Τι σκέφτεστε;

[crazy_diamond]

Σκέφτομαι αυτό που μόλις διάβασα.
Σκέφτομαι ότι ίσως και τότε, έξω, να ήμασταν και πάλι ο καθένας σπίτι του.
Σκέφτομαι ότι άλλο το μαζί κι ας είναι όπου.

[RainAndWind]

Μία από τα ίδια κι εδώ. Στροφή προς τα μέσα.
Κάτι αποτυπώνει το νέο ρεύμα, ίσως όχι μονάχα σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό.
Και μπορεί και να κυοφορείται το έξω παράλληλα, ίσως το έξω όλων να είναι πιο εκκωφαντικό όταν συμβεί
μετά από ένα γύρισμα στο μέσα.
Επιθυμώ το μαζί, αλλά δεν το επιδιώκω αυτή την εποχή.
Το νοσταλγώ, το σκέφτομαι, αλλά δεν κάνω τις κινήσεις που θα το φέρουν προς τα μένα.
Θα δείξει.

[rock]

Σκεφτομαι οτι.. ποτε δε μπορουμε να γυρισουμε σε οτι ημασταν, εστω κι αν το θελουμε.
Σκεφτομαι οτι ο χρονος περναει πολυ γρηγορα, οτι αυτα που σκεφτομαι ειναι απλα στιγμες που χανονται.

[deleted-member30-03]

σκεφτομαι οτι ημουν υπερβολικα μπροστα για την εποχη μου κι αυτο το κοσμο γενικοτερα.

[deleted-member30-03]

σκεφτομαι οτι τελικα ισως ειμαι πιο ασχημα απ'οτι νομιζα. βρισκω πως φαινεται μονιμως και στη μαπα μου ολη η καταθλιψη. δεν υπαρχει σωτηρια απλα, εχω γινει ενας ζωντανος νεκρος χωρις καμια απολυτως στηριξη, μονο αχρηστα ατομα που χανουν το χρονο μου συνεχεια. ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΕΣ , αυτες ευθυνονται γι'αυοτ το χαλι. εχω θολωσει κι αυτη τη στιγμη θα κομματιαζα την οποιαδηποτε πεσει στα χερια μου

[gus1973]

Σκέφτομαι ότι έχω διανύσει αρκετό δρόμο αλλά έχω κουραστεί πάρα πολύ από τη δύσβατη διαδρομή...
...ίσως να πρέπει να ξαποστάσω λίγο στην άκρη και βλέπουμε...

[keep_walking]

Σκεφτομαι οτι δεν υπαρχει αρκετος χρονος στο 24 ωρο...

[alexandros3]

Σκέφτομαι ότι μια ματαιότητα μέσα μου γιγαντώνεται. Θα ήθελα να ήμουν άνεργος, να είχα πάλι αγωνία για κάτι, να ξαναβρώ τους φίλους μου και την οικογένεια μου. Να αλλάξω περιβάλλον, να βγω από τη φυλακή αλλά δε μπορώ. Σκέφτομαι ακριβώς τη διαδρομή εκεί που άρχισε ο εκτροχιασμός, ξέρω τη μέρα, ξέρω την ώρα και ξέρω το χρώμα του ουρανού. Η αλαζονοία είναι αμάρτημα και τιμωρήται σ' αυτή τη ζωή. Ο δρόμος προς τη κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Θέλω ένα κίνδυνο ξανά για να νοιώσω ζωντανός. Ή κάτι ευχάριστο. Θέλω να κλειστώ σ' ένα άσυλο! Θέλω να φύγω μ'όσα λεφτά έχω στη τράπεζα να πουλήσω τα πάντα και να φύγω.

[carrie]

Σκεφτομαι τι μπορω να κανω για μια κοπελιτσα που ξερω και που αρνειται να παει σε ψυχολογο ενω εχει αυτοκτονικες τασεις, ειναι πολυ επιθετικη, ακραια, πινει, χτυπαει τους φιλους της και την οικογενεια της, της φταινε ολοι και ενω μεχρι ενος σημειου εχει τα δικια της, τωρα εχει ξεφυγει και πλαθει σεναρια που δεν ισχυουν εναντιον των αλλων καθως επισης ξεχναει πραγματα που ειναι εναντιον της. Εξτριμ προσωπικοτητα, υπερβολικα ευθραυστη, παλινδρομει στην παιδκη της ηλικια και ακροβατει αναμεσα σε χαρα και θλιψη, δεν ξερω αν θα την χαρακτηριζε μανιοκαταθλιπτικη ενας γιατρος, αλλα κατι πρεπει να κανω!!!!!!!!

[RainAndWind]

Σκέφτομαι πόσο φοβάμαι τον τελευταίο καιρό. Λες και η ψυχοθεραπεία μου έχει ανοίξει ένα πηγάδι φόβων. Από ποιο λήθαργο ξυπνάνε όλ΄αυτά? Νιώθω αγωνία, νιώθω τύψεις, νιώθω πόνο, νιώθω ένα σκατά κουβάρι τελειωμένο. Κι όμως, χαίρομαι για όλ΄αυτά που περνάω. Θέλω να τα περάσω. Σκέφτομαι πόσα πέρασα που δεν ήθελα να τα περάσω. Κι είναι τόσο ειρωνικό... Πώς για να ξεπεράσω πρέπει ΠΑΛΙ να περάσω από πόνο. Γαμώ την κοινωνία μου. Ένα κορμί κι ένα μυαλό έχω, και τα έχω σαπίσει στο πέρασμα και ξεπέρασμα. Κι όχι μόνο το δικό μου αλλά και όσων αγαπώ και θέλω να προστατέψω. Των παιδιών μου. Των αδερφών μου. Του συντρόφου μου. Των ανηψιών μου. Βαρέθηκα να είμαι ηρωίδα ιάμβου. Θέλω να μην αντέχω, θέλω να μην αισθάνομαι την ανάγκη να αντέχω και αυτό να μη με πανικοβάλλει πια. Θέλω να σταματήσω να σέρνω το παρελθόν μου στο παρόν μου, το θέλω καθαρό, δε θέλω να μου βάζουν στον καμβά μου τις ξένες τους μπογιές που δεν τις έχω επιλέξει. Θέλω να ζωγραφίζω με δικά μου χρώματα. Θέλω να είμαι το παιδί που έχασα στην πορεία μου για επιβίωση. Θέλω να αγαπώ δίχως φόβο. Θέλω να ανοίγω την αγκαλιά μου και να χωράει μέσα της τον κόσμο.
Κάποιες μέρες με ξυπνάνε τα πρόσωπά σας, οι πόνοι σας, τα λόγια όλων, οι σιωπές και οι ήχοι σας. Κάποιες φορές νιώθω να πονάω πάνω από την αντοχή μου. Και η αντοχή μου στον πόνο είναι μεγάλη. The pain threshold is high. Γι αυτό ξεχνώ να με φροντίζω. Γι αυτό δε θέλω να πεινάς εσύ, γι αυτό δε θέλω να πονάς εσύ, γιατί εγώ πόνεσα τόσο. Και δεν είμαι παρά μία κουκίδα σε έναν ωκεανό καημών που στενάζουν, νοσταλγιών που ζητάνε να τις δεις, παραπόνων που στέκονται κοιτώντας αλλού μέχρι να πας εσύ κοντά και να σκύψεις πάνω από το στοματάκι τους. Είμαστε πολλοί σ' αυτή τη βάρκα φίλε. Πιάνω το κουπί μου, πιάσε το δικό σου. Μαζί δε θα τσακιστούμε στα βράχια. Βοήθα με να βγούμε κάπου αλλού.

[crazy_diamond]

Είμαστε πολλοί σ' αυτή τη βάρκα φίλε. Πιάνω το κουπί μου, πιάσε το δικό σου. Μαζί δε θα τσακιστούμε στα βράχια. Βοήθα με να βγούμε κάπου αλλού.

Το έγραψα σε post-it. Κίτρινο. Το κόλλησα προσωρινά στο αριστερό ηχείο. Κόλλησε μόνο του και κάπου αλλού, υποδόρια.

[crazy_diamond]

Σκέφτομαι πόσο εύκολη λύση είναι να ζητάει κάποιος από ένα φίλο του να τακτοποιήσει μια δική του εκκρεμότητα. Σκέφτομαι.
Δε λυπάμαι. Αρκούμαι απλά να μειδιάσω.. Προβλεψιμότητες σε β' ενικό.

[deleted-member30-03]

Σκεφτομαι τι μπορω να κανω για μια κοπελιτσα που ξερω και που αρνειται να παει σε ψυχολογο ενω εχει αυτοκτονικες τασεις, ειναι πολυ επιθετικη, ακραια, πινει, χτυπαει τους φιλους της και την οικογενεια της, της φταινε ολοι και ενω μεχρι ενος σημειου εχει τα δικια της, τωρα εχει ξεφυγει και πλαθει σεναρια που δεν ισχυουν εναντιον των αλλων καθως επισης ξεχναει πραγματα που ειναι εναντιον της. Εξτριμ προσωπικοτητα, υπερβολικα ευθραυστη, παλινδρομει στην παιδκη της ηλικια και ακροβατει αναμεσα σε χαρα και θλιψη, δεν ξερω αν θα την χαρακτηριζε μανιοκαταθλιπτικη ενας γιατρος, αλλα κατι πρεπει να κανω!!!!!!!!

να μου τη γνωρισεις γιατι μου αρεσουν οι αρρωστες και φαινεται ενδιαφερον, λολ.

σημερα σκεφτομαι οτι εχω κοινα ακομα και με ατομα τα οποια παλιοτερα ηταν εχθροι μου, τους ειχα βρισει τη μανα και κοντεψαμε να παιξουμε ξυλο, τα οποια τωρα καταντησαν να μου κανουν Like μεχρι και στο facebook! με ολους θα μπορουσα να κανω παρεα αλλα ολοι μοιαζουν τοσο κοντα και ταυτοχρονα τοσο μακρια, στις ζωες τους... κι εγω δε μπορω να ευχαριστηθω τιποτα στη ζωη μου λες και δεν ειμαι ανθρωπος... αυτο εκει εξω δεν ειναι εγω, ειναι ενας κλωνος, μια μαριονετα που πρεπει να υπαρχει.

[carrie]

θα ετρωγες ξυλο αν την γνωριζες. Λιγοι πρωην της δεν εχουν φαει ξυλο, μονο πολυ παλια ηταν καλυτερα και ειχε πιο ωραιες σχεσεις. Τι θα κανω γμτ δεν ξερω. ειναι αξιαγαπητη, αξιολατρευτη, ολοι την αγαπανε, ακομα και οσους εχει βρισει/χωρισει/χτυπησει. Και χτες την τρεχαμε στο νοσοκομειο για ενεση καφεινης και ηθελε να παει να πεσει απο μια γεφυρα εδω περα. Πως να την πεισω να παει καπουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ υυυυυυυυυυ. Και δε μπορω να καταλαβω τι εχει.... Περα απο απιστευτα νευρα/θυμο/θλιψη/επιθετικοτητα και παιδικοτητα. Ξερει κανεις??????????? θα την πεισω ααααααα εχω πεισμωσει!!!!!!! Αμα δεν την εχω κανει μεχρι την αλλη βδομαδα να παρει τηλεφωνο να κλεισει ραντεβου να με λετε Αφροξυλανθη

[deleted-member30-03]

μακαρι ρε να μου σπαγε τα μουτρα, αμαν και πως κανω γιαυτα, αφορμες ζηταω για ξυλο και βια. αλλα αμα δεν επικοινωνει, δλδ δε μπορει να κατσει να πει κουβεντα, να κανει πολιτισμενη συζητηση, και γενικα δεν ειναι υπακουη... ειναι οντως αχρηστη κι αναρωτιεμαι γιατι δε τη κλεινετε μεσα ? για να καταλαβεις παντως οτι οντως γουσταρω τετοιες, η τελευταια που κυνηγουσα ηταν μια ψιλοχοντρουλα καφριληνα απο Σαλονικα, που γουσταρε να της μιλας λες και ειναι σκυλι, και μεταξυ μας οταν μιλουσαμε βριζομασταν παρα πολυ ασχημα και χυδαια ΧΩΡΙΣ καν να τσακωνομαστε ή να θελει να προσβαλει ο ενας τον αλλον!