμαι η διαταραχή μου αν τελικά έχω μια διαταραχή.
Νιώθεις άσχημα που είσαι ανθρώπινη, με ρώτησα. Νιώθεις άσχημα που έχασες τον έλεγχο? Νιώθεις πιο εύθραυστη τώρα? Πιο ευάλωτη? Που όπως έγραψε η κάρι, επιτέλους έσπασες?
Το παράξενο ήταν πως δεν ένιωθα πιο ευάλωτη, ούτε πιο εύθραυστη που απλά επιβεβαίωσα στον εαυτό μου ότι δεν είμαι ατσάλι. Νιώθω μια χαρούλα και δίχως να αισθάνομαι πως κάτι μου πήρε το άνοιγμα της αγωνίας μου.

Μπραβο και σε σενα! Αμα βραζει βραζει το νερο, και το καπακι ειναι ερμητικα κλειστο θα κανει μπαμ η κατσαρολα!! Γιαυτο ανοιγει το καπακι με τις μπουρμπουληθρες και χυνεται το νερο! Αυτο εγινε, κι αυτο σου κανει καλο, γιαυτο νιωθεις μια χαρουλα. Ουσιαστικα ενα μικρο μπαμ εκανες, να σε κανει να νιωσεις ανθρωπος παλι και οχι υπερανθρωπος :) Καλυτερα μικρο μπαμ, παρα μεγαλο ΜΠΟΥΜ!

[carrot]

όταν μπήκα εδώ μέσα έψαχνα ανθρώπους που να πάσχουν από διπολική.
όταν είμαι καλά έχω κοινωνική ζωή.
όταν πέφτω κλείνομαι μέσα ( κ στον ευατό μου κ στο σπίτι ).

Ωραία και τους βρήκες αυτούς που πάσχουν από διπολική. Τι συμπεράσματα έβγαλες; Έκανες φίλους τουλάχιστον;
Δεν ξέρω αν ισχυεί αυτό που λες. Εγώ νομίζω πως ισχύει το ότι όταν δεν υπάρχει κοινωνική ζωή δεν είναι κάποιος καλά γιατί μιζεριάζει και κλείνεται στον εαυτό του.

[arktos]

ναι έκανα.
κ δεν είναι όλοι διπολικοί.
για μένα ισχύει αυτό που λέω.
κ δν μιζεριάζω εύκολα.
πως το κάνω κάποιες φορές είναι αλήθεια.
αλλά στο ξαναλέω κλείνομαι μέσα όταν πέφτω.
όταν είμαι καλά θα βγω για καφέ, θα πάω για φαγητό, θα σινεμά κ το κυριότερο θα τηλ στους φίλους που με χάνουν κατά διαστήματα.

[carrot]

Μπράβο σου που έχεις φίλους. Οι περισσότεροι εδω μέσα λένε πως έχουν φίλους (?). Εγώ παντως δεν έχω φίλους, δεν έχω κανέναν να με πάρει να δει τι κάνω, πλήν ελάχιστων εξαιρέσεων.
Ξέρεις ποιο είναι το περίεργο. Ότι είμαι συνήθως φιλικός άνθρωπος με τον περισσότερο κόσμο. Δεν το είχα πάντα εγώ το πρόβλημα.